Relaties
alle pijlers
Kwetsende opmerking
maandag 8 juni 2009 om 12:26
Mijn partner heeft me laatst erg gekwetst met een bepaalde opmerking.
De laatste periode ben ik qua gewicht nogal gegroeid, ben me daar ook van bewust, en vriend ziet dat dus ook.. En moet daar dan een opmerking over maken, op zich geen probleem mee, maar de manier waarop het gezegd word wel. Hij heeft een paar rake opmerkingen geplaatst, en die hebben me behoorlijk gekwetst. Ik heb aangegeven dat niet leuk te vinden, en dat ik het gevoel had dat hij me door die opmerking niet respecteerde (denk daarbij aan "ga je nog wat aan die vette pens doen?"). Hij vind echter dat hij vrij is om zn mening te geven, en dus mag zeggen wat ie vind. Daarbij vind ie dat ie gelijk heeft, en dat ik er echt iets aan moet doen. Ik weet ook wel dat ik te zwaar ben, maar door zulke opmerkingen zet ie me niet aan om te gaan sporten of lijnen, het werkt juist averechts!
Nu zijn we inmiddels al weer een paar weken verder, maar ik kan het niet vergeten.. Het blijft sluimeren, en ik merk dat mn gevoel hierdoor veranderd. We hebben samenwoon plannen, maar ook daar begin ik aan te twijfelen. Wil ik dat wel, samenwonen met iemand die in mijn ogen weinig respect toont door zulke opmerkingen te maken?
Nu is het niet zo dat die opmerkingen elke dag gemaakt worden, we hebben het ook echt heel leuk met elkaar, maar het blijft hangen.. Ik schijn niet door te dringen, dat het me echt heeft gekwetst. Ik weet ook niet op welke manier het wel doordringt bij hem.. Heb aangegeven dat ik er niet van hou, en hij goed moet nadenken, want nog zo'n opmerking en het samenwonen gaat niet door. Daar schenkt ie weinig aandacht aan, vraagt of ik me wel bewust ben van wat ik zeg.. Waarop ik dan natuurlijk pinnig heb geantwoord, "in tegenstelling tot jou weet ik dondersgoed wat ik zeg!"
Ik weet nu even niet hoe verder te moeten, ben niet meer erg open, denk er voortdurend aan..
De laatste periode ben ik qua gewicht nogal gegroeid, ben me daar ook van bewust, en vriend ziet dat dus ook.. En moet daar dan een opmerking over maken, op zich geen probleem mee, maar de manier waarop het gezegd word wel. Hij heeft een paar rake opmerkingen geplaatst, en die hebben me behoorlijk gekwetst. Ik heb aangegeven dat niet leuk te vinden, en dat ik het gevoel had dat hij me door die opmerking niet respecteerde (denk daarbij aan "ga je nog wat aan die vette pens doen?"). Hij vind echter dat hij vrij is om zn mening te geven, en dus mag zeggen wat ie vind. Daarbij vind ie dat ie gelijk heeft, en dat ik er echt iets aan moet doen. Ik weet ook wel dat ik te zwaar ben, maar door zulke opmerkingen zet ie me niet aan om te gaan sporten of lijnen, het werkt juist averechts!
Nu zijn we inmiddels al weer een paar weken verder, maar ik kan het niet vergeten.. Het blijft sluimeren, en ik merk dat mn gevoel hierdoor veranderd. We hebben samenwoon plannen, maar ook daar begin ik aan te twijfelen. Wil ik dat wel, samenwonen met iemand die in mijn ogen weinig respect toont door zulke opmerkingen te maken?
Nu is het niet zo dat die opmerkingen elke dag gemaakt worden, we hebben het ook echt heel leuk met elkaar, maar het blijft hangen.. Ik schijn niet door te dringen, dat het me echt heeft gekwetst. Ik weet ook niet op welke manier het wel doordringt bij hem.. Heb aangegeven dat ik er niet van hou, en hij goed moet nadenken, want nog zo'n opmerking en het samenwonen gaat niet door. Daar schenkt ie weinig aandacht aan, vraagt of ik me wel bewust ben van wat ik zeg.. Waarop ik dan natuurlijk pinnig heb geantwoord, "in tegenstelling tot jou weet ik dondersgoed wat ik zeg!"
