kan verliefdheid groeien???

25-02-2009 21:54 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
wie herkent mijn "probleem" en/of heeft hier ervaring mee?



na een hele lange tijd single te zijn (ik ben nu 33) en altijd het gevoel te hebben wel graag iemand leuks te "hebben" en een grote kinderwens, ben ik nu aant daten met een man van 36.

Helaas zijn er nog geen vlinders en is ook de lichamelijke aantrekkingskracht niet sterk aanwezig (hoewel het een aantrekkelijke kerel is)....

ik vraag me af of ik het gewoon een kans moet geven en of deze gevoelens ook op een later moment alsnog kunnen ontstaan/groeien doordat ik hem beter leer kennen (zijn nu pas 2 weken onderweg) of werkt het niet zo?? Hij daarentegen heeft het zwaar te pakken (en ik kan niet ontkennen dat hoewel het me ook benauwd het ook wel es leuk is te weten dat er iemand is die zo gek op je is...)

wie heeft hier zelf toevallig ervaring mee??
Alle reacties Link kopieren
kan zeker groeien, maarja, hoe lang wil je doorgaan en wachten op de vlinders en verliefd gevoel? denk wel dat er iets moet zijn. lijkt nu of je gewoon graag iemand wil hebben om iets mee te starten en gezinnetje te krijgen en daarom door wil gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof er niet in dat het kan groeien.

Ik zou ook niet willen zijn moet iemand op wie ik niet verliefd ben.

Ik heb ooit ook een relatie gehad omdat ik graag wilde en hij heel verleifd om mij was. Ik ben me uiteindelijk wel gaan hechten en zelf op een bepaalde manier van hem gaan houden.... Toen dat over ging heb ik met mezelf afgesproken dat ik het nooit meer voor minder doe dan hotel debotel knetterverliefd zijn dat maakt het allemaal een stuk leuker en aangenamer om net elkaar om te gaan.
Alle reacties Link kopieren
ja wellicht speelt dat inderdaad mee, maar gelukkig zit ik niet zo in elkaar dat ik dan maar "zomaar iemand" uitkies...HET moet er wel echt zijn anders word ik gek en ben ik liever single, ondanks mijn kinderwens en het idee graag met iemand samen te zijn....

De gevoelens zijn tegenstrijdig....van de ene kant denk ik ver vooruit en aan de andere kant benauwd het me ook en moet ik erg wennen aan het idee dat er iemand is met wie ik rekening moet houden....pff word er gek van maar moet het misschien nog even aankijken... thanx voor je reactie iig!
Alle reacties Link kopieren
De meeste relaties ontstaan op t werk of tussen vrienden die elkaar al langer kennen. Dat is niet voor niets. Je moet soms iemand leren kennen voor je meer ziet. Verliefdheid kan en mag groeien. Dat betekent niet dat het vanaf het begin minder goed zit ofzo.



Twee weken is niets, en zolang jij je ergens wel tot hem aangetrokken voelt zou ik het nog een kans geven. Als je er tegen opziet en iets van afkeer voelt voor afspreken, dan zou ik er direct de brui aan geven. Alleen doen als er iets is wat prikkelt en je verder wilt onderzoeken.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:meiskemeiske schreef op 25 februari 2009 @ 22:12:

ja wellicht speelt dat inderdaad mee, maar gelukkig zit ik niet zo in elkaar dat ik dan maar "zomaar iemand" uitkies...HET moet er wel echt zijn anders word ik gek en ben ik liever single, ondanks mijn kinderwens en het idee graag met iemand samen te zijn....

De gevoelens zijn tegenstrijdig....van de ene kant denk ik ver vooruit en aan de andere kant benauwd het me ook en moet ik erg wennen aan het idee dat er iemand is met wie ik rekening moet houden....pff word er gek van maar moet het misschien nog even aankijken... thanx voor je reactie iig!



Als een man dit zegt tegen zijn vriendin roepen ze hier allemaal in koor 'he not that in to you...'



Als je hem leuk zou vinden zou het je niet benauwen... waarom zou je in godsnaam doorgaan met iets wat nu al niet aangenaam voelt? Dat is gedoemd te mislukken
Alle reacties Link kopieren
ik geloof niet in verliefdheid die moet groeien.



