Relaties
alle pijlers
Moeder wil niet meer...
zondag 8 november 2009 om 15:02
Hallo allemaal!
Na het altijd alleen op te willen lossen heb ik nu toch wat hulp nodig.
Net mijn moeder voor de zoveelste keer huilend aan de telefoon gehad. (Mijn ouders zijn al 15 jaar gescheiden.) Weer ruzies met mijn zus gehad (20) om haar gedrag. Al zo'n 7 jaar heeft ze een zware pubertijd die zich uit in jatten (ook van mij en moeder), vechten, opgepakt worden door de politie enz enz. Met veel pijn en moeite heeft ze een niveau 2 opleiding gehaald. Mijn moeder bracht haar bijna elke ochtend omdat ze anders niet ging. En nu kan ze geen baan houden, 3 maanden is echt haar record. Nu is het weer zo ver en als ze geen geld heeft wordt ze lastig en glijd ze als het ware weer af. Ze gaat weer met verkeerde vrienden om, jat weer van mijn moeder en mishandeld haar bijna geestelijk door de vreselijke dingen die ze tegen mijn moeder zegt. Ik kan hier niet alles opschrijven i.v.m. herkenning maar wat we met haar meegemaakt hebben gaat héél, héél ver.
Mijn zus wil zich laten afkeuren en zo een uitkering krijgen en daar dan poetshuizen bij nemen. Dit gaat natuurlijk zo makkelijk niet maar de gedachte alleen al!
Net mijn moeder dus aan de lijn, het is nu zo ver dat het van haar allemaal niet meer hoeft! Als ze de honden niet had dan was ze er al lang niet meer geweest zegt ze. Haar kinderen zijn volwassen dus die moeten het zonder haar kunnen redden. Ik heb meteen gezegd dat dat een vreselijke opmerking om te maken is want wij zijn er ook nog en hoe oud je ook bent en hoe gelukkig je ook bent je moeder heb je altijd nodig,
Uiteindelijk heeft ze opgehangen omdat mijn zus weer thuis kwam en ik weet even niet meer wat te doen. Mijn zus blijft toch altijd mijn zus ik wil haar niet afvallen en ik weet dat als ik haar aanspreek ze alles ontkent. In haar ogen heeft ze nooit schuld. En ik weet natuurlijk ook niet hoe het zich precies afspeelt want ik ben er niet bij. Maar ondertussen heb ik wel mijn moeder aan de lijn die niet meer wil leven!
Waarschijnlijk ben ik heel veel relevante informatie vergeten dus als je iets wilt weten vraag maar raak. Wil dit gewoon even zo snel mogelijk van me af typen in de hoop dat er iemand is die... ja wat hoop ik eigenlijk? Iemand die tips heeft voor me? Ik weet het zelf niet eens.
Na het altijd alleen op te willen lossen heb ik nu toch wat hulp nodig.
Net mijn moeder voor de zoveelste keer huilend aan de telefoon gehad. (Mijn ouders zijn al 15 jaar gescheiden.) Weer ruzies met mijn zus gehad (20) om haar gedrag. Al zo'n 7 jaar heeft ze een zware pubertijd die zich uit in jatten (ook van mij en moeder), vechten, opgepakt worden door de politie enz enz. Met veel pijn en moeite heeft ze een niveau 2 opleiding gehaald. Mijn moeder bracht haar bijna elke ochtend omdat ze anders niet ging. En nu kan ze geen baan houden, 3 maanden is echt haar record. Nu is het weer zo ver en als ze geen geld heeft wordt ze lastig en glijd ze als het ware weer af. Ze gaat weer met verkeerde vrienden om, jat weer van mijn moeder en mishandeld haar bijna geestelijk door de vreselijke dingen die ze tegen mijn moeder zegt. Ik kan hier niet alles opschrijven i.v.m. herkenning maar wat we met haar meegemaakt hebben gaat héél, héél ver.
Mijn zus wil zich laten afkeuren en zo een uitkering krijgen en daar dan poetshuizen bij nemen. Dit gaat natuurlijk zo makkelijk niet maar de gedachte alleen al!
Net mijn moeder dus aan de lijn, het is nu zo ver dat het van haar allemaal niet meer hoeft! Als ze de honden niet had dan was ze er al lang niet meer geweest zegt ze. Haar kinderen zijn volwassen dus die moeten het zonder haar kunnen redden. Ik heb meteen gezegd dat dat een vreselijke opmerking om te maken is want wij zijn er ook nog en hoe oud je ook bent en hoe gelukkig je ook bent je moeder heb je altijd nodig,
Uiteindelijk heeft ze opgehangen omdat mijn zus weer thuis kwam en ik weet even niet meer wat te doen. Mijn zus blijft toch altijd mijn zus ik wil haar niet afvallen en ik weet dat als ik haar aanspreek ze alles ontkent. In haar ogen heeft ze nooit schuld. En ik weet natuurlijk ook niet hoe het zich precies afspeelt want ik ben er niet bij. Maar ondertussen heb ik wel mijn moeder aan de lijn die niet meer wil leven!
