Relaties
alle pijlers
meningsverschil rijden/bier
maandag 8 februari 2016 11:07
Beste viva-leden,
Omdat ik niet weet of ik een zeur ben of dat het niet vreemd is wat ik voel start ik dit topic.
Ik heb een relatie van vier jaar(beide in de 30), waarin drank(gedrag) wel eens een rol heeft gehad en nog.
De laatste tijd, nu ongeveer anderhalf jaar zijn er voorvallen geweest met drank die ik niet prettig vond en waar we over gepraat hebben.
Dat ging/gaat over situaties waarin er door drank minder respect is naar mij toe. Dit weet mijn vriend de volgende dag niet altijd meer en als hij het weet dan is het op dat moment niet te bespreken. Hoeveelheid bier in die gesprekken zit tussen 3 en 16 glazen. Met ongeveer 6 glazen wordt mijn vriend onverschilliger/uitlokkend.
Vorige week waren we uit eten en ik zou terugrijden hadden we afgesproken. Tijdens eten drie speciaal biertjes, prima, het was een gezellige avond.
Toen we naar de auto liepen vroeg ik de autosleutels en zei hij, nee ik rij terug. Ik zei, ik zou toch rijden? Ja maar jij bent moe en ik kan nog wel rijden. Ik zei dat ik wilde terugrijden en dat het niet uitmaakt of ik moe was maar dat ik expres niet had gedronken.
Nee, ik rij terug zei hij. Ik vroeg nogmaals om de sleutels en die duwde hij in mijn hand met de opmerking dat ik niet zo moeilijk en panisch moest doen.
In de auto zei ik dat ik het niet nodig vond om hierover te moeten steggelen. Dat we het hier uberhaubt niet meer over zouden moeten hebben omdat de vorige keer ook niet zo leuk verliep toen het precies hetzelfde was.
Hij kan er op dat moment niet tegen dat ik mij aan 'de regeltjes' hou en zegt dan dingen als Wie weet komt er over twee jaar in de wet te staan dat je met drie bier op mag rijden, dan heb jij altijd voor niks zo moeilijk gedaan en hij begon over mijn rijgedrag(grappend).
Zit ik nu moeilijk te doen?vraag ik mezelf af..ben ik een zeurmiep? Het waren geen paar glazen gewoon bier.
Het was niet zo gezellig in de auto en ik dacht Het lijkt me beter om het hier nu niet verder over te hebben en ben gaan slapen.
Volgende dag voelde ik nog steeds dat het me niet lekker zat. Als het nu een keer was gebeurd, maar er is vaker iets aan de hand door drank oid.
De volgende avond zei ik dat ik het niet prettig vond om over rijden met bier op te discussieren op het moment dat we hebben afgesproken dat ik rij bv. En dat ik me niet wil verdedigen voor dat ik mij aan regels houd.
Ik weet best dat je met een paar bier denkt dat je kunt rijden en het zal ook best kunnen maar waarom niet gewoon de bob de bob laten zijn ipv discussie aangaan op zo'n moment.
Hij begreep niet dat ik er weer over begon omdat ik die avond ervoor gewoon was gaan slapen en dacht dat we alles wel besproken had. Hij vond het niet nodig er nogmaals over te praten omdat hij al sorry had gezegd die avond.
Dit soort dingen zitten me niet lekker.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Omdat ik niet weet of ik een zeur ben of dat het niet vreemd is wat ik voel start ik dit topic.
Ik heb een relatie van vier jaar(beide in de 30), waarin drank(gedrag) wel eens een rol heeft gehad en nog.
De laatste tijd, nu ongeveer anderhalf jaar zijn er voorvallen geweest met drank die ik niet prettig vond en waar we over gepraat hebben.
Dat ging/gaat over situaties waarin er door drank minder respect is naar mij toe. Dit weet mijn vriend de volgende dag niet altijd meer en als hij het weet dan is het op dat moment niet te bespreken. Hoeveelheid bier in die gesprekken zit tussen 3 en 16 glazen. Met ongeveer 6 glazen wordt mijn vriend onverschilliger/uitlokkend.
Vorige week waren we uit eten en ik zou terugrijden hadden we afgesproken. Tijdens eten drie speciaal biertjes, prima, het was een gezellige avond.
Toen we naar de auto liepen vroeg ik de autosleutels en zei hij, nee ik rij terug. Ik zei, ik zou toch rijden? Ja maar jij bent moe en ik kan nog wel rijden. Ik zei dat ik wilde terugrijden en dat het niet uitmaakt of ik moe was maar dat ik expres niet had gedronken.
Nee, ik rij terug zei hij. Ik vroeg nogmaals om de sleutels en die duwde hij in mijn hand met de opmerking dat ik niet zo moeilijk en panisch moest doen.
