Relaties
alle pijlers
Loslaten, vergeten, deleten hoe doe je dat?
zondag 8 juni 2008 om 17:35
Na een slopend jaar waarin ik verliefd was op een jongen die geen vaste relatie met mij wilde, hebben we er nu samen een punt achter gezet omdat we elkaar alleen maar verdriet doen. Nu hebben wij inmiddels een geschiedenis waarin het nooit aan is geweest, maar wel ongeveer 5 keer uit . Elke keer weer had ik verdriet en wilde ik hem loslaten, maar dan zocht hij weer contact en kreeg ik weer hoop.
Dat wil ik niet meer. Ik wil hem nu eindelijk vergeten, zodat ik verder kan met mijn leven. Vooruit kijken. Ik heb al zijn contactgegevens verwijderd. Wat kan ik nog meer doen om hem uit mijn hoofd te krijgen. HEbben jullie goede tips?
Dat wil ik niet meer. Ik wil hem nu eindelijk vergeten, zodat ik verder kan met mijn leven. Vooruit kijken. Ik heb al zijn contactgegevens verwijderd. Wat kan ik nog meer doen om hem uit mijn hoofd te krijgen. HEbben jullie goede tips?
zondag 15 juni 2008 om 22:02
Gisteren had ik het er nog met die vriendin (van de Cosmo) over en ik kon alleen maar zeggen:
"Ik weet dat het beter is om er uit te stappen. Ik weet dat deze man mij pijn doet (in feite doe ik het zelf natuurlijk). Ik weet dat het niet gelijkwaardig is. Ik weet dat ik verliefd op hem ben en hij, waarschijnlijk, niet op mij. Maar, ik kán er niet mee stoppen, want ik wil het mezelf niet aanrekenen dat het op een dag helemaal 100% goed zit tussen ons."
En zo heb ik weer het weekend met hem doorgebracht en zit ik weer vol met adrenaline waar ik het zeker tot en met morgen mee volhou... en gaat dinsdag de chaos in mijn hoofd weer aan. En dat, die chaos in mijn hoofd, vind ik een heel naar gejaagd achtig gevoel waar ik niets mee kan. Tot ik niet meer kan en hem sms met een vraag en dan komt er gelukkig altijd wel een antwoord: een ja of nee of een alternatief.. en dan leef ik daar weer naar toe.
Als ik zelf niet in deze situatie zou zitten maar ik zou een volslagen buitenstaander zijn zonder deze ervaring, dan zou ik dit echt een hele sneue post vinden.
"Ik weet dat het beter is om er uit te stappen. Ik weet dat deze man mij pijn doet (in feite doe ik het zelf natuurlijk). Ik weet dat het niet gelijkwaardig is. Ik weet dat ik verliefd op hem ben en hij, waarschijnlijk, niet op mij. Maar, ik kán er niet mee stoppen, want ik wil het mezelf niet aanrekenen dat het op een dag helemaal 100% goed zit tussen ons."
En zo heb ik weer het weekend met hem doorgebracht en zit ik weer vol met adrenaline waar ik het zeker tot en met morgen mee volhou... en gaat dinsdag de chaos in mijn hoofd weer aan. En dat, die chaos in mijn hoofd, vind ik een heel naar gejaagd achtig gevoel waar ik niets mee kan. Tot ik niet meer kan en hem sms met een vraag en dan komt er gelukkig altijd wel een antwoord: een ja of nee of een alternatief.. en dan leef ik daar weer naar toe.
Als ik zelf niet in deze situatie zou zitten maar ik zou een volslagen buitenstaander zijn zonder deze ervaring, dan zou ik dit echt een hele sneue post vinden.
zondag 15 juni 2008 om 23:13
wat mij geholpen heeft zijn de volgende spreuken:
- al wat je loslaat komt naar je toe.
