Mijn dochter heeft liefdesverdriet

07-06-2008 22:45 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
.... en ik vind het zo erg voor haar



Ze is bijna 16 en hij was haar eerste vriendje. Vanavond was hij hier en heeft-ie gezegd dat hij een pauze wil, omdat hij te veel aan zijn hoofd heeft. Wat mij opviel is dat ze vertelde dat hij zo veel aan zijn hoofd heeft (broer overleden, ouders gescheiden, school gaat niet goed) en dat het erop lijkt dat hij deze verkering er niet bij kan hebben. Op zich heel eerlijk dat hij het haar gewoon gezegd heeft, maar mijn God, wat is het afschuwelijk om je dochter zo'n verdriet te zien hebben. Ik heb haar getroost (en ocherm, haar jongere broers en zusje lopen ook maar te troosten en te redderen), we hebben erover gepraat, ik heb haar flink geknuffeld, straks gaat ze lekker op de bank met een dekentje en een leuke DVD en vanavond slaapt ze lekker bij mij en verbannen we haar vader naar boven.



Heeft iemand advies hoe je een tiener met liefdesverdriet helpt? Advies geven of juist niet?
.
ik vind dat je het super goed doet... dit is precies wat ze nodig heeft. wat lekker extra aandacht, afleiding.

en voor de rest... hoort het er gewoon bij. lijkt me vreselijk om je dochter dit te zien doormaken, maar dat hoort bij het leven!
Alle reacties Link kopieren
Tsja, mijn moeder was ook beetje hopeloos toen ik liefdesverdriet had, het meeste hielp mij dat ze er gewoon voor me was, me beetje bezig hield en af en toe flink relativeerde (ook weer niet te erg want eigenlijk wilde ik het niet horen). voor dr!
Alle reacties Link kopieren
Shit, die schoonzoon waarvan ik eerder op de avond schreef dat je hem nooit de deur moet uitdoen?



Ik heb niet echt veel tips maar wat je schrijft lijkt mij voldoende. Je bent er voor je dochter, even tijd met zijn 2e. Als ze wil praten ben je er. Ja het doet pijn, dat gevoel kennen we helaas allemaal.

Ik denk niet dat je meer kan doen dan wat je nu doet.



Sterkte voor je meisje en jou.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Ach gos. Wat sneu zeg! Zowel voor je dochter als voor haar vriendje. Het is niet zomaar een reden om de relatie op pauze te zetten, dus het zal hem behoorlijk hoog zitten. Kunnen jullie hem anders niet voorstellen om gewoon langs te komen en te helpen? Als hij zijn ei ergens kwijt kan, scheelt dat behoorlijk wat stress en heeft hij ook energie voor de leuke dingen, zoals je dochter.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat jullie het prima aanpakken. Zo'n eerste liefde knalt er behoorlijk in weet ik nog wel. Moest wel lachen dat haar vader uit zn bed gestuurd wordt. Sterkte.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
MV: ja, diezelfde jongen!



Spammie: dat heb ik mijn dochter ook al voorgesteld: dat hij hier kan komen om te praten. Hij heeft namelijk niet zo'n geweldige band met zijn ouders en ik weet dat hij graag met mij en mijn man praat over zijn problemen. Maar mijn dochter wilde dat absoluut niet. Ik denk dat ze het raar vindt als haar ouders zich met haar verkering gaan bemoeien, en dat kan ik me ook weer goed voorstellen.



Fijn trouwens dat jullie meedenken, het klinkt enorm blasé, maar ik heb nog nooit liefdesverdriet gehad en weet dus ook niet waarmee mijn dochter het meest getroost is.



*pinkt nog maar eens een traantje weg*
.
Wauw Mariannanas! Ik wilde wel dat jij mijn moeder was ten tijde van mijn eerste keer liefdesverdriet. Je dochter heeft een goeie moeder aan je



Bij mijn eerste keer was de houding van mijn ouders: eigen schuld dikke bult. Ze keurden mijn vriendje destijds af. Sinds die eerste keer, die ik noodgedwongen "alleen verwerkte" heb ik bij nieuw liefdesverdriet nooit niet weer iets laten blijken.