Waarschijnlijk ben ik heel veel relevante informatie vergeten dus als je iets wilt weten vraag maar raak. Wil dit gewoon even zo snel mogelijk van me af typen in de hoop dat er iemand is die... ja wat hoop ik eigenlijk? Iemand die tips heeft voor me? Ik weet het zelf niet eens.
zondag 8 november 2009 om 16:18
quote:Ligeia schreef op 08 november 2009 @ 15:45:
[...]
Is het zo erg om de gebeten hond te zijn als dat betekent dat je wel mooi hebt kunnen helpen een stuk rust/ruimte in te bouwen voor (in dit geval) de moeder? Dat zou mij dus écht niet interesseren.
In een dergelijke ideale situatie is het niet zo erg om de gebeten hond te zijn. Helaas is het vaak anders en staat de gebeten hond met lege handen in een omgeving die niet dankbaar is, voor wat de gebeten hond geprobeerd heeft voor hun te doen.
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.
[...]
Is het zo erg om de gebeten hond te zijn als dat betekent dat je wel mooi hebt kunnen helpen een stuk rust/ruimte in te bouwen voor (in dit geval) de moeder? Dat zou mij dus écht niet interesseren.
In een dergelijke ideale situatie is het niet zo erg om de gebeten hond te zijn. Helaas is het vaak anders en staat de gebeten hond met lege handen in een omgeving die niet dankbaar is, voor wat de gebeten hond geprobeerd heeft voor hun te doen.
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.
zondag 8 november 2009 om 16:20
quote:paloma wrote on 08 November 2009 @ 16:18:
[...]
In een dergelijke ideale situatie is het niet zo erg om de gebeten hond te zijn. Helaas is het vaak anders en staat de gebeten hond met lege handen in een omgeving die niet dankbaar is, voor wat de gebeten hond geprobeerd heeft voor hun te doen.
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.Sja, da's het risico, maar voor mij echt geen reden om dan maar geen helpende hand te bieden...
[...]
In een dergelijke ideale situatie is het niet zo erg om de gebeten hond te zijn. Helaas is het vaak anders en staat de gebeten hond met lege handen in een omgeving die niet dankbaar is, voor wat de gebeten hond geprobeerd heeft voor hun te doen.
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.Sja, da's het risico, maar voor mij echt geen reden om dan maar geen helpende hand te bieden...
zondag 8 november 2009 om 16:27
quote:paloma schreef op 08 november 2009 @ 16:11:
[...]
En TO moet de rest van haar leven, op elke signaal gaan ingrijpen omdat zij anders met de gedachte moet leven dat het haar schuld was dat haar moeder -of wie dan ook- zelfmoord heeft gepleegd?
Lijkt mij een tikkeltje vergezocht.Nee hoor, niet op elk signaal. Wanneer de hulpverlening goed opgestart is kan TO haar handen ervan af trekken. Dan zijn er proffecionals die zich over moeder ontfermen. Maar denken... zus is verantwoordelijk en ik heb geen zin om de gebeten hond te zijn... dat vind ik ook wat simpel en tevens niet getuigen van medeleven richting moeder. In ons gezin is het normaal dat je elkaar helpt in moeilijke tijden.
[...]
En TO moet de rest van haar leven, op elke signaal gaan ingrijpen omdat zij anders met de gedachte moet leven dat het haar schuld was dat haar moeder -of wie dan ook- zelfmoord heeft gepleegd?
Lijkt mij een tikkeltje vergezocht.Nee hoor, niet op elk signaal. Wanneer de hulpverlening goed opgestart is kan TO haar handen ervan af trekken. Dan zijn er proffecionals die zich over moeder ontfermen. Maar denken... zus is verantwoordelijk en ik heb geen zin om de gebeten hond te zijn... dat vind ik ook wat simpel en tevens niet getuigen van medeleven richting moeder. In ons gezin is het normaal dat je elkaar helpt in moeilijke tijden.
zondag 8 november 2009 om 16:30
quote:paloma schreef op 08 november 2009 @ 16:18:
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.Sorry hoor maar dat vind ik inderdaad kort door de bocht. Hoe weet jij nou of moeder dat altijd al heeft gedaan? Ik vind dat je erg makkelijk en snel conclusies trekt.
Zoals ik de situatie kort door de bocht inschat; TO gaat met haar zus praten en probeert haar te doen inzien waar zij mee bezig is; zus accepteert dit niet en vervalt in slachtofferrol; moeder kan nu al niet tegen haar 20-jarige dochter opboksen en zal dit ook niet doen wanneer zij gaat uithuilen bij haar moeder over haar grote boze zuster; moeder maant TO en die is daarmee de gebeten hond; zus is boos en ma kiest de weg van de minste weerstand zoals zij altijd heeft gedaan.Sorry hoor maar dat vind ik inderdaad kort door de bocht. Hoe weet jij nou of moeder dat altijd al heeft gedaan? Ik vind dat je erg makkelijk en snel conclusies trekt.
zondag 8 november 2009 om 16:48
@Ligela
Nee hoor, het lijkt me sowieso een goed plan dat ze uit huis gaat. Ik vraag me alleen af of ze heel verwend is, in de zin dat haar moeder zo over zich heen laat lopen en zij daar als een kind gebruik van maakt, of dat haar gedrag ergens anders vandaan komt.
