Ik word er gek van...

madhe:



waar lees jij dat ik binnen een half uur een mail trug wil? No way. Het enige wat ik wil, en dan heb ik t niet over tijd of hoeveelheid, is dat we elkaar beter begrijpen, ik wil het toch weten als hij een klotedag heeft, zodat als ik m bel en afgesnauwd wordt, weet dat t komt door zn dag of whatever en niet dat ik aan mezelf ga twijfelen.



Verder, mailen enz hoort bij zn werk, hij mailde me altijd 100x tijdens werktijd, stuurde we elkaar leuke en sexy mails, dat kan gewoon, dat hoeft echt niet vaak en ik hoef echt geen 100x mails maar gewoon een mini mailtje met 2 regels is al cute. En het kon tot de dip, daarna had hij het opeens te druk etc terwijl hij evenveel werkte als voor de dip dus dat is gewoon neit zo, later gaf hij ook toe dat t een smoes was en dat hij er geen behoefte aan had om iets van m te laten horen, dat kan.

maar hij merkte ookwel dat ik wel open bleef over mijn gevoelens en gedachten en hij niet, en dat daar discussie over kwam omdat ik hem gewoon niet begreep.



He ik ben 20.. heb genoeg te leren nog , stel je voor dat ik op mijn leeftijd al een vol-ervaren vrouw was...een beetje raar.

En ja ik laat soms over me heen lopen..en laat me soms iets zeggen wat niet hoort... dat neem ik allemaal mee en leer ik weer van .

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 18:53:

[...]





vind t ook oke hoor als iemand zijn mening of reactie geeft, prima maar ik verdoe mn tijd een beetje om het giga voor mn relatie op te moeten nemen.



Er zitten ook dingen niet helemaal goed, maar liever zou ik willen weten wat ik eraan kan doen ipv te horen te krijgen hoe slecht anderen mijn relatie vinden. Logisch dat een ander dit gedoe niet zou willen, ik liever ook niet, ik zit er nu eenmaal in en ik wil dat t weer goedkomt, en t gaat al veel beter, nogmaals, er zijn kleine dingen die gevoelsmatig zijn die niet goed zitten bij mij

waar ik iets aan wil doen.



Is er niks aan te doen, ook prima maar dan weet ik dat ff.



Niemand MOET het voor zijn relatie opkomen. En als je dat wel doet, kun je beter zeker weten dat die relatie het ook waard is.



Maar ik lees net dat al mijn advies aan je tijdsverspilling is geweest. Jammer hoor. Misschien kun je de volgende keer beter vooraf even melden dat je alleen antwoorden/advies wilt die in je straatje passen, en dat je de rest niet de moeite waard vind om te lezen of door te nemen. Bahbah.

madhe, je andere reactie,

thanks dat je wilt dat ik happy wordt maar ik wil deze situatie stabiel krijgen, ik wil dat het goedkomt, ik geef om hem en hij zegt dat hij erg veel van me houdt en me niet kwijt wil.

Met sommige dingen zitten we niet op 1 lijn maargoed, ik vind dit niet iets om de relatie om te verbreken, nu ben ik ook geen ster in het verbreken van relaties enzo maar het idee dat ik het uit zou maken.. nee.. ik ben al zo blij dat het nu beter gaat.

En ik wil misschien iets van hem wat ik never nooit niet bij hem zal krijgen... dat moet ik dan zelf eerst ontdekken.. misschien zien jullie al van alles in jullie glazenbollen van ervaring en kennis, maar ik zie het nog niet, en eerder kan ik er ook niets aan doen snapje?



Dus voor nu liever hoe ik mijn gevoel weer op orde kan krijgen...want hem zeur ik echt niet meer aan zn kop hoor.. dat gesprek van afgelopen weekend was duidelijk zat, het is wel goed zo.

Ik laat het lekker op zn beloop, geniet ervan dat het nu beter gaat, denk om mezelf tijdens ruzies, laat me niets aanpraten en toon respect.



That's all.. meer kan ik nu ook niet doen en t moet in dit topic ook niet meer ingewikkeld worden dan nodig.

Hoop dat je toch blijft posten Madhe, zeker omdat je dat zelf ook graag wilt.

TO is dan misschien wel een harde noot om te kraken en misschien kan ze effectief niets met onze meningen, nu niet, maar misschien later wel ofwel geven we anderen die hier meelezen en in dezelfde situatie zitten, misschien meer inzicht.

Kan goed zijn overigens Karin dat wij het dramatiseren (naar jouw gevoel), maar vergeet niet dat wij erbuiten staan en het dus nuchterder kunnen zien dan jij die er middenin zit...

quote:Madhe schreef op 28 januari 2009 @ 19:01:

[...]





Niemand MOET het voor zijn relatie opkomen. En als je dat wel doet, kun je beter zeker weten dat die relatie het ook waard is.



