Relaties
alle pijlers
Je partner is ex-jehovasgetuige, wie heeft hier ervaring mee
dinsdag 18 november 2008 om 21:54
Ladys,
Heel in het kort.
Ik heb (had) een paar jaar een relatie met iemand die uit het JG komt. Dit brengt steeds meer problemen met zich mee. Van emotioneel 'gestoord'/niet ontwikkeld tot steeds meer indoctrineren, kleineren, conflicten opzoeken, thuis depresieve en soms agressieve buien en naar buiten een vrolijke opgewekte sociale sterke en goede lobbes die geen vlieg kwaad doet. En alleen aan mij deze narigheden laat zien... (dat zegt hij zelf). Het is duidelijk dat dit te maken heeft met zijn JGverleden, en soms geeft hij dat toe, om vervolgens te roepen dat dat complete onzin is, en het allmaal aan mij ligt. Liefst nog in één zin.
Inmiddels heb ik er een streep onder gezet, omdat ik ondanks de hulp, geduld, veel liefde en begrip die ik toon, er zelf flink aan onderdoor aan het gaan was (tot ziektewet aan toe). Er werd zo op mij ingepraat dat ik er behoorlijk van in de war raak. Gelukkig heb ik vrienden om mij heen die zo langzamerhand zien dat er iets niet goed gaat en mij zien 'afglijden'. Ze herkende de sterke, spontane en vrolijke vrouw niet meer die ik eens was.
Wie herkent zich hierin of wie heeft ervaring met zo'n situatie? En dan bedoel ik echt ervaring met een partner met een JG verleden en niet ervaring met iemand 'zomaar' die geestesziek is. En hoe ga/ging je er mee om? Of bestaat er toevallig een soort 'hulpgroep' voor partners van ex-JG?? Het laatste klinkt misschien heftig, maar geloof me het IS heftig.
Wie herkent dit?
Heel in het kort.
Ik heb (had) een paar jaar een relatie met iemand die uit het JG komt. Dit brengt steeds meer problemen met zich mee. Van emotioneel 'gestoord'/niet ontwikkeld tot steeds meer indoctrineren, kleineren, conflicten opzoeken, thuis depresieve en soms agressieve buien en naar buiten een vrolijke opgewekte sociale sterke en goede lobbes die geen vlieg kwaad doet. En alleen aan mij deze narigheden laat zien... (dat zegt hij zelf). Het is duidelijk dat dit te maken heeft met zijn JGverleden, en soms geeft hij dat toe, om vervolgens te roepen dat dat complete onzin is, en het allmaal aan mij ligt. Liefst nog in één zin.
Inmiddels heb ik er een streep onder gezet, omdat ik ondanks de hulp, geduld, veel liefde en begrip die ik toon, er zelf flink aan onderdoor aan het gaan was (tot ziektewet aan toe). Er werd zo op mij ingepraat dat ik er behoorlijk van in de war raak. Gelukkig heb ik vrienden om mij heen die zo langzamerhand zien dat er iets niet goed gaat en mij zien 'afglijden'. Ze herkende de sterke, spontane en vrolijke vrouw niet meer die ik eens was.
Wie herkent zich hierin of wie heeft ervaring met zo'n situatie? En dan bedoel ik echt ervaring met een partner met een JG verleden en niet ervaring met iemand 'zomaar' die geestesziek is. En hoe ga/ging je er mee om? Of bestaat er toevallig een soort 'hulpgroep' voor partners van ex-JG?? Het laatste klinkt misschien heftig, maar geloof me het IS heftig.
Wie herkent dit?
woensdag 19 november 2008 om 10:15
quote:CosmoShiva schreef op 18 november 2008 @ 21:54:
Ladys,
Heel in het kort.
