Relaties
alle pijlers
Kapot van verdriet door vreemdgaan partner
zondag 24 mei 2020 19:57
Hoi,
Ik hoop hier wat reacties van lotgenoten te krijgen en anders heb ik gewoon mijn verhaal eens kunnen vertellen...
Ik zal de situatie zo kort mogelijk proberen te schetsen, maar helaas is het wel een heuse soap geworden....
Een maand geleden vertelde mijn vriend me dat hij was vreemdgegaan. En dat de betreffende vrouw ondertussen 8 maanden zwanger was, hoogstwaarschijnlijk van hem. Mijn wereld stortte in. Temeer omdat wij samen een zoontje van bijna 14 maanden hebben. Maw, hij was amper 5 maanden oud op het moment van de feiten. Vriend en ik zijn bijna 18 jaar samen (high school sweethearts dus).
Zijn affaire heeft ongeveer 1 maand geduurd, hij heeft haar leren kennen via Tinder (zeer actief op zoek gegaan dus). Oh ja, en nog een leuk detail: de dame in kwestie is illegaal in het land. Zijn oorspronkelijke verhaal was dat zij hem nu pas contacteerde, maar enkele dagen later ben ik erachter gekomen dat zij hem al gecontacteerd heeft toen ze 3 maanden zwanger was. Hij heeft dit met andere woorden 5 maanden lang verzwegen en gedaan alsof er niets aan de hand was. Nog volop plannen gemaakt, wij hadden zelfs (op zijn initiatief) een reisje geboekt eind juni (een maand na de geboorte van dat kind dus).
En nu worstel ik dus met alles. Dat we uit elkaar gaan is wel duidelijk, daar zijn ook al bepaalde stappen voor genomen. Maar op psychisch vlak gaat het echt niet goed met mij. Ik kan niet geloven dat hij me zoiets aandoet. Heb geen vertrouwen meer in mensen, in de toekomst. Voel me gekwetst tot in het diepste van mijn zijn. Ik kan het niet verdragen dat ik mijn zoon halftijds ga moeten missen owv co-ouderschap. Het voelt alsof ik moet boeten voor zijn fouten. Uiteraard besef ik maar al te goed dat je met twee in een relatie zit en dat elke relatie zijn strubbelingen heeft, maar dit gaat er toch zwaar over? Komt er dan ook nog bij dat het eigenlijk de bedoeling was om rond deze tijd terug te beginnen proberen voor een tweede kindje, iets waar ik ongelooflijk hard naar uitkeek. Ik zie mijn zoon dood- en doodgraag, maar het idee dat er nooit een broertje of zusje zal komen is momenteel zelfs nog 1 van de moeilijkste dingen om te dragen.
Enfin, ik zit volledig aan de grond eigenlijk en weet niet hoe ik dit ooit zal kunnen overleven. Ben nu enorm hard bezig met de praktische zaken en heb uiteraard mijn zoon voor wie ik moet blijven doorgaan, maar soms is dat echt zoveel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik was ook echt oprecht gelukkig, waardoor ik nu enorm twijfel aan mijn eigen beoordelingsvermogen. Hoe heb ik dit niet kunnen zien aankomen?
Ik voel me echt gebroken...
Ik hoop hier wat reacties van lotgenoten te krijgen en anders heb ik gewoon mijn verhaal eens kunnen vertellen...
Ik zal de situatie zo kort mogelijk proberen te schetsen, maar helaas is het wel een heuse soap geworden....
Een maand geleden vertelde mijn vriend me dat hij was vreemdgegaan. En dat de betreffende vrouw ondertussen 8 maanden zwanger was, hoogstwaarschijnlijk van hem. Mijn wereld stortte in. Temeer omdat wij samen een zoontje van bijna 14 maanden hebben. Maw, hij was amper 5 maanden oud op het moment van de feiten. Vriend en ik zijn bijna 18 jaar samen (high school sweethearts dus).
Zijn affaire heeft ongeveer 1 maand geduurd, hij heeft haar leren kennen via Tinder (zeer actief op zoek gegaan dus). Oh ja, en nog een leuk detail: de dame in kwestie is illegaal in het land. Zijn oorspronkelijke verhaal was dat zij hem nu pas contacteerde, maar enkele dagen later ben ik erachter gekomen dat zij hem al gecontacteerd heeft toen ze 3 maanden zwanger was. Hij heeft dit met andere woorden 5 maanden lang verzwegen en gedaan alsof er niets aan de hand was. Nog volop plannen gemaakt, wij hadden zelfs (op zijn initiatief) een reisje geboekt eind juni (een maand na de geboorte van dat kind dus).