Ik geloof in die welbekemde inslaande vlam. Hatsa! Aantrekkingskracht over en weer..... Ik geloof niet in een man uitzoeken op basis van rammelende eierstokken. Ik geloof in het 'nu' en als het nu werkt.... dan kan je wellicht denken over later...
DTEEZ!
Het mooie lijkt me als je pats boem verliefd bent.. of dat je ineens beseft dat je verliefd bent, na het gewoon kletsen met iemand. Als je er echt over na moet denken is t in mijn ogen al niks..
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk. Ik wil met mijn tip om het nog een kans te geven niet aandragen dat je puur rationeel moet oordelen omdat je een planning hebt lopen die nogal strak is. Nogmaals, als jij afkeer voelt voor een afspraakje, dan lijkt het mij nogal duidelijk dat je tabee zegt tegen deze kerel.



Maar, ik heb tegenwoordig het idee dat sommige mensen denken dat zodra het niet een grote megadikke steekvlam is die oplaait vanaf moment 0 zoals in de romantische film, het not meant to be is. Terwijl het idd bij de een soms liefde op het eerste gezicht is, maar bij de ander (zoals collega's of vrienden) juist langzaam tot iets uitgroeit. En dat dus ook zo kan werken. Enne, alsjeblieft niet gaan lopen piekeren over details en denken dat dat misschien wel in de toekomst niet zal werken. Zoals Djoels zegt; alleen bezig zijn met hoe het 'nu' voelt. Als dat nu betekent dat er toch wel iets is dat hij bij je triggert (dus in positieve zin he, niet dat hij irritaties opwerkt ofzo haha), onderzoek dat. Geef het een kans. Wie weet ben jij wel helemaal niet iemand -ook al was je dat misschien in het verleden wel- die binnen no time verliefd wordt en bouw je een soort veiligheid stap in. Onbewust.



Zelf was ik wel vanaf het eerste moment in de zwang van mijn vriend, en na 5 jaar nog steeds, maar ik heb van veel vriendinnen andere verhalen meegekregen.



Staat er trouwens al een nieuwe date op de planning? Ben erg benieuwd hoe het gaat aflopen en wat je beslist...
Alle reacties Link kopieren
dat heb ik ook altijd gedacht maar word niet snel verliefd en ben dus al lange tijd single...vraag me ook af of dat nog net zo gaat als toen je 20 was en het je gewoon overkwam zonder na te denken of iemand wel geschikt is, juiste interesses heeft, wat voor baan, ambities etc... ik hoor toch vaak dat op onze leeftijd zoiets soms juist moet groeien...

maar inderdaad mijn twijfel is er waarschijnlijk niet voor niks...en hoewel ik het heel graag zou willen moet er uiteraard voldoende gevoel zijn...en dat ontbreekt momenteel nog
Alle reacties Link kopieren
Ow... dat laatste zinnetje klinkt niet heel rooskleurig. Maar, mocht het op niets uitlopen dan heeft het wellicht toch iets positiefs overgeleverd en ga je nu weer wat actiever het dating-circuit in..?



Denk echt dat verliefdheid -bij veel mensen- hoe ouder ze worden, soms anders kan gaan werken. Als ik zelf kijk naar hoe hysterisch verliefd ik op de middelbare school op een jongen kon worden. Zelfs al ik hem niet eens ooit gesproken had haha! En maar dromen en zwijmelen. Ik merk dat ik, toen ik mijn vriend ontmoette, ook wel zoals ik schreef direct verliefd was, maar dit toch anders voelde. Bewuster ofzo, kan het moeilijk omschrijven, terwijl het toch duidelijk voor mij was. Wist gewoon beter wat ik wilde en waarom hij dit was. Ben nu 26, en was 22 toen ik hem leerde kennen. Dacht toen idd niet echt over carriere, kinderen en milieu. En al helemaal niet toen ik 14 was ofzo. Maar, het was toen al wel wat bedachtzamer dan in de puberteit.

Misschien dat jij nu op jouw leeftijd (oke, dit klinkt lulliger dan ik het bedoel haha) weer nog een stapje rationeler bent geworden.



Tuurlijk is het het meest gave en romantische als je allebei flauwvalt bij de eerste blik die je elkaar gunt, maar hello, is dat echt wel zo realistisch? Ben jij wel zo?