Ik heb (had) een paar jaar een relatie met iemand die uit het JG komt. Dit brengt steeds meer problemen met zich mee. Van emotioneel 'gestoord'/niet ontwikkeld tot steeds meer indoctrineren, kleineren, conflicten opzoeken, thuis depresieve en soms agressieve buien en naar buiten een vrolijke opgewekte sociale sterke en goede lobbes die geen vlieg kwaad doet. En alleen aan mij deze narigheden laat zien... (dat zegt hij zelf). Het is duidelijk dat dit te maken heeft met zijn JGverleden, en soms geeft hij dat toe, om vervolgens te roepen dat dat complete onzin is, en het allmaal aan mij ligt. Liefst nog in één zin.
Inmiddels heb ik er een streep onder gezet, omdat ik ondanks de hulp, geduld, veel liefde en begrip die ik toon, er zelf flink aan onderdoor aan het gaan was (tot ziektewet aan toe). Er werd zo op mij ingepraat dat ik er behoorlijk van in de war raak. Gelukkig heb ik vrienden om mij heen die zo langzamerhand zien dat er iets niet goed gaat en mij zien 'afglijden'. Ze herkende de sterke, spontane en vrolijke vrouw niet meer die ik eens was.
Jouw ex is dus geen agressieve en intimiderende hork maar een sneu slachtoffer van een sekte? Hou toch op. Er zijn fatsoelijke Jehova's Getuigen en onfatsoenlijke non-believers. De man weet zich kennelijk niet te gedragen en is gewoon geen relatiemateriaal. Heel jammer en verdrietig voor jou. Het enige wat je kunt doen is lering trekken uit wat er is gebeurd en proberen te voorkomen dat je later opnieuw in een destructieve relatie terecht komt.
Ladys,
Heel in het kort.
Ik heb (had) een paar jaar een relatie met iemand die uit het JG komt. Dit brengt steeds meer problemen met zich mee. Van emotioneel 'gestoord'/niet ontwikkeld tot steeds meer indoctrineren, kleineren, conflicten opzoeken, thuis depresieve en soms agressieve buien en naar buiten een vrolijke opgewekte sociale sterke en goede lobbes die geen vlieg kwaad doet. En alleen aan mij deze narigheden laat zien... (dat zegt hij zelf). Het is duidelijk dat dit te maken heeft met zijn JGverleden, en soms geeft hij dat toe, om vervolgens te roepen dat dat complete onzin is, en het allmaal aan mij ligt. Liefst nog in één zin.
Inmiddels heb ik er een streep onder gezet, omdat ik ondanks de hulp, geduld, veel liefde en begrip die ik toon, er zelf flink aan onderdoor aan het gaan was (tot ziektewet aan toe). Er werd zo op mij ingepraat dat ik er behoorlijk van in de war raak. Gelukkig heb ik vrienden om mij heen die zo langzamerhand zien dat er iets niet goed gaat en mij zien 'afglijden'. Ze herkende de sterke, spontane en vrolijke vrouw niet meer die ik eens was.
Jouw ex is dus geen agressieve en intimiderende hork maar een sneu slachtoffer van een sekte? Hou toch op. Er zijn fatsoelijke Jehova's Getuigen en onfatsoenlijke non-believers. De man weet zich kennelijk niet te gedragen en is gewoon geen relatiemateriaal. Heel jammer en verdrietig voor jou. Het enige wat je kunt doen is lering trekken uit wat er is gebeurd en proberen te voorkomen dat je later opnieuw in een destructieve relatie terecht komt.
woensdag 19 november 2008 om 10:22
Ik zou er geen zin in hebben..
Mijn enige JG ervaring; onze hulp in de huishouding was JG. Hele aardige vrouw. Haar dochter was nog niet officieel lid omdat zij vond dat haar dochter zelf mocht kiezen (moest dan weer wel op haar 16e verjaardag). Onze hulp was op haar 16e getrouwd..om te kunnen wippen, dat heeft ze zelf gezegd.
Zelf heb ik een flinke aanvaring met haar gehad. Er was namelijk een kindje overleden en ik vond het verschrikkelijk. Zij zei; tja, God heeft ook kinderen nodig. Werkelijk het bloed onder mijn nagels...
