Relaties
alle pijlers
Ik word er gek van........
maandag 13 april 2009 om 19:14
Hai,
Ik ben een meid van 28jaar en heb 5 jaar een relatie.
Mijn vriend heeft maar 2 echte goede vrienden en met allebei een goed contact. Op zich niets mis mee, maar met eentje heeft hij dagelijks telefonisch contact. Voor het werke en na het werk zitten ze de hele autorit aan de telefoon. Hij is dus voor mij niet bereikbaar. Vaak hebben we dezelfde werktijden en ik vind het ook wel prettig als ik in de auto zit om nog even met mijn vriend te kunnen kletsen. In het weekend komt het regelmatig voor dat ze soms uren aan de telefoon zitten en het eigenlijk nergens over hebben. Ik word er niet goed van. Als ik er iets van zeg, dan krijg ik een grote mond en altijd te horen dat hij maar zo weinig vrienden heeft. Ik heb al eens voorgesteld om de gesprekken in het weekend minder lang te houden of het liefst helemaal niet. maar dan zijn ze bij elkaar wel een uur aan het sms-en..........
Ze zien elkaar ook om de week tijdens een uurtje squash.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik eraan kan doen. Als mijn vriend weer eens aan de telefoon zit, loopt hij het liefst uit de buurt van mij, zit hij boven en wil ik de was ophangen gaat hij naar beneden. Alsof ik het niet mag horen wat ze vertellen.
Wie heeft er tips om hier goed mee om te gaan????
Liefs.........
Ik ben een meid van 28jaar en heb 5 jaar een relatie.
Mijn vriend heeft maar 2 echte goede vrienden en met allebei een goed contact. Op zich niets mis mee, maar met eentje heeft hij dagelijks telefonisch contact. Voor het werke en na het werk zitten ze de hele autorit aan de telefoon. Hij is dus voor mij niet bereikbaar. Vaak hebben we dezelfde werktijden en ik vind het ook wel prettig als ik in de auto zit om nog even met mijn vriend te kunnen kletsen. In het weekend komt het regelmatig voor dat ze soms uren aan de telefoon zitten en het eigenlijk nergens over hebben. Ik word er niet goed van. Als ik er iets van zeg, dan krijg ik een grote mond en altijd te horen dat hij maar zo weinig vrienden heeft. Ik heb al eens voorgesteld om de gesprekken in het weekend minder lang te houden of het liefst helemaal niet. maar dan zijn ze bij elkaar wel een uur aan het sms-en..........
Ze zien elkaar ook om de week tijdens een uurtje squash.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik eraan kan doen. Als mijn vriend weer eens aan de telefoon zit, loopt hij het liefst uit de buurt van mij, zit hij boven en wil ik de was ophangen gaat hij naar beneden. Alsof ik het niet mag horen wat ze vertellen.
Wie heeft er tips om hier goed mee om te gaan????
Liefs.........
maandag 13 april 2009 om 20:54
Ik krijg zo'n voorgevoel dat de TO niet eens is met de antwoorden die gegeven zijn.
Waarschijnlijk had zij gehoopt op steun en medeleven, dat wij haar ontzettend zielig vonden en dat wij iets tegen haar vriend zouden zeggen dat hij niet meer met zijn beste vriend mag bellen omdat zij de aandacht die aan zijn vriend besteed zelf graag wil hebben.
In plaats daarvan zijn de meeste reacties het met haar vriend eens dat hij uren mag bellen. (Zolang hij zijn eigen telefoonrekening betaald). Het wordt nog weer een ander verhaal als hij uren gaat bellen en zij zijn telefoonrekening moet betalen van het geld waar zij heel hard voor gewerkt heeft.......
Ehhh alleen nog een Geit verwerken in het verhaal.....
Waarschijnlijk had zij gehoopt op steun en medeleven, dat wij haar ontzettend zielig vonden en dat wij iets tegen haar vriend zouden zeggen dat hij niet meer met zijn beste vriend mag bellen omdat zij de aandacht die aan zijn vriend besteed zelf graag wil hebben.
