Relaties
alle pijlers
Ingeruild voor iemand anders na 5 jaar
zondag 18 januari 2009 om 13:15
Na een relatie van 5 jaar heeft mijn ex-vriend me 6 maanden geleden verlaten. 2 weken na het einde van de relatie was hij samen met een ander meisje, alhoewel hij zei dat dat niet de aanleiding was. We woonden 3 jaar samen, konden goed met elkaar opschieten, en waren dacht ik heel gelukkig. Ik ben 29, hij 28. We waren net verhuisd, hadden alles geschilderd, meubels gekocht enzovoort. Alle vrienden zijn dus ook erg verschoten, we waren echt al plannen aan het maken voor de toekomst. Ik merkte dat hij verliefd was op een ander meisje en toen ik het eruit had gesleurd, is hij ook plots weggegaan, zonder veel woorden aangezien hij confrontaties wil vermijden. Hij heeft heel snel gereageerd en had al een ander appartement gevonden na 4 weken. Hij heeft echter nooit echt duidelijk gemaakt dat hij iets miste in de relatie, waardoor ik alles als vanzelfsprekend beschouwde. De vraag is of hij hier nooit spijt van zal krijgen? Ik zag (zie) hem ongelooflijk graag, hij zegt zelf dat we het goed hadden samen. Toch heeft hij voor de verliefdheid gekozen en heeft nu een serieuze relatie met haar. Ziet iemand dit nog terug goed komen? Er is totaal geen contact meer geweest, alleen in verband met de meubelen.
Wat denken jullie hiervan? Mijn ex zei dat we het goed hadden samen, maar dat hij voelde niet 100% gelukkig te zullen blijven met mij. We zijn allebei bijna 30, en stonden als het ware aan het begin van het echte, serieuze leven, alhoewel we nooit echt over concrete verdere stappen gesproken hebben. Hij heeft me nooit gezegd dat hij bepaalde zaken miste in de relatie, er was ook nooit echt ruzie. Wat is de kans op slagen van zijn nieuwe relatie? Kan hij echt zomaar gelukkig zijn met zijn nieuwe liefde, wetende dat hij mij in zoveel pijn heeft achtergelaten? Onze relatie lijkt ook 1 grote illusie en leugen geweest te zijn. Want anders doe je toch zoiets niet? Mijn ex was echt de ideale schoonzoon, en ook mijn vriendinnen herhaalden dikwijls hoe goed ik het wel niet getroffen had. Tot de dag die hij me liet vallen als een baksteen en nooit op zijn beslissing is teruggekomen. Ben benieuwd naar jullie reacties!
Wat denken jullie hiervan? Mijn ex zei dat we het goed hadden samen, maar dat hij voelde niet 100% gelukkig te zullen blijven met mij. We zijn allebei bijna 30, en stonden als het ware aan het begin van het echte, serieuze leven, alhoewel we nooit echt over concrete verdere stappen gesproken hebben. Hij heeft me nooit gezegd dat hij bepaalde zaken miste in de relatie, er was ook nooit echt ruzie. Wat is de kans op slagen van zijn nieuwe relatie? Kan hij echt zomaar gelukkig zijn met zijn nieuwe liefde, wetende dat hij mij in zoveel pijn heeft achtergelaten? Onze relatie lijkt ook 1 grote illusie en leugen geweest te zijn. Want anders doe je toch zoiets niet? Mijn ex was echt de ideale schoonzoon, en ook mijn vriendinnen herhaalden dikwijls hoe goed ik het wel niet getroffen had. Tot de dag die hij me liet vallen als een baksteen en nooit op zijn beslissing is teruggekomen. Ben benieuwd naar jullie reacties!
zondag 18 januari 2009 om 13:22
Allereerst sterkte muis, dat is me nogal wat en zo onverwacht.
Of zoiets goed komt? Dat weet alleen jij en je ex. Je ex is geen grote prater maak ik op uit je verhaal. Dan is zijn keuze om weg te lopen voor de hand liggend, dat is tenslotte het gemakkelijkste en het minst nette voor jou.
Ik zou mijn leven opnieuw opbouwen en niet hopen op een verzoening. Daar belemmer je je eigen geluk mee.....echt.
Mocht hij ooit spijt krijgen, dan heb jij in elk geval jezelf terug gevonden. Als iemand je zoveel pijn doet, wil je dan echt nog met zo iemand samen zijn?
Of zoiets goed komt? Dat weet alleen jij en je ex. Je ex is geen grote prater maak ik op uit je verhaal. Dan is zijn keuze om weg te lopen voor de hand liggend, dat is tenslotte het gemakkelijkste en het minst nette voor jou.
Ik zou mijn leven opnieuw opbouwen en niet hopen op een verzoening. Daar belemmer je je eigen geluk mee.....echt.
Mocht hij ooit spijt krijgen, dan heb jij in elk geval jezelf terug gevonden. Als iemand je zoveel pijn doet, wil je dan echt nog met zo iemand samen zijn?
zondag 18 januari 2009 om 13:25
Rot voor je helemaal als je het totaal niet heb zien aankomen en jij nu met allerlei vragen zit.
Wat de kans van slagen is met zijn nieuwe relatie? Klinkt als iemand die weinig ballen heeft en zich bij elke verliefdheid laat meesleuren met de illusie dat het gras groener is. Mannen kunnen blijkbaar sneller hun gevoel uitschakelen en wellicht liep hij al langer met twijfels rond maar als iemand na 2 weken al iemand anders heeft dan vraag ik me af of je dat of hem uberhaupt serieus moet nemen. Ik kan je helaas geen antwoorden geven en hoe moeilijk het ook is je zal toch verder moeten met je leven en het zal nog wel pijn blijven doen maar er komt een dag dat je je realiseert dat het gewoon not meant to be was. En misschien komt hij nog wel op zijn belissing terug maar dan hoop ik voor jou dat het voor jou niet meer hoeft.
Sterkte
Wat de kans van slagen is met zijn nieuwe relatie? Klinkt als iemand die weinig ballen heeft en zich bij elke verliefdheid laat meesleuren met de illusie dat het gras groener is. Mannen kunnen blijkbaar sneller hun gevoel uitschakelen en wellicht liep hij al langer met twijfels rond maar als iemand na 2 weken al iemand anders heeft dan vraag ik me af of je dat of hem uberhaupt serieus moet nemen. Ik kan je helaas geen antwoorden geven en hoe moeilijk het ook is je zal toch verder moeten met je leven en het zal nog wel pijn blijven doen maar er komt een dag dat je je realiseert dat het gewoon not meant to be was. En misschien komt hij nog wel op zijn belissing terug maar dan hoop ik voor jou dat het voor jou niet meer hoeft.