En is dat uberhaupt ooit onderzocht?
Nee hoor, het lijkt me sowieso een goed plan dat ze uit huis gaat. Ik vraag me alleen af of ze heel verwend is, in de zin dat haar moeder zo over zich heen laat lopen en zij daar als een kind gebruik van maakt, of dat haar gedrag ergens anders vandaan komt.
En is dat uberhaupt ooit onderzocht?
zondag 8 november 2009 om 17:07
Ik vind dat zus jullie allemaal maar in de tang heeft. Moeder mag niets tegen jou zeggen...zus is jaloers op jou leven...de slachtofferrol van je zus.
Ik zou eerst maar eens duidelijk aan zus gaan maken dat moeder inderdaad alles aan jou zegt, aan wie anders? En dat jij er net zo over denkt als je moeder. Steun je moeder! Zus gaat heus wel nadenken. eerst krijg je weer het bekende; ieder is tegen mij!...Maar uiteindelijk zal er wel een lichtje gaan branden. Ze is 20!
En jij zal ook harder moeten optreden. Niet denken; ik was er niet bij, is het wel waar....? Nee, zus moet veranderen. Klaar. Er zal veel meer openheid van zaken bij jullie moeten komen.
Maar vooral, steun je moeder.
Ik zou eerst maar eens duidelijk aan zus gaan maken dat moeder inderdaad alles aan jou zegt, aan wie anders? En dat jij er net zo over denkt als je moeder. Steun je moeder! Zus gaat heus wel nadenken. eerst krijg je weer het bekende; ieder is tegen mij!...Maar uiteindelijk zal er wel een lichtje gaan branden. Ze is 20!
En jij zal ook harder moeten optreden. Niet denken; ik was er niet bij, is het wel waar....? Nee, zus moet veranderen. Klaar. Er zal veel meer openheid van zaken bij jullie moeten komen.
Maar vooral, steun je moeder.
zondag 8 november 2009 om 17:15
quote:hompeltjepompeltje schreef op 08 november 2009 @ 16:30:
[...]
Sorry hoor maar dat vind ik inderdaad kort door de bocht. Hoe weet jij nou of moeder dat altijd al heeft gedaan? Ik vind dat je erg makkelijk en snel conclusies trekt.
Als moeder dit niet altijd had gedaan, dan had zij nu nog steeds niet de puberale problemen gehad met haar dochter van 20 jaar.
Dat moeder het niet meer ziet zitten, is niet de verantwoordelijkheid van TO. TO kan niet meer dan een luisterend oor bieden en ook dat houdt een keer op; zij heeft namelijk ook een eigen leven.
[...]
Sorry hoor maar dat vind ik inderdaad kort door de bocht. Hoe weet jij nou of moeder dat altijd al heeft gedaan? Ik vind dat je erg makkelijk en snel conclusies trekt.
Als moeder dit niet altijd had gedaan, dan had zij nu nog steeds niet de puberale problemen gehad met haar dochter van 20 jaar.
Dat moeder het niet meer ziet zitten, is niet de verantwoordelijkheid van TO. TO kan niet meer dan een luisterend oor bieden en ook dat houdt een keer op; zij heeft namelijk ook een eigen leven.
zondag 8 november 2009 om 17:15
Het is prima dat je zus bij je moeder woont, maar dan heeft ze zich wel aan bepaalde regels te houden. Ze is oud genoeg (helaas niet volwassen genoeg) om op eigen benen te staan, en aangezien ze zo'n grote druk op je moeder uitoefent is dat ook maar het beste. Misschien als je echt druk uitoefent dat ze met x aantal weken het huis uit moet en je echt de sloten gaat veranderen dat ze dan nog een beetje tot reden komt, maar ik denk het niet. Je kunt geen label-tjes plakken maar dit lijkt me een paar stappen verder dan gewoon vervelend pubergedrag.
zondag 8 november 2009 om 17:46
zondag 8 november 2009 om 19:13
Dit verhaal komt me zo bekend voor!
Mijn broertje wilde ook niet het huis uit, altijd maar bezig met foute vrienden, drugs, dreigen naar mijn ouders etc etc. Hij gebruikte het huis van mijn ouders als een goedkoop hotel, inclusief wekelijkse verschoning van beddengoed, een kok in de keuken en het rondcommanderen en bedreigen van zijn 'personeel' als het hem uitkwam.
Doordat hij op een gegeven moment veroordeeld werd wegens diverse aanklachten kwam hij samen met mijn ouders bij een psycholoog terecht. Deze gaf al snel aan dat mijn OUDERS de grenzen moesten gaan stellen, want mede door hen werd het gedrag van mijn broertje in stand gehouden. Hij had alle ruimte om zich te misdragen doordat mijn ouders alles maar pikten en slikten. Het voorstel van de psycholoog was om hem een termijn te stellen om eigen woonruimte te vinden. Hij zou binnen ongeveer 4 maanden een kamer of plekje voor zichzelf moeten hebben, zo niet dan was de consequentie (dat moesten mijn ouders zelf bepalen) bv dat de sloten werden veranderd of zijn spullen zouden worden opgeslagen.