In de auto zei ik dat ik het niet nodig vond om hierover te moeten steggelen. Dat we het hier uberhaubt niet meer over zouden moeten hebben omdat de vorige keer ook niet zo leuk verliep toen het precies hetzelfde was.
Hij kan er op dat moment niet tegen dat ik mij aan 'de regeltjes' hou en zegt dan dingen als Wie weet komt er over twee jaar in de wet te staan dat je met drie bier op mag rijden, dan heb jij altijd voor niks zo moeilijk gedaan en hij begon over mijn rijgedrag(grappend).
Zit ik nu moeilijk te doen?vraag ik mezelf af..ben ik een zeurmiep? Het waren geen paar glazen gewoon bier.
Het was niet zo gezellig in de auto en ik dacht Het lijkt me beter om het hier nu niet verder over te hebben en ben gaan slapen.
Volgende dag voelde ik nog steeds dat het me niet lekker zat. Als het nu een keer was gebeurd, maar er is vaker iets aan de hand door drank oid.
De volgende avond zei ik dat ik het niet prettig vond om over rijden met bier op te discussieren op het moment dat we hebben afgesproken dat ik rij bv. En dat ik me niet wil verdedigen voor dat ik mij aan regels houd.
Ik weet best dat je met een paar bier denkt dat je kunt rijden en het zal ook best kunnen maar waarom niet gewoon de bob de bob laten zijn ipv discussie aangaan op zo'n moment.
Hij begreep niet dat ik er weer over begon omdat ik die avond ervoor gewoon was gaan slapen en dacht dat we alles wel besproken had. Hij vond het niet nodig er nogmaals over te praten omdat hij al sorry had gezegd die avond.
Dit soort dingen zitten me niet lekker.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
zondag 14 februari 2016 01:28
quote:SellenS schreef op 13 februari 2016 @ 23:56:
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
En het komt totaal niet in je op om aan hem te vertellen dat jij je zo ook niet laat behandelen, een normale relatie wil waarin mensen hun verantwoordelijkheid nemen over hun acties en zich niet verschuilen achter alcohol als excuus voor hun gedrag?
Jij laat het zelf toe. Jij laat je zo behandelen. Jij gaat door met hem. Jij geeft hem kans op kans. Jij hebt de gelegenheid geschept dat hij je wensen niet serieus neemt. Jij accepteert dit.
Hoeveel hij ook drinkt. Jij bent de enige die dit kan stoppen door er zelf uit te stappen. Maar laat me raden. Hij is zoooo lief.
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
En het komt totaal niet in je op om aan hem te vertellen dat jij je zo ook niet laat behandelen, een normale relatie wil waarin mensen hun verantwoordelijkheid nemen over hun acties en zich niet verschuilen achter alcohol als excuus voor hun gedrag?
Jij laat het zelf toe. Jij laat je zo behandelen. Jij gaat door met hem. Jij geeft hem kans op kans. Jij hebt de gelegenheid geschept dat hij je wensen niet serieus neemt. Jij accepteert dit.
Hoeveel hij ook drinkt. Jij bent de enige die dit kan stoppen door er zelf uit te stappen. Maar laat me raden. Hij is zoooo lief.
zondag 14 februari 2016 04:11
zondag 14 februari 2016 05:44
Het lijkt alsof je nog steeds van hem wilt horen dat hij teveel drinkt, dat hij hulp nodig heeft, dat hij zal gaan stoppen met alcohol. Zo voer jij de gesprekken, in plaats van met een ik-boodschap.
Maar hij gaat niet toegeven, hij zal alleen maar meer in de verdediging schieten.
Dus ik herhaal het nog maar een keer:
"IK vind dat je teveel drinkt, IK vind deze hoeveelheden niet langer acceptabel, IK voel me verdrietig door het belang dat jij hecht aan bier, IK kan niet langer leven met jouw drinkgedrag, IK vind jou in combinatie met alcohol minder leuk, IK heb het gevoel dat ik onze relatie zal moeten verbreken als jij de alcohol niet laat staan." Enz, enz.
Maar hij gaat niet toegeven, hij zal alleen maar meer in de verdediging schieten.
Dus ik herhaal het nog maar een keer:
"IK vind dat je teveel drinkt, IK vind deze hoeveelheden niet langer acceptabel, IK voel me verdrietig door het belang dat jij hecht aan bier, IK kan niet langer leven met jouw drinkgedrag, IK vind jou in combinatie met alcohol minder leuk, IK heb het gevoel dat ik onze relatie zal moeten verbreken als jij de alcohol niet laat staan." Enz, enz.
zondag 14 februari 2016 06:33
quote:Mariejan schreef op 08 februari 2016 @ 11:12:
Ik zou niet eens ingestapt zijn, maar met een taxi naar huis gegaan zijn.
Ik ook, absoluut!
Je kan best rijden met een paar biertjes? Dat kan helemaal niet! Meer dan 1 is absoluut onverantwoord.
Jouw vriend zuipt gewoon veel te veel, hij komt op mij niet over of hij veel controle heeft over drank.
Zal je vast denken dat dat vast niet zo erg is, dat is het echter wel, alcohol is IMO een harddrug.
Ik zou maar eens duidelijke afspraken gaan maken met je vriend over drank want ik geloof niet dat hij er erg gezellig van wordt...
Ik zou niet eens ingestapt zijn, maar met een taxi naar huis gegaan zijn.
Ik ook, absoluut!
Je kan best rijden met een paar biertjes? Dat kan helemaal niet! Meer dan 1 is absoluut onverantwoord.
Jouw vriend zuipt gewoon veel te veel, hij komt op mij niet over of hij veel controle heeft over drank.
Zal je vast denken dat dat vast niet zo erg is, dat is het echter wel, alcohol is IMO een harddrug.
Ik zou maar eens duidelijke afspraken gaan maken met je vriend over drank want ik geloof niet dat hij er erg gezellig van wordt...
zondag 14 februari 2016 06:42
quote:Java schreef op 14 februari 2016 @ 05:44:
Het lijkt alsof je nog steeds van hem wilt horen dat hij teveel drinkt, dat hij hulp nodig heeft, dat hij zal gaan stoppen met alcohol. Zo voer jij de gesprekken, in plaats van met een ik-boodschap.
Maar hij gaat niet toegeven, hij zal alleen maar meer in de verdediging schieten.
Dus ik herhaal het nog maar een keer:
"IK vind dat je teveel drinkt, IK vind deze hoeveelheden niet langer acceptabel, IK voel me verdrietig door het belang dat jij hecht aan bier, IK kan niet langer leven met jouw drinkgedrag, IK vind jou in combinatie met alcohol minder leuk, IK heb het gevoel dat ik onze relatie zal moeten verbreken als jij de alcohol niet laat staan." Enz, enz.
Weinig aan toe te voegen, helemaal mee eens.
Iemand met een drank probleem (helaas ervaring mee, heb het namelijk zelf, ik drink daarom geen druppel meer want ik kan er ook niet goed mee omgaan) is een meester in smoezen verzinnen, en toegeven dat ze een drankprobleem hebben dat is het allerlastigste en zal dus ook niet snel gebeuren.
Ze zijn namelijk op 1 ding uit: door kunnen zuipen.
Mild en voorzichtig om gaan met een drankprobleem is absoluut zinloos, dat heeft echt geen zin. Al snap ik echt wel dat dat moeilijk is, maar ik neem aan dat je niet wil dat het echt uit de hand gaat lopen.
Een harde aanpak is helaas het enige dat helpen gaat.
Daarom: geef hem de keus: of je gaat toegeven dat je een probleem hebt en je gaat daar wat aan doen (huisarts, iriszorg, Jellinek) of je pakt nu je spullen.
Nogmaals ik snap dat dit niet makkelijk is, maar anders zuipt of rijdt hij zichzelf nog een keer dood.
Het lijkt alsof je nog steeds van hem wilt horen dat hij teveel drinkt, dat hij hulp nodig heeft, dat hij zal gaan stoppen met alcohol. Zo voer jij de gesprekken, in plaats van met een ik-boodschap.
Maar hij gaat niet toegeven, hij zal alleen maar meer in de verdediging schieten.
Dus ik herhaal het nog maar een keer:
"IK vind dat je teveel drinkt, IK vind deze hoeveelheden niet langer acceptabel, IK voel me verdrietig door het belang dat jij hecht aan bier, IK kan niet langer leven met jouw drinkgedrag, IK vind jou in combinatie met alcohol minder leuk, IK heb het gevoel dat ik onze relatie zal moeten verbreken als jij de alcohol niet laat staan." Enz, enz.
Weinig aan toe te voegen, helemaal mee eens.
Iemand met een drank probleem (helaas ervaring mee, heb het namelijk zelf, ik drink daarom geen druppel meer want ik kan er ook niet goed mee omgaan) is een meester in smoezen verzinnen, en toegeven dat ze een drankprobleem hebben dat is het allerlastigste en zal dus ook niet snel gebeuren.
Ze zijn namelijk op 1 ding uit: door kunnen zuipen.
Mild en voorzichtig om gaan met een drankprobleem is absoluut zinloos, dat heeft echt geen zin. Al snap ik echt wel dat dat moeilijk is, maar ik neem aan dat je niet wil dat het echt uit de hand gaat lopen.
Een harde aanpak is helaas het enige dat helpen gaat.
Daarom: geef hem de keus: of je gaat toegeven dat je een probleem hebt en je gaat daar wat aan doen (huisarts, iriszorg, Jellinek) of je pakt nu je spullen.
Nogmaals ik snap dat dit niet makkelijk is, maar anders zuipt of rijdt hij zichzelf nog een keer dood.
zondag 14 februari 2016 07:22
quote:SellenS schreef op 13 februari 2016 @ 23:56:
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
En hoe wil jij jezelf laten behandelen?