Sterkte
zondag 18 januari 2009 om 13:27
Joh, wat ontzettend kl*te rot voor je. Ik denk dat je er vanuit moet gaan dat het tussen jullie niet meer goed zal komen. Of er wellicht een kans is dat het weer goed zal kunnen komen tussen jullie weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat het voor jou niet goed is om je daarop te richten.
Je zal er aan moeten wennen dat jullie niet meer samen zijn. Dat is heel verdrietig, zeker omdat je het niet zag aankomen. Maar richt je op je eigen nieuw in te richten leven. Ik kan me voorstellen dat je je, vanuit de verbondenheid die je nog voelt, zorgen maakt over de kans van slagen van zijn nieuwe relatie en kan me ook voorstellen dat het voelt alsof je hele relatie een illusie was. Dat is logisch. Ook gezien de fase waarin je nu zit. Hopelijk lukt het later, wanneer het wat meer gesleten is, ook weer de leuke dingen te herinneren.
Rot dat je geen duidelijkheid hebt over het waarom, maar probeer het toch vooral los te laten.
Je zal er aan moeten wennen dat jullie niet meer samen zijn. Dat is heel verdrietig, zeker omdat je het niet zag aankomen. Maar richt je op je eigen nieuw in te richten leven. Ik kan me voorstellen dat je je, vanuit de verbondenheid die je nog voelt, zorgen maakt over de kans van slagen van zijn nieuwe relatie en kan me ook voorstellen dat het voelt alsof je hele relatie een illusie was. Dat is logisch. Ook gezien de fase waarin je nu zit. Hopelijk lukt het later, wanneer het wat meer gesleten is, ook weer de leuke dingen te herinneren.
Rot dat je geen duidelijkheid hebt over het waarom, maar probeer het toch vooral los te laten.
zondag 18 januari 2009 om 13:31
Hoi Muis, sterkte! Ik heb jaren geleden ook zoiets meegemaakt. Ook mijn ex was de 'ideale schoonzoon'.
Maar door de manier waarop hij me heeft verlaten voor een ander, bleek hij verre van de 'ideale partner'. Ik vind het ongelooflijk dat mensen zo met hun partner omgaan. Hij had zijn verantwoordelijkheid moeten nemen om zijn onvrede over jullie relatie bespreekbaar te maken. Maar dat zegt niets over jou.
Het lijkt idd alsof jullie relatie nooit iets (voor hem) heeft voorgesteld. Laat je zelfvertrouwen hierdoor niet ondermijnen!
In veel gevallen wordt snel een vervangende relatie gezocht. Het is een soort vluchtgedrag denk ik. Ik weet hoe veel pijn dat kan doen.
Maar ik denk dat je er het meeste bij gebaat bent als je je nu op je eigen herstel richt. Ik kan je wel allerlei adviezen geven, maar je weet zelf het beste waar jij je goed bij voelt.
Verbreek het contact in elk geval, want anders wordt het loslaten wel heel moeilijk.
Maar door de manier waarop hij me heeft verlaten voor een ander, bleek hij verre van de 'ideale partner'. Ik vind het ongelooflijk dat mensen zo met hun partner omgaan. Hij had zijn verantwoordelijkheid moeten nemen om zijn onvrede over jullie relatie bespreekbaar te maken. Maar dat zegt niets over jou.
Het lijkt idd alsof jullie relatie nooit iets (voor hem) heeft voorgesteld. Laat je zelfvertrouwen hierdoor niet ondermijnen!
In veel gevallen wordt snel een vervangende relatie gezocht. Het is een soort vluchtgedrag denk ik. Ik weet hoe veel pijn dat kan doen.
Maar ik denk dat je er het meeste bij gebaat bent als je je nu op je eigen herstel richt. Ik kan je wel allerlei adviezen geven, maar je weet zelf het beste waar jij je goed bij voelt.
Verbreek het contact in elk geval, want anders wordt het loslaten wel heel moeilijk.
zondag 18 januari 2009 om 13:33
zondag 18 januari 2009 om 13:56
he muisje, wat een rotmanier zeg, om zo aan de kant gezet te worden! maar als hij jou zo makkelijk aan de kant zet, dan laat je hem toch lekker in zijn eigen sop gaar koken..
wat hier allemaal al gezegd is : pak je eigen leven weer op , doe je eigen ding . Staar je niet blind op een gozer die dan misschien wel de ideale schoonzoon leek, maar niet bleek.
Dat is rot, maar zo is het, dat blijkt. Iemand die jou zo behandeld, daar zou IK klaar mee zijn, al weet ik dat het wel makkelijker gezegd dan gedaan is..
sterkte ermee.
wat hier allemaal al gezegd is : pak je eigen leven weer op , doe je eigen ding . Staar je niet blind op een gozer die dan misschien wel de ideale schoonzoon leek, maar niet bleek.
Dat is rot, maar zo is het, dat blijkt. Iemand die jou zo behandeld, daar zou IK klaar mee zijn, al weet ik dat het wel makkelijker gezegd dan gedaan is..
sterkte ermee.
zondag 18 januari 2009 om 14:00
Stel je voor dat het wél weer goed komt tussen jullie? En dan? Op naar de volgende horrel in zijn kop waardoor hij je weer verlaat voor iemand anders? Of dat 'ie wel iemand anders neemt maar niet de moeite meer neemt om het uit te maken met je?
Met deze man is niets meer te wensen volgens mij. Spijtig, en heel pijnlijk, dat wel.
Met deze man is niets meer te wensen volgens mij. Spijtig, en heel pijnlijk, dat wel.
zondag 18 januari 2009 om 14:46
Zoals je al zet, hij is nooit op zijn beslissing teruggekomen en heeft nu alweer een serieuze relatie met een ander.
Jammer dat hij nooit zijn onvrede naar jou heeft uitgesproken. ( is dat echt zo, of heb jij signalen mss gemist?) Ik kan me echter niet zo goed voorstellen dat je in een goede relatie niet aan je partner merkt dat ie ver;liefd is op een ander. Het feit dt hij niet alleen openstond vor die verliefdheid, maar ook voor haar koos, maakt het waarschijnlijk dat t voor zijn gevoel mss al een tijdje minder of op was. Julie pasten mss toch niet zo goe bijelkaar als gehoopt en verwacht. Soms gat liefde over en groei je uitelkaar. Dat betekent helemaal niet at de relatie nooit iets voorgesteld heeft. Jullie hebben 5 mooie jaren gehad, en helaas was het daarna op. Nu moet je hem loslaten en iemand anders gaan vinden die bij de persoon past die je nu bent. Hopen dat ie terugkomt lijkt me zinloos. Was het een bevlieging geweest, dan was ie allang teruggeweest. Kennlijk is ie gelukkig met die ander, en moet jij ook maar gaan proberen om met een ander gelukig te worden.