Maar ik lees net dat al mijn advies aan je tijdsverspilling is geweest. Jammer hoor. Misschien kun je de volgende keer beter vooraf even melden dat je alleen antwoorden/advies wilt die in je straatje passen, en dat je de rest niet de moeite waard vind om te lezen of door te nemen. Bahbah.



wilde je geen rotgevoel geven ofzo.



mn andere posts moet je nog maar even lezen, de laatsten.

quote:mellie001 schreef op 28 januari 2009 @ 19:03:

Hoop dat je toch blijft posten Madhe, zeker omdat je dat zelf ook graag wilt.

TO is dan misschien wel een harde noot om te kraken en misschien kan ze effectief niets met onze meningen, nu niet, maar misschien later wel ofwel geven we anderen die hier meelezen en in dezelfde situatie zitten, misschien meer inzicht.

Kan goed zijn overigens Karin dat wij het dramatiseren (naar jouw gevoel), maar vergeet niet dat wij erbuiten staan en het dus nuchterder kunnen zien dan jij die er middenin zit...



Ik ben de TO niet trouwens.



maaruhm, ja natuurlijk zien jullie het anders dan ik.

Ik heb zoveel meegemaakt in dit gedoe, het is voor mij ook moeilijk hoor, om mn best te blijven doen, om te bedenken, moet ik dit pikken of niet? Mijn gevoel zegt van niet.. en mijn verstand ook.. nou oké.

Ik heb nog nooit zoveel gegeven in een relatie.

Heb nog nooit zoveel moeite moeten doen om bepaalde dingen goed te laten lopen.. Als ik er niet op let dan word er over me heen gelopen en ik weet ookwel dat dat geen goed ding is maar het is niet zo dat hij het doet om slecht te zijn ofzo, maar omdat hij denkt dat hij gelijk heeft, dat ik moest veranderen bv. of dat mijn ideeën over liefde/relatie niet realistisch zijn.



Hij is heel erg anders opgevoed dan ik, erg gelovig enzo, ik erg vrij. Maargoed hij is streng voor mij en ik zo ook weer streng voor hem soms, en dat voelt ook niet prettig maar god, sommige dingen zijn te ingewikkeld.



Wilde soms gewoon dat ik die naieve vrolijke lieve mafketel van een jaar geleden was. Die lekker genoot van alles en zich helemaal kon geven zonder bang te zijn om gekwetst te worden.



Ik heb geen bord voor mn kop hoor, ik mis mijn oude ik soms best wel, ik vind mezelf ook een zeikwijf soms maar god, het komt ook wel goed... hoop ik maar.



Ik doe mn best en ik ga niet meer om dingen vragen, dingen bespreken blabla hoe t anders moet. Nee t moet ook gewoon goed zijn, na 15 maanden en zoveel praten enzo mag ik dat best wel verwachten.

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 18:58:

madhe:



waar lees jij dat ik binnen een half uur een mail trug wil? No way. Het enige wat ik wil, en dan heb ik t niet over tijd of hoeveelheid, is dat we elkaar beter begrijpen, ik wil het toch weten als hij een klotedag heeft, zodat als ik m bel en afgesnauwd wordt, weet dat t komt door zn dag of whatever en niet dat ik aan mezelf ga twijfelen.



Verder, mailen enz hoort bij zn werk, hij mailde me altijd 100x tijdens werktijd, stuurde we elkaar leuke en sexy mails, dat kan gewoon, dat hoeft echt niet vaak en ik hoef echt geen 100x mails maar gewoon een mini mailtje met 2 regels is al cute. En het kon tot de dip, daarna had hij het opeens te druk etc terwijl hij evenveel werkte als voor de dip dus dat is gewoon neit zo, later gaf hij ook toe dat t een smoes was en dat hij er geen behoefte aan had om iets van m te laten horen, dat kan.maar hij merkte ookwel dat ik wel open bleef over mijn gevoelens en gedachten en hij niet, en dat daar discussie over kwam omdat ik hem gewoon niet begreep.



He ik ben 20.. heb genoeg te leren nog , stel je voor dat ik op mijn leeftijd al een vol-ervaren vrouw was...een beetje raar.

En ja ik laat soms over me heen lopen..en laat me soms iets zeggen wat niet hoort... dat neem ik allemaal mee en leer ik weer van .



Je kunt als 20 jarige niet alles weten. Ik ben zelf 31 maar heb ook regelmatig mijn hoofd moeten stoten (en ik weet ook nog lang niet alles). Toch is wat ik vetgedrukt heb door al je postings al tot ons doorgedrongen (tot mij dan), en daarom ben ik misschien zo hard voor je. Je staat aan een dood paard te rukken meissie. Het kan écht anders in een relatie (van het begin tot het eind) en dat gun ik je gewoon.



Misschien ben jij hier nog niet aan toe, dat kan. Je hebt ook gelijk dat je er zelf achter moet komen, maar ik open gewoon zo graag ogen als dat uiteindelijk in het verdriet scheelt. Hij is niet zo enthousiast als jij wilt. En hij kan roepen van de daken dat hij van je houdt, maar als het werkelijk waar zo is zou je dat voelen, tot in je botten. En dan merkte je dat aan zijn gedrag. Dan wilde hij je niet verdrietig zien en kraakt hij je ook in ruzies niet zo af.



