Relaties
alle pijlers
Moeilijke aanpassing met kinderen
zaterdag 10 december 2016 11:46
Een groot jaar geleden ben ik moeder geworden van een tweeling. Ik vind het moeilijk om naar een nieuw evenwicht te gaan met mijn man. Ik vroeg mij af hoe dit bij ander jonge ouders is gegaan?
Ik had nooit gedacht dat dit een probleem zou zijn. We hebben nog nooit zware problemen gehad, hadden een erg fijne relatie waarbij we heel geregeld leuke dingen met elkaar deden en een heel bevredigend seksleven. Ik had er geen rekening mee gehouden dat dit zo zou veranderen na de geboorte van onze kinderen. De eerste acht maanden hebben we niet gevreeën met elkaar. Toen mijn man aangaf dat ik wel eens wat meer tijd voor hem kon maken, heb ik de kinderen op logeren gedaan (vond ik best moeilijk de eerste maal) om samen op restaurant te gaan. Wat een fijne avond had moeten worden, viel mij redelijk zwaar. Hij wilde direct vrijen, terwijl ik meer zin had om weer eens uitgebreid met elkaar te praten. Ik wilde hem niet afwijzen, dus ben ik er maar in mee gegaan. Sindsdien hebben we nog een viertal keer seks gehad, voor mijn man is dit veelt te weinig. Ik heb helemaal geen zin meer, waar dit aan ligt weet ik niet precies.
We hebben de mogelijkheid gehad om ons huis uit te breiden en we zijn nu bezig met een grote renovatie. Hierdoor liggen de kinderen nog bij ons in de slaapkamer, in afwachting dat ze hun eigen kamertje hebben. Dat maakt het wel moeilijk om intiem te zijn volgens mijn man. Mijn man wilde veel van het werk zelf doen om de koste te drukken. Hij gaat regelmatig sporten of uit buiten de deur. Ik vind dat hij gerust wat vaker thuis kan zijn om verder te werken, dan is alles vlugger klaar. De laatste maanden zijn er steeds meer frustraties gegroeid. Hij blijft heel veel doen buien de deur en hij lijkt niet in te zien dat een spontaan tripje met de vrienden om te snowboarden geen mogelijkheid meer is als je kinderen hebt. Hij vindt wellicht dat ik te weinig doe en was boos dat ik niet meer mee wilde naar iets van zijn werk. Ik wil mijn zeldzame vrije tijd niet verspillen aan zoiets.
Ik geniet enorm van het moeder zijn, maar het is, als ik eerlijk ben, gewoon ook heel zwaar. Mijn leven is in veel opzichten dramatisch veranderd (ik heb een stuk van mijn vrijheid en lichaam gegeven), terwijl dat van mijn man gewoon verder zijn gangetje gaat (of dat denkt hij toch). De laatste discussie ging erover dat hij zonder overleg materiaal gaan halen was voor de renovatie (kostprijs 2670 euro). Hij vond het niet nodig dit met mij te bespreken omdat ik daar toch niets van ken, ik vind dat dure uitgaven in overleg moeten gebeuren
Ik vraag mij af hoe dit gegaan is bij andere (jonge) ouders? Wat deden jullie om elkaar niet uit het oog te verliezen en om meer begrip te krijgen voor elkaar? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Bedankt.
Ik had nooit gedacht dat dit een probleem zou zijn. We hebben nog nooit zware problemen gehad, hadden een erg fijne relatie waarbij we heel geregeld leuke dingen met elkaar deden en een heel bevredigend seksleven. Ik had er geen rekening mee gehouden dat dit zo zou veranderen na de geboorte van onze kinderen. De eerste acht maanden hebben we niet gevreeën met elkaar. Toen mijn man aangaf dat ik wel eens wat meer tijd voor hem kon maken, heb ik de kinderen op logeren gedaan (vond ik best moeilijk de eerste maal) om samen op restaurant te gaan. Wat een fijne avond had moeten worden, viel mij redelijk zwaar. Hij wilde direct vrijen, terwijl ik meer zin had om weer eens uitgebreid met elkaar te praten. Ik wilde hem niet afwijzen, dus ben ik er maar in mee gegaan. Sindsdien hebben we nog een viertal keer seks gehad, voor mijn man is dit veelt te weinig. Ik heb helemaal geen zin meer, waar dit aan ligt weet ik niet precies.
