Relaties
alle pijlers
Ineens verliefd op een ander... met vrouw en kinderen
maandag 1 februari 2010 om 21:34
Ik heb getwijfeld om dit verhaal op te schrijven, maar ik doe het toch. Misschien is het therapeutisch of helpt het om gedachten wat te ordenen.
Ik werk de laatste tijd veel samen met een mannelijke collega. Het is de laatste tijd druk en we werken ook wel eens over. Ook gaan we wel eens samen naar afspraken toe. Verder hebben we na het werk wel eens een hapje gegeten. We hebben dan meestal leuke en ook vrij persoonlijke gesprekken over van alles en nog wat.
Het is vast niet moeilijk te raden waar dit naar toe gaat; ik begin mijn collega steeds leuker te vinden. 'Verliefd' zou ook een goed woord zijn, maar dat wil ik voor mezelf nog niet toegeven.
Ik merk duidelijk een bepaalde klik. We delen een aantal interesses, we hebben dezelfde hobbies, we spreken dezelfde buitenlandse talen, we kunnen lachen; we staan zo'n beetje op dezelfde manier in het leven.
Ik merk aan alle signalen dat hij mij leuk vindt maar dat hij niet zo goed weet wat hij ermee aan moet. Omgekeerd denkt hij misschien hetzelfde van mij. Hij is acht jaar ouder, is getrouwd en heeft jonge kinderen waar hij heel enthousiast over is. Over zijn vrouw praat hij minder, maar er is nog nooit een serieuze wanklank over haar gevallen. Dus bepaald geen gevalletje 'mijn-vrouw-begrijpt-me-niet'. Zonder het echt recht voor z'n raap uit te spreken heeft hij me laten weten dat hij me heel leuk vindt, maar dat hij er niets mee kan.
Ik woon ook al jaren samen, we hebben af en toe onze ups en downs gehad, de laatste maanden gaat het weer redelijk goed. Maar ik ben er met mijn gedachten soms gewoon ergens anders.
Als mijn collega heel snel toenaderingspogingen had gedaan, had ik hem waarschijnlijk een eikel gevonden. Maar met zijn degelijke family-man pose is hij voor mij onweerstaanbaar. Nu heb ik hem op een voetstuk geplaatst: een warme, sympathieke man die zijn verantwoordelijkheid neemt en uit het juiste hout is gesneden.
De situatie is totaal onmogelijk. Ik droom van iemand, maar ik kan er niets mee. Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten en hij heeft groot gelijk. Als ik al een keer kan worden gepromoveerd tot 'scharrel' maakt dat de situatie alleen maar erger : geheimen, bedrog en een heleboel ellende als het uitkomt.
Ik baal van mezelf. Ik weet dat ik hem uit m'n hoofd moet zetten, maar dat gaat niet zo maar, we komen elkaar dagelijks tegen. En het is ook wel verslavend, ik ga fluitend naar m'n werk en maak nooit meer een probleem van overwerk. Mijn laatste beoordelingsgesprek was het beste in jaren.
Iemand nog tips voor deze situatie (iets met geheugen wissen of zo...?)
Ik werk de laatste tijd veel samen met een mannelijke collega. Het is de laatste tijd druk en we werken ook wel eens over. Ook gaan we wel eens samen naar afspraken toe. Verder hebben we na het werk wel eens een hapje gegeten. We hebben dan meestal leuke en ook vrij persoonlijke gesprekken over van alles en nog wat.
Het is vast niet moeilijk te raden waar dit naar toe gaat; ik begin mijn collega steeds leuker te vinden. 'Verliefd' zou ook een goed woord zijn, maar dat wil ik voor mezelf nog niet toegeven.
Ik merk duidelijk een bepaalde klik. We delen een aantal interesses, we hebben dezelfde hobbies, we spreken dezelfde buitenlandse talen, we kunnen lachen; we staan zo'n beetje op dezelfde manier in het leven.