Jammer dat hij nooit zijn onvrede naar jou heeft uitgesproken. ( is dat echt zo, of heb jij signalen mss gemist?) Ik kan me echter niet zo goed voorstellen dat je in een goede relatie niet aan je partner merkt dat ie ver;liefd is op een ander. Het feit dt hij niet alleen openstond vor die verliefdheid, maar ook voor haar koos, maakt het waarschijnlijk dat t voor zijn gevoel mss al een tijdje minder of op was. Julie pasten mss toch niet zo goe bijelkaar als gehoopt en verwacht. Soms gat liefde over en groei je uitelkaar. Dat betekent helemaal niet at de relatie nooit iets voorgesteld heeft. Jullie hebben 5 mooie jaren gehad, en helaas was het daarna op. Nu moet je hem loslaten en iemand anders gaan vinden die bij de persoon past die je nu bent. Hopen dat ie terugkomt lijkt me zinloos. Was het een bevlieging geweest, dan was ie allang teruggeweest. Kennlijk is ie gelukkig met die ander, en moet jij ook maar gaan proberen om met een ander gelukig te worden.
zondag 18 januari 2009 om 15:10
Muis, ik vind dit ook heel erg rot voor je. Iemand die je zo aan de kant zet moet je ook niet terug willen. Om te zeggen dat de relatie een illusie was is denk ik te ver gezocht. Wel had jij blijkbaar de illusie dat het helemaal goed zat tussen jullie, en heeft hij geholpen die illusie in stand te houden.
Het zal voor zijn gevoel eerder over zijn geweest, anders had hij niet zo abrupt een keuze kunnen maken. Dan had hij willen werken aan jullie relatie.
Ik vraag me ook een beetje af hoe het in een hele goede relatie mogelijk is, dat partners zo ver van elkaar afstaan dat ze niet weten wat de gevoelens van de ander zijn. Daar wordt dan niet over gesproken ofzo? Daarna blijkt dat het voor de ene partij heel onverwachts is dat een relatie stopt, en dat de relatie dus eigenlijk niet zo goed was als gedacht. Heel verdrietig, maar daar kun je verder niets mee. Behalve daarvan leren voor een eventuele volgende relatie.
Probeer je energie in jezelf te steken, om zelf over dit verdriet heen te komen. Probeer ook om niet terug te verlangen naar hem. Hij heeft het niet de moeite gevonden om hier met je over te praten, waarom zou jij hem dan de moeite vinden om jou eventueel weer pijn te doen? Het feit dat hij nu een serieuze relatie heeft wil zeggen dat dat ook mogelijk is. Het kan met die 2 alle kanten op, maar wij weten niet of het tussen hun blijvend is, of hij terug naar jou wil, of hoe groot die kansen zijn.
Het zal voor zijn gevoel eerder over zijn geweest, anders had hij niet zo abrupt een keuze kunnen maken. Dan had hij willen werken aan jullie relatie.
Ik vraag me ook een beetje af hoe het in een hele goede relatie mogelijk is, dat partners zo ver van elkaar afstaan dat ze niet weten wat de gevoelens van de ander zijn. Daar wordt dan niet over gesproken ofzo? Daarna blijkt dat het voor de ene partij heel onverwachts is dat een relatie stopt, en dat de relatie dus eigenlijk niet zo goed was als gedacht. Heel verdrietig, maar daar kun je verder niets mee. Behalve daarvan leren voor een eventuele volgende relatie.
Probeer je energie in jezelf te steken, om zelf over dit verdriet heen te komen. Probeer ook om niet terug te verlangen naar hem. Hij heeft het niet de moeite gevonden om hier met je over te praten, waarom zou jij hem dan de moeite vinden om jou eventueel weer pijn te doen? Het feit dat hij nu een serieuze relatie heeft wil zeggen dat dat ook mogelijk is. Het kan met die 2 alle kanten op, maar wij weten niet of het tussen hun blijvend is, of hij terug naar jou wil, of hoe groot die kansen zijn.
zondag 18 januari 2009 om 15:47
Een relatie als vanzelfsprekend nemen is altijd een gevaarlijke aanname...
Maar daarmee wil ik niet zeggen dat het allemaal jouw schuld is. Wel iets om in een volgende relatie alert op te zijn misschien.
Het maakt niet uit of zijn nieuwe relatie slaagt of niet. Je wilt toch niet weer iemand die niet kan communiceren over zijn onvrede om dan weer plotseling aan de kant gezet te worden? Er zit iets niet goed bij deze meneer wat je niet terug zou moeten willen! Vind je trouwens die nieuwe relatie geslaagd als hij ook haar na 5 jaar verlaat? Ik zou mijn tijd er niet aan verdoen om te speculeren over de eindigheid al dan niet van deze nieuwe relatie. Het levert je niets op! Het kan zelfs een hele slechte relatie zijn die toch 10 jaar gaat duren...
5 jaar kan op zich een mooie tijd zijn voor een relatie. Relaties zijn niet perse geslaagd omdat ze vooraltijd en totaltijd duren. Wel is praten over hoe je er op een bepaald moment in staat, hoe de relatie er voor staat belangrijk.
Maar daarmee wil ik niet zeggen dat het allemaal jouw schuld is. Wel iets om in een volgende relatie alert op te zijn misschien.
Het maakt niet uit of zijn nieuwe relatie slaagt of niet. Je wilt toch niet weer iemand die niet kan communiceren over zijn onvrede om dan weer plotseling aan de kant gezet te worden? Er zit iets niet goed bij deze meneer wat je niet terug zou moeten willen! Vind je trouwens die nieuwe relatie geslaagd als hij ook haar na 5 jaar verlaat? Ik zou mijn tijd er niet aan verdoen om te speculeren over de eindigheid al dan niet van deze nieuwe relatie. Het levert je niets op! Het kan zelfs een hele slechte relatie zijn die toch 10 jaar gaat duren...
5 jaar kan op zich een mooie tijd zijn voor een relatie. Relaties zijn niet perse geslaagd omdat ze vooraltijd en totaltijd duren. Wel is praten over hoe je er op een bepaald moment in staat, hoe de relatie er voor staat belangrijk.
zondag 18 januari 2009 om 16:39
Hallo Muisje,
Jouw verhaal komt me zo bekend voor! Wij hadden 7 jaar een relatie en woonden ruim 5 jaar samen (dertigers). En ook hier vertrok hij van de ene op de andere dag, verliefd geworden op een collega. Bevestiging gezocht en foetsie was hij.