- door los te laten zonder angst, ontvang ik alles wat ik nodig heb.
vooral de laatste spreuk kwam echt naar me toe
... was op een feestje en daar lagen van die inzichtskaarten. ik trok toen het kaartje met die spreuk. ik had in mijn hoofd zitten, hoe kom ik over mijn ex-SV heen. daarna stopte ik het kaartje terug, en trok weer een nieuw kaartje, en dat was precies dezelfde.
toen heb ik een visualisatie oefening gedaan.
eerst bedacht ik me waarom ik het zo moeilijk vond om hem te laten gaan. welk motief er zeg maar onder zit dat ik om hem geef. ik kwam erachter dat ik vooral een gemis in mijn leven had. ik miste een maatje, iemand met wie ik mij heel fijn voelde. en dat gevoel heeft hij me gegeven. dus eigenlijk staat hij daar symbool voor, maar zou ik ook op een andere manier met dat gemis om kunnen gaan.
vervolgens stelde ik me hem voor. ik bedankte hem voor alle mooie en leuke dingen die we hadden meegemaakt. ik zei tegen hem dat ik hem moest laten gaan, en dat hij voor mij vooral symbool stond voor het gemis wat ik ervaarde. vervolgens zette ik hem in gedachten op een gouden dienblaadje. vervolgens stelde ik me een grote gouden stralen bol voor aan de lucht, wat symbool staat voor het lot. ik heb hem een goed leven gewenst en daarna heb ik hem weer teruggegeven aan het lot, met alle vertrouwen dat het lot er iets goeds mee zou doen. juist het overhandigen aan het lot, gaf me het gevoel dat ik nu eenmaal niet alles of iemand onder controle kan hebben, hoeveel moeite ik ook doe. en door het vertrouwen te hebben in het lot, wist ik dat het ooit wel weer goed zou komen.
het klinkt misschien zweverig maar het werkte echt... en ik kan je zelfs zeggen dat het lot er iets heel moois mee heeft gedaan.
ik heb namelijk 4 maanden deze scharrel gehad. ik werd verliefd op hem en wist ook dat er wel wat was tussen ons, maar hij was echt een flierefluiter en viel op hele andere types meisjes. uiteindelijk kreeg ie een vriendin, maar we hadden nog wel een keer sex gehad zeg maar. ik voelde me natuurlijk behoorlijk ellendig. uiteindelijk kregen we ruzie, omdat via via een verhaal bij hem terecht kwam wat ik had verteld. dat vond hij echt niet tof van me dat ik verhalen over hem had verteld.
ondertussen hadden we trouwens ook afgesproken dat we beter vrienden konden zijn, want op dat vlak was er echt een klik.
maar na die ruzie heb ik eigenlijk bewust geen contact meer gezocht. en hij ook niet. dat vond ik moeilijk want ik miste hem als vriend ook erg. maar ik besloot toen om het los te laten en erop te vertrouwen dat er ooit wel een moment zou komen dat het goed zou komen. dit is allemaal in november gebeurd.
en eergisteren... kwam ik hem tegen op stap! we hebben meteen 3 uur lang zitten kletsen, alles nog es goed uitgesproken en ook zeiden we beide dat we een vriendschap zeker zouden zien zitten. ik merkte ook echt bij mezelf dat ik niks meer voor hem voelde, en dat we echt vrienden kunnen zijn.
ik vind het een mooi verhaal... door het allemaal maar te laten gebeuren en erop te vertrouwen, is het dus uiteindelijk goed gekomen. ik heb er een maatje voor terug gekregen en dat was ook precies wat ik toen eigenlijk alleen maar van hem wilde, maar wat toen nog niet kon, gezien ik gevoelens had...
- al wat je loslaat komt naar je toe.
- door los te laten zonder angst, ontvang ik alles wat ik nodig heb.
vooral de laatste spreuk kwam echt naar me toe
... was op een feestje en daar lagen van die inzichtskaarten. ik trok toen het kaartje met die spreuk. ik had in mijn hoofd zitten, hoe kom ik over mijn ex-SV heen. daarna stopte ik het kaartje terug, en trok weer een nieuw kaartje, en dat was precies dezelfde.toen heb ik een visualisatie oefening gedaan.