Ik zie dat jij verdrietig bent om je relatie en aan ieder strohalmpje vastklampt om iets wat je vooral graag wil. Niet om iets wat is. En dan komt er bij mij heel hard een stelregel op; No man or woman is worth your tears, and the one who is won't make you cry!



Daarom heb ik ook zoiets van; als mijn vriend zo zou doen (zoals jij tegen hem, of hij tegen jou), dan was het écht mijn vriend niet meer. Mijn vriend en ik worden blij van elkaar, we vinden het heerlijk om tijd samen door te brengen. We maken tijd voor contact, zijn geinteresseerd in elkaar. En weet je.. dat is zo omdat we gek zijn op elkaar. Daardoor gaat het automatisch (maar wel bewust).

Ok, jij was idd. niet TO.



Dat bedoel ik dus ook wat Madhe zegt, het is niet meer zoals het was en dat heeft een reden. Nu geforceerd het toch weer krijgen zoals het was, wreekt zich vroeg of laat toch, omdat het geen spontane reacties zijn.

Ben zelf 32 jaar en heb ook herkenning met jouw situatie en wat ben ik blij dat er toen mensen waren die mij er direct op wezen dat een relatie zo niet hoort te zijn en dat ik mijn energie beter elders kon in steken. En ja, ik heb ook nog een hele tijd toen koppig volgehouden dat het allemaal wel meeviel, maar later heb ik toch moeten toegeven dat ze allemaal gelijk hadden. Zeg niet dat hij slecht was of ikzelf, maar onze combinatie marcheerde niet. En ik krijg nu nog rillingen als ik maar iets hoor over iemand veranderen, daar heeft mijn ex toendertijd ook zo de nadruk op gelegd en weet je, je kan iemand niet veranderen.

Hoe je vriend nu is, is waarschijnlijk hoe hij echt is (op het begin zich beter voorgedaan of je hebt hem gewoon beter leren kennen) en nu verlang je terug hoe het in het begin was, maar dat was dus niet de realiteit. Dat is ook net het verradelijke, je weet hoe het ook anders kon zijn en wilt dat kost wat kost terug, maar nogmaals als dat er niet in zit, trek je idd. aan een dood paard.

Ik begrijp t heel goed madhe.. en ik moet idd zelf ook dingen ontdekken, die ik misschien nu wel weet maar nog niet zo voel.



Ik wordt er zo kwaad om, om wat ik toe laat soms, of hoe ik me voel en dat ik me zo voel door hem, uiteindelijk, ik ben diegene die het toelaat.

Ik heb wel op het punt gestaan om weg te gaan, al een aantal keer en heb dit ook gezegt... ook gezegt dat ik nu twijfel.

Maar die stap echt nemen.. pff..



Wil idd ook dat het weer vanzelf gaat bij en met hem.. moet t ook gewoon loslaten misschien.



Ik heb echt die hoop dat t goedkomt.. maar hoe hij soms tegen me doet als we ruzie hebben.. pff zo moet niemand zich laten behandelen. Mijn probleem is, dat ik zelf ook een aantal x zo boos ben geworden dat ik me giga schaam, ik ben ook niet perfect, dus heb ik het recht wel om te zeggen dat hij niet zo moet doen? Ik ben ook niet altijd even aardig.



Ik wil mezelf echt in de hand houden, geen nare dingen zeggen, niet afhankelijk zijn van hem op zo'n moment, zijn aanraking willen, lieve woorden willen, want hij is boos en hij is er dan niet voor mij, en daardoor raak ik in paniek, ga ik ook stomme dingen zeggen, schaam me er zo voor, wil dat echt niet. Hij doet me gewoon zoveel, emotioneel gezien..

Hij geeft me soms zo'n fijn gevoel en als we ruzie hebben wil ik die ruzie het liefst stop zetten, elkaar zeggen dat we van elkaar houden en t goedmaken, wil helemaal geen gedoe, maar voel me zo gekwetst.. geef ook echt aan dat ik wil dat die ruzie stopt.. hij wil ook wel dat t dan stopt maar dan moet ik dit of dat, of ik heb dit of dat fout gedaan.

Op n gegeven moment denk ik, wie denk je wel niet dat je bent, mij zeggen dat ik kritisch naar mezelf moet kijken?

Waar slaat dat op? (we reden in de auto, hij moest invoegen ofzo, een auto liet hem er niet tussen, die auto kwam eng dichtbij de zijkant van onze auto, waar IK zat. Was echt bang) ik zei; wat doe je nou? ik schrok er echt van. Hij werd kwaad om mijn reactie, hij zei; je moet zo reageren tegen die kerel hoor die brengt ons in gevaar?? (maar hij reed best snel, hard remmen enzo en toen invoegen nouja toen hadden we nog een kort stukje voordat die strepen op de weg zaten..hoe heet dat..)

Nouja zo kregen we dus die discussie en ik vond t echt naar hoe hij deed ik was bang, draaide er uiteindelijk op neer dat ik kritisch naar mezelf moest kijken want ik was gemeen of whatever omdat ik zo reageerde omdat ik bang was.



Nouja, met deze situaties kan ik dus niet omgaan, ik verlies mezelf in emoties omdat ik het oneerlijk vind.