Nu 2 maand later heb ik nog geen enkele verklaring gehad, dan dat het hij al een jaar bij me weg wou gaan. Heel vreemd als je dat jaar nog 2 x samen fijn op vakantie gaat. Op huizenjacht het bed deelt als voorheen, en verder ook net alles als daarvoor gaat.
Ook ik heb dus geen enkele aanleiding gemerkt, hij was normaal op tijd thuis, geen afstand van mij nemen enz. Heb wel gesprekken gehad met de huisarts, deze vertelde mij dat hij een soort dubbelleven moet hebben gehad. In de ene had hij een goede relatie met mij en de andere had al afstand van mij gedaan (anders kan je niet verliefd worden op een ander)
Ook zei hij dat we het goed hadden samen, iedereen in mijn omgeving is verbaasd.. niemand snapt het, hij weg? je maakt zeker een geintje hoor ik dan.
De enige aanleiding is dat hij 2 weken voor zn vertrek opeens begon dat ie twijfelde of hij wel de juiste keuzes had gemaakt in het leven.. nooit op kamers (meteen vanaf ouders bij mij in), geen relaties daarvoor had gehad, juiste baan, opleiding enz.. Tja 30 dilemma noemen ze dat tegenwoordig. Maar toen zat er blijkbaar al veel meer achter.
Antwoorden verwacht ik niet meer, heb er in het begin om gevraagd, om het te snappen maar helaas..
Jouw verhaal komt me zo bekend voor! Wij hadden 7 jaar een relatie en woonden ruim 5 jaar samen (dertigers). En ook hier vertrok hij van de ene op de andere dag, verliefd geworden op een collega. Bevestiging gezocht en foetsie was hij.
Nu 2 maand later heb ik nog geen enkele verklaring gehad, dan dat het hij al een jaar bij me weg wou gaan. Heel vreemd als je dat jaar nog 2 x samen fijn op vakantie gaat. Op huizenjacht het bed deelt als voorheen, en verder ook net alles als daarvoor gaat.
Ook ik heb dus geen enkele aanleiding gemerkt, hij was normaal op tijd thuis, geen afstand van mij nemen enz. Heb wel gesprekken gehad met de huisarts, deze vertelde mij dat hij een soort dubbelleven moet hebben gehad. In de ene had hij een goede relatie met mij en de andere had al afstand van mij gedaan (anders kan je niet verliefd worden op een ander)
Ook zei hij dat we het goed hadden samen, iedereen in mijn omgeving is verbaasd.. niemand snapt het, hij weg? je maakt zeker een geintje hoor ik dan.
De enige aanleiding is dat hij 2 weken voor zn vertrek opeens begon dat ie twijfelde of hij wel de juiste keuzes had gemaakt in het leven.. nooit op kamers (meteen vanaf ouders bij mij in), geen relaties daarvoor had gehad, juiste baan, opleiding enz.. Tja 30 dilemma noemen ze dat tegenwoordig. Maar toen zat er blijkbaar al veel meer achter.
Antwoorden verwacht ik niet meer, heb er in het begin om gevraagd, om het te snappen maar helaas..
zondag 18 januari 2009 om 16:47
Er is geen enkele reden om jullie relatie met terugwerkende kracht te diskwalificeren. Iedereen heeft nou eenmaal het recht om een relatie te verbreken. Hoe zuur dat ook is, het zegt niets over de relatie die daaraan voorafgegaan is.
Het is overigens goed mogelijk dat jouw expartner nu heel gelukkig is met zijn nieuwe vriendin. De vraag is echter hoe relevant dat is voor jou. Het lijkt me belangrijker dat jij weer gelukkig wordt.
Het is overigens goed mogelijk dat jouw expartner nu heel gelukkig is met zijn nieuwe vriendin. De vraag is echter hoe relevant dat is voor jou. Het lijkt me belangrijker dat jij weer gelukkig wordt.
zondag 18 januari 2009 om 17:03
Verdrietige Muis..... (f)
Je afvragen of je signalen gemist hebt, of het allemaal anders had gemoeten lijkt mij zinloos Muis. Als je namelijk signalen gemist hebt dan heb je ze gemist en wist je niet dat je signalen kreeg. Kun je er ook niks aan doen, toch?
Wat een klap zeg, en begrijpelijk dat je je 'ingeruild' voelt. Het is een van die nare dingen die in een relatie kunnen gebeuren. Om je haren bij uit je hoofd te rukken werkelijk, zo machteloos ben je op zo'n moment.
Hij kan natuurlijk best spijt krijgen. De man van mijn beste vriendin was na acht weken klaar met zijn nieuwe liefde. Maar mijn ex, die niet zonder me kon en me anderhalf jaar heeft gestalkt, had tegelijkertijd gewoon een vriendin, een die hij al had toen we nog samen waren zelfs en ze zijn nog steeds samen.
Ga niet hopen op een verzoening. Hoop is mooi maar het is zo zonde van je tijd. Het kan namelijk best zijn dat hij voor zijn gevoel wél de juiste keuze heeft gemaakt en dan zou jij hoop gaan zitten hebben op niks af.
Vragen of je hem echt terug zou willen is vragen naar de bekende weg he? Want dat wil je dolgraag natuurlijk.
Het is rot dat het allemaal moet slijten meid, er is geen andere manier om er overheen te komen.
Schrijf je vragen aan hem eens op anders. Gewoon voor jezelf. Analyseer de boel eens op papier of in een document. Kijken of je er zelf wijzer van wordt. Zo niet, ook goed maar het zou je duidelijkheid kunnen verschaffen en een beetje opruimen in je hoofd is vast geen slecht idee momenteel.
Sterkte
Je afvragen of je signalen gemist hebt, of het allemaal anders had gemoeten lijkt mij zinloos Muis. Als je namelijk signalen gemist hebt dan heb je ze gemist en wist je niet dat je signalen kreeg. Kun je er ook niks aan doen, toch?
Wat een klap zeg, en begrijpelijk dat je je 'ingeruild' voelt. Het is een van die nare dingen die in een relatie kunnen gebeuren. Om je haren bij uit je hoofd te rukken werkelijk, zo machteloos ben je op zo'n moment.
Hij kan natuurlijk best spijt krijgen. De man van mijn beste vriendin was na acht weken klaar met zijn nieuwe liefde. Maar mijn ex, die niet zonder me kon en me anderhalf jaar heeft gestalkt, had tegelijkertijd gewoon een vriendin, een die hij al had toen we nog samen waren zelfs en ze zijn nog steeds samen.
