Relaties
alle pijlers
meest geweldige nacht ooit...ennu?
donderdag 8 januari 2009 om 15:00
Afgelopen weekend heb ik de meest onvergetelijke nacht ooit gehad. Ik zal niet in details treden maar wow!
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.
Ik loop nu al de hele week met 6 knopen in mijn buik en storm in mijn hoofd. Ik weet niet wat te doen. Ratio en emotie voeren oorlog momenteel.
Punt is dat een relatie met deze persoon helemaal niet kan. Ik heb al een relatie, we hebben kinderen, een eigen huis, beiden een goede baan. Hij is single maar heeft de nodige problemen en dit is al heel lang zo en gaat ook niet veranderen. Dus ook al was ik zelf vrij, dan nog zou ik (ivm de kinderen) niet voor hem kunnen kiezen en soms vind ik dit bijzonder jammer. Ik ken hem al heel lang en op de een of andere manier belanden we altijd weer in bed samen en dat voelt heel goed. Ik ben bewust met hem naar bed gegaan, hij heeft mijn gedachten nooit verlaten in de tijd dat we elkaar niet zagen en ik wilde dit gewoon. Ik had alleen niet verwacht dat ik zo overrompeld zou worden. Voorheen was seks voldoende. Nu was het ook anders deze keer. Veel intiemer, zachter en liefdevoller maar ook hongerig, alsof we elkaar te lang hadden gemist.
Nu is mijn relatie momenteel niet goed, eigenlijk ben ik het al heel lang zat en voel niks meer voor mijn huidige vriend. Ik heb indertijd voor hem gekozen omdat hij het tegendeel van mijn ex was. Iemand waarmee ik een rustig en stabiel leven kon hebben. Of dit acheraf een slimme keuze is geweest vraag ik me af.
Omdat we nu een leven hebben opgebouwd kan en durf ik niet voor mijn gevoelens te kiezen. Ik weet ook niet of mijn gevoelens wel zuiver zijn ivm de relatieproblemen. Toch zie ik dit als een signaal maar ik kom er maar niet uit, wat moet ik nu doen? Proberen aan mijn relatie te werken? Ik weet niet of dit nog zin heeft, voordat dit speelde ging ik eigenlijk al heel lang in gedachten vreemd. Ik heb ook geen schuldgevoel over mijn vreemdgaan maar wel over het feit dat ik nu serieus denk om de relatie te beeindigen. Ik haal dan zoveel overhoop voor de kinderen. Maar als ik blijf vraag ik me af of ik ooit wel gelukkig wordt in deze relatie.
Ik wilde dit verhaal gewoon even kwijt maar als iemand een goed, eerlijk advies heeft..graag!
Ik weet overigens niet wat de gevoelens zijn van mijn "sexvriend". Ik durf het ook niet te vragen..en verder doet het er ook niet toe. Het zijn mijn gevoelens die mij nu parten spelen.
donderdag 8 januari 2009 om 18:22
wat ik jammer aan jouw verhaal vind, is dat je kinderen jou en jouw partner een relatie zien hebben en dat waarschijnlijk als rolmodel voor hun latere leven zien. Klinkt rottig, maar zo bedoel ik het niet.
Wat ik wel bedoel; je voelt geen passie (meer?) voor deze man, je acteert (is een aanname) je gevoel in deze relatie, dit doe je voor je kinderen. Ik hou van de onschuld van kinderen, dat sprookjes en ware liefde (okay, das meer puber dan kinder niveau, maar toch) bestaat en voor eeuwig is. Het lijkt me zo zuur als jouw kinderen zouden denken dat de relatie met jouw partner, de relatie die je nu hebt "het" is. Dat ze niet meer van echte liefde, verliefdheid en passie mogen zien en meemaken. Ik denk dat een alleenstaande moeder, die liever alleen en gelukkig is dan met een partner omdat ze geen andere optie ziet, een beter rolmodel is.
Dat je je sexvriendje hebt opgezocht... lijkt me meer gevolg dan oorzaak. Ik ken maar weinig mensen die een slechte relatie aanhouden en die niet uiteindelijk door de "verleiding" (ik noem het liever afleiding) kiezen. Je kan het ook anders bekijken, dat dit een moment zou kunnen zijn (als samen ervoor vechten niet meer werkt) om de relatie te verbreken zonder dat er extra veel leed, tranen, onmacht en ongeloof er aan toe te pas komt. Een relatie met vreemdgaan is geen goed startpunt om een vriendelijke omgang te kunnen onderhouden voor de kinderen en maakt het alleen maar moeilijker. Ik kreeg in de OP het idee dat je nooit verliefd bent geweest op deze man, ik ben eigelijk bang dat je dan ook niet aan een relatie kan werken omdat je om verkeerde redenen aan deze relatie bent begonnen, maar dat kan alleen jij beoordelen.
