Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet, eigen schuld... toch een knuffel nodig
zaterdag 19 september 2020 01:41
Dag lieve mensen van het forum,
het is zover. Na 1,5 jaar gooi ik de handdoek in de ring. Zij die mij loepen (geen idee trouwens hoe men dit doet), zullen al snel doorhebben dat deze relatie aan alle kanten rinkelde.
Na een jaar relatie ben ik sinds een half jaar bij hem ingetrokken. Afgelopen weekend knalharde ruzie gehad omdat ik me ongezien voelde. Voor de zoveelste keer gezegd dat het nu voorbij was. Maandag samen met mijn psychotherapeut gesproken (ik ben in behandeling voor angstklachten en een burn-out). Psych raadde ons aan om even eerst helemaal te kalmeren voordat we radicale beslissingen namen. Ik was onder de indruk dat we het hier beide mee eens waren.
Daarna hebben we af en toe nog een serie gekeken samen in de avond. Wel wat meer afstand genomen ook al wonen we samen. Een half jaar op elkaars lip zitten door Corona was natuurlijk ook niet niets. Sinds woensdag is hij weer naar kantoor gegaan om te werken i.p.v. thuis. Stiekem hoopte ik dat we met deze afstand juist weer een manier konden vinden om nader tot elkaar te komen. Met mijn verstand verwachtte ik dat niet, maar helaas toch gehoopt en vanavond teleurgesteld.
Afgelopen half jaar hebben we elke vrijdagavond een vorm van date-night gehad. Ik wist eerlijk gezegd niet hoe we er vanavond voor zouden staan. Hij zou na vijf uur weer thuis komen (na afloop van heel veel meetings). Om 17.40 appte hij nog of we een gezamenlijke vriend morgenavond konden ontvangen bij ons thuis. Daarna heb ik hem sinds half tien geprobeerd te bereiken. Het is nu half twee 's nachts. Ik heb die vriend eerder vanavond opgebeld om te vragen of hij iets wist, maar niks. Ik heb hem gezegd dat morgen qua timing heel ongelukkig was voor hem om bij ons op visite te komen aangezien ik geen idee heb of ik bezorgd moet zijn dat ik niks hoor, of dat ik gewoon genegeerd word.
Mijn (ex)partner zal zich wel gekrenkt voelen en lekker met zijn werkvrienden zijn gaan stappen. Ik ben 34, hij 37. Ik had gehoopt dat we even ons ego opzij konden zetten en een weg proberen te vinden om of aan een respectvolle relatie te werken, of aan een respectvolle break-up. Wellicht vindt hij dat hij mij niks meer verschuldigd is, dat kan. Toch had ik meer van hem verwacht. Toch weer teleurgesteld.
Even voor alle duidelijkheid, ik ben zelf ook echt wel een heks natuurlijk. Ik ga zeker de onschuld niet uithangen. Ik vind het gewoon heel jammer. Ik zou echt een knuffel kunnen gebruiken. Stom he, ik heb altijd geweten dat het fout zat. Dat ik me niet goed voelde. Toch gehoopt dat ik dat recht kon trekken. Het positieve wat ik me nog kan voorstellen is dat dit een levensles is.
Poe... toch echt het einde van mijn relatie.
het is zover. Na 1,5 jaar gooi ik de handdoek in de ring. Zij die mij loepen (geen idee trouwens hoe men dit doet), zullen al snel doorhebben dat deze relatie aan alle kanten rinkelde.
Na een jaar relatie ben ik sinds een half jaar bij hem ingetrokken. Afgelopen weekend knalharde ruzie gehad omdat ik me ongezien voelde. Voor de zoveelste keer gezegd dat het nu voorbij was. Maandag samen met mijn psychotherapeut gesproken (ik ben in behandeling voor angstklachten en een burn-out). Psych raadde ons aan om even eerst helemaal te kalmeren voordat we radicale beslissingen namen. Ik was onder de indruk dat we het hier beide mee eens waren.
Daarna hebben we af en toe nog een serie gekeken samen in de avond. Wel wat meer afstand genomen ook al wonen we samen. Een half jaar op elkaars lip zitten door Corona was natuurlijk ook niet niets. Sinds woensdag is hij weer naar kantoor gegaan om te werken i.p.v. thuis. Stiekem hoopte ik dat we met deze afstand juist weer een manier konden vinden om nader tot elkaar te komen. Met mijn verstand verwachtte ik dat niet, maar helaas toch gehoopt en vanavond teleurgesteld.