Ik weet nu even niet hoe verder te moeten, ben niet meer erg open, denk er voortdurend aan..
maandag 8 juni 2009 om 21:49
quote:kiss86 schreef op 08 juni 2009 @ 12:47:
heb ook zoiets gehad, was wat aangekomen ben 1.68 lang en 65 kilo. heb een relatie van 5 jaar, wist dat hij oppervlakkig is, maar op een gegeven moment werd t zo erg dat er geen sprake van sex meer was. hij voelde zich niet meer aangetrokken tot me... ben er heel onzeker door geworden. kzat ook wel lekkerder in me vel toen k 6 kilo lichter was dus ben nu aan t sporten geslagen.Doe niet zo gek meid, da's een heel normaal gewicht.
heb ook zoiets gehad, was wat aangekomen ben 1.68 lang en 65 kilo. heb een relatie van 5 jaar, wist dat hij oppervlakkig is, maar op een gegeven moment werd t zo erg dat er geen sprake van sex meer was. hij voelde zich niet meer aangetrokken tot me... ben er heel onzeker door geworden. kzat ook wel lekkerder in me vel toen k 6 kilo lichter was dus ben nu aan t sporten geslagen.Doe niet zo gek meid, da's een heel normaal gewicht.
maandag 8 juni 2009 om 21:56
quote:emaille schreef op 08 juni 2009 @ 21:49:
[...]
Doe niet zo gek meid, da's een heel normaal gewicht.
Ligt er natuurlijk aan hoe ze gebouwt is en of het extra gewicht allemaal op bijvoorbeeld haar kont of buik is gaan zitten. Dan kan het inderdaad gewoon toch te zwaar zijn, die 6 kilo. In verhouding bedoel ik dan.
En sporten en gezond eten kan natuurlijk nooit kwaad.
[...]
Doe niet zo gek meid, da's een heel normaal gewicht.
Ligt er natuurlijk aan hoe ze gebouwt is en of het extra gewicht allemaal op bijvoorbeeld haar kont of buik is gaan zitten. Dan kan het inderdaad gewoon toch te zwaar zijn, die 6 kilo. In verhouding bedoel ik dan.
En sporten en gezond eten kan natuurlijk nooit kwaad.
maandag 8 juni 2009 om 22:12
Even voor de duidelijkheid, zulke "grappen" behoren niet tot ons soort humor, niet tot de mijne iig.
Het is niet dat vriend dit elke dag zegt, maar de laatste tijd word er elk weekend een opmerking over gemaakt, en we zien mekaar ook alleen maar in de weekenden, vandaar dat de maat voor mij snel vol is.
Ik heb enkele keren aangegeven dat ik ermee bezig ben, dat ik verantwoorder eet, en meer loop en fiets. Vanwege mn financiele situatie is het even niet mogelijk om naar een sportschool te gaan, dus dan maar op zo'n manier bewegen!
Mijn vriend is sinds we mekaar kennen ook gegroeid, ook hij heeft een buikje gekregen, maar dat deerd me niet. We hebben het gezellig samen in de weekenden, met een lekker hapje en drankje, dus vandaar ook de extra kilo's. Ik weet
heus wel waar het door komt. Hij eet daar echter net zo hard, zoniet harder van mee, dus ik vind het onterecht dat hij zulke opmerkingen maakt, zeker als ie weet dat ie me daar mee kwetst. En zeker omdat ie weet dat ik de laatste weken met mijn lijn bezig ben, ik probeer af te vallen, alleen is de buik nu eenmaal een probleemzone, waar je niet snel resultaat ziet.
