Relaties
alle pijlers
Leef niet meer samen met man en kind, maar nu...
zondag 24 januari 2010 om 00:58
Sinds lente 2009 woon ik niet meer samen met mijn echtgenoot en kind. Die keuze heb ik zelf gemaakt, door meerdere omstandigheden kon ik het niet meer aan. Nu woon ik dus alleen en hebben we co-ouderschap. De relatie met mijn ega is goed, vriendschappelijk te noemen en ik hou nog steeds van hem, al zie ik ook nog steeds datgene waar ik me al die jaren zo aan heb geergerd.
Inmiddels heb ik ook een nieuwe liefde, met hem heb ik de dingen die ik lang heb gemist. Ik hou van hem, maar ook nog van mijn echtgenoot! Dat ega en ik nog steeds niet officieel gescheiden zijn komt omdat ega weinig aanstalten maakt de scheiding in gang te zetten, ik heb wel alle benodigde papieren bij de gemeente aangevraagd maar ega heeft nog geen enkele voorbereiding gedaan.
Op het moment gaat het financieel slecht met ega, ik timmer financieel zoveel mogelijk bij maar heb ook geen ernstig hoog loon. Ega zit in de ww, is al wat ouder (eind 40) en komt moeilijk aan een nieuwe baan, hij wil wel graag een baan die hij leuk vind, wat ik kan begrijpen: ik zou zelf ook niet achter de kassa willen zitten bij de supermarkt op die leeftijd en met zijn kwaliteiten.
Vorige week hadden we weer een gesprek over financieen (sorry, ik kan de trema niet vinden!) en zei ega dat ik anders maar weer bij hen moest komen wonen. Nu ben ik zwaar in dubio, aan de ene kant geniet ik van mijn eigen huis -lekker opgeruimd, geen rotzooi van anderen- en ben ik gelukkig met vriend, aan de andere kant, mijn hart zegt dat ik misschien maar op ega's aanbod in moet gaan.
Waarom? Hou nog steeds ook van ega, vind het naar om mijn kind geen echt gezinsleven te kunnen bieden (al heeft kind het redelijk/goed verwerkt) en als ik dan zie dat ega amper de eindjes aan elkaar kan knopen voel ik me zo schuldig!
Ik zie het niet zo dat ega en ik weer aan een relatie beginnen, al weet je natuurlijk nooit. We zouden dan, zeg maar, scheiding van tafel en bed hebben, ik heb in dat huis dan ook mijn eigen kamer. Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is.
Ladies, laat jullie licht eens schijnen over mijn situatie, ik sta open voor alle reakties.
Inmiddels heb ik ook een nieuwe liefde, met hem heb ik de dingen die ik lang heb gemist. Ik hou van hem, maar ook nog van mijn echtgenoot! Dat ega en ik nog steeds niet officieel gescheiden zijn komt omdat ega weinig aanstalten maakt de scheiding in gang te zetten, ik heb wel alle benodigde papieren bij de gemeente aangevraagd maar ega heeft nog geen enkele voorbereiding gedaan.
Op het moment gaat het financieel slecht met ega, ik timmer financieel zoveel mogelijk bij maar heb ook geen ernstig hoog loon. Ega zit in de ww, is al wat ouder (eind 40) en komt moeilijk aan een nieuwe baan, hij wil wel graag een baan die hij leuk vind, wat ik kan begrijpen: ik zou zelf ook niet achter de kassa willen zitten bij de supermarkt op die leeftijd en met zijn kwaliteiten.
Vorige week hadden we weer een gesprek over financieen (sorry, ik kan de trema niet vinden!) en zei ega dat ik anders maar weer bij hen moest komen wonen. Nu ben ik zwaar in dubio, aan de ene kant geniet ik van mijn eigen huis -lekker opgeruimd, geen rotzooi van anderen- en ben ik gelukkig met vriend, aan de andere kant, mijn hart zegt dat ik misschien maar op ega's aanbod in moet gaan.
Waarom? Hou nog steeds ook van ega, vind het naar om mijn kind geen echt gezinsleven te kunnen bieden (al heeft kind het redelijk/goed verwerkt) en als ik dan zie dat ega amper de eindjes aan elkaar kan knopen voel ik me zo schuldig!
Ik zie het niet zo dat ega en ik weer aan een relatie beginnen, al weet je natuurlijk nooit. We zouden dan, zeg maar, scheiding van tafel en bed hebben, ik heb in dat huis dan ook mijn eigen kamer. Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is.
Ladies, laat jullie licht eens schijnen over mijn situatie, ik sta open voor alle reakties.