Afgelopen half jaar hebben we elke vrijdagavond een vorm van date-night gehad. Ik wist eerlijk gezegd niet hoe we er vanavond voor zouden staan. Hij zou na vijf uur weer thuis komen (na afloop van heel veel meetings). Om 17.40 appte hij nog of we een gezamenlijke vriend morgenavond konden ontvangen bij ons thuis. Daarna heb ik hem sinds half tien geprobeerd te bereiken. Het is nu half twee 's nachts. Ik heb die vriend eerder vanavond opgebeld om te vragen of hij iets wist, maar niks. Ik heb hem gezegd dat morgen qua timing heel ongelukkig was voor hem om bij ons op visite te komen aangezien ik geen idee heb of ik bezorgd moet zijn dat ik niks hoor, of dat ik gewoon genegeerd word.
Mijn (ex)partner zal zich wel gekrenkt voelen en lekker met zijn werkvrienden zijn gaan stappen. Ik ben 34, hij 37. Ik had gehoopt dat we even ons ego opzij konden zetten en een weg proberen te vinden om of aan een respectvolle relatie te werken, of aan een respectvolle break-up. Wellicht vindt hij dat hij mij niks meer verschuldigd is, dat kan. Toch had ik meer van hem verwacht. Toch weer teleurgesteld.
Even voor alle duidelijkheid, ik ben zelf ook echt wel een heks natuurlijk. Ik ga zeker de onschuld niet uithangen. Ik vind het gewoon heel jammer. Ik zou echt een knuffel kunnen gebruiken. Stom he, ik heb altijd geweten dat het fout zat. Dat ik me niet goed voelde. Toch gehoopt dat ik dat recht kon trekken. Het positieve wat ik me nog kan voorstellen is dat dit een levensles is.
Poe... toch echt het einde van mijn relatie.
maandag 21 september 2020 09:22
Nee dat is ook weer overdreven. Ik zou het dagelijks willen noemen. Tja, wat geeft dat meer kleur vraag je. Delen van ervaringen is vaak leuker. Vroeger ging ik wel eens alleen naar de bios. Dat was prima, maar samen was ook leuk want dan deed ik nog een drankje vooraf of achteraf en dan praatte we nog een beetje na.
maandag 21 september 2020 09:26
misschien nog goed om te lezenLorrelies schreef: ↑20-09-2020 08:18Interessante reactie aangezien je nu twee posters door elkaar haalt. Ik praat je namelijk helemaal geen schaamte aan.
Ik heb dat nergens genoemd.
Best agressief terwijl ik toch al best vaak oprecht op jouw gereageerd heb.
Maar het is duidelijk ook met je bovenstaande voorbeeld. Je wilt niet weg. Je weet wat jij jezelf aan doet, je weet dat het niet werkt en je vind dit dus blijkbaar prima.
Ja dan moet je ook niet zeuren.
Net zo als iemand met overwicht niet moet piepen over zijn overgewicht als deze er ook niks aan wil doen om zijn situatie te verbeteren
https://www.brainwash.nl/bijdrage/dik-z ... gen-schuld
maandag 21 september 2020 09:30
Tsja, ik weet niet zo goed waar je op doelt. Ik weet natuurlijk zelf heel goed als ik me eenzaam voel. En ik weet heel goed dat met huisgenoten wonen dat bij mij bijna volledig wegneemt. Hoef ik ze nog niet eens heel uitgebreid te zien, als is het maar even op de gang elke dag. Weten dat er een vriendelijk gezicht op een paar meter afstand is.
maandag 21 september 2020 09:41
Waarom ? Jij haalt andere voorbeelden aan om je eigen niet in beweging komen kracht bij te zetten.Bijnasoms schreef: ↑21-09-2020 09:26misschien nog goed om te lezen
https://www.brainwash.nl/bijdrage/dik-z ... gen-schuld
Is dit weer een wisseltruc van je?
Ik realiseer mij ter degen dat niet iedereen met overgewicht daar zelf debet aan is.
Wat heeft dat met jou te maken? Dit is de issue hier helemaal niet.
Je moet uit je slachtofferrol komen en verantwoordelijkheid gaan nemen voor je eigen situatie.