Hoe lief je hem ook vind, dat bier drinken blijft hij doen, ook dat is hij dus.
Heb jij daar zin in de rest van je leven?
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
En hoe wil jij jezelf laten behandelen?
Hoe lief je hem ook vind, dat bier drinken blijft hij doen, ook dat is hij dus.
Heb jij daar zin in de rest van je leven?
zondag 14 februari 2016 08:12
Exact hierom gaf ik dus ook al aan dat dit niet met zachte hand op te lossen is.
Het grootste probleem van alcoholisme is ontkenning.
Zodra je namelijk toe gaat geven dat je een probleem hebt ga je je ook echt wel realiseren dat je van dat spul af moet blijven en dat wil een alcoholist niet want dan is hij de steun, houvast en zn beste vriend (de drank) kwijt.
Maar TO, ongeacht of jouw vriend een probleem heeft, jij voelt je hier niet prettig bij hoe het gaat. Het is jouw leven en jij hebt toch recht om blij en gelukkig te zijn? Dat hoeft toch niet van een ander af te hangen? Jij hoeft toch niet alles maar te accepteren omdat het je vriend is. Als iemand over jouw grens gaat heb je toch recht om te zeggen tot hier en niet verder?
Het grootste probleem van alcoholisme is ontkenning.
Zodra je namelijk toe gaat geven dat je een probleem hebt ga je je ook echt wel realiseren dat je van dat spul af moet blijven en dat wil een alcoholist niet want dan is hij de steun, houvast en zn beste vriend (de drank) kwijt.
Maar TO, ongeacht of jouw vriend een probleem heeft, jij voelt je hier niet prettig bij hoe het gaat. Het is jouw leven en jij hebt toch recht om blij en gelukkig te zijn? Dat hoeft toch niet van een ander af te hangen? Jij hoeft toch niet alles maar te accepteren omdat het je vriend is. Als iemand over jouw grens gaat heb je toch recht om te zeggen tot hier en niet verder?
zondag 14 februari 2016 08:16
TO, jouw vriend heeft een drankprobleem. En geen kleintje ook als ik het zo lees. Is misschien zelfs al verslaafd.
Zoveel alcohol drinken is NIET normaal.
Zijn agressieve/verdedigende en naar jou aanvallende reactie bevestigt dat alleen maar.
Laat hem in therapie gaan (maar dat zal hij zo te lezen niet willen) en anders: Run, Forrest, Run!!!
Zoveel alcohol drinken is NIET normaal.
Zijn agressieve/verdedigende en naar jou aanvallende reactie bevestigt dat alleen maar.
Laat hem in therapie gaan (maar dat zal hij zo te lezen niet willen) en anders: Run, Forrest, Run!!!
zondag 14 februari 2016 08:35
zondag 14 februari 2016 09:13
zondag 14 februari 2016 09:36
Kickasschick ja ik laat het zelf zo ver komen. En hoe ik dat nou doe..Waarom..ik weet het even niet. Ik krijg hem niet duidelijk dat ik niet wil dat hij me zo behandelt. Voor hem is het niet groot.
Ik001122 Daar heb je ook wel een punt. Ik ben er veel mee bezig. Het laat me niet los.
Java ik zou ook echt graag willen dat hij zegt Weet je wat..we gaan hier samen aan werken. Maar t lukt niet.
Ik probeer en doe maar lukt niet. Ik zal nog meer vanuit mezelf moeten praten.
Swaentje in therapie gaat hij echt niet.
Sofie ik denk dat hij niet de allerbeste man is voor mij maar dat maakt me nog heel verdrietig. Eerder verdrietig dan boos.
Zelatrice ik zal je een pb sturen, dankje.
Ik001122 Daar heb je ook wel een punt. Ik ben er veel mee bezig. Het laat me niet los.
Java ik zou ook echt graag willen dat hij zegt Weet je wat..we gaan hier samen aan werken. Maar t lukt niet.
Ik probeer en doe maar lukt niet. Ik zal nog meer vanuit mezelf moeten praten.
Swaentje in therapie gaat hij echt niet.
Sofie ik denk dat hij niet de allerbeste man is voor mij maar dat maakt me nog heel verdrietig. Eerder verdrietig dan boos.
Zelatrice ik zal je een pb sturen, dankje.
zondag 14 februari 2016 09:49
quote:SellenS schreef op 13 februari 2016 @ 23:56:
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
Het probleem is dat jij nog steeds probeert hem te overtuigen.
Je bent boos op hem omdat hij jou niet begrijpt, omdat hij niet wil luisteren en jou niet gelijk geeft.
Daarmee kijk je de héle tijd naar hem. Je focus is op hém. Of het nu gaat om of hij begrip voor je gaat krijgen, of dat het gaat om hoeveel hij drinkt.
