Relaties
alle pijlers
Multiculturele relatie
vrijdag 20 maart 2009 om 15:48
Hallo,
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
zondag 22 maart 2009 om 14:05
Tijdens de ramadan zie ik mijn lief niet overdag (we wonen nog niet samen, als het goed is gaat dat einde van dit jaar gebeuren zodra zijn broer er weg is ). We zien elkaar dan savonds. En ook al zijn we nog niet getrouwd, het is niet zo dat we dan helemaal niets doen ofzo. Wat wel zo is, is dat we elkaar de laatste 10 dagen van de ramadan niet zien. Tja het kan op veel mensen overkomen als hypocriet maar zo zie ik het niet. Het is meten met 2 maten dat ben ik er mee eens, maar het is nou eenmaal zoals het is (ben zelf ook moslima trouwens).
Ook wij hebben discussies ja. Ik vraag meestal door waarom iets zo is, waar hij soms geirriteerd door kan raken omdat hij dan even "vergeet" dat ik in een heel andere cultuur ben opgegroeid dan hem. Dus ja, daarom zegt iedereen ook dat communicatie zo belangrijk is. Als je blijft praten dan begrijp je elkaar veel sneller. Niet iedere moslim is gelijk natuurlijk, dus het is echt verschillend per persoon hoe hij/zij dingen opvat en wil naleven.
Hoevaak spreken/zien jullie elkaar? Heb je het hier ook met hem over gehad over je bedenkingen en zorgen die je hebt of dingen waar je niet mee om weet te gaan?
Ook wij hebben discussies ja. Ik vraag meestal door waarom iets zo is, waar hij soms geirriteerd door kan raken omdat hij dan even "vergeet" dat ik in een heel andere cultuur ben opgegroeid dan hem. Dus ja, daarom zegt iedereen ook dat communicatie zo belangrijk is. Als je blijft praten dan begrijp je elkaar veel sneller. Niet iedere moslim is gelijk natuurlijk, dus het is echt verschillend per persoon hoe hij/zij dingen opvat en wil naleven.
Hoevaak spreken/zien jullie elkaar? Heb je het hier ook met hem over gehad over je bedenkingen en zorgen die je hebt of dingen waar je niet mee om weet te gaan?
zondag 22 maart 2009 om 17:21
quote:Connect schreef op 22 maart 2009 @ 12:49:
Leuk dat je reageert Hadea!Graag gedaan, leuk om iemand te treffen die ook een multi-cuilti relatie heeft.quote:Woonde jouw huidige vriend al in Nederland? Waren er geen zaken die jij in eerste instantie oncceptabel vond maar na verloop van tijd toch bent gaan accepteren? Je kunt waarschijnlijk alleen dat onderscheid maken als je weet of hij het waard is [...] hoe zie jij dat? hoe werkte dat bij jou? hadden jullie in het begin ook zoveel discussies?
Hoi Connect,
Ik denk dat onze uitgangssituatie wat anders was dan die van jullie. Mijn man woonde al jaren in Nederland toen wij iets kregen. Hij heeft veel Nederlandse vriendinnnen (platonisch), dus hij wist wel wat hij kon verwachten. Toen hij mij ontmoette speelde er ook nog iets met een Afrikaanse vrouw. Hij heeft toen bewust gekozen voor mij, een Europese vrouw.
Ik had vòòr hem een relatie gehad met een moslim die erg streng in de leer was. Die is uiteindelijk stuk gelopen op de verwachtingen die hij van mij had. Na die relatie ben ik me zelfstandig in de Islam gaan verdiepen, oa om zaken uit die relatie te kunnen plaatsen.
Lang verhaal kort: toen wij elkaar tegen kwamen, wisten we allebei enigszins welke issues er zouden kunnen gaan spelen. Zo gauw ik het vertrouwen had dat de issues van mijn ex niet de issues van mijn huidige vriend waren, kon ik er voor gaan. Mijn huidige vriend is bijvoorbeeld iemand die religie heel erg als privé ziet (voordeel van hier lang wonen, denk ik). Hij vindt dat iedereen zich alleen voor zichzelf tegenover God moet verantwoorden. Hij doet dus wat hij denkt dat goed is en laat mij mijn eigen verantwoording dragen. Dat uitgangspunt heeft heel erg meegespeeld in mijn vertrouwen dat we er wel uit zullen komen.
