Relaties
alle pijlers
Ik wil alleen op reis, maar man is het er niet mee eens.
maandag 27 oktober 2008 om 12:13
Hoi! Ik heb een tijdje gezocht tussen de andere onderwerpen, maar niets vergelijkbaars gevonden met mijn probleem, dus vandaar dat ik mijn eigen topic maar ben begonnen. Ik ben nu 4 jaar getrouwd met de man waar ik 6 jaar een relatie mee heb. We zijn gelukkig met elkaar en hebben samen een goedlopend bedrijfje. Nu heb ik al vanaf mijn 18e de wens om alleen een wereldreis maken. Door omstandigheden is het er nooit van gekomen. De laatste 2 jaar ben ik er toch weer erg mee bezig om dit eventueel alsnog te gaan doen. We hebben geen kinderen, dus het zou nu nog mooi kunnen voordat we er aan zouden beginnen, als het allemaal zou lukken natuurlijk. (ook niet meer vanzelfsprekend tegenwoordig) Maar goed, mijn man is het er niet mee eens. Hij kan niet zonder mij zegt hij en zeker niet zo'n lange periode.(3 maanden tot een half jaar) We hebben er laatst zo'n ruzie over gehad: hij heeft aangegeven, dat als ik dit wil doorzetten ik maar van hem moet scheiden. Ik hou heel veel van hem en wil hem niet kwijt, maar hij pakt als het ware mijn droom af. Wat moet ik toch doen?
maandag 27 oktober 2008 om 15:41
maandag 27 oktober 2008 om 15:41
Ik vind dit een beetje een dubbel verhaal.
Aan de ene kant heeft TO het over "een droom" maar aan de andere kant was haar man niet op de hoogte van deze droom.
Als je echt dromen hebt in je leven deel je die toch met een nieuwe liefde?
Kan me niet voorstellen dat zoiets vier jaar niet besproken is maar toch een grote droom is.
Aan de andere kant heb je de echtgenoot die dreigt met echtscheiding.
Net zoals iemand anders al schreef: ik heb geen behoefte aan een lange reis in mijn eentje maar krijg dat nu wel accuut.
Je moet elkaar toch geen dromen ontnemen?
Een compromis van 6 weken vind ik gewoon een lange vakantie en niet echt reizen.
Ik kan me best voorstellen dat je je partner niet een half jaar wilt missen maar als je afspreekt dat je iedere twee maanden een weekje langs komt moet het toch te doen zijn?
Aan de ene kant heeft TO het over "een droom" maar aan de andere kant was haar man niet op de hoogte van deze droom.
Als je echt dromen hebt in je leven deel je die toch met een nieuwe liefde?
Kan me niet voorstellen dat zoiets vier jaar niet besproken is maar toch een grote droom is.
Aan de andere kant heb je de echtgenoot die dreigt met echtscheiding.
Net zoals iemand anders al schreef: ik heb geen behoefte aan een lange reis in mijn eentje maar krijg dat nu wel accuut.
Je moet elkaar toch geen dromen ontnemen?
Een compromis van 6 weken vind ik gewoon een lange vakantie en niet echt reizen.
Ik kan me best voorstellen dat je je partner niet een half jaar wilt missen maar als je afspreekt dat je iedere twee maanden een weekje langs komt moet het toch te doen zijn?
maandag 27 oktober 2008 om 15:50
Ik vind het wel logisch dat jouw man je geen half jaar kan/wil missen. Als je zielsveel van iemand houdt en je bent getrouwd en woont samen, dan zit je er toch niet ineens op te wachten om een stap terug te doen en een half jaar een afstand relatie te gaan hebben. Jij wilt opeens gaan reizen, maar ik kan me best voorstellen dat jouw man misschien bang is dat jou in die maanden iets overkomt, of (logisch) dat hij angst heeft waarom jij ineens 6 maanden zonder hem zou willen zijn of eventueel een ander tege het lijf loopt. Aan de andere kant als dit echt jouw levensdroom is en jullie houden echt van elkaar, dan komen jullie ook wel over die 3 - 6 maanden heen. Maar dat kan alleen als beide partijen zich er goed onder voelen, dus denk over een middenweg/oplossing. Wat als jij nou de eerste 6 weken zelf gaat en jullie daarna de laatste 6 weken samen reizen?