Misschien zou wat tijd alleen iets voor je zijn? Geen man die je gelukkig moet maken maar gewoon jij en je kinderen. Misschien kan je dan uiteindelijk ooit iemand vinden die echt bij je past, en niet iemand die anders is als die anderen waarbij het niet werkte.
Sterkte en succes met je keuze!
Wat ik wel bedoel; je voelt geen passie (meer?) voor deze man, je acteert (is een aanname) je gevoel in deze relatie, dit doe je voor je kinderen. Ik hou van de onschuld van kinderen, dat sprookjes en ware liefde (okay, das meer puber dan kinder niveau, maar toch) bestaat en voor eeuwig is. Het lijkt me zo zuur als jouw kinderen zouden denken dat de relatie met jouw partner, de relatie die je nu hebt "het" is. Dat ze niet meer van echte liefde, verliefdheid en passie mogen zien en meemaken. Ik denk dat een alleenstaande moeder, die liever alleen en gelukkig is dan met een partner omdat ze geen andere optie ziet, een beter rolmodel is.
Dat je je sexvriendje hebt opgezocht... lijkt me meer gevolg dan oorzaak. Ik ken maar weinig mensen die een slechte relatie aanhouden en die niet uiteindelijk door de "verleiding" (ik noem het liever afleiding) kiezen. Je kan het ook anders bekijken, dat dit een moment zou kunnen zijn (als samen ervoor vechten niet meer werkt) om de relatie te verbreken zonder dat er extra veel leed, tranen, onmacht en ongeloof er aan toe te pas komt. Een relatie met vreemdgaan is geen goed startpunt om een vriendelijke omgang te kunnen onderhouden voor de kinderen en maakt het alleen maar moeilijker. Ik kreeg in de OP het idee dat je nooit verliefd bent geweest op deze man, ik ben eigelijk bang dat je dan ook niet aan een relatie kan werken omdat je om verkeerde redenen aan deze relatie bent begonnen, maar dat kan alleen jij beoordelen.
Misschien zou wat tijd alleen iets voor je zijn? Geen man die je gelukkig moet maken maar gewoon jij en je kinderen. Misschien kan je dan uiteindelijk ooit iemand vinden die echt bij je past, en niet iemand die anders is als die anderen waarbij het niet werkte.
Sterkte en succes met je keuze!
donderdag 8 januari 2009 om 19:22
donderdag 8 januari 2009 om 22:43
vrijdag 9 januari 2009 om 01:23
quote:Djoels schreef op 08 januari 2009 @ 23:15:
Ik heb ooit ook wel eens buiten de deur 'getoestand'. Heb het nooit verteld hier op het Forum, bang dat ik niet meer bij een groepje zou horen!
TO, grow up, denk met je hoofd ipv met je yoni en maak dan een keuze. Sterkte.Zoooooooooooo,val jij mooi door het mandje nu
Ik heb ooit ook wel eens buiten de deur 'getoestand'. Heb het nooit verteld hier op het Forum, bang dat ik niet meer bij een groepje zou horen!
TO, grow up, denk met je hoofd ipv met je yoni en maak dan een keuze. Sterkte.Zoooooooooooo,val jij mooi door het mandje nu
vrijdag 9 januari 2009 om 01:44
Ik snap niet waarom je niet als je vrij zou zijn voor die GN ( goeie neuk zal ik hem maar even voor het gemak noemen ) zou kunnen kiezen . Samenwonen hoeft toch helemaal niet ?
Ik neem aan dat al die drie kinderen zo af en toe het weekend naar hun vaders gaan ( als je mazzel hebt allemaal hetzelfde weekend ) dus in die tijd kan moeders de HH HS ( happy single ) uit hangen .
Een vrij ongewone optie , maar nog altijd een optie , is je huidige relatie open te gooien ; raad je partner een leuke vriendin aan . Wie weet hoe gezellig een en ander uitpakt ; op vakantie met zijn allen enzo .
Buiten de opties om die al genoemd zijn zou ik er zo 1, 2 , 3 niet 1 meer weten .
Ik neem aan dat al die drie kinderen zo af en toe het weekend naar hun vaders gaan ( als je mazzel hebt allemaal hetzelfde weekend ) dus in die tijd kan moeders de HH HS ( happy single ) uit hangen .
Een vrij ongewone optie , maar nog altijd een optie , is je huidige relatie open te gooien ; raad je partner een leuke vriendin aan . Wie weet hoe gezellig een en ander uitpakt ; op vakantie met zijn allen enzo .
Buiten de opties om die al genoemd zijn zou ik er zo 1, 2 , 3 niet 1 meer weten .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 9 januari 2009 om 02:00
Volgens mij is in jouw hele post het vreemdgaan nog het minst belangrijke onderdeel.
Ja, je bent vreemdgegaan. Nou en?
Je geeft zelf al aan dat je al heel lange tijd geen gevoelens meer hebt voor je vriend. Je slippertje zal daar een gevolg van zijn.