Die opmerking van de haartransplantatie was de enige kwetsende opmerking die ik naar hem gemaakt heb, nadat ik voor de zoveelste keer een opmerking van hem heb moeten slikken. Nogmaals, ik weet dat het niet netjes was, maar dat was op dat moment de einge manier om door te dringen. Op mijn reactie dat ie op moest houden want dat ik het niet leuk vond reageerde hij lacherig, en toen knapte er dus iets, ik had het idee dat ik totaal geen respect kreeg op dat moment.
(Nog even ter verduidelijking, ik ben dan wel aangekomen, maar laat me niet verslonzen, ga op tijd naar de kapper, zit leuk in de make up, weet me goed te kleden, en ben bij lange na nog niet toe aan een maatje meer, pas op dit moment gewoon in maat 40/42)
Het is niet dat vriend dit elke dag zegt, maar de laatste tijd word er elk weekend een opmerking over gemaakt, en we zien mekaar ook alleen maar in de weekenden, vandaar dat de maat voor mij snel vol is.
Ik heb enkele keren aangegeven dat ik ermee bezig ben, dat ik verantwoorder eet, en meer loop en fiets. Vanwege mn financiele situatie is het even niet mogelijk om naar een sportschool te gaan, dus dan maar op zo'n manier bewegen!
Mijn vriend is sinds we mekaar kennen ook gegroeid, ook hij heeft een buikje gekregen, maar dat deerd me niet. We hebben het gezellig samen in de weekenden, met een lekker hapje en drankje, dus vandaar ook de extra kilo's. Ik weet
heus wel waar het door komt. Hij eet daar echter net zo hard, zoniet harder van mee, dus ik vind het onterecht dat hij zulke opmerkingen maakt, zeker als ie weet dat ie me daar mee kwetst. En zeker omdat ie weet dat ik de laatste weken met mijn lijn bezig ben, ik probeer af te vallen, alleen is de buik nu eenmaal een probleemzone, waar je niet snel resultaat ziet.
Die opmerking van de haartransplantatie was de enige kwetsende opmerking die ik naar hem gemaakt heb, nadat ik voor de zoveelste keer een opmerking van hem heb moeten slikken. Nogmaals, ik weet dat het niet netjes was, maar dat was op dat moment de einge manier om door te dringen. Op mijn reactie dat ie op moest houden want dat ik het niet leuk vond reageerde hij lacherig, en toen knapte er dus iets, ik had het idee dat ik totaal geen respect kreeg op dat moment.
(Nog even ter verduidelijking, ik ben dan wel aangekomen, maar laat me niet verslonzen, ga op tijd naar de kapper, zit leuk in de make up, weet me goed te kleden, en ben bij lange na nog niet toe aan een maatje meer, pas op dit moment gewoon in maat 40/42)
dinsdag 9 juni 2009 om 16:43
quote:Anoniem123 schreef op 08 juni 2009 @ 22:12:
Mijn vriend is sinds we mekaar kennen ook gegroeid, ook hij heeft een buikje gekregen, maar dat deerd me niet. We hebben het gezellig samen in de weekenden, met een lekker hapje en drankje, dus vandaar ook de extra kilo's. Ik weet
heus wel waar het door komt. Hij eet daar echter net zo hard, zoniet harder van mee, dus ik vind het onterecht dat hij zulke opmerkingen maaktKunnen jullie niet samen je eetgewoontes veranderen en samen meer bewegen?
Mijn vriend is sinds we mekaar kennen ook gegroeid, ook hij heeft een buikje gekregen, maar dat deerd me niet. We hebben het gezellig samen in de weekenden, met een lekker hapje en drankje, dus vandaar ook de extra kilo's. Ik weet
heus wel waar het door komt. Hij eet daar echter net zo hard, zoniet harder van mee, dus ik vind het onterecht dat hij zulke opmerkingen maaktKunnen jullie niet samen je eetgewoontes veranderen en samen meer bewegen?
