Relaties
alle pijlers
** Longdistance relationships deel 11 **
vrijdag 26 september 2008 om 23:03
En daar gaan we weer! Met of zonder longdistance
Isiss: getrouwd met R. uit Marokko. Is in BE gaan wonen om hem makkelijker deze kant op te krijgen. 2,5 jaar longdistance relatie gehad.Speeseend: relatie met J. uit Duitsland. Druk aan de studie. J komt vaak deze kant op of Spees gaat naar Duitsland.Cadi: helaas ook nog steeds legaal. Hij woont in Turkije, ook samen een kindje. De bedoeling is dat hij hierheen komt hij is ook net geslaagd voor zijn examen.Fille: longdistance relatie met Berliner (we hebben toch best nog veel legalen hier hoor). Hij woont in Duitsland. Toekomst waar en hoe nog onbekend. Misschien gaat fille naar Duitsland??Es1450: illegaal hier. Zorgt voor neverending scriptiestories, schoonfamilieverhalen en werkperikelen die heel saai zijn. (haar eigen woorden). Long-distance ervaring met een Panamees, maar ze woont nu samen met een Nederlander!Margaretha: jaren lang gelongdistanced (wat je wel niet allemaal kan met dit woord). Woont en werkt nu in Spanje vlakbij haar vriend.Rianneplaya: Long distance relatie gehad met een Mexicaan. Daar naar toe verhuisd en blijven hangen. Woont en werkt nu in Mexico waar ze geniet van het single leven.La Moon: Geen longdistance meer omdat ze de zon heeft opgezocht. Ze woont nu samen met haar vriend op de Canarische eilanden.Jooles: Heeft een relatie gehad met een Nederlander die in China ging wonen. Het is toen over gegaan (Chinees heeft nu bedacht dat ie terug wilt naar NL, maar met zn nieuwe liefde). Jooles is nog lekker vrijgezellig.Ine: Woonachtig in Tirol met haar zoon van 2. Had een relatie met een NL uit Noord Holland en dus long distance. Relatie is nu over, maar Ine is gezellig blijven hangen!Mezelf nog: findingnemo, relatie gehad met een Belgische Marokkaan en in Marokko gaan wonen. Sinds augustus 2008 mn zooi terug in NL en relatie over. Nu lekker vrijgezel.En beste nieuwe mensen, : wees welkom! Hopelijk kan je het een beetje volgen met deze intro.
Isiss: getrouwd met R. uit Marokko. Is in BE gaan wonen om hem makkelijker deze kant op te krijgen. 2,5 jaar longdistance relatie gehad.Speeseend: relatie met J. uit Duitsland. Druk aan de studie. J komt vaak deze kant op of Spees gaat naar Duitsland.Cadi: helaas ook nog steeds legaal. Hij woont in Turkije, ook samen een kindje. De bedoeling is dat hij hierheen komt hij is ook net geslaagd voor zijn examen.Fille: longdistance relatie met Berliner (we hebben toch best nog veel legalen hier hoor). Hij woont in Duitsland. Toekomst waar en hoe nog onbekend. Misschien gaat fille naar Duitsland??Es1450: illegaal hier. Zorgt voor neverending scriptiestories, schoonfamilieverhalen en werkperikelen die heel saai zijn. (haar eigen woorden). Long-distance ervaring met een Panamees, maar ze woont nu samen met een Nederlander!Margaretha: jaren lang gelongdistanced (wat je wel niet allemaal kan met dit woord). Woont en werkt nu in Spanje vlakbij haar vriend.Rianneplaya: Long distance relatie gehad met een Mexicaan. Daar naar toe verhuisd en blijven hangen. Woont en werkt nu in Mexico waar ze geniet van het single leven.La Moon: Geen longdistance meer omdat ze de zon heeft opgezocht. Ze woont nu samen met haar vriend op de Canarische eilanden.Jooles: Heeft een relatie gehad met een Nederlander die in China ging wonen. Het is toen over gegaan (Chinees heeft nu bedacht dat ie terug wilt naar NL, maar met zn nieuwe liefde). Jooles is nog lekker vrijgezellig.Ine: Woonachtig in Tirol met haar zoon van 2. Had een relatie met een NL uit Noord Holland en dus long distance. Relatie is nu over, maar Ine is gezellig blijven hangen!Mezelf nog: findingnemo, relatie gehad met een Belgische Marokkaan en in Marokko gaan wonen. Sinds augustus 2008 mn zooi terug in NL en relatie over. Nu lekker vrijgezel.En beste nieuwe mensen, : wees welkom! Hopelijk kan je het een beetje volgen met deze intro.
vrijdag 5 juni 2009 om 16:46
Hahaha! Vallen ze zo op dan? Of zijn ze zooo groot op je rug. Sloerie.
Maar je bent geen pieperd hoor, ik weet hoe erg ze pijn doen!
Mijn minnaar is vlak erna met een vriend naar de sauna geweest, had die vriend gezegd.. wat heb jij op je ellebogen joh!
Oh.. dat? dat is niks, gevallen, had minnaar gezegd. Maar als je valt, val je niet op allebei je ellebogen. Die vriend snapte ook wel dat het niet van een val kwam, maar van iets anders .
Maar ehm.. Marg. Op je schenen? Hoe doe je dat dan?
Maar je bent geen pieperd hoor, ik weet hoe erg ze pijn doen!
Mijn minnaar is vlak erna met een vriend naar de sauna geweest, had die vriend gezegd.. wat heb jij op je ellebogen joh!
Oh.. dat? dat is niks, gevallen, had minnaar gezegd. Maar als je valt, val je niet op allebei je ellebogen. Die vriend snapte ook wel dat het niet van een val kwam, maar van iets anders .
Maar ehm.. Marg. Op je schenen? Hoe doe je dat dan?
vrijdag 5 juni 2009 om 20:25
Oh Nemo, gatver, ik vind pus echt het vieste woord in het Nederlands. Maar het klinkt naar. Al dacht ik even dat je er een soa aan overgehouden had, dus dan is dit misschien beter.
Ine, helende werking van alcohol binnenuit!
Marg, (ik zal er over ophouden hoor want het moet geen oneindig verhaal worden natuurlijk) het is ook mijn ding dat ik waarschijnlijk te calvinistisch ben opgevoed. Dat leidt tot een hoge niet-zeuren-mentaliteit.
Ik vind trouwens niet dat je niet mag streven naar veel verdienen en dat je iemands voeten moet kussen voor dankbaarheid. Ik snap ook de behoefte aan financiële zekerheid. Maar als je wel naar de schoonheidsspecialist kan, dure shampoo koopt, en uit eten gaat, dan kies je er eigenlijk voor om niet meer dan 50 euro te sparen. Dan kan je wel zeggen dat het leven anders niet leuk is of dat het nodig is, maar het is geen eerste levensbehoefte. Dus als ik dan lees dat je 'arm' bent (en misschien lees ik de toon helemaal verkeerd) dan gaat dat er bij mij niet in. Maar goed, ik mag niet oordelen over andermans keuzes. Ieder heeft zo zijn prioriteiten qua uitgaven. Je hebt natuurlijk ook gezinnen waar te weinig geld voor eten is maar wel voor shag of een stereo-installatie. Toen mijn zus studeerde had ze een keer een nieuwe beha nodig en haar schoenen lekten terwijl de winter er aan kwam. Maar ze ging naar de kroeg. Mijn moeder begreep er niks van. Van dat geld kon ze toch ook een nieuwe beha kopen? Nouja, haar prioriteiten lagen dus anders.
Wel leuk: ik heb ooit een test gedaan op internet bij het nibud ofzo en daar werd getest hoe arm je was. Bij mij viel het best mee (ik denk dat ik qua inkomsten onder de 700 euro zat) want daar rekenden ze ook sociale aspecten mee. Mensen die in armoede leven zitten ook vaak in isolement. Dus als jij regelmatig naar de kroeg gaat of het theater dan scoor je al een stuk lager wat betreft armoede. Mijn zus was dus eigenlijk heel goed bezig volgens die test.
Trouwens Marg, ik denk dat al je investeringen en wat je nu doet zich op termijn echt terug gaan betalen. Maar Rome is ook niet in één dag gebouwd.
Ik had net echt een vreselijk humeur, dus ik had me voorbereid op een avond op de bank met een film (gordijnen dicht). Maar het is zowaar over. Ik werk best vaak langer op vrijdag terwijl dat daar ongeveer de meest onlogische dag voor is.