We hebben de mogelijkheid gehad om ons huis uit te breiden en we zijn nu bezig met een grote renovatie. Hierdoor liggen de kinderen nog bij ons in de slaapkamer, in afwachting dat ze hun eigen kamertje hebben. Dat maakt het wel moeilijk om intiem te zijn volgens mijn man. Mijn man wilde veel van het werk zelf doen om de koste te drukken. Hij gaat regelmatig sporten of uit buiten de deur. Ik vind dat hij gerust wat vaker thuis kan zijn om verder te werken, dan is alles vlugger klaar. De laatste maanden zijn er steeds meer frustraties gegroeid. Hij blijft heel veel doen buien de deur en hij lijkt niet in te zien dat een spontaan tripje met de vrienden om te snowboarden geen mogelijkheid meer is als je kinderen hebt. Hij vindt wellicht dat ik te weinig doe en was boos dat ik niet meer mee wilde naar iets van zijn werk. Ik wil mijn zeldzame vrije tijd niet verspillen aan zoiets.
Ik geniet enorm van het moeder zijn, maar het is, als ik eerlijk ben, gewoon ook heel zwaar. Mijn leven is in veel opzichten dramatisch veranderd (ik heb een stuk van mijn vrijheid en lichaam gegeven), terwijl dat van mijn man gewoon verder zijn gangetje gaat (of dat denkt hij toch). De laatste discussie ging erover dat hij zonder overleg materiaal gaan halen was voor de renovatie (kostprijs 2670 euro). Hij vond het niet nodig dit met mij te bespreken omdat ik daar toch niets van ken, ik vind dat dure uitgaven in overleg moeten gebeuren
Ik vraag mij af hoe dit gegaan is bij andere (jonge) ouders? Wat deden jullie om elkaar niet uit het oog te verliezen en om meer begrip te krijgen voor elkaar? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Bedankt.
zaterdag 10 december 2016 17:27
quote:Bugs_Bunny schreef op 10 december 2016 @ 17:12:
Wat wil je nu echt met dit topic?
Haar man afzeiken, alles negatief zien en er niks aan willen doen.
Succes to.
Ik stop geen energie meer in dit topic.
Je doet het allemaal zelf, jij blijft in het negatieve hangen en je wilt niks.
Je bent inderdaad een vreselijke vrouw.
Wat wil je nu echt met dit topic?
Haar man afzeiken, alles negatief zien en er niks aan willen doen.
Succes to.
Ik stop geen energie meer in dit topic.
Je doet het allemaal zelf, jij blijft in het negatieve hangen en je wilt niks.
Je bent inderdaad een vreselijke vrouw.
zaterdag 10 december 2016 17:47
quote:Poeff schreef op 10 december 2016 @ 17:07:
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
Nou, laten we maar hopen dat dit topic niet echt is..
Wat een gezeur, wat een zelfmedelijden, wat een passief aggressieve houding naar ons en jouw man toe. Je wilt blijkbaar niet redelijk meedenken over hoe het voor jou en je man gemakkelijker kan worden en je jullie relatie weer een boost kunt geven. Je wilt graag dat jouw man je naar jouw wensen schikt (naast werk alleen maar vader zijn).
Er spreekt geen enkele liefde uit jouw posts. Dit klinkt niet als vermoeidheid, dit klinkt als een vrouw die haar rol op de wereld heeft volbracht (moeder worden) en daarmee hoeft ze nergens moeite meer voor te doen (relatie, gezin bij elkaar houden).
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
Nou, laten we maar hopen dat dit topic niet echt is..
Wat een gezeur, wat een zelfmedelijden, wat een passief aggressieve houding naar ons en jouw man toe. Je wilt blijkbaar niet redelijk meedenken over hoe het voor jou en je man gemakkelijker kan worden en je jullie relatie weer een boost kunt geven. Je wilt graag dat jouw man je naar jouw wensen schikt (naast werk alleen maar vader zijn).
Er spreekt geen enkele liefde uit jouw posts. Dit klinkt niet als vermoeidheid, dit klinkt als een vrouw die haar rol op de wereld heeft volbracht (moeder worden) en daarmee hoeft ze nergens moeite meer voor te doen (relatie, gezin bij elkaar houden).
zaterdag 10 december 2016 17:49
quote:Poeff schreef op 10 december 2016 @ 17:07:
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
En jou man ging vroeger wel vaker alleen weg?
