Relaties
alle pijlers
Mijn moeder gaat dood
woensdag 21 juli 2021 01:06
Ik zal bij het begin beginnen.
Bij mijn moeder is afgelopen Maart een tumor ontdekt op haar eierstok. Ze heeft daar een behandeling voor voorgeschreven gekregen van 3 keer chemo, dan een operatie en daarna weer 3 keer chemo.
Van de chemo's is ze werkelijk waar doodziek geworden. Constant overgeven etc. Ze kon bijna niks eten want ze hield gewoon niks binnen. Ze werd zwakker en zwakker.
Een week na haar tweede chemo ging het helemaal mis. Ze was zo zwak dat ze niet meer op haar benen kon staan en bleef maar aan de lopende band overgeven. Ze heeft toen een ambulance laten komen en is die nacht opgenomen in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis allerlei onderzoeken en scans gehad en daar is uitgekomen dat het helemaal mis was. We kregen in het ziekenhuis een familiegesprek waarin er werd verteld dat de chemo's niet hebben aangeslagen en de tumor alleen maar groter is geworden en ondertussen ook is uitgezaaid. De tumor scheen extreem agressief te zijn. Er was niks meer aan te doen en ze zou nog maar kort te leven hebben. Het was een kwestie van dagen.
We hebben er samen voor gekozen om haar in een hospice haar laatste dagen door te laten brengen. Dit is nu een maand geleden en ze is er nog.
Ze is nu nog aanspreekbaar maar ze gaat nu wel met de dag achteruit.
Ik ben gewoon nog steeds vol ongeloof, boos en verdrietig. Mijn moeder is nog maar 57. Ik zou alles geven om haar nog langer bij me te houden maar de realiteit is keihard. Ik weet ook echt niet hoe ik hiermee om moet gaan.
Sorry voor mijn lange verhaal maar wilde het even van me afschrijven.
Bij mijn moeder is afgelopen Maart een tumor ontdekt op haar eierstok. Ze heeft daar een behandeling voor voorgeschreven gekregen van 3 keer chemo, dan een operatie en daarna weer 3 keer chemo.
Van de chemo's is ze werkelijk waar doodziek geworden. Constant overgeven etc. Ze kon bijna niks eten want ze hield gewoon niks binnen. Ze werd zwakker en zwakker.
Een week na haar tweede chemo ging het helemaal mis. Ze was zo zwak dat ze niet meer op haar benen kon staan en bleef maar aan de lopende band overgeven. Ze heeft toen een ambulance laten komen en is die nacht opgenomen in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis allerlei onderzoeken en scans gehad en daar is uitgekomen dat het helemaal mis was. We kregen in het ziekenhuis een familiegesprek waarin er werd verteld dat de chemo's niet hebben aangeslagen en de tumor alleen maar groter is geworden en ondertussen ook is uitgezaaid. De tumor scheen extreem agressief te zijn. Er was niks meer aan te doen en ze zou nog maar kort te leven hebben. Het was een kwestie van dagen.
We hebben er samen voor gekozen om haar in een hospice haar laatste dagen door te laten brengen. Dit is nu een maand geleden en ze is er nog.
Ze is nu nog aanspreekbaar maar ze gaat nu wel met de dag achteruit.
Ik ben gewoon nog steeds vol ongeloof, boos en verdrietig. Mijn moeder is nog maar 57. Ik zou alles geven om haar nog langer bij me te houden maar de realiteit is keihard. Ik weet ook echt niet hoe ik hiermee om moet gaan.
Sorry voor mijn lange verhaal maar wilde het even van me afschrijven.
zaterdag 21 augustus 2021 07:41
Gecondoleerd. Heel verdrietig je moeder te verliezen. Heel veel sterkte!
Als je wilt mag je mij een berichtje sturen, ik lees je berichten nu pas maar mijn moeder is op 27 juni j.l. onverwachts overleden, zij was 56. Onze band was wel wat ingewikkeld daar ze leed aan psychiatrische aandoeningen. Ik ben niet bij haar overlijden geweest, de politie kwam het mij en mijn gezin vertellen op 27 juni in de avond.
Neem jezelf absoluut niets kwalijk, zoals als beschreven wordt, de meeste mensen sterven liever alleen. Je bent er onvoorwaardelijk voor haar geweest en dat heeft ze zeker gevoeld en zal ontzettend trots op je zijn.
Het boek wat mij op dit moment helpt is; het is oke om je niet oke te voelen van Megan Devine.
Heel veel sterkte gewenst!
Als je wilt mag je mij een berichtje sturen, ik lees je berichten nu pas maar mijn moeder is op 27 juni j.l. onverwachts overleden, zij was 56. Onze band was wel wat ingewikkeld daar ze leed aan psychiatrische aandoeningen. Ik ben niet bij haar overlijden geweest, de politie kwam het mij en mijn gezin vertellen op 27 juni in de avond.
Neem jezelf absoluut niets kwalijk, zoals als beschreven wordt, de meeste mensen sterven liever alleen. Je bent er onvoorwaardelijk voor haar geweest en dat heeft ze zeker gevoeld en zal ontzettend trots op je zijn.
Het boek wat mij op dit moment helpt is; het is oke om je niet oke te voelen van Megan Devine.
Heel veel sterkte gewenst!
