Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
zaterdag 21 juli 2018 om 14:10
Thanx. Ik durf nu wel te zeggen dat ik weer op mijn voeten sta. Veel steun gehad hier. Van mensen waarvan ik wist dat ze gelijk hadden (waaronder jij), die kwamen met goede adviezen waar ik echter niets mee kon. Ik wist dat ze gelijk hadden maar ik kon het niet opbrengen. Hoopte tegen beter weten dat wij het wel zouden redden.
Lieve TO, ik heb vier weken huilend op de bank gezeten. Onder een dekentje inderdaad. Met detectives van BBC one. Meer kon ik niet volgen. Nu lig ik er zelden nog. Kijk nauwelijks tv. Negen maanden ellende, boosheid, verdriet en wanhoop nadat mij bijna ex de bom liet vallen. Net zoals jouw man nu doet. Hi had alleen geen ander, en nog niet, maar ik weet niet of dat waar is. Het maakt me ook niet meer uit. Ik wens haar veel sterkte, geen chagrijn meer in mijn huis.
Geef jezelf de tijd. Er zit weinig anders op dan dit aan te gaan, maar het wordt hoe dan ook beter. Blijven ademen en goed voor jezelf zorgen (eten, drinken, dagindeling). Zoek steun daar waar het te vinden is. Het zal je verbazen hoeveel mensen er om je geven.
zaterdag 21 juli 2018 om 15:34
zaterdag 21 juli 2018 om 15:52
Idd!Bloody_Mary schreef: ↑21-07-2018 15:34Dus jij offert al jaren 4-6 maanden van je leven op aan zijn grillige depressies? En nu moet je slikken dat hij maanden aan het rommelen is met een collega en heeft hij je al ingeprent dat veranderen van werk nooit een optie zal zijn? 1 advies: ga weg en verspil geen tijd meer aan deze persoon.
zaterdag 21 juli 2018 om 15:59
Bloody_Mary schreef: ↑21-07-2018 15:34Dus jij offert al jaren 4-6 maanden van je leven op aan zijn grillige depressies? En nu moet je slikken dat hij maanden aan het rommelen is met een collega en heeft hij je al ingeprent dat veranderen van werk nooit een optie zal zijn? 1 advies: ga weg en verspil geen tijd meer aan deze persoon.
Dit dus. Daarnaast valt mij op het laatste bericht van TO voornamelijk draait op wat haar man wil. Het is allemaal zo zielig voor hem, maar is dat het wel? Hij kan en wil dit niet en dat niet. Heeft die nog wel wat te willen nu? En ik kan niet voorstellen dat hij 1.5 jaar verliefd zit te doen met een collega maar nooit meer heeft gedaan. Iets houd het vuurtje gaande.
zaterdag 21 juli 2018 om 16:54
Nou inderdaad, het gaat er allemaal om wat hij wel of niet wil.Bloody_Mary schreef: ↑21-07-2018 15:34Dus jij offert al jaren 4-6 maanden van je leven op aan zijn grillige depressies? En nu moet je slikken dat hij maanden aan het rommelen is met een collega en heeft hij je al ingeprent dat veranderen van werk nooit een optie zal zijn? 1 advies: ga weg en verspil geen tijd meer aan deze persoon.
Tijd om eens te gaan doen wat jij wilt TO. Wat een kleuter die man van je.
Baan veranderen is geen optie maar je huwelijk stuk laten gaan wel. Pffft.
zaterdag 21 juli 2018 om 17:01
Ik denk dat het wel meevalt met hoe slecht man om kan gaan met spanning en verandering.
Hij kan namelijk ook bijzonder goed met een affaire bezig zijn 1,5 jaar tussen nietsvermoedende collega's.
Hij is dus 4-6 maanden per jaar niet te pruimen en loop jij daar ondertussen door op je tandvlees. Maar hij kan wel al 18 maanden aaneengesloten leuk doen met en tegen zijn scharrel?