maandag 27 oktober 2008 om 16:03
quote:elleinspe schreef op 27 oktober 2008 @ 15:02:
De kinderen blijven niet klein. Een x aantal jaren kan ook 18 jaar zijn en dan is reisfan nog geen 50 en dan kan het nog. Want zoals ik begrijp heeft de man van reisfan ook een droom, en dat zijn kinderen en het liefst nu.
En waarom zou reisfan haar wens moeten opgeven voor de wens van haar man? Genoeg mensen van 40 die al dood gaan of ziek worden, je moet de dag NU plukken, dus je dromen NOOIT uitstellen tot later, zeker niet zoveel jaar later. Later kan namelijk te laat zijn.
En als reisfan haar man kinderen wil schenken, dan mag haar man toch wel één keer water bij de wijn doen? Vind het al 'n enorme grote opoffering dat zij als reisfan nooit op reis kan. Twee weken per jaar is natuurlijk echt helemaal niets. Hoe gaat dat zometeen dan als er kinderen zijn en van de tig weken vakantie die die kids hebben kunnen de ouders maar 2 weken vrij nemen?
De kinderen blijven niet klein. Een x aantal jaren kan ook 18 jaar zijn en dan is reisfan nog geen 50 en dan kan het nog. Want zoals ik begrijp heeft de man van reisfan ook een droom, en dat zijn kinderen en het liefst nu.
En waarom zou reisfan haar wens moeten opgeven voor de wens van haar man? Genoeg mensen van 40 die al dood gaan of ziek worden, je moet de dag NU plukken, dus je dromen NOOIT uitstellen tot later, zeker niet zoveel jaar later. Later kan namelijk te laat zijn.
En als reisfan haar man kinderen wil schenken, dan mag haar man toch wel één keer water bij de wijn doen? Vind het al 'n enorme grote opoffering dat zij als reisfan nooit op reis kan. Twee weken per jaar is natuurlijk echt helemaal niets. Hoe gaat dat zometeen dan als er kinderen zijn en van de tig weken vakantie die die kids hebben kunnen de ouders maar 2 weken vrij nemen?
maandag 27 oktober 2008 om 16:06
Reisfan, ik kan me je gevoel heel goed voorstellen.
Maar ik begrijp ook dat je man je niet wil missen, want voor de praktische dingen is al gezorgd begrijp ik.
Ik snap niet dat er hier mensen zijn die vinden dat je geen recht hebt omdat je je je droom niet vooraf kenbaar gemaakt hebt. En al komen er nog 100 dromen, het is alleen maar mooi als je die waar kunt maken! En wat als je dromen tijdens je huwelijk ontstaan?
Als het nou ging om een kinderwens, dan vind ik het heel iets anders; daar is geen compromis in mogelijk. Maar een (grote) reis maken; ik zou er voor gaan (heb het ook gedaan en mijn toenmalige vriend heeft me daar ook in gesteund. Onze relatie ging uit vanwege iets anders)
Maar ik begrijp ook dat je man je niet wil missen, want voor de praktische dingen is al gezorgd begrijp ik.
Ik snap niet dat er hier mensen zijn die vinden dat je geen recht hebt omdat je je je droom niet vooraf kenbaar gemaakt hebt. En al komen er nog 100 dromen, het is alleen maar mooi als je die waar kunt maken! En wat als je dromen tijdens je huwelijk ontstaan?
Als het nou ging om een kinderwens, dan vind ik het heel iets anders; daar is geen compromis in mogelijk. Maar een (grote) reis maken; ik zou er voor gaan (heb het ook gedaan en mijn toenmalige vriend heeft me daar ook in gesteund. Onze relatie ging uit vanwege iets anders)
maandag 27 oktober 2008 om 16:06
Reisfan, ik steek je graag een hart onder de riem met mijn reactie. Over het algemeen lees ik veel reacties die overwegend gaan over het wel of niet delen van een droom of over het samen zijn, wel of niet veel in een huwelijk.
Leef mensen! Mijn haren gaan recht overeind staan van het idee dat er mensen zijn die denken dat je dromen lichtjaren van tevoren vast moet stellen, je ook nog eens AL je dromen moet bespreken (mag, is absoluut leuk hoor), en dat iemand niet eens een half jaar zonder zijn of haar partner kan. Jee zeg. Mensen zijn ook gescheiden, weduwe of weduwnaar of gewoon een tijd door omstandigheden (drukke periodes, wat dan ook) wel eens vaker weg of juist veel thuis. Het gaat erom dat je je horizon verbreed in het leven. En als de partner van Reisfan dat in een ander opzicht heeft dan Reisfan zelf, dan is dat toch prima? Dat hij gewoon een cursus extra gaat volgen in dat half jaar, of intensief gaat sporten, of een kamer opknappen, of een maandje op bezoek komt ofzo. Hij kan zichzelf toch vast vermaken en je leert ook uit de sleur te komen. Reisfan, je bent wel een individu, ik hoop dat je dat NOOIT vergeet. Ik word gewoon plaatsvervangend geirriteerd door reacties die zoveel klefheid vertonen. Trouwen is liefde en liefde is vrijheid toch?? Daarbij: als ik de afgelopen maanden een droom ontwikkelde (ja dat kan ook) dan is dat zo. Over 5 jaar heb ik misschien een nieuwe droom. Zo kan dat gaan, toch?
En ik zou je man een dikke knuffel geven thuis en wellicht een compromis bespreken maar kom op: hij ademt echt prima zonder je, net zoals jij zonder hem een ontbijtje kunt nuttigen hoop ik. Maar dat laatste zit wel goed. Zo, sorry als het wat hard is, maar het moest eruit, blijf jezelf en blijf uniek, even tegen iedereen...
Leef mensen! Mijn haren gaan recht overeind staan van het idee dat er mensen zijn die denken dat je dromen lichtjaren van tevoren vast moet stellen, je ook nog eens AL je dromen moet bespreken (mag, is absoluut leuk hoor), en dat iemand niet eens een half jaar zonder zijn of haar partner kan. Jee zeg. Mensen zijn ook gescheiden, weduwe of weduwnaar of gewoon een tijd door omstandigheden (drukke periodes, wat dan ook) wel eens vaker weg of juist veel thuis. Het gaat erom dat je je horizon verbreed in het leven. En als de partner van Reisfan dat in een ander opzicht heeft dan Reisfan zelf, dan is dat toch prima? Dat hij gewoon een cursus extra gaat volgen in dat half jaar, of intensief gaat sporten, of een kamer opknappen, of een maandje op bezoek komt ofzo. Hij kan zichzelf toch vast vermaken en je leert ook uit de sleur te komen. Reisfan, je bent wel een individu, ik hoop dat je dat NOOIT vergeet. Ik word gewoon plaatsvervangend geirriteerd door reacties die zoveel klefheid vertonen. Trouwen is liefde en liefde is vrijheid toch?? Daarbij: als ik de afgelopen maanden een droom ontwikkelde (ja dat kan ook) dan is dat zo. Over 5 jaar heb ik misschien een nieuwe droom. Zo kan dat gaan, toch?
En ik zou je man een dikke knuffel geven thuis en wellicht een compromis bespreken maar kom op: hij ademt echt prima zonder je, net zoals jij zonder hem een ontbijtje kunt nuttigen hoop ik. Maar dat laatste zit wel goed. Zo, sorry als het wat hard is, maar het moest eruit, blijf jezelf en blijf uniek, even tegen iedereen...
maandag 27 oktober 2008 om 16:12
quote:hanZie schreef op 27 oktober 2008 @ 16:00:
reisfan heb je nog meer dromen die uit beeld waren en ineens boven kunnen komen als je volgende droom in vervulling is gegaan?