Jij bent de enige die hier iets in kan veranderen. Blijven zitten en roepen dat je er niks aan kan doen of dat hulpverleners afraden een relatie te verbreken van 1,5 jaar gedoe helpt je niet vooruit
lorrelies wijzigde dit bericht op 21-09-2020 10:34
0.06% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 09:48
Lorrelies schreef: ↑21-09-2020 09:41Waarom ? Jij haalt andere voorbeelden aan om je eigen niet in beweging komen kracht bij te zetten.
Is dit weer een wisseltruc van je?
Ik realiseer mij ter degen dat niet iedereen met overgewicht daar zelf debet aan is.
Wat heeft dat met jou te maken? Dit is de issue hier helemaal niet.
Je moet uit je sclachtofferrol komen en verantwoordelijkheid gaan nemen voor je eigen situatie.
Jij bent de enige die hier iets in kan veranderen. Blijven zitten en roepen dat je er niks aan kan doen of dat hulpverleners afraden een relatie te verbreken van 1,5 jaar gedoe helpt je niet vooruit
Waar zeg ik dat ik van plan ben te blijven zitten of dat ik er niks aan kan doen? Dit is invulling.
maandag 21 september 2020 10:00
Een week geleden schrijf je op dit forum dat je het hebt uitgemaakt. Je opent dit topic dat het uit is...
je schrijft dat je het regelmatig uit maakt... en waar zit je?
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 10:28
Ik heb nog nooit binnen een week een nieuwe woonplek kunnen vinden (Amsterdam en Utrecht waren pittig). Ik slaap (sinds 1,5 maand) 1 nacht per 2 weken bij mijn ouders sindsdien. Ik ben nu aan het kijken naar vakantieparken of er iet is waar ik gerust een paar maanden kan verblijven.
Even op een rijtje: Ik heb inderdaad een week geleden aangegeven dat het niet meer ging. Partner was het er mee eens. Psych heeft ons geadviseerd: 'Jullie krijgt er spijt van, kalmeer even eerst voor je een grote beslissing neemt.' Met partner afgesproken dat we dit zo zouden doen. Afgelopen vrijdag komt mijn partner zonder bericht pas half twee thuis, en nam ook zijn telefoon niet op. Ik besef me daardoor dat hij al is uitgecheckt uit deze relatie. Dit besef kwam trouwens uit reacties op dit forum op zaterdag/zondag. Ik ben nu een dag verder.
Ik heb een stukje verdriet om mijn relatie, dit lijkt me normaal. Een stukje angst over mijn toekomst, lijkt me ook normaal voor burn-out. Ik ben met kleine stapjes bezig mijzelf opnieuw op te bouwen, heb psych en burn-out coach in de hand genomen om erboven op te komen, lijkt me een goede zaak. Ik heb sinds drie weken geen baan want burn-out maar ben op zoek naar geschikt tijdelijk part time vrijwilligerswerk, lijkt me ook goed om even zelfvertrouwen weer op de rit te krijgen.
Ik krijg de indruk dat veel mensen op dit forum het raar vinden dat ik niet vanuit de ratio reageer. En dat snap ik denk ik wel want het is ook moeilijk voor te stellen wat voor kronkels iemand met mentale problemen heeft. Ik kom er natuurlijk echt wel uit, en dat doe ik niet op jullie snelheid, maar dat geeft niet vind ik.
maandag 21 september 2020 11:13
Je draait tussen partner en ex partner, het is niet duidelijk voor jou of voor je ex-partner wat jullie status is en waar het naar toe gaat. Hij wordt nog verwacht op een date night maar waarvoor?
Het staat on hold... geen radicale beslissingen omdat een psych dat zegt.
Het uitmaken in een ruzie is inderdaad een slecht idee.
Na ander half jaar gezeik waarin je in juni, dus drie maanden geleden al tot de conclusie bent gekomen dat het niet werkt.... is een weloverwogen keuze wel op zijn plaats
Je zou jezelf en je ex-partner echt een plezier doen de koe bij de horens te vatten, het uit te maken en samen een plan te maken hoe jullie weer gaan ontvlechten
Het staat on hold... geen radicale beslissingen omdat een psych dat zegt.
Het uitmaken in een ruzie is inderdaad een slecht idee.