Mijn enige JG ervaring; onze hulp in de huishouding was JG. Hele aardige vrouw. Haar dochter was nog niet officieel lid omdat zij vond dat haar dochter zelf mocht kiezen (moest dan weer wel op haar 16e verjaardag). Onze hulp was op haar 16e getrouwd..om te kunnen wippen, dat heeft ze zelf gezegd.
Zelf heb ik een flinke aanvaring met haar gehad. Er was namelijk een kindje overleden en ik vond het verschrikkelijk. Zij zei; tja, God heeft ook kinderen nodig. Werkelijk het bloed onder mijn nagels...
woensdag 19 november 2008 om 10:33
Dat soort mensen echt. Hoe durf je zoiets te zeggen(de hulp)
Toen mijn broertje overleed begonnen mensen ook met die onzin. Ik werd helemaal gek, hoe kan je dat zeggen gatverdamme!
Verder weet ook ik niet veel van JG af, maar ik denk dat je vriend , To, zelf problemen had, misschien ook door JG, maar ook gewoon uit zichzelf?
Toen mijn broertje overleed begonnen mensen ook met die onzin. Ik werd helemaal gek, hoe kan je dat zeggen gatverdamme!
Verder weet ook ik niet veel van JG af, maar ik denk dat je vriend , To, zelf problemen had, misschien ook door JG, maar ook gewoon uit zichzelf?
woensdag 19 november 2008 om 12:22
Dus als ik het goed begrijp zit ik in ontkenning, voel ik me aangevallen en heeft het JGer zijn wel enorme invloed gehad alleen weet ik dat nog niet ofzo. Oké, weer wat geleerd. Ik dacht dat ik en een aantal exJGers met mij wel gewoon uit de JGers zijn gekomen, maar schijnbaar word het tijd voor de psych.
woensdag 19 november 2008 om 12:35
@ marie-liselotte en yellowlove.
Dat is nou het verschil tussen niet geloven en wel geloven,
Daar kan je wel boos om worden maar dat heeft geen zin. Het is een andere kijk op de situatie.
Daar waar ik denk, wat oneerlijk, waar om nou hij of zij en hoe kan dat dan als God dan al bestaat dat hij dat mensen aan doet.
Hebben mensen die geloven er juist steun aan. Dat er een reden voor is. En dat de geliefde ergens is waar het goed is.
In plaats van je er heel druk over te maken dat mensen dat kunnen zeggen, dat er mensen zijn met een ander wereld beeld dan jij, kun je ook bedenken waarom ze dat zeggen. Vaak juist omdat het vanuit hun kijk op de wereld het draagelijk maakt dat dat soort dingen gebeuren.
Soms zou ik willen dat ik ook geloof. Na het overlijden van mijn neef, had zijn nicht er troost aan, dat hij nu in de hemel was... en ik.. ik had woede en ongeloof.
Dat is nou het verschil tussen niet geloven en wel geloven,
Daar kan je wel boos om worden maar dat heeft geen zin. Het is een andere kijk op de situatie.
Daar waar ik denk, wat oneerlijk, waar om nou hij of zij en hoe kan dat dan als God dan al bestaat dat hij dat mensen aan doet.
Hebben mensen die geloven er juist steun aan. Dat er een reden voor is. En dat de geliefde ergens is waar het goed is.
In plaats van je er heel druk over te maken dat mensen dat kunnen zeggen, dat er mensen zijn met een ander wereld beeld dan jij, kun je ook bedenken waarom ze dat zeggen. Vaak juist omdat het vanuit hun kijk op de wereld het draagelijk maakt dat dat soort dingen gebeuren.