Ik merk aan alle signalen dat hij mij leuk vindt maar dat hij niet zo goed weet wat hij ermee aan moet. Omgekeerd denkt hij misschien hetzelfde van mij. Hij is acht jaar ouder, is getrouwd en heeft jonge kinderen waar hij heel enthousiast over is. Over zijn vrouw praat hij minder, maar er is nog nooit een serieuze wanklank over haar gevallen. Dus bepaald geen gevalletje 'mijn-vrouw-begrijpt-me-niet'. Zonder het echt recht voor z'n raap uit te spreken heeft hij me laten weten dat hij me heel leuk vindt, maar dat hij er niets mee kan.
Ik woon ook al jaren samen, we hebben af en toe onze ups en downs gehad, de laatste maanden gaat het weer redelijk goed. Maar ik ben er met mijn gedachten soms gewoon ergens anders.
Als mijn collega heel snel toenaderingspogingen had gedaan, had ik hem waarschijnlijk een eikel gevonden. Maar met zijn degelijke family-man pose is hij voor mij onweerstaanbaar. Nu heb ik hem op een voetstuk geplaatst: een warme, sympathieke man die zijn verantwoordelijkheid neemt en uit het juiste hout is gesneden.
De situatie is totaal onmogelijk. Ik droom van iemand, maar ik kan er niets mee. Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten en hij heeft groot gelijk. Als ik al een keer kan worden gepromoveerd tot 'scharrel' maakt dat de situatie alleen maar erger : geheimen, bedrog en een heleboel ellende als het uitkomt.
Ik baal van mezelf. Ik weet dat ik hem uit m'n hoofd moet zetten, maar dat gaat niet zo maar, we komen elkaar dagelijks tegen. En het is ook wel verslavend, ik ga fluitend naar m'n werk en maak nooit meer een probleem van overwerk. Mijn laatste beoordelingsgesprek was het beste in jaren.
Iemand nog tips voor deze situatie (iets met geheugen wissen of zo...?)
maandag 1 februari 2010 om 21:45
Het enige wat ik je aan kan raden is het met je partner te bespreken. Ten eerste omdat je daarmee het stiekeme, spannende er al af haalt (het verbodene is vaak lekkerder) en ten tweede omdat je daarmee je verbondenheid met elkaar benadrukt. Je laat zien dat hij je vertrouweling is, ook als het gaat om dingen die voor hem kwetsend zouden kunnen zijn.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 1 februari 2010 om 21:55
quote:meds schreef op 01 februari 2010 @ 21:50:
je weet het zelf wel. Blijf uit de buurtDat wordt wel lastig als je collega's bent en elkaar dus dagelijks ziet Ik zou wel stoppen met het 'opzoeken' van elkaar, dus niet meer buiten werktijd afspreken, geen persoonlijke dingen bespreken etc. Moeilijk, maar ongetwijfeld beter voor iedereen die hierbij betrokken is (gewild of ongewild). Sterkte ermee.
je weet het zelf wel. Blijf uit de buurtDat wordt wel lastig als je collega's bent en elkaar dus dagelijks ziet Ik zou wel stoppen met het 'opzoeken' van elkaar, dus niet meer buiten werktijd afspreken, geen persoonlijke dingen bespreken etc. Moeilijk, maar ongetwijfeld beter voor iedereen die hierbij betrokken is (gewild of ongewild). Sterkte ermee.
maandag 1 februari 2010 om 22:11
Aye wat moeilijk. Het verslavende kan ik me goed voorstellen. Verliefdheid is als een drug! Maar ja... het is gedoemd om te mislukken en te ontaarden in een nachtmerrie; een ontwricht gezin met ontwrichte jonge kinderen en een ontwrichte vader. Ik gebruik een beetje veel het woord 'ontwricht' maar ik probeer een punt te maken
Of het dan nog allemaal zo leuk voelt? Of hij daarna nog dezelfde topvent is? Dat is maar de vraag. Inderdaad: niet opzoeken, afstand nemen, en je volledig richten op je huidige relatie --> wat kan je doen om het spannender te maken? Hoe haal je dat goede gevoel uit je partner? Sterkte! Hou de consequenties voor ogen... de verliefdheid kan echt over gaan!!