dinsdag 9 juni 2009 om 18:04
Ik vind het een hele lompe manier waarop hij dit heeft gezegd. Het heeft jou gekwetst en dat moet hij kunnen begrijpen. Ik ben ook wat steviger en mijn ex vond mij ook niet aantrekkelijk meer (hij heeft me leren kennen toen ik nog slank was). Mijn huidige partner vind ook dat ik slanker mooier zou zijn maar hij houdt er niet minder om van me. Sowieso zou hij me nooit kwetsen hij zou het me op een normale manier gewoon eerlijk zeggen.
dinsdag 9 juni 2009 om 18:59
Maar TO hoeveel kilo ben je dan aangekomen (of heb ik daar overheen gelezen)? Vind het nogal een verschil of je bij wijze van spreken 2 of 20 kilo bent aangekomen.
Vind het overigens dan nog geen enkele reden om zulke respectloze opmerkingen te maken en helemaal niet om lacherig te gaan doen als je geliefde nota bene hebt aangegeven dat je het geen leuke opmerkingen vind.
Hij zal het wellicht helemaal niet kwaad bedoelen, maar een vent die niet enigszins normaal kan praten over gevoelige zaken vind ik sowieso een buitengewone afknapper.
Vind het overigens dan nog geen enkele reden om zulke respectloze opmerkingen te maken en helemaal niet om lacherig te gaan doen als je geliefde nota bene hebt aangegeven dat je het geen leuke opmerkingen vind.
Hij zal het wellicht helemaal niet kwaad bedoelen, maar een vent die niet enigszins normaal kan praten over gevoelige zaken vind ik sowieso een buitengewone afknapper.
dinsdag 9 juni 2009 om 22:12
quote:Booyahh schreef op 09 juni 2009 @ 18:13:
Ik ben benieuwd hoe mannen op een tactische/normale manier kunnen brengen dat ze hun vriendin te dik vinden. Gewicht is voor veel vrouwen een heel gevoelig onderwerp want alleen al op dit forum kan een hoop gekift ontstaan als iemand roept; "Nou ik vind iemand met maat 42 eigenlijk gewoon te dik". Het resultaat is pagina's vol met 'de dikken' tegen 'de dunnen' ,wat daar dan ook de maatstaf voor moet zijn.
Ik denk dus zelfs dat een man met de opmerking 'Lieverd, ik vind je nu wel veel te dik worden hoor', al 'kwetsend' bezig is.
Moeilijk....
Maar los daarvan, elkaar schofferen en beledigen klopt niet in een relatie en is ook iets wat je absoluut niet moet toestaan.Waarom moet het tactisch? Waarom gewoon niet recht voor zijn raap? Feiten zijn feiten.
Ik ben benieuwd hoe mannen op een tactische/normale manier kunnen brengen dat ze hun vriendin te dik vinden. Gewicht is voor veel vrouwen een heel gevoelig onderwerp want alleen al op dit forum kan een hoop gekift ontstaan als iemand roept; "Nou ik vind iemand met maat 42 eigenlijk gewoon te dik". Het resultaat is pagina's vol met 'de dikken' tegen 'de dunnen' ,wat daar dan ook de maatstaf voor moet zijn.
Ik denk dus zelfs dat een man met de opmerking 'Lieverd, ik vind je nu wel veel te dik worden hoor', al 'kwetsend' bezig is.
Moeilijk....
Maar los daarvan, elkaar schofferen en beledigen klopt niet in een relatie en is ook iets wat je absoluut niet moet toestaan.Waarom moet het tactisch? Waarom gewoon niet recht voor zijn raap? Feiten zijn feiten.
dinsdag 9 juni 2009 om 23:59
Het kan best op een respectvolle manier gezegt worden, tuurlijk wel.
"Lief, ik zie je toch liever in een maatje minder"
Bijvoorbeeld.
Maar laten we eerlijk zijn, een op of aanmerking op ons uiterlijk vind niemand leuk om te horen. Hoe lief, voorzichting, zachtjes, grappig, minder grappig het ook gebracht wordt.
Tis gewoon nooit leuk om te horen.
Maar om elkaar in de taal van: hé dikkertje of hé kale, whatever toe te spreken? Neuh zou niet mijn ding zijn om zo tegen elkaar te praten.