In plaats daarvan zijn de meeste reacties het met haar vriend eens dat hij uren mag bellen. (Zolang hij zijn eigen telefoonrekening betaald). Het wordt nog weer een ander verhaal als hij uren gaat bellen en zij zijn telefoonrekening moet betalen van het geld waar zij heel hard voor gewerkt heeft.......
Ehhh alleen nog een Geit verwerken in het verhaal.....
dinsdag 14 april 2009 om 04:24
dinsdag 14 april 2009 om 14:36
quote:jwww schreef op 13 april 2009 @ 19:14:
Hai,
Ik ben een meid van 28jaar en heb 5 jaar een relatie.
Mijn vriend heeft maar 2 echte goede vrienden en met allebei een goed contact. Op zich niets mis mee, maar met eentje heeft hij dagelijks telefonisch contact. Voor het werke en na het werk zitten ze de hele autorit aan de telefoon. Hij is dus voor mij niet bereikbaar. Vaak hebben we dezelfde werktijden en ik vind het ook wel prettig als ik in de auto zit om nog even met mijn vriend te kunnen kletsen. In het weekend komt het regelmatig voor dat ze soms uren aan de telefoon zitten en het eigenlijk nergens over hebben. Ik word er niet goed van. Als ik er iets van zeg, dan krijg ik een grote mond en altijd te horen dat hij maar zo weinig vrienden heeft. Ik heb al eens voorgesteld om de gesprekken in het weekend minder lang te houden of het liefst helemaal niet. maar dan zijn ze bij elkaar wel een uur aan het sms-en..........
Ze zien elkaar ook om de week tijdens een uurtje squash.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik eraan kan doen. Als mijn vriend weer eens aan de telefoon zit, loopt hij het liefst uit de buurt van mij, zit hij boven en wil ik de was ophangen gaat hij naar beneden. Alsof ik het niet mag horen wat ze vertellen.
Wie heeft er tips om hier goed mee om te gaan????
Liefs.........
Tip; doe normaal, dan doe je gek genoeg.
Bellen is legaal in dit land. Dus dat mag ook urenlang.
Wat wil je horen? Dat hij waarschijnlijk stiekem met een vrouw belt? Dat hij een belverbod zou moeten krijgen?
Hai,
Ik ben een meid van 28jaar en heb 5 jaar een relatie.
Mijn vriend heeft maar 2 echte goede vrienden en met allebei een goed contact. Op zich niets mis mee, maar met eentje heeft hij dagelijks telefonisch contact. Voor het werke en na het werk zitten ze de hele autorit aan de telefoon. Hij is dus voor mij niet bereikbaar. Vaak hebben we dezelfde werktijden en ik vind het ook wel prettig als ik in de auto zit om nog even met mijn vriend te kunnen kletsen. In het weekend komt het regelmatig voor dat ze soms uren aan de telefoon zitten en het eigenlijk nergens over hebben. Ik word er niet goed van. Als ik er iets van zeg, dan krijg ik een grote mond en altijd te horen dat hij maar zo weinig vrienden heeft. Ik heb al eens voorgesteld om de gesprekken in het weekend minder lang te houden of het liefst helemaal niet. maar dan zijn ze bij elkaar wel een uur aan het sms-en..........
Ze zien elkaar ook om de week tijdens een uurtje squash.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik eraan kan doen. Als mijn vriend weer eens aan de telefoon zit, loopt hij het liefst uit de buurt van mij, zit hij boven en wil ik de was ophangen gaat hij naar beneden. Alsof ik het niet mag horen wat ze vertellen.
Wie heeft er tips om hier goed mee om te gaan????
Liefs.........
Tip; doe normaal, dan doe je gek genoeg.
Bellen is legaal in dit land. Dus dat mag ook urenlang.
Wat wil je horen? Dat hij waarschijnlijk stiekem met een vrouw belt? Dat hij een belverbod zou moeten krijgen?