Of het dan nog allemaal zo leuk voelt? Of hij daarna nog dezelfde topvent is? Dat is maar de vraag. Inderdaad: niet opzoeken, afstand nemen, en je volledig richten op je huidige relatie --> wat kan je doen om het spannender te maken? Hoe haal je dat goede gevoel uit je partner? Sterkte! Hou de consequenties voor ogen... de verliefdheid kan echt over gaan!!
maandag 1 februari 2010 om 22:18
quote:meds schreef op 01 februari 2010 @ 21:51:
IK zou het niet bespreken met partner. Die kan daar niks mee. Iedereen kan in een relatie verliefd worden op een ander. Verliefdheid is een emotie, kwestie van hormonen. Het zegt ook niks over je huidige vriend. Het gaat vanzelf weer overIK zou het wel doen. Alleen al omdat mijn partner verliefd is geweest op een ander en dat niet deelde. Dat heb ik al heel erg kwetsend ervaren. Met het compleet eens met poezewoes... Daarmee kun je, als je het goed doet, je relatie alleen maar versterken en misschien de verliefdheid doen verbleken. Als je dat wilt tenminste TO...
IK zou het niet bespreken met partner. Die kan daar niks mee. Iedereen kan in een relatie verliefd worden op een ander. Verliefdheid is een emotie, kwestie van hormonen. Het zegt ook niks over je huidige vriend. Het gaat vanzelf weer overIK zou het wel doen. Alleen al omdat mijn partner verliefd is geweest op een ander en dat niet deelde. Dat heb ik al heel erg kwetsend ervaren. Met het compleet eens met poezewoes... Daarmee kun je, als je het goed doet, je relatie alleen maar versterken en misschien de verliefdheid doen verbleken. Als je dat wilt tenminste TO...
maandag 1 februari 2010 om 22:19
quote:Laura80 schreef op 01 februari 2010 @ 21:34:
Ik heb getwijfeld om dit verhaal op te schrijven, maar ik doe het toch. Misschien is het therapeutisch of helpt het om gedachten wat te ordenen.
De situatie is totaal onmogelijk. Ik droom van iemand, maar ik kan er niets mee. Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten en hij heeft groot gelijk. Als ik al een keer kan worden gepromoveerd tot 'scharrel' maakt dat de situatie alleen maar erger : geheimen, bedrog en een heleboel ellende als het uitkomt.
Iemand nog tips voor deze situatie (iets met geheugen wissen of zo...?)Eigenlijk geef jezelf al het antwoord, misschien toch minder met hem gaan samenwerken,of een andere werkplek zoeken.
Ik heb getwijfeld om dit verhaal op te schrijven, maar ik doe het toch. Misschien is het therapeutisch of helpt het om gedachten wat te ordenen.
De situatie is totaal onmogelijk. Ik droom van iemand, maar ik kan er niets mee. Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten en hij heeft groot gelijk. Als ik al een keer kan worden gepromoveerd tot 'scharrel' maakt dat de situatie alleen maar erger : geheimen, bedrog en een heleboel ellende als het uitkomt.
Iemand nog tips voor deze situatie (iets met geheugen wissen of zo...?)Eigenlijk geef jezelf al het antwoord, misschien toch minder met hem gaan samenwerken,of een andere werkplek zoeken.
maandag 1 februari 2010 om 22:26
A. Als je het trekt dan kan je er energie uit putten - maar, laat het nooit uit de hand lopen! Houd die grenzen goed in de gaten..
B. Als je het niet trekt zoek dan een andere werkplek.
En misschien zijn jullie voor elkaar voorbestemd, maar dan zou ik er ook alles aan doen om het netjes te houden, dus zie A.
B. Als je het niet trekt zoek dan een andere werkplek.
En misschien zijn jullie voor elkaar voorbestemd, maar dan zou ik er ook alles aan doen om het netjes te houden, dus zie A.
maandag 1 februari 2010 om 22:59
Waar ben je bang voor Laura?
Als je alles weet wat je opschrijft, dan weet je toch ook waar de grenzen liggen?
Of vertrouw je jezelf niet?
Ik ben ook eens verliefd geweest op mijn fysiotherapeut. Mijn man wist er van. Ik heb het hem verteld en daar was hij blij mee. Het ging weer over omdat ik helemaal geen plannen had verder met die andere man en omdat het weer overging. Ómdat ik er dus niks mee deed.
Zo te lezen gaat het thuis niet zo lekker. Het gaat best goed maar niet dat je zegt; whoehoe, we hangen samen in de kroonluchter!
