Relaties
alle pijlers
Kan een bezette man een vriendschap met een vrouw hebben?
woensdag 5 augustus 2009 om 10:05
Het valt me op dat veel vrouwen, in een relatie, een soort bezittelijk gedrag vertonen als hun partner een vriendschap heeft of aangaat met een vrouw.
Alle doemscenario's worden meteen uit de kast gehaald en er wordt meteen een veto uitgesproken over dit soort vriendschappen.
De argumenten zijn "hij heeft mij toch", "die mail en/of sms-jes bevatten allemaal onzin" "Laat hij die sms-jes maar naar mij sturen"
Ik ben eens benieuwd naar de meningen hier.
Heeft de man zich te schikken en moet hij stoppen of heeft de vrouw in kwestie iets te doen en zal ze zich dienen af te vragen waarom ze haar partner niet vertrouwt.
Alle doemscenario's worden meteen uit de kast gehaald en er wordt meteen een veto uitgesproken over dit soort vriendschappen.
De argumenten zijn "hij heeft mij toch", "die mail en/of sms-jes bevatten allemaal onzin" "Laat hij die sms-jes maar naar mij sturen"
Ik ben eens benieuwd naar de meningen hier.
Heeft de man zich te schikken en moet hij stoppen of heeft de vrouw in kwestie iets te doen en zal ze zich dienen af te vragen waarom ze haar partner niet vertrouwt.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:09
De ene persoon is nou eenmaal jaloerser en/of meer bezitterig dan de andere. Daarnaast verwachten mensen dus niet altijd hetzelfde van een relatie. De kunt is om het met je partner daar over eens te zijn / worden.
Ik en mijn partner zijn redelijk vrij met elkaar. Spreken met vrienden (zowel mannelijk als vrouwelijk af) en ook logeren is geen probleem. Heb laatst bij een logeerpartij ook bij een andere jongen in bed gelegen. Die kennen ik en vriend goed genoeg om te vertrouwen dat daar niets gebeurt. En daar gaat het voor ons om.
Zoenen is al redelijk einde verhaal (nog nooit mee gemaakt, maar naar verwachting), maar verder...
Ik heb ook ouders die apart van elkaar op vakantie kunnen gaan, omdat ze niet dezelfde reizen leuk vinden altijd. Ze gaan ook samen, maar het is dus geen probleem om apart te gaan. Daar haal ik mijn voorbeeld uit.
Ik en mijn partner zijn redelijk vrij met elkaar. Spreken met vrienden (zowel mannelijk als vrouwelijk af) en ook logeren is geen probleem. Heb laatst bij een logeerpartij ook bij een andere jongen in bed gelegen. Die kennen ik en vriend goed genoeg om te vertrouwen dat daar niets gebeurt. En daar gaat het voor ons om.
Zoenen is al redelijk einde verhaal (nog nooit mee gemaakt, maar naar verwachting), maar verder...
Ik heb ook ouders die apart van elkaar op vakantie kunnen gaan, omdat ze niet dezelfde reizen leuk vinden altijd. Ze gaan ook samen, maar het is dus geen probleem om apart te gaan. Daar haal ik mijn voorbeeld uit.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:11
Ik heb een goede mannelijke vriend en dat gaat heel goed.
Ik vind dat je man best een vrouwelijke vriendin kan hebben. En ik denk altijd maar zodra er geen geheim van gemaakt wordt, hebben ze niets te verbergen. Maar ik zou er niet aan moeten denken dat ze samen op vakantie zouden gaan.
Ik kan die jaloezie wel begrijpen en ik denk dat dat ook wel gezond is als het maar niet te erg wordt.
Ik vind dat je man best een vrouwelijke vriendin kan hebben. En ik denk altijd maar zodra er geen geheim van gemaakt wordt, hebben ze niets te verbergen. Maar ik zou er niet aan moeten denken dat ze samen op vakantie zouden gaan.
Ik kan die jaloezie wel begrijpen en ik denk dat dat ook wel gezond is als het maar niet te erg wordt.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:13
Ik als single vrouw kan in elk geval veel makkelijker vrienden zijn met een bezette man (mits die blij is met zijn relatie) dan met een single man. Lekker makkelijk, je hoeft niet na te denken over aantrekkingskracht etc, want hij heeft al een vrouw. Ik heb 2 keer vriendjes gehad die platonische vriendinnen hadden, en daar had ik geen enkele moeite mee.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:18
Is dit werkelijk een issue??