Ga niet hopen op een verzoening. Hoop is mooi maar het is zo zonde van je tijd. Het kan namelijk best zijn dat hij voor zijn gevoel wél de juiste keuze heeft gemaakt en dan zou jij hoop gaan zitten hebben op niks af.
Vragen of je hem echt terug zou willen is vragen naar de bekende weg he? Want dat wil je dolgraag natuurlijk.
Het is rot dat het allemaal moet slijten meid, er is geen andere manier om er overheen te komen.
Schrijf je vragen aan hem eens op anders. Gewoon voor jezelf. Analyseer de boel eens op papier of in een document. Kijken of je er zelf wijzer van wordt. Zo niet, ook goed maar het zou je duidelijkheid kunnen verschaffen en een beetje opruimen in je hoofd is vast geen slecht idee momenteel.
Sterkte
zondag 18 januari 2009 om 19:13
Bedankt voor jullie reacties, ongelooflijk hoeveel steun dat me geeft. Het moeilijkste vind ik dat ik waarschijnljk inderdaad signalen niet heb opgevangen, waardoor ik de kans misschien gemist heb er op tijd iets aan te kunnen doen. Maar als ik vroeg of er iets was kreeg ik nooit een antwoord, en van zo een lieve en attente jongen is het wel het laatste waar je aan denkt.
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?
Voor degenen die ook zijn verlaten geweest voor een ander: is jullie ex nog steeds met die persoon samen? Is het gras echt groener?
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?
Voor degenen die ook zijn verlaten geweest voor een ander: is jullie ex nog steeds met die persoon samen? Is het gras echt groener?
zondag 18 januari 2009 om 19:57
Muisje, ik zou niet weten of mijn ex nog steeds met zijn nieuwe vriendin samen is. Het is nu 6 jaar geleden dat hij me verliet. Hij is direct bij zijn nieuwe vriendin ingetrokken. Sinds die dag heb ik hem niet meer gezien of gesproken. Ik ben blij toe, want zo kwam ik na een tijdje tot rust en kon ik werken aan een nieuwe start. Het kan me nu niet meer schelen hoe het met hem gaat.
Neem de tijd om weer tot jezelf te komen.
Ik ben het eens met Eleonora; natuurlijk ga je bij jezelf na of je signalen had kunnen opvangen, maar het is vrij nutteloos om je nog langer met je ex vriend bezig te houden. Jij bent niet gekend in zijn beslissing, het is buiten jou om gegaan. Het is heel begrijpelijk (en ook goed) dat je jezelf afvraagt wat jouw aandeel is geweest, maar de verantwoordelijkheid voor zijn handelen ligt geheel bij hem.
En over de bladzijde omslaan: Sommige mensen zoeken zo snel mogelijk een nieuwe relatie, om maar geen pijn te hoeven voelen. Ze nemen de tijd niet om de dingen te verwerken en naar zichzelf te kijken. Vaak beseffen ze nauwelijks waar ze mee bezig zijn. De kans dat in zo'n nieuwe relatie problemen ontstaan, is vrij groot. Niet dat jij daar nog iets aan hebt, natuurlijk!
Mocht je eens een goed boek willen lezen over opnieuw beginnen, een tip: 'Een nieuwe start' van Bruce Fisher en Robert Alberti, over opnieuw beginnen als je relatie voorbij is. Ik heb er veel aan gehad. Het gaat over het omgaan met de pijnlijke gevoelens die jij beschrijft.
Neem de tijd om weer tot jezelf te komen.
Ik ben het eens met Eleonora; natuurlijk ga je bij jezelf na of je signalen had kunnen opvangen, maar het is vrij nutteloos om je nog langer met je ex vriend bezig te houden. Jij bent niet gekend in zijn beslissing, het is buiten jou om gegaan. Het is heel begrijpelijk (en ook goed) dat je jezelf afvraagt wat jouw aandeel is geweest, maar de verantwoordelijkheid voor zijn handelen ligt geheel bij hem.
En over de bladzijde omslaan: Sommige mensen zoeken zo snel mogelijk een nieuwe relatie, om maar geen pijn te hoeven voelen. Ze nemen de tijd niet om de dingen te verwerken en naar zichzelf te kijken. Vaak beseffen ze nauwelijks waar ze mee bezig zijn. De kans dat in zo'n nieuwe relatie problemen ontstaan, is vrij groot. Niet dat jij daar nog iets aan hebt, natuurlijk!
Mocht je eens een goed boek willen lezen over opnieuw beginnen, een tip: 'Een nieuwe start' van Bruce Fisher en Robert Alberti, over opnieuw beginnen als je relatie voorbij is. Ik heb er veel aan gehad. Het gaat over het omgaan met de pijnlijke gevoelens die jij beschrijft.
zondag 18 januari 2009 om 20:09
quote:muisje08 schreef op 18 januari 2009 @ 19:13:
Bedankt voor jullie reacties, ongelooflijk hoeveel steun dat me geeft. Het moeilijkste vind ik dat ik waarschijnljk inderdaad signalen niet heb opgevangen, waardoor ik de kans misschien gemist heb er op tijd iets aan te kunnen doen. Maar als ik vroeg of er iets was kreeg ik nooit een antwoord, en van zo een lieve en attente jongen is het wel het laatste waar je aan denkt.
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?
Voor degenen die ook zijn verlaten geweest voor een ander: is jullie ex nog steeds met die persoon samen? Is het gras echt groener?
Muisje, gevoelens veranderen en zo kan het gebeuren. Het is niet makkelijk om daaraan te geloven als bij jezelf de gevoelens niet veranderd zijn, maar zo gaat het nu eenmaal regelmatig. Het kost tijd om er overheen te komen.
Of het gras groener is? Dat kan best zo lijken, maar grauw gras in eigen tuin is een teken dat het gras beter onderhouden moet worden. Het gras is vooral anders, overal weer, dus het heeft totaal geen zin om daar over te blijven piekeren. Zoek het niet teveel bij jezelf. Zijn gevoelens waren veranderd, en dat kan puur aan hem zelf liggen. Ik denk niet dat het zin heeft om je steeds meer vragen te stellen. Probeer je op jezelf te richten, zodat jij je over een tijd weer goed en gelukkig voelt.
Ik heb zelf mijn (nu ex)man verlaten een aantal jaren geleden. Voor hem van de ene op de andere dag, voor mij na een paar sluimerende k*tjaren waarin ik veel heb geprobeert te praten, werken aan de relatie en te groeien samen. Hij pikte de signalen ook niet op en ik was aan het eind van de rit zo vreselijk moe dat ik niet meer kon. Ik kon niets meer uitleggen, verklaren, begrijpen, steunen. Ik was leeg, en mijn gevoel voor hem was ook gedaald tot ehm, nouja, dat was te weinig geworden.