Na ander half jaar gezeik waarin je in juni, dus drie maanden geleden al tot de conclusie bent gekomen dat het niet werkt.... is een weloverwogen keuze wel op zijn plaats
Je zou jezelf en je ex-partner echt een plezier doen de koe bij de horens te vatten, het uit te maken en samen een plan te maken hoe jullie weer gaan ontvlechten
lorrelies wijzigde dit bericht op 21-09-2020 11:43
4.14% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 11:35
Verwachten voor de date-night is een groot woord; ik verwachtte dat hij iets van zich zou laten horen i.p.v. om half twee thuis te komen.Lorrelies schreef: ↑21-09-2020 11:13Je draait tussen partner en ex partner, het is niet duidelijk voor jou of voor je ex-partner wat jullie status is en waar het naar toe goed. Hij wordt nog verwacht op een date nicht maar waarvoor?
Het staat on hold... geen radicale beslissingen omdat een psych dat zegt.
Het uitmaken in een ruzie is inderdaad een slecht idee.
Na ander half jaar gezeik waarin je in juni, dus drie maanden geleden al tot de conclusie bent gekomen dat het niet werkt....
Je zou jezelf en je ex-partner echt een plezier doen de koe bij de horens te vatten, het uit te maken en samen een plan te maken hoe jullie weer gaan ontvlechten
Ik weet even niet meer wat je bedoelt met drie maanden. Om heel eerlijk te zijn is het nu ik terugkijk 1,5 jaar lang 'wishfull thinking' geweest dat dit zou slagen.
Ik had het bij een leuke fling moeten houden. Het is goed dat ik het een kans gaf, maar ik had een soort 3-strikes-out regel moeten hanteren. Sinds twee maanden heb ik gemerkt dat ik mijzelf emotioneel wil beschermen, en dat ik niet meer koste wat het kost deze relatie wil laten slagen. Dankzij een gesprek met iemand gisteren ben ik mij gaan beseffen dat het proces van afscheidnemen hier voor mij is begonnen.
Ik ben van plan in mijn eentje een plan te maken voor het ontvlechten en dat tijdig mee te delen aan hem. En dit doe ik in mijn eigen tempo, en het zal zeker niet vandaag rond zijn.
maandag 21 september 2020 11:56
Iedereen wel denk ik. Ik zie ook in dat het anders moet; dat ik mijn eigen pad moet inslaan. Wat mij prikkelt is dat het allemaal zo snel lijkt te 'moeten'. Gelukkig mag het van mijn hulpverleners wel allemaal op een wat rustiger tempo.
Het feit dat ik met een burn-out kamp is natuurlijk niet niets.
Het is gewoon vervelend dat mensen mij met zoveel hardheid willen overtuigen dat hun manier de beste is voor mij. De hardheid, en alles kort-door-de-bocht prikkelt mij. De enige reden dat ik er nog op reageer is omdat ik los van mijn relatie die stuk loopt, ook moet leren om kalm te blijven en assertief te zijn met mensen die ik op mijn pad tegen kom. Dat alleen zou mij enorm helpen in mijn leven.
Ook het stuklopen van deze relatie probeer ik als les te zien. Ik wil niet deze relatie beëindigen en dan over een paar jaar in dezelfde valkuilen lopen met een volgende partner.
maandag 21 september 2020 12:46
Zo snel is het allemaal niet. Je rommelt namelijk al maanden aan.
Bovendien is het ja of nee en niet misschien.
Als jij al weet dat het nee is wat betreft toekomst relatie. Is het wel zo eerlijk je ex-partner hiervan ook op de hoogte te stellen.
Hij zit namelijk in hetzelfde schuitje en kan dan ook zijn keuzes maken voor zijn toekomst.
Bovendien is het ja of nee en niet misschien.
Als jij al weet dat het nee is wat betreft toekomst relatie. Is het wel zo eerlijk je ex-partner hiervan ook op de hoogte te stellen.
Hij zit namelijk in hetzelfde schuitje en kan dan ook zijn keuzes maken voor zijn toekomst.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 14:10
Ik doe het toch echt in mijn eigen tempo. Mijn (ex)partner maakt zijn keuzes sowieso al zonder mij. Dat blijkt wel uit het feit dat hij half twee 's nachts thuiskomt en onze afspraken daarmee niet nakomt.Lorrelies schreef: ↑21-09-2020 12:46Zo snel is het allemaal niet. Je rommelt namelijk al maanden aan.
Bovendien is het ja of nee en niet misschien.
Als jij al weet dat het nee is wat betreft toekomst relatie. Is het wel zo eerlijk je ex-partner hiervan ook op de hoogte te stellen.
