Relaties
alle pijlers
moeilijk vertrouwen door iets van 16 jaar terug??
maandag 8 februari 2010 om 09:38
Gisteravond lag ik in bed (heb weer bonje met mn vriend, heb het uitgemaakt omdat ik hem al enige tijd heel afstandelijk vind naar mij toe, en omdat hij een aantal keer mij opzettelijk jaloers heeft proberen te maken, hij vindt dat zogenaamd leuk) en ik lag te overdenken waarom ik zo drastisch ben altijd en niet gewoon op een normale manier (volwassen) kan aangeven dat ik het niet leuk vind wat hij doet en het verder daarbij laten. (ik heb het wel aangegeven in eerste instantie wat ik ervan vond, maar het blijft aan me knagen en ik neem het dan mee in een volgende uithaal naar hem toe). Waarom moet ik er uiteindelijk een heel drama van maken met direct uitmaken?
Mijn vriend gaf als reactie op mijn zoveelste uitmaken: "ben jij vroeger zo vaak bedrogen ofzo dat je mij niet vertrouwt?". Ik antwoordde met nee, want mijn ex heeft me nooit bedrogen. Maar toen ging er gisteravond in bed ineens een lampje branden. Mijn zus heeft me vroeger wel 'bedrogen', met de jongen waar ik enorm verliefd op was (ik had verder niks met hem, hij wou mij niet). Ik kwam daar pas later achter, toen het tussen hun twee ook niets meer was, ze hebben niet echt lang iets gehad. Maar in de tijd dat ik hem zo leuk vond, praatte ik natuurlijk steeds met mijn zus erover dat ik ermee zat dat hij me niet zag zitten, en wat de reden dan zou zijn dat hij me niet leuk vond blabla. Jullie kennen het wel, het bekende 18 jarigen geklets. Ondertussen zat zij dus gewoon met hem te rotzooien.
Is dit dan misschien de reden dat ik in een relatie niet de gehele tijd rustig kan vertrouwen dat het ok zit tussen ons? Dat ik om de zoveel tijd heftig reageer om iets wat niks betekent en dan meteen denk dat ie niks meer om me geeft, waardoor ik mijn spullen pak en vertrek?
Ik heb er trouwens nooit meer bij stilgestaan en het allang achter me gelaten, maar door die vraag van mijn vriend kwam het ineens in me op. Dat kan toch niet zo een zware impact op me hebben gehad dat ik daar nu nog zwaar last van heb in huidige relaties?
Mijn vriend gaf als reactie op mijn zoveelste uitmaken: "ben jij vroeger zo vaak bedrogen ofzo dat je mij niet vertrouwt?". Ik antwoordde met nee, want mijn ex heeft me nooit bedrogen. Maar toen ging er gisteravond in bed ineens een lampje branden. Mijn zus heeft me vroeger wel 'bedrogen', met de jongen waar ik enorm verliefd op was (ik had verder niks met hem, hij wou mij niet). Ik kwam daar pas later achter, toen het tussen hun twee ook niets meer was, ze hebben niet echt lang iets gehad. Maar in de tijd dat ik hem zo leuk vond, praatte ik natuurlijk steeds met mijn zus erover dat ik ermee zat dat hij me niet zag zitten, en wat de reden dan zou zijn dat hij me niet leuk vond blabla. Jullie kennen het wel, het bekende 18 jarigen geklets. Ondertussen zat zij dus gewoon met hem te rotzooien.
Is dit dan misschien de reden dat ik in een relatie niet de gehele tijd rustig kan vertrouwen dat het ok zit tussen ons? Dat ik om de zoveel tijd heftig reageer om iets wat niks betekent en dan meteen denk dat ie niks meer om me geeft, waardoor ik mijn spullen pak en vertrek?
Ik heb er trouwens nooit meer bij stilgestaan en het allang achter me gelaten, maar door die vraag van mijn vriend kwam het ineens in me op. Dat kan toch niet zo een zware impact op me hebben gehad dat ik daar nu nog zwaar last van heb in huidige relaties?
maandag 8 februari 2010 om 10:21
Ik denk dat je in een volwassen relatie iemand inderdaad ruimte moet geven, de hoeveelheid ruimte ligt aan de afspraken die je samen maakt.