Waarschijnlijk heeft je seksvriend echter gevoelens in je opgeroepen waarvan je vergeten was dat ze bestonden, zodat je nu gedwongen wordt echt diep na te denken over je relatie.
Laat die seksvriend even buiten beschouwing, bedenk of jij en je vriend nog een basis hebben om op door te bouwen. En of je dat nog wilt.
Dat er kinderen in het spel zijn is heel vervelend, maar kinderen zijn mijn inziens geen reden om in een slechte relatie te blijven.
Dus denk na over wat JIJ wilt, of je er in gelooft dat je het gevoel voor je vriend weer terug kunt vinden.
En maak dan een keus voor jezelf.
Je seksvriend is een syptoom, geen oorzaak van je slechte relatie.
Ja, je bent vreemdgegaan. Nou en?
Je geeft zelf al aan dat je al heel lange tijd geen gevoelens meer hebt voor je vriend. Je slippertje zal daar een gevolg van zijn.
Waarschijnlijk heeft je seksvriend echter gevoelens in je opgeroepen waarvan je vergeten was dat ze bestonden, zodat je nu gedwongen wordt echt diep na te denken over je relatie.
Laat die seksvriend even buiten beschouwing, bedenk of jij en je vriend nog een basis hebben om op door te bouwen. En of je dat nog wilt.
Dat er kinderen in het spel zijn is heel vervelend, maar kinderen zijn mijn inziens geen reden om in een slechte relatie te blijven.
Dus denk na over wat JIJ wilt, of je er in gelooft dat je het gevoel voor je vriend weer terug kunt vinden.
En maak dan een keus voor jezelf.
Je seksvriend is een syptoom, geen oorzaak van je slechte relatie.
vrijdag 9 januari 2009 om 11:00
quote:arvika schreef op 08 januari 2009 @ 19:22:
Laatste tijd komen er veel topics voor met: ''Ik vraag om een goed en eerlijk advies''.
Misschien kunnen we het vertalen met: ''Ik heb mezelf in de nesten gewerkt doordat ik enorm fout ben geweest, wie weet een makkelijke manier waarop ik verder kan leven.''
En als dat zo is.... DUS???
Misschien is dat wel nodig om erbij te vragen, omdat sommige forummers hun oordeel dumpen. Alsof ze opeens judge and executener zijn die bepalen wat goed of fout is voor een ander. Toont niet van veel respect.
Als jij een fout hebt gemaakt, probeer je dan ook niet zo goed mogelijk verder te leven? Of ben jij heilig?
Laatste tijd komen er veel topics voor met: ''Ik vraag om een goed en eerlijk advies''.
Misschien kunnen we het vertalen met: ''Ik heb mezelf in de nesten gewerkt doordat ik enorm fout ben geweest, wie weet een makkelijke manier waarop ik verder kan leven.''
En als dat zo is.... DUS???
Misschien is dat wel nodig om erbij te vragen, omdat sommige forummers hun oordeel dumpen. Alsof ze opeens judge and executener zijn die bepalen wat goed of fout is voor een ander. Toont niet van veel respect.
Als jij een fout hebt gemaakt, probeer je dan ook niet zo goed mogelijk verder te leven? Of ben jij heilig?
vrijdag 9 januari 2009 om 13:20
En nu vraag je?
Well, je schrijft al dat je geen spijt hebt van het vreemdgaan, dus dat kan je alvast parkeren.
Nu nog even die roze bril van de GN afzetten..
Is ie af?
Tsja, wat wil je?
Wil je bij je man blijven waar je niet meer verliefd op bent?
Dan doe je nu niets..
Gewoon lekker verder leven en af en toe eens terugdenken aan die geweldige nacht
Wil je bij je man weg?
Ga om de tafel zitten en zeg dat de liefde op is
Pak je spullen, zoek een huisje en zorg dat de kinderen er zo min mogelijk las van hebben
Wil je toch als een eerlijke vrouw door het leven?
Ga weer om die tafel zitten en gooi alles op die tafel
je hebt twee opties
A) Je man is boos/gekwetst en ontzettend boos maar wil er samen uitkomen
Je man is zo boos dat hij je per omgaande het huis uit sodemieterd
Aan jou de keus...
Well, je schrijft al dat je geen spijt hebt van het vreemdgaan, dus dat kan je alvast parkeren.
Nu nog even die roze bril van de GN afzetten..
Is ie af?
Tsja, wat wil je?
Wil je bij je man blijven waar je niet meer verliefd op bent?
Dan doe je nu niets..
Gewoon lekker verder leven en af en toe eens terugdenken aan die geweldige nacht
Wil je bij je man weg?
Ga om de tafel zitten en zeg dat de liefde op is
Pak je spullen, zoek een huisje en zorg dat de kinderen er zo min mogelijk las van hebben
Wil je toch als een eerlijke vrouw door het leven?