En dit komt echt niet supervaak voor, 1x in de 2 weken ofzo maar ik vind het zo oneerlijk..



Dus ja, ik zoek bevestiging in emails,smsjes,briefjes, lieve leuke dingen omdat tijdens ik zo gekwetst wordt..



Misschien stelt dat auto voorbeeld ook wel geen reet voor maar mij doet het erg veel. Snap niet dat hij daar boos om kan worden dat ik bang was en in paniek riep waarom hij zo gevaarlijk deed..



Ik twijfel ook hoor, wil dat ie lief voor me is, terwijl ik lang niet meer zo lief ben als ik vroeger was. En dat wil ik wel graag zijn.

quote:mellie001 schreef op 28 januari 2009 @ 19:38:

Ok, jij was idd. niet TO.



Dat bedoel ik dus ook wat Madhe zegt, het is niet meer zoals het was en dat heeft een reden. Nu geforceerd het toch weer krijgen zoals het was, wreekt zich vroeg of laat toch, omdat het geen spontane reacties zijn.

Ben zelf 32 jaar en heb ook herkenning met jouw situatie en wat ben ik blij dat er toen mensen waren die mij er direct op wezen dat een relatie zo niet hoort te zijn en dat ik mijn energie beter elders kon in steken. En ja, ik heb ook nog een hele tijd toen koppig volgehouden dat het allemaal wel meeviel, maar later heb ik toch moeten toegeven dat ze allemaal gelijk hadden. Zeg niet dat hij slecht was of ikzelf, maar onze combinatie marcheerde niet. En ik krijg nu nog rillingen als ik maar iets hoor over iemand veranderen, daar heeft mijn ex toendertijd ook zo de nadruk op gelegd en weet je, je kan iemand niet veranderen.

Hoe je vriend nu is, is waarschijnlijk hoe hij echt is (op het begin zich beter voorgedaan of je hebt hem gewoon beter leren kennen) en nu verlang je terug hoe het in het begin was, maar dat was dus niet de realiteit. Dat is ook net het verradelijke, je weet hoe het ook anders kon zijn en wilt dat kost wat kost terug, maar nogmaals als dat er niet in zit, trek je idd. aan een dood paard.



Ik snap het.. het is zo moeilijk.

Het deed me erg veel pijn dat hij me wilde veranderen.. maar ook dat hij het zo overduidelijk bracht, dat ik echt bepaalde dingen moest veranderen enz omdat t anders niet goedkwam met onze relatie. Maar over zijn eigen eigenschappen hoorde ik hem nooit, hij kon me precies vertellen wat er mankeerde aan bepaalde dingen van mij, allemaal in zijn eigen conclusies, zelfs over dingen die ik helemaal niet vond maar waarvan hij denkt dat ik dat vind ofzo.



En nee ik ben ook niet perfect maar ik wil er wel over praten en naar diegene luisteren maar niet als iemand onredelijke dingen over me zegt...zegmaar..



Hoe was jou situatie met je ex toendertijd?

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 19:09:

[...]





Ik ben de TO niet trouwens.



maaruhm, ja natuurlijk zien jullie het anders dan ik.

Ik heb zoveel meegemaakt in dit gedoe, het is voor mij ook moeilijk hoor, om mn best te blijven doen, om te bedenken, moet ik dit pikken of niet? Mijn gevoel zegt van niet.. en mijn verstand ook.. nou oké. Waarom ga je dan toch door? Luister naar je gevoel. Ben je bang alleen te zijn? Spijt te krijgen?

Ik heb nog nooit zoveel gegeven in een relatie.

Heb nog nooit zoveel moeite moeten doen om bepaalde dingen goed te laten lopen.. Dit moet niet dé reden zijn om de relatie maar door te zetten. De reden moet liefde zijn. En een toekomstvisie die jullie beiden hetzelfde hebben. Als ik er niet op let dan word er over me heen gelopen en ik weet ookwel dat dat geen goed ding is maar het is niet zo dat hij het doet om slecht te zijn ofzo De reden doet er niet toe, hij doet het, en dát is niet goed., maar omdat hij denkt dat hij gelijk heeft, dat ik moest veranderen bv. of dat mijn ideeën over liefde/relatie niet realistisch zijn.



Hij is heel erg anders opgevoed dan ik, erg gelovig enzo, ik erg vrij. Maargoed hij is streng voor mij en ik zo ook weer streng voor hem soms, en dat voelt ook niet prettig maar god, sommige dingen zijn te ingewikkeld.



Wilde soms gewoon dat ik die naieve vrolijke lieve mafketel van een jaar geleden was. Die lekker genoot van alles en zich helemaal kon geven zonder bang te zijn om gekwetst te worden.



Ik heb geen bord voor mn kop hoor, ik mis mijn oude ik soms best wel, ik vind mezelf ook een zeikwijf soms maar god, het komt ook wel goed... hoop ik maar.



Ik doe mn best en ik ga niet meer om dingen vragen, dingen bespreken blabla hoe t anders moet.In een relatie zul je altijd moeten blijven praten, bespreken, overleggen, maar de basis moet goed zijn. Communicatie is zo belangrijk. Je kunt niet na 15 maanden verwachten dat hij je gedachten en gevoelens kan lezen. Wél dat de basis stevig genoeg is om op verder te borduren. Nee t moet ook gewoon goed zijn, na 15 maanden en zoveel praten enzo mag ik dat best wel verwachten.

madhe,



ja ik weet t niet, ben niet bang om alleen te zijn.. geloof ik.

Ik geef erg veel om hem en we hebben het ook leuk samen, ben al het gedoe alleen zo zat, alle energie en moeite die erin zit, ik wil het liever aan leuke dingen besteden. Doe ook mijn best en hij ookwel..



En dat hij over me heen loopt, reden maakt idd ook niet uit, nare dingen die hij zegt mag hij ook niet zeggen, ik ben het gewoon zat en ik wil het echt niet meer allemaal, wil gewoon dat het weer gewoon, goed is tussen ons.



Ja weet dat praten belangrijk is maar ik bedoel, 100x aangeven hoe belangrijk ik iets vind.. pff moet hij nu wel weten toch..

Wel blijf ik praten over mn gevoel hoor.. dat kan ik toch niet in me houden hihi, bespreek bijna altijd alles met hem. Maar ik vind wel dat hij nu wel moet weten wat ik zo ongeveer belangrijk is en niet dat ik het elke x ter sprake breng, dat er niks mee gedaan wordt.. etc etc.



maargoed.. nogmaals.. hij is superleuk.. wil alleen die stomme ruzies niet meer.. maar goed, wie wel.

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 19:45:

Ik wordt er zo kwaad om, om wat ik toe laat soms, of hoe ik me voel en dat ik me zo voel door hem, uiteindelijk, ik ben diegene die het toelaat. En de enige die dit kan stoppen...

Ik heb wel op het punt gestaan om weg te gaan, al een aantal keer en heb dit ook gezegt... ook gezegt dat ik nu twijfel.

Maar die stap echt nemen.. pff.. Dat is heel moeilijk, maar achteraf zul je er zo opgelucht door zijn.



Wil idd ook dat het weer vanzelf gaat bij en met hem.. moet t ook gewoon loslaten misschien. Dat denk ik ook.



En dit komt echt niet supervaak voor, 1x in de 2 weken ofzo maar ik vind het zo oneerlijk.. No man or woman is worth your tears, and the one who is won't make your cry. Ook niet eens in de 2 weken.

Dus ja, ik zoek bevestiging in emails,smsjes,briefjes, lieve leuke dingen omdat tijdens ik zo gekwetst wordt.. Die bevestiging dat je niet zo gekwetst mag worden, dat je meer verdiend moet je uit jezelf halen. Die kun je niet uit een ander halen! Jij bent meer waard. Wat dacht je van; iemand die altijd liefdevol en respectvol is (dat wil niet zeggen dat iemand niet een keer goed boos of chagrijnig mag zijn, maar wel dat dat niet op jou losgelaten wordt).



Misschien stelt dat auto voorbeeld ook wel geen reet voor maar mij doet het erg veel. Snap niet dat hij daar boos om kan worden dat ik bang was en in paniek riep waarom hij zo gevaarlijk deed..

Hij walst over je gevoel heen. Het gaat niet om dit voorbeeld, of elk willekeurig ander voorbeeld. Hij kraakt je af om je emoties en gevoelens. Een grapje hierover maken is wat anders, maar zelfs dát doe je niet op dat moment.



Ik twijfel ook hoor, wil dat ie lief voor me is, terwijl ik lang niet meer zo lief ben als ik vroeger was. En dat wil ik wel graag zijn. Zoek de schuld niet bij jezelf. De schuld bij jezelf zoeken doe je maar over je eigen fouten. Niet over de zijne zeg!

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 19:59:

madhe,



ja ik weet t niet, ben niet bang om alleen te zijn.. geloof ik.

Ik geef erg veel om hem en we hebben het ook leuk samen, ben al het gedoe alleen zo zat, alle energie en moeite die erin zit, ik wil het liever aan leuke dingen besteden. Doe ook mijn best en hij ookwel..



En dat hij over me heen loopt, reden maakt idd ook niet uit, nare dingen die hij zegt mag hij ook niet zeggen, ik ben het gewoon zat en ik wil het echt niet meer allemaal, wil gewoon dat het weer gewoon, goed is tussen ons.



Ja weet dat praten belangrijk is maar ik bedoel, 100x aangeven hoe belangrijk ik iets vind.. pff moet hij nu wel weten toch..

Wel blijf ik praten over mn gevoel hoor.. dat kan ik toch niet in me houden hihi, bespreek bijna altijd alles met hem. Maar ik vind wel dat hij nu wel moet weten wat ik zo ongeveer belangrijk is en niet dat ik het elke x ter sprake breng, dat er niks mee gedaan wordt.. etc etc.



maargoed.. nogmaals.. hij is superleuk.. wil alleen die stomme ruzies niet meer.. maar goed, wie wel.