Deze man weet zich goed in de slachtofferrol te verplaatsen. Dadelijk deed hij het nog omdat jij die 4-6 maanden per jaar te weinig begrip oid had.
Hij kan namelijk ook bijzonder goed met een affaire bezig zijn 1,5 jaar tussen nietsvermoedende collega's.
Hij is dus 4-6 maanden per jaar niet te pruimen en loop jij daar ondertussen door op je tandvlees. Maar hij kan wel al 18 maanden aaneengesloten leuk doen met en tegen zijn scharrel?
Deze man weet zich goed in de slachtofferrol te verplaatsen. Dadelijk deed hij het nog omdat jij die 4-6 maanden per jaar te weinig begrip oid had.
zaterdag 21 juli 2018 om 17:02
Helemaal mee eens.keukenstoel schreef: ↑21-07-2018 12:54Die brief jou laten schrijven is gewoon om te weten wat je al weet en denkt en waar je in proces zit.
Ik vind het ratterig van hem.
Die man bereid zijn aftocht voor.
Het liefst heeft hij dat jij de stekker eruit trekt.
Ik zou zeggen ga maar heerlijk met je collega.
Tot nooit meer ziens.
zaterdag 21 juli 2018 om 17:09
Dat dus.PotjePindakaas schreef: ↑21-07-2018 17:01Ik denk dat het wel meevalt met hoe slecht man om kan gaan met spanning en verandering.
Hij kan namelijk ook bijzonder goed met een affaire bezig zijn 1,5 jaar tussen nietsvermoedende collega's.
Hij is dus 4-6 maanden per jaar niet te pruimen en loop jij daar ondertussen door op je tandvlees. Maar hij kan wel al 18 maanden aaneengesloten leuk doen met en tegen zijn scharrel?
Deze man weet zich goed in de slachtofferrol te verplaatsen. Dadelijk deed hij het nog omdat jij die 4-6 maanden per jaar te weinig begrip oid had.
zaterdag 21 juli 2018 om 17:57
Dus hij kan niet omgaan met verandering van baan, maar jij moet wel kunnen omgaan met het feit dat hij verliefd is op zijn collega, dat al samen met haar uitgesproken heeft, dat lange tijd verborgen heeft gehouden en daar iedere dag weer nauw mee moet samenwerken?
Sorry, maar dat zou ik niet accepteren. Dit is een situatie die niet gaat werken. Tenminste, niet voor jou. Je zult je iedere dag opvreten en je afvragen wat ze op dat moment met z'n tweetjes aan het uitspoken zijn.
Kan het zijn dat je financieel afhankelijk van hem bent? En dat je je daarom maar naar hem schikt? Ik persoonlijk zou nog liever met een bijstandsuitkering drie hoog achter zitten. Maar dan wel met rust in mijn hoofd en niet het gevoel dat ik in de maling genomen werd waar ik bij zat.
Sorry, maar dat zou ik niet accepteren. Dit is een situatie die niet gaat werken. Tenminste, niet voor jou. Je zult je iedere dag opvreten en je afvragen wat ze op dat moment met z'n tweetjes aan het uitspoken zijn.
Kan het zijn dat je financieel afhankelijk van hem bent? En dat je je daarom maar naar hem schikt? Ik persoonlijk zou nog liever met een bijstandsuitkering drie hoog achter zitten. Maar dan wel met rust in mijn hoofd en niet het gevoel dat ik in de maling genomen werd waar ik bij zat.
♥
zaterdag 21 juli 2018 om 18:00
Joh, ze weet het net. Mag ze even op adem komen en bedenken wat ze wil?Jillian69 schreef: ↑21-07-2018 17:57Dus hij kan niet omgaan met verandering van baan, maar jij moet wel kunnen omgaan met het feit dat hij verliefd is op zijn collega, dat al samen met haar uitgesproken heeft, dat lange tijd verborgen heeft gehouden en daar iedere dag weer nauw mee moet samenwerken?
Sorry, maar dat zou ik niet accepteren. Dit is een situatie die niet gaat werken. Tenminste, niet voor jou. Je zult je iedere dag opvreten en je afvragen wat ze op dat moment met z'n tweetjes aan het uitspoken zijn.
Kan het zijn dat je financieel afhankelijk van hem bent? En dat je je daarom maar naar hem schikt? Ik persoonlijk zou nog liever met een bijstandsuitkering drie hoog achter zitten. Maar dan wel met rust in mijn hoofd en niet het gevoel dat ik in de maling genomen werd waar ik bij zat.
zaterdag 21 juli 2018 om 18:01
Die man weet niet hoe goed hij het heeft met to. Je klinkt als een heel lief mens.PotjePindakaas schreef: ↑21-07-2018 17:01Ik denk dat het wel meevalt met hoe slecht man om kan gaan met spanning en verandering.
Hij kan namelijk ook bijzonder goed met een affaire bezig zijn 1,5 jaar tussen nietsvermoedende collega's.
Hij is dus 4-6 maanden per jaar niet te pruimen en loop jij daar ondertussen door op je tandvlees. Maar hij kan wel al 18 maanden aaneengesloten leuk doen met en tegen zijn scharrel?
Deze man weet zich goed in de slachtofferrol te verplaatsen. Dadelijk deed hij het nog omdat jij die 4-6 maanden per jaar te weinig begrip oid had.
De komende tijd maar eens al die liefheid alleen voor jezelf inzetten.
Laat die man maar zien wat hij op het spel zet en wat jij nodig heeft.
Wie weet helpt hem dat ook en misschien als je dat nog wil kan de dynamiek in jullie relatie dan wat gezonder worden.
Maar alleen als je dat wil.
zaterdag 21 juli 2018 om 18:05
Een relatie van 25 jaar is al zo en zo hard werken (ik kan het weten). Dat er geen vonk meer is, is logisch, hè, wanneer hij al tijden druk bezig is met een andere vrouw. In plaats van de verantwoordelijkheid bij jou neer te leggen, zou hij eens moeten kijken naar zijn eigen aandeel. Ik lees van jouw kant heel veel liefde voor hem. Hij komt echter over als een mopperige, veeleisende, depressieve man die voor zichzelf steeds het onderste uit de kan wil krijgen.
Misschien heb ik het verkeerd, maar de verhoudingen lijken scheef. Vandaar ook mijn vraag over je financiële situatie.
Misschien heb ik het verkeerd, maar de verhoudingen lijken scheef. Vandaar ook mijn vraag over je financiële situatie.
♥
zaterdag 21 juli 2018 om 18:34
Hoi, net lang gesprek gehad met man.
Laat ik even eea recht zetten. Net als jullie moet ook ik het doen met de informatie die ik krijg en de informatie die ik voel. Ik vertaal dat weer door naar jullie, maar het wordt lastig als dat anders geinterpreteerd wordt dan ik bedoelde.
Ik geloof mijn man echt als hij zegt dat er geen verhouding was. Laten we dat dan ook als uitgangspunt nemen. Jullie kennen mijn man niet, ik ook minder dan ik dacht, maar toch weet ik wel wat bij hem past en wat niet. Mijn man is -mede gezien zijn karakter- echt geen impulsief type die risico's laag inschat en veiligheden snel overboord zal gooien. Het is een hele bedachtzame, serieuze en verantwoordelijke man die eerder overbezorgd en oververantwoordelijk is. Soms zelfs op het hinderlijke af. Echt een neurotische man als je verder weet te kijken dan zijn stoere uiterlijk en stoere mannenpraat. Eigenlijk heeft hij een heel klein hartje en grote complexen.
Dus ja, ik geloof hem als hij zegt dat hij het heel moeilijk heeft gevonden om dit voor hem te houden, dat hij heel veel gepiekerd heeft hierover en dat hij zich grote zorgen heeft gemaakt. Het maakt me allemaal niet minder verdrietig en ook niet minder boos over wat hij me heeft aangedaan door het voor zich te houden en er niet aan te willen. Maar verder dan dat heeft het geen zin om hem door het slijk te halen. Ik help mezelf daar ook echt niet mee. Goed, het lucht misschien even op. Maar welke issues er ook liggen, daarmee gaan ze niet weg. Beter kan ik proberen om dit zo realistisch mogelijk onder ogen te komen en weer terug te vertrouwen op mijn hart en als die voelt dat het klopt, dan geloof ik mijn hart. Want gisteren werd mij in het gesprek ook maar weer heel helder dat mijn hart ook heel goed voelde als mijn man niet eerlijk was of stukken voor me achterhield.
Laat ik even eea recht zetten. Net als jullie moet ook ik het doen met de informatie die ik krijg en de informatie die ik voel. Ik vertaal dat weer door naar jullie, maar het wordt lastig als dat anders geinterpreteerd wordt dan ik bedoelde.
Ik geloof mijn man echt als hij zegt dat er geen verhouding was. Laten we dat dan ook als uitgangspunt nemen. Jullie kennen mijn man niet, ik ook minder dan ik dacht, maar toch weet ik wel wat bij hem past en wat niet. Mijn man is -mede gezien zijn karakter- echt geen impulsief type die risico's laag inschat en veiligheden snel overboord zal gooien. Het is een hele bedachtzame, serieuze en verantwoordelijke man die eerder overbezorgd en oververantwoordelijk is. Soms zelfs op het hinderlijke af. Echt een neurotische man als je verder weet te kijken dan zijn stoere uiterlijk en stoere mannenpraat. Eigenlijk heeft hij een heel klein hartje en grote complexen.
Dus ja, ik geloof hem als hij zegt dat hij het heel moeilijk heeft gevonden om dit voor hem te houden, dat hij heel veel gepiekerd heeft hierover en dat hij zich grote zorgen heeft gemaakt. Het maakt me allemaal niet minder verdrietig en ook niet minder boos over wat hij me heeft aangedaan door het voor zich te houden en er niet aan te willen. Maar verder dan dat heeft het geen zin om hem door het slijk te halen. Ik help mezelf daar ook echt niet mee. Goed, het lucht misschien even op. Maar welke issues er ook liggen, daarmee gaan ze niet weg. Beter kan ik proberen om dit zo realistisch mogelijk onder ogen te komen en weer terug te vertrouwen op mijn hart en als die voelt dat het klopt, dan geloof ik mijn hart. Want gisteren werd mij in het gesprek ook maar weer heel helder dat mijn hart ook heel goed voelde als mijn man niet eerlijk was of stukken voor me achterhield.
zaterdag 21 juli 2018 om 18:39
Diyer, ik vind het al positief klinken dat hij nu zo met je communiceert.
Natuurlijk was je boos en ligt dan de nadruk op: ja maar wacht eens even, en dan optelsom nare eigenschappen.
Maar je klinkt nog steeds liefdevol
Wat ik echt hoop is dat je deze liefde ook als wederkerig weer kan ervaren. Een iemand kan niet de hele relatie trekken.
Natuurlijk was je boos en ligt dan de nadruk op: ja maar wacht eens even, en dan optelsom nare eigenschappen.
Maar je klinkt nog steeds liefdevol
Wat ik echt hoop is dat je deze liefde ook als wederkerig weer kan ervaren. Een iemand kan niet de hele relatie trekken.
zaterdag 21 juli 2018 om 18:45
En verder probeer ik wel heel erg uit te gaan van wat ik wil. Maar dat is lastig. Want wat ik wil is dat het weer goed komt uiteindelijk. Ik wil in deze fase nog heel graag dat mijn man weer in contact komt met zichzelf en weer terug gaat voelen wat je normaal gesproken in de basis iig hoort te voelen in een goede relatie.
En ik weet ook dat ik wil dat het goedkomt op basis van vertrouwen. Het heeft geen enkele zin als ik eisen aan mijn man ga stellen die hij misschien wel klakkeloos opvolgt, maar als mij dat nog steeds niet dat vertrouwen geeft. En voor nu, nu de vakantie nog even duurt en de kinderen nog tot volgende week donderdag weg zijn, wil ik vooral kijken waar ik sta en waar hij staat en wat voor mij in den beginsel nodig is om een beetje vertrouwen te hebben als hij gaat werken. Zoals dat voor mij nu voelt, is dat met duidelijke afspraken te doen. Maar mocht het om welke reden dan ook (en dus ook als er geen enkele aanleiding voor is vanuit mans kant, omdat hij echt zegt aan alle kanten niet meer die gevoelens te hebben) niet meer goed voelen, dan zal ik dat ook zeggen en als dat betekend dat voor mij maar 1 optie over blijft en dat is een andere baan te zoeken, dan zal ik dat ook zeker zeggen. En dan zal ik de gevolgen die daarbij horen ook zeker aangaan.
En ja, echt, ik ben oprecht boos en verdrietig. Maar ik zie dat mijn man dat ook is. Niemand heeft daar wat aan als ik vanuit een of andere vorm van frustratie van me af ga slaan en eisen stel. Dat kan altijd nog, mocht ik toch nog onzeker worden. Maar iemand moet vooral vanuit zichzelf bij je willen blijven en niet omdat je uit acute paniek gaat eisen. Ik eis commitment. Maar dat hoef ik niet uit te spreken. Dat spreekt zichzelf namelijk al uit. En als het dan voor voorlopig genoeg is om uit te gaan van de huidige werkplek met wat aanpassingen, dan wil ik kijken wat dat met me doet en of dat maakt dat ik vertrouwen kan houden. En zo niet, dan niet. Dat ga ik dan wel voelen denk ik.
Mijn man moet vooral uit liefde bij me willen blijven en ik bij hem. En nee, ik ben (godzijdank!) niet financiëel afhankelijk van hem. Dat had me nog veel naarder geleken. Ik kan nu dan ook echt keuzes maken die niet zozeer gebaseerd zijn op angst en dat vind ik een heel fijn gevoel.
En ik weet ook dat ik wil dat het goedkomt op basis van vertrouwen. Het heeft geen enkele zin als ik eisen aan mijn man ga stellen die hij misschien wel klakkeloos opvolgt, maar als mij dat nog steeds niet dat vertrouwen geeft. En voor nu, nu de vakantie nog even duurt en de kinderen nog tot volgende week donderdag weg zijn, wil ik vooral kijken waar ik sta en waar hij staat en wat voor mij in den beginsel nodig is om een beetje vertrouwen te hebben als hij gaat werken. Zoals dat voor mij nu voelt, is dat met duidelijke afspraken te doen. Maar mocht het om welke reden dan ook (en dus ook als er geen enkele aanleiding voor is vanuit mans kant, omdat hij echt zegt aan alle kanten niet meer die gevoelens te hebben) niet meer goed voelen, dan zal ik dat ook zeggen en als dat betekend dat voor mij maar 1 optie over blijft en dat is een andere baan te zoeken, dan zal ik dat ook zeker zeggen. En dan zal ik de gevolgen die daarbij horen ook zeker aangaan.
En ja, echt, ik ben oprecht boos en verdrietig. Maar ik zie dat mijn man dat ook is. Niemand heeft daar wat aan als ik vanuit een of andere vorm van frustratie van me af ga slaan en eisen stel. Dat kan altijd nog, mocht ik toch nog onzeker worden. Maar iemand moet vooral vanuit zichzelf bij je willen blijven en niet omdat je uit acute paniek gaat eisen. Ik eis commitment. Maar dat hoef ik niet uit te spreken. Dat spreekt zichzelf namelijk al uit. En als het dan voor voorlopig genoeg is om uit te gaan van de huidige werkplek met wat aanpassingen, dan wil ik kijken wat dat met me doet en of dat maakt dat ik vertrouwen kan houden. En zo niet, dan niet. Dat ga ik dan wel voelen denk ik.
Mijn man moet vooral uit liefde bij me willen blijven en ik bij hem. En nee, ik ben (godzijdank!) niet financiëel afhankelijk van hem. Dat had me nog veel naarder geleken. Ik kan nu dan ook echt keuzes maken die niet zozeer gebaseerd zijn op angst en dat vind ik een heel fijn gevoel.
zaterdag 21 juli 2018 om 18:51
maar wat gaat hij doen dan?diyer schreef: ↑21-07-2018 18:45En verder probeer ik wel heel erg uit te gaan van wat ik wil. Maar dat is lastig. Want wat ik wil is dat het weer goed komt uiteindelijk. Ik wil in deze fase nog heel graag dat mijn man weer in contact komt met zichzelf en weer terug gaat voelen wat je normaal gesproken in de basis iig hoort te voelen in een goede relatie.
En ik weet ook dat ik wil dat het goedkomt op basis van vertrouwen. Het heeft geen enkele zin als ik eisen aan mijn man ga stellen die hij misschien wel klakkeloos opvolgt, maar als mij dat nog steeds niet dat vertrouwen geeft. En voor nu, nu de vakantie nog even duurt en de kinderen nog tot volgende week donderdag weg zijn, wil ik vooral kijken waar ik sta en waar hij staat en wat voor mij in den beginsel nodig is om een beetje vertrouwen te hebben als hij gaat werken. Zoals dat voor mij nu voelt, is dat met duidelijke afspraken te doen. Maar mocht het om welke reden dan ook (en dus ook als er geen enkele aanleiding voor is vanuit mans kant, omdat hij echt zegt aan alle kanten niet meer die gevoelens te hebben) niet meer goed voelen, dan zal ik dat ook zeggen en als dat betekend dat voor mij maar 1 optie over blijft en dat is een andere baan te zoeken, dan zal ik dat ook zeker zeggen. En dan zal ik de gevolgen die daarbij horen ook zeker aangaan.
En ja, echt, ik ben oprecht boos en verdrietig. Maar ik zie dat mijn man dat ook is. Niemand heeft daar wat aan als ik vanuit een of andere vorm van frustratie van me af ga slaan en eisen stel. Dat kan altijd nog, mocht ik toch nog onzeker worden. Maar iemand moet vooral vanuit zichzelf bij je willen blijven en niet omdat je uit acute paniek gaat eisen. Ik eis commitment. Maar dat hoef ik niet uit te spreken. Dat spreekt zichzelf namelijk al uit. En als het dan voor voorlopig genoeg is om uit te gaan van de huidige werkplek met wat aanpassingen, dan wil ik kijken wat dat met me doet en of dat maakt dat ik vertrouwen kan houden. En zo niet, dan niet. Dat ga ik dan wel voelen denk ik.
Mijn man moet vooral uit liefde bij me willen blijven en ik bij hem. En nee, ik ben (godzijdank!) niet financiëel afhankelijk van hem. Dat had me nog veel naarder geleken. Ik kan nu dan ook echt keuzes maken die niet zozeer gebaseerd zijn op angst en dat vind ik een heel fijn gevoel.
zaterdag 21 juli 2018 om 19:07
Dat ja..wat gaat hij dan doen?
'Mijn man moet vooral uit liefde bij me willen blijven en ik bij hem. ' Qoute.
Het woord moeten en liefde in één zin kan volgens mij niet tussen twee volwassenen. Of hij heeft genoeg liefde voor jou om voor je te kiezen en ook een duidelijk standpunt in te nemen (geen persoonlijk contact buiten het werk en ene grens trekken) Of er is sprake van dwang en controle en dat zal je niet helpen wanneer hij geen duidelijke keuze maakt. Je kunt iemand niet dwingen tot trouw.
'Mijn man moet vooral uit liefde bij me willen blijven en ik bij hem. ' Qoute.
Het woord moeten en liefde in één zin kan volgens mij niet tussen twee volwassenen. Of hij heeft genoeg liefde voor jou om voor je te kiezen en ook een duidelijk standpunt in te nemen (geen persoonlijk contact buiten het werk en ene grens trekken) Of er is sprake van dwang en controle en dat zal je niet helpen wanneer hij geen duidelijke keuze maakt. Je kunt iemand niet dwingen tot trouw.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 21 juli 2018 om 19:31
TO, je klinkt heel redelijk. Maar tegelijk geef je mij het gevoel dat je hem vooral niet kwijt wil. En dus wil je hem op zijn woord geloven. Wil je hem niet onder druk zetten uit angst dat je de hele boel opblaast. Been there, done that.
Er gaan bij mij enorme alarmbellen af bij het gedrag van jouw man. Het feit dat hij nu wel praat, waar hij eerst niet eerlijk was is al verontrustend genoeg.
Ik hoop voor jou dat ik het mis heb en dat jullie over een paar jaar nog steeds of liever gezegd weer gelukkig samen zijn.
Er gaan bij mij enorme alarmbellen af bij het gedrag van jouw man. Het feit dat hij nu wel praat, waar hij eerst niet eerlijk was is al verontrustend genoeg.
Ik hoop voor jou dat ik het mis heb en dat jullie over een paar jaar nog steeds of liever gezegd weer gelukkig samen zijn.
zaterdag 21 juli 2018 om 19:35
Dit. Mijn mond valt gewoon open van wat hij je op de mouw weet te spelden.PotjePindakaas schreef: ↑21-07-2018 17:01Ik denk dat het wel meevalt met hoe slecht man om kan gaan met spanning en verandering.
Hij kan namelijk ook bijzonder goed met een affaire bezig zijn 1,5 jaar tussen nietsvermoedende collega's.
Hij is dus 4-6 maanden per jaar niet te pruimen en loop jij daar ondertussen door op je tandvlees. Maar hij kan wel al 18 maanden aaneengesloten leuk doen met en tegen zijn scharrel?
Deze man weet zich goed in de slachtofferrol te verplaatsen. Dadelijk deed hij het nog omdat jij die 4-6 maanden per jaar te weinig begrip oid had.
Zo te lezen valt het allemaal wel mee hoor en weet ie zich prima te redden.
En als de relatie met jou wegvalt verliest ie anders ook een basis en standvastigheid. En het huis wellicht erbij. Maar dat kan blijkbaar wel??
-
zaterdag 21 juli 2018 om 19:47
Tja, diyer, wij lezen gewoon zonder enige betrokkenheid wat jij vertelt. En echt alle tekenen wijzen erop dat je man gewoon ordinair vreemdgaat.
Hij heeft het grootste deel van de week de gelegenheid, degene op wie hij verliefd is is dat ook op hem, hij liegt tegen je en verzwijgt dingen voor je...
Ik snap dat je er niet aan wil, maar als ik jou was zou ik in ieder geval in je hoofd ook een "wat als" scenario bedenken voor het geval het wel zo is.
En ik zou het ook gewoon willen weten, bedenk ik terwijl ik dit tik. Dus ik had al lang bij die troela aan de bel getrokken en haar eens eventjes fijntjes aan de tand voelen van wat ze precies met mijn man moet.
Hij heeft het grootste deel van de week de gelegenheid, degene op wie hij verliefd is is dat ook op hem, hij liegt tegen je en verzwijgt dingen voor je...
Ik snap dat je er niet aan wil, maar als ik jou was zou ik in ieder geval in je hoofd ook een "wat als" scenario bedenken voor het geval het wel zo is.
En ik zou het ook gewoon willen weten, bedenk ik terwijl ik dit tik. Dus ik had al lang bij die troela aan de bel getrokken en haar eens eventjes fijntjes aan de tand voelen van wat ze precies met mijn man moet.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 juli 2018 om 19:48
Ach TO. Je klinkt echt als een lief persoon.