Waarschijnlijk steken jullie gewoon anders in elkaar. Jij kunt niet van hem verwachten dat hij veranderd door de komst van de kinderen (als ik het zo lees zijn jou behoeften ook niet veranderd, was je altijd al graag thuis of samen met je man) wel dat hij zich aanpast. Dus bijvoorbeeld geen spontane weekendtripjes, maar minimaal een aantal weken van tevoren overleggen. Als hij een avond samen ziet als seks en jij als naar een restaurant gaan dan reserveer je van tevoren alvast een restaurant.
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
En jou man ging vroeger wel vaker alleen weg?
Waarschijnlijk steken jullie gewoon anders in elkaar. Jij kunt niet van hem verwachten dat hij veranderd door de komst van de kinderen (als ik het zo lees zijn jou behoeften ook niet veranderd, was je altijd al graag thuis of samen met je man) wel dat hij zich aanpast. Dus bijvoorbeeld geen spontane weekendtripjes, maar minimaal een aantal weken van tevoren overleggen. Als hij een avond samen ziet als seks en jij als naar een restaurant gaan dan reserveer je van tevoren alvast een restaurant.
zaterdag 10 december 2016 17:57
Jeetje TO, iedereen kan het moederschap en het samenwerken met de partner eens tegenvallen, maar jij maakt het wel heel bont.
Ga eens bedenken wat jij heel graag wil. Niet jij - de moeder - maar jij - Poeff - de vrouw die je bent ondanks het hebben van kinderen. Waar laad je van op? Waar haal je plezier uit? Had je bepaalde hobby's die je graag beoefende voordat je moeder werd? Sociale contacten, uitjes? Ga dat eens na en ga het gewoon doen. Je man laat je een avond thuis met de kinderen en ga weer eens wat beleven!
Ik lees vooral een flink uitgebluste vrouw waar geen greintje levenslust meer aan zit. Daar zou ik eens aan gaan werken. Dat maakt je een leukere vrouw, voor jezelf en voor je man. Ik denk dat jullie daar beiden behoefte aan hebben.
Je man ziet je ook graag om wie je bent en wil gewoon heel graag met jou een fijn huis, een fijn gezin en een vrouw waar hij van kan houden. Maar ik weet ook wel wat het met een man doet, een druk gezinsleven en daarom moet je hem ook zijn rust en vrije tijd gunnen (en ja, ook dat weekend weg!). Als jij dat ook doet. Dan zul je snel merken dat het iets is wat jullie beiden goed kunnen gebruiken en als je het goed afspreekt met zijn tweetjes, hebben jullie er ook voordeel van.
Ga eens bedenken wat jij heel graag wil. Niet jij - de moeder - maar jij - Poeff - de vrouw die je bent ondanks het hebben van kinderen. Waar laad je van op? Waar haal je plezier uit? Had je bepaalde hobby's die je graag beoefende voordat je moeder werd? Sociale contacten, uitjes? Ga dat eens na en ga het gewoon doen. Je man laat je een avond thuis met de kinderen en ga weer eens wat beleven!
Ik lees vooral een flink uitgebluste vrouw waar geen greintje levenslust meer aan zit. Daar zou ik eens aan gaan werken. Dat maakt je een leukere vrouw, voor jezelf en voor je man. Ik denk dat jullie daar beiden behoefte aan hebben.
Je man ziet je ook graag om wie je bent en wil gewoon heel graag met jou een fijn huis, een fijn gezin en een vrouw waar hij van kan houden. Maar ik weet ook wel wat het met een man doet, een druk gezinsleven en daarom moet je hem ook zijn rust en vrije tijd gunnen (en ja, ook dat weekend weg!). Als jij dat ook doet. Dan zul je snel merken dat het iets is wat jullie beiden goed kunnen gebruiken en als je het goed afspreekt met zijn tweetjes, hebben jullie er ook voordeel van.
zaterdag 10 december 2016 18:02
quote:Bugs_Bunny schreef op 10 december 2016 @ 17:24:
[...]
Hangt er erg vanaf wat nodig is. Voor ern baby-tweeling zou ik op een paar tientjes rekenen
Per uur of per avond?
Ik verdiende (toen ik studeerde, via de overheid en met een opleiding) als babysitter 5 euro per uur. Een tweeling lijkt me zwaar, maar ik had toen ook een oppasgezin met 3 kinderen waarvan de oudste 4 was.