Hij gaat vast wat doen, schrijf je. Daarmee bedoel je rotzooien met een andere vrouw?
Als dat is wat hij wil, doet hij dat toch wel, al geef je hem totaal geen ruimte.
Vertrouw hem gewoon, tot dat het tegendeel bewezen is.
Daarmee maak je het voor jezelf en je vriend heel wat makkelijker.
Je vriend kan je hierin ook helpen door die stomme acties acherwege te laten. Hij is toch geen 16 meer neem ik aan.
Hij gaat vast wat doen, schrijf je. Daarmee bedoel je rotzooien met een andere vrouw?
Als dat is wat hij wil, doet hij dat toch wel, al geef je hem totaal geen ruimte.
Vertrouw hem gewoon, tot dat het tegendeel bewezen is.
Daarmee maak je het voor jezelf en je vriend heel wat makkelijker.
Je vriend kan je hierin ook helpen door die stomme acties acherwege te laten. Hij is toch geen 16 meer neem ik aan.
maandag 8 februari 2010 om 10:23
Ik persoonlijk denk niet dat het met je zus en vroeger te maken heeft.
Je zegt dat je het ook al in je vorige relatie had, maar niet bij vrienden. Heb je het ook bij je zus of ouders. Wellicht reageer je feller bij personen waar je erg veel van houdt.
Kan je ook nog herr. wanneer het begon? Was het bij je eerste vriendje ook al? Of misschien niet in het begin, maar dat het later is gekomen?
Je zegt dat je het ook al in je vorige relatie had, maar niet bij vrienden. Heb je het ook bij je zus of ouders. Wellicht reageer je feller bij personen waar je erg veel van houdt.
Kan je ook nog herr. wanneer het begon? Was het bij je eerste vriendje ook al? Of misschien niet in het begin, maar dat het later is gekomen?
maandag 8 februari 2010 om 10:25
nee ik ben totaal niet onzeker door mijn zus, en wat er toen is gebeurd of dat zij leuker is dan ik, ik weet dat op ieder potje een dekseltje past. Er is geen strijd.
Ook nu ben ik niet onzeker door haar, want ik vind mezelf wel heel leuk. Ik mag er echt wel zijn, alleen heb ik natuurlijk ook mijn dagen dat ik niet in de spiegel wil kijken. En dat ik ouder wordt speelt natuurlijk ook mee.
Dat akkefietje van jaren terug kan het ook niet zijn denk ik ook, maar je weet maar nooit, als ik zo terugdenk, is dat wantrouwige echt van na die tijd. Dat felle op zeker spelen. Ik kende dat daarvoor helemaal niet. Voor het gebeurde was ik echt enorm naief. Ben sindsdien altijd op mijn hoede, een beetje teveel zelfs.
Ook nu ben ik niet onzeker door haar, want ik vind mezelf wel heel leuk. Ik mag er echt wel zijn, alleen heb ik natuurlijk ook mijn dagen dat ik niet in de spiegel wil kijken. En dat ik ouder wordt speelt natuurlijk ook mee.
Dat akkefietje van jaren terug kan het ook niet zijn denk ik ook, maar je weet maar nooit, als ik zo terugdenk, is dat wantrouwige echt van na die tijd. Dat felle op zeker spelen. Ik kende dat daarvoor helemaal niet. Voor het gebeurde was ik echt enorm naief. Ben sindsdien altijd op mijn hoede, een beetje teveel zelfs.
maandag 8 februari 2010 om 10:28
quote:koko67 schreef op 08 februari 2010 @ 10:21:
Ik denk dat je in een volwassen relatie iemand inderdaad ruimte moet geven, de hoeveelheid ruimte ligt aan de afspraken die je samen maakt.
Hij gaat vast wat doen, schrijf je. Daarmee bedoel je rotzooien met een andere vrouw?
Als dat is wat hij wil, doet hij dat toch wel, al geef je hem totaal geen ruimte.
Vertrouw hem gewoon, tot dat het tegendeel bewezen is.
Daarmee maak je het voor jezelf en je vriend heel wat makkelijker.