Kortom; ik vind dat je het nu al heel erg goed doet, daar kan ze wel wat mee
Alle reacties Link kopieren
Ach en wee mariannanas, heel veel sterkte voor je dochter (en voor jou natuurlijk, omdat je het 'aan moet zien') Ik denk dat je het goed doet! Vooaral veel laten praten / huilen en probeer geen-hand-vol-maar-een-land-vol-opmerkingen te vermijden. Daar heeft ze nu waarschijnlijk helemaal geen behoefte aan.
Alle reacties Link kopieren
Nou, Sarah, dank voor je compliment, dat doet me erg goed want ik voelde me daarnet, toen ze zo hard moest huilen en helemaal schokte toen ik haar vasthield (ik pink weer even een traan weg..) zo tekortschieten. Je wilt je kind zo graag tegen dit soort verdriet beschermen.



Marieke: ik heb die handvol-opmerking heeeeeeeeeel hard tegengehouden. Wél bood mijn oudste zoon aan om even een nieuw vriendje te regelen, hem heb ik dus even heel doordringend aangekeken :-).
.
Alle reacties Link kopieren
Kan mij voorstellen Mariannas dat je moederhart ook pijn doet. Juist omdat je weet hoe het eerste liefdesverdriet het meeste pijn doet dan wat je verder nog gaat mee maken.



Het klinkt of deze jongen even door een diep dal gaat, je bent er in eerste voor je dochter, uiteraard, maar misschien vindt ze het niet erg als jij bijv alleen met hem gaat praten. Niet met de insteek dat je het wel allemaal zal regelen maar dat hij zijn hart kan luchten bij iemand waar hij goed mee kan omgaan.



Maar ........... als je dochter dat moeilijk vindt, uiteraard nooit doen, je dochter gaat voor. Maar het klinkt zo dat er teveel verdriet op zijn pad is gekomen en niet dat het aan hun relatie ligt.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve moeder ben jij
Alle reacties Link kopieren
Ohw ja, ook belangrijk om het verdriet (en hiermee ook de relatie) heel serieus te nemen. Dus niet bagatelliseren met 'je bent nog maar jong' en 'puppyliefde'.
Alle reacties Link kopieren
mijn moeder werd boos op me (ze dacht dat er iets 'echt ergs' gebeurt was omdat ik huilend thuis kwam) heeft iets stuk gegooid, en ik had maar normaal te doen.



Heb dus ook niks gedeeld verder maar ben heel stil en terug getrokken geworden.



Volgens mij doe je het goed ! knuffel voor jou en je meissie !
quote:Mariannanas schreef op 07 juni 2008 @ 23:01:

Nou, Sarah, dank voor je compliment, dat doet me erg goed want ik voelde me daarnet, toen ze zo hard moest huilen en helemaal schokte toen ik haar vasthield (ik pink weer even een traan weg..) zo tekortschieten. Je wilt je kind zo graag tegen dit soort verdriet beschermen.Tekortschieten? Terwijl ze uithuilt bij jou? Wow Dat zou ik toch maar heel snel anders gaan zien! Dat ze bij jou uithuilt betekent dat ze zich bij jou zó zichzelf en veillig en zeker voelt, dat ze dat kan en mag uiten bij je. Ik heb in mijn hele leven (ben "pas" 27 hoor ) één keer uitgehuild bij mijn moeder en dat was bij de crematie van mijn oma. Maar juist van mijn eerste keer liefdesverdriet herinner ik me de AFwezigheid van mijn moeder/ouders. Af en toe doet dat nog steeds pijn, maar jouw dochter zal zich dat later herinneren als een fijn moment!
quote:pemberley schreef op 07 juni 2008 @ 23:05:

mijn moeder werd boos op me (ze dacht dat er iets 'echt ergs' gebeurt was omdat ik huilend thuis kwam) heeft iets stuk gegooid, en ik had maar normaal te doen.



Heb dus ook niks gedeeld verder maar ben heel stil en terug getrokken geworden. Dat herken ik.....
Alle reacties Link kopieren
MV: ik vind dat een goede suggestie, en ik ga het mijn dochter als ze gekalmeerd is toch nog eens voorstellen.



Marieke: nee, bagatelliseren doe ik niet, heel belangrijk. Ik realiseer me veel te goed dat zo'n eerste grote liefde een enorme impact heeft.



Sprankelend: dankjewel, lief van je dat te zeggen.