"Lief, ik zie je toch liever in een maatje minder"
Bijvoorbeeld.
Maar laten we eerlijk zijn, een op of aanmerking op ons uiterlijk vind niemand leuk om te horen. Hoe lief, voorzichting, zachtjes, grappig, minder grappig het ook gebracht wordt.
Tis gewoon nooit leuk om te horen.
Maar om elkaar in de taal van: hé dikkertje of hé kale, whatever toe te spreken? Neuh zou niet mijn ding zijn om zo tegen elkaar te praten.
woensdag 10 juni 2009 om 06:49
Mr Nilsson kan prima recht voor zijn raap zeggen dat ie me te dik vind.
Waarom zou ik me gekwetst voelen als hij zegt dat ik te dik ben? Ofals hij vraagt waarom ik een koek pak terwijl ik net heb gegeten? Of waarom ik deze week nog niet naar de sportschool ben geweest?
En als hij dan zegt dat ik daardoor dik blijf dan heeft ie toch alleen maar gelijk?
(ik moet in verleden tijd praten, ben er nog niet aan gewend dat ik niet meer zo dik ben )
Waarom zou ik me gekwetst voelen als hij zegt dat ik te dik ben? Ofals hij vraagt waarom ik een koek pak terwijl ik net heb gegeten? Of waarom ik deze week nog niet naar de sportschool ben geweest?
En als hij dan zegt dat ik daardoor dik blijf dan heeft ie toch alleen maar gelijk?
(ik moet in verleden tijd praten, ben er nog niet aan gewend dat ik niet meer zo dik ben )
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 10 juni 2009 om 09:14
Het is toch de toon die de muziek maakt.De een is nou eenmaal gevoeliger dan de andere.Natuurlijk moet je eerlijk tegenover je partner zijn en als je zegt waar het op staat of een feit vaststelt ook prima.Maar recht voor je raap zijn (hoe heet dit ook alweer?) betekent niet dat je de persoon uit moet gaan schelden zo van ''dik varken'' omdat je tegewoordig alles te pas en te onpas moet kunnen zeggen...want dat vind ik te ver gaan.Dit is hier ff een extreem voorbeeld en ik ga ervan uit dat het meestal niet zo gaat.Liegen tegenover je partner is ook niet fijn.Mijn partner en ik zijn altijd eerlijk tegenover elkaar en dat gaat goed.
woensdag 10 juni 2009 om 09:18
Ik kan me ook voorstellen dat als iemand de hele tijd klaagt over extra kilos en er niets aan doet of geen hulp zoekt en blijft eten dat je partner er op een gegeven moment genoeg van heeft en dan direct wordt.Maar verder zou ik het altijd op een gewoone manier zeggen (gewoone of gewone???,Nls is niet mijn moedertaal).
woensdag 10 juni 2009 om 10:09
Pfff.... Moeilijk hoor. Ik ben ook extreem gevoelig voor dat soort opmerkingen. Stamt misschien nog wel af van mijn eerste vriendje. Die was zelf een gespierde spijker en ik niet (hoewel ik met mijn 1.74 en 58 kilo toch eigenlijk gewoon prachtig was, maar dat zag ik niet). Dus toen hij mij zijn kamerolifantje begon te noemen...
Toen ik een jaar of acht en twintig kilo later meneer Bloos leerde kennen, heeft hij na veel gedoe wel eens aangegeven dat hij eigenlijk had gedacht dat hij wel een dunnere vriendin zou krijgen. Toen heb ik hem enorm de wind van voren gegeven: het was nog in de maanden dat hij gewoon ontzettend verliefd moest zijn en ik heb heel duidelijk aangegeven dat ik niet van plan was ooit mijn vinger in mijn keel te gaan steken voor een man. Die boodschap kwam aan. Hij vond mij namelijk echt erg leuk. En dat vindt hij nog steeds, ook toen ik zwanger was van onze eerste en meer dan 100 kilo woog. Eerlijk is eerlijk: nu ik 24 kilo ben afgevallen en zelfs nog iets minder weeg dan toen we elkaar net leerden kennen, is hij wel heel erg trots en kijkt hij wel heeeeeel graag naar me () en ik ben zelf natuurlijk ook trots. Maar hij heeft nooit meer gezegd dat ik te dik was. Hij heeft me alleen wel altijd heel positief gesteund op de momenten dat ik zelf vond dat ik te dik was en dat ik daar wat aan wilde doen.