Daarmee verschuil je je!
Het ECHTE probleem is dat jij niet goed voor jezelf durft te zorgen.
Dat jij niet durft te leven.
Haal die focus eens van hem af, en richt die schijnwerpers eens op jezelf: waarom blijf jij in een situatie die je ongelukkig maakt? Waarom heb jij niet de ballen om hier uit te stappen?
Je moet niet boos zijn op hem, maar op jezelf.
Je moet geen begrip van hém verwachten; je moet dat van je zélf verwachten.
Je moet ophouden met proberen dat hij naar je luistert. In plaats daarvan: word stil en luister naar jezelf. Wat heeft jouw eigen innerlijke zelf je te zeggen? En luister!
Ik heb niet het idee dat hij veel liegt.
Maar de vorige keer ging het net zo. Exact dezelfde ruzies als ik vroeg hoeveel. Dan zegt hij dat dat niet uitmaakt en dat hij het niet weet. Met dat antwoord moet ik genoegen nemen na zo'n gesprek als dat ik me zorgen maak. Werkelijk!! Nu wordt ie mooi.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.
Het probleem is dat jij nog steeds probeert hem te overtuigen.
Je bent boos op hem omdat hij jou niet begrijpt, omdat hij niet wil luisteren en jou niet gelijk geeft.
Daarmee kijk je de héle tijd naar hem. Je focus is op hém. Of het nu gaat om of hij begrip voor je gaat krijgen, of dat het gaat om hoeveel hij drinkt.
Daarmee verschuil je je!
Het ECHTE probleem is dat jij niet goed voor jezelf durft te zorgen.
Dat jij niet durft te leven.
Haal die focus eens van hem af, en richt die schijnwerpers eens op jezelf: waarom blijf jij in een situatie die je ongelukkig maakt? Waarom heb jij niet de ballen om hier uit te stappen?
Je moet niet boos zijn op hem, maar op jezelf.
Je moet geen begrip van hém verwachten; je moet dat van je zélf verwachten.
Je moet ophouden met proberen dat hij naar je luistert. In plaats daarvan: word stil en luister naar jezelf. Wat heeft jouw eigen innerlijke zelf je te zeggen? En luister!
zondag 14 februari 2016 10:07
Courage dankje!
Dat is wel eens goed om het zo te bekijken!
Waarom blijf ik in een situatie die mij niet gelukkig maakt?
Meerdere redenen.
- ik hou van hem en heb iets zorgends over me en dus ook naar hem
- ik kan moeilijk loslaten en heb vaak nog veel hoop en moed dat het beter wordt
- onze start was niet makkelijk en soms denk ik dat het door mezelf komt dat hij me niet serieus neemt. Door vroeger toen ik vertrouwensprobleem had en het lastig liep door aandeel vanuit beide
- omdat ik bang ben dat ik niet genoeg vanuit de helicopterview kijk en niet genoeg zie dat hij ook mooie dingen heeft
- omdat ik veel goedpraat uit liefde. Omdat het mijn vriend is. Maar dat is kul.
Waarom heb ik niet de ballen om hieruit te stappen?
- bang dat ik niet meer zo'n vriend krijg waarbij ik me ondanks deze kanten ook vaak op mijn gemak voel. Of het is gewoon vertrouwd, hoor..Maar vrees voor onbekende.
- ik vind het lastig hem in de steek te laten. Zo voelt dat. Vooral omdat hij niet zo begrijpt wat ik probeer te zeggen. Hij ziet het probleem niet zo en dus vraag ik me af hoe goed hij voor zichzelf zorgt straks en ik weet dat ik dat niet moet doen.
Wat heeft mijn innerlijke zelf te zeggen?
Mijn innerlijke zelf zegt dat ik graag een relatie wil waarin iemand er echt voor me is en serieus neemt wat ik belangrijk vind. Dingen niet klein maakt en openstaat voor een ander.
Minder tijd aan gamen en drank en meer tijd aan elkaar.
Samen er op uit gaan en meer, veel meer buitenshuis zijn.
Die zich niet verdedigt bij wat kritiek maar zelfreflecteert. Die niet nog een schepje er bovenop doet middels een flauwe grap maar nadenkt over dat ik niet voor niets iets aangeef.
Rust in thuissituatie..
Dat is wel eens goed om het zo te bekijken!
Waarom blijf ik in een situatie die mij niet gelukkig maakt?
Meerdere redenen.
- ik hou van hem en heb iets zorgends over me en dus ook naar hem
- ik kan moeilijk loslaten en heb vaak nog veel hoop en moed dat het beter wordt
- onze start was niet makkelijk en soms denk ik dat het door mezelf komt dat hij me niet serieus neemt. Door vroeger toen ik vertrouwensprobleem had en het lastig liep door aandeel vanuit beide
- omdat ik bang ben dat ik niet genoeg vanuit de helicopterview kijk en niet genoeg zie dat hij ook mooie dingen heeft
- omdat ik veel goedpraat uit liefde. Omdat het mijn vriend is. Maar dat is kul.