Helaas hebben mijn ouders niet de moed en het doorzettingsvermogen gehad om dit advies op te volgen waardoor inderdaad het gezegde 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is: Mijn broertje is nu 28, woonde nog thuis totdat hij 3 maanden geleden wederom is opgepakt en momenteel weer in de gevangenis zit.
Mijn advies aan jouw moeder zou dan ook zijn om de grenzen bij je zusje aan te geven, met consequenties als deze niet worden nageleefd. Zo kan jouw zusje niet in haar slachtofferrol duiken, aangezien je moeder haar eerst een mogelijkheid heeft gegeven om zelfstandige woonruimte te zoeken en er pas daarna consequenties aan verbindt. Je zusje moet leren dat er regels zijn waaraan zij zich moet houden in haar MOEDERS huis. Kom op zeg, ze is volwassen en kan prima een baantje vinden en op kamers gaan!
Veel succes!
Mijn broertje wilde ook niet het huis uit, altijd maar bezig met foute vrienden, drugs, dreigen naar mijn ouders etc etc. Hij gebruikte het huis van mijn ouders als een goedkoop hotel, inclusief wekelijkse verschoning van beddengoed, een kok in de keuken en het rondcommanderen en bedreigen van zijn 'personeel' als het hem uitkwam.
Doordat hij op een gegeven moment veroordeeld werd wegens diverse aanklachten kwam hij samen met mijn ouders bij een psycholoog terecht. Deze gaf al snel aan dat mijn OUDERS de grenzen moesten gaan stellen, want mede door hen werd het gedrag van mijn broertje in stand gehouden. Hij had alle ruimte om zich te misdragen doordat mijn ouders alles maar pikten en slikten. Het voorstel van de psycholoog was om hem een termijn te stellen om eigen woonruimte te vinden. Hij zou binnen ongeveer 4 maanden een kamer of plekje voor zichzelf moeten hebben, zo niet dan was de consequentie (dat moesten mijn ouders zelf bepalen) bv dat de sloten werden veranderd of zijn spullen zouden worden opgeslagen.
Helaas hebben mijn ouders niet de moed en het doorzettingsvermogen gehad om dit advies op te volgen waardoor inderdaad het gezegde 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is: Mijn broertje is nu 28, woonde nog thuis totdat hij 3 maanden geleden wederom is opgepakt en momenteel weer in de gevangenis zit.
Mijn advies aan jouw moeder zou dan ook zijn om de grenzen bij je zusje aan te geven, met consequenties als deze niet worden nageleefd. Zo kan jouw zusje niet in haar slachtofferrol duiken, aangezien je moeder haar eerst een mogelijkheid heeft gegeven om zelfstandige woonruimte te zoeken en er pas daarna consequenties aan verbindt. Je zusje moet leren dat er regels zijn waaraan zij zich moet houden in haar MOEDERS huis. Kom op zeg, ze is volwassen en kan prima een baantje vinden en op kamers gaan!
Veel succes!
zondag 8 november 2009 om 19:23
zondag 8 november 2009 om 21:48
@Tia Dalma: Bedankt voor je post(15:28), ik ben het zo ontzettend eens met wat je schrijft. Heb ook meteen mijn zus gebeld. Haar de macht ontnemen die ze heeft is helaas minder makkelijk op de korte termijn, mijn moeder kan haar niet uit huis plaatsen wegens angst voor crimineel gedrag of prostitutie. En dat vergeeft ze zichzelf nooit.
@moonlight: ja mijn moeder heeft een gewoon ritme, staat op tijd op verzorgt de hondjes enz.
Mijn zus heeft van de huisarts een verwijzing voor een maatschappelijk werker gekregen maar daar wil ze niet heen want: ze is toch geen gekske (haar woorden)
@Loomii: Ik denk beide, ze is niet in staat voor zichzelf te zorgen omdat er altijd voor haar gezorgd is en ze vindt het wel errug lekker om verzorgd te worden. Ze is, om het hard te zeggen, lui en heeft geen doorzettingsvermogen.
@madamemicmac: ja zus heeft mijn moeder in de tang, mij niet. Ik ben ook de enige die haar altijd weer confronteerd met haar gedrag en ik denk dat dat de reden is dat ze mij nog respecteerd. Ik steun mijn moeder ook altijd! Al zolang als ik me kan herinneren.
@moonlight: ja mijn moeder heeft een gewoon ritme, staat op tijd op verzorgt de hondjes enz.
Mijn zus heeft van de huisarts een verwijzing voor een maatschappelijk werker gekregen maar daar wil ze niet heen want: ze is toch geen gekske (haar woorden)
@Loomii: Ik denk beide, ze is niet in staat voor zichzelf te zorgen omdat er altijd voor haar gezorgd is en ze vindt het wel errug lekker om verzorgd te worden. Ze is, om het hard te zeggen, lui en heeft geen doorzettingsvermogen.