En nu worstel ik dus met alles. Dat we uit elkaar gaan is wel duidelijk, daar zijn ook al bepaalde stappen voor genomen. Maar op psychisch vlak gaat het echt niet goed met mij. Ik kan niet geloven dat hij me zoiets aandoet. Heb geen vertrouwen meer in mensen, in de toekomst. Voel me gekwetst tot in het diepste van mijn zijn. Ik kan het niet verdragen dat ik mijn zoon halftijds ga moeten missen owv co-ouderschap. Het voelt alsof ik moet boeten voor zijn fouten. Uiteraard besef ik maar al te goed dat je met twee in een relatie zit en dat elke relatie zijn strubbelingen heeft, maar dit gaat er toch zwaar over? Komt er dan ook nog bij dat het eigenlijk de bedoeling was om rond deze tijd terug te beginnen proberen voor een tweede kindje, iets waar ik ongelooflijk hard naar uitkeek. Ik zie mijn zoon dood- en doodgraag, maar het idee dat er nooit een broertje of zusje zal komen is momenteel zelfs nog 1 van de moeilijkste dingen om te dragen.
Enfin, ik zit volledig aan de grond eigenlijk en weet niet hoe ik dit ooit zal kunnen overleven. Ben nu enorm hard bezig met de praktische zaken en heb uiteraard mijn zoon voor wie ik moet blijven doorgaan, maar soms is dat echt zoveel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik was ook echt oprecht gelukkig, waardoor ik nu enorm twijfel aan mijn eigen beoordelingsvermogen. Hoe heb ik dit niet kunnen zien aankomen?
Ik voel me echt gebroken...
vrijdag 17 juli 2020 12:51
Ex van TO zou aan mij een hele slechte hebben. Hoe oud is het kindje van TO? 13/14 maanden?
Echt niet dat ik mijn dreumes meegaf aan een leugenaar die buitenshuis zijn gulp niet kon dichthouden en nu met zijn illegale vriendinnetje mammie en pappie wil gaan spelen!
Hell no!
Daar gebruiken ze hun eigen telg maar voor! Niet mijn kind!
Echt niet dat ik mijn dreumes meegaf aan een leugenaar die buitenshuis zijn gulp niet kon dichthouden en nu met zijn illegale vriendinnetje mammie en pappie wil gaan spelen!
Hell no!
Daar gebruiken ze hun eigen telg maar voor! Niet mijn kind!
vrijdag 17 juli 2020 13:06
Ik ben het met je eens dat het een onwijze lapzwans is. Maar een lapzwanserig heerschap dat zijn piemel niet binnen kan houden, is niet per se een slechte vader. En zelfs al was hij een slechte vader, dan nog had hij rechten.Pindakaasjes schreef: ↑17-07-2020 12:51Ex van TO zou aan mij een hele slechte hebben. Hoe oud is het kindje van TO? 13/14 maanden?
Echt niet dat ik mijn dreumes meegaf aan een leugenaar die buitenshuis zijn gulp niet kon dichthouden en nu met zijn illegale vriendinnetje mammie en pappie wil gaan spelen!
Hell no!
Daar gebruiken ze hun eigen telg maar voor! Niet mijn kind!
vrijdag 17 juli 2020 13:20
Zijn rechten zouden natuurlijk nooit voor de veiligheid van het kind moeten gaan. Als TO echt denkt dat ex een seksverslaving heeft had ze die regeling voorlopig beter in de ijskast kunnen zetten tot hij zich heeft laten behandelen. Als iemand verslaafd is maakt hij niet de beste keuzes.vivautrecht85 schreef: ↑17-07-2020 13:06Ik ben het met je eens dat het een onwijze lapzwans is. Maar een lapzwanserig heerschap dat zijn piemel niet binnen kan houden, is niet per se een slechte vader. En zelfs al was hij een slechte vader, dan nog had hij rechten.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
vrijdag 17 juli 2020 13:22
Als er concrete aanwijzingen zijn dat de veiligheid in het geding is, heb je natuurlijk helemaal gelijk.Ellerlilalinne schreef: ↑17-07-2020 13:20Zijn rechten zouden natuurlijk nooit voor de veiligheid van het kind moeten gaan. Als TO echt denkt dat ex een seksverslaving heeft had ze die regeling voorlopig beter in de ijskast kunnen zetten tot hij zich heeft laten behandelen. Als iemand verslaafd is maakt hij niet de beste keuzes.
maandag 20 juli 2020 09:08
Dat hij onverstandige keuzes maakt maakt hem geen seksverslaafde hoor. To maakt dat ervan en dat is ook logisch uit boosheid door de jarenlange ontrouw.