Ga weer om die tafel zitten en gooi alles op die tafel
je hebt twee opties
A) Je man is boos/gekwetst en ontzettend boos maar wil er samen uitkomen
Je man is zo boos dat hij je per omgaande het huis uit sodemieterdAan jou de keus...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 9 januari 2009 om 16:27
quote:meissiemeissie schreef op 09 januari 2009 @ 11:00:
[...]
En als dat zo is.... DUS???
Misschien is dat wel nodig om erbij te vragen, omdat sommige forummers hun oordeel dumpen. Alsof ze opeens judge and executener zijn die bepalen wat goed of fout is voor een ander. Toont niet van veel respect.
Als jij een fout hebt gemaakt, probeer je dan ook niet zo goed mogelijk verder te leven? Of ben jij heilig?
Hoi,
Vind het lastig reageren hierop.
Of het nodig is om erbij te vragen?
Nee denk ik, over het algemeen wordt er toch al goed en eerlijk advies gegeven op dit forum. Het is maar heel soms dat het wat te ver gaat en dan zegt Eleonora er wel wat van
. Probleem is dat het goede en eerlijke advies wat de topicstarters krijgen, vaak niet helemaal in hun straatje pas en daardoor volledig genegeerd wordt.
Men wil het makkelijkst op te volgen advies, en vooral geen gezeur. Als dat zo is, kan je dat toch beter direct zeggen.
En wat Eleonara zei: ''En dat het niet een schoonheidsprijs verdient mag dat niet worden gezegd?....''
Ik denk dus ook van wel, en vaak hebben mensen dat eens nodig ook naar mijn mening. Het is mss wel een must te bepalen welke normen en waarden men wil hanteren. Pas als je dat weet, kan je verder kijken, naar welke oplossing je wil. Een forum/samenleving waarbij men elkaar steunt is goed, maar mag men elkaar niet af en toe ''corrigeren''?.
En ja, als ik een fout heb gemaakt, probeer ik ook zo goed mogelijk door te leven. Maar soms moet je nu eenmaal door het stof. Natuurlijk ben ik niet heilig, maar ik weet goed wat wel en niet kan, en meestal probeer ik mij daar aan te houden.
[...]
En als dat zo is.... DUS???
Misschien is dat wel nodig om erbij te vragen, omdat sommige forummers hun oordeel dumpen. Alsof ze opeens judge and executener zijn die bepalen wat goed of fout is voor een ander. Toont niet van veel respect.
Als jij een fout hebt gemaakt, probeer je dan ook niet zo goed mogelijk verder te leven? Of ben jij heilig?
Hoi,
Vind het lastig reageren hierop.
Of het nodig is om erbij te vragen?
Nee denk ik, over het algemeen wordt er toch al goed en eerlijk advies gegeven op dit forum. Het is maar heel soms dat het wat te ver gaat en dan zegt Eleonora er wel wat van
. Probleem is dat het goede en eerlijke advies wat de topicstarters krijgen, vaak niet helemaal in hun straatje pas en daardoor volledig genegeerd wordt.Men wil het makkelijkst op te volgen advies, en vooral geen gezeur. Als dat zo is, kan je dat toch beter direct zeggen.
En wat Eleonara zei: ''En dat het niet een schoonheidsprijs verdient mag dat niet worden gezegd?....''
Ik denk dus ook van wel, en vaak hebben mensen dat eens nodig ook naar mijn mening. Het is mss wel een must te bepalen welke normen en waarden men wil hanteren. Pas als je dat weet, kan je verder kijken, naar welke oplossing je wil. Een forum/samenleving waarbij men elkaar steunt is goed, maar mag men elkaar niet af en toe ''corrigeren''?.
En ja, als ik een fout heb gemaakt, probeer ik ook zo goed mogelijk door te leven. Maar soms moet je nu eenmaal door het stof. Natuurlijk ben ik niet heilig, maar ik weet goed wat wel en niet kan, en meestal probeer ik mij daar aan te houden.
vrijdag 9 januari 2009 om 19:12
Dat is precies wat ik bedoel: normen en waarden/goed en fout/wat wel en niet kan is voor iedereen verschillend.
Ik stoor me er gewoon ongelooflijk aan als mensen hun normen en waarden bij anderen opdringen. Of bepalen wanneer iemand wel of niet door het stof moet. Advies blijft voor mij iets totaal anders dan een oordeel dumpen. Of een mening dumpen, mooi verpakt in een adviesje. Het 'moet' dan blijkbaar toch even gezegd worden wat ervan gevonden wordt. Daar wordt toch niet om gevraagd? De vraag is vaak advies, niet wat wij ervan vinden. Ik snap die neiging wel hoor, het is een menselijke reactie om je mening te willen geven en jezelf te profileren, maar als mensen er een klein beetje bij stil staan dat iemand niet op een oordeel zit te wachten... en of je hier bent om jezelf te profileren of een ander oprecht te helpen. Een beetje compassie zou niet misstaan.