Mijn man heeft een vriendin die hij al kent vanaf de middelbare school. Hij kent haar langer dan dat ie mij kent: als ze samen iets zouden hebben gewild was dat vast al wel gebeurd.
Ze gaan met enige regelmaat een hapje eten samen (wonen ruim 100 km uit elkaar) en ik heb werkelijk nog nooit 1 seconde daar iets bij gedacht.
Zelf heb ik een heel goed contact met een mannelijke collega. Met hem onderneem ik ook wel eens iets (we hebben beiden een relatie); altijd heel erg geanimeerd en gezellig, maar verder gaat het absoluut niet.
Mijn man heeft een vriendin die hij al kent vanaf de middelbare school. Hij kent haar langer dan dat ie mij kent: als ze samen iets zouden hebben gewild was dat vast al wel gebeurd.
Ze gaan met enige regelmaat een hapje eten samen (wonen ruim 100 km uit elkaar) en ik heb werkelijk nog nooit 1 seconde daar iets bij gedacht.
Zelf heb ik een heel goed contact met een mannelijke collega. Met hem onderneem ik ook wel eens iets (we hebben beiden een relatie); altijd heel erg geanimeerd en gezellig, maar verder gaat het absoluut niet.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:19
Als het een puur vriendschappelijke relatie is dan zuller er weinig vrouwen zijn die daar moeite mee hebben. Maar het hangt er wel van af hoe daar invulling aan wordt gegeven. Als je de vriendin ik kwestie kent dan zal het weinig problemen opleveren( of juist wel, bij sommige vrouwen gaan gewoon al mijn alarmbellen rinkelen). Maar als er dingen stiekem gebeuren( sms-jes die worden gewist, hij verteld niet wanneer hij haar gesproken heeft) dan is het een ander verhaal en dan zou ik wel alert zijn.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:20
Mijn vriend heeft een paar vriendschappen met vrouwen. Die had hij al voor wij elkaar leerden kennen. Zijn leuke vrouwen, ik kan ook goed met ze overweg
Een nieuwe vriendschap van hem met een vrouw zou ik niet leuk vinden. Niet politiek correct, maar ik zou het echt niet trekken als hij nu een vrouw zou ontmoeten en dan met haar lekker op een terras gaat zitten, of gaat stappen, een dagje weg, weet ik het. In mijn beleving heeft hij mij daarvoor, of zijn andere vriendinnen.
Slecht he Ik kan het ook niet anders verklaren dan dat het jaloezie en angst is vanaf mijn kant.
Maar, volgens mij denkt mijn vriend er net zo over als ik, en hoef ik ook niet ineens een diepe vriendschap aan te gaan met een "nieuwe" man nu.
We verbieden het elkaar niet direct, maar wel indirect door een soort ongeschreven regel te hebben dat je de ander nooit in een rotsituatie brengt, of kwetst, met iets wat voor jezelf niet heel belangrijk is. Daar zou een nieuwe diepe vriendschap met iemand van het andere geslacht dus absoluut bijhoren.
Toevoeging om het nog erger te maken.... als hij nou een lelijke heks leert kennen ( iemand die absoluut geen relatiemateriaal voor hem zou zijn ) dan zou ik het minder erg vinden. Het is dus echt jaloezie bij mij....
Een nieuwe vriendschap van hem met een vrouw zou ik niet leuk vinden. Niet politiek correct, maar ik zou het echt niet trekken als hij nu een vrouw zou ontmoeten en dan met haar lekker op een terras gaat zitten, of gaat stappen, een dagje weg, weet ik het. In mijn beleving heeft hij mij daarvoor, of zijn andere vriendinnen.
Slecht he Ik kan het ook niet anders verklaren dan dat het jaloezie en angst is vanaf mijn kant.
Maar, volgens mij denkt mijn vriend er net zo over als ik, en hoef ik ook niet ineens een diepe vriendschap aan te gaan met een "nieuwe" man nu.
We verbieden het elkaar niet direct, maar wel indirect door een soort ongeschreven regel te hebben dat je de ander nooit in een rotsituatie brengt, of kwetst, met iets wat voor jezelf niet heel belangrijk is. Daar zou een nieuwe diepe vriendschap met iemand van het andere geslacht dus absoluut bijhoren.