Per maand 1 keer een babysitter en 1 weekendje bij jouw ouders. Dan hebben jullie 3 dagen "vrij", en zo duur zal het niet zijn
[...]
Hangt er erg vanaf wat nodig is. Voor ern baby-tweeling zou ik op een paar tientjes rekenen
Per uur of per avond?
Ik verdiende (toen ik studeerde, via de overheid en met een opleiding) als babysitter 5 euro per uur. Een tweeling lijkt me zwaar, maar ik had toen ook een oppasgezin met 3 kinderen waarvan de oudste 4 was.
Per maand 1 keer een babysitter en 1 weekendje bij jouw ouders. Dan hebben jullie 3 dagen "vrij", en zo duur zal het niet zijn
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
zaterdag 10 december 2016 18:05
zaterdag 10 december 2016 18:12
Zal wel aan mij liggen, maar als die verbouwingen al zo lang aanslepen ... zou ik die ook beu raken.
En willen dat dat prio nummer 1 is.
Geen weekends weg of vakantie dus voor die klaar zijn.
Eens die klaar zijn, zijn er tenminste extra kamers voor de kinderen.
En kan er terug vaker met elkaar in bed beland worden .
Man zet zichzelf dus ook een hak met persé te willen gaan snowboarden met vrienden.
En voor de centen (die zijn op dit moment beter bruikbaar voor de verbouwing) én voor de snelheid van de verbouwing.
Als ie persé weg wil, gaat ie maar een avond de kroeg in met zijn vrienden.
Vlakbij huis.
Of gaat ie maar indoor snowboarden en daarna een drankje doen.
Ik zou overigens meer gaan inzetten op het 's avonds gezellig maken als de kinderen slapen.
Waarom persé op restaurant als je ook thuis kunt koken? Of iets kant-en-klaar kunt halen?
Heb je helemaal geen babysit nodig.
En willen dat dat prio nummer 1 is.
Geen weekends weg of vakantie dus voor die klaar zijn.
Eens die klaar zijn, zijn er tenminste extra kamers voor de kinderen.
En kan er terug vaker met elkaar in bed beland worden .
Man zet zichzelf dus ook een hak met persé te willen gaan snowboarden met vrienden.
En voor de centen (die zijn op dit moment beter bruikbaar voor de verbouwing) én voor de snelheid van de verbouwing.
Als ie persé weg wil, gaat ie maar een avond de kroeg in met zijn vrienden.
Vlakbij huis.
Of gaat ie maar indoor snowboarden en daarna een drankje doen.
Ik zou overigens meer gaan inzetten op het 's avonds gezellig maken als de kinderen slapen.
Waarom persé op restaurant als je ook thuis kunt koken? Of iets kant-en-klaar kunt halen?
Heb je helemaal geen babysit nodig.
zaterdag 10 december 2016 18:30
Poeff, hoe gaat het met de verbouwing? Is er een einddatum?
Hier doen we ook alles zelf, maar er is wel een "einddatum".
Ook probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen, maar kan me inbeelden dat dit niet handig is met een tweeling. Hadden jullie geen afspraken gemaakt voor de verbouwing?
Hier doen we ook alles zelf, maar er is wel een "einddatum".
Ook probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen, maar kan me inbeelden dat dit niet handig is met een tweeling. Hadden jullie geen afspraken gemaakt voor de verbouwing?
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
zaterdag 10 december 2016 18:32
Jeetje TO, wat zit jij diep vast in je negativiteit. Ik zou heel snel een professional om je relatie mee te redden. Dit is voor jullie beiden niet vol te houden. Het is ruk dat hij zo zijn gang gaat, maar jij komt ook over alsof je niks anders meer doet én wilt dan moederen.
Wat is dat toch met vrouwen die spreken in termen van "klaarliggen". Je man wil intiem met je zijn omdat hij van je houdt en je lief en lekker vindt. Waarom is dat zo verwerpelijk?
Ik kan me prima voorstellen dat hij na 8 maanden graag seks wilde. Ik vraag me af of het niet meer uit eten gaan wellicht meer te maken had met jouw houding na de seks dan zijn "reeds zijn zin hebben gekregen".