Hij was heel snel met iemand anders, voelde daar ook werkelijk heel veel voor en was vrij snel over mij heen (2 maanden is vrij snel na 9 jaar samen toch?). En hij is nog steeds met haar. Gelukkig maar, want dat gun ik hem. Ik heb geleerd dat het goed is om weg te gaan bij een ander als de koek echt op is. Dat je niet moet willen dat iemand bij je blijft, dat je niet bij iemand moet willen blijven als het klaar is, over is, je gevoelens weg zijn. Op die manier hebben beiden personen kans op een gelukkige en echt leuke relatie.
Voor jou duurt het waarschijnlijk nog even voordat je er zo tegenaan kunt kijken, maar dat komt wel. Je mag daar ook best de tijd voor nemen.
Bedankt voor jullie reacties, ongelooflijk hoeveel steun dat me geeft. Het moeilijkste vind ik dat ik waarschijnljk inderdaad signalen niet heb opgevangen, waardoor ik de kans misschien gemist heb er op tijd iets aan te kunnen doen. Maar als ik vroeg of er iets was kreeg ik nooit een antwoord, en van zo een lieve en attente jongen is het wel het laatste waar je aan denkt.
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?
Voor degenen die ook zijn verlaten geweest voor een ander: is jullie ex nog steeds met die persoon samen? Is het gras echt groener?
Muisje, gevoelens veranderen en zo kan het gebeuren. Het is niet makkelijk om daaraan te geloven als bij jezelf de gevoelens niet veranderd zijn, maar zo gaat het nu eenmaal regelmatig. Het kost tijd om er overheen te komen.
Of het gras groener is? Dat kan best zo lijken, maar grauw gras in eigen tuin is een teken dat het gras beter onderhouden moet worden. Het gras is vooral anders, overal weer, dus het heeft totaal geen zin om daar over te blijven piekeren. Zoek het niet teveel bij jezelf. Zijn gevoelens waren veranderd, en dat kan puur aan hem zelf liggen. Ik denk niet dat het zin heeft om je steeds meer vragen te stellen. Probeer je op jezelf te richten, zodat jij je over een tijd weer goed en gelukkig voelt.
Ik heb zelf mijn (nu ex)man verlaten een aantal jaren geleden. Voor hem van de ene op de andere dag, voor mij na een paar sluimerende k*tjaren waarin ik veel heb geprobeert te praten, werken aan de relatie en te groeien samen. Hij pikte de signalen ook niet op en ik was aan het eind van de rit zo vreselijk moe dat ik niet meer kon. Ik kon niets meer uitleggen, verklaren, begrijpen, steunen. Ik was leeg, en mijn gevoel voor hem was ook gedaald tot ehm, nouja, dat was te weinig geworden.
Hij was heel snel met iemand anders, voelde daar ook werkelijk heel veel voor en was vrij snel over mij heen (2 maanden is vrij snel na 9 jaar samen toch?). En hij is nog steeds met haar. Gelukkig maar, want dat gun ik hem. Ik heb geleerd dat het goed is om weg te gaan bij een ander als de koek echt op is. Dat je niet moet willen dat iemand bij je blijft, dat je niet bij iemand moet willen blijven als het klaar is, over is, je gevoelens weg zijn. Op die manier hebben beiden personen kans op een gelukkige en echt leuke relatie.
Voor jou duurt het waarschijnlijk nog even voordat je er zo tegenaan kunt kijken, maar dat komt wel. Je mag daar ook best de tijd voor nemen.
zondag 18 januari 2009 om 23:44
lieve muisje,
Een aantal jaar geleden heb ik precies hetzelfde meegemaakt. Mijn nu ex, vertelde na 4,5 jaar samen geweest te zijn, zomaar opeens dat zijn gevoel voor mij over was. Hij had hiervoor nooit wat laten merken. Bij mij was het zelfs op de eerste dag dat ik dacht compleet gelukkig te zijn en dat alles in mijn leven klopte (zo zie je maar weer hoe verkeerd dat was). Achteraf gezien heb ik onderbewust toch wel signalen opgepikt. Hij was de laatste maanden altijd moe en bij de laatste gezamelijke uitstapjes was hij ook minder spraakzaam. Ik heb het hem een tijd lang verweten dat hij er nooit eerder over gepraat had, dat we er dan misschien wat aan hadden kunnen doen. Ook heb een tijd nog contact met hem gehouden, ook toen hij (vrij snel) een nieuwe vriendin kreeg (een collega van hem). Na een jaar zat ik nog steeds met heel veel vragen en had ik nog altijd geen antwoorden. Ik heb toen besloten om voor mezelf te kiezen en hem niet meer te zien. Dat is nu ruim 5 jaar geleden en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! Via via ben ik er recentelijk wel achter gekomen dat hij nog altijd bij hetzelfde meisje is. Maar of dat nou betekend dat het gras groener is? Voor mij was onze relatie waardevol, maar ik zou niet meer terug willen. Ik heb nu een hele leuke lieve vriend die wel kan communiceren Dus ook ik ben nu beter af
Probeer voor jezelf je relatie een plekje te geven. Dat het nu zo rot geeindigd is betekend niet dat het voor jou en voor hem niets betekend heeft. Maar probeer je niet teveel op hem te richten. Hij heeft nu een nieuwe vriendin en gaat gewoon door met zijn leven. Probeer zelf daarom ook zoveel mogelijk door te gaan! Verdrietig (en boos) zijn mag (dat hoort erbij), maar probeer ook zoveel mogelijk leuke dingen te doen. Er is niet maar een ware. Dat zal je zien als je over een tijdje ook weer een leuke jongen tegenkomt (al wil je daar nu vast nog niet aan denken).
Een aantal jaar geleden heb ik precies hetzelfde meegemaakt. Mijn nu ex, vertelde na 4,5 jaar samen geweest te zijn, zomaar opeens dat zijn gevoel voor mij over was. Hij had hiervoor nooit wat laten merken. Bij mij was het zelfs op de eerste dag dat ik dacht compleet gelukkig te zijn en dat alles in mijn leven klopte (zo zie je maar weer hoe verkeerd dat was). Achteraf gezien heb ik onderbewust toch wel signalen opgepikt. Hij was de laatste maanden altijd moe en bij de laatste gezamelijke uitstapjes was hij ook minder spraakzaam. Ik heb het hem een tijd lang verweten dat hij er nooit eerder over gepraat had, dat we er dan misschien wat aan hadden kunnen doen. Ook heb een tijd nog contact met hem gehouden, ook toen hij (vrij snel) een nieuwe vriendin kreeg (een collega van hem). Na een jaar zat ik nog steeds met heel veel vragen en had ik nog altijd geen antwoorden. Ik heb toen besloten om voor mezelf te kiezen en hem niet meer te zien. Dat is nu ruim 5 jaar geleden en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! Via via ben ik er recentelijk wel achter gekomen dat hij nog altijd bij hetzelfde meisje is. Maar of dat nou betekend dat het gras groener is? Voor mij was onze relatie waardevol, maar ik zou niet meer terug willen. Ik heb nu een hele leuke lieve vriend die wel kan communiceren Dus ook ik ben nu beter af
Probeer voor jezelf je relatie een plekje te geven. Dat het nu zo rot geeindigd is betekend niet dat het voor jou en voor hem niets betekend heeft. Maar probeer je niet teveel op hem te richten. Hij heeft nu een nieuwe vriendin en gaat gewoon door met zijn leven. Probeer zelf daarom ook zoveel mogelijk door te gaan! Verdrietig (en boos) zijn mag (dat hoort erbij), maar probeer ook zoveel mogelijk leuke dingen te doen. Er is niet maar een ware. Dat zal je zien als je over een tijdje ook weer een leuke jongen tegenkomt (al wil je daar nu vast nog niet aan denken).
woensdag 21 januari 2009 om 13:14
Bij mij is het bijna een jaar geleden dat mn relatie na 6 jaar stuk ging. We woonden nog niet samen, maar hadden wel die plannen. Ben uiteindelijk heel blij dat we niet zijn gaan samenwonen.
Ook hij was na 2 weken al met iemand anders. Zn huisgenootje. Ik heb hem toen het uitging 100x gevraagd of zij t was maar dat was niet zo zei ie. Het was ineens op.
Zo frustrerend dat ie dan binnen zo'n korte tijd toch met haar is.. en nog steeds.. Ik heb ook gedacht dat het vluchtgedrag was en ik weet ook niet hoe lang zoiets kan duren maar toch hebben ze nog steeds een relatie. Ik ben er inmiddels overheen en zou het ook echt niet meer willen met hem. Hij heeft nog steeds foto's van mij op zn hyves en zoekt nog vaak contact.
Ben je nou echt helemaal klaar met mij...? Denk ik wel es.
Ook hij was na 2 weken al met iemand anders. Zn huisgenootje. Ik heb hem toen het uitging 100x gevraagd of zij t was maar dat was niet zo zei ie. Het was ineens op.
Zo frustrerend dat ie dan binnen zo'n korte tijd toch met haar is.. en nog steeds.. Ik heb ook gedacht dat het vluchtgedrag was en ik weet ook niet hoe lang zoiets kan duren maar toch hebben ze nog steeds een relatie. Ik ben er inmiddels overheen en zou het ook echt niet meer willen met hem. Hij heeft nog steeds foto's van mij op zn hyves en zoekt nog vaak contact.
Ben je nou echt helemaal klaar met mij...? Denk ik wel es.
woensdag 21 januari 2009 om 17:10
tja...
mijn ex woont inmiddels samen, helaas weet ik dit omdat mijn broer ertegenover woont.
Hij woont samen met degene met wie hij mij bedroog. Hij heeft haar meerdere keren aan de kant geschoven omdat hij mij terug wou. Ze was zwanger van hem, hij wilde een abortus omdat hij niet genoeg van haar hield, maar van mij. Wilde mij terug. Zelfs in december mailde hij nog dat hij me terug wilde. Dat zijn grootste wens is dat ik weer bij hem kom wonen.
Oh ja, ik wil hem niet terug (en dat weet ie).
Een tijdje geleden sprak ik hem. Hij wilde langs komen, hij wilde nog een kans. Toen zei ik "als je van mij nog een kans wil, waarom ben je dan met haar samen?" Zijn antwoord: omdat ik jou niet terugkrijg...
Je zult er maar mee samenwonen. (en ja, het doet toch zeer, als ik besef dat ze nu samen zijn...)
mijn ex woont inmiddels samen, helaas weet ik dit omdat mijn broer ertegenover woont.
Hij woont samen met degene met wie hij mij bedroog. Hij heeft haar meerdere keren aan de kant geschoven omdat hij mij terug wou. Ze was zwanger van hem, hij wilde een abortus omdat hij niet genoeg van haar hield, maar van mij. Wilde mij terug. Zelfs in december mailde hij nog dat hij me terug wilde. Dat zijn grootste wens is dat ik weer bij hem kom wonen.
Oh ja, ik wil hem niet terug (en dat weet ie).
Een tijdje geleden sprak ik hem. Hij wilde langs komen, hij wilde nog een kans. Toen zei ik "als je van mij nog een kans wil, waarom ben je dan met haar samen?" Zijn antwoord: omdat ik jou niet terugkrijg...
Je zult er maar mee samenwonen. (en ja, het doet toch zeer, als ik besef dat ze nu samen zijn...)
woensdag 21 januari 2009 om 20:07
Raar gevoel he, dat je het zelf sowieso niet meer wil maar het toch blijft steken dat zij nog steeds samen zijn. Dat komt misschien ook omdat je weet dat zij al in beeld was toen jij nog met je ex was.
Ik heb dat ook wel, ik hoef hem niet meer, maar ik gun het vooral HAAR niet om een relatie met hem te hebben omdat zij al op hem zat te azen toen ik nog met hem was. En t is dr nog gelukt ook...
Ik heb dat ook wel, ik hoef hem niet meer, maar ik gun het vooral HAAR niet om een relatie met hem te hebben omdat zij al op hem zat te azen toen ik nog met hem was. En t is dr nog gelukt ook...
woensdag 21 januari 2009 om 22:18
tja Noukaah,
Het is een beetje een dubbel gevoel, want (tja, geloof het of niet) hij heeft 2 jaar lang geroepen dat hij me terugwilde. Maar ik was zo gekwetst, en ik hield nog van hem. Ik vond dat hij zich maar moest bewijzen. En dat hield voor mij in, geen contact meer met haar!!
Hij bleef contact houden met haar, maar ondertussen maakte hij haar ook zwart tegenover mij. Hij was eens bij mij thuis, toen zij hem belde (ik herkende haar nummer..) en hij zei keihard dat ie niks meer met haar te maken wilde hebben. 3 dagen later liep ze weer bij hem thuis.
Ze heeft dus een abortus gedaan omdat hij geen kind van haar wilde (de volgende dag vroeg hij mij met de pil te stoppen..)
Dus eigenlijk moet ik medelijden hebben met haar...