Ik hoop het wel voor haar
Ik vind ook dat je moet gaan, en dat het dreigen met een scheiding pure chantage is (hij kan je geen 3 maanden missen maar wel de rest van zijn leven ??). Ik zou daar persoonlijk heeel boos en opstandig van worden.
Of je de zaak alleen aan hem kan overlaten is een tweede. Ik vind dat Einstein ook wel gelijk heeft. Maar jij zegt: vervanging is geregeld. Is je man het met je eens dat die vervanger goed genoeg is? En vergeet niet dat je je als 'werker' wel kunt laten vervangen, maar niet als mee-denker en mede-eigenaar. Hij is wel z'n compagnon kwijt en daar staat hij dus wél alleen in. Dat je ermee hebt ingestemd om sámen een bedrijf te beginnen schept ook verplichtingen.
Ik zelf zou zeker wél gaan maar dan korter. Zes weken of maximaal 2 maanden.
reisfan heb je nog meer dromen die uit beeld waren en ineens boven kunnen komen als je volgende droom in vervulling is gegaan?
Ik hoop het wel voor haar
Ik vind ook dat je moet gaan, en dat het dreigen met een scheiding pure chantage is (hij kan je geen 3 maanden missen maar wel de rest van zijn leven ??). Ik zou daar persoonlijk heeel boos en opstandig van worden.
Of je de zaak alleen aan hem kan overlaten is een tweede. Ik vind dat Einstein ook wel gelijk heeft. Maar jij zegt: vervanging is geregeld. Is je man het met je eens dat die vervanger goed genoeg is? En vergeet niet dat je je als 'werker' wel kunt laten vervangen, maar niet als mee-denker en mede-eigenaar. Hij is wel z'n compagnon kwijt en daar staat hij dus wél alleen in. Dat je ermee hebt ingestemd om sámen een bedrijf te beginnen schept ook verplichtingen.
Ik zelf zou zeker wél gaan maar dan korter. Zes weken of maximaal 2 maanden.
.
maandag 27 oktober 2008 om 16:14
quote:PurperRain schreef op 27 oktober 2008 @ 16:06:
Reisfan, ik steek je graag een hart onder de riem met mijn reactie. Over het algemeen lees ik veel reacties die overwegend gaan over het wel of niet delen van een droom of over het samen zijn, wel of niet veel in een huwelijk.
Leef mensen! Mijn haren gaan recht overeind staan van het idee dat er mensen zijn die denken dat je dromen lichtjaren van tevoren vast moet stellen, je ook nog eens AL je dromen moet bespreken (mag, is absoluut leuk hoor), en dat iemand niet eens een half jaar zonder zijn of haar partner kan. Jee zeg. Mensen zijn ook gescheiden, weduwe of weduwnaar of gewoon een tijd door omstandigheden (drukke periodes, wat dan ook) wel eens vaker weg of juist veel thuis. Het gaat erom dat je je horizon verbreed in het leven. En als de partner van Reisfan dat in een ander opzicht heeft dan Reisfan zelf, dan is dat toch prima? Dat hij gewoon een cursus extra gaat volgen in dat half jaar, of intensief gaat sporten, of een kamer opknappen, of een maandje op bezoek komt ofzo. Hij kan zichzelf toch vast vermaken en je leert ook uit de sleur te komen. Reisfan, je bent wel een individu, ik hoop dat je dat NOOIT vergeet. Ik word gewoon plaatsvervangend geirriteerd door reacties die zoveel klefheid vertonen. Trouwen is liefde en liefde is vrijheid toch?? Daarbij: als ik de afgelopen maanden een droom ontwikkelde (ja dat kan ook) dan is dat zo. Over 5 jaar heb ik misschien een nieuwe droom. Zo kan dat gaan, toch?