Soms zou ik willen dat ik ook geloof. Na het overlijden van mijn neef, had zijn nicht er troost aan, dat hij nu in de hemel was... en ik.. ik had woede en ongeloof.
woensdag 19 november 2008 om 12:38
quote:fluffychuzzle schreef op 19 november 2008 @ 12:22:
Dus als ik het goed begrijp zit ik in ontkenning, voel ik me aangevallen en heeft het JGer zijn wel enorme invloed gehad alleen weet ik dat nog niet ofzo. Oké, weer wat geleerd. Ik dacht dat ik en een aantal exJGers met mij wel gewoon uit de JGers zijn gekomen, maar schijnbaar word het tijd voor de psych. Nou nou je leest wel selectief. Er zijn inmiddels ook aardig wat reacties die een andere kijk er op hebben dan TO
Dus als ik het goed begrijp zit ik in ontkenning, voel ik me aangevallen en heeft het JGer zijn wel enorme invloed gehad alleen weet ik dat nog niet ofzo. Oké, weer wat geleerd. Ik dacht dat ik en een aantal exJGers met mij wel gewoon uit de JGers zijn gekomen, maar schijnbaar word het tijd voor de psych. Nou nou je leest wel selectief. Er zijn inmiddels ook aardig wat reacties die een andere kijk er op hebben dan TO
woensdag 19 november 2008 om 12:48
quote:liselore schreef op 19 november 2008 @ 12:35:
@ marie-liselotte en yellowlove.
Dat is nou het verschil tussen niet geloven en wel geloven,
Daar kan je wel boos om wordenen maar dat heeft geen zin. Het is een andere kijk op de situatie.
Ik ben ook de eerste die toegeeft dat ik zulke dingen niet begrijp. Sterker nog, hoe kan je nu zulke dingen in je hoofd halen, laat staan zeggen??!!
Maar goed, ik heb ervan geleerd...nooit meer dat soort discussies aangaan met zulke mensen.
@ marie-liselotte en yellowlove.
Dat is nou het verschil tussen niet geloven en wel geloven,
Daar kan je wel boos om wordenen maar dat heeft geen zin. Het is een andere kijk op de situatie.
Ik ben ook de eerste die toegeeft dat ik zulke dingen niet begrijp. Sterker nog, hoe kan je nu zulke dingen in je hoofd halen, laat staan zeggen??!!
Maar goed, ik heb ervan geleerd...nooit meer dat soort discussies aangaan met zulke mensen.
woensdag 19 november 2008 om 15:05
...ik zeg het nog één keer: ik zeg niet dat alle EX-JG 's er verknipt uitkomen en geef niet in alle situaties de schuld aan het geloof. Er zijn er die er goed uitkomen, en ik ken ook mensen die IN het geloof zitten die heel lief zijn en erg gelukkig met 'de Waarheid, en dat is prima. Zolang iemand echt gelukkig is en er wederzijds respect is. Maar wanneer het schade toebrengt wordt het een ander verhaal. Dat geld voor alles van genotsmiddelen tot geloof zeg maar.
Er zijn echt veel ex-JG's die compleet in de war zijn omdat ze zo geindoctrineert zijn... En sommige zullen idd al aanleg hebben voor een bepaalde psychische aandoening en wordt het getriggerd, maar velen ook niet.
In mijn ex's geval wéét ik dat het door het geloof komt. We zijn er zelfs voor in Therapie geweest. Mijn ex is diep van binnen een erg mooi mens, maar is nu compleet in de war omdat hem bepaalde dingen zijn aangeleerd en afgeleerd, tot dreigens aan toe. Als ik niet in hem had geloofd, als hij een geestesziek persoon zou zijn, was ik er niet eens aan begonnen! Ik kan tal van voorbeelden noemen die in DIT geval leiden naar het JG. In ZIJN geval had zich veel beter kunnen ontwikkelen zonder dit geloof.
Het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen, maar wil wel kwijt dat er bepaalde mensen hier zijn die idd ERG selectief lezen of niet eens meer lezen waar het in eerste instantie om gaat. Jammer dat er zo fel op gereageerd wordt... Blijkbaar raakt het de gevoelige snaar behoorlijk.
Maar goed, de disccussie aangaan heeft verder geen zin, en was niet eens mijn opzet.
Dus nogmaals: Ik ben alleen opzoek naar mensen met dezelfde ervaring. That's it.
Ga ajb deze discussie in een andere thread verder, ik ben nl. allang klaar met met energie verspillen aan dit soort wellus/niettus discussies en daarin te blijven hangen!!
Er zijn echt veel ex-JG's die compleet in de war zijn omdat ze zo geindoctrineert zijn... En sommige zullen idd al aanleg hebben voor een bepaalde psychische aandoening en wordt het getriggerd, maar velen ook niet.
In mijn ex's geval wéét ik dat het door het geloof komt. We zijn er zelfs voor in Therapie geweest. Mijn ex is diep van binnen een erg mooi mens, maar is nu compleet in de war omdat hem bepaalde dingen zijn aangeleerd en afgeleerd, tot dreigens aan toe. Als ik niet in hem had geloofd, als hij een geestesziek persoon zou zijn, was ik er niet eens aan begonnen! Ik kan tal van voorbeelden noemen die in DIT geval leiden naar het JG. In ZIJN geval had zich veel beter kunnen ontwikkelen zonder dit geloof.
Het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen, maar wil wel kwijt dat er bepaalde mensen hier zijn die idd ERG selectief lezen of niet eens meer lezen waar het in eerste instantie om gaat. Jammer dat er zo fel op gereageerd wordt... Blijkbaar raakt het de gevoelige snaar behoorlijk.
Maar goed, de disccussie aangaan heeft verder geen zin, en was niet eens mijn opzet.
Dus nogmaals: Ik ben alleen opzoek naar mensen met dezelfde ervaring. That's it.
Ga ajb deze discussie in een andere thread verder, ik ben nl. allang klaar met met energie verspillen aan dit soort wellus/niettus discussies en daarin te blijven hangen!!
woensdag 19 november 2008 om 15:32
quote:CosmoShiva schreef op 19 november 2008 @ 15:05:
Mijn ex is diep van binnen een erg mooi mens, maar is nu compleet in de war omdat hem bepaalde dingen zijn aangeleerd en afgeleerd, tot dreigens aan toe. Als ik niet in hem had geloofd, als hij een geestesziek persoon zou zijn, was ik er niet eens aan begonnen!
Ik vind het natuurlijk helemaal prima als jij de verantwoordelijkheid voor het gedrag van een volwassene volledig buiten die persoon zelf wilt leggen. Je hoeft niet eens goed te zoeken om op dit forum voorbeelden te vinden van vrouwen die óók allemaal vinden dat hun destructieve ex van binnen een blanke parel is. Die ook zéker wisten dat hun mishandelende ex niet gestoord is maar gekwetst. Van mij mag het allemaal. Je kunt echter pas een constructieve relatie opbouwen als je de verantwoordelijkheid voor het gedrag van de ander laat waar die thuishoort: bij de ander en verder nergens. Cultuur, leeftijd, geloof en opvoeding kunnen nooit een excuus zijn om je te misdragen.
Mijn ex is diep van binnen een erg mooi mens, maar is nu compleet in de war omdat hem bepaalde dingen zijn aangeleerd en afgeleerd, tot dreigens aan toe. Als ik niet in hem had geloofd, als hij een geestesziek persoon zou zijn, was ik er niet eens aan begonnen!
Ik vind het natuurlijk helemaal prima als jij de verantwoordelijkheid voor het gedrag van een volwassene volledig buiten die persoon zelf wilt leggen. Je hoeft niet eens goed te zoeken om op dit forum voorbeelden te vinden van vrouwen die óók allemaal vinden dat hun destructieve ex van binnen een blanke parel is. Die ook zéker wisten dat hun mishandelende ex niet gestoord is maar gekwetst. Van mij mag het allemaal. Je kunt echter pas een constructieve relatie opbouwen als je de verantwoordelijkheid voor het gedrag van de ander laat waar die thuishoort: bij de ander en verder nergens. Cultuur, leeftijd, geloof en opvoeding kunnen nooit een excuus zijn om je te misdragen.
woensdag 19 november 2008 om 16:15
@ Stoeptegel - dank voor je google tip. De regels etc etc weet ik deels via mijn ex en andere ex-JG's. Daarom weet ik o.a. ook wat voor een invloed het heeft, in dit geval op mijn ex. Zijn verhalen zijn ook echt verschrikkelijk. Ben eigenlijk wel geinteresseerd wat jij beroepshalve dan bent tegengekomen.
@ Mormeltje - Is alleen maar mooi als ze zich goed voelt toch? Jammer van Sinterklaas etc, maar mooi dat ze deze nieuwe ervaring kan delen met haar kinderen
@ Liselore & domnaiefmutjse & wuiles - Ik dacht eerst ook dat het vette pech was. En als dat zo was geweest, had ik mijn vraag hier niet gedropt Ik schuif niet snel iets af en zeker niet op op bijv geloof of whatever. Er zijn idd veel vergelijkbare verhalen zonder dat het voorkomt uit het JG, en die zijn ook zeker herkenbaar en interessant.
En idd heb er goed aan gedaan om hier een punt achter te zetten. Een relatie moet fijn zijn, met hier en daar wat sparren, maar niet destructief.
@ Mormeltje - Is alleen maar mooi als ze zich goed voelt toch? Jammer van Sinterklaas etc, maar mooi dat ze deze nieuwe ervaring kan delen met haar kinderen
@ Liselore & domnaiefmutjse & wuiles - Ik dacht eerst ook dat het vette pech was. En als dat zo was geweest, had ik mijn vraag hier niet gedropt Ik schuif niet snel iets af en zeker niet op op bijv geloof of whatever. Er zijn idd veel vergelijkbare verhalen zonder dat het voorkomt uit het JG, en die zijn ook zeker herkenbaar en interessant.
En idd heb er goed aan gedaan om hier een punt achter te zetten. Een relatie moet fijn zijn, met hier en daar wat sparren, maar niet destructief.
donderdag 20 november 2008 om 09:35
Ik heb vier jaar lang een relatie gehad met een ex-JG'er. Hij was ouderling en was gevraagd als 'kredstilsynsmand' (sorry, het was in Denemarken, het is de regiocoordinator, maar ik weet niet hoe dat in het NL heet) toen hij zijn twijfels niet langer kon onderdrukken.
Ik herken het verhaal van fluffy niet - als je bent opgegroeid op een bepaalde manier en je stapt eruit en mensen gaan je negeren, krijg je wel degelijk een klap van de molen mee.
Ik herken het verhaal van TO ook niet, zo erg is het nou ook weer niet. Mijn ex had voornamelijk een heel verknipt beeld van religies (ongeveer dat wat Fluffy ook geeft - geloof me, JG is iets heel anders dan Christendom, Jodendom of Islam. JG is wel degelijk een sekte), maar als ik het ouderlingenboek las of het pionierboek las met de voorgedrukte antwoorden op vragen enzo, snap ik best waar dat vandaan komt. Ik vind het absurd dat er elke week in elke koninkrijkszaal precies hetzelfde verteld wordt. Allemaal dictaat vanuit Harlem (en dat is dus het grote verschil met andere religies!), zelf een preek schrijven, laat staan zelf nadenken is uit den boze (letterlijk). Maar de organisatie hiervan is indrukwekkend.
Verder had hij inderdaad heel sterk dat 'niet aan de buitenwereld iets laten merken'. Altijd mooi weer spelen. Hij stond ook niet echt open voor afwijkende gezichtspunten.
Ik herken het verhaal van fluffy niet - als je bent opgegroeid op een bepaalde manier en je stapt eruit en mensen gaan je negeren, krijg je wel degelijk een klap van de molen mee.
Ik herken het verhaal van TO ook niet, zo erg is het nou ook weer niet. Mijn ex had voornamelijk een heel verknipt beeld van religies (ongeveer dat wat Fluffy ook geeft - geloof me, JG is iets heel anders dan Christendom, Jodendom of Islam. JG is wel degelijk een sekte), maar als ik het ouderlingenboek las of het pionierboek las met de voorgedrukte antwoorden op vragen enzo, snap ik best waar dat vandaan komt. Ik vind het absurd dat er elke week in elke koninkrijkszaal precies hetzelfde verteld wordt. Allemaal dictaat vanuit Harlem (en dat is dus het grote verschil met andere religies!), zelf een preek schrijven, laat staan zelf nadenken is uit den boze (letterlijk). Maar de organisatie hiervan is indrukwekkend.
Verder had hij inderdaad heel sterk dat 'niet aan de buitenwereld iets laten merken'. Altijd mooi weer spelen. Hij stond ook niet echt open voor afwijkende gezichtspunten.
donderdag 20 november 2008 om 09:43
Hallo, cosmo, ik ben opgegroeid als jg'er en vond dat niet leuk.
Niet zozeer om de regels maar omdat iedereen er zo raar naar kijkt. Je had geen verjaardag kerst enzo en ik wilde niet anders zijn. Ben al vroeg op mezelf gaan wonen, en er nooit meer naar toegegaan. Nooit spijt van gehad, maar lastig vond ik t wel.
Zelf nu weet bijna niemand in mijn omgeving, dat ik deze achtergrond heb en lieg vaak tegen mensen waarom ik mijn verjaardag niet houd (of heel klein), ben gelukkig in de zomervakantie jarig dus kan wel makkelijk zeggen dat ze op vakantie zijn.
Ik ken jg'er waar mijn haren van overeind gaan staan, die erg exstreem waren, en ik heb ook verdriet gehad over hele lieve mensen die zeer normaal waren maar waar ik geen contact meer mee kon/mag hebben toen ik er zelf mee stopte.
Ik had vooral "normale" vrienden uit de buurt en een paar die bij t geloof waren. Mijn ouders kregen daar wel commentaar op want ik ging ook nog eens veel met jongens om, en ik nam ze ook nog mee naar huis en ging dan naar boven om muziek te luisteren of te kletsen. Nou wat ik boven allemaal niet kon doen! Had er ook wel 1 echt vriendje tussen zitten maar dat zei ik niet dus ze hadden deels wel gelijk (haha) maar ze wilde mij niet meer ontzeggen dan de echte regels van jg
Had 1 vriendin en die mocht op hoge uitzondering naar alleen maar omgaan met andere jg'ers en dat is wel erg! Kon haar ouders wel schieten, en zei dat ook thuis.
Droeg ook altijd gewoon broeken, nooit rokken behalve als we naar zo'n lezing gingen, mocht ook mee op schoolkamp wat ook veel kinderen niet mogen en ik mocht ook gewoon snoep aanpakken als er iemand jarig was, maar alleen niet feliciteren en ik trakteerde eind van t jaar zelf.
Dat soort dingen mochten veel andere niet, en daar werk je mee in de hand dat ze stiekum worden.
Heb ook meegemaakt dat toen andere er mee stopte ze idd heel exstreem werden, hun grenzen wilde leren kennen naar mijn idee, omdat de grenzen die ze hadden te strak waren geweest.
Mijn broer is ook gestopt maar mijn ouders en 2 andere zussen zijn er nog wel gewoon bij.
Toen ik ging samenwonen (wat bij hun niet mag) heb ik een hele tijd geen contact met ze gehad. Later hebben ze zelf gebeld (ik ben heel koppig) om het bij te leggen.
Ze zeiden tegen me dat ze t zo ook niet wilde, heb nu normaal contact met ze, hebben t nooooit over t geloof en ik mag gewoon mezelf zijn. Ze zeiden dat ze t fout hadden gedaan, door t contact te verbreken en dat ze nooit meer zouden zeggen wat ik wel en niet moest doen en mij in mijn waarden zouden laten. Toen ik later ging scheiden hebben ze alleen gezegd (was mijn keuze) weet je dat wel zeker. Zijn me toen niet afgevallen en hebben me gesteund, al weet ik zeker dat ze t er niet mee eens waren. Heb toen pas een tijdje geleefd onder het mom van "alles gedaan wat god verboden heeft".
Voelde heel lekker en cool en kreeg toen de rust weer over me. Wil je nog dingen weten dan mag je t gerust vragen, weet niet of ik alles weet, maar kan t proberen.
Nog even over die reactie van dat kindje dat is overleden, heel erg als ze zoiets zeggen, zouden mijn ouders zo nooit gedaan hebben. En ze geloven niet dat als je sterft je naar de hemel gaat, ... echt triest.
Niet zozeer om de regels maar omdat iedereen er zo raar naar kijkt. Je had geen verjaardag kerst enzo en ik wilde niet anders zijn. Ben al vroeg op mezelf gaan wonen, en er nooit meer naar toegegaan. Nooit spijt van gehad, maar lastig vond ik t wel.
Zelf nu weet bijna niemand in mijn omgeving, dat ik deze achtergrond heb en lieg vaak tegen mensen waarom ik mijn verjaardag niet houd (of heel klein), ben gelukkig in de zomervakantie jarig dus kan wel makkelijk zeggen dat ze op vakantie zijn.
Ik ken jg'er waar mijn haren van overeind gaan staan, die erg exstreem waren, en ik heb ook verdriet gehad over hele lieve mensen die zeer normaal waren maar waar ik geen contact meer mee kon/mag hebben toen ik er zelf mee stopte.
Ik had vooral "normale" vrienden uit de buurt en een paar die bij t geloof waren. Mijn ouders kregen daar wel commentaar op want ik ging ook nog eens veel met jongens om, en ik nam ze ook nog mee naar huis en ging dan naar boven om muziek te luisteren of te kletsen. Nou wat ik boven allemaal niet kon doen! Had er ook wel 1 echt vriendje tussen zitten maar dat zei ik niet dus ze hadden deels wel gelijk (haha) maar ze wilde mij niet meer ontzeggen dan de echte regels van jg
Had 1 vriendin en die mocht op hoge uitzondering naar alleen maar omgaan met andere jg'ers en dat is wel erg! Kon haar ouders wel schieten, en zei dat ook thuis.
Droeg ook altijd gewoon broeken, nooit rokken behalve als we naar zo'n lezing gingen, mocht ook mee op schoolkamp wat ook veel kinderen niet mogen en ik mocht ook gewoon snoep aanpakken als er iemand jarig was, maar alleen niet feliciteren en ik trakteerde eind van t jaar zelf.
Dat soort dingen mochten veel andere niet, en daar werk je mee in de hand dat ze stiekum worden.
Heb ook meegemaakt dat toen andere er mee stopte ze idd heel exstreem werden, hun grenzen wilde leren kennen naar mijn idee, omdat de grenzen die ze hadden te strak waren geweest.
Mijn broer is ook gestopt maar mijn ouders en 2 andere zussen zijn er nog wel gewoon bij.
Toen ik ging samenwonen (wat bij hun niet mag) heb ik een hele tijd geen contact met ze gehad. Later hebben ze zelf gebeld (ik ben heel koppig) om het bij te leggen.
Ze zeiden tegen me dat ze t zo ook niet wilde, heb nu normaal contact met ze, hebben t nooooit over t geloof en ik mag gewoon mezelf zijn. Ze zeiden dat ze t fout hadden gedaan, door t contact te verbreken en dat ze nooit meer zouden zeggen wat ik wel en niet moest doen en mij in mijn waarden zouden laten. Toen ik later ging scheiden hebben ze alleen gezegd (was mijn keuze) weet je dat wel zeker. Zijn me toen niet afgevallen en hebben me gesteund, al weet ik zeker dat ze t er niet mee eens waren. Heb toen pas een tijdje geleefd onder het mom van "alles gedaan wat god verboden heeft".
Voelde heel lekker en cool en kreeg toen de rust weer over me. Wil je nog dingen weten dan mag je t gerust vragen, weet niet of ik alles weet, maar kan t proberen.
Nog even over die reactie van dat kindje dat is overleden, heel erg als ze zoiets zeggen, zouden mijn ouders zo nooit gedaan hebben. En ze geloven niet dat als je sterft je naar de hemel gaat, ... echt triest.