Aaah sterkte meid! En het komt vast, nu of later, goed.
Alle reacties Link kopieren
vind vooral je opmerking over de fysieke aantrekking tussen jullie (van jou uit dan) "zorgwekkend"

zit nu zelf in een situatie die groeiende is, waarbij mijn gevoel een stapje harder loopt dan dat van hem....

maar wat wel gelijk opgaat is het fysieke deel, dat was vanaf het begin echt "vlam in de pan".........en dat zegt in mijn ogen ook wel wat....
Alle reacties Link kopieren
Hoi Meiskemeiske, ik snap je dilemma, maar ik vind het best wel onzin dat je ontzettend hotel de botel verliefd op iemand moet zijn om een liefdesrelatie te beginnen. Het is wel leuk hoor, maar vooral iets waar je knettergek, onzeker, neurotisch en raar van wordt. En niet te vergeten is het allemaal projectie. Want de vlinders gaan eigenlijk altijd over. En dat is gek als je er over nadenkt. Want niet je geliefde verandert, maar je gevoel dat je over hem hebt. Het beeld wordt realistischer. Eén voor één zijn je illusies als zeepbellen uit elkaar gespat en je begint wat te morren en wat op- en aanmerkingen te hebben en voorwaarden te scheppen, kortom je bent teleurgesteld in de persoon die er werkelijk voor je staat.



Ik ben een paar keer in mijn leven heel erg verliefd geweest. Maar daar zijn nooit langdurige relaties uit voortgekomen (behalve 1 hele lange) want ik verloor mezelf helemaal, was veel te onzeker, kon daardoor niet goed mezelf zijn. Waardeloos is dat.



Verliefd zijn is spannend en leuk, maar ik vind het niet per se nodig om een relatie te beginnen met iemand. Ik spreek nu uit ervaring: in mijn huidige relatie is het echt gegroeid en het groeit na ruim een jaar nog steeds. Zelden teleurgesteld want ik heb nooit mijn vriend op een voetstuk gezet of een gigantische roze bril op gehad. Hij is gewoon hartstikke leuk zoals hij is! Hij verrast me telkens weer en onze band wordt steeds hechter. Ik hoef niets op te houden en hij ook niet. Heerlijk relaxt. Kortom, meiskemeiske, je hoeft het niet als een probleem te zien dat het er niet van af vonkt, maar ik denk dat enige aantrekkingskracht wel heel broodnodig is in een relatie. Ik ben trouwens erg benieuwd hoe anderen hier over denken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al ruim anderhalf jaar een relatie met een jongen op wie ik in eerste instantie helemaal niet verliefd was. Zó niet verliefd, dat ik hem zelfs nog een keer vriendelijk maar beslist ben komen vertellen dat het nooit meer dan vriendschap zou worden tussen ons.

Twee dagen daarna, op een feestje, betrapte ik mezelf er opeens op dat ik tóch anders naar hem begon te kijken. Ik negeerde het, ging er van uit dat het wel weer over zou gaan. Niet dus. Nu de druk van de ketel was en ik niet voortdurend liep te piekeren of ik hem leuk vond/zou moeten vinden, gebeurde het spontaan alsnóg. Inmiddels zijn we alweer een hele tijd samen en ik zou niet meer zonder hem kunnen
Alle reacties Link kopieren
wat een fijne reacties thanx:

ik denk dat ik het nog even aan ga kijken: het is ook zo dat, doordat hij het zo zwaar te pakken heeft en ik heb gezegd dat hij me niet moet pushen maar ik het wel zeker een kans wil geven, nu enigszins onzeker is en niet geheel zichzelf...dat wekt enige irritatie omdat hij daardoor de neiging heeft me naar de mond te praten en afwachtend is (dat heb ik dan weer zelf in de hand gewerkt met mijn opmerking ben ik bang)

Ik heb dus nog wel goede hoop dat er nog wel iemand anders in hem schuilgaat met wat meer pit maar dat moet er hoop ik nog uitkomen...

ik heb nog geen nieuwe date afgesproken omdat ik toch wat "verlangen" bij mezelf wil opwekken....

ik hou jullie op de hoogte!!!
Alle reacties Link kopieren
Leuk om te lezen hoe anders iedereen dit ervaart. Ik ben 1x head over heels "liefde" op het eerste gezicht verliefd geweest. Dat liep uit op een drama. Gelukkig maar 2 maanden geduurd.