Je gaat niets winnen als je je kind inzet in de strijd. Het doet niet minder pijn en je word niet sneller weer beter.
Je kind heb je er mee, veel meer dan je ex. De meeste mannen vinden wel een modus als kinderen worden weggehouden. De meeste kinderen zijn beschadigd voor het leven.
Je gaat niets winnen als je je kind inzet in de strijd. Het doet niet minder pijn en je word niet sneller weer beter.
Je kind heb je er mee, veel meer dan je ex. De meeste mannen vinden wel een modus als kinderen worden weggehouden. De meeste kinderen zijn beschadigd voor het leven.
maandag 20 juli 2020 09:17
Precies dat. (Seks)verslaving is een ernstig ziektebeeld en wordt vaak ten onrechte op ontrouwe exen geplakt.LoveLucy schreef: ↑20-07-2020 09:08Dat hij onverstandige keuzes maakt maakt hem geen seksverslaafde hoor. To maakt dat ervan en dat is ook logisch uit boosheid door de jarenlange ontrouw.
Je gaat niets winnen als je je kind inzet in de strijd. Het doet niet minder pijn en je word niet sneller weer beter.
Je kind heb je er mee, veel meer dan je ex. De meeste mannen vinden wel een modus als kinderen worden weggehouden. De meeste kinderen zijn beschadigd voor het leven.
Hij heeft zichbals partner volstrekt gediskwalificeerd maar lees eindelijk niet echt iets dat blijk geeft van slecht vaderschap.
maandag 20 juli 2020 09:21
LoveLucy schreef: ↑20-07-2020 09:08Dat hij onverstandige keuzes maakt maakt hem geen seksverslaafde hoor. To maakt dat ervan en dat is ook logisch uit boosheid door de jarenlange ontrouw.
Je gaat niets winnen als je je kind inzet in de strijd. Het doet niet minder pijn en je word niet sneller weer beter.
Ik denk dat dat ook komt doordat veel vreemdgangers zeggen dat ze ook niet weten waarom ze dat deden. En verliefdheid is natuurlijk gewoon een verslaving, zeker zo'n buitenechtelijke verliefdheid.
Je kind heb je er mee, veel meer dan je ex. De meeste mannen vinden wel een modus als kinderen worden weggehouden. De meeste kinderen zijn beschadigd voor het leven.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 20 juli 2020 10:05
Ik zou er ook moeite mee hebben... met de rechten van ex. Met het elke keer overdragen van mijn kind aan hem.
Hij heeft al bewezen een slechte vader te zijn door toen ze net was bevallen, toen er net een mensenleven op de wereld werd gezet...een tinderaccount aan te maken en op zoek te gaan naar vertier of een andere vrouw.
In plaats van verwonderd en betrokken te zijn en verantwoordelijkheid te nemen bij zoiets ontzettends. In plaats daarvan gaat hij de boel totaal ontwrichten.
Om nog iets van medelevendheid naar hem te tonen..: misschien kon hij het niet aan en maakt een kat rare sprongen. Hmm nee. Al zo lang een relatie hebben dan kan je dat aangeven en het netjes doen en zeggen wat je voelt en denkt.
Bovendien gaf je geloof ik aan dat je nu het idee hebt dat hij al eerder misschien buitenechtelijk geweest was (toch?)
Ik hoop dat hij er nog het beste van gaat maken qua vaderschap...en ook voor het andere kind die hij bij die andere vrouw heeft verwekt. Op zich is het wel goed (nu dan) dat hij er ook slecht aan toe is met vermagerd zijn enz. Het zou erger zijn als hij nog onverschilliger was.
Sterkte to.
Vind het heel goed van je dat je zo aan je kind denkt en wat het beste voor hem is en zelfs neutraal/ vrolijk kan doen omwille van de goede ontwikkeling en vrede.
Op gegeven moment kom je in rustiger vaarwater en dan ben je blij dat je zo gehandeld hebt.
En over veiligheid. Tja, dat lijkt me ook moeilijk, vooral omdat je kind nog zo jong is. Maar probeer maar te vertrouwen dat hij ...wat in zijn vermogen ligt..er wilt zijn voor ook zijn kind. En zijn ouders zijn gelukkig ook betrokken begrijp ik.
Hij heeft al bewezen een slechte vader te zijn door toen ze net was bevallen, toen er net een mensenleven op de wereld werd gezet...een tinderaccount aan te maken en op zoek te gaan naar vertier of een andere vrouw.
In plaats van verwonderd en betrokken te zijn en verantwoordelijkheid te nemen bij zoiets ontzettends. In plaats daarvan gaat hij de boel totaal ontwrichten.
Om nog iets van medelevendheid naar hem te tonen..: misschien kon hij het niet aan en maakt een kat rare sprongen. Hmm nee. Al zo lang een relatie hebben dan kan je dat aangeven en het netjes doen en zeggen wat je voelt en denkt.
Bovendien gaf je geloof ik aan dat je nu het idee hebt dat hij al eerder misschien buitenechtelijk geweest was (toch?)
Ik hoop dat hij er nog het beste van gaat maken qua vaderschap...en ook voor het andere kind die hij bij die andere vrouw heeft verwekt. Op zich is het wel goed (nu dan) dat hij er ook slecht aan toe is met vermagerd zijn enz. Het zou erger zijn als hij nog onverschilliger was.
Sterkte to.
Vind het heel goed van je dat je zo aan je kind denkt en wat het beste voor hem is en zelfs neutraal/ vrolijk kan doen omwille van de goede ontwikkeling en vrede.
Op gegeven moment kom je in rustiger vaarwater en dan ben je blij dat je zo gehandeld hebt.
En over veiligheid. Tja, dat lijkt me ook moeilijk, vooral omdat je kind nog zo jong is. Maar probeer maar te vertrouwen dat hij ...wat in zijn vermogen ligt..er wilt zijn voor ook zijn kind. En zijn ouders zijn gelukkig ook betrokken begrijp ik.
maandag 20 juli 2020 10:15
Maar daar heeft Ts niks aan en het kind al helemaal niet.WeidseVelden schreef: ↑20-07-2020 10:05Ik zou er ook moeite mee hebben... met de rechten van ex. Met het elke keer overdragen van mijn kind aan hem.
Hij heeft al bewezen een slechte vader te zijn door toen ze net was bevallen, toen er net een mensenleven op de wereld werd gezet...een tinderaccount aan te maken en op zoek te gaan naar vertier of een andere vrouw.
In plaats van verwonderd en betrokken te zijn en verantwoordelijkheid te nemen bij zoiets ontzettends. In plaats daarvan gaat hij de boel totaal ontwrichten.
Om nog iets van medelevendheid naar hem te tonen..: misschien kon hij het niet aan en maakt een kat rare sprongen. Hmm nee. Al zo lang een relatie hebben dan kan je dat aangeven en het netjes doen en zeggen wat je voelt en denkt.
Bovendien gaf je geloof ik aan dat je nu het idee hebt dat hij al eerder misschien buitenechtelijk geweest was (toch?)
Ik hoop dat hij er nog het beste van gaat maken qua vaderschap...en ook voor het andere kind die hij bij die andere vrouw heeft verwekt. Op zich is het wel goed (nu dan) dat hij er ook slecht aan toe is met vermagerd zijn enz. Het zou erger zijn als hij nog onverschilliger was.
Sterkte to.
Vind het heel goed van je dat je zo aan je kind denkt en wat het beste voor hem is en zelfs neutraal/ vrolijk kan doen omwille van de goede ontwikkeling en vrede.
Op gegeven moment kom je in rustiger vaarwater en dan ben je blij dat je zo gehandeld hebt.
En over veiligheid. Tja, dat lijkt me ook moeilijk, vooral omdat je kind nog zo jong is. Maar probeer maar te vertrouwen dat hij ...wat in zijn vermogen ligt..er wilt zijn voor ook zijn kind. En zijn ouders zijn gelukkig ook betrokken begrijp ik.
maandag 20 juli 2020 10:53
Een slechte en respectloze partner maakt geen slechte vader.
Daarnaast vind ik het nogal wat om op de stoel van een psycholoog te gaan zitten en weer eens met termen als sexverslaafd of narcisme te gooien.
Het lost niks op, verbetert de situatie niet en is ook nog eens ongegrond.
Eerlijk gezegd de standaard diagnose die vrouwen die anno 2020 belazerd zijn aan hun exen geven.
Hoe dan ook , goed dat je voor het co ouderschap gaat! Erg knap en heel sterk!'
Daarnaast vind ik het nogal wat om op de stoel van een psycholoog te gaan zitten en weer eens met termen als sexverslaafd of narcisme te gooien.
Het lost niks op, verbetert de situatie niet en is ook nog eens ongegrond.
Eerlijk gezegd de standaard diagnose die vrouwen die anno 2020 belazerd zijn aan hun exen geven.
Hoe dan ook , goed dat je voor het co ouderschap gaat! Erg knap en heel sterk!'