Toevoeging om het nog erger te maken.... als hij nou een lelijke heks leert kennen ( iemand die absoluut geen relatiemateriaal voor hem zou zijn ) dan zou ik het minder erg vinden. Het is dus echt jaloezie bij mij....
woensdag 5 augustus 2009 om 10:24
Mijn vriend heeft geen vrouwelijke vriendinnen en al zou hij ze wel hebben zou ik er niet zoveel moeite mee hebben. Ik weet dat ik hem voor 100% kan vertrouwen maar stel dat hij nu een leuke meid leert kennen om een platonische vriendschap mee te hebben dan zou ik haar natuurlijk wel willen leren kennen. Ik vind het belangrijk dat we elkaars vrienden leren kennen of dit nou een man of een vrouw is. Maar zo gauw dingen stiekem gaan en er niet helemaal eerlijk wordt gedaan zou voor mij die vriendschap wel over moeten gaan.
Toen ik mijn vriend leerde kennen had hij een platonische vriendschap met een meid waar hij eerder wel iets minder platonisch mee was geweest. Dat stond me gewoon heeeeel erg tegen. We waren net samen in de beginfase en ik zag het wel een beetje als een bedreiging als hij naar haar toe ging. Ik wist nog niet goed wat ik aan hem had omdat ik hem net kende en hij ging wel met een meid om met wie hij eerder in bed had gelegen. Die vriendschap is door onze relatie wel behoorlijk bekoeld en daar ben ik eigenlijk heel blij mee.
Toen ik mijn vriend leerde kennen had hij een platonische vriendschap met een meid waar hij eerder wel iets minder platonisch mee was geweest. Dat stond me gewoon heeeeel erg tegen. We waren net samen in de beginfase en ik zag het wel een beetje als een bedreiging als hij naar haar toe ging. Ik wist nog niet goed wat ik aan hem had omdat ik hem net kende en hij ging wel met een meid om met wie hij eerder in bed had gelegen. Die vriendschap is door onze relatie wel behoorlijk bekoeld en daar ben ik eigenlijk heel blij mee.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:24
Mijn beste vriend ken ik al jaren. Hij is getrouwd. Zijn vrouw vond het eerst maar raar want ze hoorde in een keer zo veel over ene Ratteke. Ze woonden bij mij om de hoek en toen ben ik maar gaan kennismaken. Erg leuke vrouw, ze is nu een van mijn beste en dierbaarste vriendinnen.
Toen ik mijn lief leerde kennen heb ik natuurlijk vaak over hun gehad. Ze hebben elkaar ontmoet en het gaat erg goed tussen mijn verkeringvriend en vriend. (lastig hoor, dat begrip vriend)
Als mijn lief een vrouw ontmoet en het zou klikken? Dan lekker doen. Ik wil haar na een tijd wel ontmoeten, eens kijken wat voor type het is.Dat dan weer wel. Ik vertrouw mijn vriend volkomen, maar tsja vrouwen blijven vrouwen en niet iedereen is te vertrouwen.
Toen ik mijn lief leerde kennen heb ik natuurlijk vaak over hun gehad. Ze hebben elkaar ontmoet en het gaat erg goed tussen mijn verkeringvriend en vriend. (lastig hoor, dat begrip vriend)
Als mijn lief een vrouw ontmoet en het zou klikken? Dan lekker doen. Ik wil haar na een tijd wel ontmoeten, eens kijken wat voor type het is.Dat dan weer wel. Ik vertrouw mijn vriend volkomen, maar tsja vrouwen blijven vrouwen en niet iedereen is te vertrouwen.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:49
Ik denk dat het vooral belangrijk is hoe betreffende man en "vriendin" met de relatie en de partner omgaan.
Ik heb geen probleem met de vrouwenlijke vriendinnen van mijn partner, omdat hij heel open en eerlijk over ze is, omdat hij vol trots over mij tegen hen praat, omdat ze mij graag willen ontmoeten.
als een "vriendschap"stiekem is, als berichtjes gewist worden, ontmoetingen verzwegen en/of als de vriendin vervelend tegen mij zou doen of zich geen houding weet te geven, dan zou ik me omgemakkelijk voelen met de vriendschap. En aals manlief meer tijd met zjn vrienden door zou brengen dan met mij en nooit meer leuke dingen als terras of uit eten met mij zou doen maar wel met vriendinnen, zou ik daar ook minder gescharmeerd van zijn. En wanneer iemand in mijn aanwezigheid constant zit te smssen, vind ik dat ronduit onbeschoft en zal ik daar zeker iets van zeggen, al smst ie met zijn moeder.
Ik heb geen probleem met de vrouwenlijke vriendinnen van mijn partner, omdat hij heel open en eerlijk over ze is, omdat hij vol trots over mij tegen hen praat, omdat ze mij graag willen ontmoeten.
als een "vriendschap"stiekem is, als berichtjes gewist worden, ontmoetingen verzwegen en/of als de vriendin vervelend tegen mij zou doen of zich geen houding weet te geven, dan zou ik me omgemakkelijk voelen met de vriendschap. En aals manlief meer tijd met zjn vrienden door zou brengen dan met mij en nooit meer leuke dingen als terras of uit eten met mij zou doen maar wel met vriendinnen, zou ik daar ook minder gescharmeerd van zijn. En wanneer iemand in mijn aanwezigheid constant zit te smssen, vind ik dat ronduit onbeschoft en zal ik daar zeker iets van zeggen, al smst ie met zijn moeder.
woensdag 5 augustus 2009 om 10:55
quote:return_of_kreng schreef op 05 augustus 2009 @ 10:49:
Ik denk dat het vooral belangrijk is hoe betreffende man en "vriendin" met de relatie en de partner omgaan.
Ik heb geen probleem met de vrouwenlijke vriendinnen van mijn partner, omdat hij heel open en eerlijk over ze is, omdat hij vol trots over mij tegen hen praat, omdat ze mij graag willen ontmoeten.
als een "vriendschap"stiekem is, als berichtjes gewist worden, ontmoetingen verzwegen en/of als de vriendin vervelend tegen mij zou doen of zich geen houding weet te geven, dan zou ik me omgemakkelijk voelen met de vriendschap. En aals manlief meer tijd met zjn vrienden door zou brengen dan met mij en nooit meer leuke dingen als terras of uit eten met mij zou doen maar wel met vriendinnen, zou ik daar ook minder gescharmeerd van zijn. En wanneer iemand in mijn aanwezigheid constant zit te smssen, vind ik dat ronduit onbeschoft en zal ik daar zeker iets van zeggen, al smst ie met zijn moeder.
Helemaal mee eens.
Ik laat mijn man best vrij. Hij kan gaan stappen wanneer hij wil, en als hij een slok op heeft en ik ben er ook bij en hij gaat om andere dames hun nekkie hangen (alleen dat dan doet hij hoor) dan vind ik het geen probleem.
Ik heb echter met één persoon in ons vriendengroepje, waarbij de alarmbellen hard rinkelen. Van haar kan ik het niet hebben dat hij om haar nek hangt.
Ik kan dit niet uitleggen, de interactie tussen die twee staat me totaal niet aan.
Dus: het is een kwestie van niet stiekum doen, en gevoel, dit soort zaken.
Ik denk dat het vooral belangrijk is hoe betreffende man en "vriendin" met de relatie en de partner omgaan.
Ik heb geen probleem met de vrouwenlijke vriendinnen van mijn partner, omdat hij heel open en eerlijk over ze is, omdat hij vol trots over mij tegen hen praat, omdat ze mij graag willen ontmoeten.
als een "vriendschap"stiekem is, als berichtjes gewist worden, ontmoetingen verzwegen en/of als de vriendin vervelend tegen mij zou doen of zich geen houding weet te geven, dan zou ik me omgemakkelijk voelen met de vriendschap. En aals manlief meer tijd met zjn vrienden door zou brengen dan met mij en nooit meer leuke dingen als terras of uit eten met mij zou doen maar wel met vriendinnen, zou ik daar ook minder gescharmeerd van zijn. En wanneer iemand in mijn aanwezigheid constant zit te smssen, vind ik dat ronduit onbeschoft en zal ik daar zeker iets van zeggen, al smst ie met zijn moeder.
Helemaal mee eens.
Ik laat mijn man best vrij. Hij kan gaan stappen wanneer hij wil, en als hij een slok op heeft en ik ben er ook bij en hij gaat om andere dames hun nekkie hangen (alleen dat dan doet hij hoor) dan vind ik het geen probleem.
Ik heb echter met één persoon in ons vriendengroepje, waarbij de alarmbellen hard rinkelen. Van haar kan ik het niet hebben dat hij om haar nek hangt.
Ik kan dit niet uitleggen, de interactie tussen die twee staat me totaal niet aan.
