
Mijn nieuwe relatie en zijn ex
maandag 7 september 2009 om 18:50
Ik heb sinds 2 mnd een relatie met een hele leuke en lieve man. Het gaat ontzettend goed tussen ons en binnenkort gaan we zelfs een lang weekend weg. Ik heb ook echt het gevoel dat hij voor me gaat. Alleen is het wel zo dat hij het zakelijke gedeelte nog niet heeft afgehandeld. Hij is zo'n 7 mnd weg bij haar. Volgens hem is de deur echt dicht. Anders was hij niet met mij begonnen. Maar het is wel zo dat zij nog steeds in het huis woont met zijn spullen. Hij woont in een klein appartement. Het fin.gedeelte is nog niet afgehandeld omdat ze er nog niet helmaal uit zijn hoe ze het gaan regelen en omdat hij een beetje makkelijk is zegt hij.
Het zit me nog niet lekker dat hij dit niet heeft afgehandeld. Bovendien heeft hij een dochtertje die hij eens in de twee weken een weekend heeft en 1 dag per week. Als hij haar terugbrengt eet hij daar regelmatig mee. De sfeer is kil tussen hen zegt hij. Maar toch vind ik dit niet prettig. Ik kan me voorstellen dat je meer contact met je ex hebt vanwege het kind maar ik zie liever gewoon dat hij haar afzet en weer weggaat. Volgens mij heeft het ook te maken met het feit dat zijn spullen daar zijn en hij nog wel eens wat nodig heeft. Maar wat mij betreft handelt hij het nu snel af want anders kan het nog wel eens onze relatie beinvloeden.
Wat vinden jullie hiervan. Ik heb nl. geen ervaring met een vriend met kind. Stel ik me aan???
Het zit me nog niet lekker dat hij dit niet heeft afgehandeld. Bovendien heeft hij een dochtertje die hij eens in de twee weken een weekend heeft en 1 dag per week. Als hij haar terugbrengt eet hij daar regelmatig mee. De sfeer is kil tussen hen zegt hij. Maar toch vind ik dit niet prettig. Ik kan me voorstellen dat je meer contact met je ex hebt vanwege het kind maar ik zie liever gewoon dat hij haar afzet en weer weggaat. Volgens mij heeft het ook te maken met het feit dat zijn spullen daar zijn en hij nog wel eens wat nodig heeft. Maar wat mij betreft handelt hij het nu snel af want anders kan het nog wel eens onze relatie beinvloeden.
Wat vinden jullie hiervan. Ik heb nl. geen ervaring met een vriend met kind. Stel ik me aan???
maandag 7 september 2009 om 19:00
Ik vind een goede verstandhouding tussen beide ouders heel belangrijk. Ik kan me daarom best voorstellen dat je ex het prettig vindt om af en toe eens mee te eten. Als hun relatie verder platonisch is, lijkt me dat ook niet iets om je zorgen om te maken.
Aangezien hij een kind met haar heeft, zul je toch moeten accepteren dat zij in zijn (jullie) leven blijft. Er zullen ook dingen wbt de zorg en opvoeding van de dochter besproken moeten woden, dus het contact zal (als het goed is) niet beperkt blijven tot het halen en brengen aan de deur.
Ik denk dat je geen andere keuze hebt dan dit te accepteren.
Aangezien hij een kind met haar heeft, zul je toch moeten accepteren dat zij in zijn (jullie) leven blijft. Er zullen ook dingen wbt de zorg en opvoeding van de dochter besproken moeten woden, dus het contact zal (als het goed is) niet beperkt blijven tot het halen en brengen aan de deur.
Ik denk dat je geen andere keuze hebt dan dit te accepteren.
The time is now
maandag 7 september 2009 om 19:05
Het beste wat je kunt doen ; je niet bemoeien met hoe hij een en ander afhandelt met zijn ex.
Als jij hem "opstookt" om dingen sneller en "beter" te regelen komt daar écht alleen maar ellende van.
Ik snap best dat je het idee vervelend vindt dat hij in zijn oude huis, tussen zijn oude spullen met zijn oude vrouw aan tafel zit, maar is eigenlijk alleen maar goed dat dat nog gewoon kan.
Het is nou eenmaal een man met een kind en die gaan nou eenmaal - als het goed is- altijd voor.
Als jij hem "opstookt" om dingen sneller en "beter" te regelen komt daar écht alleen maar ellende van.
Ik snap best dat je het idee vervelend vindt dat hij in zijn oude huis, tussen zijn oude spullen met zijn oude vrouw aan tafel zit, maar is eigenlijk alleen maar goed dat dat nog gewoon kan.
Het is nou eenmaal een man met een kind en die gaan nou eenmaal - als het goed is- altijd voor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 7 september 2009 om 19:09
Bedankt voor je reactie!
Het is i.d.d. zo dat ze ook zaken wb zorg en opvoeding moeten kunnen bespreken. Zo had ik het nog niet bekeken. Goed dat je me daar op attendeert.
Ik zou het misschien ook wel meer kunnen accepteren als ze het
zakelijke gedeelte hebben afgehandeld. Nu staat hij voor mijn gevoel nog een beetje te veel met 1 been (een paar tenen dan) in zijn oude relatie.
Het is i.d.d. zo dat ze ook zaken wb zorg en opvoeding moeten kunnen bespreken. Zo had ik het nog niet bekeken. Goed dat je me daar op attendeert.
Ik zou het misschien ook wel meer kunnen accepteren als ze het
zakelijke gedeelte hebben afgehandeld. Nu staat hij voor mijn gevoel nog een beetje te veel met 1 been (een paar tenen dan) in zijn oude relatie.
maandag 7 september 2009 om 19:13
Ik denk dat je dat gevoel, dat hij nog teveel in zijn vorige relatie staat, zou moeten loslaten. Het is zijn verantwoordelijkheid alles netjes met haar af te handelen en dus ook de financiële zaken af te wikkelen. Dat hij zo af en toe mee eet is alleen maar goed. Beiden hebben blijkbaar het beste met hun kindje voor en willen niet dat hij/zij eronder lijdt.
maandag 7 september 2009 om 19:23
Wat is dat toch met vrouwen dat ze na twee (!) maanden menen iets te mogen vinden van de wijze waarop een man zijn huwelijk van jaren afrondt? Kind, je bent net in beeld, je kent die man nauwelijks! Zo te horen pakt hij alles op een volwassen manier aan. Als je al zo nodig iets moet vinden, vind hem dan bijzonder omdat hij dat zo doet! Mijn God, het forum staat vol met mannen die dat een stuk minder fatsoenlijk doen.
maandag 7 september 2009 om 19:26
Mijn eerste gevoel was na het lezen ven je bericht: als je dit al niet trekt na 2 maanden, ga je het nog heel moeilijk krijgen. Wees blij dat hij het netjes met haar afrond. Zouden een heleboel mannen een voorbeeld aan kunnen nemen.
Hij is en blijft samen de ouders van hun dochtertje. Dat blijft hij haar hele leven.
Bij alle belangrijke gebeurtenissen in haar leven word je geconfronteerd met haar moeder, zijn ex. Ik zal er nog maar eens goed over nadenken of je dat wel aan kan.
Hij is en blijft samen de ouders van hun dochtertje. Dat blijft hij haar hele leven.
Bij alle belangrijke gebeurtenissen in haar leven word je geconfronteerd met haar moeder, zijn ex. Ik zal er nog maar eens goed over nadenken of je dat wel aan kan.
maandag 7 september 2009 om 19:32
Wat ik had willen zeggen is door de anderen in dit topic al gezegd. Mooi verwoord door iedereen trouwens.
Het enige wat ik er nog op toe kan lichten, is dat je je kunt realiseren een geweldige vriend te hebben getroffen.
Hoe hij met alles, zijn ex en zijn kindje omgaat zegt héél veel over hoe hij zélf in elkaar zit.
Hoeveel exen zijn er niet die elkaar het leven zuur maken, elkaar het licht in de ogen niet gunnen etc.
Jouw vriend reageert heel volwassen en respectvol op anderen en ook op jou.
Ik denk dat je best wel mag aangeven, zonder dat je eisen stelt of hem claimt, dat je het er soms moeilijk mee hebt. Ik geloof dat hij zich best wel in jouw gevoelens kan verplaatsen. Op zich is dat best logisch want hoe goed kennen jullie elkaar nu werkelijk? 2 maanden. Jullie relatie is nog heel erg pril.
Die zekerheid en vertrouwen in en voor elkaar hebben jullie nu nog niet, maar komt wel met het verstrijken van de tijd.
Heb geduld en geef hem de ruimte om alles in zijn tempo af te kunnen wikkelen.
Succes!
Liefs Tine
Het enige wat ik er nog op toe kan lichten, is dat je je kunt realiseren een geweldige vriend te hebben getroffen.
Hoe hij met alles, zijn ex en zijn kindje omgaat zegt héél veel over hoe hij zélf in elkaar zit.
Hoeveel exen zijn er niet die elkaar het leven zuur maken, elkaar het licht in de ogen niet gunnen etc.
Jouw vriend reageert heel volwassen en respectvol op anderen en ook op jou.
Ik denk dat je best wel mag aangeven, zonder dat je eisen stelt of hem claimt, dat je het er soms moeilijk mee hebt. Ik geloof dat hij zich best wel in jouw gevoelens kan verplaatsen. Op zich is dat best logisch want hoe goed kennen jullie elkaar nu werkelijk? 2 maanden. Jullie relatie is nog heel erg pril.
Die zekerheid en vertrouwen in en voor elkaar hebben jullie nu nog niet, maar komt wel met het verstrijken van de tijd.
Heb geduld en geef hem de ruimte om alles in zijn tempo af te kunnen wikkelen.
Succes!
Liefs Tine
maandag 7 september 2009 om 19:35
Ik zeg niet dat ik het niet trek. Anders was ik er wel mee gestopt.
Het is meer dat ik er aan moet wennen...en ik me af vraag hoe ik ermee om moet gaan. Ik ken hem nog maar kort en weet nog niet voldoende wat ik aan hem heb. Het is misschien wel dat ik af en toe bang ben dat hij weer terug gaat. Niet als we bij elkaar zijn want dan is het super. Meer als ik weet dat hij daar is. Die onzekerheden lijken me nogal logisch in het begin. Ik ben ook een mens met gevoelens.
Het is meer dat ik er aan moet wennen...en ik me af vraag hoe ik ermee om moet gaan. Ik ken hem nog maar kort en weet nog niet voldoende wat ik aan hem heb. Het is misschien wel dat ik af en toe bang ben dat hij weer terug gaat. Niet als we bij elkaar zijn want dan is het super. Meer als ik weet dat hij daar is. Die onzekerheden lijken me nogal logisch in het begin. Ik ben ook een mens met gevoelens.
maandag 7 september 2009 om 19:44
quote:fleur01 schreef op 07 september 2009 @ 19:09:
Nu staat hij voor mijn gevoel nog een beetje te veel met 1 been (een paar tenen dan) in zijn oude relatie.Accepteer dat maar. Want dat zal altijd zo blijven. Ze hebben samen een kind, dus zal hij haar blijven zien en er -mits het goed blijft gaan- bij ex over de vloer blijven komen al was het maar vanwege het kind. Ben het met de anderen eens: beter een goede verstandhouding in het belang van het kind dan een slechte. Want de enige die onder een slechte verstandhouding gaat lijden is het kind.
Nu staat hij voor mijn gevoel nog een beetje te veel met 1 been (een paar tenen dan) in zijn oude relatie.Accepteer dat maar. Want dat zal altijd zo blijven. Ze hebben samen een kind, dus zal hij haar blijven zien en er -mits het goed blijft gaan- bij ex over de vloer blijven komen al was het maar vanwege het kind. Ben het met de anderen eens: beter een goede verstandhouding in het belang van het kind dan een slechte. Want de enige die onder een slechte verstandhouding gaat lijden is het kind.
maandag 7 september 2009 om 19:45
Ha Fleur!
Ik denk niet dat je je aanstelt. Alleen na 2 maanden al bepaalde dingen vragen om het zo snel mogelijk af te gaan sluiten voor jou is niet verstandig. Hij doet het op zijn eigen manier en dat is voor hem wat makkelijker. Het is ook een emotionele afsluiting van iets wat ze samen hadden en hebben nog een kleine. Ik mag hopen dat die op nummer 1 staat.
Heb je het met hem erover gehad over je gevoelens? wat het met je doet? Wat voor antwoord zou je willen hebben en is dan dat ook voldoende als hij zegt dat er niets aan de hand is tussen hem en zijn ex? Is het dan makkelijker om je onzekerheid opzij te zetten en kan geniten hoe hij met de moeder van zijn kindje omgaat?
Knuffel
Ik denk niet dat je je aanstelt. Alleen na 2 maanden al bepaalde dingen vragen om het zo snel mogelijk af te gaan sluiten voor jou is niet verstandig. Hij doet het op zijn eigen manier en dat is voor hem wat makkelijker. Het is ook een emotionele afsluiting van iets wat ze samen hadden en hebben nog een kleine. Ik mag hopen dat die op nummer 1 staat.
Heb je het met hem erover gehad over je gevoelens? wat het met je doet? Wat voor antwoord zou je willen hebben en is dan dat ook voldoende als hij zegt dat er niets aan de hand is tussen hem en zijn ex? Is het dan makkelijker om je onzekerheid opzij te zetten en kan geniten hoe hij met de moeder van zijn kindje omgaat?
Knuffel
Nee echt?
maandag 7 september 2009 om 19:47
quote:fleur01 schreef op 07 september 2009 @ 19:35:
Ik zeg niet dat ik het niet trek. Anders was ik er wel mee gestopt.
Het is meer dat ik er aan moet wennen...en ik me af vraag hoe ik ermee om moet gaan. Ik ken hem nog maar kort en weet nog niet voldoende wat ik aan hem heb. Het is misschien wel dat ik af en toe bang ben dat hij weer terug gaat. Niet als we bij elkaar zijn want dan is het super. Meer als ik weet dat hij daar is. Die onzekerheden lijken me nogal logisch in het begin. Ik ben ook een mens met gevoelens.Als hij teruggaat dan is daar geen houden aan. Enige wat jij kunt doen is gewoon jezelf zijn en hem -voor wat betreft zijn ex- laten handelen zoals hij dat goed acht.
Ik zeg niet dat ik het niet trek. Anders was ik er wel mee gestopt.
Het is meer dat ik er aan moet wennen...en ik me af vraag hoe ik ermee om moet gaan. Ik ken hem nog maar kort en weet nog niet voldoende wat ik aan hem heb. Het is misschien wel dat ik af en toe bang ben dat hij weer terug gaat. Niet als we bij elkaar zijn want dan is het super. Meer als ik weet dat hij daar is. Die onzekerheden lijken me nogal logisch in het begin. Ik ben ook een mens met gevoelens.Als hij teruggaat dan is daar geen houden aan. Enige wat jij kunt doen is gewoon jezelf zijn en hem -voor wat betreft zijn ex- laten handelen zoals hij dat goed acht.
maandag 7 september 2009 om 19:50
maandag 7 september 2009 om 19:58
quote:marleen321 schreef op 07 september 2009 @ 19:50:
Heeft hij je al voorgesteld aan zijn ex? Niet dat jullie vrienden moeten worden, maar ze mag wel heel concreet van je bestaan afweten als je dan toch alle nadelen erbij moet nemen... Vraag me ook af of de gescheiden vrouwen die hier spreken hun ex ook regelmatig te eten krijgen?Voorstellen aan de ex lijkt me persoonlijk wel erg snel na 2 maanden. Wie zegt trouwens dat hier gesproken wordt door gescheiden vrouwen? Ik ben iig niet gescheiden.
Heeft hij je al voorgesteld aan zijn ex? Niet dat jullie vrienden moeten worden, maar ze mag wel heel concreet van je bestaan afweten als je dan toch alle nadelen erbij moet nemen... Vraag me ook af of de gescheiden vrouwen die hier spreken hun ex ook regelmatig te eten krijgen?Voorstellen aan de ex lijkt me persoonlijk wel erg snel na 2 maanden. Wie zegt trouwens dat hier gesproken wordt door gescheiden vrouwen? Ik ben iig niet gescheiden.
The time is now
maandag 7 september 2009 om 20:19
Fleur, als hij zegt dat de deur echt dicht is voor zijn ex én jij voelt dat ook zo aan als hij bij je is, dan moet je hem geloven.
Ik heb de eerste maanden na mijn scheiding ook wel eens een kopje koffie bij mijn ex gedronken. Dat deed ik puur voor mijn kinderen, want ik vond het zelf helemaal niet leuk (understatement). Maar ik liet niet merken dat ik het niet leuk vond. Ik heb hem de eerste maanden ook nog geholpen met bepaalde huishoudelijke zaken en met zijn computer (toen ik nog met hem getrouwd was, was ik degen die alles met de computer deed en dat moest hij dus leren).
Dat is ook nog een korte tijd het geval geweest toen ik mijn huidige man pas kende.
Mijn man heeft me nooit gevraagd om het anders te doen, omdat hij ook wel voelde dat ik helemaal voor hem ging en mijn ex nooit terug had gewild.
Tussen hem en zijn ex ging het overigens helemaal anders, en dat vond hij jammer (want daardoor werd hij nauwelijks nog bij zijn kinderen betrokken, hij werd zo veel mogelijk uit hun leven buitengesloten).
Het had bij mij alles te maken met mijn kinderen, die ik het verdriet van een vechtscheiding wilde besparen, én met het feit dat ik een fatsoenlijk mens wilde blijven. Het had niets te maken met gevoelens voor hem, of met 'nog half in die relatie staan'. Die relatie was afgesloten en ik was erg blij dat ik uit een afschuwelijk huwelijk 'ontsnapt' was.
Als het goed is, zul je je over een tijdje helemaal niet meer bedreigd voelen door zijn ex.