Dan is zo' n verliefdheid misschien wel een teken aan de wand en zou je misschien eens kunnen kijken hoe je je relatie weer zó leuk kan maken dat je zingend naar huis gaat in plaats van naar je werk.
Of zit dat er niet (meer) in?
Wat moet er gebeuren om weer zingend naar huis te gaan na een werkdag?
En relativeer die verliefdheid een beetje, doe jezelf een lol. Het is leuk om begeerd te worden en te begeren, te flirten en te dollen maar is het 't waard om er zo van in de war te raken? Iemand die al getrouwd is, kinderen heeft en waar je dus niks mee op gaat schieten? Jullie zijn een verzetje voor elkaar, een reden om weer met plezier naar je werk te gaan.
Laat dat vooral zo blijven en roep jezelf verder tot de orde. Dat kun je hoor, let maar op!
Als je alles weet wat je opschrijft, dan weet je toch ook waar de grenzen liggen?
Of vertrouw je jezelf niet?
Ik ben ook eens verliefd geweest op mijn fysiotherapeut. Mijn man wist er van. Ik heb het hem verteld en daar was hij blij mee. Het ging weer over omdat ik helemaal geen plannen had verder met die andere man en omdat het weer overging. Ómdat ik er dus niks mee deed.
Zo te lezen gaat het thuis niet zo lekker. Het gaat best goed maar niet dat je zegt; whoehoe, we hangen samen in de kroonluchter!
Dan is zo' n verliefdheid misschien wel een teken aan de wand en zou je misschien eens kunnen kijken hoe je je relatie weer zó leuk kan maken dat je zingend naar huis gaat in plaats van naar je werk.
Of zit dat er niet (meer) in?
Wat moet er gebeuren om weer zingend naar huis te gaan na een werkdag?
En relativeer die verliefdheid een beetje, doe jezelf een lol. Het is leuk om begeerd te worden en te begeren, te flirten en te dollen maar is het 't waard om er zo van in de war te raken? Iemand die al getrouwd is, kinderen heeft en waar je dus niks mee op gaat schieten? Jullie zijn een verzetje voor elkaar, een reden om weer met plezier naar je werk te gaan.
Laat dat vooral zo blijven en roep jezelf verder tot de orde. Dat kun je hoor, let maar op!
dinsdag 2 februari 2010 om 06:08
Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten
En áls hij dit wel zou doen, dan zou jij ook bij jouw partner weggaan???
Nu lijkt het alsof je bij jouw partner blijft, omdat deze man toch ook bij zijn gezin blijft...
Je ziet elkaar op het werk, laat het daar bij. Niet meer buiten het werk samen dingen doen.
Of je maakt voor jezelf de keuze dat je huidige partner niet bij je past en gaat alleen verder, ongeacht wat die ander doet of niet doet.
En áls hij dit wel zou doen, dan zou jij ook bij jouw partner weggaan???
Nu lijkt het alsof je bij jouw partner blijft, omdat deze man toch ook bij zijn gezin blijft...
Je ziet elkaar op het werk, laat het daar bij. Niet meer buiten het werk samen dingen doen.
Of je maakt voor jezelf de keuze dat je huidige partner niet bij je past en gaat alleen verder, ongeacht wat die ander doet of niet doet.
dinsdag 2 februari 2010 om 07:31
Het is natuurlijk heel spannend en flirten is leuk. Maar is het nog zo leuk als jullie iets krijgen en zijn vrouw komt erachter. En hij krijgt de kinderen niet meer te zien. Denk je dan eigen schuld dikke bult, of voel je je toch een beetje verantwoordelijk.
Je moet goed nadenken wat je doet met je gevoelens voordat je potentieel veel schade veroorzaakt (en inderdaad, verliefdheid voed je zelf, dat komt niet zomaar uit de lucht vallen).
Je moet goed nadenken wat je doet met je gevoelens voordat je potentieel veel schade veroorzaakt (en inderdaad, verliefdheid voed je zelf, dat komt niet zomaar uit de lucht vallen).
dinsdag 2 februari 2010 om 07:40
Wat iedereen zegt, eigenlijk..
niets mee doen, het gaat echt echt echt weer over.