En ik zou je man een dikke knuffel geven thuis en wellicht een compromis bespreken maar kom op: hij ademt echt prima zonder je, net zoals jij zonder hem een ontbijtje kunt nuttigen hoop ik. Maar dat laatste zit wel goed. Zo, sorry als het wat hard is, maar het moest eruit, blijf jezelf en blijf uniek, even tegen iedereen...Ik vind dat je op heel veel punten gelijk hebt, maar ik mis wel 't stukje verantwoording wat reisfan bewust is aangegaan met het deelnemen in het eigen bedrijf. Je weet als je 'n eigen bedrijf begint dat je minder vaak vrij kunt zijn als mensen die voor 'n baas werken, dat had zij dus ook aan kunnen zien komen. Op dat punt heb ik dus wel weer begrip voor haar man. Maar verder vind ik wel dat ze haar dromen gewoon waar moet maken. Een half jaar zou ik ook veel te gek vinden, maar een paar maanden waarvan haar man ook 'n aantal weken overkomt, of de reizen dus verspreiden over 'n x-aantal jaar en dan ipv die magere 2 weekjes gewoon wat meer weken pakken. Er moet toch wel 'n compromis mogelijk zijn?
Reisfan, ik steek je graag een hart onder de riem met mijn reactie. Over het algemeen lees ik veel reacties die overwegend gaan over het wel of niet delen van een droom of over het samen zijn, wel of niet veel in een huwelijk.
Leef mensen! Mijn haren gaan recht overeind staan van het idee dat er mensen zijn die denken dat je dromen lichtjaren van tevoren vast moet stellen, je ook nog eens AL je dromen moet bespreken (mag, is absoluut leuk hoor), en dat iemand niet eens een half jaar zonder zijn of haar partner kan. Jee zeg. Mensen zijn ook gescheiden, weduwe of weduwnaar of gewoon een tijd door omstandigheden (drukke periodes, wat dan ook) wel eens vaker weg of juist veel thuis. Het gaat erom dat je je horizon verbreed in het leven. En als de partner van Reisfan dat in een ander opzicht heeft dan Reisfan zelf, dan is dat toch prima? Dat hij gewoon een cursus extra gaat volgen in dat half jaar, of intensief gaat sporten, of een kamer opknappen, of een maandje op bezoek komt ofzo. Hij kan zichzelf toch vast vermaken en je leert ook uit de sleur te komen. Reisfan, je bent wel een individu, ik hoop dat je dat NOOIT vergeet. Ik word gewoon plaatsvervangend geirriteerd door reacties die zoveel klefheid vertonen. Trouwen is liefde en liefde is vrijheid toch?? Daarbij: als ik de afgelopen maanden een droom ontwikkelde (ja dat kan ook) dan is dat zo. Over 5 jaar heb ik misschien een nieuwe droom. Zo kan dat gaan, toch?
En ik zou je man een dikke knuffel geven thuis en wellicht een compromis bespreken maar kom op: hij ademt echt prima zonder je, net zoals jij zonder hem een ontbijtje kunt nuttigen hoop ik. Maar dat laatste zit wel goed. Zo, sorry als het wat hard is, maar het moest eruit, blijf jezelf en blijf uniek, even tegen iedereen...Ik vind dat je op heel veel punten gelijk hebt, maar ik mis wel 't stukje verantwoording wat reisfan bewust is aangegaan met het deelnemen in het eigen bedrijf. Je weet als je 'n eigen bedrijf begint dat je minder vaak vrij kunt zijn als mensen die voor 'n baas werken, dat had zij dus ook aan kunnen zien komen. Op dat punt heb ik dus wel weer begrip voor haar man. Maar verder vind ik wel dat ze haar dromen gewoon waar moet maken. Een half jaar zou ik ook veel te gek vinden, maar een paar maanden waarvan haar man ook 'n aantal weken overkomt, of de reizen dus verspreiden over 'n x-aantal jaar en dan ipv die magere 2 weekjes gewoon wat meer weken pakken. Er moet toch wel 'n compromis mogelijk zijn?
maandag 27 oktober 2008 om 16:16
maandag 27 oktober 2008 om 16:16
quote:hanZie schreef op 27 oktober 2008 @ 16:10:
Hadden jullie ook een gezamenlijke droom Blumpke? Een eigen bedrijf?Geen gezamelijke dromen, al zou het dat alleen maar makkelijker maken. En alleen ik zit in een eigen bedrijf, hij niet. Hij had ook makkelijk vrij kunnen nemen en mee kunnen gaan. Stond zelfs op het punt om between jobs te zitten en financien waren geregeld, dus hij had mee kunnen gaan. Maar hij wilde niet...