Sorry, maar hij klinkt écht niet superleuk hoor. Ik zou hem echt niet als vriend willen. Daarbij is mijn eigen vriend al superleuk. Met hem kan ik lachen, huilen, praten, smoezen, grinniken, luieren, leuke dingen doen, genieten van het leven, samenwerken, hij vult mij aan, hij accepteert mij. Hij laat me merken dat hij me lief vindt, denkt aan me, is trots op me, maakt grapjes over de dingen waar ik iets minder goed in ben (zoals mijn geheugen, mijn lompig-tegen-deuren-aan-loop-neiging), vraagt advies bij de dingen waar ik weer meer van weet en neemt dat advies aan. Hij stimuleert me om de studie te gaan doen die ik al jaren wil volgen, helpt me als ik hulp nodig heb, is er voor me als ik ziek ben, stuurt lieve smsjes voor de zomaar, geeft me geweldige sex. Hij wil met me gaan sporten als we eindelijk van de griep af zijn, gaat graag me me uit. Hij wil mijn vrienden leren kennen, laat me lekker mijn eigen dingen doen, en vraagt enthousiast of ik me heb vermaakt. Hij neemt wat drinken voor me mee uit de keuken, hij vraagt of hij kan helpen met de afwas. Hij overlegt met me als één van mijn kinderen niet luisteren over hoe we dat gaan aanpakken, neemt die lekkere chocolade mee als hij sigaretten is gaan kopen. Vertelt wat hem bezighoudt en wat hij gaat doen. Als ik slecht nieuws hoor troost/steunt hij me, en hij maakt me vrolijk door zijn aanwezigheid.



Kijk... dát is superleuk. Nu jij! Want in je posts lees ik geen leuke dingen over je vriend.

Het was geen goede relatie, al heb ik dat dus vooral achteraf pas ingezien. Wij haalden niet het beste in elkaar naar boven, dat was wel duidelijk. Ik was totaal mezelf niet meer.

Heb toen ook nog krampachtig geprobeerd er het beste van te maken en begon ook heel kritisch op hem te worden omdat hij dat ook altijd op mij geweest was (wel onbewust, actie-reactie) en omdat ik me gewoon rotslecht voelde zeker op het laatst en dat is wat ik bij jou herken. Heb me ook een 'tijd laten doen' en dan ineens wil je toch voor jezelf opkomen, maar pak je dat 'niet goed' aan. Bij mij was het dat ik heel boos op hem werd, terwijl ik van nature daar helemaal niet van houdt. Dus zover was ik al.

Echt, als ik nu nog maar een relatie heb waar de nadruk ligt op elkaar willen veranderen, stop ik er onmiddelijk mee!!

Het feit dat je zo negatief over hem bent, geeft aan dat het echt niet goed zit, want volgens mij ben jij van nature niet zo negatief, maar heeft de situatie dit bewerkstelligt, klopt dit?

Awel, dit hoort dus niet in een evenwichtige relatie.

Dan zit de verhouding gewoon compleet scheef en ja, het zou fijn zijn om dit nu recht te trekken, maar dat is helemaal niet simpel. Is het voor jou trouwens al niet kapot tussen jullie nu? Dat gevoel had ik wel, heeft mij ook geholpen bij de verwerking.

@ Madhe, wat een geweldig bericht, ik kreeg meteen een enorm geluksgevoel want ik had hem zo kunnen schrijven! Ik herken alles wat je noemt in mijn vriend! Dat is liefde!

Hoe is het met TO Butterfly eigenlijk?

quote:single38 schreef op 28 januari 2009 @ 20:23:

@ Madhe, wat een geweldig bericht, ik kreeg meteen een enorm geluksgevoel want ik had hem zo kunnen schrijven! Ik herken alles wat je noemt in mijn vriend! Dat is liefde!



Ja???? Geweldig, hihi, want we zijn net pas 5 mnd samen. Heerlijk om te horen dat dit inderdaad liefde is, al voelt het zeker zo hoor.

Ohja, en die dingen komen van 2 kanten he. Maar ik bedacht net dat dat de dingen zijn die wij doen/hij doet. Dan heb ik het nog niet eens over hoe hij is.

Ja geweldig toch! Wij zijn ook nog maar ca 8 maanden bij elkaar maar het is gewoon goed! Heb ook andere relaties meegemaakt maar die konden nog niet in de schaduw staan van wat we nu mogen meemaken. Ook ik heb in het verleden met andere mannen dramatische toestanden meegemaakt, en de twijfels en de strijd en de onzekerheid of ie nou wel of niet ervoor ging... Je zou het iedereen zoooo gunnen, want dit maakt het leven zoveel mooier! Geniet van je lief!!

Dankje Single38, ik geniet met volle teugen. En inderdaad maakt dit het leven zoveel mooier, dat je het vanzelf ieder ander ook gaat gunnen ja. Dit is zo veel heerlijker dan een onduidelijke relatie die je eigenwaarde of zelfvertrouwen ondermijnt.



Ik wens jou ook heel veel mooie momenten met je lief toe, waar je volop van mag genieten!

Thanks Madhe!

quote:Madhe schreef op 28 januari 2009 @ 20:10:

[...]





Sorry, maar hij klinkt écht niet superleuk hoor. Ik zou hem echt niet als vriend willen. Daarbij is mijn eigen vriend al superleuk. Met hem kan ik lachen, huilen, praten, smoezen, grinniken, luieren, leuke dingen doen, genieten van het leven, samenwerken, hij vult mij aan, hij accepteert mij. Hij laat me merken dat hij me lief vindt, denkt aan me, is trots op me, maakt grapjes over de dingen waar ik iets minder goed in ben (zoals mijn geheugen, mijn lompig-tegen-deuren-aan-loop-neiging), vraagt advies bij de dingen waar ik weer meer van weet en neemt dat advies aan. Hij stimuleert me om de studie te gaan doen die ik al jaren wil volgen, helpt me als ik hulp nodig heb, is er voor me als ik ziek ben, stuurt lieve smsjes voor de zomaar, geeft me geweldige sex. Hij wil met me gaan sporten als we eindelijk van de griep af zijn, gaat graag me me uit. Hij wil mijn vrienden leren kennen, laat me lekker mijn eigen dingen doen, en vraagt enthousiast of ik me heb vermaakt. Hij neemt wat drinken voor me mee uit de keuken, hij vraagt of hij kan helpen met de afwas. Hij overlegt met me als één van mijn kinderen niet luisteren over hoe we dat gaan aanpakken, neemt die lekkere chocolade mee als hij sigaretten is gaan kopen. Vertelt wat hem bezighoudt en wat hij gaat doen. Als ik slecht nieuws hoor troost/steunt hij me, en hij maakt me vrolijk door zijn aanwezigheid.



Kijk... dát is superleuk. Nu jij! Want in je posts lees ik geen leuke dingen over je vriend.



had ik een verhaal getypt, doet de pagina vaag



maargoed..



wordt emotioneel van jou post madhe.. mijn vriend doet sommige dingen ookwel, zo fijn en lief..enzo.. maar het staat in de schaduw van de minder leuke momenten.

Zo werd hij een x boos omdat ik, toen ik de deur open deed en de kat binnen kwam en hij ook voor de deur stond, de kat optilde en een kus gaf en toen pas hoi tegen hem zei. Hij was kwaad. De hele heenweg was hij boos op me. En ik begreep er echt niks van. Hoe kun je nou boos zijn op iemand die niet begrijpt wat ie verkeerd doet zegmaar.



Hij is echt geen monster ofzo, ik begrijp m gewoon heel vaak niet, wat ik nu weer verkeerd heb gedaan enzo.



Laatste tijd is dat al wat minder, behalve dat auto gedoe, dat was dit weekend..



Maar hoe boos hij is, en hoe snel.. vind ik gewoon niet leuk en dat veranderd gewoon niet. Hij begrijpt mijn emoties gewoon niet.

Ik zei ook; als jij schrikt, bang bent of in paniek dan reageer je toch ook niet perfect?? Dan zeg je toch van; woow wat doe je nou! voorzichtig! zo raar is dat toch niet..



Maargoed, het komt denk ik wel goed.. ik doe mn best.

Maar met die boosheid kan ik gewoon niet lezen, ik wil ook kunnen zijn wie ik ben.



Daarnaast, contact is al wat beter dus dat is een zorg minder.

Als hij anders is tijdens ruzies zegmaar.. mn gevoel beter zou begrijpen dan zou het voor mij zoveel beter zijn..



maargoed.. wat je zegt over dat geen 1 man het waard is om je te laten huilen (in t engels dan) is ook wel waar..

Hij moet meer respect voor me hebben.



Mijn respect voor hem werd minder en dat is echt een NAAR gevoel! Ik wil gewoon die fijne gevoelens hebben en respect voor hem hebben enz.

quote:Madhe schreef op 28 januari 2009 @ 21:08:

Dankje Single38, ik geniet met volle teugen. En inderdaad maakt dit het leven zoveel mooier, dat je het vanzelf ieder ander ook gaat gunnen ja. Dit is zo veel heerlijker dan een onduidelijke relatie die je eigenwaarde of zelfvertrouwen ondermijnt.



Ik wens jou ook heel veel mooie momenten met je lief toe, waar je volop van mag genieten!Fijn madhe je hebt helemaal gelijk hoor..

quote:Karin24 schreef op 28 januari 2009 @ 21:31:

[...]





had ik een verhaal getypt, doet de pagina vaag



maargoed..



wordt emotioneel van jou post madhe.. mijn vriend doet sommige dingen ookwel, zo fijn en lief..enzo.. maar het staat in de schaduw van de minder leuke momenten.

Zo werd hij een x boos omdat ik, toen ik de deur open deed en de kat binnen kwam en hij ook voor de deur stond, de kat optilde en een kus gaf en toen pas hoi tegen hem zei. Hij was kwaad. De hele heenweg was hij boos op me. En ik begreep er echt niks van. Hoe kun je nou boos zijn op iemand die niet begrijpt wat ie verkeerd doet zegmaar.



Hij is echt geen monster ofzo, ik begrijp m gewoon heel vaak niet, wat ik nu weer verkeerd heb gedaan enzo.



Laatste tijd is dat al wat minder, behalve dat auto gedoe, dat was dit weekend..



Maar hoe boos hij is, en hoe snel.. vind ik gewoon niet leuk en dat veranderd gewoon niet. Hij begrijpt mijn emoties gewoon niet.

Ik zei ook; als jij schrikt, bang bent of in paniek dan reageer je toch ook niet perfect?? Dan zeg je toch van; woow wat doe je nou! voorzichtig! zo raar is dat toch niet..



Maargoed, het komt denk ik wel goed.. ik doe mn best.

Maar met die boosheid kan ik gewoon niet lezen, ik wil ook kunnen zijn wie ik ben.



Daarnaast, contact is al wat beter dus dat is een zorg minder.

Als hij anders is tijdens ruzies zegmaar.. mn gevoel beter zou begrijpen dan zou het voor mij zoveel beter zijn..



maargoed.. wat je zegt over dat geen 1 man het waard is om je te laten huilen (in t engels dan) is ook wel waar..

Hij moet meer respect voor me hebben.



Mijn respect voor hem werd minder en dat is echt een NAAR gevoel! Ik wil gewoon die fijne gevoelens hebben en respect voor hem hebben enz.



Lieve Karin, lees je eigen reactie nu toch eens na.

Ik zeg; "Nu jij" en wat komt er? Een verhaal vol negatieve dingen!

Hij heeft geen of niet genoeg respect voor je, jouw respect voor hem werd minder. Jullie staan op het 0 punt, waarom begin je niet over een tijd vanaf daar met een leukerd?

Hoe komt het toch dat je overstroomt van negatieve dingen, terwijl je blij zou moeten worden van je vriend? Van een goede relatie wordt je namelijk blij, en dat jij hier niet blij van wordt is een heel duidelijk teken dat het absoluut niet goed zit. En het is niet zo dat jullie 15 jaar samen zijn waarvan er 14,5 jaar hartstikke leuk zijn geweest.



Weet je, na een aantal maanden gaat verliefdheid over in houden van, en dat is bij je vriend (misschien) niet gebeurt. Bij jou wel, maar ik denk dat je meer houdt van het idee dat je een relatie hebt (al wil je die 180 graden omgedraaid en anders), dan van hem.



Ik weet dat je eigenlijk nooit nooit moet zeggen, maar ik zou nooit zulke negatieve dingen over mijn vriend schrijven. Als wij zo tegenover elkaar komen te staan zoals jij en je vriend, dan is mijn vriend mijn ex-vriend. En dan nóg zou ik al eerder de relatie hebben verbroken, en daarmee wrsch genoeg respect voor hem hebben behouden om deze negatieve dingen niet te posten over hem.



Het is goed dat je je ei kwijt kunt op het forum, maar lees toch wat je schrijft. Stel je voor dat hij dit leest? Een teken dat het niet goed of beter gaat tussen jullie, want anders zou je de verbeterpunten óók opnoemen. Zou je daar op gericht zijn en zouden die eruit springen.



Stel je voor dat jij iemand anders was en dit las, en dan tegen je zei; " Deze meneer is vrij, wil je met hem daten? Dan regel ik dat voor je". Zeg eens eerlijk, zou jij ja zeggen?

Hi meiden,



Jemig, wat een posts zijn er geplaatst de afgelopen uurtjes! Dacht ik ga nog even kijken hoe het gaat hier voor ik lekker mijn bedje in duik na drukk dagje op werk.



@karin..kind, ik vind het zo rot voor je, ik lees gewoon tussen de regels door dat je het zo graag wil laten werken en er alles aan doet, maar dat het zo moeizaam gaat. Dat vreet energie. misschien kom je, juist doordat je je verhaal hier van je afschrijft tot bepaalde inzichten over jezelf en over je relatie. En dat zijn misschien niet de dingen die je hoopt te ontdekken, kan heel heftig zijn en misschien kom je er nu stukje bij beetje achter dat je relatie helemaal niet zo geweldig is? Ik zeg misschien, want ik ga ook alleen maar af op wat je hier schrijft. Ik hoop echt van harte meid dat het goed komt met je vriend, maar ik hoop nog veel meer dat JIJ gelukkig wordt, op wat voor manier dan ook, met hem of zonder hem. Juist omdat je zo jong nog bent, de wereld ligt eigenlijk open voor je, dat klinkt als een dooddoener, ik weet het, dat zei men vroeger(haha,nu voel ik me wel heel oud..ben 33) ook tegen mij...maar goed, hetis wel zo. Ben ook aantal malen aan een man blijven "hangen", tegen beter weten in..vriendinnen hebben zoveel op me ingepraat dat het niks zou worden,maar uiteindelijk moet je daar zelf achter komen. Nogmaals,ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar ik hoop wel dat je door dit alles wat meer bent gaan nadenken over jullie relatie en over wat je wil in een relatie (sex is mijns inziens toch een belangrijk onderdeel van een relatie). Heel veel sterkte en kracht komende tijd! Uiteindelijk komt alles goed..!



Dikke knuffel!



(enne Madhe, wel blijven posten hoor, vind je opmerkingen ook heel verhelderend altijd, ook n.a.v. die kansloze kerel van mij,haha!)