@madamemicmac: ja zus heeft mijn moeder in de tang, mij niet. Ik ben ook de enige die haar altijd weer confronteerd met haar gedrag en ik denk dat dat de reden is dat ze mij nog respecteerd. Ik steun mijn moeder ook altijd! Al zolang als ik me kan herinneren.
zondag 8 november 2009 om 21:56
Allemaal enorm bedankt voor jullie reacties! De opmerkingen dat mijn moeder strengere regels moet stellen: die tijd is geweest, mijn zus is echt niet meer vatbaar voor regels. De consequenties die daar aan zitten trekt ze zich niks van aan.
Het rotte is: ze moet uit huis maar mijn moeder zet haar er niet uit wegens angst voor verder afglijden. Hoewel dit geen leven is word mijn moeders leven nog minder waard als mijn zusje in gevangenis beland, prosituee wordt of wat dan ook. Want dat zal ze zichzelf altijd blijven verwijten. En dat weet mijn zus heel goed en die maakt daar enorm gebruik van!!
Heb haar gebeld, ze had geen idee waarom mijn moeder zo deed en waarom iedereen haar altijd de schuld gaf. Hoezo slachtofferrol? Ze wilde eigenlijk ook ophangen. Heb gezegd dat dat mag maar dat zij dan bij mij terug moet komen... daar schrok ze van. Heel lastig gesprek maar het belangrijkste eruit is dat zij vind dat ze nergens schuld aan heeft.
Langs geweest bij mijn moeder, die gelukkig wat rustiger gekregen. Er achter gekomen dat er wel wat meer speelt waardoor zus gestresst is en ruzie zoekt. Haar vriend heeft wat problemen. Maar man o man wat een gedoe. Begrijp me niet verkeerd met liefde en plezier sta ik altijd voor mijn moeder, en ook voor zus trouwens, klaar. Maar dit is niet van alleen vandaag dit gaat al jaren zo en het trekt ook een zware wissel op mij. Daarom heb ik het hier ook neer gezet, ik kan het niet meer alleen.
Het rotte is: ze moet uit huis maar mijn moeder zet haar er niet uit wegens angst voor verder afglijden. Hoewel dit geen leven is word mijn moeders leven nog minder waard als mijn zusje in gevangenis beland, prosituee wordt of wat dan ook. Want dat zal ze zichzelf altijd blijven verwijten. En dat weet mijn zus heel goed en die maakt daar enorm gebruik van!!
Heb haar gebeld, ze had geen idee waarom mijn moeder zo deed en waarom iedereen haar altijd de schuld gaf. Hoezo slachtofferrol? Ze wilde eigenlijk ook ophangen. Heb gezegd dat dat mag maar dat zij dan bij mij terug moet komen... daar schrok ze van. Heel lastig gesprek maar het belangrijkste eruit is dat zij vind dat ze nergens schuld aan heeft.
Langs geweest bij mijn moeder, die gelukkig wat rustiger gekregen. Er achter gekomen dat er wel wat meer speelt waardoor zus gestresst is en ruzie zoekt. Haar vriend heeft wat problemen. Maar man o man wat een gedoe. Begrijp me niet verkeerd met liefde en plezier sta ik altijd voor mijn moeder, en ook voor zus trouwens, klaar. Maar dit is niet van alleen vandaag dit gaat al jaren zo en het trekt ook een zware wissel op mij. Daarom heb ik het hier ook neer gezet, ik kan het niet meer alleen.
zondag 8 november 2009 om 22:02
ToP, je kan het inderdaad niet meer alleen. En echt de situatie beter maken kan jij ook niet, die sleutel ligt helaas niet in jouw handen. Eerder nog in die van je moeder, maar ik snap erg hoe ontzettend machteloos zij zich moet voelen.
Realiseer je daarom dat het sowieso goed is als jij, als machteloze speler in dit drama, ook geholpen bent met in ieder geval een stuk ondersteuning voor jouw eigen gevoel. Die hulp mag jij, zou jij, móet jij zou ik haast zeggen, voor jezelf ook zoeken. Anders loop je kans een 'zieke dokter' te worden...
Realiseer je daarom dat het sowieso goed is als jij, als machteloze speler in dit drama, ook geholpen bent met in ieder geval een stuk ondersteuning voor jouw eigen gevoel. Die hulp mag jij, zou jij, móet jij zou ik haast zeggen, voor jezelf ook zoeken. Anders loop je kans een 'zieke dokter' te worden...
zondag 8 november 2009 om 22:29
Tja, ik vrees dat als jullie niet duidelijke afspraken gaan maken, er niets gaat veranderen. Misschien moet er een streep gezet worden onder dit alles en moeten jullie beginnen met een gesprek en een schone lei.
En afspraken. Zus gaat een baan zoeken en zich verantwoordelijk opstellen voor haar daden. De volgende stap is een leuk flatje zoeken. Maak haar daar warm voor.
En aan de afspraken consequenties verbinden.
En misschien uit die negatieve spiraal komen? Misschien voelt ze dat jij en je moeder een front tegen haar vormen.
Misschien moeten jullie eens leuke dingen met elkaar gaan ondernemen...?
Ga eens met z'n 3-en de stad in en ga ergens wat lekkers eten bijv.