Je vriend kan je hierin ook helpen door die stomme acties acherwege te laten. Hij is toch geen 16 meer neem ik aan.
normaliter denk ik ook gewoon dat als hij wat wil doen ik dat toch niet tegenhou, en bij tijden dat ik goed in mn vel zit heb ik nergens last van. Tot ik niet lekker in mijn vel zit (door factoren zoals hierboven, of iets anders dat speelt) dan kan ik ineens omslaan.
Ja met familieleden heb ik ook momenten dat ik heel fel reageer.
Ik denk dat je in een volwassen relatie iemand inderdaad ruimte moet geven, de hoeveelheid ruimte ligt aan de afspraken die je samen maakt.
Hij gaat vast wat doen, schrijf je. Daarmee bedoel je rotzooien met een andere vrouw?
Als dat is wat hij wil, doet hij dat toch wel, al geef je hem totaal geen ruimte.
Vertrouw hem gewoon, tot dat het tegendeel bewezen is.
Daarmee maak je het voor jezelf en je vriend heel wat makkelijker.
Je vriend kan je hierin ook helpen door die stomme acties acherwege te laten. Hij is toch geen 16 meer neem ik aan.
normaliter denk ik ook gewoon dat als hij wat wil doen ik dat toch niet tegenhou, en bij tijden dat ik goed in mn vel zit heb ik nergens last van. Tot ik niet lekker in mijn vel zit (door factoren zoals hierboven, of iets anders dat speelt) dan kan ik ineens omslaan.
Ja met familieleden heb ik ook momenten dat ik heel fel reageer.
maandag 8 februari 2010 om 10:30
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:25:
nee ik ben totaal niet onzeker door mijn zus, en wat er toen is gebeurd of dat zij leuker is dan ik, ik weet dat op ieder potje een dekseltje past. Er is geen strijd.
Ook nu ben ik niet onzeker door haar, want ik vind mezelf wel heel leuk. Ik mag er echt wel zijn, alleen heb ik natuurlijk ook mijn dagen dat ik niet in de spiegel wil kijken. En dat ik ouder wordt speelt natuurlijk ook mee.
Dat akkefietje van jaren terug kan het ook niet zijn denk ik ook, maar je weet maar nooit, als ik zo terugdenk, is dat wantrouwige echt van na die tijd. Dat felle op zeker spelen. Ik kende dat daarvoor helemaal niet. Voor het gebeurde was ik echt enorm naief. Ben sindsdien altijd op mijn hoede, een beetje teveel zelfs.
Denk je nou dat die gebeurtenis wel of niet de oorzaak is van je gedrag in het heden?
Ik vraag me af wat je eraan hebt om dat uit te zoeken. Ga je dan aan je volgende vriend vragen om je te vergeven als je je als een feeks gedraagt, want ja "toen ik achttien was heeft mijn zus een week lang gezoend met mijn vriendje"? Nee toch? Je leeft nu en zult nu je problemen moeten (leren) oplossen. Je kunt je niet een levenlang verschuilen achter zo'n gebeurtenis.
nee ik ben totaal niet onzeker door mijn zus, en wat er toen is gebeurd of dat zij leuker is dan ik, ik weet dat op ieder potje een dekseltje past. Er is geen strijd.
Ook nu ben ik niet onzeker door haar, want ik vind mezelf wel heel leuk. Ik mag er echt wel zijn, alleen heb ik natuurlijk ook mijn dagen dat ik niet in de spiegel wil kijken. En dat ik ouder wordt speelt natuurlijk ook mee.
Dat akkefietje van jaren terug kan het ook niet zijn denk ik ook, maar je weet maar nooit, als ik zo terugdenk, is dat wantrouwige echt van na die tijd. Dat felle op zeker spelen. Ik kende dat daarvoor helemaal niet. Voor het gebeurde was ik echt enorm naief. Ben sindsdien altijd op mijn hoede, een beetje teveel zelfs.
Denk je nou dat die gebeurtenis wel of niet de oorzaak is van je gedrag in het heden?