Cadi, leuk een bruiloft. Ik vind dat er in mijn omgeving ook maar 's getrouwd moet worden.
Ine, helende werking van alcohol binnenuit!
Marg, (ik zal er over ophouden hoor want het moet geen oneindig verhaal worden natuurlijk) het is ook mijn ding dat ik waarschijnlijk te calvinistisch ben opgevoed. Dat leidt tot een hoge niet-zeuren-mentaliteit.
Ik vind trouwens niet dat je niet mag streven naar veel verdienen en dat je iemands voeten moet kussen voor dankbaarheid. Ik snap ook de behoefte aan financiële zekerheid. Maar als je wel naar de schoonheidsspecialist kan, dure shampoo koopt, en uit eten gaat, dan kies je er eigenlijk voor om niet meer dan 50 euro te sparen. Dan kan je wel zeggen dat het leven anders niet leuk is of dat het nodig is, maar het is geen eerste levensbehoefte. Dus als ik dan lees dat je 'arm' bent (en misschien lees ik de toon helemaal verkeerd) dan gaat dat er bij mij niet in. Maar goed, ik mag niet oordelen over andermans keuzes. Ieder heeft zo zijn prioriteiten qua uitgaven. Je hebt natuurlijk ook gezinnen waar te weinig geld voor eten is maar wel voor shag of een stereo-installatie. Toen mijn zus studeerde had ze een keer een nieuwe beha nodig en haar schoenen lekten terwijl de winter er aan kwam. Maar ze ging naar de kroeg. Mijn moeder begreep er niks van. Van dat geld kon ze toch ook een nieuwe beha kopen? Nouja, haar prioriteiten lagen dus anders.
Wel leuk: ik heb ooit een test gedaan op internet bij het nibud ofzo en daar werd getest hoe arm je was. Bij mij viel het best mee (ik denk dat ik qua inkomsten onder de 700 euro zat) want daar rekenden ze ook sociale aspecten mee. Mensen die in armoede leven zitten ook vaak in isolement. Dus als jij regelmatig naar de kroeg gaat of het theater dan scoor je al een stuk lager wat betreft armoede. Mijn zus was dus eigenlijk heel goed bezig volgens die test.
Trouwens Marg, ik denk dat al je investeringen en wat je nu doet zich op termijn echt terug gaan betalen. Maar Rome is ook niet in één dag gebouwd.
Ik had net echt een vreselijk humeur, dus ik had me voorbereid op een avond op de bank met een film (gordijnen dicht). Maar het is zowaar over. Ik werk best vaak langer op vrijdag terwijl dat daar ongeveer de meest onlogische dag voor is.
Cadi, leuk een bruiloft. Ik vind dat er in mijn omgeving ook maar 's getrouwd moet worden.
vrijdag 5 juni 2009 om 20:34
Iemand blij verheugd met de winst van Wilders? Kjong niet dus. Ik ook niet. Ik heb echt tot in het hokje staan twijfelen wat ik ging stemmen. Da's nog nooit gebeurd.
Heb ik trouwens al verteld dat Berliner en ik elkaar laatst drie jaar kenden? Dus nu drie jaar, een week en twee dagen. Dus dan is het drie jaar en drie dagen geleden dat we voor het eerst hebben gezoend.
Heb ik trouwens al verteld dat Berliner en ik elkaar laatst drie jaar kenden? Dus nu drie jaar, een week en twee dagen. Dus dan is het drie jaar en drie dagen geleden dat we voor het eerst hebben gezoend.
vrijdag 5 juni 2009 om 22:09
quote:Margaretha2 schreef op 05 juni 2009 @ 11:29: maar waarschijnlijk is wat jij zegt waar, dat anderen ook minder of weinig verdienen of nog minder overhouden en vinden dat ik niet zo moet zeuren. Ik vind het jammer dat daar de nadruk op ligt terwijl ik zelf juist liever altijd de andere kant op wil denken. Ik vind het heel inspirerend om naar verhalen van mensen te luisteren die ook in zo'n situatie gezeten hebben en wat zij gedaan hebben om eruit te komen, om vooruit te komen
Nu trek je weer vergelijking met anderen.
Maar dan de andere kant op: Anderen die minder verdienen
Eerst vind je eigenlijk dat je ook best een Nederlands starterssalaris verdient. En nu 'realiseer' je je (hoewel het in mijn ogen geen realiseren is in de betekenis van beseffen, het is slechts bedenken) dat anderen evt minder overhouden.
Die 50 ballen daar had ik het niet over. Ik heb gezegd dat 5 tot 10 % van je salaris een heel normáal percentage is om te sparen.
Eigenlijk had ik het niet over 'arm zijn' of niet. Ik had het over ontevredenheid.
En ik heb voornamelijk duidelijk proberen te maken dat je je éigen doelen moet stellen.
Niet je optrekken aan zg self made women (die moet je me toch maar eens uitleggen, wat dat is zoals jij effe omschreef, en vooral welke vrouwen daar niet onder vallen), of je afzetten tegen het 'typische immigrantenleven' (huh?), maar kijken wat je situatie nú voor voordelen brengt, voor later.
En dat is volgens mij dat je in je eigen werkveld eindelijk iets op je cv hebt staan. Het is ook nog werk dat je leuk vindt!
Ondanks je eigen bewering de zaken van alle kanten te bekijken, zie ik juist terug in je woorden dat je allerlei kanten aan het vergelijken bent.
Hokje dit, wil je niet in passen. Hokje dat, kijk je tegen op, wil je wel, maar duurt te lang. Hokje zus heeft wel lekker fris groen gras. Hokje zo enz.
Maar wat wil je nou eigenlijk zélf, vanuit je binnenste, behalve heel snel slapend rijk en beroemd worden net als iedereen?
En verhalen van anderen kunnen misschien inspirerend zijn (een doktersromannetje kan dat ook zijn), maar het is in niets te vergelijken met de klappen van de zweep die het echte leven je uitdeelt.
Boekenwijsheid moet nog levenswijsheid worden.
Dat je je niet gerealiseerd hebt (misschien bedacht, maar niet beseft) tijdens je studie dat je op de arbeidsmarkt weer als piepkuiken begint, begrijp ik heus.
Een groep8'er voelt zich ook uitgeleerd en groot en klaar voor de wereld, en begint ineens als brugpieper waarbij hij in het niet valt. Zou het redelijk zijn als die brugpieper zou zeggen dat 'hij zo hard geleerd had,en eigenlijk had gedacht dat hij op de middelbare school daarom wel gelijk in de eindexamenklas kon beginnen?
En dan begin jij, behalve als schoolverlater (jaja), ook nog als immigrant.
Dat wil niet zeggen dat je slechts 1 broek in de kast moet/wil hebben en een schoonmaakbaantje moet nemen voor de rest van je leven. Dat wil wel zeggen dat jij opnieuw begint. Ook al ken je de taal, ook al heb je daar je mooie vent zitten, ook al ben je gewend je snel aan te passen door reiservaringen. Dan wil het nog niet zo zijn dat anderen zich daarom snel aanpassen aan jou, de immigrant.
Jij zal je dus altijd een beetje meer moeten bewijzen, in het begin.
In het werkende leven moet je dat sowieso. Eigenlijk altijd wel bewijzen. Zeker als je ambities hebt.
Ik hoor mezelf nu al zeggen tegen Kjongen, je kan wel groot willen zijn, maar bij groot zijn hoort niet alleen later naar bed mogen (kunnen), maar des te meer hard werken op elk vlak, veel verantwoordelijkheid dragen, en er is niemand die het van je overneemt.
Hij vergelijkt zichzelf met mij, en heeft niet het besef wat er bij mijn rol allemaal nog meer hoort, als hij bijv ligt te slapen.
En dat hoef jij ook niet Marg, je volledig beseffen wat er allemaal nog voor je in het verschiet ligt.
Maar ik zou je wel de tip mee willen geven af en toe stil te staan bij waaróm je zit waar je nu zit, en dat dat niet erg is. Met je hoofd in de toekomst leven, levert ontevredenheid nu, als je het Nu al beseft.
Niet vergelijken met anderen.
Eigen keuzes maken.
En bewust zijn van je eigen hart en daarmee je eigen leven.
Nu trek je weer vergelijking met anderen.
Maar dan de andere kant op: Anderen die minder verdienen
Eerst vind je eigenlijk dat je ook best een Nederlands starterssalaris verdient. En nu 'realiseer' je je (hoewel het in mijn ogen geen realiseren is in de betekenis van beseffen, het is slechts bedenken) dat anderen evt minder overhouden.