Ik snap heel goed dat je wil dat het goed komt tussen jullie en al die dingen die je in je laatste posts hebt geplaatst.
Ik denk alleen wel dat je over een half jaar deze post leest en denkt: had ik maar voor mezelf gekozen.
Ik snap heel goed dat je je man hier verdedigt en dat je denkt dat wij niet snappen hoe hij echt in elkaar zit, maar wij zien jouw man vanuit een hele rationele blik en kunnen hem daarom heel helder zien.Ik wil niet zeggen dat het direct bij jouw man ook zo is, maar ik ken ook een man die klinkt zoals de jouwe en die had toch echt al een half jaar een affaire. Verliefdheid doet gekke dingen met iemand.
Jouw emoties verbloemen zijn acties. Wij lezen vooral een man die een slachtofferrol weet aan te meten, jou ontzettend voor liegt en niet echt stappen onderneemt om jullie huwelijk te redden. Ik vind het zo ongelofelijk rot voor je.
Ik denk dat het nog wel even zal duren voor dat je keuzes durft te maken. Begrijpelijk ook, er komt zo veel op je af nu. Hou wel voor ogen wat jij wilt in het leven en in jouw huwelijk en neem niet genoegen met minder omdat hij er een mooie draai aan weet te geven en jij het wil geloven, want jij wil natuurlijk gewoon dat alles weer goed komt. Want dat is wel hoe het nu klinkt.
Ik snap heel goed dat je wil dat het goed komt tussen jullie en al die dingen die je in je laatste posts hebt geplaatst.
Ik denk alleen wel dat je over een half jaar deze post leest en denkt: had ik maar voor mezelf gekozen.
Ik snap heel goed dat je je man hier verdedigt en dat je denkt dat wij niet snappen hoe hij echt in elkaar zit, maar wij zien jouw man vanuit een hele rationele blik en kunnen hem daarom heel helder zien.Ik wil niet zeggen dat het direct bij jouw man ook zo is, maar ik ken ook een man die klinkt zoals de jouwe en die had toch echt al een half jaar een affaire. Verliefdheid doet gekke dingen met iemand.
Jouw emoties verbloemen zijn acties. Wij lezen vooral een man die een slachtofferrol weet aan te meten, jou ontzettend voor liegt en niet echt stappen onderneemt om jullie huwelijk te redden. Ik vind het zo ongelofelijk rot voor je.
Ik denk dat het nog wel even zal duren voor dat je keuzes durft te maken. Begrijpelijk ook, er komt zo veel op je af nu. Hou wel voor ogen wat jij wilt in het leven en in jouw huwelijk en neem niet genoegen met minder omdat hij er een mooie draai aan weet te geven en jij het wil geloven, want jij wil natuurlijk gewoon dat alles weer goed komt. Want dat is wel hoe het nu klinkt.
-
zaterdag 21 juli 2018 om 20:03
Mijn man heeft mij ook verteld dat het er wel om gespannen heeft en dat het niet per se komt omdat hij zich zo goed wist in te houden, maar omdat zijn collega dat deed. Dus het heeft er wel degelijk om gehangen. Ze hebben zich in risicozone begeven. Dus tja, of ze nu feitelijk wel of geen seks hebben gehad, maakt dan niet zoveel meer uit. De wens was er namelijk en vooral van mijn man uit. Hij heeft mij ook verteld dat hij verliefder op haar is, dan zij op hem is. Zij voelt zich aangetrokken tot hem en vindt hem een hele lieve man. Maar heeft hem niet verteld dat ze verliefd op hem is aldus man. Man heeft wél tegen haar gezegd dat hij verliefd op háár is.
Dus nee. Ik neem het zeker niet licht en wil echt mijn hoofd niet in het zand steken.
Dus nee. Ik neem het zeker niet licht en wil echt mijn hoofd niet in het zand steken.