Ik vraag me af wat je eraan hebt om dat uit te zoeken. Ga je dan aan je volgende vriend vragen om je te vergeven als je je als een feeks gedraagt, want ja "toen ik achttien was heeft mijn zus een week lang gezoend met mijn vriendje"? Nee toch? Je leeft nu en zult nu je problemen moeten (leren) oplossen. Je kunt je niet een levenlang verschuilen achter zo'n gebeurtenis.
maandag 8 februari 2010 om 10:34
ik verschuil me ook niet een levenlang achter dat akkefietje, het komt ineens in me op, en daarom vroeg ik het me af. Heb er nog nooit eerder bij stilgestaan. Ik vroeg het me gewoon af, zou dat het kunnen zijn. De meerderheid hier zegt van niet, dus ik laat het dan ook maar.
ik wil het ook oplossen. en nee, ik ga dit zeker niet aanhalen als argument, daarom zet ik het maar als een dwaas hier neer, ipv het hem te zeggen.
ik wil het ook oplossen. en nee, ik ga dit zeker niet aanhalen als argument, daarom zet ik het maar als een dwaas hier neer, ipv het hem te zeggen.
maandag 8 februari 2010 om 10:37
Heb je wel 's gedacht aan RET? (rationele effectiviteits training)
Je noemt jezelf geen drama queen en je kent jezelf beter dan wij jou kennen. Maar wat je schrijft en het stukje waarin ik m'n oude ik herken (dat overdreven flippen om niets eigenlijk), heeft het wel iets drama 'queenerigs'. En dat maakt niets uit, alleen is het voor jezelf en je omgeving vervelend en best zwaar.
Dus ik ging aan de RET en dat werkte prima voor mij. Baadt het niet..... dus Google het eens, misschien heb je er wat aan.
Vraagje: je post het volgende:
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:08:
ik ben wel heel snel geiiriteerd als ik uit zijn gedrag kan halen dat mijn vriend niet genoeg om me geeft.
en ik zoek dus overal wat achter om dat eruit te kunnen halen.Waaruit kan jij opmaken dat hij niet genoeg om je geeft? Omdat hij je wel 's pest en daarmee je buttons pusht om te zien of je jaloers reageert? Ik denk dat vanaf het moment dat jij niet meer hapt, dat jouw buttons pushen niet meer zo grappig voor hem zal zijn. Overigens vind ik dit ook wel weer leeftijdsafhankelijk. Op basis van je verhaal, schat ik hem in als iemand van max. 22jr. Als hij ouder is, dan vind ik het erg kinderachtig om jou zo graag de indruk te geven dat hij oh zo populair is en dat vrouwen hem willen en zelfs mailen Als het goed is zijn jullie dus mid-30? Dan geldt het regeltje dat ik hiervoor heb gepost dubbel en dwars....
En die 2e zin in je post die ik hier heb gebruikt: dat kan zijn omdat je diep van binnen weet dat dit 'm niet gaat worden óf je bent bezig met je eigen geluk te saboteren.
Je noemt jezelf geen drama queen en je kent jezelf beter dan wij jou kennen. Maar wat je schrijft en het stukje waarin ik m'n oude ik herken (dat overdreven flippen om niets eigenlijk), heeft het wel iets drama 'queenerigs'. En dat maakt niets uit, alleen is het voor jezelf en je omgeving vervelend en best zwaar.
Dus ik ging aan de RET en dat werkte prima voor mij. Baadt het niet..... dus Google het eens, misschien heb je er wat aan.
Vraagje: je post het volgende:
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:08:
ik ben wel heel snel geiiriteerd als ik uit zijn gedrag kan halen dat mijn vriend niet genoeg om me geeft.
en ik zoek dus overal wat achter om dat eruit te kunnen halen.Waaruit kan jij opmaken dat hij niet genoeg om je geeft? Omdat hij je wel 's pest en daarmee je buttons pusht om te zien of je jaloers reageert? Ik denk dat vanaf het moment dat jij niet meer hapt, dat jouw buttons pushen niet meer zo grappig voor hem zal zijn. Overigens vind ik dit ook wel weer leeftijdsafhankelijk. Op basis van je verhaal, schat ik hem in als iemand van max. 22jr. Als hij ouder is, dan vind ik het erg kinderachtig om jou zo graag de indruk te geven dat hij oh zo populair is en dat vrouwen hem willen en zelfs mailen Als het goed is zijn jullie dus mid-30? Dan geldt het regeltje dat ik hiervoor heb gepost dubbel en dwars....
