Relaties
alle pijlers
Moeder overspannen
maandag 11 november 2019 20:52
Hi
Ik zit er een beetje doorheen en weet ook niet goed met wie ik dit kan bespreken.
Begin dit jaar is mijn oma (te jong) overleden. Mijn moeder en ik zijn toen in haar huis gaan wonen, want mijn opa was daarvoor al overleden.
Mijn moeder werkt bijna elke dag een paar uur over, ook al voor oma overleed. Maar nu is er in huis dus nog steeds niets klaar, ze doet niets in huis en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik doe al de keuken opruimen elke dag en de hond uitlaten ed.
Ik word gek van de rotzooi maar ik kan het niet uitpakken want ik weet niet wat ik er mee aan moet, ze heeft zo veel spullen. Ik kan mijn eigen kamer ook niet uitruimen want dat staat ook nog vol met dozen die nergens anders heen kunnen. Ik heb al meerdere keren geprobeerd met haar te praten maar ze reageert geïrriteerd en stelt alleen maar uit, en dan is ze een week vrij bijvoorbeeld en dan gebeurt er nog steeds niets.
Nu is ze over een maand langere tijd vrij, maar ik ben bang dat er dan nog steeds niets gebeurd. Ze is veel weg naar vrienden en thuis zit ze alleen maar op de bank tv te kijken.
Ik snap dat het moeilijk voor haar is maar daar wilt ze eigenlijk ook niets van weten, want het gaat allemaal wel en als ze vrij is dan komt het wel goed. Maar dat betwijfel ik dus.
Nou goed lang verhaal en ik weet ook niet zo goed wat ik er mee wil, maar de sfeer thuis is gewoon rot en ik wil het graag oplossen maar dat lukt me niet.
Ik hoop dat iemand advies voor me heeft.
Ik zit er een beetje doorheen en weet ook niet goed met wie ik dit kan bespreken.
Begin dit jaar is mijn oma (te jong) overleden. Mijn moeder en ik zijn toen in haar huis gaan wonen, want mijn opa was daarvoor al overleden.
Mijn moeder werkt bijna elke dag een paar uur over, ook al voor oma overleed. Maar nu is er in huis dus nog steeds niets klaar, ze doet niets in huis en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik doe al de keuken opruimen elke dag en de hond uitlaten ed.
Ik word gek van de rotzooi maar ik kan het niet uitpakken want ik weet niet wat ik er mee aan moet, ze heeft zo veel spullen. Ik kan mijn eigen kamer ook niet uitruimen want dat staat ook nog vol met dozen die nergens anders heen kunnen. Ik heb al meerdere keren geprobeerd met haar te praten maar ze reageert geïrriteerd en stelt alleen maar uit, en dan is ze een week vrij bijvoorbeeld en dan gebeurt er nog steeds niets.
Nu is ze over een maand langere tijd vrij, maar ik ben bang dat er dan nog steeds niets gebeurd. Ze is veel weg naar vrienden en thuis zit ze alleen maar op de bank tv te kijken.
Ik snap dat het moeilijk voor haar is maar daar wilt ze eigenlijk ook niets van weten, want het gaat allemaal wel en als ze vrij is dan komt het wel goed. Maar dat betwijfel ik dus.
Nou goed lang verhaal en ik weet ook niet zo goed wat ik er mee wil, maar de sfeer thuis is gewoon rot en ik wil het graag oplossen maar dat lukt me niet.
Ik hoop dat iemand advies voor me heeft.
maandag 11 november 2019 21:02
Ik ben 21. Haar vrienden hebben het wel aangeboden maar ze reageert dan met ja fijn en dan komt het er eigenlijk nooit van.
Ik weet niet of ik buiten haar om iets kan organiseren, daar ga ik over nadenken.
maandag 11 november 2019 21:08
Ze is beide ouders té jong verloren, werkt zich halfdood in haar job en dan heeft ze nog een volwassen dochter die voortdurend zit te zeuren over "wanneer worden die spullen nu eindelijk uitgepakt".
Je zou van minder nood hebben aan ontspanning en het huis uitlopen op je vrije momenten.
Ofwel zwier je de dozen die in jouw kamer staan elders.
Garage, zolder, kelder, berging, whatever.
Ofwel ga je zelf wat organiseren met vrienden of familie.
Je moeder heeft er duidelijk geen tijd en de puf niet voor.
En het kan ook nog eens een emotioneel iets zijn, namelijk dat het huis van je oma was en zij dat zoveel mogelijk wil behouden.
En nog niet klaar is om afscheid te nemen van hoe het ooit was.
Je zou van minder nood hebben aan ontspanning en het huis uitlopen op je vrije momenten.