Hulp is naar mijn mening hetgeen waar iemand om vraagt (niet wat jij zelf denkt wat nodig is) en dat is hier bijv advies.
En ja.... gelukkig zijn er ook mensen die wel oprecht advies geven
Ik stoor me er gewoon ongelooflijk aan als mensen hun normen en waarden bij anderen opdringen. Of bepalen wanneer iemand wel of niet door het stof moet. Advies blijft voor mij iets totaal anders dan een oordeel dumpen. Of een mening dumpen, mooi verpakt in een adviesje. Het 'moet' dan blijkbaar toch even gezegd worden wat ervan gevonden wordt. Daar wordt toch niet om gevraagd? De vraag is vaak advies, niet wat wij ervan vinden. Ik snap die neiging wel hoor, het is een menselijke reactie om je mening te willen geven en jezelf te profileren, maar als mensen er een klein beetje bij stil staan dat iemand niet op een oordeel zit te wachten... en of je hier bent om jezelf te profileren of een ander oprecht te helpen. Een beetje compassie zou niet misstaan.
Hulp is naar mijn mening hetgeen waar iemand om vraagt (niet wat jij zelf denkt wat nodig is) en dat is hier bijv advies.
En ja.... gelukkig zijn er ook mensen die wel oprecht advies geven
vrijdag 9 januari 2009 om 19:17
Ik begrijp je wel maar op je mening baseer je weer je advies dus dat is wat het forum maakt wat het is en wellicht ziet de TO het opeens in een ander licht als iemand met een advies komt wat normaal gesproken niet in haar straatje zal passen.
Het is een openbaar forum dus ik vind het nogal kort door de bocht om te zeggen dat je je mening buiten beschouwing moet laten.
Het is een openbaar forum dus ik vind het nogal kort door de bocht om te zeggen dat je je mening buiten beschouwing moet laten.
vrijdag 9 januari 2009 om 19:30
Beste Ondersteboven,
Wat veel mensen al aangeven, je moet echt met je partner gaan praten. Het is voor niemand beter om bij elkaar te blijven als je niks meer voor hem voelt. Je voelt jezelf er kut bij, en daarnaast verdient je partner het niet om zo te worden voorgelogen (en dan heb ik het niet over het vreemdgaan, maar over het feit dat jij niks meer voor hem voelt en hij dat niet weet). Ookal voel je nu misschien niks meer voor hem, ooit was dit anders en je hebt ook nog een kind met hem, dus ik vind dat je hem toch dat beetje respect moet gunnen en eerlijk tegen hem moet zijn. Ik denk dat jij, als de situatie omgekeerd zou zijn, ook dat respect zou willen krijgen toch?
Dan wat de kinderen betreft. Uit veel onderzoeken blijkt dat niet een scheiding, maar de ruzies rondom de scheiding schadelijk voor een kind kunnen zijn. Als ouders op een rustige manier uit elkaar gaan, en hier duidelijk over zijn tegen de kinderen, is de kans dat kinderen er op latere leeftijd problemen aan overhouden erg klein. Wanneer ze echter in een ruzie-omgeving leven (ik weet niet of dat bij jou t geval is?), kan dit wel zorgen voor gedragsstoornissen op latere leeftijd.
Dus als t tussen jou en je partner niet meer goed gaan, zijn de kinderen geen excuus om bij elkaar te blijven.
Ik hoop dat je er wat aan hebt
Wat veel mensen al aangeven, je moet echt met je partner gaan praten. Het is voor niemand beter om bij elkaar te blijven als je niks meer voor hem voelt. Je voelt jezelf er kut bij, en daarnaast verdient je partner het niet om zo te worden voorgelogen (en dan heb ik het niet over het vreemdgaan, maar over het feit dat jij niks meer voor hem voelt en hij dat niet weet). Ookal voel je nu misschien niks meer voor hem, ooit was dit anders en je hebt ook nog een kind met hem, dus ik vind dat je hem toch dat beetje respect moet gunnen en eerlijk tegen hem moet zijn. Ik denk dat jij, als de situatie omgekeerd zou zijn, ook dat respect zou willen krijgen toch?
Dan wat de kinderen betreft. Uit veel onderzoeken blijkt dat niet een scheiding, maar de ruzies rondom de scheiding schadelijk voor een kind kunnen zijn. Als ouders op een rustige manier uit elkaar gaan, en hier duidelijk over zijn tegen de kinderen, is de kans dat kinderen er op latere leeftijd problemen aan overhouden erg klein. Wanneer ze echter in een ruzie-omgeving leven (ik weet niet of dat bij jou t geval is?), kan dit wel zorgen voor gedragsstoornissen op latere leeftijd.
Dus als t tussen jou en je partner niet meer goed gaan, zijn de kinderen geen excuus om bij elkaar te blijven.
Ik hoop dat je er wat aan hebt
vrijdag 9 januari 2009 om 19:48
@eleonora: haha, ik vond het niet truttig hoor.
@zusenzo: mooi gezegd.
@ meissiemeissie: Moet je dan het advies geven dat het beste is voor de dame/heer die het vraagt of het beste advies aangaande de hele situatie...?
Als iemand een mening geeft over een situatie doet diegene het waarschijnlijk omdat zij/hij denkt dat als de mening goed gehoord wordt, dat het de situatie een beetje beter maakt.... Ik zie dat niet als een gebrek aan respect.
Enne, in deze situatie gaat het niet alleen om de normen en waarden van TO, maar toch ook om die van haar vriend.
Ps. Ik mag hopen dat een groot deel van onze normen en waarden nog wel universeel zijn, want anders verliezen ze hun betekenis.
@zusenzo: mooi gezegd.
@ meissiemeissie: Moet je dan het advies geven dat het beste is voor de dame/heer die het vraagt of het beste advies aangaande de hele situatie...?
Als iemand een mening geeft over een situatie doet diegene het waarschijnlijk omdat zij/hij denkt dat als de mening goed gehoord wordt, dat het de situatie een beetje beter maakt.... Ik zie dat niet als een gebrek aan respect.
Enne, in deze situatie gaat het niet alleen om de normen en waarden van TO, maar toch ook om die van haar vriend.
Ps. Ik mag hopen dat een groot deel van onze normen en waarden nog wel universeel zijn, want anders verliezen ze hun betekenis.
vrijdag 9 januari 2009 om 20:36
Beste ondersteboven, ik kan je alleen maar raden je hele verhaal eens ondersteboven te keren, en bij het begin te beginnen: jezelf.
Als ik je verhaal lees krijg ik niet het gevoel dat je weet wat je zelf wil, of dat je zelfs maar voldoende zelfrespect heb om goed voor jezelf te zorgen.
De redenen die je aanhaalt waarom je in je relatie moet blijven zijn praktisch van aard (werk, huis, etc). Tegelijk geef je duidelijk aan niet gelukkig te zijn. En nergens lees ik iets over jóu.
Je schrijft dat je drie kinderen van drie vaders hebt. Op zich is dat niet erg, maar het is wel weer een indicatie dat je niet goed weet wat je zelf wil.
Ga dus eerst eens na wat voor jou belangrijk is, voor je je in oplossingen stort. Misschien zijn het wel oplossingen voor het verkeerde probleem.
En wat al velen voor mij hebben gezegd: betrek je man. Als je het aandurft om daadwerkelijk stil te staan bij wat jíj écht wil, dan kan je zijn steun goed gebruiken. Als je hem niet betrekt weet je bijna zeker dat jullie uit elkaar zullen groeien, want het is niet niets, leren goed voor jezelf te zorgen. En tenslotte: ik vind gewoon dat hij ook het recht heeft te weten wat er speelt.
Als ik je verhaal lees krijg ik niet het gevoel dat je weet wat je zelf wil, of dat je zelfs maar voldoende zelfrespect heb om goed voor jezelf te zorgen.
De redenen die je aanhaalt waarom je in je relatie moet blijven zijn praktisch van aard (werk, huis, etc). Tegelijk geef je duidelijk aan niet gelukkig te zijn. En nergens lees ik iets over jóu.
Je schrijft dat je drie kinderen van drie vaders hebt. Op zich is dat niet erg, maar het is wel weer een indicatie dat je niet goed weet wat je zelf wil.
Ga dus eerst eens na wat voor jou belangrijk is, voor je je in oplossingen stort. Misschien zijn het wel oplossingen voor het verkeerde probleem.
En wat al velen voor mij hebben gezegd: betrek je man. Als je het aandurft om daadwerkelijk stil te staan bij wat jíj écht wil, dan kan je zijn steun goed gebruiken. Als je hem niet betrekt weet je bijna zeker dat jullie uit elkaar zullen groeien, want het is niet niets, leren goed voor jezelf te zorgen. En tenslotte: ik vind gewoon dat hij ook het recht heeft te weten wat er speelt.
dinsdag 13 januari 2009 om 08:58
Ben je nou mee bezig mop?
Je komt in een andere omgeving, iemand tegen met wie je een dolle nacht beleeft en je wordt gek?
Waar word je gek van dan?
Je bent getrouwd, je bent gelukkig schrijf je. Zou je dat weg willen mieteren voor een knul van 23, die jouw 30 jaar een probleem vindt ook nog?
Wakker worden vrouwtje, hup, knipperdeknip in de vingers en voeten op aarde terugzetten. Jongen deleten uit je telefoon, mail en MSN en je niet meer gek maken over die knul. Kom op zeg, je bent geen middelbaar schoolmeisje meer, je bent een volwassen vrouw.
Ik ga heus niet tegen je aan memmen over je vreemdgaan, dat moet je helemaal zelf weten, jouw leven, maar ga die nacht nou niet je leven overhoop laten gooien terwijl je gelukkig getrouwd bent. Het was een keer, het is voorbij, klaar, doorgaan met leven en niet meer omkijken.