Deel ook leuke dingen met elkaar...
En afspraken. Zus gaat een baan zoeken en zich verantwoordelijk opstellen voor haar daden. De volgende stap is een leuk flatje zoeken. Maak haar daar warm voor.
En aan de afspraken consequenties verbinden.
En misschien uit die negatieve spiraal komen? Misschien voelt ze dat jij en je moeder een front tegen haar vormen.
Misschien moeten jullie eens leuke dingen met elkaar gaan ondernemen...?
Ga eens met z'n 3-en de stad in en ga ergens wat lekkers eten bijv.
Deel ook leuke dingen met elkaar...
zondag 8 november 2009 om 23:30
Waarom is je moeder er zo van overtuigd dat ze het criminele leven ingaat of prostituee wordt? Omdat zus dat zelf roept als dreigement? Dat lijkt me nl manipulatie.
Uit jouw laatste posting maak ik op dat ze 'gewoon' lui en manipulerend is en verder niks mankeerd?
Nou dan zal het wel mee vallen, als ze echt geen keus heeft kan ze vast wel opeens werken.
Uit jouw laatste posting maak ik op dat ze 'gewoon' lui en manipulerend is en verder niks mankeerd?
Nou dan zal het wel mee vallen, als ze echt geen keus heeft kan ze vast wel opeens werken.
maandag 9 november 2009 om 00:01
Elfje mijn zus heeft in het verleden genoeg uit gehaald om dat in te kunnen schatten. Ze is in aanraking geweest met de politie voor diverse winkel diefstallen,mishandeling en heeft hier ook een taakstraf voor gehad. Ook is ze een tijdje omgegaan met een meisje dat in de prostitutie zat en heeft n tijd iets met een vermeende lover boy gehad. Ze heeft nog steeds een zwak voor dat soort types.
Daarbij motiveert druk mijn zusje niet tot handelen,helaas.
Daarbij motiveert druk mijn zusje niet tot handelen,helaas.
maandag 9 november 2009 om 01:31
quote:TouchOfPink schreef op 09 november 2009 @ 00:01:
Elfje mijn zus heeft in het verleden genoeg uit gehaald om dat in te kunnen schatten. Ze is in aanraking geweest met de politie voor diverse winkel diefstallen,mishandeling en heeft hier ook een taakstraf voor gehad. Ook is ze een tijdje omgegaan met een meisje dat in de prostitutie zat en heeft n tijd iets met een vermeende lover boy gehad. Ze heeft nog steeds een zwak voor dat soort types.
Daarbij motiveert druk mijn zusje niet tot handelen,helaas.Jouw zusje heeft hulp nodig. Professionele hulp. Geen moeder of zus die zegt dat wat ze doet niet kan. Die zegt dat het tijd is om haar eigen boontjes te doppen. Jouw zus heeft zo te lezen structurele problemen waardoor ze zichzelf inderdaad flink in gevaar kan brengen. Dat is niet opgelost met een alleen een strengere aanpak. Dit is geen puberaal gedrag, geen overmatige luiheid, jouw zusje schreeuwt om aandacht! Er is iets aan de hand, kijk door haar (overigens niet goed te praten) gedrag heen en help haar. Daarmee help je ook je moeder.
Elfje mijn zus heeft in het verleden genoeg uit gehaald om dat in te kunnen schatten. Ze is in aanraking geweest met de politie voor diverse winkel diefstallen,mishandeling en heeft hier ook een taakstraf voor gehad. Ook is ze een tijdje omgegaan met een meisje dat in de prostitutie zat en heeft n tijd iets met een vermeende lover boy gehad. Ze heeft nog steeds een zwak voor dat soort types.
Daarbij motiveert druk mijn zusje niet tot handelen,helaas.Jouw zusje heeft hulp nodig. Professionele hulp. Geen moeder of zus die zegt dat wat ze doet niet kan. Die zegt dat het tijd is om haar eigen boontjes te doppen. Jouw zus heeft zo te lezen structurele problemen waardoor ze zichzelf inderdaad flink in gevaar kan brengen. Dat is niet opgelost met een alleen een strengere aanpak. Dit is geen puberaal gedrag, geen overmatige luiheid, jouw zusje schreeuwt om aandacht! Er is iets aan de hand, kijk door haar (overigens niet goed te praten) gedrag heen en help haar. Daarmee help je ook je moeder.
maandag 9 november 2009 om 02:45
Lastig hoor...
Ik begreep uit een eerdere posting van jou dat je moeder al bij de huisarts is geweest.
Als ik haar was zou ik daar nog een keer heen gaan en daar heel duidelijk aangeven dat dit niet meer werkt en dat ze hulp wil.
Er zijn instanties genoeg in Nederland, maar het grote nadeel is dat jouw zus nu wel op een leeftijd zit dat ze zelf ook wat te zeggen heeft over wel of geen hulp, en zoals ik het inschat na jou postings lijkt jou zus mij niet iemand die zelf aan zichzelf wil werken.
Het grote nadeel van Nederland is dat een opname in bijv. de psychiatrie of vrijwillig zou moeten, of onder een maatregel (als je een gevaar voor jezelf en/of je omgeving bent). Maar ik ben bang dat er nu weinig redenen zijn om haar bijv. gedwongen te laten opnemen.