Wat is dat toch met vrouwen die spreken in termen van "klaarliggen". Je man wil intiem met je zijn omdat hij van je houdt en je lief en lekker vindt. Waarom is dat zo verwerpelijk?
Ik kan me prima voorstellen dat hij na 8 maanden graag seks wilde. Ik vraag me af of het niet meer uit eten gaan wellicht meer te maken had met jouw houding na de seks dan zijn "reeds zijn zin hebben gekregen".
zaterdag 10 december 2016 18:34
quote:ZonnigKleintje schreef op 10 december 2016 @ 18:29:
Als er geld is voor wintersport en kroeg is er geld voor een oppas...
En anders; prioriteiten.
Ja, kinderen kosten geld en een verbouwing ook. Maar als je straks elkaar volledig verliest, kom je nergens met een mooi verbouwd huis. Dan maar iets langzamer bouwen.
Ik vind het juist heel verstandig dat hij nog zulke leuke dingen doet. Je leeft je leven nu en niet alleen van doel tot doel.
Als er geld is voor wintersport en kroeg is er geld voor een oppas...
En anders; prioriteiten.
Ja, kinderen kosten geld en een verbouwing ook. Maar als je straks elkaar volledig verliest, kom je nergens met een mooi verbouwd huis. Dan maar iets langzamer bouwen.
Ik vind het juist heel verstandig dat hij nog zulke leuke dingen doet. Je leeft je leven nu en niet alleen van doel tot doel.
zaterdag 10 december 2016 18:38
quote:Elynne schreef op 10 december 2016 @ 18:32:
Jeetje TO, wat zit jij diep vast in je negativiteit. Ik zou heel snel een professional om je relatie mee te redden. Dit is voor jullie beiden niet vol te houden. Het is ruk dat hij zo zijn gang gaat, maar jij komt ook over alsof je niks anders meer doet én wilt dan moederen.
Wat is dat toch met vrouwen die spreken in termen van "klaarliggen". Je man wil intiem met je zijn omdat hij van je houdt en je lief en lekker vindt. Waarom is dat zo verwerpelijk?
Ik kan me prima voorstellen dat hij na 8 maanden graag seks wilde. Ik vraag me af of het niet meer uit eten gaan wellicht meer te maken had met jouw houding na de seks dan zijn "reeds zijn zin hebben gekregen".
Man wil dan wel seks, maar alles er rond is hem te veel.
Een serieus gesprek, een knuffel, een gezellig etentje, ...
Dan zou ik zelf toch ook gaan spreken in termen van "klaarliggen".
En zou ik ook geen zin meer hebben, maar het puur voor hem doen.
Jeetje TO, wat zit jij diep vast in je negativiteit. Ik zou heel snel een professional om je relatie mee te redden. Dit is voor jullie beiden niet vol te houden. Het is ruk dat hij zo zijn gang gaat, maar jij komt ook over alsof je niks anders meer doet én wilt dan moederen.
Wat is dat toch met vrouwen die spreken in termen van "klaarliggen". Je man wil intiem met je zijn omdat hij van je houdt en je lief en lekker vindt. Waarom is dat zo verwerpelijk?
Ik kan me prima voorstellen dat hij na 8 maanden graag seks wilde. Ik vraag me af of het niet meer uit eten gaan wellicht meer te maken had met jouw houding na de seks dan zijn "reeds zijn zin hebben gekregen".
Man wil dan wel seks, maar alles er rond is hem te veel.
Een serieus gesprek, een knuffel, een gezellig etentje, ...
Dan zou ik zelf toch ook gaan spreken in termen van "klaarliggen".
En zou ik ook geen zin meer hebben, maar het puur voor hem doen.
zaterdag 10 december 2016 18:49
quote:Poeff schreef op 10 december 2016 @ 17:07:
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
Omdat jij geen zin hebt in een vaste avond buiten de deur iets te doen met vrienden betekend niet dat je man het zelfde voelt. Blijkbaar wilt hij dat wel en dat is niet gek. Je leven hoeft niet alleen uit je vrouw en kinderen te bestaan. Kop op zeg...
Laat je man lekker zijn ding doen en doe zelf ook eens wat aan de situatie. Oppas regelen enz. Je doet zelf er niks voor...Zo te lezen.
[...]
