kapot alarmbelletje?

Hoi allemaal! Net de nieuwe viva gelezen en door het stukje "hij en z'n beste vriendin" kwam er weer wat bovenborrelen..in het stukje worden bepaalde types vriendinnen beschreven en ik mis er eentje, namelijk de studie/vage vriendin waarover je wel alles hoort maar die jij niet kent. Mijn vriend had een 2 jaar geleden zo'n vriendin. Ze leerden elkaar kennen tijdens zijn opleiding. Ik heb haar 1 keer ontmoet. Ik hoorde wel via hem dat ik zo aardig leek, maar als we elkaar tegenkwamen was het Haaai...voor en haaai... na, ik bestond dan even niet. Well, om een lang verhaal kort te maken,het was zijn vriendin dus alla. Toen moest hij voor school een project doen dus weekje weg met de klas en daar is het misgegaan met die twee. Ik voelde het van te voren, wist het bij terugkomst, heb het gevraagd, maar ik moest me geen zorgen maken. Een maand daarna dan toch de bekentenis. Goed, puntje bij paaltje: goed gepraat, moeilijk gehad, toch er voor gegaan, vergeven maar niet vergeten. Laatste tijd betrap ik mijzelf er op dat mijn intuïtie wel stuk lijkt...herkent iemand dat? Doordat ik het toendertijd goed aanvoelde maar geen bevestiging kreeg en een tijdje "ik zal wel gekke henkie wezen" gedacht heb, lijkt t wel of mijn kompas stuk is. Nu weet ik soms niet of ik achterdochtig ben of goed zit. Vriend geeft nu geen aanleiding voor twijfels, schiet er bij mij soms in.

@Emaille, dat is zeer vervelend, maar totaal niet mijn situatie. sterker nog, ik vertrouwde hem volledig en heb hem nooit een strobreed in de weg gelegd. Ik heb ook mannelijke vrienden zonder bijbedoelingen. Ik heb hem niks verboden, ook geen steken onder water. Toch is het mis gegaan met hen. Hij heeft nog een vriendin en daar heb ik dus totaal geen raar gevoel bij. Die onzekerheid kwam pas toen het kwaad geschied was. Daarvoor was het geen kwestie van wel of niet mogen, ik kende haar niet goed. Ik vind die situatie van jou dan ook erg overtrokken van die dame.