M'n 2 andere echte relaties waren met mannen die ik idd al langer kende, en ineens dacht, hee, jij bent eigenlijk wel heel erg leuk. Hele verschillende types beiden, voor wie ik bij wijze van spreken m'n hoofd niet voor om had gedraaid als ik ze op straat was tegengekomen.



Dus ja, ik geloof er wel in dat iets kan groeien. En wellicht is het feit dat je al langer alleen bent het wat "enger" maakt, en dat het daarom ook een beetje benauwd. Zeker als de ander wel overduidelijk laat weten dat hij het ziet zitten. Kan me helemaal voorstellen dat dat averechts werkt, maar ik zou het toch zeker een kans geven. Een 2e of 3e date, wat heb je te verliezen?
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik ook wel heb meegemaakt is dat iemand me lichamelijk in eerste instantie niet heel erg aantrok maar goed in bed bleek en dan ga je toch met andere ogen kijken.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
Alle reacties Link kopieren
Ik denk zeker dat verliefdheid kan groeien. Niet iedereen heeft meteen het gevoel getroffen te zijn door bliksem. En wat betekent dat gevoel nu helemaal? Die relaties gaan ook uit, hoor.

Ik heb het allebei meegemaakt. Bij mijn man, waarmee ik nu 10 jaar heel gelukkig mee getrouwd ben, was ik ook niet meteen verliefd. Ik vond hem aardig, interessant, leuk om te zien en hij had humor. Dat was het. Ik vond het leuk om met hem af te spreken en we leerden elkaar steeds beter kennen.

Meer een soort vriendschap. Na een maand of anderhalf merkte ik dat ik wel veel aan hem moest denken, toen was ik verliefd.
Alle reacties Link kopieren
Verliefdheid kan groeien en een relatie is niet perse beter als die gebaseerd is op een 'steekvlam'.



Maar....zoals een plant die moet groeien begint bij een zaadje, zal er toch wel iets moeten zijn. Je interesse moet geprikkeld worden, of je moet ontzettend lichamelijk tot 'm aangetrokken zijn....maar IETS. In ieder geval, dat lijkt mij.



Ben zelf op dit moment verliefd op een kerel, waarvan als je me dit een maand of 6 geleden had verteld, ik je vierkant in z'n gezicht had uitgelachen. Andersom ook hoor. Maar er was wel iets...een soort van afgunstige afkeer van beide kanten of zo. En dat is gaan groeien.
Alle reacties Link kopieren
Verliefdheid kan inderdaad groeien.

Ik ben voor het eerst verliefd geweest toen ik 15 was, maar dat was ook geen verliefdheid op het eerste gezicht, ik merkte het pas een maand of 3 nadat ik die persoon voor het eerst gezien had. Het werd toen echter op heel korte tijd wel heel intens (en ik heb 29 jaar een relatie met hem gehad).



Is verliefdheid anders als je ouder wordt?

Bij mij in zekere zin wel. Ik zou nu nooit meer verliefd op iemand kunnen worden puur vanwege zijn uiterlijk.

Ik heb mijn huidige man op het internet leren kennen toen ik 44 was. We hebben anderhalve maand dagelijks met elkaar gemaild voor we elkaar life ontmoetten. Door dat mailcontact wist ik dat hij alles had wat ik in een man kan waarderen. Daardoor begon ik al van hem te houden zonder verliefd te worden.

Toen ik hem voor het eerst life zag, werd ik wel gelijk behoorlijk verliefd, en bij iedere ontmoeting werd die verliefdheid intenser.

Het was een ander soort verliefdheid dan toen ik 15 was, maar ze was op een bepaalde manier nog veel intenser. Ze was al van in het begin 'vermengd' met liefde en waardering en met een ontzettend geluksgevoel. Ik was compleet euforisch en ik liep over van energie. En nu na 10 jaar is er nog altijd een zekere 'basisverliefdheid' aanwezig.



Ik zou nog even wachten, verliefdheid komt niet altijd meteen. Maar het is niet zo dat je niet meer zo intens verliefd kunt zijn omdat je wat ouder bent!
Alle reacties Link kopieren
Ik was in het begin ook niet echt verliefd, er was wel iets maar wat dat was weet ik niet.