Heb het ook wel eens gezegd tegen een vriendin hoor, dat ZIJ nu heeft wat ze wilde. Maar dat antwoord mijn vriendin: "WAT heeft ze dan? een abortus die ze niet wilde, een vriend die liegt en bedriegt...wees blij dat JIJ er van af bent"
Tja..ze heeft gelijk. Maar toch is het soms moeilijk.
Het is een beetje een dubbel gevoel, want (tja, geloof het of niet) hij heeft 2 jaar lang geroepen dat hij me terugwilde. Maar ik was zo gekwetst, en ik hield nog van hem. Ik vond dat hij zich maar moest bewijzen. En dat hield voor mij in, geen contact meer met haar!!
Hij bleef contact houden met haar, maar ondertussen maakte hij haar ook zwart tegenover mij. Hij was eens bij mij thuis, toen zij hem belde (ik herkende haar nummer..) en hij zei keihard dat ie niks meer met haar te maken wilde hebben. 3 dagen later liep ze weer bij hem thuis.
Ze heeft dus een abortus gedaan omdat hij geen kind van haar wilde (de volgende dag vroeg hij mij met de pil te stoppen..)
Dus eigenlijk moet ik medelijden hebben met haar...
Heb het ook wel eens gezegd tegen een vriendin hoor, dat ZIJ nu heeft wat ze wilde. Maar dat antwoord mijn vriendin: "WAT heeft ze dan? een abortus die ze niet wilde, een vriend die liegt en bedriegt...wees blij dat JIJ er van af bent"
Tja..ze heeft gelijk. Maar toch is het soms moeilijk.
woensdag 21 januari 2009 om 22:51
Wat ongeloofelijk herkenbaar....
Mijn ex schoof mij opzij na een relatie van 13 jaar. We hebben een dochter van 5, dus afstand van hem doen gaat niet. Hij bedroog mij met een ander, 9 maanden lang. Ik ben uit huis gegaan met ons kind en 3 weken daarna vertelde hij dat zijn vriendin zwanger was...
Weer een week erna wilde hij mij ineens weer terug, het was duidelijk dat zijn droom in duigen is gevallen. Hij heeft zijn vriendin sindsdien niet meer gezien...
Het is allemaal nog vers, afgelopen oktober zijn we uit elkaar gegaan. Mijn ex weet dus niet hoe het met zijn ex-vriendin is, hoe het met de zwangerschap staat en hoe het met het kind verder gaat...
Waarschijnlijk heeft zijn vriendin hem alleen maar gebruikt om zwanger te raken want volgens geruchten is zij weer terug bij haar man (ze heeft korte tijd bij haar ouders gewoond)
Het is uitgelopen tot een ware soap... Ook hij (de perfecte man) behandelde mij als stront omdat hij met zijn hoofd bij iemand anders was...
En nu is mijn ex weer helemaal verliefd op mij... het is absoluut niet wederzijds en dat weet hij. Maar het is moeilijk omdat we verplicht contact moeten houden door ons kind.
We waren zo gelukkig en dachten zelfs aan een tweede kindje... Niemand had het zien aankomen. Ja, achteraf idd waren er signalen, maar die zie je echt niet hoor!
Het komt allemaal weer goed!! Onthoud dat....
Liefs,
Froep
Mijn ex schoof mij opzij na een relatie van 13 jaar. We hebben een dochter van 5, dus afstand van hem doen gaat niet. Hij bedroog mij met een ander, 9 maanden lang. Ik ben uit huis gegaan met ons kind en 3 weken daarna vertelde hij dat zijn vriendin zwanger was...
Weer een week erna wilde hij mij ineens weer terug, het was duidelijk dat zijn droom in duigen is gevallen. Hij heeft zijn vriendin sindsdien niet meer gezien...
Het is allemaal nog vers, afgelopen oktober zijn we uit elkaar gegaan. Mijn ex weet dus niet hoe het met zijn ex-vriendin is, hoe het met de zwangerschap staat en hoe het met het kind verder gaat...
Waarschijnlijk heeft zijn vriendin hem alleen maar gebruikt om zwanger te raken want volgens geruchten is zij weer terug bij haar man (ze heeft korte tijd bij haar ouders gewoond)
Het is uitgelopen tot een ware soap... Ook hij (de perfecte man) behandelde mij als stront omdat hij met zijn hoofd bij iemand anders was...
En nu is mijn ex weer helemaal verliefd op mij... het is absoluut niet wederzijds en dat weet hij. Maar het is moeilijk omdat we verplicht contact moeten houden door ons kind.
We waren zo gelukkig en dachten zelfs aan een tweede kindje... Niemand had het zien aankomen. Ja, achteraf idd waren er signalen, maar die zie je echt niet hoor!
Het komt allemaal weer goed!! Onthoud dat....
Liefs,
Froep
woensdag 21 januari 2009 om 23:13
Hier nog een. Drie jaar geleden inmiddels en ik ben nog nooit in mijn leven zo tot op het bot gekwetst door iemand. Waren twee jaar samen, iedereen dacht dat ik zijn grote liefde was, bezig met kinderen (ik was toen 35), samenwoonplannen. Van zijn kant nooit wat gemerkt. En van de een op de andere dag was hij aan het daten, nota bene met een studiegenote van mij, en meteen bij die vrouw ingetrokken(die ik dus eens in de 2 weken tegenkwam). Ik heb hem toen gebeld, hij nam niet op. Twee mails gestuurd waar hij wel op reageerde, maar was heel emotioneel toen. Ik vond het heel moeilijk om los te laten en door te gaan met leven. Zeven maanden later ben ik hem per ongeluk weer tegengekomen. En toen gaf hij toe nog om mij te geven en spijt te hebben van zijn impulsieve beslissing, dat hij het gevoel had dat ik hem nooit echt wilde, dat gevoel gaf zij hem dus wel blijkbaar. Voor mij was het toen klaar. Dat hij toegaf nog van me te houden en spijt van zijn beslissing te hebben, was wat ik wilde horen (en ook al vermoedde). Maar daarna was het voor mij helemaal over en basta en kon ik het loslaten en verder met leven.
Jammer genoeg heeft het mij toen wel zo'n knauw gegeven dat ik lang wantrouwend t.o.v. mannen ben geweest. Maar hem terugwillen? Nee, dat heb ik nooit gehad. Als je iemand zoiets aandoet, ben je knip waard.
Jammer genoeg heeft het mij toen wel zo'n knauw gegeven dat ik lang wantrouwend t.o.v. mannen ben geweest. Maar hem terugwillen? Nee, dat heb ik nooit gehad. Als je iemand zoiets aandoet, ben je knip waard.