Ik had inderdaad geen zin in dat bedrijfsuitje. Ik wil geen tijd en energie steken in mensen, die niets bijdragen aan mijn leven. Als mijn man daar zin in had, dan moet hij maar alleen gaan. Geen enkele van zijn zogenaamde goede collega's heeft gevraagd hoe het met zijn kinderen ging, toen die nog op neonatologie lagen of wilden werk van hem overnemen, toen hij liever bij zijn kinderen in het ziekenhuis bleef. Ik ben te oud om daar schijnheilig vriendelijk te zitten wezen.
Ik moest die avond gewoon klaarliggen, we zijn niet op restaurant geraakt, omdat hij zijn zin al had gekregen.
Ik heb geen behoefte aan een vaste avond buiten de deur. Voordien ging ik enkel weg met mijn man.
Omdat jij geen zin hebt in een vaste avond buiten de deur iets te doen met vrienden betekend niet dat je man het zelfde voelt. Blijkbaar wilt hij dat wel en dat is niet gek. Je leven hoeft niet alleen uit je vrouw en kinderen te bestaan. Kop op zeg...
Laat je man lekker zijn ding doen en doe zelf ook eens wat aan de situatie. Oppas regelen enz. Je doet zelf er niks voor...Zo te lezen.
zaterdag 10 december 2016 18:52
Je bent niet alleen moeder. Je bent ook nog een vrouw.
Waarom vergeten veel vrouwen dat toch?
Kinderen worden groot he? Krijgen een eigen leven en vinden het straks al teveel om 1x per week langs te komen, want ja, eigen leven he. En dankbaarheid komt pas als ze zelf kinderen hebben. If you're lucky.
ALLES kan nog prima met kinderen. Je moet het willen. Je man, jij, jullie samen kunnen echt nog een leven hebben hoor.
LEEF! Met en zonder de kids.
En serieus, na 8 maanden pas weer sex?
Waarom vergeten veel vrouwen dat toch?
Kinderen worden groot he? Krijgen een eigen leven en vinden het straks al teveel om 1x per week langs te komen, want ja, eigen leven he. En dankbaarheid komt pas als ze zelf kinderen hebben. If you're lucky.
ALLES kan nog prima met kinderen. Je moet het willen. Je man, jij, jullie samen kunnen echt nog een leven hebben hoor.
LEEF! Met en zonder de kids.
En serieus, na 8 maanden pas weer sex?
zaterdag 10 december 2016 19:18
quote:Mietrot schreef op 10 december 2016 @ 18:38:
[...]
Man wil dan wel seks, maar alles er rond is hem te veel.
Een serieus gesprek, een knuffel, een gezellig etentje, ...
Dan zou ik zelf toch ook gaan spreken in termen van "klaarliggen".
En zou ik ook geen zin meer hebben, maar het puur voor hem doen.
Dat is toch niet gezegd?
Ik lees 2 mensen die door de omstandigheden moeilijk kunnen communiceren. Is dat zo abnormaal in een lange relatie? Ik heb het met man ook al meegemaakt dat het lijkt alsof elk gesprek in een ruzie eindigt, terwijl we normaal zo eensgezind zijn.
En wie zegt dat haar man niets doet? Wanneer je niet goed in je vel zit, zie je meestal enkel de negatieve kanten.
TO zit er even doorheen en ziet alles negatief. Ze wil even klagen. Dat is niet abnormaal, dat doen we allemaal wel eens. Meteen haar man als nietsnut wegzetten gaat niet veel oplossen.
[...]
Man wil dan wel seks, maar alles er rond is hem te veel.
Een serieus gesprek, een knuffel, een gezellig etentje, ...
Dan zou ik zelf toch ook gaan spreken in termen van "klaarliggen".
En zou ik ook geen zin meer hebben, maar het puur voor hem doen.
Dat is toch niet gezegd?
Ik lees 2 mensen die door de omstandigheden moeilijk kunnen communiceren. Is dat zo abnormaal in een lange relatie? Ik heb het met man ook al meegemaakt dat het lijkt alsof elk gesprek in een ruzie eindigt, terwijl we normaal zo eensgezind zijn.
En wie zegt dat haar man niets doet? Wanneer je niet goed in je vel zit, zie je meestal enkel de negatieve kanten.
TO zit er even doorheen en ziet alles negatief. Ze wil even klagen. Dat is niet abnormaal, dat doen we allemaal wel eens. Meteen haar man als nietsnut wegzetten gaat niet veel oplossen.
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
