Relaties
alle pijlers
Ik wil geen kind
maandag 4 januari 2021 om 07:59
Bericht van de Moderator!
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-01-2021 10:35
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
15.69% gewijzigd
woensdag 6 januari 2021 om 15:19
Beetje een drogredenering vind ik.
De titel is een zeer korte samenvatting van het probleem "ik wil geen kind en ik krijg er één opgedrongen". Zonder dat laatste had TO het onderwerp niet op dit moment geopend hoor.
woensdag 6 januari 2021 om 15:45
Woord voor woord mee eens.In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 15:00Ik ben een man, maar ik vind dat volkomen terecht en ook onbegrijpelijk dat je daar zeggenschap in denkt te hebben of wil hebben. Ook als dat betekent dat je een door jou ongewenst kind krijgt. Een abortus is een emotionele gebeurtenis en helemaal bij iemand met een kinderwens. Als die persoon later kinderen krijgt zal ze zich afvragen wat er gebeurt was zonder abortus en als ze ze niet krijgt zal ze daar ook een reden voor hebben.
Ik vind vader worden van een kind veel minder erg dan de invloed die een abortus heeft op iemands leven. Er niet zijn voor het kind vind ik ook het kind duperen. Dat zeg ik als iemand die bewust geen kinderen wil. Ik zou ook verschrikkelijk boos zijn, maar ik zou nooit beginnen over een abortus en ook het kind zou ik geen slachtoffer laten worden van het gepruts van een volwassene. Soms het je het maar te doen met de feiten zoals ze er liggen.
woensdag 6 januari 2021 om 15:46
Eh... hij mag haar geen 'mentale problemen' bezorgen door haar te overreden tot een abortus (waarna ze heel waarschijnlijk nog prima een zeer gewenst kind met een ander krijgen) maar zij mag hem wel levenslang met een kind opzadelen dat hij niet wilt? Waardoor kind in kwestie zeer wel ook met mentale problemen eindigt en hij de rest van zijn leven worstelt met zijn rol in dit alles?In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 14:43Je verwoordt iedere keer op een andere manier dat je vindt dat er invloed uit te oefenen is op de zwangerschap. Kennelijk vind je dat daar een gesprek over gehouden kan worden. Het enige wat TO aan kan geven, en dat heeft hij gedaan, is dat hij daar niet blij mee is. Iedere andere vorm van een gesprek aangaan is het sturen op een abortus vanuit het standpunt van TO. Die relatie lijkt me wel voorbij. Als zijn vriendin kinderen wil is die relatie ook niet meer realistisch. Als zij kinderen wil is aborteren dus zinloos voor haar. Afgezien nog van het feit dat ze daar misschien wel levenslang spijt van heeft. Ik vind het jammer voor TO, maar hij zal er mee moeten leven. Hij kan er ook voor kiezen het kind niet te zien en alleen te betalen. Vind ik toch ook minder erg dan de mentale problemen die een abortus kunnen hebben voor zijn vriendin.
woensdag 6 januari 2021 om 15:54
Nogmaals: ik sta er ook van versteld hoe eenzijdig en versimpeld er geredeneerd wordt.Maduixa schreef: ↑06-01-2021 15:46Eh... hij mag haar geen 'mentale problemen' bezorgen door haar te overreden tot een abortus (waarna ze heel waarschijnlijk nog prima een zeer gewenst kind met een ander krijgen) maar zij mag hem wel levenslang met een kind opzadelen dat hij niet wilt? Waardoor kind in kwestie zeer wel ook met mentale problemen eindigt en hij de rest van zijn leven worstelt met zijn rol in dit alles?
"Het zou kunnen dat je het moeilijk krijgt met een abortus. Daarom zal ik wel een halve ton kinderalimentatie betalen en vertrekken, of de rest van mijn leven proberen mijn vernedering te onderdrukken en bij je blijven in het belang van jou."
Het zit niet ver van victim blaming af hoor.
woensdag 6 januari 2021 om 15:55
Mag ze niet, heeft ze wel gedaan, huidige stadium is: fait accompli. Dat is het uitgangspunt van nu. En vanaf dat punt kun je als man keuzes maken over je eigen rol, je kunt niet ongedaan maken wat buiten jou gebeurt of gebeurd is.Maduixa schreef: ↑06-01-2021 15:46Eh... hij mag haar geen 'mentale problemen' bezorgen door haar te overreden tot een abortus (waarna ze heel waarschijnlijk nog prima een zeer gewenst kind met een ander krijgen) maar zij mag hem wel levenslang met een kind opzadelen dat hij niet wilt? Waardoor kind in kwestie zeer wel ook met mentale problemen eindigt en hij de rest van zijn leven worstelt met zijn rol in dit alles?
woensdag 6 januari 2021 om 16:07
Kun je afdwingen als andere ouder. Dan is hij dus zelfs drievoudig genaaid.louchantez schreef: ↑06-01-2021 16:05Trouwens ik weet niet hoe het in elkaar steekt maar is het niet zo dat als hij het kind niet erkent hij niks hoeft te betalen qua alimentatie?