Die 50 ballen daar had ik het niet over. Ik heb gezegd dat 5 tot 10 % van je salaris een heel normáal percentage is om te sparen.
Eigenlijk had ik het niet over 'arm zijn' of niet. Ik had het over ontevredenheid.
En ik heb voornamelijk duidelijk proberen te maken dat je je éigen doelen moet stellen.
Niet je optrekken aan zg self made women (die moet je me toch maar eens uitleggen, wat dat is zoals jij effe omschreef, en vooral welke vrouwen daar niet onder vallen), of je afzetten tegen het 'typische immigrantenleven' (huh?), maar kijken wat je situatie nú voor voordelen brengt, voor later.
En dat is volgens mij dat je in je eigen werkveld eindelijk iets op je cv hebt staan. Het is ook nog werk dat je leuk vindt!
Ondanks je eigen bewering de zaken van alle kanten te bekijken, zie ik juist terug in je woorden dat je allerlei kanten aan het vergelijken bent.
Hokje dit, wil je niet in passen. Hokje dat, kijk je tegen op, wil je wel, maar duurt te lang. Hokje zus heeft wel lekker fris groen gras. Hokje zo enz.
Maar wat wil je nou eigenlijk zélf, vanuit je binnenste, behalve heel snel slapend rijk en beroemd worden net als iedereen?
En verhalen van anderen kunnen misschien inspirerend zijn (een doktersromannetje kan dat ook zijn), maar het is in niets te vergelijken met de klappen van de zweep die het echte leven je uitdeelt.
Boekenwijsheid moet nog levenswijsheid worden.
Dat je je niet gerealiseerd hebt (misschien bedacht, maar niet beseft) tijdens je studie dat je op de arbeidsmarkt weer als piepkuiken begint, begrijp ik heus.
Een groep8'er voelt zich ook uitgeleerd en groot en klaar voor de wereld, en begint ineens als brugpieper waarbij hij in het niet valt. Zou het redelijk zijn als die brugpieper zou zeggen dat 'hij zo hard geleerd had,en eigenlijk had gedacht dat hij op de middelbare school daarom wel gelijk in de eindexamenklas kon beginnen?
En dan begin jij, behalve als schoolverlater (jaja), ook nog als immigrant.
Dat wil niet zeggen dat je slechts 1 broek in de kast moet/wil hebben en een schoonmaakbaantje moet nemen voor de rest van je leven. Dat wil wel zeggen dat jij opnieuw begint. Ook al ken je de taal, ook al heb je daar je mooie vent zitten, ook al ben je gewend je snel aan te passen door reiservaringen. Dan wil het nog niet zo zijn dat anderen zich daarom snel aanpassen aan jou, de immigrant.
Jij zal je dus altijd een beetje meer moeten bewijzen, in het begin.
In het werkende leven moet je dat sowieso. Eigenlijk altijd wel bewijzen. Zeker als je ambities hebt.
Ik hoor mezelf nu al zeggen tegen Kjongen, je kan wel groot willen zijn, maar bij groot zijn hoort niet alleen later naar bed mogen (kunnen), maar des te meer hard werken op elk vlak, veel verantwoordelijkheid dragen, en er is niemand die het van je overneemt.
Hij vergelijkt zichzelf met mij, en heeft niet het besef wat er bij mijn rol allemaal nog meer hoort, als hij bijv ligt te slapen.
En dat hoef jij ook niet Marg, je volledig beseffen wat er allemaal nog voor je in het verschiet ligt.
Maar ik zou je wel de tip mee willen geven af en toe stil te staan bij waaróm je zit waar je nu zit, en dat dat niet erg is. Met je hoofd in de toekomst leven, levert ontevredenheid nu, als je het Nu al beseft.
Niet vergelijken met anderen.
Eigen keuzes maken.
En bewust zijn van je eigen hart en daarmee je eigen leven.
anoniem_6508c736c41ff wijzigde dit bericht op 05-06-2009 22:21
Reden: stomme quotecodes
Reden: stomme quotecodes
% gewijzigd
vrijdag 5 juni 2009 om 22:32
Kjong, wat een wijsheid. En als ik even in mag haken ondanks dat het niet voor mij bedoeld is; ik vind het best moeilijk om mezelf niet met anderen te vergelijken. Ik ga toevallig morgen eten met vriendinnetjes van de middelbare school, waarvan ik sommige al even niet gezien heb, en ik ga dan toch kijken wat iedereen bereikt heb en hoe ik mezelf daar aan kan meten. Internet is ook een prima ding. En als ik het los van alles bekijk ben ik beste tevree over wat ik doe, maar dat meten blijft toch. Ik hoop dat het over gaat als ik ouder en wijzer ben.
Ik weet niet wanneer ik mag zoenen. Ik hoop nog een weekendje deze zomer, maar gezien mijn plannen heeft geld en vrije dagen sparen ook best wel prioriteit. Dus het moet goedkoop en van vrijdagavond tot zondag. Dat is meestal teveel gevraagd. Met transavia is dat sowieso geen optie heb ik ontdekt. De ns is mijn laatste hoop. Of eurolines Maar volgend weekend zit ik in Parijs. Weliswaar niet met Berliner, maar toch mag ik niet klagen.
Ik kijk een Franse film die ik voor sinterklaas gekregen heb, maar het is heel jaren '90 waardoor ik te snel afgeleid ben. Als ik Franse films zie wil ik wel spontaan goed Frans leren spreken. Als ik dan hierna een Spaanse en een Duitse film ga kijken word ik helemaal gek in mijn hoofd qua taal-ambities.
Ik weet niet wanneer ik mag zoenen. Ik hoop nog een weekendje deze zomer, maar gezien mijn plannen heeft geld en vrije dagen sparen ook best wel prioriteit. Dus het moet goedkoop en van vrijdagavond tot zondag. Dat is meestal teveel gevraagd. Met transavia is dat sowieso geen optie heb ik ontdekt. De ns is mijn laatste hoop. Of eurolines Maar volgend weekend zit ik in Parijs. Weliswaar niet met Berliner, maar toch mag ik niet klagen.
Ik kijk een Franse film die ik voor sinterklaas gekregen heb, maar het is heel jaren '90 waardoor ik te snel afgeleid ben. Als ik Franse films zie wil ik wel spontaan goed Frans leren spreken. Als ik dan hierna een Spaanse en een Duitse film ga kijken word ik helemaal gek in mijn hoofd qua taal-ambities.
vrijdag 5 juni 2009 om 23:04
zaterdag 6 juni 2009 om 00:57
Ik reageer dan toch nog even .
Ten eerste bedankt voor alle raad en meedenken.
Om even wat op te helderen.
Fille, nee ik vind mezelf niet echt arm hoor, ik heb het stukje nog eens nagelezen en ik hoor het me al zeggen en weet ook precies hoe ik het geschreven heb. Ik was aan het uitleggen dat al die dingen die ik opnoem die ervoor gezorgd hebben dat ik geen geld meer overheb (zoals koffie, een keer lunchen, enzovoort) eigenlijk héél weinig geld kosten, maargoed, ik heb een dusdanig laag salaris, dat het opeens wel meetelt. Ik kan de intonatie er niet bij doen helaas maar het was geen verzuchting .
Ik weet dat ik meer zou kunnen besparen dan die vijftig euro. Ik denk zo tussen de 100 en 150 euro, want ik denk dat ik per maand ongeveer 50 tot 100 euro uitgeef aan nutteloze dingen (een keer een tijdschrift of boek, een keer naar de film, die kopjes koffie enzovoort) maar dan nog vind ik dat een laag bedrag in absolute aantallen gezien. Mijn leven zou er een heel stuk minder plezierig van worden, en het zou me weinig opleveren. Daarom vind ik dat geen echte oplossing.
Kjong, met een typisch immigrantenleven bedoel ik: het hele jaar door bikkelen, steeds weinig uitgeven voor jezelf want 'thuis' heeft men het veel zwaarder, alles wat je kan sparen sparen, dan eens per jaar op vakantie, daar alles uitgeven wat je gespaard hebt, en dan weer platzak terugkeren en daar begint de ratrace opnieuw. En dan een maand later krijg je vader een hartinfarct en ligt op de IC en kan je er niet naartoe. Ik zie en zag zo veel immigranten leven, zowel in Nederland als hier, en ik begrijp dat mensen vaak geen keuze hebben, maar dat leven lijkt me eerlijk gezegd verschrikkelijk. Ik zal er dus alles aan doen om dat voor mezelf te voorkomen. Dat dat niet binnen een halfjaar lukt is prima maar het is wel een van mijn doelen.