Nu na maanden een moeilijke relatie omdat we verkeerd begonnen weet ik zeker dat ik echt heel gek op hem ben... Maar nu is het over. (het is niet de bedoeling om mijn eigen ellende hier te vertellen maar het zit me nog zo hoog, mis hem zo)



Dus of het werkt??? Ik denk dat het wel kan, als je maar eerlijk over je gevoel blijft. Tegen hem en jezelf!
Alle reacties Link kopieren
dat is minder leuk ja: vaak weet je ook pas wat je mist als het er niet meer is.... veel sterkte in ieder geval!
Alle reacties Link kopieren
Meiskemeiske ik herken je gevoel. Ik zou t ook heel fijn vinden om na lange tijd zonder relatie eens iemand te ontmoeten waarmee ik iets opbouw. Heb vorige week ook iemand via internet ontmoet, een bijzondere jongen waarvan ik denk dat ie best goed bij me zou kunnen passen. Ben in 'm geinteresseerd, maar voel geen vlammend verlangen. Nu ben ik een dag voor de eerste date iemand tegen gekomen waarbij ik dat gevoel wel heb. Hoewel die man fysiek minder aantrekkelijker is trekt hij mij op de een of andere manier meer aan. Toch wil ik niet voor hem gaan, omdat het een foute man is waar ik op de lange termijn nooit gelukkig mee ga worden. Met de internetdate zou dat misschien wel kunnen omdat ie aan heel veel van mijn wensen voldoet, maar daar verlang ik dus minder naar. Liefde is ingewikkeld. Ik wil de leuke jongen een kans geven, maar wordt meteen geconfronteerd met wat ik nu al bij 'm mis. Voor de foute man geldt dat ik 'm geen kans wil geven maar door een soort dierlijk verlangen naar toe getrokken word (waar ik vooralsnog niet aan wil toegeven). Weet niet zo goed wat ik met de situatie aan moet....



Een vriendin van me heeft ook iemand gevonden via internet (was midden 30 en rammelende eierstokken). Ze was niet verliefd in eerste instantie maar is wel van 'm gaan houden. In het begin vond ik het een compromis relatie waarin zij 'settle for less'. Inmiddels zijn ze getrouwd en hebben twee kinderen en kijk ik er anders tegen aan. Ze zijn erg gelukkig samen en hebben een heel goed huwelijk. Het is dus goed mogelijk. Ook dit houd mij bezig, er niet meteen de brui aan geven als je niet direct head over heals bent. Aan de andere kant heb ik ooit een lange relatie gehad met iemand waarmee ik dat ook niet had. Het ontstond uit vriendschap en ik hield van 'm maar heftige verliefdheid heb ik nooit gevoeld. En ergens wil ik dat niet nog een keer. Hoewel het ook de mooiste en diepgaanste relatie in m'n leven tot nu toe is geweest.



Succes met het uitzoeken!
Alle reacties Link kopieren
Nee, ik denk het niet. Ik heb het een aantal keer gedaan en miste altijd iets. Heb mezelf voorgelogen dat er wel vlinders waren maar had achteraf alleen maar spijt. Hoewel ik op zich wel een leuke tijd heb gehad liepen de irritaties van mijn kant dan altijd hoog op!! Zeker, verliefdheid groeit, maar daarvoor moeten er volgens mij wel eerst vlinders zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er uit. Uit mijn internet date zal geen liefde groeien. Ik wil kriebels, ik wil een vertrouwd gevoel. Het gevoel dat t klopt, het gevoel dat je vooral bij iemand wilt zijn. Alles wilt ontdekken wat er te ontdekken valt. Iemand kan op papier nog zo'n goede match zijn, als je niet heel intens de behoefte voelt om de ander aan te raken, waarom zou je er dan mee door gaan? Dat besefte ik me gisteravond. Vraag me ook af of internetdaten wel voor mij is weggelegd. Ik vind iemands voorkomen dusdanig belangrijk (en dan bedoel ik niet zozeer looks, maar uitstraling, stem en ook geur) dat dat niet in een profiel met paar foto's te vatten is.



Ben jij er al uit meiske?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven