Relaties
alle pijlers
Mannen versieren: assertief versus hard to get..!?
maandag 17 december 2007 om 23:45
Tja na een gesprek met een gewone vriend vorige week die aangaf dat hij echt wel wat uitdaging wilde in het versieren en een actie van mij van afgelopen weekend waarin ik echt niet hard to get heb gespeeld, ben ik benieuwd hoe jullie hierover denken. Ik ben redelijk assertief wat versieren van mannen betreft, als ik iemand leuk vind dan zal ik dat echt wel laten merken. Meestal pakt het wel goed uit, maar niet dat het tot nu toe iets echts blijvends heeft opgeleverd. Maar ontneem ik de jongen in kwestie dan niet de kans om te jagen.... Het is moeilijk voor mij om hard to get te spelen op het moment dat ik iemand echt leuk vind. Herkennen jullie dat? Wat vinden jullie sowieso van het hele hard to get verhaal. Heeft het jullie wat opgeleverd?
Ik ben er nog meer over aan het nadenken nadat ik afgelopen weekend een erg leuke jongen ontmoet heb. Vanwege een abrupt afscheid, hebben we eigenlijk niet echt de kans gekregen om nummers uit te wisselen..baal. Wat heb ik gedaan: ik heb hem opgezocht op hyves en een bericht gestuurd waarin ik aangaf dat ik het gezellig vond. Echter nog niks op teruggekregen. Dat zet me weer aan het denken...had ik gewoon moeten wachten totdat hij mogelijk contact zou leggen of totdat ik hem mogelijk weer tegen zou komen etc. En daarbij komt dat hij geen actieve hyver bleek, met maar 1 vriend en geen foto. Kortom, ik heb initiatief getoond, maar het lijkt nergens toe te leiden en ik stel me (opnieuw) de vraag of ik niet weer heel gemakkelijk heb laten zien dat ik iemand leuk vind. Ik ben benieuwd hoe jullie over deze titel denken en wat jullie ervaring is?
Ik ben er nog meer over aan het nadenken nadat ik afgelopen weekend een erg leuke jongen ontmoet heb. Vanwege een abrupt afscheid, hebben we eigenlijk niet echt de kans gekregen om nummers uit te wisselen..baal. Wat heb ik gedaan: ik heb hem opgezocht op hyves en een bericht gestuurd waarin ik aangaf dat ik het gezellig vond. Echter nog niks op teruggekregen. Dat zet me weer aan het denken...had ik gewoon moeten wachten totdat hij mogelijk contact zou leggen of totdat ik hem mogelijk weer tegen zou komen etc. En daarbij komt dat hij geen actieve hyver bleek, met maar 1 vriend en geen foto. Kortom, ik heb initiatief getoond, maar het lijkt nergens toe te leiden en ik stel me (opnieuw) de vraag of ik niet weer heel gemakkelijk heb laten zien dat ik iemand leuk vind. Ik ben benieuwd hoe jullie over deze titel denken en wat jullie ervaring is?
dinsdag 18 december 2007 om 22:50
hard to get spelen, het is niet voor mij weggelegd. Doe maar gewoon als mezelf en dat is lekker verlegen maar naar een kwartiertje gewoon bijdehand
vrouwen hebben jullie niet een gloeiende hekel aan de mannen met de standaard foute openingszin. (dan ben ik overigens wel hard to get)
vrouwen hebben jullie niet een gloeiende hekel aan de mannen met de standaard foute openingszin. (dan ben ik overigens wel hard to get)
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
zondag 30 december 2007 om 13:28
zondag 30 december 2007 om 13:38
quote:la_maya schreef op 18 december 2007 @ 01:54:
Hard to get 'spelen' werkt volgens mij niet omdat je je dan voordoet als iemand die je niet bent. Als hij niet op je valt om wie je bent houdt het op. Een rol aannemen werkt m.i. nooit.
La maya, ik ben het volledig met je eens. Je kunt dan wel hard to get spelen, maar na een tijdje komt je ware aard naar boven en misschien klikt het dan helemaal niet meer, zonde van de tijd en al dat afwachten: belt/mailt/komt-ie wel of komt-ie niet.......
Dertig jaar geleden, toen ik een tiener was, werd mij "hard to get" aangepraat door mijn ouders en vriendinnen. Zo moest ik zijn en niet anders maar het werkte inderdaad voor geen meter. Ik had me een hoop liefsdesverdriet kunnen besparen maar ja, als je alles van te voren weet......
Nog een opmerking: je moet er natuurlijk wel voor oppassen dat je hem niet teveel gaat claimen, dat is dan weer het andere uiterste.
Maar laat hem gerust merken hoe leuk je hem vindt!!!!
Hard to get 'spelen' werkt volgens mij niet omdat je je dan voordoet als iemand die je niet bent. Als hij niet op je valt om wie je bent houdt het op. Een rol aannemen werkt m.i. nooit.
La maya, ik ben het volledig met je eens. Je kunt dan wel hard to get spelen, maar na een tijdje komt je ware aard naar boven en misschien klikt het dan helemaal niet meer, zonde van de tijd en al dat afwachten: belt/mailt/komt-ie wel of komt-ie niet.......
Dertig jaar geleden, toen ik een tiener was, werd mij "hard to get" aangepraat door mijn ouders en vriendinnen. Zo moest ik zijn en niet anders maar het werkte inderdaad voor geen meter. Ik had me een hoop liefsdesverdriet kunnen besparen maar ja, als je alles van te voren weet......