Waarom heb ik niet de ballen om hieruit te stappen?
- bang dat ik niet meer zo'n vriend krijg waarbij ik me ondanks deze kanten ook vaak op mijn gemak voel. Of het is gewoon vertrouwd, hoor..Maar vrees voor onbekende.
- ik vind het lastig hem in de steek te laten. Zo voelt dat. Vooral omdat hij niet zo begrijpt wat ik probeer te zeggen. Hij ziet het probleem niet zo en dus vraag ik me af hoe goed hij voor zichzelf zorgt straks en ik weet dat ik dat niet moet doen.
Wat heeft mijn innerlijke zelf te zeggen?
Mijn innerlijke zelf zegt dat ik graag een relatie wil waarin iemand er echt voor me is en serieus neemt wat ik belangrijk vind. Dingen niet klein maakt en openstaat voor een ander.
Minder tijd aan gamen en drank en meer tijd aan elkaar.
Samen er op uit gaan en meer, veel meer buitenshuis zijn.
Die zich niet verdedigt bij wat kritiek maar zelfreflecteert. Die niet nog een schepje er bovenop doet middels een flauwe grap maar nadenkt over dat ik niet voor niets iets aangeef.
Rust in thuissituatie..
zondag 14 februari 2016 10:12
Laat die antwoorden die je net aan jezelf hebt gegeven op je inwerken Ellen.
En blijf dit doen. De focus naar jezelf verleggen en kijken wat er bij jou gebeurt. Waarom jij niet lief kan zijn voor jezelf. Waarom jij niet gaat voor die rust, en een echt fijne relatie.
Het helpt soms om jezelf als kind te zien dat zorg nodig heeft. Hoe kan je die het beste geven en waarom lukt het niet en laat je het kind in de kou staan. Blijf je focus op jezelf houden.
(je hebt er genoeg tijd en ruimte voor, want elke keer dat hij drinkt en gamed ben je sowieso al alleen).
En blijf dit doen. De focus naar jezelf verleggen en kijken wat er bij jou gebeurt. Waarom jij niet lief kan zijn voor jezelf. Waarom jij niet gaat voor die rust, en een echt fijne relatie.
Het helpt soms om jezelf als kind te zien dat zorg nodig heeft. Hoe kan je die het beste geven en waarom lukt het niet en laat je het kind in de kou staan. Blijf je focus op jezelf houden.
(je hebt er genoeg tijd en ruimte voor, want elke keer dat hij drinkt en gamed ben je sowieso al alleen).
zondag 14 februari 2016 10:51
Pantax (en anderen) hebben al duidelijk geschreven wat het probleem feitelijk is.
En jij moet niet aan hem vragen hoeveel bier hij heeft gedronken. Dat is de moederrol die je niet wil en kunt vervullen.
Jij hoopt dat het beter wordt, maar dat is irreëel, want hij geeft heel helder aan dat hij zal doorgaan zoals hij nu doorgaat.
Jij bent bang dat het met hem niet goed zal gaan als jij niet voor hem zal zorgen, maar het zal dus ook niet goed gaan met hem als jij bij hem blijft, want verandert niks ook niet omdat jij dat zou willen. Hij blijft precies evenveel drinken als hij zonder jou zou doen. Of wil je die ene keer in de drie maanden zijn chauffeur zijn als hij op stap gaat en de auto gebruikt? Dat is een hele opoffering van jou voor een paar keer per jaar andere mensen beschermen.
Het ligt niet aan jou dat je je niet goed voelt in deze relatie, er zijn zat andere mannen waarbij je geen schild hoeft te kweken in de omgang met hen. Waarbij je je fijn voelt zonder dat ze je kut behandelen.
Enne, een alcoholist die weet dat hij verslaafd is en aan zijn verslaving werkt is al moeilijk om mee om te gaan, maar een alcoholist die zijn verslaving ontkent is een bron van frustraties en zal nooit laten zien wat jij hoopt te gaan zien.
En jij moet niet aan hem vragen hoeveel bier hij heeft gedronken. Dat is de moederrol die je niet wil en kunt vervullen.
Jij hoopt dat het beter wordt, maar dat is irreëel, want hij geeft heel helder aan dat hij zal doorgaan zoals hij nu doorgaat.
Jij bent bang dat het met hem niet goed zal gaan als jij niet voor hem zal zorgen, maar het zal dus ook niet goed gaan met hem als jij bij hem blijft, want verandert niks ook niet omdat jij dat zou willen. Hij blijft precies evenveel drinken als hij zonder jou zou doen. Of wil je die ene keer in de drie maanden zijn chauffeur zijn als hij op stap gaat en de auto gebruikt? Dat is een hele opoffering van jou voor een paar keer per jaar andere mensen beschermen.