Hij zit namelijk in hetzelfde schuitje en kan dan ook zijn keuzes maken voor zijn toekomst.
maandag 21 september 2020 17:25
maandag 21 september 2020 17:27
Dit is allemaal invulling.
bijnasoms wijzigde dit bericht op 21-09-2020 17:39
1.18% gewijzigd
maandag 21 september 2020 17:39
De termen 'kutwijf' of 'meneer' komen voort uit boosheid en zijn inderdaad beide respectloos.
Ik snap dat het je verbaasd dat hij het zich nog zo lang laat aanleunen. Dat vind ik echter andersom net zo. Ik verbaas mezelf ook dat ik er niet abrupter een streep onder zet.
Het verraste mij dat hij niet op date-night thuis was. Hij hoeft zich er zeker niet voor te verantwoorden. Wij hebben de afspraak dat we het even doorgeven als we niet op de ander hoeven te rekenen. Ik ga ook wel eens naar mijn ouders en dan overnacht ik daar. Dat geef ik ook altijd even door.
maandag 21 september 2020 17:59
Het overkomt je maar hè.....
Je hebt dit topic geopend naar aanleiding van je teleurstelling dat hij op vrijdag avond niet thuis was en niet bereikbaar voor je was. Die nacht dat hij thuis kwam heb je hem gevraagd of hij wat was gaan drinken. Hij voelde zich genoodzaakt daarover te liegen......
Klinkt toch wel als meer gedoe dan alleen verrast dat je ex-partner niet thuis komt voor date night
lorrelies wijzigde dit bericht op 21-09-2020 18:00
0.83% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 18:00
Het was op dat moment niet uit. Wij hebben na mijn uitspraak dat het zo niet langer kon besloten even tot rust te komen, en vooral geen grote beslissingen te maken.viva-amber schreef: ↑21-09-2020 17:51Dus jij maakt het uit maar je moet daarna wel op hem kunnen rekenen???
Mag hij ook nog iets willen voor zichzelf.
maandag 21 september 2020 18:04
Op basis van jouw reacties ja. Ik lees alleen over wat jij nodig hebt: niet alleen kunnen zijn, werk zoeken, begeleiding, huis etc. De liefde is allang over of was vanaf het begin al op z'n minst problematisch. En je laat het je aanleunen, je bent verbaasd dat je nog steeds geen stappen hebt gezet. Als je nog lang in zijn huis blijft zo dan komt dat een beetje profiteerderig over
maandag 21 september 2020 18:07
Ik vind niet dat deze situatie mij overkomt. Vandaar de term in mijn titel dat het mijn eigen schuld is. Vandaar dat ik benadruk in de opening dat ik mijzelf een heks vind.Lorrelies schreef: ↑21-09-2020 17:59Het overkomt je maar hè.....
Je hebt dit topic geopend naar aanleiding van je teleurstelling dat hij op vrijdag avond niet thuis was en niet bereikbaar voor je was. Die nacht dat hij thuis kwam heb je hem gevraagd of hij dat of hij wat was gaan drinken. Hij voelde zich genoodzaakt daarover te liegen......
Klinkt toch wel als meer gedoe dan alleen verrast dat je ex-partner niet thuis komt voor date night
Je geeft correct aan waarom ik dit topic heb geopend (teleurstelling etc). Dat hij zich genoodzaakt voelt om te liegen is niet mijn schuld. Je zegt dat hij mijn ex-partner was op dit moment, dat klopt niet. Wij hadden afgesproken af te koelen, en vooral geen grote besluiten te nemen in het hitte van het moment.
maandag 21 september 2020 18:13
Natuurlijk schrijf ik over wat ik nodig heb.Mumper schreef: ↑21-09-2020 18:04Op basis van jouw reacties ja. Ik lees alleen over wat jij nodig hebt: niet alleen kunnen zijn, werk zoeken, begeleiding, huis etc. De liefde is allang over of was vanaf het begin al op z'n minst problematisch. En je laat het je aanleunen, je bent verbaasd dat je nog steeds geen stappen hebt gezet. Als je nog lang in zijn huis blijft zo dan komt dat een beetje profiteerderig over
Ik ben het eens met dat de relatie op zijn minst vanaf het begin al problematisch was.
Het verbaasd mij dat ik op jou als profiteur overkom. Ik betaal de helft en qua huishouden draag ik meer dan mijn steentje bij.