Wat betreft het bedrag, ik blijf erbij dat ik het héél weinig vind. Überhaupt. Dat een hele hoop mensen minder verdienen of hetzelfde doet daar niets aan af, het absolute bedrag is gewoon behoorlijk weinig. Net als die vijftig euro per maand (twee jaar sparen voor 1000 euro). Ik ga me er niet voor verontschuldigen dat ik het ontzettend weinig vind, en ik hoop ook niet dat iemand zich erdoor gekwetst voelt (de mensen die ik hier ken die dit ook verdienen vinden het zelf ook héél weinig). Niet dat het leven één grote misère is (dat vind ik echt niet, en hey dat vonden zelfs de meeste mensen die ik kende in Guate niet en die verdienden ongeveer 30 keer zo weinig als ik). Maar het bedrag blijft laag.
En ik realiseerde me eigenlijk al wel eerder dat er anderen zijn die minder overhouden hoor, alleen dat staat voor mij, nogmaals, los van wat ík verdien en los van het bedrag: dan verdienen we allemaal weinig.
Ik heb trouwens nooit gedacht dat ik meteen CEO zou worden of whatever hoor. Ik ben wel begonnen te studeren toen ouderejaars nog uit de collegebanken werden geplukt en contracten aangeboden kregen met leasebakken en alles erop en eraan, en zelfs vorig jaar, toen ik me ging oriënteren op werk kwam ik erachter dat afgestudeerden in mijn richting op mijn universiteit het driedubbele verdienen van wat ik verdien. Dat ik de verwachtingen moet bijstellen vind ik niet stom van mezelf of naïef, maar mijn situatie is veranderd (ben in het buitenland gaan wonen) en dé situatie is veranderd (kredietcrisis). Ik stel mijn verwachtingen natuurlijk wel bij als ik erachter kom dat ze niet realistisch (meer) zijn, maar het is niet zo dat ik zelf maar wat uit mijn grote duim had gezogen toen ik die verwachtingen kweekte.
Ok, dat even opgehelderd .
Ik vind het een goeie tip om na te denken wat je echt wilt, en ik doe dat ook regelmatig. Heel erg uitgebreid, hoe wil ik dat mijn leven eruit ziet over vijf jaar of over tien en dan fantaseer ik over alles, dus ook, hoe woon ik, wat doe ik in mijn vrije tijd, enzovoort. Die ideeën veranderen natuurlijk ook af en toe, maar over het algemeen heb ik het min of meer duidelijk voor mezelf, in elk geval op dit moment, waar ik naartoe wil in mijn carriere en in mijn persoonlijke leven. Ik probeer daar mijn keuzes op aan te passen en ik probeer dat niet uit het oog te verliezen. Ik vergelijk inderdaad constant met anderen, maar ik zie daar zelf niet zo'n gevaar in. Ik verlies mijn eigen gedachten heus niet uit het oog, maar ik zie om me heen steeds nieuwe situaties, en dan denk ik 'hey, dat lijkt me ook wat' of 'nee zeg, dat wil ik absoluut niet'.
Ik probeer mezelf te motiveren om die doelen te halen, dat gaat niet altijd vanzelf want ik ben net zoals zoveel mensen ook wel 'makkelijk' en ik kan gerust een week, en dan nog een, niet aan die doelen denken of niets doen om er dichterbij te komen, en dan worden die paar weken een maand, en voor je het weet is het een halfjaar verder en heb je geen stap gezet.
Onder andere vind ik het daarom leuk om met anderen over doelen te praten, en ook héél erg leuk en inspirerend om te luisteren naar anderen die hun eigen doelen bereikt hebben of aan het bereiken zijn. Dat houdt me bezig met mijn eigen doelen, en geeft me ook stof tot nadenken. Eén van die dingen is inderdaad dat mensen die 'het gemaakt hebben' (op een manier die ik inspirerend vind dus, dus ik heb het hier niet over bijvoorbeeld Britney Spears of Giselle Bundchen en zelfs niet over Ronaldo) altijd meer lijken te willen, niet bang zijn om meer te willen, en daar vol voor gaan. Inherent aan die wil om te veranderen is volgens mij dat je de huidige situatie niet goed (genoeg) vindt.
Een andere overeenkomst die iedereen heeft is heel enthousiast zijn over wat je doet en daar vol voor gaan. Ook dat is negatief te vertalen: altijd de beste willen zijn. Zo kan je elke eigenschap wel positief of negatief vertalen, net hoe je het zelf ziet. Ik ben er dus zelf achtergekomen dat die wil om meer te willen en de onvrede met de huidige situatie (op bepaalde punten natuurlijk, niet dat ik opeens mijn werk niet meer als grote kans zie en dat ik niet blij ben dat ik in deze tijd een vast contract heb gekregen, enzovoort enzovoort enzovoort) niet erg is, dat ik me er niet voor hoef te schamen, en dat dat ook positief te gebruiken is.
Ik heb bv. met veel plezier de Women in Leadership Conferences van de universiteit van Berkeley bekeken. Ik heb ook een goeie vriendin die een jaar of vijf ouder is dan ik, en me dus net een paar stappen voor loopt. Toevallig heb ik vanavond lang met haar zitten praten op msn en dat vind ik bijvoorbeeld ook heel inspirerend. Het is verder ook iemand die sowieso veel eerder haar eigen boontjes heeft moeten doppen dan ik, maar zij is door min of meer dezelfde fases en zelfde ervaringen heen gegaan en geeft heel goeie concrete tips en feedback en verder staat ze altijd aan de zijlijn te juichen. Dat soort gesprekken zijn voor mij heel waardevol.
Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat ik andere mensen niet zou respecteren of zelfs bewonderen. Ik kan met veel bewondering kijken naar bijvoorbeeld artiesten en kunstenaars, en vind het leuk om over hun leven te horen, maar het staat gewoon niet zo dicht bij me.
Ten eerste bedankt voor alle raad en meedenken.
Om even wat op te helderen.
Fille, nee ik vind mezelf niet echt arm hoor, ik heb het stukje nog eens nagelezen en ik hoor het me al zeggen en weet ook precies hoe ik het geschreven heb. Ik was aan het uitleggen dat al die dingen die ik opnoem die ervoor gezorgd hebben dat ik geen geld meer overheb (zoals koffie, een keer lunchen, enzovoort) eigenlijk héél weinig geld kosten, maargoed, ik heb een dusdanig laag salaris, dat het opeens wel meetelt. Ik kan de intonatie er niet bij doen helaas maar het was geen verzuchting .
Ik weet dat ik meer zou kunnen besparen dan die vijftig euro. Ik denk zo tussen de 100 en 150 euro, want ik denk dat ik per maand ongeveer 50 tot 100 euro uitgeef aan nutteloze dingen (een keer een tijdschrift of boek, een keer naar de film, die kopjes koffie enzovoort) maar dan nog vind ik dat een laag bedrag in absolute aantallen gezien. Mijn leven zou er een heel stuk minder plezierig van worden, en het zou me weinig opleveren. Daarom vind ik dat geen echte oplossing.
Kjong, met een typisch immigrantenleven bedoel ik: het hele jaar door bikkelen, steeds weinig uitgeven voor jezelf want 'thuis' heeft men het veel zwaarder, alles wat je kan sparen sparen, dan eens per jaar op vakantie, daar alles uitgeven wat je gespaard hebt, en dan weer platzak terugkeren en daar begint de ratrace opnieuw. En dan een maand later krijg je vader een hartinfarct en ligt op de IC en kan je er niet naartoe. Ik zie en zag zo veel immigranten leven, zowel in Nederland als hier, en ik begrijp dat mensen vaak geen keuze hebben, maar dat leven lijkt me eerlijk gezegd verschrikkelijk. Ik zal er dus alles aan doen om dat voor mezelf te voorkomen. Dat dat niet binnen een halfjaar lukt is prima maar het is wel een van mijn doelen.
Wat betreft het bedrag, ik blijf erbij dat ik het héél weinig vind. Überhaupt. Dat een hele hoop mensen minder verdienen of hetzelfde doet daar niets aan af, het absolute bedrag is gewoon behoorlijk weinig. Net als die vijftig euro per maand (twee jaar sparen voor 1000 euro). Ik ga me er niet voor verontschuldigen dat ik het ontzettend weinig vind, en ik hoop ook niet dat iemand zich erdoor gekwetst voelt (de mensen die ik hier ken die dit ook verdienen vinden het zelf ook héél weinig). Niet dat het leven één grote misère is (dat vind ik echt niet, en hey dat vonden zelfs de meeste mensen die ik kende in Guate niet en die verdienden ongeveer 30 keer zo weinig als ik). Maar het bedrag blijft laag.
En ik realiseerde me eigenlijk al wel eerder dat er anderen zijn die minder overhouden hoor, alleen dat staat voor mij, nogmaals, los van wat ík verdien en los van het bedrag: dan verdienen we allemaal weinig.
Ik heb trouwens nooit gedacht dat ik meteen CEO zou worden of whatever hoor. Ik ben wel begonnen te studeren toen ouderejaars nog uit de collegebanken werden geplukt en contracten aangeboden kregen met leasebakken en alles erop en eraan, en zelfs vorig jaar, toen ik me ging oriënteren op werk kwam ik erachter dat afgestudeerden in mijn richting op mijn universiteit het driedubbele verdienen van wat ik verdien. Dat ik de verwachtingen moet bijstellen vind ik niet stom van mezelf of naïef, maar mijn situatie is veranderd (ben in het buitenland gaan wonen) en dé situatie is veranderd (kredietcrisis). Ik stel mijn verwachtingen natuurlijk wel bij als ik erachter kom dat ze niet realistisch (meer) zijn, maar het is niet zo dat ik zelf maar wat uit mijn grote duim had gezogen toen ik die verwachtingen kweekte.
Ok, dat even opgehelderd .
Ik vind het een goeie tip om na te denken wat je echt wilt, en ik doe dat ook regelmatig. Heel erg uitgebreid, hoe wil ik dat mijn leven eruit ziet over vijf jaar of over tien en dan fantaseer ik over alles, dus ook, hoe woon ik, wat doe ik in mijn vrije tijd, enzovoort. Die ideeën veranderen natuurlijk ook af en toe, maar over het algemeen heb ik het min of meer duidelijk voor mezelf, in elk geval op dit moment, waar ik naartoe wil in mijn carriere en in mijn persoonlijke leven. Ik probeer daar mijn keuzes op aan te passen en ik probeer dat niet uit het oog te verliezen. Ik vergelijk inderdaad constant met anderen, maar ik zie daar zelf niet zo'n gevaar in. Ik verlies mijn eigen gedachten heus niet uit het oog, maar ik zie om me heen steeds nieuwe situaties, en dan denk ik 'hey, dat lijkt me ook wat' of 'nee zeg, dat wil ik absoluut niet'.
Ik probeer mezelf te motiveren om die doelen te halen, dat gaat niet altijd vanzelf want ik ben net zoals zoveel mensen ook wel 'makkelijk' en ik kan gerust een week, en dan nog een, niet aan die doelen denken of niets doen om er dichterbij te komen, en dan worden die paar weken een maand, en voor je het weet is het een halfjaar verder en heb je geen stap gezet.
Onder andere vind ik het daarom leuk om met anderen over doelen te praten, en ook héél erg leuk en inspirerend om te luisteren naar anderen die hun eigen doelen bereikt hebben of aan het bereiken zijn. Dat houdt me bezig met mijn eigen doelen, en geeft me ook stof tot nadenken. Eén van die dingen is inderdaad dat mensen die 'het gemaakt hebben' (op een manier die ik inspirerend vind dus, dus ik heb het hier niet over bijvoorbeeld Britney Spears of Giselle Bundchen en zelfs niet over Ronaldo) altijd meer lijken te willen, niet bang zijn om meer te willen, en daar vol voor gaan. Inherent aan die wil om te veranderen is volgens mij dat je de huidige situatie niet goed (genoeg) vindt.
Een andere overeenkomst die iedereen heeft is heel enthousiast zijn over wat je doet en daar vol voor gaan. Ook dat is negatief te vertalen: altijd de beste willen zijn. Zo kan je elke eigenschap wel positief of negatief vertalen, net hoe je het zelf ziet. Ik ben er dus zelf achtergekomen dat die wil om meer te willen en de onvrede met de huidige situatie (op bepaalde punten natuurlijk, niet dat ik opeens mijn werk niet meer als grote kans zie en dat ik niet blij ben dat ik in deze tijd een vast contract heb gekregen, enzovoort enzovoort enzovoort) niet erg is, dat ik me er niet voor hoef te schamen, en dat dat ook positief te gebruiken is.
Ik heb bv. met veel plezier de Women in Leadership Conferences van de universiteit van Berkeley bekeken. Ik heb ook een goeie vriendin die een jaar of vijf ouder is dan ik, en me dus net een paar stappen voor loopt. Toevallig heb ik vanavond lang met haar zitten praten op msn en dat vind ik bijvoorbeeld ook heel inspirerend. Het is verder ook iemand die sowieso veel eerder haar eigen boontjes heeft moeten doppen dan ik, maar zij is door min of meer dezelfde fases en zelfde ervaringen heen gegaan en geeft heel goeie concrete tips en feedback en verder staat ze altijd aan de zijlijn te juichen. Dat soort gesprekken zijn voor mij heel waardevol.
Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat ik andere mensen niet zou respecteren of zelfs bewonderen. Ik kan met veel bewondering kijken naar bijvoorbeeld artiesten en kunstenaars, en vind het leuk om over hun leven te horen, maar het staat gewoon niet zo dicht bij me.
zaterdag 6 juni 2009 om 01:04
Dames, ik ben dr weer! Moeders en tante waren hier, dus als ik niet aan het werk was, was ik bij hen. Druk, geen tijd voor internet, maar wel heel leuk natuurlijk.
Heb net alles bijgelezen, maar het is teveel om reacties te geven. Bij deze spring ik er weer in!
Het laatste is me nu nog wel even bijgebleven over geld ed.
Kjong heeft het al prachtig verwoord, maar Marg, ik herken je gevoelens wel hoor.
Ik ben straks ook al 2 jaar afgestudeerd en van een carriere of iets wat daar op lijkt is ook geen sprake. Tijdens mijn studie dacht ik ook (ja, naief) dat het daarna allemaal wel beter zou worden, maar ik was toen 'rijker' dan nu. Dan denk ik ook wel eens, verdorie, al die jaren blokken en nu nog niks. Mijn verwachtingen heb ik bijgesteld en ga er van uit dat een carriere hier niet gaat lukken, dat is voor straks in NL (en dat zal ook niet 1,2,3 voor elkaar zijn). Maar het komt er wel en ik denk dat jij echt al op de goede weg bent hoor! Zeker tijdens deze crisis, ben je op zn minst al bezig in je vakgebied. Gewoon nog even geduld hebben.
En nu herhaal ik dus vrijwel alles wat al gezegd is, maar wilde het nog even kwijt.
Heb net alles bijgelezen, maar het is teveel om reacties te geven. Bij deze spring ik er weer in!
Het laatste is me nu nog wel even bijgebleven over geld ed.
Kjong heeft het al prachtig verwoord, maar Marg, ik herken je gevoelens wel hoor.
Ik ben straks ook al 2 jaar afgestudeerd en van een carriere of iets wat daar op lijkt is ook geen sprake. Tijdens mijn studie dacht ik ook (ja, naief) dat het daarna allemaal wel beter zou worden, maar ik was toen 'rijker' dan nu. Dan denk ik ook wel eens, verdorie, al die jaren blokken en nu nog niks. Mijn verwachtingen heb ik bijgesteld en ga er van uit dat een carriere hier niet gaat lukken, dat is voor straks in NL (en dat zal ook niet 1,2,3 voor elkaar zijn). Maar het komt er wel en ik denk dat jij echt al op de goede weg bent hoor! Zeker tijdens deze crisis, ben je op zn minst al bezig in je vakgebied. Gewoon nog even geduld hebben.