Hadden jullie ook een gezamenlijke droom Blumpke? Een eigen bedrijf?Geen gezamelijke dromen, al zou het dat alleen maar makkelijker maken. En alleen ik zit in een eigen bedrijf, hij niet. Hij had ook makkelijk vrij kunnen nemen en mee kunnen gaan. Stond zelfs op het punt om between jobs te zitten en financien waren geregeld, dus hij had mee kunnen gaan. Maar hij wilde niet...
maandag 27 oktober 2008 om 16:20
quote:impala schreef op 27 oktober 2008 @ 16:12:
[...]
Ik hoop het wel voor haar
Ik vind ook dat je moet gaan, en dat het dreigen met een scheiding pure chantage is (hij kan je geen 3 maanden missen maar wel de rest van zijn leven ??). Ik zou daar persoonlijk heeel boos en opstandig van worden.
Of je de zaak alleen aan hem kan overlaten is een tweede. Ik vind dat Einstein ook wel gelijk heeft. Maar jij zegt: vervanging is geregeld. Is je man het met je eens dat die vervanger goed genoeg is? En vergeet niet dat je je als 'werker' wel kunt laten vervangen, maar niet als mee-denker en mede-eigenaar. Hij is wel z'n compagnon kwijt en daar staat hij dus wél alleen in.
Ik zelf zou zeker wél gaan maar dan korter. Zes weken of maximaal 2 maanden.Tuurlijk is het belangrijk om dromen te hebben dat staat voor mij buiten kijf. Is het alleen ook nodig om hier zo snel mogelijk gehoor aan te geven. Zeker als je vorige droom een eigen bedrijf is met je partner en als je dat hebt een wereldreis in je uppie maken en je partner met het bedrijf laten zitten. Hoe zit het dan met de verantwoordelijkheden die je hebt? Moet je je daar niets van aan trekken en gewoon maar gehoor geven aan wat jij nu eenmaal graag wil? Wat voor zin heeft je huwelijk dan en wat betekent je partner dan voor je? Is hij dan een blok aan je been of heeft ie een andere rol?
[...]
Ik hoop het wel voor haar
Ik vind ook dat je moet gaan, en dat het dreigen met een scheiding pure chantage is (hij kan je geen 3 maanden missen maar wel de rest van zijn leven ??). Ik zou daar persoonlijk heeel boos en opstandig van worden.
Of je de zaak alleen aan hem kan overlaten is een tweede. Ik vind dat Einstein ook wel gelijk heeft. Maar jij zegt: vervanging is geregeld. Is je man het met je eens dat die vervanger goed genoeg is? En vergeet niet dat je je als 'werker' wel kunt laten vervangen, maar niet als mee-denker en mede-eigenaar. Hij is wel z'n compagnon kwijt en daar staat hij dus wél alleen in.
Ik zelf zou zeker wél gaan maar dan korter. Zes weken of maximaal 2 maanden.Tuurlijk is het belangrijk om dromen te hebben dat staat voor mij buiten kijf. Is het alleen ook nodig om hier zo snel mogelijk gehoor aan te geven. Zeker als je vorige droom een eigen bedrijf is met je partner en als je dat hebt een wereldreis in je uppie maken en je partner met het bedrijf laten zitten. Hoe zit het dan met de verantwoordelijkheden die je hebt? Moet je je daar niets van aan trekken en gewoon maar gehoor geven aan wat jij nu eenmaal graag wil? Wat voor zin heeft je huwelijk dan en wat betekent je partner dan voor je? Is hij dan een blok aan je been of heeft ie een andere rol?
maandag 27 oktober 2008 om 16:28
maandag 27 oktober 2008 om 16:31
Jouw grote droom is niet 'op reis gaan', het is 'ALLEEN op reis gaan'. Met andere woorden, als hij mee zou gaan, dan is dat al een compromis. Dan wordt hij geduld, maar het is niet echt de bedoeling, omdat ik proef dat jij denkt dat de enige manier om tot zelfontplooiing te komen, is door in je uppie met een rugzakje op de wereld door te trekken. Net als bij Rome, zijn er ook meerdere wegen die naar Nirvana leiden.
Als ik jouw partner was, dan zou ik ook niet zo gecharmeerd zijn hiervan. Ik zou me op mijn hart getrapt en afgewezen voelen. Zeker als het voor mij uit de hemel komt vallen (en blijft vallen). Hoe rationeel je ook kunt denken over 'iedereen heeft het recht z'n dromen na te jagen', als ik heel eerlijk ben, dan zou mijn antwoord zijn: "Dat had je maar moeten doen voor je je met mij ging settelen". Ik wil iemand die voor mij kiest en niet iemand die me voor lange tijd in de wacht zet.
Misschien dat jouw man iets dergelijks voelt?
Als ik jouw partner was, dan zou ik ook niet zo gecharmeerd zijn hiervan. Ik zou me op mijn hart getrapt en afgewezen voelen. Zeker als het voor mij uit de hemel komt vallen (en blijft vallen). Hoe rationeel je ook kunt denken over 'iedereen heeft het recht z'n dromen na te jagen', als ik heel eerlijk ben, dan zou mijn antwoord zijn: "Dat had je maar moeten doen voor je je met mij ging settelen". Ik wil iemand die voor mij kiest en niet iemand die me voor lange tijd in de wacht zet.
Misschien dat jouw man iets dergelijks voelt?
maandag 27 oktober 2008 om 16:33
quote:blumpke schreef op 27 oktober 2008 @ 16:25:
HanZie, ze heeft die droom toch al 2 jaar. Het bedrijf is op poten en loopt goed. Hoe lang moet ze dan nog wachten volgens jou? En ze neemt haar verantwoording door alles goed geregeld achter te laten en de financiën te regelen.Van mij hoeft ze niet te wachten. Wat mij betreft pakt ze dr koffer en vertrekt ze. Ik ben de beroerdste niet. Ik kan me haar droom goed voorstellen. En ik kan het bezwaar van haar man goed voorstellen (niet de chantage).
HanZie, ze heeft die droom toch al 2 jaar. Het bedrijf is op poten en loopt goed. Hoe lang moet ze dan nog wachten volgens jou? En ze neemt haar verantwoording door alles goed geregeld achter te laten en de financiën te regelen.Van mij hoeft ze niet te wachten. Wat mij betreft pakt ze dr koffer en vertrekt ze. Ik ben de beroerdste niet. Ik kan me haar droom goed voorstellen. En ik kan het bezwaar van haar man goed voorstellen (niet de chantage).
maandag 27 oktober 2008 om 16:43
Hoe was die uitspraak ook alweer? Het hoogste verraad is het verraad aan jezelf. Als TO zichzelf dit ontneemt dan vraag ik me af of ze nog ze nog puur en liefdevol naar haar man kan blijven kijken. De reden om iets te willen doen, doet hier niet eens aan toe. Zij wil dat en laat alles goed geregeld achter. Ze heeft ook al aangegeven wat de redenen zijn van haar man dat hij niet wil dat ze gaat. Dit zijn allemaal GEEN praktische redenen maar gevoelsmatige. Daar zullen ze samen uit moeten komen.
maandag 27 oktober 2008 om 16:46
Jezelf en je eigen dromen wegcijferen is in elk geval nooit goed. Misschien moet je 't er maar gewoon op wagen en 't risico lopen dat je je relatie kwijt raakt. Als je blijft verlangen naar 't reizen maar je legt je onherroepelijk vast, dan blijf je verlangen naar wat je hebt gemist en ga je dat je man toch verwijten als hij degene was die je tegen hield. Misschien valt 't reizen tegen en ben je na die reis klaar om je te settelen en ben je daar ook tevreden mee. Misschien slaat je leven juist 'n heel andere weg in na zo'n reis en wil je jezelf niet nog verder ingraven in de verplichtingen en verantwoordelijkheden.
maandag 27 oktober 2008 om 16:46
Als ik de man van TO was, zou ik haar 1 vraag stellen: wil je liever zes maanden alleen op reis of wil je liever samen met mij?