Het ligt niet aan jou dat je je niet goed voelt in deze relatie, er zijn zat andere mannen waarbij je geen schild hoeft te kweken in de omgang met hen. Waarbij je je fijn voelt zonder dat ze je kut behandelen.
Enne, een alcoholist die weet dat hij verslaafd is en aan zijn verslaving werkt is al moeilijk om mee om te gaan, maar een alcoholist die zijn verslaving ontkent is een bron van frustraties en zal nooit laten zien wat jij hoopt te gaan zien.
zondag 14 februari 2016 11:12
Courage en parbleumondieu,
Ik heb veel aan deze teksten.
Ik heb ze als schermafbeelding opgeslagen voor als ik weer eens in de stress en moederrol schiet. Want dat laatste wil ik juist niet.
Ik ga jullie raad opvolgen komende week!! Focus naar mezelf leggen.
Parbleumondieu, dat zinnetje over dat schild..dat schudt ook wel iets wakker..Zo van Wat doe ik nu eigenlijk?! Hoezo een schild..Waarom zou je dat willen. Maar ik laat me altijd weer overtuigen door hem. Zijn mening is belangrijker geworden dan die van mezelf merk ik.
Ik denk dat ik mezelf echt een stukje verloren ben en ga dat terughalen.
Punt is vaak dat ik mezelf dan afvraag of ik een watje ben dat ik mezelf zo uit dat veld laat slaan..of ik gewoon te gevoelig ben ofzo. Dat dacht ik tot nu toe altijd. En dat als ik dan zou gaan ik spijt zou krijgen. Dat hij dan een nieuwe vriendin krijgt en dat die hier beter mee kan omgaan en dat zij dan kan genieten van de mooie dingen van hem. Omdat ze nuchterder is en door dingen heen kan kijken.
En ik weet dat ik mezelf niet met anderen moet vergelijken..en ook dat ik teveel nadenk misschien maar er gebeurt ook gewoon steeds iets. Wat ik wel weet is dat ik heb geprobeerd luchtiger te denken over onze strubbelingen maar dat het me niet lukt.
Dat ik zo niet ben.
Maar goed, focus aan. Op mezelf. Bedankt!
Ik heb veel aan deze teksten.
Ik heb ze als schermafbeelding opgeslagen voor als ik weer eens in de stress en moederrol schiet. Want dat laatste wil ik juist niet.
Ik ga jullie raad opvolgen komende week!! Focus naar mezelf leggen.
Parbleumondieu, dat zinnetje over dat schild..dat schudt ook wel iets wakker..Zo van Wat doe ik nu eigenlijk?! Hoezo een schild..Waarom zou je dat willen. Maar ik laat me altijd weer overtuigen door hem. Zijn mening is belangrijker geworden dan die van mezelf merk ik.
Ik denk dat ik mezelf echt een stukje verloren ben en ga dat terughalen.
Punt is vaak dat ik mezelf dan afvraag of ik een watje ben dat ik mezelf zo uit dat veld laat slaan..of ik gewoon te gevoelig ben ofzo. Dat dacht ik tot nu toe altijd. En dat als ik dan zou gaan ik spijt zou krijgen. Dat hij dan een nieuwe vriendin krijgt en dat die hier beter mee kan omgaan en dat zij dan kan genieten van de mooie dingen van hem. Omdat ze nuchterder is en door dingen heen kan kijken.
En ik weet dat ik mezelf niet met anderen moet vergelijken..en ook dat ik teveel nadenk misschien maar er gebeurt ook gewoon steeds iets. Wat ik wel weet is dat ik heb geprobeerd luchtiger te denken over onze strubbelingen maar dat het me niet lukt.
Dat ik zo niet ben.
Maar goed, focus aan. Op mezelf. Bedankt!
zondag 14 februari 2016 11:39
Kan goed zijn een nieuwe vriendin misschien beter met hem om kan gaan, maar dat is niet iets waar jij je hoofd over moet breken want dan denk je weer voor hem en niet voor jezelf. Een van mijn beste vriendinnen heeft echt de grootst denkbare lomperik als vriend, maar zij is er gelukkig mee. Zij zegt ook rustig 'hou gewoon je bek joh', als hij in een botte bui is en die knalt ook gewoon de hoorn erop als het haar te gortig wordt. Ze zijn al tien jaar samen en hebben een kind.
Mijn keuze zou het niet zijn, maar zij ligt echt niet wakker van z'n gedrag en is tegen hem opgewassen.
Het gaat erom: waar voel jíj je gelukkig bij? Ik ben zelf wel gevoelig voor bot gedrag van mijn partner, maar ik heb gelukkig een hele lieve man en een harmonieuze relatie. Dat zou mijn vriendin saai vinden, maar ik gedij daar echt het beste onder. Niet iedereen is hetzelfde.