Goh, t is maar internet enzo, maar geleuf me: ik vind het echt fijn dat mensen meedenken. En nu ga ik lekker warme chocolademelk voor haar maken met wat lekkers erbij, en een DVD van Boston Legal opzetten. Lijkt me best een lekker recept voor meiskes met liefdesverdriet.
.
Alle reacties Link kopieren
Oh,wat sneu voor haar.

Ik sluit mij aan bij de rest. Ik denk dat je het al goed aanpakt.



Lekker laten uithuilen,een luisterend oor,beetje afleiding op zijn tijd.

Ook weer niet te betuttelen( oke, de eerste dagen wel natuurlijk) maar haar ook af en toe oprapen.



Verder geldt voor tieners hetzelfde als voor volwassenen.

Het heeft tijd nodig.



Heeft ze ook vriendinnen waar ze terecht kan?

Tieners kunnen dit soort zaken namelijk prima met elkaar opvangen.



Maar voor nu, heerlijk onder haar dekentje weg laten kruipen met die dvd en een grote pot thee!



Het komt meestal weer snel op zijn pootjes terecht.

Dikke knuffel voor haar en voor jou natuurlijk.

Je kind verdriet zien hebben ,daar breekt je hart van.
Alle reacties Link kopieren
Ik kon bij mijn eerste en tweede liefdesverdriet juist enorm uithuilen bij mijn vader.

Mijn vader is er een van weinig woorden, maar sloeg alleen zijn armen om me heen en liet me huilen.



Mijn moeder heeft mij natuurlijk ook getroost, maar was vaak te pissig op de jongen/man in kwestie dat ze dat niet voor zich kon houden.



@Mariananas; ik vind dat je het super doet met je odchter. Je bent er voor haar en dat is genoeg.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Ach gossie wat zielig! En wat ben jij lief! Je kunt ook niet veel, behalve veel aandacht, uit laten huilen, chocola in huis halen en haar verdriet niet afdoen met kalverliefde ofzo.

Wens haar maar sterkte van me! En voor jou ook!
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij doe je het hartstikke goed! Knuffel voor jou en je dochter!
Alle reacties Link kopieren
Oh,warme chocomel...doet ook wonderen!

En neem er zelf ook lekker eentje.

Laat die tranen maar lekker gaan bij haar.

En zelf lekker mee snotteren.

Lucht ff lekker op voor het moment.



En je bent een supermama hoor!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Marie, jij schiet écht niet tekort!



Toen ik 16 was vond ik mijn moeder suffer dan suf. Door haar getroost worden? Tsssk, alsof zíj begreep waar ik mee zat....

Meisjes van 16 en hun moeders, het kan een snelkookpan vol frustratie zijn!



Maar jouw dochter voelt zich veilig bij je, laat zich door je troosten maar zoekt ook jouw aanwezigheid, jouw nabijheid op, in ieder geval voor vannacht. En dat is het grootste bewijs dat je iets Goed doet.



Als ik terugdenk aan toen ik 16 was, en ik liefdesverdriet had, dan had ik er vooral behoefte aan dat mijn gevoelens niet gebagatellisseerd werden. Dat mijn verliefdheden serieus genoemen werden; en mijn liefdesverdriet dus ook. Want och, wat kon dat zeer doen.

En verder wilde ik gewoon weten dat er van mij gehouden werd, al deed die ene hele leuke jongen dat nou net even niet. Dat ik er zijn mocht; en dat is nou net dat stukje waarvan ik vrijwel zeker weet dat jij het supergoed doet.



Heel veel sterkte, want inderdaad; je wil je eigen kind ieder evrdriet besparen. Helaas kan dat niet, maar op dit soort momenten voel je je hart bijna letterlijk breken.



Knuffel ook voor jouw dochter!
Wat wilde ik nou toch typen?
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, Mims, ik voelde mijn hart inderdaad even letterlijk breken. Dankjewel voor je lieve woorden!



Iedereen trouwens hartstikke bedankt voor de lieve woorden, dat deed me echt goed! Zojuist heeft ze met haar vader (ze heeft een héél sterke band met hem) in de tuin een fikkie gestookt in de vuurkorf en heb ik hen even lekker samen gelaten. Nu gaan we alsnog met zijn 3-en op de bank met dekentjes, lekkers, chocomel en Boston Legal.
.
Alle reacties Link kopieren
Voor jou, want je bent echt een heel lieve moeder. Meer dan dit kan je niet doen en dit is ook even alles wat ze nodig heeft.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven