Relaties
alle pijlers
meest geweldige nacht ooit...ennu?
donderdag 8 januari 2009 om 15:00
Afgelopen weekend heb ik de meest onvergetelijke nacht ooit gehad. Ik zal niet in details treden maar wow!
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.
donderdag 8 januari 2009 om 15:04
oude schoenen, nieuwe schoenen... nieuwe schoenen uitproberen, zijn wel mooi, maar ja, ze zijn wel duur. Het kost me alles en wat krijg ik daarvoor terug. Ze geven geen steun, maar zijn wel mooi. Laat ik ze af en toe aan doen en bij de oude laten die wel heel afgetrapt zijn. Kut dingen, ik loop half op blote voeten, maar ja...
donderdag 8 januari 2009 om 15:05
Vertel je echtgenoot dat je al tijden "in gedachten"vremdgaat en nu ook echt, en dat je hart bij je minnaar is en je alleen nog bij hem bent voor de kinderen. Misschien vind hij het prima om de schone schijn op te houden als hij ook een minnares erbij mag. Misschien moet je hem en jezelf de kans geven om een partner te vinden waar je wel gelukkig mee bent?
Voor kinderen is een liefdeloze relatie mss wel net zo schadelijk als een scheiding in harmonie.
Voor kinderen is een liefdeloze relatie mss wel net zo schadelijk als een scheiding in harmonie.
donderdag 8 januari 2009 om 15:10
Ik vind 'bijelkaar blijven om de kinderen' altijd maar bullshit. Alsof die kinderen gelukkiger zijn bij twee ouders die niets om elkaar geven (met alle gevolgen van dien) dan bij twee ouders die misschien niet beide bij je in huis wonen, maar wel prettig met elkaar omgaan.
Ik zou kiezen voor openheid en eerlijkheid.Zowel richting jezelf als richting je vriend. Bijzonder laag en kwetsend om 'onvergetelijke nachten' met een ander te beleven terwijl er thuis een gezinnetje zit.
Ik zou kiezen voor openheid en eerlijkheid.Zowel richting jezelf als richting je vriend. Bijzonder laag en kwetsend om 'onvergetelijke nachten' met een ander te beleven terwijl er thuis een gezinnetje zit.
donderdag 8 januari 2009 om 15:17
Je verteld dat je een onvergetelijke nacht hebt gehad met X, dat X single is, maar dat X ook zijn nodige problemen heeft en die ook niet gaan veranderen. Maar toch beland je steeds weer met hem in bed?
En zoals je later verteld is ook je huidige man (net als je ex n) niet de persoon waar je verder mee wilt.
Ik vind het heel erg slecht dat je binnen je relatie, misschien wel huwelijk bent vreemd gegaan. Hoe zou je het vinden als je man deze actie zou uithalen?
Als een relatie niet meer zo lekker loopt komt dat van beide kanten, ook jij bent niet perfect. Ik denk dat je maar eerst eens actie moet ondernemen om je relatie weer een opkikker te geven, en kijk ook naar de goede eigenschappen van je man want die heeft hij vast wel. Je weet wat je nu hebt en je weet nooit wat je er voor terugkrijgt, en het is wat je er zelf van maken wilt! Succes
En zoals je later verteld is ook je huidige man (net als je ex n) niet de persoon waar je verder mee wilt.
Ik vind het heel erg slecht dat je binnen je relatie, misschien wel huwelijk bent vreemd gegaan. Hoe zou je het vinden als je man deze actie zou uithalen?
Als een relatie niet meer zo lekker loopt komt dat van beide kanten, ook jij bent niet perfect. Ik denk dat je maar eerst eens actie moet ondernemen om je relatie weer een opkikker te geven, en kijk ook naar de goede eigenschappen van je man want die heeft hij vast wel. Je weet wat je nu hebt en je weet nooit wat je er voor terugkrijgt, en het is wat je er zelf van maken wilt! Succes
donderdag 8 januari 2009 om 15:20
het is ook niet dat we ruzie hebben, elkaar de tent uitvechten of geheel emotieloos met elkaar omgaan. Ik denk niet dat de kinderen iets merken ook omdat het mijn gevoelens zijn. Mijn vriend houdt nog wel van mij en ik hou de schijn op. Het leven kabbelt door op deze manier. Je bent druk met je baan, je huishouden en een ieder in ons gezin vaart mee.
Overigens is van mijn 3 kids er maar 1 van mijn huidige vriend. Met bij elkaar blijven voor de kinderen bedoel ik dus echt voor de kinderen. ZIJ hebben vriendjes hier en ook een leven. ALs we uit elkaar gaan zal ik ergens anders moeten gaan wonen. Daar denk ik aan en daar voel ik me schuldig over.
Overigens is van mijn 3 kids er maar 1 van mijn huidige vriend. Met bij elkaar blijven voor de kinderen bedoel ik dus echt voor de kinderen. ZIJ hebben vriendjes hier en ook een leven. ALs we uit elkaar gaan zal ik ergens anders moeten gaan wonen. Daar denk ik aan en daar voel ik me schuldig over.
donderdag 8 januari 2009 om 15:22
donderdag 8 januari 2009 om 15:27
nee dat klopt, ik zit er geen seconde mee. Ik ben volwassen en zal met mijn eigen keuzes moeten leven. Ik zou er ook geen problemen mee hebben als mijn partner een minnares zou hebben. De een staat hier anders in dan een ander en wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Waar ik nu wel een probleem mee heb is dat ik totaal onverwacht ineens meer voel voor deze persoon en daardoor aan het denken ben gezet over mijn relatie. WIl ik dit nog wel is de vraag.
Waar ik nu wel een probleem mee heb is dat ik totaal onverwacht ineens meer voel voor deze persoon en daardoor aan het denken ben gezet over mijn relatie. WIl ik dit nog wel is de vraag.
donderdag 8 januari 2009 om 15:28
donderdag 8 januari 2009 om 15:29
quote:ondersteboven75 schreef op 08 januari 2009 @ 15:00:
Afgelopen weekend heb ik de meest onvergetelijke nacht ooit gehad. Ik zal niet in details treden maar wow!
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.Advies; Parter vertellen dat je voor geen meter te vertrouwen bent en de consequenties ervan aanvaarden. Waarschijnlijk eindigt dit in; eigen schuld, dikke bult. Leuk mens ben je trouwens als ik het zo lees.
Afgelopen weekend heb ik de meest onvergetelijke nacht ooit gehad. Ik zal niet in details treden maar wow!
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.Advies; Parter vertellen dat je voor geen meter te vertrouwen bent en de consequenties ervan aanvaarden. Waarschijnlijk eindigt dit in; eigen schuld, dikke bult. Leuk mens ben je trouwens als ik het zo lees.
donderdag 8 januari 2009 om 15:31
nougoed, gebeurd is gebeurd maar zou het een idee zijn om vanaf nu die man niet meer te zien en eerst met je partner dingen uit te spreken? Zelfs al biecht je de sexpartij niet op, misschien kan je eens zeggen dat je twijfelt, niet heel warm meer van hem wordt etc en er samen over praten?
als je je relatie besluit te verbreken staat het je natuurlijk vrij om te doen wat je wil met wie je wil, ik denk dat je zelf ook wel snapt dat het allicht chiquer is om eerst je uit je huidige relatie los te maken alvorens sex met anderen te hebben.
als je je relatie besluit te verbreken staat het je natuurlijk vrij om te doen wat je wil met wie je wil, ik denk dat je zelf ook wel snapt dat het allicht chiquer is om eerst je uit je huidige relatie los te maken alvorens sex met anderen te hebben.
donderdag 8 januari 2009 om 15:31
quote:ondersteboven75 schreef op 08 januari 2009 @ 15:27:
nee dat klopt, ik zit er geen seconde mee. Ik ben volwassen en zal met mijn eigen keuzes moeten leven. Ik zou er ook geen problemen mee hebben als mijn partner een minnares zou hebben. De een staat hier anders in dan een ander en wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Waar ik nu wel een probleem mee heb is dat ik totaal onverwacht ineens meer voel voor deze persoon en daardoor aan het denken ben gezet over mijn relatie. WIl ik dit nog wel is de vraag.
Tuurlijk, jij kan er helemaal niets aan doen toch?
En leven met je eigen keuzes... ja, maar maak ze dan helemaal en niet halfslachtig. Ik neem trouwens aan dat je vindt dat je partner ook met zijn eigen keuzes moet leven. Geef hem dan die keuze ook!
nee dat klopt, ik zit er geen seconde mee. Ik ben volwassen en zal met mijn eigen keuzes moeten leven. Ik zou er ook geen problemen mee hebben als mijn partner een minnares zou hebben. De een staat hier anders in dan een ander en wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Waar ik nu wel een probleem mee heb is dat ik totaal onverwacht ineens meer voel voor deze persoon en daardoor aan het denken ben gezet over mijn relatie. WIl ik dit nog wel is de vraag.
Tuurlijk, jij kan er helemaal niets aan doen toch?
En leven met je eigen keuzes... ja, maar maak ze dan helemaal en niet halfslachtig. Ik neem trouwens aan dat je vindt dat je partner ook met zijn eigen keuzes moet leven. Geef hem dan die keuze ook!
donderdag 8 januari 2009 om 15:33
je hebt gelijk its, ik zal er over moeten praten. Nu is dat niet mijn ding, ik vind dit erg moeilijk. Maar ik ga het zeker doen. Ik zal niet alles vertellen maar wel dat ik gevoelens heb voor een ander en dat het voor hem minder is. Ik had al een en ander op een rij gezet en me ontzettend opgepept om hem te laten lezen en naar aanleiding daarvan een goed gesprek te voeren maar hij is naast me op de bank in slaap gevallen... (was ziek thuis vandaag)
donderdag 8 januari 2009 om 15:34
donderdag 8 januari 2009 om 15:39
Dus als ik het goed begrijp heb je al 2 kinderen bij een andere man en met je huidige man ook 1 kind. En dat het er verder niet toe doet dat je vreemd gaat of je man een minnares heeft dan vind je eerlijkheid niet belangrijk. Dan moet je keus toch ook niet zo moeilijk zijn als het er allemaal niet toe doet. Het is allemaal wel heel erg simpel denken..
donderdag 8 januari 2009 om 15:41
quote:ondersteboven75 schreef op 08 januari 2009 @ 15:00:
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Aantal opties:Je schaamt jezelf helemaal dood omdat je zo'n onbetrouwbbaar sujet bent, verbreekt elk contact met je seksvriendje en gaat aan je relatie werken.Of je kunt eerlijk naar jezelf en vooral ook naar je partner zijn, door niet langer meer de schijn op te houden "voor de kinderen". Verbreek je relatie, stel een goede co-ouderschapregeling op en ga je nieuwe leven opbouwen en dit geeft je partner een kans om ook iemand te vinden die hem wél lief vindt. Je gaat nog een jaartje of tig mee tenslotte, zou zonde zijn om dat in een ongelukkige relatie te moeten doorbrengen al dan niet met leugenachtig gedrag ernaast. Zou er trouwens nog even niet op bouwen dat seksvriendje daar automatisch invalt, dat nieuwe leven.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Aantal opties:Je schaamt jezelf helemaal dood omdat je zo'n onbetrouwbbaar sujet bent, verbreekt elk contact met je seksvriendje en gaat aan je relatie werken.Of je kunt eerlijk naar jezelf en vooral ook naar je partner zijn, door niet langer meer de schijn op te houden "voor de kinderen". Verbreek je relatie, stel een goede co-ouderschapregeling op en ga je nieuwe leven opbouwen en dit geeft je partner een kans om ook iemand te vinden die hem wél lief vindt. Je gaat nog een jaartje of tig mee tenslotte, zou zonde zijn om dat in een ongelukkige relatie te moeten doorbrengen al dan niet met leugenachtig gedrag ernaast. Zou er trouwens nog even niet op bouwen dat seksvriendje daar automatisch invalt, dat nieuwe leven.