Wat ik verder zou doen als ik jou moeder was is jou zus nogmaals heel duidelijk vertellen hoe ik erover dacht, als dit niet werkt mag ze haar eigen slaapplek gaan regelen.
Als jou zus gaat dreigen of stellen kan je moeder ook aangifte doen bij de politie, ook via de politie kan er soms iets worden geregeld (dreiging is meestal wel een reden voor opname).
Je moeder gaat hier op den duur aan onderdoor... En dat lijkt me dus echt niet de bedoeling.
Heel goed van je dat je je zus hebt verteld hoe je erover denkt.
sterkte...
Ik begreep uit een eerdere posting van jou dat je moeder al bij de huisarts is geweest.
Als ik haar was zou ik daar nog een keer heen gaan en daar heel duidelijk aangeven dat dit niet meer werkt en dat ze hulp wil.
Er zijn instanties genoeg in Nederland, maar het grote nadeel is dat jouw zus nu wel op een leeftijd zit dat ze zelf ook wat te zeggen heeft over wel of geen hulp, en zoals ik het inschat na jou postings lijkt jou zus mij niet iemand die zelf aan zichzelf wil werken.
Het grote nadeel van Nederland is dat een opname in bijv. de psychiatrie of vrijwillig zou moeten, of onder een maatregel (als je een gevaar voor jezelf en/of je omgeving bent). Maar ik ben bang dat er nu weinig redenen zijn om haar bijv. gedwongen te laten opnemen.
Wat ik verder zou doen als ik jou moeder was is jou zus nogmaals heel duidelijk vertellen hoe ik erover dacht, als dit niet werkt mag ze haar eigen slaapplek gaan regelen.
Als jou zus gaat dreigen of stellen kan je moeder ook aangifte doen bij de politie, ook via de politie kan er soms iets worden geregeld (dreiging is meestal wel een reden voor opname).
Je moeder gaat hier op den duur aan onderdoor... En dat lijkt me dus echt niet de bedoeling.
Heel goed van je dat je je zus hebt verteld hoe je erover denkt.
sterkte...
maandag 9 november 2009 om 08:27
[quote]TouchOfPink schreef op 08 november 2009 @ 21:56:
De opmerkingen dat mijn moeder strengere regels moet stellen: die tijd is geweest, mijn zus is echt niet meer vatbaar voor regels. De consequenties die daar aan zitten trekt ze zich niks van aan.
Welke regels heeft jouw moeder gesteld en welke consequenties heeft ze daaraan verbonden? Is ze hierin ook volhardend geweest? Als ik je verhaal lees lijkt het erop dat jouw zusje er 'toch wel mee wegkomt' en dat er weinig respect bestaat voor je moeder!
Het rotte is: ze moet uit huis maar mijn moeder zet haar er niet uit wegens angst voor verder afglijden. Hoewel dit geen leven is word mijn moeders leven nog minder waard als mijn zusje in gevangenis beland, prosituee wordt of wat dan ook. Want dat zal ze zichzelf altijd blijven verwijten. En dat weet mijn zus heel goed en die maakt daar enorm gebruik van!!
Precies! Jouw zusje weet donders goed dat ze je moeder daarmee in de tang heeft! Heeft ze in de gevangeins gezeten? Is ze al in de prostitutie beland? Volgens mij niet? Dit is natuurlijk een hele goede manier van je moeder manipuleren!
Probeer, desnoods met behulp van maatschappelijk werk, grenzen te bepalen en consequenties daaraan te verbinden. Eerste prioriteit is dat jouw moeder nu ontlast wordt, want de situatie is al te lang te ver gegaan. Jouw zusje moet nu verantwoordelijkheden gaan leren, te beginnen met op zichzelf gaan wonen.
Via korrelatie (punt nl) kun je ook meer info vinden, of lees deze link over zogenaamde 'nestklevers'
http://www.korrelatie.nl/over_korrelati ... ma_archief
Ik heb jarenlang thuis gezien tot wat voor ellende het kan leiden en hoop echt dat jullie tot een goede oplossing kunnen komen.
De opmerkingen dat mijn moeder strengere regels moet stellen: die tijd is geweest, mijn zus is echt niet meer vatbaar voor regels. De consequenties die daar aan zitten trekt ze zich niks van aan.
Welke regels heeft jouw moeder gesteld en welke consequenties heeft ze daaraan verbonden? Is ze hierin ook volhardend geweest? Als ik je verhaal lees lijkt het erop dat jouw zusje er 'toch wel mee wegkomt' en dat er weinig respect bestaat voor je moeder!
Het rotte is: ze moet uit huis maar mijn moeder zet haar er niet uit wegens angst voor verder afglijden. Hoewel dit geen leven is word mijn moeders leven nog minder waard als mijn zusje in gevangenis beland, prosituee wordt of wat dan ook. Want dat zal ze zichzelf altijd blijven verwijten. En dat weet mijn zus heel goed en die maakt daar enorm gebruik van!!