Ik besef heel goed dat het voor hem ook moeilijk is - hij wil me helpen, hij weet dat ik gelukkiger ben en lekkerder in mijn vel zit als ik slanker ben, maar ik ben allergisch voor zomaar losse opmerkingen daarover. Dat werkt alleen maar averechts en dat weet hij. Dus dat doet hij niet meer.
Geen idee wat jij hier voor praktisch uit kunt halen, TO, maar ik herken je verhaal dus wel heel erg!
Toen ik een jaar of acht en twintig kilo later meneer Bloos leerde kennen, heeft hij na veel gedoe wel eens aangegeven dat hij eigenlijk had gedacht dat hij wel een dunnere vriendin zou krijgen. Toen heb ik hem enorm de wind van voren gegeven: het was nog in de maanden dat hij gewoon ontzettend verliefd moest zijn en ik heb heel duidelijk aangegeven dat ik niet van plan was ooit mijn vinger in mijn keel te gaan steken voor een man. Die boodschap kwam aan. Hij vond mij namelijk echt erg leuk. En dat vindt hij nog steeds, ook toen ik zwanger was van onze eerste en meer dan 100 kilo woog. Eerlijk is eerlijk: nu ik 24 kilo ben afgevallen en zelfs nog iets minder weeg dan toen we elkaar net leerden kennen, is hij wel heel erg trots en kijkt hij wel heeeeeel graag naar me () en ik ben zelf natuurlijk ook trots. Maar hij heeft nooit meer gezegd dat ik te dik was. Hij heeft me alleen wel altijd heel positief gesteund op de momenten dat ik zelf vond dat ik te dik was en dat ik daar wat aan wilde doen.
Ik besef heel goed dat het voor hem ook moeilijk is - hij wil me helpen, hij weet dat ik gelukkiger ben en lekkerder in mijn vel zit als ik slanker ben, maar ik ben allergisch voor zomaar losse opmerkingen daarover. Dat werkt alleen maar averechts en dat weet hij. Dus dat doet hij niet meer.
Geen idee wat jij hier voor praktisch uit kunt halen, TO, maar ik herken je verhaal dus wel heel erg!
woensdag 10 juni 2009 om 11:55
quote:Oostvogel schreef op 09 juni 2009 @ 23:59:
Het kan best op een respectvolle manier gezegt worden, tuurlijk wel.
"Lief, ik zie je toch liever in een maatje minder"
Bijvoorbeeld.
Maar laten we eerlijk zijn, een op of aanmerking op ons uiterlijk vind niemand leuk om te horen. Hoe lief, voorzichting, zachtjes, grappig, minder grappig het ook gebracht wordt.
Tis gewoon nooit leuk om te horen.
Maar om elkaar in de taal van: hé dikkertje of hé kale, whatever toe te spreken? Neuh zou niet mijn ding zijn om zo tegen elkaar te praten.Ik zal wel een uitzondering zijn, want ik zit er niet mee als iemand een opmerking over mijn uiterlijk maakt. Ik hoor het zelf dan ook liever recht voor zijn raap zodat we er nog om kunnen lachen dan tactisch verpakt. Dan heb ik het idee dat die ander op zijn tenen loopt om me maar vooral niet te kwetsen en dat zegt mij op mijn beurt weer, dat die ander blijkbaar niet gewoon open en eerlijk tegen mij durft te zijn, maar na moet denken over hoe iets gezegd wordt. Persoonlijk vind ik dát veel erger.
Het kan best op een respectvolle manier gezegt worden, tuurlijk wel.