En nu herhaal ik dus vrijwel alles wat al gezegd is, maar wilde het nog even kwijt.
zaterdag 6 juni 2009 om 01:17
Vroeger dacht ik ook altijd dat ik later als ik afgestudeerd was wel een goede, en voor goedbetaalde baan zou vinden. Goeie baan heb ik nu. Vind er niks aan maar so be it. Goed verdienen is echter iets anders. Moet 6 dagen per week werken voor ongeveer 600 euro. Ik spaar dus ook helemaal niks. Ben daar ook helemaal niet mee bezig. Soms opeens een goeie meevaller dat ik wat vertaalklussen heb en opeens veel geld heb. En dan doe ik daar meteen allemaal onzin mee. Ga of naar de kroeg, of zoals nu een stuk land kopen Je moet toch iets. Ik vond het vroeger helemaal niks om zo zuinig te leven. Want let wel, 600 euro is hier ook niet veel. Huur, gas, licht, internet etc is zo´n 300 euro. Dan nog ongeveer 80 voor verzekering en ook zo´n 80 voor telefoon. De rest is voor boodschappen, stappen, kleding etc. Maar dat interreseert met allemaal niet zoveel. Kleding koop ik bijna nooit. Zonde van het geld. Al is het wel eens nodig, keek gister foto´s van een vakantie 8 jaar geleden en sommige shirtjes heb ik nog steeds Verder doe ik wel ontzettend veel leuke dingen. Naar het strand kost niks, vaak weekendje kamperen, is ook bijna gratis. Je zet je tent neer en neemt een koelbox bier mee, hengel en bbq mee en klaar. Ik vind dit leven heerlijk. Het is compleet anders dan jou leven marg. Maar ik ben er blij mee.
Wat ik hier mee wil zeggen? Geen idee
Wat ik hier mee wil zeggen? Geen idee
zaterdag 6 juni 2009 om 01:18
Marg, ik ben blij dat het geen verzuchting is.
Leuk over dat nadenken over wat je wilt. Ik heb dus geen idee wat ik zou willen doen, maar moet daar natuurlijk wel over nadenken. In mijn functioneringsgesprek ging het er ook over. Ik vind het wel leuk om te horen wat mensen bij mij vinden passen. Degenen die bij het gesprek zaten zeiden iets waarbij je niet zoveel achter je bureau zit als ik nu doe en ze noemden ook iets creatiefs (neemt verder niet weg dat ik ook goed ben in wat ik doe, maar het is niet mijn levenswerk). Ben toch meer crea Bea dan ik dacht dus. Ik heb laatst trouwens bij volkskrant een ding gedaan over keuzes maken. Daar moest je ook voorbeelden kiezen. En.... Nemo zat bij mijn voorbeelden. Nemo, mag ik een poster?
Goed, ik zou wel verder willen filosoferen maar ik moet echt gaan slapen.
Kjong, ja die gouwe ouwe zoals Rome doen het altijd goed.
De film bleef matig. Ik heb tachtig keer terug moeten spoelen om weer aan te haken waar mijn gedachten afgedwaald waren.
Leuk over dat nadenken over wat je wilt. Ik heb dus geen idee wat ik zou willen doen, maar moet daar natuurlijk wel over nadenken. In mijn functioneringsgesprek ging het er ook over. Ik vind het wel leuk om te horen wat mensen bij mij vinden passen. Degenen die bij het gesprek zaten zeiden iets waarbij je niet zoveel achter je bureau zit als ik nu doe en ze noemden ook iets creatiefs (neemt verder niet weg dat ik ook goed ben in wat ik doe, maar het is niet mijn levenswerk). Ben toch meer crea Bea dan ik dacht dus. Ik heb laatst trouwens bij volkskrant een ding gedaan over keuzes maken. Daar moest je ook voorbeelden kiezen. En.... Nemo zat bij mijn voorbeelden. Nemo, mag ik een poster?
Goed, ik zou wel verder willen filosoferen maar ik moet echt gaan slapen.
Kjong, ja die gouwe ouwe zoals Rome doen het altijd goed.
De film bleef matig. Ik heb tachtig keer terug moeten spoelen om weer aan te haken waar mijn gedachten afgedwaald waren.
zaterdag 6 juni 2009 om 01:39
Hey Moon en Rianne, bedankt voor de reacties, ik ben blij te lezen dat jullie er ook wel wat van herkennen of herkenden!
Ik merk dat mijn posts extreeeeeeeeeeeem lang zijn maar ik probeer me zo goed mogelijk uit te leggen want ik heb wel een beetje het idee dat ik me moet verdedigen.
Rianne, jouw leven klinkt ook leuk! Ik heb ook een heel erg hippievriendin die europa rondreist in een busje (en soms dagen niet doucht, oh horror!) en ik luister met héél veel plezier naar haar verhalen, haar leven klinkt ook erg leuk! Nemo's leven trouwens ook!
Wat ik heel leuk vind aan mijn eigen leven is dat ik echt op een heel uitdagend niveau bezig ben, me super kan verdiepen in onderwerpen die ik echt mega interessant vind en daar steeds meer over kan leren. Het klinkt waarschijnlijk suf en nerdy maar ik ben echt elke dag blij met mijn werk tot nu toe en blij als ik weer nieuwe opdrachten krijg, ik kom op veel verschillende plekken, krijg een kijkje in de keuken van allerlei afdelingen van bedrijven en publieke organisaties.
Ik zou best wel graag meer willen reizen, maar ik vind de intellectuele uitdaging in mijn werk echt geweldig. Haha dat klonk écht nerdy. Wat het allerleukste misschien wel is is dat ik nog maar aan het begin sta en dat er nog jaren en jaren en jaren van steeds meer weten, leren, begrijpen me te wachten staan. Ik kan hier echt goed in worden denk ik, en dat lijkt me erg leuk.
Reizen, en andere dingen die jullie bijvoorbeeld doen probeer ik daarom in mijn vrije tijd voor elkaar te krijgen. Het lijkt me ook erg leuk om een tijdje te backpacken, een paar maanden, ik zou graag naar Zuid India willen en van daaruit verder Azië in, ik heb een min of meer serieus plan om met een stel vriendinnen een reis te maken naar Iran, maar dat moet dan allemaal om mijn werk heen, uiteraard.
Oh en wat ik verder leuk vind aan mijn leven, maar dat heeft niets met werk te maken, is dat ik me ook heel vrij voel (in tegenstelling tot wat misschien leek door die posts over financiele zekerheid enzo). Ik heb nu in een paar landen gewoond en ik verwacht dat ik in bijna elk land wel zou kunnen wonen. We zouden dus zomaar kunnen besluiten, over een jaar, of over vijf, om te vertrekken naar Johannesburg, Nieuw York, Buenos Aires, Abu Dabi, of Singapore. Ik heb het gevoel dat ik juist door mijn papiertje te halen nu overal een fijn leven voor mezelf kan creeëren plus een bijdrage leveren aan mijn toekomst, en dat voelt erg fijn.
Fille, creatief zijn hoeft niet persé met je handen te werken zijn, maar kan ook zijn bijvoorbeeld creatieve, buiten de box, oplossingen verzinnen voor problemen die ontstaan, of snel inspringen op die problemen.
Ik zou zelf mijn creativiteit wel meer willen stimuleren, ik heb het gevoel dat ik vaak dezelfde kant op denk. Mijn broertje is súpercreatief (in de zin van poëzie en schilderijen) en doet een commerciele opleiding gerelateerd daaraan, en hij heeft me beloofd oefeningen op te sturen die je kan doen om je hersens uit te dagen creatief te doen . Ik zal hem snel mailen want hij zal het wel vergeten zijn realiseer ik me nu.
Ik merk dat mijn posts extreeeeeeeeeeeem lang zijn maar ik probeer me zo goed mogelijk uit te leggen want ik heb wel een beetje het idee dat ik me moet verdedigen.
Rianne, jouw leven klinkt ook leuk! Ik heb ook een heel erg hippievriendin die europa rondreist in een busje (en soms dagen niet doucht, oh horror!) en ik luister met héél veel plezier naar haar verhalen, haar leven klinkt ook erg leuk! Nemo's leven trouwens ook!
Wat ik heel leuk vind aan mijn eigen leven is dat ik echt op een heel uitdagend niveau bezig ben, me super kan verdiepen in onderwerpen die ik echt mega interessant vind en daar steeds meer over kan leren. Het klinkt waarschijnlijk suf en nerdy maar ik ben echt elke dag blij met mijn werk tot nu toe en blij als ik weer nieuwe opdrachten krijg, ik kom op veel verschillende plekken, krijg een kijkje in de keuken van allerlei afdelingen van bedrijven en publieke organisaties.
Ik zou best wel graag meer willen reizen, maar ik vind de intellectuele uitdaging in mijn werk echt geweldig. Haha dat klonk écht nerdy. Wat het allerleukste misschien wel is is dat ik nog maar aan het begin sta en dat er nog jaren en jaren en jaren van steeds meer weten, leren, begrijpen me te wachten staan. Ik kan hier echt goed in worden denk ik, en dat lijkt me erg leuk.