eerst bedacht ik me waarom ik het zo moeilijk vond om hem te laten gaan. welk motief er zeg maar onder zit dat ik om hem geef. ik kwam erachter dat ik vooral een gemis in mijn leven had. ik miste een maatje, iemand met wie ik mij heel fijn voelde. en dat gevoel heeft hij me gegeven. dus eigenlijk staat hij daar symbool voor, maar zou ik ook op een andere manier met dat gemis om kunnen gaan.
vervolgens stelde ik me hem voor. ik bedankte hem voor alle mooie en leuke dingen die we hadden meegemaakt. ik zei tegen hem dat ik hem moest laten gaan, en dat hij voor mij vooral symbool stond voor het gemis wat ik ervaarde. vervolgens zette ik hem in gedachten op een gouden dienblaadje. vervolgens stelde ik me een grote gouden stralen bol voor aan de lucht, wat symbool staat voor het lot. ik heb hem een goed leven gewenst en daarna heb ik hem weer teruggegeven aan het lot, met alle vertrouwen dat het lot er iets goeds mee zou doen. juist het overhandigen aan het lot, gaf me het gevoel dat ik nu eenmaal niet alles of iemand onder controle kan hebben, hoeveel moeite ik ook doe. en door het vertrouwen te hebben in het lot, wist ik dat het ooit wel weer goed zou komen.
het klinkt misschien zweverig maar het werkte echt... en ik kan je zelfs zeggen dat het lot er iets heel moois mee heeft gedaan.
ik heb namelijk 4 maanden deze scharrel gehad. ik werd verliefd op hem en wist ook dat er wel wat was tussen ons, maar hij was echt een flierefluiter en viel op hele andere types meisjes. uiteindelijk kreeg ie een vriendin, maar we hadden nog wel een keer sex gehad zeg maar. ik voelde me natuurlijk behoorlijk ellendig. uiteindelijk kregen we ruzie, omdat via via een verhaal bij hem terecht kwam wat ik had verteld. dat vond hij echt niet tof van me dat ik verhalen over hem had verteld.
ondertussen hadden we trouwens ook afgesproken dat we beter vrienden konden zijn, want op dat vlak was er echt een klik.
maar na die ruzie heb ik eigenlijk bewust geen contact meer gezocht. en hij ook niet. dat vond ik moeilijk want ik miste hem als vriend ook erg. maar ik besloot toen om het los te laten en erop te vertrouwen dat er ooit wel een moment zou komen dat het goed zou komen. dit is allemaal in november gebeurd.
en eergisteren... kwam ik hem tegen op stap! we hebben meteen 3 uur lang zitten kletsen, alles nog es goed uitgesproken en ook zeiden we beide dat we een vriendschap zeker zouden zien zitten. ik merkte ook echt bij mezelf dat ik niks meer voor hem voelde, en dat we echt vrienden kunnen zijn.
ik vind het een mooi verhaal... door het allemaal maar te laten gebeuren en erop te vertrouwen, is het dus uiteindelijk goed gekomen. ik heb er een maatje voor terug gekregen en dat was ook precies wat ik toen eigenlijk alleen maar van hem wilde, maar wat toen nog niet kon, gezien ik gevoelens had...
zondag 15 juni 2008 om 23:18
oh en trouwens, hoe ik het gedaan heb om geen contact met hem te zoeken al die tijd... inderdaad gewoon op mijn handen gezeten. door heel bewust de keuze te maken om geen contact te zoeken en daar echt echt echt achter te staan, lukte me dit. ik stelde me dan namelijk voor hoe ik mij zou voelen na een smsje of een belletje (ellendig en zonder zelfrespect), heb ik geen 1 keer contact met hem opgenomen.
en door te beseffen dat ik niet zozeer hem miste, maar vooral een jongen in mijn leven die mij een bijzonder gevoel kon geven. ik ben toen meer aan mezelf gaan werken en geprobeerd om meer van mezelf te houden zodat ik me compleet zou voelen, zonder een man in mijn leven...
en door te beseffen dat ik niet zozeer hem miste, maar vooral een jongen in mijn leven die mij een bijzonder gevoel kon geven. ik ben toen meer aan mezelf gaan werken en geprobeerd om meer van mezelf te houden zodat ik me compleet zou voelen, zonder een man in mijn leven...
zondag 15 juni 2008 om 23:29
Mooi verhaal Rary. Ik heb het heel aandachtig gelezen, en zal vooral die visualisatieoefening nog eens goed lezen!