Dus: het is een kwestie van niet stiekum doen, en gevoel, dit soort zaken.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:01
Helaas is dit wel een issue. Heb zelf veel mannelijke vrienden met wie ik in nog geen 100 jaar een intieme relatie zou willen hebben, dus ja, ik zie er geen probleem in.
Maar mijn beste vriend zie ik niet meer nu hij samenwoont. Ik ken die man al zo'n 15 jaar, maar zij (is er sinds een jaar of 4) is bang dat we iets met elkaar willen/krijgen/heimelijk doen. In het begin heb ik kennisgemaakt, maar ze vertrouwt me (het) gewoon niet. Denk ook niet dat het aan mij ligt, als het aan haar ligt, zit hij braaf elke avond op de bank haar hand vast te houden.
Ik vind het zo jammer dat er vak vanuit gegaan wordt dat je in een man-vrouw-vriendschap altijd stiekem meer wil, of in ieder geval een van de twee. Waarom zou ik alleen met vrouwen kunnen opschieten? Omdat we het dan over hoge hakjes kunnen hebben?
Maar mijn beste vriend zie ik niet meer nu hij samenwoont. Ik ken die man al zo'n 15 jaar, maar zij (is er sinds een jaar of 4) is bang dat we iets met elkaar willen/krijgen/heimelijk doen. In het begin heb ik kennisgemaakt, maar ze vertrouwt me (het) gewoon niet. Denk ook niet dat het aan mij ligt, als het aan haar ligt, zit hij braaf elke avond op de bank haar hand vast te houden.
Ik vind het zo jammer dat er vak vanuit gegaan wordt dat je in een man-vrouw-vriendschap altijd stiekem meer wil, of in ieder geval een van de twee. Waarom zou ik alleen met vrouwen kunnen opschieten? Omdat we het dan over hoge hakjes kunnen hebben?
woensdag 5 augustus 2009 om 11:05
Mijn vriend heeft twee vrouwelijke vriendinnen en dat was al zo toen hij mij leerde kennen en ik heb er nooit problemen mee gehad, en daarbij kan ik het ook goed met hun vinden. Zelf heb ik ook een mannelijke vriend en mijn vriend heeft daar ook absoluut geen problemen mee. Ik denk dat je wel degelijk vrienden kan hebben van het andere geslacht. Ik zie die vriend als hoe ik ook een vriendin zie en mijn vriend ziet die vriendinnen als hoe hij ook vrienden ziet, no problemo 
woensdag 5 augustus 2009 om 11:07
Mannen voegen als vriend ook iets toe op een wijze dat ze je gewoon weer met beide benen op de grond kunnen zetten. Vrouwen zijn van nature (en vaak) meer emotioneel en kunnen nogal eens verstrikt raken in hun eigen emoties. Een man kan dan heerlijk nuchter zeggen: stel je niet aan, je weet nog niet hoe het zit en je hebt er sowieso geen invloed op. Dat piekeren doe je jezelf aan.
Heerlijk, mannen Maar meiden zijn ook leuk, hoor!
Heerlijk, mannen Maar meiden zijn ook leuk, hoor!
woensdag 5 augustus 2009 om 11:09
quote:houvanjezelf schreef op 05 augustus 2009 @ 10:05:
Het valt me op dat veel vrouwen, in een relatie, een soort bezittelijk gedrag vertonen als hun partner een vriendschap heeft of aangaat met een vrouw.
Alle doemscenario's worden meteen uit de kast gehaald en er wordt meteen een veto uitgesproken over dit soort vriendschappen.
De argumenten zijn "hij heeft mij toch", "die mail en/of sms-jes bevatten allemaal onzin" "Laat hij die sms-jes maar naar mij sturen"
Ik ben eens benieuwd naar de meningen hier.
Heeft de man zich te schikken en moet hij stoppen of heeft de vrouw in kwestie iets te doen en zal ze zich dienen af te vragen waarom ze haar partner niet vertrouwt.Nee, de vrouw.
Het valt me op dat veel vrouwen, in een relatie, een soort bezittelijk gedrag vertonen als hun partner een vriendschap heeft of aangaat met een vrouw.
Alle doemscenario's worden meteen uit de kast gehaald en er wordt meteen een veto uitgesproken over dit soort vriendschappen.
De argumenten zijn "hij heeft mij toch", "die mail en/of sms-jes bevatten allemaal onzin" "Laat hij die sms-jes maar naar mij sturen"
Ik ben eens benieuwd naar de meningen hier.
Heeft de man zich te schikken en moet hij stoppen of heeft de vrouw in kwestie iets te doen en zal ze zich dienen af te vragen waarom ze haar partner niet vertrouwt.Nee, de vrouw.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:25
Ben ik de enige die er wel moeite mee zou hebben? Ik ben daar gewoon te jaloers voor en bovendien vind ik dat ik zijn 'maatje' ben. Andersom weet ik zeker dat mijn man er ook moeite mee zou hebben. Gelukkig is het niet aan de orde want we trekken altijd met zn tweetjes op en hebben het dan prima naar onze zin.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:28
Wij hebben eigenlijk vooral gezamenlijke vrienden. Verder hebben wij wel allebei goede banden met collega's en gaan ook wel appart van elkaar met collega's op stap of op zakenreis.
Maar toen mijn man met een bloedmooie collega regelmatig met zijn tweetjes uit eten ging, heb ik hem gevraagd om daarmee te kappen. En dat deed ie.
Ja, ik was hartstikke jaloers.
Toen ik wel erg vaak zat te smsen met een collega, vroeg mijn man mij ook om daarmee te kappen. En dat deed ik.
God zij dank was hij ook jaloers.
Heb zelf in het verleden (en dan bedoel ik in mijn volwassen leven) wel mannelijke gebonden vrienden gehad, die geen vrienden van mijn man waren, en dat is werkelijk maar 1 keer niet uitgedraaid op geile gevoelens van die vriend zijn kant. Dus eigenlijk geloof ik niet meer zo in dat soort vriendschappen.
Misschien is dat in andermans/-vrouws ogen enorm bekrompen en sneu maar dat is dan jammer, voor ons werkt het en we hebben leuke vrienden genoeg, zowel mannen als vrouwen.
Maar toen mijn man met een bloedmooie collega regelmatig met zijn tweetjes uit eten ging, heb ik hem gevraagd om daarmee te kappen. En dat deed ie.
Ja, ik was hartstikke jaloers.
Toen ik wel erg vaak zat te smsen met een collega, vroeg mijn man mij ook om daarmee te kappen. En dat deed ik.
God zij dank was hij ook jaloers.
Heb zelf in het verleden (en dan bedoel ik in mijn volwassen leven) wel mannelijke gebonden vrienden gehad, die geen vrienden van mijn man waren, en dat is werkelijk maar 1 keer niet uitgedraaid op geile gevoelens van die vriend zijn kant. Dus eigenlijk geloof ik niet meer zo in dat soort vriendschappen.
Misschien is dat in andermans/-vrouws ogen enorm bekrompen en sneu maar dat is dan jammer, voor ons werkt het en we hebben leuke vrienden genoeg, zowel mannen als vrouwen.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:32
quote:Bianca40 schreef op 05 augustus 2009 @ 11:25:
Ben ik de enige die er wel moeite mee zou hebben? Ik ben daar gewoon te jaloers voor en bovendien vind ik dat ik zijn 'maatje' ben. Andersom weet ik zeker dat mijn man er ook moeite mee zou hebben. Gelukkig is het niet aan de orde want we trekken altijd met zn tweetjes op en hebben het dan prima naar onze zin.
Maar naast jou, ook al ben je zijn "maatje", kan hij toch nog wel vriendschappen naast jou hebben? Jijzelf trouwens ook.
En altijd maar met z'n tweetjes optrekken lijkt me ook niet heel gezond. Heb je, en hij, dan geen behoefte aan eens een andere kijk op zaken?
Ik moet er niet aan denken om álles met mijn vriend te doen. Saai lijkt me dat. En beperkend.
Ben ik de enige die er wel moeite mee zou hebben? Ik ben daar gewoon te jaloers voor en bovendien vind ik dat ik zijn 'maatje' ben. Andersom weet ik zeker dat mijn man er ook moeite mee zou hebben. Gelukkig is het niet aan de orde want we trekken altijd met zn tweetjes op en hebben het dan prima naar onze zin.
Maar naast jou, ook al ben je zijn "maatje", kan hij toch nog wel vriendschappen naast jou hebben? Jijzelf trouwens ook.
En altijd maar met z'n tweetjes optrekken lijkt me ook niet heel gezond. Heb je, en hij, dan geen behoefte aan eens een andere kijk op zaken?