Als haar antwoord zou zijn 'samen met jou' dan zou ik, als dat nu eenmaal haar grote droom is, mijn bedrijf gedurende die tijd laten voor wat het is en meegaan. Daarna zien we wel opnieuw. (Ik weet waar ik het over heb, ik heb zelf een bedrijf(je)).
Als haar antwoord zou zijn 'alleen' dan zou ik daaruit besluiten dat ze helemaal niet bij me past, ik wil namelijk graag een relatie waarin je dingen zoveel mogelijk met elkaar deelt. Ik ben nu eenmaal zo'n 'kleffe' partner waar sommigen geïrriteerd van raken en ik wil ook graag dat mijn partner 'klef' is. Ieder zijn voorkeur, toch?
Ik kan me dus - aansluitend bij JWvB) goed de reactie van de man van TO voorstellen, als TO liever alleen op reis wil. Maar ik kan me niet goed voorstellen dat hij zelf niet mee wil gaan als zij dat aanbiedt.
Als haar antwoord zou zijn 'samen met jou' dan zou ik, als dat nu eenmaal haar grote droom is, mijn bedrijf gedurende die tijd laten voor wat het is en meegaan. Daarna zien we wel opnieuw. (Ik weet waar ik het over heb, ik heb zelf een bedrijf(je)).
Als haar antwoord zou zijn 'alleen' dan zou ik daaruit besluiten dat ze helemaal niet bij me past, ik wil namelijk graag een relatie waarin je dingen zoveel mogelijk met elkaar deelt. Ik ben nu eenmaal zo'n 'kleffe' partner waar sommigen geïrriteerd van raken en ik wil ook graag dat mijn partner 'klef' is. Ieder zijn voorkeur, toch?
Ik kan me dus - aansluitend bij JWvB) goed de reactie van de man van TO voorstellen, als TO liever alleen op reis wil. Maar ik kan me niet goed voorstellen dat hij zelf niet mee wil gaan als zij dat aanbiedt.
maandag 27 oktober 2008 om 16:49
Mensen veranderen, ook binnen relaties en krijgen andere dromen, voorbeelden genoeg daarvan.
En je partner klem zetten is een tijdbom onder je relatie. Op dit moment word jij klem gezet en blijft dit dus altijd een rol spelen, of je nu wel of niet gaat.
Wat me zorgen baart is dat er niet over te spreken valt. Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat je juist wel of niet moet gaan, maar wel dat jullie hierover dus niet communiceren. En dreigen met een scheiding is inderdaad emotionele chantage, iets wat niet gaat helpen om goed met elkaar te communiceren. Is het een idee om eens met een therapeut een paar gesprekken te hebben zodat jullie beide de juiste motieven voor je eigen standpunt boven tafel krijgt?
Iemand die klem gezet word breekt uiteindelijk toch wel los.
En je partner klem zetten is een tijdbom onder je relatie. Op dit moment word jij klem gezet en blijft dit dus altijd een rol spelen, of je nu wel of niet gaat.
Wat me zorgen baart is dat er niet over te spreken valt. Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat je juist wel of niet moet gaan, maar wel dat jullie hierover dus niet communiceren. En dreigen met een scheiding is inderdaad emotionele chantage, iets wat niet gaat helpen om goed met elkaar te communiceren. Is het een idee om eens met een therapeut een paar gesprekken te hebben zodat jullie beide de juiste motieven voor je eigen standpunt boven tafel krijgt?
Iemand die klem gezet word breekt uiteindelijk toch wel los.