Wel iets doen zou veel kapot maken, niemand gelukkiger maken, dat is het totaal niet waard.
Iedereen is in een lang en goed huwelijk wel eens verliefd op een ander. heel normaal.
Mijn man vast ook, maar dat hoef ik niet te weten zo lang het daar bij blijft. Omgekeerd hetzelfde.
Geniet van het gevoel, en zet het thuis in
niets mee doen, het gaat echt echt echt weer over.
Wel iets doen zou veel kapot maken, niemand gelukkiger maken, dat is het totaal niet waard.
Iedereen is in een lang en goed huwelijk wel eens verliefd op een ander. heel normaal.
Mijn man vast ook, maar dat hoef ik niet te weten zo lang het daar bij blijft. Omgekeerd hetzelfde.
Geniet van het gevoel, en zet het thuis in
dinsdag 2 februari 2010 om 17:53
quote:Nammma schreef op 02 februari 2010 @ 06:08:
Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten
En áls hij dit wel zou doen, dan zou jij ook bij jouw partner weggaan???
Nee. Het druist ook nogal in tegen mijn eigen moraal om iemand aan te kant te schuiven als de volgende zich weer heeft aangediend. Wat dat betreft is het van alle kanten een onmogelijk verhaal.
Overigens zou ik het wel een heel klein beetje als een 'sweet revenge' beschouwen om een keer overspelig te zijn, maar dat komt omdat mijn vriend me een paar maanden terug een keer wat heeft geflikt (gezoend met iemand anders, weliswaar dronken maar toch..). Slecht en dom om zo te denken, maar zo voel ik het toch. Tsja...
Deze man zal waarschijnlijk nooit zijn gezin in de steek laten
En áls hij dit wel zou doen, dan zou jij ook bij jouw partner weggaan???
Nee. Het druist ook nogal in tegen mijn eigen moraal om iemand aan te kant te schuiven als de volgende zich weer heeft aangediend. Wat dat betreft is het van alle kanten een onmogelijk verhaal.
Overigens zou ik het wel een heel klein beetje als een 'sweet revenge' beschouwen om een keer overspelig te zijn, maar dat komt omdat mijn vriend me een paar maanden terug een keer wat heeft geflikt (gezoend met iemand anders, weliswaar dronken maar toch..). Slecht en dom om zo te denken, maar zo voel ik het toch. Tsja...
dinsdag 2 februari 2010 om 18:06
Maar wat ga je er mee opschieten?
Dat is de vraag denk ik die je jezelf moet stellen.
Als jij niet kunt leven met het bedrog van je vriend, wat begrijpelijk is, dan is wraak nemen niet de manier om daar mee om te gaan denk ik.
Je gaat dan een sfeer creëren van 'als jij mij dit flikt, flik ik jou dat'. Niet echt constructief als je met elkaar door wil.
Dat is de vraag denk ik die je jezelf moet stellen.
Als jij niet kunt leven met het bedrog van je vriend, wat begrijpelijk is, dan is wraak nemen niet de manier om daar mee om te gaan denk ik.
Je gaat dan een sfeer creëren van 'als jij mij dit flikt, flik ik jou dat'. Niet echt constructief als je met elkaar door wil.
dinsdag 2 februari 2010 om 18:14
Waarom heeft je collega het dan verteld aan jou? Ik begrijp dat nooit zo, als je er echt niets mee van plan bent dan vertel je dat ook niet.
Vaak zijn het de familiemannen die er op los flirten. Eigenlijk, als je het van een afstandje beschouwt, niet erg aantrekkelijk. Maar als je er midden in zit vaak wel, helaas.
Het gaat inderdaad vanzelf wel over. Alleen wel lastig als je elkaar elke dag ziet. Ik zou het ook niet aan m'n partner vertellen, die kan daar niets mee, behalve zich opvreten van twijfel.
Vaak zijn het de familiemannen die er op los flirten. Eigenlijk, als je het van een afstandje beschouwt, niet erg aantrekkelijk. Maar als je er midden in zit vaak wel, helaas.
Het gaat inderdaad vanzelf wel over. Alleen wel lastig als je elkaar elke dag ziet. Ik zou het ook niet aan m'n partner vertellen, die kan daar niets mee, behalve zich opvreten van twijfel.