Ik heb dezelfde gedachten en argumenten waardoor het me lukt om geen contact op te nemen. We hadden woorden per mail en hij had al gezegd het contact daarom te willen stoppen en kwam er toen weer op terug. Dat was mijn eer te na... hij heeft ook een paar dingen over mij gezegd, veel aandachtwillend, slachtofferig, tunnelvisie.. okee, hij zei ook in diezelfde mail mij nog steeds een prachtige vrouw te vinden en misschien zei hij die dingen uit boosheid in ons conflict, maar toch... het maakt me sterker om geen contact op te nemen.
Ik heb dezelfde gedachten en argumenten waardoor het me lukt om geen contact op te nemen. We hadden woorden per mail en hij had al gezegd het contact daarom te willen stoppen en kwam er toen weer op terug. Dat was mijn eer te na... hij heeft ook een paar dingen over mij gezegd, veel aandachtwillend, slachtofferig, tunnelvisie.. okee, hij zei ook in diezelfde mail mij nog steeds een prachtige vrouw te vinden en misschien zei hij die dingen uit boosheid in ons conflict, maar toch... het maakt me sterker om geen contact op te nemen.
zondag 15 juni 2008 om 23:51
ja ik snap precies wat je bedoeld bitter. eigenlijk dus maar goed ook dat hij die dingen gezegd heeft, want daardoor lukt dit jou nu wel. en ik denk ook wel dat hij je een prachtige vrouw vind hoor... net zoals ik echt wel besefte dat ik ergens een speciaal plekje bij me ex-SV had.
ik vind het ook echt grappig nu... hij heeft me gister al gesmst en vandaag weer. hij had me namelijk eergister verteld dat ie op een festival zou zijn deze dagen, en ik zou er ook zijn gister, maar dat was ik al weer vergeten dat hij dat gezegd had (dus dat zegt wel iets over dat ik echt wel over hem heen ben). dus hij smste gister en vandaag dat ie mij niet zag daar, en waar ik was.
hij heeft ook bewust geen contact met me gezocht na de "ruzie" (ruzie was het niet echt, meer woorden). maar hij zei ook dat hij het me ondertussen vergeven had en achter zich gelaten had, en snapte ook nu mijn verhaal beter. wij zijn het nog steeds niet helemaal met mekaar eens over dat voorval, maar we agree to disagree...
ik vind het ook echt grappig nu... hij heeft me gister al gesmst en vandaag weer. hij had me namelijk eergister verteld dat ie op een festival zou zijn deze dagen, en ik zou er ook zijn gister, maar dat was ik al weer vergeten dat hij dat gezegd had (dus dat zegt wel iets over dat ik echt wel over hem heen ben). dus hij smste gister en vandaag dat ie mij niet zag daar, en waar ik was.
hij heeft ook bewust geen contact met me gezocht na de "ruzie" (ruzie was het niet echt, meer woorden). maar hij zei ook dat hij het me ondertussen vergeven had en achter zich gelaten had, en snapte ook nu mijn verhaal beter. wij zijn het nog steeds niet helemaal met mekaar eens over dat voorval, maar we agree to disagree...
maandag 16 juni 2008 om 00:29
Rary, die "ruzie" lijkt op onze ruzie, ook niet echt ruzie, maar woorden, waarbij hij ook boos was om iets wat ik gezegd had...
En ik wil eigenlijk ook nog steeds wel horen dat ie me vergeven heeft en we zijn het ook niet eens over dat voorval...
Dus uitpraten zou sowieso wel wat zijn, maar misschien is dat nu nog te vroeg.
Grappig dat je het vergeten was... zegt idd. wel dat je niet meer zo met hem bezig bent. Als dat nu maar zo blijft he
En ik wil eigenlijk ook nog steeds wel horen dat ie me vergeven heeft en we zijn het ook niet eens over dat voorval...
Dus uitpraten zou sowieso wel wat zijn, maar misschien is dat nu nog te vroeg.