Reizen, en andere dingen die jullie bijvoorbeeld doen probeer ik daarom in mijn vrije tijd voor elkaar te krijgen. Het lijkt me ook erg leuk om een tijdje te backpacken, een paar maanden, ik zou graag naar Zuid India willen en van daaruit verder Azië in, ik heb een min of meer serieus plan om met een stel vriendinnen een reis te maken naar Iran, maar dat moet dan allemaal om mijn werk heen, uiteraard.
Oh en wat ik verder leuk vind aan mijn leven, maar dat heeft niets met werk te maken, is dat ik me ook heel vrij voel (in tegenstelling tot wat misschien leek door die posts over financiele zekerheid enzo). Ik heb nu in een paar landen gewoond en ik verwacht dat ik in bijna elk land wel zou kunnen wonen. We zouden dus zomaar kunnen besluiten, over een jaar, of over vijf, om te vertrekken naar Johannesburg, Nieuw York, Buenos Aires, Abu Dabi, of Singapore. Ik heb het gevoel dat ik juist door mijn papiertje te halen nu overal een fijn leven voor mezelf kan creeëren plus een bijdrage leveren aan mijn toekomst, en dat voelt erg fijn.
Fille, creatief zijn hoeft niet persé met je handen te werken zijn, maar kan ook zijn bijvoorbeeld creatieve, buiten de box, oplossingen verzinnen voor problemen die ontstaan, of snel inspringen op die problemen.
Ik zou zelf mijn creativiteit wel meer willen stimuleren, ik heb het gevoel dat ik vaak dezelfde kant op denk. Mijn broertje is súpercreatief (in de zin van poëzie en schilderijen) en doet een commerciele opleiding gerelateerd daaraan, en hij heeft me beloofd oefeningen op te sturen die je kan doen om je hersens uit te dagen creatief te doen . Ik zal hem snel mailen want hij zal het wel vergeten zijn realiseer ik me nu.
zaterdag 6 juni 2009 om 04:53
zaterdag 6 juni 2009 om 05:11
La Moon; hoe is het met je nieuwe baantje?? Ik hoor je er nu niet over, alles toch wel goed?
Hier is vandaag de koning jarig en ik vrees dat alles dicht is. Baal ook als een stekker want gisteren ben ik bij de kopieerwinkel een plattegrond uit mijn Lonely Planet gaan kopieren en om 17.30 kwam ik er erachter dat ik die niet terug had gekregen. De bijbel van de reiziger: in de kopieerwinkel. Die dicht is. Kutterdankut. Hopelijk gaat die winkel maandag voor 9u open anders moet ik gewoon zonder LP op pad. Zucht. Mis hem vandaag al want moest nog wat info over restaurantjes en een internetcafe gaan zoeken (om te printen). Nu ben ik écht gehandicapt!
Ga nu eerst maar eens douchen en de stadwandeling lopen die ik met mijn groep moet gaan doen maandag (ze komen trouwens morgenochtend hier aan)
Hier is vandaag de koning jarig en ik vrees dat alles dicht is. Baal ook als een stekker want gisteren ben ik bij de kopieerwinkel een plattegrond uit mijn Lonely Planet gaan kopieren en om 17.30 kwam ik er erachter dat ik die niet terug had gekregen. De bijbel van de reiziger: in de kopieerwinkel. Die dicht is. Kutterdankut. Hopelijk gaat die winkel maandag voor 9u open anders moet ik gewoon zonder LP op pad. Zucht. Mis hem vandaag al want moest nog wat info over restaurantjes en een internetcafe gaan zoeken (om te printen). Nu ben ik écht gehandicapt!
Ga nu eerst maar eens douchen en de stadwandeling lopen die ik met mijn groep moet gaan doen maandag (ze komen trouwens morgenochtend hier aan)
zaterdag 6 juni 2009 om 09:32
Alhoewel er al een hoop gezegd is, ga ik me toch nog even in de gelddiscussie mengen. Marg, ik snap op zich best wat je bedoelt (je verwoordt het alleen af en toe wat onhandig, denk ik). Ik dacht na mijn afstuderen ook: jeeh, nu gaat het grote geld komen. En inderdaad, ik verdiende wel meer dan tijdens mijn studententijd. Maar ik had lang niet meer te besteden. Net wat Moon ook zegt. Tijdens mijn studie spaarde ik 150 euro per maand, deed allemaal leuke dingen en had aan het einde van mijn geld nooit een stukje maand over, eerder andersom. Maar toen ik ging werken wél. Sparen? Nee, hoor, aan het eind van de maand werd juist geld van de spaarrekening gehaald (was ik even blij dat ik tijdens mijn studententijd heb kunnen sparen en dat ook gedaan heb!). Maar als je klaar bent met studeren heb je ook meer en grotere uitgaven. Zoals je zelf al aangaf: je woont niet meer op kamers, maar hebt iets voor jezelf. Duurder, uiteraard (maar ook een soort van 'luxe'). Verzekeringen: ook duurder, want geen goedkope studentenverzekering meer. En zo zijn er nog een aantal voorbeelden. Heel erg balen, maar ik hoor om me heen heel veel mensen die zeggen: tijdens mijn studie had ik echt veel meer te besteden, ik voel me nu bijna 'arm'. Ik weet dan ook niet wat voor banen die vrienden van jou hebben, die als starterssalaris 2350 euro verdienen... maar goed.
Je begint zoals Kjong ook zei, inderdaad weer onderaan. Ik ben nu 5 jaar afgestudeerd en ben 3 banen verder. En de baan die ik nu heb, komt eindelijk met een salaris, waarbij ik aan het eind van de maand niet meer m'n spaarrekening hoef aan te spreken en ik (na mijn promotie met een kleine salarisverhoging in februari) eindelijk weer iedere maand een klein beetje kan sparen. Het ligt er ook aan waar je prioriteiten liggen. Ik kan me op het ogenblik nog steeds geen auto veroorloven. Omdat ik bv mijn abonnement van de sportschool niet op wil zeggen, omdat ik het té gezellig vind om af en toe naar een concert of uit eten te gaan, omdat ik een sucker voor nieuwe boeken ben en het leuk vind om die af en toe nieuw te kopen ipv ze alleen bij de bieb te lenen (want dan moet ik ze teruggeven en dat wil ik vaak niet ). Ik zou dat allemaal kunnen opgeven voor een auto. Maar dan kan ik niet meer sparen en moet ik een aantal dingen laten, die het leven leuker maken en die ik een paar jaar geleden vaak wél moest laten (in Ierland bv heb ik regelmatig nee gezegd tegen stapavonden en etentjes, omdat ik het geld er niet voor had). Dus dat zijn keuzes, die je maakt. Ik ga er van uit dat ik op een gegeven moment wel een dusdanig salaris heb dat ik én de leuke dingen kan blijven doen én een auto kan betalen. Dat komt nog wel, het is stapje voor stapje.
En ik knijp m'n handjes dicht dat ik in deze tijd een baan met een vast contract heb, die ik ook nog eens leuk vind en waar ik veel van leer. Dat is nu héél veel waard.
En gesprekken met voor jou inspirerende mensen voeren is geweldig. Probeer je alleen niet te veel aan hen te spiegelen. Je bent ambitieus, je hebt een interessante baan (binnen een jaar!!! Dat is een hele prestatie. Bij mij heeft het 4 jaar geduurd en ik heb me ook suf lopen solliciteren, zowel na afronding van m'n studie als toen ik weg wilde uit Ierland én na m'n laatst 'rotbaan'), je gaat nog heel ver komen. Maar je bent net een jaar afgestudeerd, dus verwacht nog niet te veel. Het komt allemaal wel, maar het duurt allemaal even. Om Fille even te quoten: Rome...enz
Je begint zoals Kjong ook zei, inderdaad weer onderaan. Ik ben nu 5 jaar afgestudeerd en ben 3 banen verder. En de baan die ik nu heb, komt eindelijk met een salaris, waarbij ik aan het eind van de maand niet meer m'n spaarrekening hoef aan te spreken en ik (na mijn promotie met een kleine salarisverhoging in februari) eindelijk weer iedere maand een klein beetje kan sparen. Het ligt er ook aan waar je prioriteiten liggen. Ik kan me op het ogenblik nog steeds geen auto veroorloven. Omdat ik bv mijn abonnement van de sportschool niet op wil zeggen, omdat ik het té gezellig vind om af en toe naar een concert of uit eten te gaan, omdat ik een sucker voor nieuwe boeken ben en het leuk vind om die af en toe nieuw te kopen ipv ze alleen bij de bieb te lenen (want dan moet ik ze teruggeven en dat wil ik vaak niet ). Ik zou dat allemaal kunnen opgeven voor een auto. Maar dan kan ik niet meer sparen en moet ik een aantal dingen laten, die het leven leuker maken en die ik een paar jaar geleden vaak wél moest laten (in Ierland bv heb ik regelmatig nee gezegd tegen stapavonden en etentjes, omdat ik het geld er niet voor had). Dus dat zijn keuzes, die je maakt. Ik ga er van uit dat ik op een gegeven moment wel een dusdanig salaris heb dat ik én de leuke dingen kan blijven doen én een auto kan betalen. Dat komt nog wel, het is stapje voor stapje.
En ik knijp m'n handjes dicht dat ik in deze tijd een baan met een vast contract heb, die ik ook nog eens leuk vind en waar ik veel van leer. Dat is nu héél veel waard.
En gesprekken met voor jou inspirerende mensen voeren is geweldig. Probeer je alleen niet te veel aan hen te spiegelen. Je bent ambitieus, je hebt een interessante baan (binnen een jaar!!! Dat is een hele prestatie. Bij mij heeft het 4 jaar geduurd en ik heb me ook suf lopen solliciteren, zowel na afronding van m'n studie als toen ik weg wilde uit Ierland én na m'n laatst 'rotbaan'), je gaat nog heel ver komen. Maar je bent net een jaar afgestudeerd, dus verwacht nog niet te veel. Het komt allemaal wel, maar het duurt allemaal even. Om Fille even te quoten: Rome...enz
zaterdag 6 juni 2009 om 09:40
Nemo, de bijbel laten liggen?! Hoe kan dat nou? Hoop dat je hem op tijd terugkrijgt. Hoe is het met je wondjes trouwens? En ik ben enorm benieuwd wat je van Maleisië vindt. Ik hoor er allemaal mooi verhalen over, staat dus 'voor later' ook nog op m'n lijstje. Respect trouwens dat je je hardloopschoenen hebt meegenomen! Heb je ze na de eerste keer nog ns aangehad?
Fille, nog gefeliciteerd met het jubileum! En ga je nou wel of niet mee naar Libanon? Of heb ik dat ergens gemist? En Parijs, leuk joh! Ik ga van de zomer ook drie dagen, zo'n lekker goedkope busreis. Heerlijk knullig, maar kwam goedkoper uit dan Thalys en hostel...
Moon, gezellig dat je er weer bent. Genoten met de familie? En idd, hoe gaat het in de winkel?
RP, nog niet gereageerd op die auto. Ik zeg ook: doen!!! (als ie technisch natuurlijk nog helemaal goed is, anders heb je er meer kosten dan plezier van ben ik bang...) Wat een gave bak. Heb je al besloten of t m wordt of niet?
Kjong, wanneer ga jij weer zoenen dan? Heb je al Ryan Air geboekt?
Voor de anderen:
Fille, nog gefeliciteerd met het jubileum! En ga je nou wel of niet mee naar Libanon? Of heb ik dat ergens gemist? En Parijs, leuk joh! Ik ga van de zomer ook drie dagen, zo'n lekker goedkope busreis. Heerlijk knullig, maar kwam goedkoper uit dan Thalys en hostel...
Moon, gezellig dat je er weer bent. Genoten met de familie? En idd, hoe gaat het in de winkel?
RP, nog niet gereageerd op die auto. Ik zeg ook: doen!!! (als ie technisch natuurlijk nog helemaal goed is, anders heb je er meer kosten dan plezier van ben ik bang...) Wat een gave bak. Heb je al besloten of t m wordt of niet?
Kjong, wanneer ga jij weer zoenen dan? Heb je al Ryan Air geboekt?
Voor de anderen:
anoniem_57551 wijzigde dit bericht op 06-06-2009 09:41
Reden: smiley-troubles
Reden: smiley-troubles
% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2009 om 10:05
RPTP waarom is je werk niet leuk? Heb je een Bore-out? (dat schijnt een 'nieuw' begrip te zijn)
En hoe is het met pup Moon? Heb je eigenlijk een auto op je eiland?
Ik heb niks met RyanAir geboekt, want voor periode sept-okt, en dan zit ik vast thuis. Heel heel jammer, want wie wil er nou niet voor een tientje naar Dublin Milan of Barcelona of iets in oostblok waar ik nog nooit van gehoord heb? Bovendien ben ik 'net' begonnen met werk, moet nog vakantiedagen opbouwen, die ik al ruim uitgeef in juli voor 2 weken (pfff wéinig) Kman zoenen.
En hoe is het met pup Moon? Heb je eigenlijk een auto op je eiland?
Ik heb niks met RyanAir geboekt, want voor periode sept-okt, en dan zit ik vast thuis. Heel heel jammer, want wie wil er nou niet voor een tientje naar Dublin Milan of Barcelona of iets in oostblok waar ik nog nooit van gehoord heb? Bovendien ben ik 'net' begonnen met werk, moet nog vakantiedagen opbouwen, die ik al ruim uitgeef in juli voor 2 weken (pfff wéinig) Kman zoenen.
zaterdag 6 juni 2009 om 10:11
Ik heb op het middaguur een verjaardagsbarbecue, waarvoor ik Kjongen nog moet ophalen en sowieso Chip en mezelf eens door een sopje moet halen en in wat schone onderbroeken moet steken. Daarna boodschappen, en een meeeter. Dan wijn en wachten tot een concert is afgelopen. Dan haal ik 2 schorgeschreeuwde vriendinnen op. De meeeter past op. Gedrieen de kroeg in. En iedereen blijft slapen, en dus niet uitslapen want kinders thuis.
Ik heb nu al spijt, want wanneer moet ik dan mijn huis kuisen, de administratie doen en.. en..? Ik word geloof ik ietwat neurotisch van zoveel werken en weinig tijd overhouden. Hoewel de staat van de administratie echt niet grappig is.
Chip heeft nl mijn bankpas weten te... doen verdwijnen. En ik wacht nu al 3 weken op een nieuwe (gisteren gebeld: wel verstuurd, niet aangekomen, dus nu weeer wachten). Dan ben ik best onthand, zo zonder pas en alleen tijdens kantooruren naar de bank kunnen (want dan wérk ik nl ook).
Ook is de uitbetaling van huidig werk ietwat bizar,en ik weet dus nooit hoeveel ik uiteindelijk na aftrek van vaste zaken overhou voor die berg acceptgiro's.
Ik zou wel willen dat ik exact wist dat ik maar 6 euro had, en in mijn zak, dat schept tenminste duidelijkheid.
Ik heb nu al spijt, want wanneer moet ik dan mijn huis kuisen, de administratie doen en.. en..? Ik word geloof ik ietwat neurotisch van zoveel werken en weinig tijd overhouden. Hoewel de staat van de administratie echt niet grappig is.
Chip heeft nl mijn bankpas weten te... doen verdwijnen. En ik wacht nu al 3 weken op een nieuwe (gisteren gebeld: wel verstuurd, niet aangekomen, dus nu weeer wachten). Dan ben ik best onthand, zo zonder pas en alleen tijdens kantooruren naar de bank kunnen (want dan wérk ik nl ook).
Ook is de uitbetaling van huidig werk ietwat bizar,en ik weet dus nooit hoeveel ik uiteindelijk na aftrek van vaste zaken overhou voor die berg acceptgiro's.
Ik zou wel willen dat ik exact wist dat ik maar 6 euro had, en in mijn zak, dat schept tenminste duidelijkheid.
zaterdag 6 juni 2009 om 10:33
Maar je gaat dus in juli wel naar Kman. Da's tenminste iets, toch? Of ben ik nu te optimistisch?
Ik heb even ego-leed
Net een potentiële date misgelopen omdat ik rook. Vorige was omdat ik niet gelovig ben. Haha, iedereen wordt naarmate de leeftijd stijgt, steeds kieskeuriger volgens mij Maar goed, aan dat roken kan ik natuurlijk makkelijker zelf wat veranderen dan aan het gelovig zijn. Maar eigenlijk heb ik daar (nog) geen zin in. Dus blijf ik nog maar even vrijgezel
Ik heb even ego-leed
Net een potentiële date misgelopen omdat ik rook. Vorige was omdat ik niet gelovig ben. Haha, iedereen wordt naarmate de leeftijd stijgt, steeds kieskeuriger volgens mij Maar goed, aan dat roken kan ik natuurlijk makkelijker zelf wat veranderen dan aan het gelovig zijn. Maar eigenlijk heb ik daar (nog) geen zin in. Dus blijf ik nog maar even vrijgezel