Huppekee hoor meid!
Je komt in een andere omgeving, iemand tegen met wie je een dolle nacht beleeft en je wordt gek?
Waar word je gek van dan?
Je bent getrouwd, je bent gelukkig schrijf je. Zou je dat weg willen mieteren voor een knul van 23, die jouw 30 jaar een probleem vindt ook nog?
Wakker worden vrouwtje, hup, knipperdeknip in de vingers en voeten op aarde terugzetten. Jongen deleten uit je telefoon, mail en MSN en je niet meer gek maken over die knul. Kom op zeg, je bent geen middelbaar schoolmeisje meer, je bent een volwassen vrouw.
Ik ga heus niet tegen je aan memmen over je vreemdgaan, dat moet je helemaal zelf weten, jouw leven, maar ga die nacht nou niet je leven overhoop laten gooien terwijl je gelukkig getrouwd bent. Het was een keer, het is voorbij, klaar, doorgaan met leven en niet meer omkijken.
Huppekee hoor meid!
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 13-01-2009 12:22
Reden: zaten fouten in
Reden: zaten fouten in
% gewijzigd
dinsdag 13 januari 2009 om 09:36
Surprise, jij loopt op vleugels, kunt je misschien niet voorstellen dat jouw verhaal een plat cliché is in mijn ogen.
Hoezo is het meer dan lust en voel jij meer voor hem dan dat?
Jullie waren straalbezopen die nacht, alcolhol is echt niet "plotseling" uit je lijf als je samen op een bankje zit na urenlang stevig drinken. Met alcohol in je lijf kun je mensen niet goed meer inschatten, kort geleden kwam in een onderzoek naar buiten dat mensen na het gebruik van alcohol minder kritisch zijn in hun partnerkeuze, en gek genoeg nadat ze weer nuchter waren bleef dat gevoel dan hangen en bleven ze die persoon leuker vinden dan normaal zou zijn, maar het onderzoek vertelt niet of de relaties die aangeschoten begonnen lang houdbaar zijn.
Jouw gevoel is echt, daar kom ik niet aan, maar dat heeft minder te maken met die jongen dan je denkt en je hoeft hem echt niet op te zoeken. Hij is maar bijzaak, maak hem niet groter dan hij is!!
Jouw gevoel zit in jezelf niet in die jongen, daar in jouw hart gebeurt het allemaal, en dat gevoel draag je met je mee overal waar jij bent. Daar, in dat hart van jou, zul je moeten zoeken naar het antwoord of je echt zo gelukkig bent in je huwelijk als je tot nu toe dacht.
Hoezo is het meer dan lust en voel jij meer voor hem dan dat?
Jullie waren straalbezopen die nacht, alcolhol is echt niet "plotseling" uit je lijf als je samen op een bankje zit na urenlang stevig drinken. Met alcohol in je lijf kun je mensen niet goed meer inschatten, kort geleden kwam in een onderzoek naar buiten dat mensen na het gebruik van alcohol minder kritisch zijn in hun partnerkeuze, en gek genoeg nadat ze weer nuchter waren bleef dat gevoel dan hangen en bleven ze die persoon leuker vinden dan normaal zou zijn, maar het onderzoek vertelt niet of de relaties die aangeschoten begonnen lang houdbaar zijn.
Jouw gevoel is echt, daar kom ik niet aan, maar dat heeft minder te maken met die jongen dan je denkt en je hoeft hem echt niet op te zoeken. Hij is maar bijzaak, maak hem niet groter dan hij is!!
Jouw gevoel zit in jezelf niet in die jongen, daar in jouw hart gebeurt het allemaal, en dat gevoel draag je met je mee overal waar jij bent. Daar, in dat hart van jou, zul je moeten zoeken naar het antwoord of je echt zo gelukkig bent in je huwelijk als je tot nu toe dacht.
woensdag 14 januari 2009 om 15:10
ff een update:
Inmiddels heb ik voor mezelf alles wat me dwars zit opgeschreven. Dit heb ik laten lezen aan mijn vriend. In mijn epistel stond van alles, van negatieve gevoelens over ons leven, mijn werk, de kinderen, ons niet bestaande seksleven tot aan dat ik geen gevoelens meer heb voor hem. Dat van X heb ik niet vermeld, maar wel dat er iets broeide tussen ons en dat ik hierdoor in de war ben. Dit was afgelopen vrijdag. Daarna zijn we allebei gewoon weer druk geweest met de dagelijkse beslommeringen. Heb een aantal keer geprobeerd het onderwerp aan te snijden. Gisteren weer een poging gedaan en volgens hem ligt het simpel aan het feit dat we nooit tijd hebben. Verder houdt hij wel van mij en daarmee is voor hem geloof ik de kous af. Ook zegt hij niet gekwetst te zijn door mijn gedachten/gevoelens.
Ik vind het allemaal maar lauw, had denk ik liever gehad dat hij eens goed boos was geworden ofzo. Ik vind het erg moeilijk, ik ben geen prater en dit was een hele grote stap voor mij. Ik had gehoopt op meer resultaat maar heb het idee niks te zijn opgeschoten.
Inmiddels heb ik voor mezelf alles wat me dwars zit opgeschreven. Dit heb ik laten lezen aan mijn vriend. In mijn epistel stond van alles, van negatieve gevoelens over ons leven, mijn werk, de kinderen, ons niet bestaande seksleven tot aan dat ik geen gevoelens meer heb voor hem. Dat van X heb ik niet vermeld, maar wel dat er iets broeide tussen ons en dat ik hierdoor in de war ben. Dit was afgelopen vrijdag. Daarna zijn we allebei gewoon weer druk geweest met de dagelijkse beslommeringen. Heb een aantal keer geprobeerd het onderwerp aan te snijden. Gisteren weer een poging gedaan en volgens hem ligt het simpel aan het feit dat we nooit tijd hebben. Verder houdt hij wel van mij en daarmee is voor hem geloof ik de kous af. Ook zegt hij niet gekwetst te zijn door mijn gedachten/gevoelens.
Ik vind het allemaal maar lauw, had denk ik liever gehad dat hij eens goed boos was geworden ofzo. Ik vind het erg moeilijk, ik ben geen prater en dit was een hele grote stap voor mij. Ik had gehoopt op meer resultaat maar heb het idee niks te zijn opgeschoten.
woensdag 14 januari 2009 om 15:43
[quote]surprise78 schreef op 13 januari 2009 @ 23:55:
[...] Ik moest even slikken toen ik dat las van die pil en dat zwanger zijn en zo, want je bent dus onbeschermd met die knul naar bed gegaan, terwijl je vruchtbaar was.
Tel je zegeningen. Tel ze, tel ze, tel ze. Je had zó zwanger kunnen zijn, je had zúlke grote problemen kunnen hebben. In plaats daarvan werd je ongesteld en heb je een man die van je houdt.
Meid, ik hoop dat je je realiseert dat je een geluksvogel bent en dat dit met een sisser afloopt van heb ik jou daar. Nu maar hopen dat je man er nooit achter komt en je bent spekkoper.
Er is niks meer met je. Als je dus wordt gevraagd hoe het gaat kun je blij uitroepen dat het goed met je gaat, als je dat zo niet voelt dan vrees ik het ergste voor je, dan zul je nooit ergens écht blij mee zijn. Mijn god, wat heb jij een mazzel gehad.
[...] Ik moest even slikken toen ik dat las van die pil en dat zwanger zijn en zo, want je bent dus onbeschermd met die knul naar bed gegaan, terwijl je vruchtbaar was.
Tel je zegeningen. Tel ze, tel ze, tel ze. Je had zó zwanger kunnen zijn, je had zúlke grote problemen kunnen hebben. In plaats daarvan werd je ongesteld en heb je een man die van je houdt.
Meid, ik hoop dat je je realiseert dat je een geluksvogel bent en dat dit met een sisser afloopt van heb ik jou daar. Nu maar hopen dat je man er nooit achter komt en je bent spekkoper.
Er is niks meer met je. Als je dus wordt gevraagd hoe het gaat kun je blij uitroepen dat het goed met je gaat, als je dat zo niet voelt dan vrees ik het ergste voor je, dan zul je nooit ergens écht blij mee zijn. Mijn god, wat heb jij een mazzel gehad.
woensdag 14 januari 2009 om 15:46
Het feit dat jij je gevoels met hem deelt is toch juist een teken van liefde? Dat je niet de handdoek in de ring gooit maar de communicatielijnen naar hem opent. Super dapper van je, echt!
Dat hij daar zo lauw op reageert vind ik dan weer een beetje bot. Het is belangrijk voor jou. Ik zou dat ook bij hem aangeven, dat je er echt over wilt praten en een manier wilt zoeken om het weer om te draaien. Nog een keer vertellen wat je dwarszit, misschien heeft hij het niet goed begrepen of neemt hij het niet serieus? Als hij van je houdt dan zou jouw geluk hoog op zijn lijstje moeten staan en wil hij met je aan de slag.
Als hij denkt: ik hou wel van jou en daarmee is de kous af, nou, dan weet je ook genoeg toch?
Dat hij daar zo lauw op reageert vind ik dan weer een beetje bot. Het is belangrijk voor jou. Ik zou dat ook bij hem aangeven, dat je er echt over wilt praten en een manier wilt zoeken om het weer om te draaien. Nog een keer vertellen wat je dwarszit, misschien heeft hij het niet goed begrepen of neemt hij het niet serieus? Als hij van je houdt dan zou jouw geluk hoog op zijn lijstje moeten staan en wil hij met je aan de slag.
Als hij denkt: ik hou wel van jou en daarmee is de kous af, nou, dan weet je ook genoeg toch?