En die 2e zin in je post die ik hier heb gebruikt: dat kan zijn omdat je diep van binnen weet dat dit 'm niet gaat worden óf je bent bezig met je eigen geluk te saboteren.
maandag 8 februari 2010 om 10:42
haha nee hij is 32. maar een enorme paljas. misschien moet ik ook maar eens niet toelaten om mezelf op de kast te laten jagen, niet door boos te worden maar er gewoon niet op in te gaan. Maar als ik dat doe (heb het gedaan, dacht wat kan mij t bommen) dan gaat het toch later een keer knagen)
ja ik denk ook dat ik iets van een therapie moet doen om mn boosheid te kunnen doseren, ik kan dat niet als ik kwaad ben. Dan raas ik in blinde woede door. En dan is het ineens rustig
tja ik kan overal uit halen dat hij niet genoeg om me geeft, als ie een dag niet belt (normaal hou ik dat voor me hoor, en laat ik dat niet merken, ik uit het alleen als ik niet lekker in mijn vel zit, en ook al uit ik het niet naar hem toe, ondertussen zit ik er wel mee). Of net niet die arm om me heen als ik hem nodig heb (maar ik ben ook niet iemand die aangeeft dat ik een arm nodig heb, heel tegenstrijdig dus).
ik ben denk ik gewoon niet zo goed in relaties.
ja ik denk ook dat ik iets van een therapie moet doen om mn boosheid te kunnen doseren, ik kan dat niet als ik kwaad ben. Dan raas ik in blinde woede door. En dan is het ineens rustig
tja ik kan overal uit halen dat hij niet genoeg om me geeft, als ie een dag niet belt (normaal hou ik dat voor me hoor, en laat ik dat niet merken, ik uit het alleen als ik niet lekker in mijn vel zit, en ook al uit ik het niet naar hem toe, ondertussen zit ik er wel mee). Of net niet die arm om me heen als ik hem nodig heb (maar ik ben ook niet iemand die aangeeft dat ik een arm nodig heb, heel tegenstrijdig dus).
ik ben denk ik gewoon niet zo goed in relaties.
maandag 8 februari 2010 om 10:43
maandag 8 februari 2010 om 10:45
quote:Lizzl schreef op 08 februari 2010 @ 10:37:
En die 2e zin in je post die ik hier heb gebruikt: dat kan zijn omdat je diep van binnen weet dat dit 'm niet gaat worden óf je bent bezig met je eigen geluk te saboteren.Ik weet dus niet welke van de 2 het is! Zit echt in een dilemma want voor beide opties valt wat te zeggen
En die 2e zin in je post die ik hier heb gebruikt: dat kan zijn omdat je diep van binnen weet dat dit 'm niet gaat worden óf je bent bezig met je eigen geluk te saboteren.Ik weet dus niet welke van de 2 het is! Zit echt in een dilemma want voor beide opties valt wat te zeggen
maandag 8 februari 2010 om 10:49
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:43:
[...]
ja daarom wil ik er ook vanaf. (misschien helpt het om te zeggen dat mijn vader ook zo is, alleen dan 10 tandjes erger).
Waarom zou dat helpen? Het lijkt me eerder een nieuwe poging om de zaak te bagatelliseren. Eerder kon je er niets aan doen omdat je zus deed wat zij ze deed en nu kun je er niets aan doen omdat je "vader tien tandjes erger" is.
Dit lijkt me een serieus probleem waar je serieus last van kunt hebben. Het zou zeer de moeite waard kunnen zijn om de verantwoordelijkheid voor je eigen leven te gaan nemen en zelf te zorgen dat je op een andere manier met conflicten leert om te gaan. Dan kan je vader een voorbeeld aan je nemen.
[...]
ja daarom wil ik er ook vanaf. (misschien helpt het om te zeggen dat mijn vader ook zo is, alleen dan 10 tandjes erger).