Ik heb de eerste maanden na mijn scheiding ook wel eens een kopje koffie bij mijn ex gedronken. Dat deed ik puur voor mijn kinderen, want ik vond het zelf helemaal niet leuk (understatement). Maar ik liet niet merken dat ik het niet leuk vond. Ik heb hem de eerste maanden ook nog geholpen met bepaalde huishoudelijke zaken en met zijn computer (toen ik nog met hem getrouwd was, was ik degen die alles met de computer deed en dat moest hij dus leren).
Dat is ook nog een korte tijd het geval geweest toen ik mijn huidige man pas kende.
Mijn man heeft me nooit gevraagd om het anders te doen, omdat hij ook wel voelde dat ik helemaal voor hem ging en mijn ex nooit terug had gewild.
Tussen hem en zijn ex ging het overigens helemaal anders, en dat vond hij jammer (want daardoor werd hij nauwelijks nog bij zijn kinderen betrokken, hij werd zo veel mogelijk uit hun leven buitengesloten).
Het had bij mij alles te maken met mijn kinderen, die ik het verdriet van een vechtscheiding wilde besparen, én met het feit dat ik een fatsoenlijk mens wilde blijven. Het had niets te maken met gevoelens voor hem, of met 'nog half in die relatie staan'. Die relatie was afgesloten en ik was erg blij dat ik uit een afschuwelijk huwelijk 'ontsnapt' was.
Als het goed is, zul je je over een tijdje helemaal niet meer bedreigd voelen door zijn ex.
maandag 7 september 2009 om 20:23
Zijn ex zal altijd een deel van zijn leven uit blijven maken. Dat kan niet anders want ze hebben een kind.
Als jij je niet lekker voelt bij het feit dat de rest nog niet afgehandeld is, ben jij vrij om met hem te stoppen en hem terug te laten komen wanneer zij of hij een nieuwe woning heeft en alles wel op de rit is.
Als jij je niet lekker voelt bij het feit dat de rest nog niet afgehandeld is, ben jij vrij om met hem te stoppen en hem terug te laten komen wanneer zij of hij een nieuwe woning heeft en alles wel op de rit is.
maandag 7 september 2009 om 20:26
Ik zou gewild hebben dat mijn ex en ik na de scheiding zo met elkaar konden blijven omgaan, vanwege de kinderen. Helaas was dat niet zo. Ik zou het voor mijn kinderen fijn gevonden hebben als mijn ex inderdaad nog in de eerste tijd, zeker toen ze nog vrij jong waren bij mij had kunnen eten. Zeker als de scheiding pas net achter de rug is en je nog on speaking terms moet blijven vanwege het geregel. Dan is het fijn als het informeel kan bij het eten. Ik ken zelfs mensen die nog gezamenlijk verjaardagen van kinderen vieren en zelfs nog met het kind op vakantie gaan, nieuwe vriendinnen of niet. Als dat kan, dan zou dat toch alleen maar fijn zijn.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 7 september 2009 om 20:28
Dingen bespreken waar kinderen bij zijn vind ik persoonlijk nogal riskant. Kleine kinderen hebben grote oren, na een scheiding proberen ze vaak de ouders tegen elkaar uit te spelen en daar helpt zo'n opgevangen bespreking heel erg goed bij.
Maar laten zien dat je een ander respectvol kunt behandelen ook al woon je niet meer in 1 huis, dát is wel weer een goede leerschool. Daarbij blijf je samen ouder van een kind.
Maar laten zien dat je een ander respectvol kunt behandelen ook al woon je niet meer in 1 huis, dát is wel weer een goede leerschool. Daarbij blijf je samen ouder van een kind.

maandag 7 september 2009 om 20:37
Mijn ex eet regelmatig bij ons. We delen ook wel eens een fles wijn. Of twee. Ik ken zijn vriendinnen, hij mijn verkeringen. Ooit vond ik hem leuk genoeg, nu is ie de vader van mijn jongens. Nieuwe liefdes aan beide zijdes zullen de ander erbij moeten accepteren. Een liefde die dat niet wil maakt het zichzelf erg moeilijk.
maandag 7 september 2009 om 20:47
Met je ex op vakantie gaan, vind ik persoonlijk toch erg vreemd. Ik vraag me ook af of je voor de kinderen dan niet te veel onduidelijkheid schept. Fatsoenlijk met elkaar omgaan, oké, maar net doen alsof je een stel bent, vind ik wel heel vreemd.
Dan kun je volgens mij ook geen volwaardige relatie aangaan met iemand anders.
Dan kun je volgens mij ook geen volwaardige relatie aangaan met iemand anders.