Ik kan het ook mis hebben
woensdag 6 januari 2021 om 16:09
Mag ze dus juridisch wel, en is op dit moment juist geen voldongen feit
woensdag 6 januari 2021 om 16:10
Dat is hoe het is. Ik vind dat TO ook moet overwegen wat de gevolgen zijn voor het kind bij het maken van zijn keuzes. Dat kind heeft hier ook niet om gevraagd. Dat heeft niks met victim blaming te maken, hij zit nu eenmaal in deze situatie. Niet alles is maakbaar en heb je zelf in de hand.
woensdag 6 januari 2021 om 16:17
Ze bedoelt niets in juridische zin Ze bedoelt dat dat iets is wat ze ook niet had moeten doen. Dat je een zwangerschap als een niet voldongen feit beschouwt omdat er nog een abortus plaats kan vinden vind ik raar. Helemaal als je daarover in gesprek wil gaan met de zwangere vrouw. Is het zo moeilijk om je neer te leggen bij het feit dat je genaaid bent en te kijken waar je wel wat aan kan doen?
Kennelijk denk je nogal makkelijk over een abortus en de gevolgen daarvan voor een vrouw.
woensdag 6 januari 2021 om 16:28
Het vermeende voldongen feit ging over het krijgen van een kind, niet over de zwangerschap natuurlijk.In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 16:17Ze bedoelt niets in juridische zin, ze bedoelt dat dat iets is wat ze ook niet had moeten doen. Dat je een zwangerschap als een niet voldongen feit beschouwt omdat er nog een abortus plaats kan vinden vind ik raar. Helemaal als je daarover in gesprek wil gaan met de zwangere vrouw. Is het zo moeilijk om je neer te leggen bij het feit dat je genaaid bent en te kijken waar je wel wat aan kan doen?
Kennelijk denk je nogal makkelijk over een abortus en de gevolgen daarvan voor een vrouw.
Kennelijk denk jij nogal zwaar over een abortus. Dat wisselt nogal per persoon: ik heb hier mensen ook wel zien schrijven dat ze slechtere herinneringen hebben aan hun wortelkanaalbehandeling.
Jij vult het alvast zo in dat die abortus hier heel moeilijk zal zijn en dat dat een reden is voor TO om geen punt te maken van het bedrog en ook nog eens een halve ton kinderalimentatie te gaan betalen.
Dan is de nuance natuurlijk ver zoek.
Daarnaast heeft TO's vriendin zelf het risico genomen op dit mogelijke conflict. Laten we daders en slachtoffers goed uit elkaar houden.
woensdag 6 januari 2021 om 16:53
De gevolgen van wél een kind zijn ook best groot.In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 16:17Ze bedoelt niets in juridische zin Ze bedoelt dat dat iets is wat ze ook niet had moeten doen. Dat je een zwangerschap als een niet voldongen feit beschouwt omdat er nog een abortus plaats kan vinden vind ik raar. Helemaal als je daarover in gesprek wil gaan met de zwangere vrouw. Is het zo moeilijk om je neer te leggen bij het feit dat je genaaid bent en te kijken waar je wel wat aan kan doen?
Kennelijk denk je nogal makkelijk over een abortus en de gevolgen daarvan voor een vrouw.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 6 januari 2021 om 17:13
Een gesprek mag natuurlijk altijd. Een gesprek staat niet gelijk aan 'dwang', wat inderdaad absoluut niet kan. Ik denk alleen, aangezien zij zo graag moeder wil worden, dat dat gesprek niet tot een abortus gaat leiden.
En dat betekent dat TO moet nadenken hoe hij met het feit dat hij vader wordt om wil gaan.
En dat betekent dat TO moet nadenken hoe hij met het feit dat hij vader wordt om wil gaan.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
woensdag 6 januari 2021 om 17:24
Maar het kutte voor TO is, dat hij nu geen zeggenschap meer heeft over of het komt
woensdag 6 januari 2021 om 17:43
Dit is echt de grootste nonsens die ik ooit heb gelezen. Natuurlijk is een abortus een emotionele gebeurtenis en als zij zich later afvraagt hoe dat kind zou zijn geweest dan kan ze zich meteen bedenken dat ze anders met haar actie het leven van 2 mensen negatief had beïnvloedt. We noemen dat 'consequenties', als je als volwassene bepaalde stappen zet dan draag je daar de zelf de gevolgen van en, zeker in dit geval, ben ik niet bepaald gevoelig hoe het voor haar zal zijn, de dame loopt niet bepaald over van empathie.In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 15:00Ik ben een man, maar ik vind dat volkomen terecht en ook onbegrijpelijk dat je daar zeggenschap in denkt te hebben of wil hebben. Ook als dat betekent dat je een door jou ongewenst kind krijgt. Een abortus is een emotionele gebeurtenis en helemaal bij iemand met een kinderwens. Als die persoon later kinderen krijgt zal ze zich afvragen wat er gebeurt was zonder abortus en als ze ze niet krijgt zal ze daar ook een reden voor hebben.
Ik vind vader worden van een kind veel minder erg dan de invloed die een abortus heeft op iemands leven. Er niet zijn voor het kind vind ik ook het kind duperen. Dat zeg ik als iemand die bewust geen kinderen wil. Ik zou ook verschrikkelijk boos zijn, maar ik zou nooit beginnen over een abortus en ook het kind zou ik geen slachtoffer laten worden van het gepruts van een volwassene. Soms het je het maar te doen met de feiten zoals ze er liggen.
Dat jij vader worden van een kind minder erg vindt dan een abortus is prima maar je gaat volledig voorbij aan de achtergrond van TO en dan maar roepen dat hij dan daar maar wat aan moet doen of dat het allemaal best leuk is, is zo gespeend is al net zo empathisch als wat TO thuis heeft zitten. Daarnaast is er geen kind als vriendin een abortus ondergaat dus ik zou, als vrouw zijnde, het gewoon aansturen op een abortus en ik zou me zeker niet schamen om daar de nodige druk achter te zetten. Weet ze daarna ook hoe het is als iemand alleen maar rekening houdt met eigen gevoel en volledig voorbij gaat aan de wens van partner, die terecht tegen de komst van een kind is.
woensdag 6 januari 2021 om 18:09
Daar zijn we het helemaal over eens.
Ik vind alleen dat hij er wel, binnen grenzen, invloed op heeft. Bij onder andere jou zit daar naar mijn gevoel een taboe: je mag iemand nooit aanspreken op een zwangerschap als die eenmaal al bestaat. En daarmee doe je in dit geval TO naar mijn mening enorm tekort.
(naast dat je een valkuil aan het graven bent voor hun beider ouderschap)
TO, zijn vriendin en het eventuele kind zijn er alledrie bij gebaat als er eerst eens hard gescholden wordt denk ik. Dat schept een beter beeld waarmee betere keuzes gemaakt kunnen worden. Met het genoemde taboe verhinder je dat.
woensdag 6 januari 2021 om 18:28
Welnee. Er zit nog steeds personeel daar. Eerst in afzondering en daarna een test en indien negatief, hup de noordzee op of wat voor water dan ook.In_Tenebris schreef: ↑06-01-2021 15:25Ook verbazingwekkend, volgens mij ligt alles zo ongeveer stil op de Noordzee.
woensdag 6 januari 2021 om 18:35
Mooi verwoord.bia-pia schreef: ↑06-01-2021 10:47Er stond 'een zonde of moord'. Als je religieus bent vandaag de dag, ben je volgens jou dan ook wel aardig gek?
En heb je daar nog persoonlijke grenzen in? Je mag abortus tot 24 weken, dan is het een kind dat net wel/ net niet levensvatbaar. Het heeft dan een volledig lijf. Vanaf welk moment vind jij het 'aardig gek' als iemand het als moord ziet?
En als het dan allemaal 'toch wel aardig gek' is, is het dan ook opgenomen in de DSM? Ben je ook arbeidsongeschikt vanwege psychiatrische redenen, met dat soort opvattingen? Moeten religieuze mensen eigenlijk gewoon vanaf hun 18e WAJONG krijgen vanwege gestoordheid?
Ik ben zelf overigens niet religieus en pro choice, maar ik vind wel dat je daar zorgvuldig mee moet omgaan, net als met euthanasie. Voor mij zit er wel verschil tussen de MAP, een abortus voor - zeg - 13 weken of een veel latere abortus, vanaf enig moment is het voor mij gevoelsmatig zoiets als euthanasie. Ofwel: kan, maar je moet er heel goede redenen voor hebben. Dat maakt mij in jouw ogen waarschijnlijk aardig gek, maar dat kan me niet zo heel veel schelen.
woensdag 6 januari 2021 om 18:41
Weet je, ik denk dat je voorlopig nog helemaal niet hoeft te beslissen.
Kijk, ze gaat geen abortus doen, en dat mag je ook niet verwachten.
Maar je hoeft ook nog niet bij haar weg te gaan. Ik vind het misselijk van haar dat ze zo over jouw gevoel heeft gewalst, en dit was heel fout van haar. Maar het is gebeurd, en je kunt het niet meer terugdraaien.
Het gegeven waar je mee moet dealen is dat ze zwanger is, en dat het kind er vroeg of laat uit komt....
Je kunt nu twee dingen doen: bij haar weg gaan, of bij haar blijven.
Of.... bij haar blijven en als je merkt dat je het vaderschap echt niet kunt, dan kun je alsnog bij haar weggaan. Maar dat moet je nu wel tegen haar zeggen, dat die kans er in zit. En dan heeft ze niet het recht om jou iets te verwijten, want zíj is degene die een fout heeft gemaakt, niet jij.
Maar in ieder geval heb je het dan geprobeerd, en dan hoef je daar tenminste geen spijt van te krijgen.
Kijk, ze gaat geen abortus doen, en dat mag je ook niet verwachten.
Maar je hoeft ook nog niet bij haar weg te gaan. Ik vind het misselijk van haar dat ze zo over jouw gevoel heeft gewalst, en dit was heel fout van haar. Maar het is gebeurd, en je kunt het niet meer terugdraaien.
Het gegeven waar je mee moet dealen is dat ze zwanger is, en dat het kind er vroeg of laat uit komt....
Je kunt nu twee dingen doen: bij haar weg gaan, of bij haar blijven.
Of.... bij haar blijven en als je merkt dat je het vaderschap echt niet kunt, dan kun je alsnog bij haar weggaan. Maar dat moet je nu wel tegen haar zeggen, dat die kans er in zit. En dan heeft ze niet het recht om jou iets te verwijten, want zíj is degene die een fout heeft gemaakt, niet jij.
Maar in ieder geval heb je het dan geprobeerd, en dan hoef je daar tenminste geen spijt van te krijgen.
woensdag 6 januari 2021 om 18:47
Nou ja, dat heeft hij al gedaan hé? Aangesproken. Ruzie gemaakt. Gevraagd het af te breken. En dan houdt het verder op in wat hij kan doen.Ceder schreef: ↑06-01-2021 18:09Daar zijn we het helemaal over eens.
Ik vind alleen dat hij er wel, binnen grenzen, invloed op heeft. Bij onder andere jou zit daar naar mijn gevoel een taboe: je mag iemand nooit aanspreken op een zwangerschap als die eenmaal al bestaat. En daarmee doe je in dit geval TO naar mijn mening enorm tekort.
(naast dat je een valkuil aan het graven bent voor hun beider ouderschap)
TO, zijn vriendin en het eventuele kind zijn er alledrie bij gebaat als er eerst eens hard gescholden wordt denk ik. Dat schept een beter beeld waarmee betere keuzes gemaakt kunnen worden. Met het genoemde taboe verhinder je dat.
woensdag 6 januari 2021 om 18:54
Doe aub niet zo dramatisch.Ceder schreef: ↑06-01-2021 15:54Nogmaals: ik sta er ook van versteld hoe eenzijdig en versimpeld er geredeneerd wordt.
"Het zou kunnen dat je het moeilijk krijgt met een abortus. Daarom zal ik wel een halve ton kinderalimentatie betalen en vertrekken, of de rest van mijn leven proberen mijn vernedering te onderdrukken en bij je blijven in het belang van jou."
Het zit niet ver van victim blaming af hoor.
woensdag 6 januari 2021 om 19:28
De ruzie had ik over het hoofd gezien, dank.
Het is nog aan het bezinken bij beiden. Gezien dat stadium in het proces zou ik het logisch vinden om afbreken nogmaals voor te stellen als TO daar nog steeds zo over denkt: zijn vriendin zat helemaal met het beeld "dit gaan wij samen leuk vinden". De draai naar de werkelijkheid lijkt me dan even tijd kosten, en wellicht deelt ze na het bezinken een eventuele mening voor afbreken. Dat lijkt mij niet irreëel.
Maar tot waar en hoe lang je door kunt gaan met bespreken van dit punt is persoonlijk en beperkt: op een gegeven moment is het tijd om keuzes te maken en uit te gaan werken. Als beiden stabiel en consistent in hun mening en gevoel zijn dan is het het beste om door te gaan. Gelukkig is de zwangerschap nog niet zo ver volgens mij, dat geeft meer rust.
woensdag 6 januari 2021 om 19:31
Ik denk dat het te vroeg is voor het maken van een keuze voor de TO.
Niet doen dus.
Proberen vader te zijn, er zit niets anders op.
En als het dan niets wordt, dan wéét hij het ook. En dan kan hij zichzelf niets verwijten, want hij heeft het echt geprobeerd.
En zij kan hem niets verwijten, want hij heeft geen keuze erin gehad. Die heeft ze hem onthouden.
Niet doen dus.
Proberen vader te zijn, er zit niets anders op.
En als het dan niets wordt, dan wéét hij het ook. En dan kan hij zichzelf niets verwijten, want hij heeft het echt geprobeerd.
En zij kan hem niets verwijten, want hij heeft geen keuze erin gehad. Die heeft ze hem onthouden.