Mijn keuze zou het niet zijn, maar zij ligt echt niet wakker van z'n gedrag en is tegen hem opgewassen.
Het gaat erom: waar voel jíj je gelukkig bij? Ik ben zelf wel gevoelig voor bot gedrag van mijn partner, maar ik heb gelukkig een hele lieve man en een harmonieuze relatie. Dat zou mijn vriendin saai vinden, maar ik gedij daar echt het beste onder. Niet iedereen is hetzelfde.
zondag 14 februari 2016 11:49
Als je zo doorgaat gaat hij vast wel een keer luisteren. Vooral zo doorgaan!
Als je stopt belandt hij in de goot om nooit meer op te staan. Jij bent de enige die hem kan redden, jij hebt de almachtige power om dat te doen..... Jij kunt het dus niet maken om hem te laten vallen.
Als je met deze relatie stopt, krijg je nooooooooit meer een man die goed bij je past..... Je wordt een eenzaam kattenvrouwtje die loerend achter de Geraniums de buren bespiedt. Dus houden deze man!
Dit zijn jouw inwendige overtuigingen. Hoe vind je het als je het zo ziet staan?
Als je stopt belandt hij in de goot om nooit meer op te staan. Jij bent de enige die hem kan redden, jij hebt de almachtige power om dat te doen..... Jij kunt het dus niet maken om hem te laten vallen.
Als je met deze relatie stopt, krijg je nooooooooit meer een man die goed bij je past..... Je wordt een eenzaam kattenvrouwtje die loerend achter de Geraniums de buren bespiedt. Dus houden deze man!
Dit zijn jouw inwendige overtuigingen. Hoe vind je het als je het zo ziet staan?
zondag 14 februari 2016 11:52
quote:Sofief schreef op 14 februari 2016 @ 08:35:
Ik denk dat je vriend verslaafd is to. Dat is al erg genoeg, maar het niet erkennen en niks aan willen doen is een slecht teken. En jij kunt hem niet veranderen, dat kan hij alleen zelf.
Wat wil jij? Is hij de allerbeste man voor jou? En zoniet, waarom neem je hier dan genoegen mee?
Helaas hoort het niet erkennen bij een alcoholprobleem, het is inderdaad niet goed maar het is niet
vreemd aangezien het bij deze ziekte (nee geen discussie, is wetenschappelijk bewezen: bij een verslaving
zijn er in de hersenen bepaalde receivers ziek) hoort.
Dat maakt het ook lastig en complex, en is het niet op te lossen met pappen en nathouden...
Ik denk dat je vriend verslaafd is to. Dat is al erg genoeg, maar het niet erkennen en niks aan willen doen is een slecht teken. En jij kunt hem niet veranderen, dat kan hij alleen zelf.
Wat wil jij? Is hij de allerbeste man voor jou? En zoniet, waarom neem je hier dan genoegen mee?
Helaas hoort het niet erkennen bij een alcoholprobleem, het is inderdaad niet goed maar het is niet
vreemd aangezien het bij deze ziekte (nee geen discussie, is wetenschappelijk bewezen: bij een verslaving
zijn er in de hersenen bepaalde receivers ziek) hoort.
Dat maakt het ook lastig en complex, en is het niet op te lossen met pappen en nathouden...
zondag 14 februari 2016 12:01
quote:SellenS schreef op 13 februari 2016 @ 23:56:
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.Waar trek jij je grens? Een relatie moet zoveel mogelijk in balans zijn en je moet je er gelukkig in en mee voelen. Respect is daar een van de fundamenten van. Ik begrijp dat je van hem houdt, en dat siert je. Maar houd ook van jezelf en maak een keuze die goed voor jou is. Zijn gedrag gaat zich nog jaren voortzetten. Wat wil jij? Hoe zie jij jezelf over pakweg vijf jaar. Want jullie probleem is groter dan alleen zijn alcoholprobleem. Hij wil niet geconfronteerd worden, wil niet praten, veranderd niet. Jij kunt wel terug verlangen naar hoe het ooit was of naar de goede kanten die hij heeft, maar het is het hier en nu.
En nu t stilzwijgen. Hij laat zich zo niet behandelen en wil ontspannen nu.Waar trek jij je grens? Een relatie moet zoveel mogelijk in balans zijn en je moet je er gelukkig in en mee voelen. Respect is daar een van de fundamenten van. Ik begrijp dat je van hem houdt, en dat siert je. Maar houd ook van jezelf en maak een keuze die goed voor jou is. Zijn gedrag gaat zich nog jaren voortzetten. Wat wil jij? Hoe zie jij jezelf over pakweg vijf jaar. Want jullie probleem is groter dan alleen zijn alcoholprobleem. Hij wil niet geconfronteerd worden, wil niet praten, veranderd niet. Jij kunt wel terug verlangen naar hoe het ooit was of naar de goede kanten die hij heeft, maar het is het hier en nu.
Even geen inspiratie.