Ofwel zwier je de dozen die in jouw kamer staan elders.
Garage, zolder, kelder, berging, whatever.
Ofwel ga je zelf wat organiseren met vrienden of familie.
Je moeder heeft er duidelijk geen tijd en de puf niet voor.
En het kan ook nog eens een emotioneel iets zijn, namelijk dat het huis van je oma was en zij dat zoveel mogelijk wil behouden.
En nog niet klaar is om afscheid te nemen van hoe het ooit was.
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 11-11-2019 21:09
15.91% gewijzigd
maandag 11 november 2019 21:09
Ik vermoed dat jullie dus een dubbele inboedel hebben. (van oma en van jullie zelf)
Begin met de makkelijke en niet zo emotionele dingen.
De keuken:
Beste pannenset uitzoeken en in de kast zetten. Andere inpakken, op marktplaats zetten, kringloop enz.
Hetzelfde voor servies, kopjes, bestek enz.
De Badkamer is een volgende “makkelijke” stap
Als de keuken ontdubbeld en opgeruimd is geeft dat je moeder misschien de energie om de rest van het huis te doen. Ik kan me voorstellen dat ze het lastig vind om de spullen die van haar moeder waren weg te doen.
Begin met de makkelijke en niet zo emotionele dingen.
De keuken:
Beste pannenset uitzoeken en in de kast zetten. Andere inpakken, op marktplaats zetten, kringloop enz.
Hetzelfde voor servies, kopjes, bestek enz.
De Badkamer is een volgende “makkelijke” stap
Als de keuken ontdubbeld en opgeruimd is geeft dat je moeder misschien de energie om de rest van het huis te doen. Ik kan me voorstellen dat ze het lastig vind om de spullen die van haar moeder waren weg te doen.
maandag 11 november 2019 21:11
Het is vreselijk als je ouders overlijden, maar té jong als je zelf al een dochter van 21 hebt?Marnamai schreef: ↑11-11-2019 21:08Ze is beide ouders té jong verloren, werkt zich halfdood in haar job en dan heeft ze nog een volwassen dochter die voortdurend zit te zeuren over "wanneer worden die spullen nu eindelijk uitgepakt".
Je zou van minder nood hebben aan ontspanning en het huis uitlopen op je vrije momenten.
Ofwel zwier je de dozen die in jouw kamer staan elders.
Garage, zolder, kelder, berging, whatever.
Ofwel ga je zelf wat organiseren met vrienden of familie.
Je moeder heeft er duidelijk geen tijd en de puf niet voor.
En het kan ook nog eens een emotioneel iets zijn, namelijk dat het huis van je oma was en zij dat zoveel mogelijk wil behouden.
En nog niet klaar is om afscheid te nemen van hoe het ooit was.
maandag 11 november 2019 21:16
Wat vervelend. Ik zou wat vriendinnen van je moeder inschakelen. Want als je moeder aangeeft dat wel te willen, maar niet de puf heeft het te organiseren, dan is een beetje hulp dwingen niet zo verkeerd hoor.
En hebben jullie inderdaad een dubbele boedel? Dan zou je ook kunnen overwegen om ipv weg te doen, opslagruimte te huren. Dan is het wel uit huis weg, maar niet weg weg. Als jij dan op jezelf gaat, heb je mooi meteen wat spulletjes.
En hebben jullie inderdaad een dubbele boedel? Dan zou je ook kunnen overwegen om ipv weg te doen, opslagruimte te huren. Dan is het wel uit huis weg, maar niet weg weg. Als jij dan op jezelf gaat, heb je mooi meteen wat spulletjes.
maandag 11 november 2019 21:18
Ik vind het voortdurend zeuren overdreven en nergens op gebaseerd. Ik praat met haar omdat ik wil helpen. Nergens staat dat ik constant loop te zeiken. Ik hou het huishouden verder draaiend en ze hoeft dus al zo goed als niets te doen. Maar er moet wel iets veranderen, want ik red het zo ook niet. Vandaar dus mijn topic hoe ik het op een andere manier zou kunnen aanpakken.Marnamai schreef: ↑11-11-2019 21:08Ze is beide ouders té jong verloren, werkt zich halfdood in haar job en dan heeft ze nog een volwassen dochter die voortdurend zit te zeuren over "wanneer worden die spullen nu eindelijk uitgepakt".
Je zou van minder nood hebben aan ontspanning en het huis uitlopen op je vrije momenten.
Ofwel zwier je de dozen die in jouw kamer staan elders.
Garage, zolder, kelder, berging, whatever.
Ofwel ga je zelf wat organiseren met vrienden of familie.
Je moeder heeft er duidelijk geen tijd en de puf niet voor.