Grappig dat je het vergeten was... zegt idd. wel dat je niet meer zo met hem bezig bent. Als dat nu maar zo blijft he
maandag 16 juni 2008 om 02:02
ja bitter dat klinkt inderdaad herkenbaar.
hoe lang is het nu geleden dat dat voorval gebeurd is?
want waar ik ook nu achter ben, is dat dingen echt tijd nodig hebben, zodat je er objectiever en zonder lading naar kan kijken.
een vriendin van me heeft nog op een bepaalde manier geprobeerd (viavia) om 2 maanden na de ruzie het goed te krijgen tussen mij en hem. ik ben nu blij dat dat niet gelukt is, want sommige dingen hebben gewoon tijd nodig, en dat zou toen echt nog niet hebben gewerkt (ik nog gevoelens, hij nog boos...)
ook ik wilde zo graag horen dat hij me vergeven had en mijn kant van het verhaal ook wel snapt, maar ik snap heel goed dat dat tijd nodig had, en dat dat ook nu pas kan, 3kwart jaar na het voorval. nu konden we beide mekaar echt begrijpen en mekaar vergeven zeg maar.
en ik denk (en hoop natuurlijk) dat ik wel zo naar hem blijf kijken zoals ik nu naar hem kijk. een maand of 4 geleden namelijk kwam ik hem ook nog een keer tegen op stap, en toen was ik helemaal ondersteboven en maakte mijn hart een sprongetje. en dat was eergister helemaal niet zo.
ik heb vaker hele goede vrienden gehad waar ik verliefd op was. zij zijn nog steeds goede vrienden van me, maar ik kan me nu echt niet eens meer voorstellen waarom ik toch zo verliefd was. het was meer de klik en de aandacht waarom ik verliefd werd. en dat is denk ik in dit geval ook zo. ik zie hem nu veel meer voor wie hij is, in plaats van een bepaald beeld wat ik van hem schepte zeg maar.
wat ik vooral moeilijk vond in de afgelopen maanden is dat ik zo zeker wist dat er een klik tussen ons was, en dat dat echt niet iets was wat zich alleen in mijn hoofd afspeelde, en dat ik zeker wist dat er een vriendschap mogelijk was, dat ik het ook niet compleet kon afsluiten. ik was overtuigd van het feit dat het ooit wel zou goedkomen, maar het moeilijkste vond ik op welke manier dat dan zou moeten gebeuren. had ik op een gegeven moment contact met hem moeten opnemen? ik wist het niet, en vond het lastig om het tijd te geven, maar dat heb ik wel gedaan... en toch ondanks dat ik ergens zeker wist dat die klik er was, twijfelde ik toch aan mezelf, omdat ook hij geen contact op nam. ik ging toen toch denken dat ik voor hem niet zo belangrijk was als hij voor mij... en die twijfel was ook moeilijk!
en nu blijkt dat mijn gevoel ook klopte en dat ik de juiste keuzes heb gemaakt, en dat het vanzelf goed is gekomen.
misschien zijn deze posts ergens off topic (omdat ik een vriendschap wilde met mijn SV), maar denk dat de boodschap van mijn verhaal misschien toch tot nut kan zijn. namelijk erop vertrouwen dat dingen in het leven uiteindelijk toch wel goed komen, en dat loslaten iets moois en goeds kan zijn hoe moeilijk het ook is, en dat je je soms moet beseffen dat je eigenlijk niet die persoon mist, maar het gevoel dat hij je gaf, en dat het echt een keuze is om geen contact met iemand te zoeken, maar dat je wel achter de keuze echt moet staan...
hoe lang is het nu geleden dat dat voorval gebeurd is?
want waar ik ook nu achter ben, is dat dingen echt tijd nodig hebben, zodat je er objectiever en zonder lading naar kan kijken.
een vriendin van me heeft nog op een bepaalde manier geprobeerd (viavia) om 2 maanden na de ruzie het goed te krijgen tussen mij en hem. ik ben nu blij dat dat niet gelukt is, want sommige dingen hebben gewoon tijd nodig, en dat zou toen echt nog niet hebben gewerkt (ik nog gevoelens, hij nog boos...)
ook ik wilde zo graag horen dat hij me vergeven had en mijn kant van het verhaal ook wel snapt, maar ik snap heel goed dat dat tijd nodig had, en dat dat ook nu pas kan, 3kwart jaar na het voorval. nu konden we beide mekaar echt begrijpen en mekaar vergeven zeg maar.
en ik denk (en hoop natuurlijk) dat ik wel zo naar hem blijf kijken zoals ik nu naar hem kijk. een maand of 4 geleden namelijk kwam ik hem ook nog een keer tegen op stap, en toen was ik helemaal ondersteboven en maakte mijn hart een sprongetje. en dat was eergister helemaal niet zo.
ik heb vaker hele goede vrienden gehad waar ik verliefd op was. zij zijn nog steeds goede vrienden van me, maar ik kan me nu echt niet eens meer voorstellen waarom ik toch zo verliefd was. het was meer de klik en de aandacht waarom ik verliefd werd. en dat is denk ik in dit geval ook zo. ik zie hem nu veel meer voor wie hij is, in plaats van een bepaald beeld wat ik van hem schepte zeg maar.
wat ik vooral moeilijk vond in de afgelopen maanden is dat ik zo zeker wist dat er een klik tussen ons was, en dat dat echt niet iets was wat zich alleen in mijn hoofd afspeelde, en dat ik zeker wist dat er een vriendschap mogelijk was, dat ik het ook niet compleet kon afsluiten. ik was overtuigd van het feit dat het ooit wel zou goedkomen, maar het moeilijkste vond ik op welke manier dat dan zou moeten gebeuren. had ik op een gegeven moment contact met hem moeten opnemen? ik wist het niet, en vond het lastig om het tijd te geven, maar dat heb ik wel gedaan... en toch ondanks dat ik ergens zeker wist dat die klik er was, twijfelde ik toch aan mezelf, omdat ook hij geen contact op nam. ik ging toen toch denken dat ik voor hem niet zo belangrijk was als hij voor mij... en die twijfel was ook moeilijk!
en nu blijkt dat mijn gevoel ook klopte en dat ik de juiste keuzes heb gemaakt, en dat het vanzelf goed is gekomen.
misschien zijn deze posts ergens off topic (omdat ik een vriendschap wilde met mijn SV), maar denk dat de boodschap van mijn verhaal misschien toch tot nut kan zijn. namelijk erop vertrouwen dat dingen in het leven uiteindelijk toch wel goed komen, en dat loslaten iets moois en goeds kan zijn hoe moeilijk het ook is, en dat je je soms moet beseffen dat je eigenlijk niet die persoon mist, maar het gevoel dat hij je gaf, en dat het echt een keuze is om geen contact met iemand te zoeken, maar dat je wel achter de keuze echt moet staan...
maandag 16 juni 2008 om 07:09
Echt fijn om 'onze' gevoelens te delen en wat een overeenkomsten. Ik heb nu weer even een zwak moment, na een vermoeiend en heftig weekend (niet vanwege hem). En op zulke moment mis ik hem echt. MAAR ik weet dat zwakke momenten afgewisseld worden met sterke. Ik ga nu zelf even voor. MOet weer de oude worden, zonder die 'ik kan niet zonder je' gevoelens. Tuurlijk kan ik wel zonder hem. In het tijdschrift 'Happinez' staan ook mooie artikelen. Daar las ik ook: 'Tranen zijn de bron van een nieuw begin, net als regen'. Ik denk dat dat waar is. We hebben verdriet omdat we iets loslaten. Maar waarom? Omdat we verder willen en pas als we het achterlaten, kunnen we weer vooruit kijken.
En Klusserin: Ik zou echt oppassen met de gedachte 'deze man is het echt voor mij'. Ik heb dat zo vaak gedacht!! Daarom bleef ik proberen, ik bleef vechten als een tijger. Maar het heeft geen zin als de ander als een laffe prooi zich laat vangen en dan weer wegvlucht in zijn eigen wereld. Kun je er weer achteraan. Doodvermoeiend.
Liefs en sterkte!
En Klusserin: Ik zou echt oppassen met de gedachte 'deze man is het echt voor mij'. Ik heb dat zo vaak gedacht!! Daarom bleef ik proberen, ik bleef vechten als een tijger. Maar het heeft geen zin als de ander als een laffe prooi zich laat vangen en dan weer wegvlucht in zijn eigen wereld. Kun je er weer achteraan. Doodvermoeiend.
Liefs en sterkte!
zaterdag 21 juni 2008 om 17:29
jeetje wat een herkenning zeg ik schrik er gewoon van alsof ik zelf mijn verhaal lees!
Mijn vriend heeft het gister uitgemaakt nadat ook hij met het verhaal kwam van twijfels maar niet precies weten wat het is.
hij zei zelfs gister nog tegen me ik hou zo ontzettende veel van je en weet niet eens of dit wel de goede keus is maar ik zie nu f geen andere uitweg en als ik erachter kom dat het de verkeerde keus is zal ik heel hard voor je gaan vechten
en dit is niet de laatste x dat ik je zie en spreek ....als er iets is bel je me en ik ben er voor je enz enz
dit geeft mij dus elke keer hoop en word er echt gek van!
als hij me nu terug zou willen ga ik meteen voor de bijl terwijl ik weet als ik naar mijn verstand luister dat ik niet iemand terug wil die steeds maar twijfels heeft
ik probeer nu maar geen contact te zoeken maar het is zo verdomd moeilijk
vooral het woord nooit meer (nooit meer een kus of knuffel van hem)en het feit iemand anders met hem voor me zien
och wat een pijn
Mijn vriend heeft het gister uitgemaakt nadat ook hij met het verhaal kwam van twijfels maar niet precies weten wat het is.
hij zei zelfs gister nog tegen me ik hou zo ontzettende veel van je en weet niet eens of dit wel de goede keus is maar ik zie nu f geen andere uitweg en als ik erachter kom dat het de verkeerde keus is zal ik heel hard voor je gaan vechten
en dit is niet de laatste x dat ik je zie en spreek ....als er iets is bel je me en ik ben er voor je enz enz
dit geeft mij dus elke keer hoop en word er echt gek van!
als hij me nu terug zou willen ga ik meteen voor de bijl terwijl ik weet als ik naar mijn verstand luister dat ik niet iemand terug wil die steeds maar twijfels heeft
ik probeer nu maar geen contact te zoeken maar het is zo verdomd moeilijk
vooral het woord nooit meer (nooit meer een kus of knuffel van hem)en het feit iemand anders met hem voor me zien
och wat een pijn
woensdag 25 juni 2008 om 07:58
@irush
Bleh, wat vervelend.
Ik zou hem zeker geen contact met hem opzoeken.
Snap dat je de hoop hebt dat hij er inderdaad achter komt dat hij een verkeerde keus heeft gemaakt en keihard voor je gaat vechten, maar probeer hier niet op te hopen. Ga ook niet overstag door een smsje ofzo. Hij zal je heel erg gaan missen, dat is logisch, maar dat is niet genoeg. Als hij je nu terug wilt zal hij alles uit te kast moeten trekken want hij heeft je min of meer al een beetje laten vallen..dat is niet zomaar iets wat je even terug kunt nemen door een lief smsje.
(ik zeg dit maar omdat dat mijn valkuil is geweest elke keer).
Sterkte!
Bleh, wat vervelend.
Ik zou hem zeker geen contact met hem opzoeken.
Snap dat je de hoop hebt dat hij er inderdaad achter komt dat hij een verkeerde keus heeft gemaakt en keihard voor je gaat vechten, maar probeer hier niet op te hopen. Ga ook niet overstag door een smsje ofzo. Hij zal je heel erg gaan missen, dat is logisch, maar dat is niet genoeg. Als hij je nu terug wilt zal hij alles uit te kast moeten trekken want hij heeft je min of meer al een beetje laten vallen..dat is niet zomaar iets wat je even terug kunt nemen door een lief smsje.
(ik zeg dit maar omdat dat mijn valkuil is geweest elke keer).
Sterkte!