"Lief, ik zie je toch liever in een maatje minder"
Bijvoorbeeld.
Maar laten we eerlijk zijn, een op of aanmerking op ons uiterlijk vind niemand leuk om te horen. Hoe lief, voorzichting, zachtjes, grappig, minder grappig het ook gebracht wordt.
Tis gewoon nooit leuk om te horen.
Maar om elkaar in de taal van: hé dikkertje of hé kale, whatever toe te spreken? Neuh zou niet mijn ding zijn om zo tegen elkaar te praten.Ik zal wel een uitzondering zijn, want ik zit er niet mee als iemand een opmerking over mijn uiterlijk maakt. Ik hoor het zelf dan ook liever recht voor zijn raap zodat we er nog om kunnen lachen dan tactisch verpakt. Dan heb ik het idee dat die ander op zijn tenen loopt om me maar vooral niet te kwetsen en dat zegt mij op mijn beurt weer, dat die ander blijkbaar niet gewoon open en eerlijk tegen mij durft te zijn, maar na moet denken over hoe iets gezegd wordt. Persoonlijk vind ik dát veel erger.
woensdag 10 juni 2009 om 11:58
In mijn eigen topic ('vrouwenvriendschappen..ik leer het nooit") gaat het in feite ook om een kwetsende opmerking.
Gisteren sprak ik er met een vriendin over en zij zei me iets dat voor mij een ander licht op de zaak heeft geworpen. Misschien heb je er iets aan:
Ga er vanuit dat de ander nooit de bedoeling heeft gehad je te kwetsen.
Jouw vriend heeft de bedoeling gehad je te vertellen dat het gezonder is om dunner te zijn, of dat hij dat mooier vindt. Hij heeft (waarschijnlijk) niet de bedoeling gehad jou pijn te doen. Uiteindelijk is (vind ik na lang denken) de intentie waarmee iets gezegd is belangrijker dan het effect dat het op mij heeft.
Gisteren sprak ik er met een vriendin over en zij zei me iets dat voor mij een ander licht op de zaak heeft geworpen. Misschien heb je er iets aan:
Ga er vanuit dat de ander nooit de bedoeling heeft gehad je te kwetsen.
Jouw vriend heeft de bedoeling gehad je te vertellen dat het gezonder is om dunner te zijn, of dat hij dat mooier vindt. Hij heeft (waarschijnlijk) niet de bedoeling gehad jou pijn te doen. Uiteindelijk is (vind ik na lang denken) de intentie waarmee iets gezegd is belangrijker dan het effect dat het op mij heeft.
woensdag 10 juni 2009 om 13:23
Madhe is helaas een van de weinige uitzonderingen, want als man zijnde is er nooit een "tactische/ respectvolle" manier om aan te geven dat je partner eens op haar gewicht moet letten. Zeg je er niets over dan is het ook niet goed, want dan krijg je op x-moment het verwijt waarom je er nooit iets over gezegd hebt. 9 van 10 keer begint een man erover omdat de vrouwelijke partner begint te klagen over haar figuur. Het is zo jammer dat de eigen onzekerheid en misnoegen over het lichaam, geprojecteerd wordt op de partner, als die een opmerking maakt. Keer op keer blijkt uit onderzoeken dat de meeste mannen een voorkeur hebben voor een vrouw met een "normaal" figuur en niet voor het modellen/anorexia/ sportschool type, toch worden juist deze typen in elke gewichtsdiscussie in ene naar voren gebracht alsof de man zijn partner verwijt er niet als een van deze (doorgaans door vrouwen zelf) geïdealiseerde type vrouw uitziet.
Blijft een zeer lastige kwestie
Blijft een zeer lastige kwestie
Opinions just like love do not pay any bills
woensdag 10 juni 2009 om 13:48
quote:Borgier schreef op 10 juni 2009 @ 13:23:
Madhe is helaas een van de weinige uitzonderingen, want als man zijnde is er nooit een "tactische/ respectvolle" manier om aan te geven dat je partner eens op haar gewicht moet letten. Zeg je er niets over dan is het ook niet goed, want dan krijg je op x-moment het verwijt waarom je er nooit iets over gezegd hebt. 9 van 10 keer begint een man erover omdat de vrouwelijke partner begint te klagen over haar figuur. Het is zo jammer dat de eigen onzekerheid en misnoegen over het lichaam, geprojecteerd wordt op de partner, als die een opmerking maakt. Keer op keer blijkt uit onderzoeken dat de meeste mannen een voorkeur hebben voor een vrouw met een "normaal" figuur en niet voor het modellen/anorexia/ sportschool type, toch worden juist deze typen in elke gewichtsdiscussie in ene naar voren gebracht alsof de man zijn partner verwijt er niet als een van deze (doorgaans door vrouwen zelf) geïdealiseerde type vrouw uitziet.
Blijft een zeer lastige kwestieVolgens mij gaat deze discussie niet over normaal figuur of niet, maar over het feit dat er een opmerking is geplaatst over iemand die tijdens de relatie is aangekomen. Verandering (in gewicht) dus. Het kan ook gaan over kledingstijl, haardracht, beroep.. wat dan ook.
Madhe is helaas een van de weinige uitzonderingen, want als man zijnde is er nooit een "tactische/ respectvolle" manier om aan te geven dat je partner eens op haar gewicht moet letten. Zeg je er niets over dan is het ook niet goed, want dan krijg je op x-moment het verwijt waarom je er nooit iets over gezegd hebt. 9 van 10 keer begint een man erover omdat de vrouwelijke partner begint te klagen over haar figuur. Het is zo jammer dat de eigen onzekerheid en misnoegen over het lichaam, geprojecteerd wordt op de partner, als die een opmerking maakt. Keer op keer blijkt uit onderzoeken dat de meeste mannen een voorkeur hebben voor een vrouw met een "normaal" figuur en niet voor het modellen/anorexia/ sportschool type, toch worden juist deze typen in elke gewichtsdiscussie in ene naar voren gebracht alsof de man zijn partner verwijt er niet als een van deze (doorgaans door vrouwen zelf) geïdealiseerde type vrouw uitziet.
Blijft een zeer lastige kwestieVolgens mij gaat deze discussie niet over normaal figuur of niet, maar over het feit dat er een opmerking is geplaatst over iemand die tijdens de relatie is aangekomen. Verandering (in gewicht) dus. Het kan ook gaan over kledingstijl, haardracht, beroep.. wat dan ook.
woensdag 10 juni 2009 om 13:54
Het gaat er eigenlijk niet eens om waarover de opmerking is gemaakt, maar gewoon over het feit dat ik het niet prettig vind, en hij er over door blijft gaan.
Hij weet dat ie me kwetst, en toch blijft ie doorgaan. Ook als ik (huilend) aangeef dat ik nou wel weet wat zijn standpunt is, en dat de boodschap duidelijk is, toch moet ie daarna nóg even een opmerking maken, die ik er nog eens extra bij kan incasseren. En dát is wat ik vervelend vind, dat ie aan mijn gevoel voorbij gaat. Hij zegt wat ie wil zeggen, en ik heb dat maar te accepteren.. En daar pas ik voor, maar krijg dat bij hem niet duidelijk, hij lijkt dat niet te snappen, of het dringt niet tot hem door..
Hij weet dat ie me kwetst, en toch blijft ie doorgaan. Ook als ik (huilend) aangeef dat ik nou wel weet wat zijn standpunt is, en dat de boodschap duidelijk is, toch moet ie daarna nóg even een opmerking maken, die ik er nog eens extra bij kan incasseren. En dát is wat ik vervelend vind, dat ie aan mijn gevoel voorbij gaat. Hij zegt wat ie wil zeggen, en ik heb dat maar te accepteren.. En daar pas ik voor, maar krijg dat bij hem niet duidelijk, hij lijkt dat niet te snappen, of het dringt niet tot hem door..