En het kan ook nog eens een emotioneel iets zijn, namelijk dat het huis van je oma was en zij dat zoveel mogelijk wil behouden.
En nog niet klaar is om afscheid te nemen van hoe het ooit was.
Zoals in de OP staat kunnen die dozen nergens anders heen, alles staat vol.
Iets organiseren ga ik over nadenken. Bedankt.
maandag 11 november 2019 21:20
Tja. It's the cycle of life. Ik vind het nogal wat, een moeder die de wensen van haar dochter negeert en vooral weg is of thuis lamlendig TV zit te kijken en weigert te praten met haar dochter en liever geirriteerd reageert. Lekker serieus neem je je kind dan. Dan ben je dus vooral met jezelf bezig.
maandag 11 november 2019 21:21
Even algemeen: een groot deel van de spullen van oma zijn inmiddels weg, alleen op zolder nog veel. Dat leek mij ook het beste plan, om die als eerste leeg te ruimen zodat daar dozen naar toe kunnen zodat het in elk geval leefbaar word, en niet alles al uitgepakt hoeft te worden.
Maar ik kan dat dus niet doen, en haar vriendinnen ook niet, want ze zal zelf moeten beslissen wat ze wilt houden en wat weg mag van oma’s spullen. Daarom vind ik het zo lastig. Wat kan ik zonder haar alvast doen?
Maar ik kan dat dus niet doen, en haar vriendinnen ook niet, want ze zal zelf moeten beslissen wat ze wilt houden en wat weg mag van oma’s spullen. Daarom vind ik het zo lastig. Wat kan ik zonder haar alvast doen?
maandag 11 november 2019 21:25
Bedankt voor je advies. Wat meespeelt is dat de keuken ook verbouwd gaat worden in december, dus dat blijft dan eigenlijk al staan. En bijvoorbeeld de badkamer, daar heb ik het ‘aanrecht’(hoe heet dat in godsnaam?) al een paar keer leeggeruimd maar binnen de kortste keren ligt het weer vol.Valentijn101 schreef: ↑11-11-2019 21:09Ik vermoed dat jullie dus een dubbele inboedel hebben. (van oma en van jullie zelf)
Begin met de makkelijke en niet zo emotionele dingen.
De keuken:
Beste pannenset uitzoeken en in de kast zetten. Andere inpakken, op marktplaats zetten, kringloop enz.
Hetzelfde voor servies, kopjes, bestek enz.
De Badkamer is een volgende “makkelijke” stap
Als de keuken ontdubbeld en opgeruimd is geeft dat je moeder misschien de energie om de rest van het huis te doen. Ik kan me voorstellen dat ze het lastig vind om de spullen die van haar moeder waren weg te doen.
Pfff ik hoop niet dat het overkomt alsof ik alle opties afbrand en niets goed is, maar voor mijn gevoel heb ik al zoveel geprobeerd maar het lukt me gewoon niet.
maandag 11 november 2019 21:28
Maar als een groot deel van oma's spullen al weg is, dan kan je toch gewoon de eigen spullen gaan uitpakken?
Ik zou anders misschien gewoon wel keuzes maken. Dan kan ze als ze wel puf heeft altijd nog weer terugdraaien.
Is er op zolder wel plek om dingen op te slaan die je niet kwijt kan? En is er genoeg kastruimte om spullen op te bergen?
Ik zou anders misschien gewoon wel keuzes maken. Dan kan ze als ze wel puf heeft altijd nog weer terugdraaien.
Is er op zolder wel plek om dingen op te slaan die je niet kwijt kan? En is er genoeg kastruimte om spullen op te bergen?
maandag 11 november 2019 21:29
Ja moeder moet maar weer eens normaal doen zo als het altijd zo gaat? Moeder heeft een hoop te verwerken gehad. En nog steeds. Dochter is geen klein kind meer.dannas schreef: ↑11-11-2019 21:20Tja. It's the cycle of life. Ik vind het nogal wat, een moeder die de wensen van haar dochter negeert en vooral weg is of thuis lamlendig TV zit te kijken en weigert te praten met haar dochter en liever geirriteerd reageert. Lekker serieus neem je je kind dan. Dan ben je dus vooral met jezelf bezig.
maandag 11 november 2019 21:31
Begin met de meubels op de juiste plek en pak dan elke dag vier dozen uit. Dingen waar je over twijfelt op zolder of in de garage. Of in een twijfeldoos. Ga eerst voor alles een eerste plek zoeken en daarna kijk je in alle rust wat beter of leuker kan. Het hoeft niet meteen perfect. En je kunt misschien nog het beste wat vrienden van je moeder vragen terwijl een van haar vriendinnen haar een dagje meeneemt naar de sauna.