Nog een opmerking: je moet er natuurlijk wel voor oppassen dat je hem niet teveel gaat claimen, dat is dan weer het andere uiterste.
Maar laat hem gerust merken hoe leuk je hem vindt!!!!
zondag 30 december 2007 om 14:27
zondag 30 december 2007 om 15:25
Mel, ik denk dat flirten en verleiden altijd een spelletje is, maar dat gezegd hebbende denk ik niet dat je je anders moet voordoen dan je bent.
Ik denk dat 'het verlegen meisje' dat de hele tijd giechelt en rood aanloopt ontzettend veel succes kan hebben bij de mannen.
Maar ik ben 't niet.
En ik wil dan ook niet 'het verlegen meisje' spelen, om mannen aan te trekken. Want ik denk niet dat dat de mannen zullen zijn die bij mij passen.
Zo is het denk ik ook met assertief zijn, of hard to get zijn. Er zullen echt genoeg mannen zijn die 't heerlijk vinden, een assertieve vrouw, iemand die duidelijk laat merken weg te zjin van hen, en andere mannen willen juist het gevoel hebben iemand te moeten veroveren, te 'overtuigen' als 't ware.
Ik denk dat je het spelletje van verleiden wel kan perfectioneren of in elk geval steeds beter leert hoe 't werkt en hoe je precies weet hoe je met één blik de mannen binnen vijf minuten aan je tafeltje hebt, maar wel altijd volgens je eigen stijl. En bij jezelf blijven, en die stijl en karaktereigenschappen dan to the max uitspelen.
Ik denk dat 'het verlegen meisje' dat de hele tijd giechelt en rood aanloopt ontzettend veel succes kan hebben bij de mannen.
Maar ik ben 't niet.
En ik wil dan ook niet 'het verlegen meisje' spelen, om mannen aan te trekken. Want ik denk niet dat dat de mannen zullen zijn die bij mij passen.
Zo is het denk ik ook met assertief zijn, of hard to get zijn. Er zullen echt genoeg mannen zijn die 't heerlijk vinden, een assertieve vrouw, iemand die duidelijk laat merken weg te zjin van hen, en andere mannen willen juist het gevoel hebben iemand te moeten veroveren, te 'overtuigen' als 't ware.
Ik denk dat je het spelletje van verleiden wel kan perfectioneren of in elk geval steeds beter leert hoe 't werkt en hoe je precies weet hoe je met één blik de mannen binnen vijf minuten aan je tafeltje hebt, maar wel altijd volgens je eigen stijl. En bij jezelf blijven, en die stijl en karaktereigenschappen dan to the max uitspelen.
zondag 30 december 2007 om 15:29
quote:caafje0310 schreef op 30 december 2007 @ 14:27:
Vleermuis, met claimen bedoel ik dat je je eigen leven opgeeft voor hem en jij jezelf alleen maar op hem richt. Dus niet meer je eigen dingen doet, die je altijd deed voordat je hem ontmoette. Dat noem ik het andere uiterste. En het is de kunst om hierin een middenweg te vinden.
Mijn vriend zou me dumpen.
Maar er zijn ook mannen die dit wél leuk vinden. Ik heb vriendinnen die zo claimerig zijn en de jongens vinden 't prachtig. Tenminste, sommigen hebben lange relaties (maar geen huis, kinderen of huwelijk) en niets houdt die mannen tegen weg te gaan als ze 't niet leuk zouden vinden. Die vinden 't heerlijk dat hun vriendin op zaterdagavond niet met de meiden weggaat want anders zit pietje alleen.
Dus als je zo bent, en het zit in je karakter om zo te zijn, waarom zou je dat veranderen? Als jouw beeld van een ideale relatie is helemaal in elkaar opgaan en 24/7 met elkaar omgaan, en altijd weten waar de ander is, en elkaar elke avond bellen of smsen om goedenacht te wensen, en als hij zijn telefoon niet oppakt is er iets mis, etc. Nou ga er dan voor. En doe je dan niet anders voor dan je bent, want dan vind je ook een vent die dat ziet zitten.
Denk ik dan
Vleermuis, met claimen bedoel ik dat je je eigen leven opgeeft voor hem en jij jezelf alleen maar op hem richt. Dus niet meer je eigen dingen doet, die je altijd deed voordat je hem ontmoette. Dat noem ik het andere uiterste. En het is de kunst om hierin een middenweg te vinden.
Mijn vriend zou me dumpen.
Maar er zijn ook mannen die dit wél leuk vinden. Ik heb vriendinnen die zo claimerig zijn en de jongens vinden 't prachtig. Tenminste, sommigen hebben lange relaties (maar geen huis, kinderen of huwelijk) en niets houdt die mannen tegen weg te gaan als ze 't niet leuk zouden vinden. Die vinden 't heerlijk dat hun vriendin op zaterdagavond niet met de meiden weggaat want anders zit pietje alleen.
Dus als je zo bent, en het zit in je karakter om zo te zijn, waarom zou je dat veranderen? Als jouw beeld van een ideale relatie is helemaal in elkaar opgaan en 24/7 met elkaar omgaan, en altijd weten waar de ander is, en elkaar elke avond bellen of smsen om goedenacht te wensen, en als hij zijn telefoon niet oppakt is er iets mis, etc. Nou ga er dan voor. En doe je dan niet anders voor dan je bent, want dan vind je ook een vent die dat ziet zitten.
Denk ik dan