Ik moet er niet aan denken om álles met mijn vriend te doen. Saai lijkt me dat. En beperkend.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:32
Fijn dat het bij jullie werkt, maar ik zou gillend wegrennen van een relatie als die van Bianca40. Iedereen mag van mij zoveel 'maatjes' hebben als hij/zij wil, daar heb ik bovendien helemaal niets over te zeggen.
Maar wel enorm jammer dat die vriendin van mn ooit-vriend niet zo ruimdenkend is als de meeste dames hier. Ik mis hem namelijk enorm.
Maar wel enorm jammer dat die vriendin van mn ooit-vriend niet zo ruimdenkend is als de meeste dames hier. Ik mis hem namelijk enorm.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:37
quote:Bianca40 schreef op 05 augustus 2009 @ 11:25:
Ben ik de enige die er wel moeite mee zou hebben? Ik ben daar gewoon te jaloers voor en bovendien vind ik dat ik zijn 'maatje' ben. Andersom weet ik zeker dat mijn man er ook moeite mee zou hebben. Gelukkig is het niet aan de orde want we trekken altijd met zn tweetjes op en hebben het dan prima naar onze zin.Jij bent te jaloers en omdat jij dat gevoel hebt heeft jou partner zich daaraan aan te passen??
Ben ik de enige die er wel moeite mee zou hebben? Ik ben daar gewoon te jaloers voor en bovendien vind ik dat ik zijn 'maatje' ben. Andersom weet ik zeker dat mijn man er ook moeite mee zou hebben. Gelukkig is het niet aan de orde want we trekken altijd met zn tweetjes op en hebben het dan prima naar onze zin.Jij bent te jaloers en omdat jij dat gevoel hebt heeft jou partner zich daaraan aan te passen??
woensdag 5 augustus 2009 om 11:37
quote:Ratteke schreef op 05 augustus 2009 @ 11:32:
[...]
Maar naast jou, ook al ben je zijn "maatje", kan hij toch nog wel vriendschappen naast jou hebben? Jijzelf trouwens ook.
En altijd maar met z'n tweetjes optrekken lijkt me ook niet heel gezond. Heb je, en hij, dan geen behoefte aan eens een andere kijk op zaken?
Ik moet er niet aan denken om álles met mijn vriend te doen. Saai lijkt me dat. En beperkend.
Wij zijn dus met een heel aantal stellen bevriend en af en toe spreek je de man ervan en af en toe de vrouw, soms spreek je ze samen. Dat geldt zowel voor hem als voor mij. Dan heb je toch ook een andere kijk?
Wij doen lang niet alles samen, wij doen heel veel met onze vrienden. Maar dus wel met onze vrienden, niet met zijn vrienden of mijn vrienden. Dat is nooit een bewuste keuze geweest, dat liep gewoon zo.
Het is trouwens wel zo als zo'n stel geen stel meer is, de vriendschap niet ophoudt hoor.
[...]
Maar naast jou, ook al ben je zijn "maatje", kan hij toch nog wel vriendschappen naast jou hebben? Jijzelf trouwens ook.
En altijd maar met z'n tweetjes optrekken lijkt me ook niet heel gezond. Heb je, en hij, dan geen behoefte aan eens een andere kijk op zaken?
Ik moet er niet aan denken om álles met mijn vriend te doen. Saai lijkt me dat. En beperkend.
Wij zijn dus met een heel aantal stellen bevriend en af en toe spreek je de man ervan en af en toe de vrouw, soms spreek je ze samen. Dat geldt zowel voor hem als voor mij. Dan heb je toch ook een andere kijk?
Wij doen lang niet alles samen, wij doen heel veel met onze vrienden. Maar dus wel met onze vrienden, niet met zijn vrienden of mijn vrienden. Dat is nooit een bewuste keuze geweest, dat liep gewoon zo.
Het is trouwens wel zo als zo'n stel geen stel meer is, de vriendschap niet ophoudt hoor.
woensdag 5 augustus 2009 om 11:40
Ik zou er best moeite mee kunnen hebben. Mijn vriend heeft een kennis/vriendin waarmee ik geen moeite hebt. Ik vind haar een stuk lelijker dan dat ik ben en hij zou ook totaal haar type niet zijn. Maar wat als het nou een knappe dame was geweest? En als ze nou wél zijn type zou kunnen zijn? Nee, dan zou ik er wel moeite mee hebben en dan zou ik het echt niet tof vinden als hij regelmatig bij haar over de vloer zou komen. Ik moet dus geen potentile concurentie hebben binnen onze relatie.