maandag 11 november 2019 21:32
Nou ja, dit dus. En die issues die moeder heeft (want gezond is het niet) moet TO helemaal niet willen oplossen. Echt, schakel hulp in. Hetzij professioneel. Dit moet je niet willen dragen. Je bent 21, richt je op je eigen leven.dannas schreef: ↑11-11-2019 21:20Tja. It's the cycle of life. Ik vind het nogal wat, een moeder die de wensen van haar dochter negeert en vooral weg is of thuis lamlendig TV zit te kijken en weigert te praten met haar dochter en liever geirriteerd reageert. Lekker serieus neem je je kind dan. Dan ben je dus vooral met jezelf bezig.
maandag 11 november 2019 21:33
Nee, op zolder is eigenlijk helemaal geen plek. Nu ik erover nadenk hebben we inderdaad veel spullen van beneden naar zolder gedaan toen we hier net introkken, met het idee van dat komt later wel.dannas schreef: ↑11-11-2019 21:28Maar als een groot deel van oma's spullen al weg is, dan kan je toch gewoon de eigen spullen gaan uitpakken?
Ik zou anders misschien gewoon wel keuzes maken. Dan kan ze als ze wel puf heeft altijd nog weer terugdraaien.
Is er op zolder wel plek om dingen op te slaan die je niet kwijt kan? En is er genoeg kastruimte om spullen op te bergen?
Maar ik denk dus ook dat er gewoon te veel spullen zijn, want ik kan de spullen in de woonkamer bijvoorbeeld gewoon niet kwijt. Dus dan moeten we of kasten kopen of spullen weggooien. En dan heb ik dus weer hetzelfde probleem, want ik ga niet mijn moeders spullen weggooien. En ik kan ook niet zomaar een kast kopen. Dat probeer ik dus met haar te bespreken dan, van goh mam zullen we anders een kast van de kringloop halen voor tijdelijk, dan zijn we in elk geval van die dozen af. Maar dat is dan allemaal niet nodig en het komt wel en zonde van het geld en dan doet ze geïrriteerd, alsof ik dus enorm vermoeiend ben terwijl ik probeer te helpen.
maandag 11 november 2019 21:35
Maar wat voor hulp? Ik vind het moeilijk zomaar contact met haar vriendinnen op te nemen. Moet ik de huisarts bijvoorbeeld vragen? Ik weet niet in welke hoek ik het moet zoeken.
maandag 11 november 2019 21:36
Hoe dan ook is de moeder van TO ook moeder he....Marnamai schreef: ↑11-11-2019 21:08Ze is beide ouders té jong verloren, werkt zich halfdood in haar job en dan heeft ze nog een volwassen dochter die voortdurend zit te zeuren over "wanneer worden die spullen nu eindelijk uitgepakt".
Je zou van minder nood hebben aan ontspanning en het huis uitlopen op je vrije momenten.
Ofwel zwier je de dozen die in jouw kamer staan elders.
Garage, zolder, kelder, berging, whatever.
Ofwel ga je zelf wat organiseren met vrienden of familie.
Je moeder heeft er duidelijk geen tijd en de puf niet voor.
En het kan ook nog eens een emotioneel iets zijn, namelijk dat het huis van je oma was en zij dat zoveel mogelijk wil behouden.
En nog niet klaar is om afscheid te nemen van hoe het ooit was.
TO: hartstikke goed dat je hier om hulp en advies vraagt en veel sterkte voor jullie allebei....
maandag 11 november 2019 21:36
Ze is er gewoon nog niet aan toe. Begin met je eigen kamer zou ik zeggen. Als het wat gezelliger wordt, krijgt je moeder vast meer puf.
Ik vind trouwens dat je best wat mag verwachten van een volwassen inwonende dochter, die op dit moment net even wat meer draagkracht lijkt te hebben. Hoe zag jullie vorige huis eruit? Was het een beetje gezellig ingericht? En heb jij geen vrienden die kunnen helpen?
Ik vind trouwens dat je best wat mag verwachten van een volwassen inwonende dochter, die op dit moment net even wat meer draagkracht lijkt te hebben. Hoe zag jullie vorige huis eruit? Was het een beetje gezellig ingericht? En heb jij geen vrienden die kunnen helpen?
maandag 11 november 2019 21:37
Ja, dat is uiteindelijk een beetje het punt denk ik. Zij wilt/kan het niet, maar dan kan ik dus ook niet zoveel.
Dus de vraag is in het kort denk ik, hoe ik of haar kan overtuigen/helpen om het wel te kunnen, of hoe ik hulp in kan schakelen die dat kan doen.