Waarom zou dat helpen? Het lijkt me eerder een nieuwe poging om de zaak te bagatelliseren. Eerder kon je er niets aan doen omdat je zus deed wat zij ze deed en nu kun je er niets aan doen omdat je "vader tien tandjes erger" is.
Dit lijkt me een serieus probleem waar je serieus last van kunt hebben. Het zou zeer de moeite waard kunnen zijn om de verantwoordelijkheid voor je eigen leven te gaan nemen en zelf te zorgen dat je op een andere manier met conflicten leert om te gaan. Dan kan je vader een voorbeeld aan je nemen.
maandag 8 februari 2010 om 10:50
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:42:
ik ben denk ik gewoon niet zo goed in relaties.
Onzin. Ik denk echt dat je een stukje bij jezelf zou kunnen veranderen door therapie - woede vreet energie. Ben je niet kapot van vermoeidheid als je uit die vlaag van woede bent gestapt? Eerst lijkt het energie te geven (adrenaline) en als het ergste achter de rug is, dan ben je vermoeid.
En het klinkt wat cliché, maar communicatie is geloof ik nog steeds de #1 in een relatie. Jij zegt niet dat je die arm nodig hebt en hij is geen medium. Op die manier ga je er niet komen. Op die manier blijf je hem dus afrekenen op wat hij niet (of wel) heeft gedaan terwijl je dmv communicatie misschien wel heel ver zou kunnen komen.
ik ben denk ik gewoon niet zo goed in relaties.
Onzin. Ik denk echt dat je een stukje bij jezelf zou kunnen veranderen door therapie - woede vreet energie. Ben je niet kapot van vermoeidheid als je uit die vlaag van woede bent gestapt? Eerst lijkt het energie te geven (adrenaline) en als het ergste achter de rug is, dan ben je vermoeid.
En het klinkt wat cliché, maar communicatie is geloof ik nog steeds de #1 in een relatie. Jij zegt niet dat je die arm nodig hebt en hij is geen medium. Op die manier ga je er niet komen. Op die manier blijf je hem dus afrekenen op wat hij niet (of wel) heeft gedaan terwijl je dmv communicatie misschien wel heel ver zou kunnen komen.
maandag 8 februari 2010 om 10:53
quote:Lizzl schreef op 08 februari 2010 @ 10:50:
[...]
Onzin. Ik denk echt dat je een stukje bij jezelf zou kunnen veranderen door therapie - woede vreet energie. Ben je niet kapot van vermoeidheid als je uit die vlaag van woede bent gestapt? Eerst lijkt het energie te geven (adrenaline) en als het ergste achter de rug is, dan ben je vermoeid.
En het klinkt wat cliché, maar communicatie is geloof ik nog steeds de #1 in een relatie. Jij zegt niet dat je die arm nodig hebt en hij is geen medium. Op die manier ga je er niet komen. Op die manier blijf je hem dus afrekenen op wat hij niet (of wel) heeft gedaan terwijl je dmv communicatie misschien wel heel ver zou kunnen komen.ja ik ben helemaal op door dit gedrag. Ik zeg dat ik rust wil, en geef hem eigenlijk van binnen de schuld voor mij onrust, terwijl ik het zelf ben die de onrust veroorzaakt.
[...]
Onzin. Ik denk echt dat je een stukje bij jezelf zou kunnen veranderen door therapie - woede vreet energie. Ben je niet kapot van vermoeidheid als je uit die vlaag van woede bent gestapt? Eerst lijkt het energie te geven (adrenaline) en als het ergste achter de rug is, dan ben je vermoeid.
En het klinkt wat cliché, maar communicatie is geloof ik nog steeds de #1 in een relatie. Jij zegt niet dat je die arm nodig hebt en hij is geen medium. Op die manier ga je er niet komen. Op die manier blijf je hem dus afrekenen op wat hij niet (of wel) heeft gedaan terwijl je dmv communicatie misschien wel heel ver zou kunnen komen.ja ik ben helemaal op door dit gedrag. Ik zeg dat ik rust wil, en geef hem eigenlijk van binnen de schuld voor mij onrust, terwijl ik het zelf ben die de onrust veroorzaakt.