Precies! Jouw zusje weet donders goed dat ze je moeder daarmee in de tang heeft! Heeft ze in de gevangeins gezeten? Is ze al in de prostitutie beland? Volgens mij niet? Dit is natuurlijk een hele goede manier van je moeder manipuleren!
Probeer, desnoods met behulp van maatschappelijk werk, grenzen te bepalen en consequenties daaraan te verbinden. Eerste prioriteit is dat jouw moeder nu ontlast wordt, want de situatie is al te lang te ver gegaan. Jouw zusje moet nu verantwoordelijkheden gaan leren, te beginnen met op zichzelf gaan wonen.
Via korrelatie (punt nl) kun je ook meer info vinden, of lees deze link over zogenaamde 'nestklevers'
http://www.korrelatie.nl/over_korrelati ... ma_archief
Ik heb jarenlang thuis gezien tot wat voor ellende het kan leiden en hoop echt dat jullie tot een goede oplossing kunnen komen.
maandag 9 november 2009 om 08:52
Oh ja, op de pijler psyche staat ook een item 'zoon moet het huis uit, maar hoe?' waarop veel nuttige tips worden gegeven.
Wat nog wel goed is om te weten: Als je zusje het huis uit moet en zij heeft geen woonruimte geregeld, juist dan kan er een hulpvraag zijn waardoor instanties kunnen worden ingeschakeld.
Wat nog wel goed is om te weten: Als je zusje het huis uit moet en zij heeft geen woonruimte geregeld, juist dan kan er een hulpvraag zijn waardoor instanties kunnen worden ingeschakeld.
maandag 9 november 2009 om 19:37
Dank je Rapapa voor de link zal zo gaan kijken.
Voor nu ben ik even hélemáál klaar! Gisteren drama, drama, drama. En dan vandaag... Ik sms mijn moeder of ze heeft kunnen slapen, bied aan om mee te gaan naar de huisarts om daar de eerste stap te zetten naar hulp voor zowel mijn moeder als mijn zusje. In eerste instantie smst ze dat ze het wil laten bezinken. Oke prima kan me voorstellen het was allemaal nogal heftig. Krijg ik net een sms van mijn zus (ik had haar ook gevraagd hoe het ging) Zij verteld mij dat ze zo naar huis gaat en wat gaan praten want mama smste gisteren al dat ze haar miste... Héél lief van mijn moeder om dat te laten weten maar zo veranderd er nooit iets. Het lijkt wel alsof mijn moeder bang is om dingen te veranderen.
En ik kan dit niet meer merk ik. Ik wil zo graag helpen maar niet alleen maar gebruikt worden voor crisishulp om me daarna nergens mee te mogen bemoeien.
Heb ze nu allebei laten weten dat ik met beide rond de tafel wil gaan zitten. En dan maar hopen dat daar iets uit komt.
Voor nu ben ik even hélemáál klaar! Gisteren drama, drama, drama. En dan vandaag... Ik sms mijn moeder of ze heeft kunnen slapen, bied aan om mee te gaan naar de huisarts om daar de eerste stap te zetten naar hulp voor zowel mijn moeder als mijn zusje. In eerste instantie smst ze dat ze het wil laten bezinken. Oke prima kan me voorstellen het was allemaal nogal heftig. Krijg ik net een sms van mijn zus (ik had haar ook gevraagd hoe het ging) Zij verteld mij dat ze zo naar huis gaat en wat gaan praten want mama smste gisteren al dat ze haar miste... Héél lief van mijn moeder om dat te laten weten maar zo veranderd er nooit iets. Het lijkt wel alsof mijn moeder bang is om dingen te veranderen.
En ik kan dit niet meer merk ik. Ik wil zo graag helpen maar niet alleen maar gebruikt worden voor crisishulp om me daarna nergens mee te mogen bemoeien.
Heb ze nu allebei laten weten dat ik met beide rond de tafel wil gaan zitten. En dan maar hopen dat daar iets uit komt.
maandag 9 november 2009 om 19:56
Soms is iets niet veranderen aan een rot-situatie nog net even comfortabeler dan de angst voor het onbekende van de confrontatie... Hoe rot je de huidige situatie ook zelf inziet.
Jij moet echt ook voor jezelf zorgen, hoe moeilijk dat ook is. Dit breekt je nu al zo enorm op, als ik het lees. Helaas kun je niet iedereen beschermen, al zou je het willen.
Je zus moet willen veranderen, zij ziet geen aanleiding want acht zichzelf juist het slachtoffer en onbegrepen.
Je moeder moet willen veranderen, maar durft het niet aan: bang voor de consequenties die zij verwácht, sluit ze de ogen voor de consequenties die zíjn.
Jij moet echt ook voor jezelf zorgen, hoe moeilijk dat ook is. Dit breekt je nu al zo enorm op, als ik het lees. Helaas kun je niet iedereen beschermen, al zou je het willen.
Je zus moet willen veranderen, zij ziet geen aanleiding want acht zichzelf juist het slachtoffer en onbegrepen.
Je moeder moet willen veranderen, maar durft het niet aan: bang voor de consequenties die zij verwácht, sluit ze de ogen voor de consequenties die zíjn.