Dat wil niet zeggen dat we nergens meer tegenaan gelopen zijn. Er zijn nog steeds dingen die ik moeilijk vind. Die gaan trouwens meer over de Afrikaanse cultuur dan over de Islam. Maar het is het vertrouwen in onszelf en elkaar dat zorgt dat we tot nu toe overal uitgekomen zijn.
Ik geloof er namelijk niet in dat je alles vantevoren door kunt spreken. Zo hebben we nu een kind en uiteraard hebben we het er wel over gehad hoe hij de religieuze opvoeding voor zich zag. Maar je kunt niet de komende 18 jaar van je kind uit gaan stippelen (dat wilde mijn ex bijv wel). Zodra er een verschil van inzicht op ons pad komt, zullen we daarmee moeten omgaan.
quote:zijn jullie getrouwd?
Wij na 2 jaar islamitisch getrouwd.
Volgens mij heb ik hiermee je vragen beantwoord. Nu mijn vragen aan jou: Kun je hem en zijn religie in zijn waarde laten? Zelfs als jij sommige punten hypokriet of onlogisch vindt? Zijn er zaken waar je bang voor bent? Wat vind je lastige punten?
Leuk dat je reageert Hadea!Graag gedaan, leuk om iemand te treffen die ook een multi-cuilti relatie heeft.quote:Woonde jouw huidige vriend al in Nederland? Waren er geen zaken die jij in eerste instantie oncceptabel vond maar na verloop van tijd toch bent gaan accepteren? Je kunt waarschijnlijk alleen dat onderscheid maken als je weet of hij het waard is [...] hoe zie jij dat? hoe werkte dat bij jou? hadden jullie in het begin ook zoveel discussies?
Hoi Connect,
Ik denk dat onze uitgangssituatie wat anders was dan die van jullie. Mijn man woonde al jaren in Nederland toen wij iets kregen. Hij heeft veel Nederlandse vriendinnnen (platonisch), dus hij wist wel wat hij kon verwachten. Toen hij mij ontmoette speelde er ook nog iets met een Afrikaanse vrouw. Hij heeft toen bewust gekozen voor mij, een Europese vrouw.
Ik had vòòr hem een relatie gehad met een moslim die erg streng in de leer was. Die is uiteindelijk stuk gelopen op de verwachtingen die hij van mij had. Na die relatie ben ik me zelfstandig in de Islam gaan verdiepen, oa om zaken uit die relatie te kunnen plaatsen.
Lang verhaal kort: toen wij elkaar tegen kwamen, wisten we allebei enigszins welke issues er zouden kunnen gaan spelen. Zo gauw ik het vertrouwen had dat de issues van mijn ex niet de issues van mijn huidige vriend waren, kon ik er voor gaan. Mijn huidige vriend is bijvoorbeeld iemand die religie heel erg als privé ziet (voordeel van hier lang wonen, denk ik). Hij vindt dat iedereen zich alleen voor zichzelf tegenover God moet verantwoorden. Hij doet dus wat hij denkt dat goed is en laat mij mijn eigen verantwoording dragen. Dat uitgangspunt heeft heel erg meegespeeld in mijn vertrouwen dat we er wel uit zullen komen.
Dat wil niet zeggen dat we nergens meer tegenaan gelopen zijn. Er zijn nog steeds dingen die ik moeilijk vind. Die gaan trouwens meer over de Afrikaanse cultuur dan over de Islam. Maar het is het vertrouwen in onszelf en elkaar dat zorgt dat we tot nu toe overal uitgekomen zijn.
Ik geloof er namelijk niet in dat je alles vantevoren door kunt spreken. Zo hebben we nu een kind en uiteraard hebben we het er wel over gehad hoe hij de religieuze opvoeding voor zich zag. Maar je kunt niet de komende 18 jaar van je kind uit gaan stippelen (dat wilde mijn ex bijv wel). Zodra er een verschil van inzicht op ons pad komt, zullen we daarmee moeten omgaan.
quote:zijn jullie getrouwd?
Wij na 2 jaar islamitisch getrouwd.
Volgens mij heb ik hiermee je vragen beantwoord. Nu mijn vragen aan jou: Kun je hem en zijn religie in zijn waarde laten? Zelfs als jij sommige punten hypokriet of onlogisch vindt? Zijn er zaken waar je bang voor bent? Wat vind je lastige punten?
zondag 22 maart 2009 om 17:26
Nooit gehoord dat de laatste 10 nachten het 'belangrijkst' zijn. Weer wat geleerd. Het lijkt me dat als je bij zijn ouders en/of andere familie wordt uitgenodigd tijdens de feestdagen, maar eigenlijk ook voor de avondmaaltijden tijdens de Ramadan, dat je dan pas echt geaccepteerd wordt in de familie. Is dus bij jou duidelijk wel het geval. Ben jij moslima geworden door/voor /ivm je vriend of al eerder?
zondag 22 maart 2009 om 17:54
Hee Hadea! Volgens mij hebben wij elkaar via het forum vorig jaar ook een aantal keren gesproken. Ik ging voor het eerst met mijn west-afrikaanse lief op vakantie naar Afrika. Helemaal met de auto. En jij leerde me toen 'ik hou van jou' in zijn taal (was overigens net de verkeerde taal, er zijn zoveel varianten, maar hij begreep wat ik wou zeggen haha).
Wij zijn nu ruim een jaar bij elkaar en hebben nog steeds een heel gelukkige latrelatie.
Hij is overigens niet echt met zijn geloof bezig. In Afrika iets meer dan in Nederland, daar ging hij wel met zijn familie mee naar de moskee en af en toe bidden. Maar toen we na twee weken Mauritanië (alcohol verboden) naar Senegal gingen, genoot hij weer van een koud biertje op een terrasje.
Dat hij geen 'actieve moslim' is, maakt onze multiculti relatie misschien wel wat makkelijker.
Wij zijn nu ruim een jaar bij elkaar en hebben nog steeds een heel gelukkige latrelatie.
Hij is overigens niet echt met zijn geloof bezig. In Afrika iets meer dan in Nederland, daar ging hij wel met zijn familie mee naar de moskee en af en toe bidden. Maar toen we na twee weken Mauritanië (alcohol verboden) naar Senegal gingen, genoot hij weer van een koud biertje op een terrasje.
Dat hij geen 'actieve moslim' is, maakt onze multiculti relatie misschien wel wat makkelijker.
zondag 22 maart 2009 om 19:56
Hoi Alice,
Ja leuk dat we elkaar hier weer tegen komen. Ik heb je blog nog met veel plezier gelezen. Erg herkenbaar, dat attaye drinken overal. Leuk om te lezen dat jullie nog zo gelukkig zijn samen.
Ik weet niet of het de religie is die de relatie moeilijk maakt. Ik ervaar het in elk geval niet als een struikelblok. Moet erbij zeggen dat de Westafrikaanse Islam wel een aardig relaxte variant is. Geen idee hoe dat in Soedan is, weet helemaal niets van dat land en de cultuur. Dus ben wel benieuwd Connect, wat jij tot nu toe al geleerd hebt
Ja leuk dat we elkaar hier weer tegen komen. Ik heb je blog nog met veel plezier gelezen. Erg herkenbaar, dat attaye drinken overal. Leuk om te lezen dat jullie nog zo gelukkig zijn samen.
Ik weet niet of het de religie is die de relatie moeilijk maakt. Ik ervaar het in elk geval niet als een struikelblok. Moet erbij zeggen dat de Westafrikaanse Islam wel een aardig relaxte variant is. Geen idee hoe dat in Soedan is, weet helemaal niets van dat land en de cultuur. Dus ben wel benieuwd Connect, wat jij tot nu toe al geleerd hebt
zondag 22 maart 2009 om 22:58
quote:hadea1 schreef op 22 maart 2009 @ 17:21:
[...]
Volgens mij heb ik hiermee je vragen beantwoord. Nu mijn vragen aan jou: Kun je hem en zijn religie in zijn waarde laten? Zelfs als jij sommige punten hypokriet of onlogisch vindt? Zijn er zaken waar je bang voor bent? Wat vind je lastige punten?
Dat is nu precies wat ik ben aan het uitzoeken voor mezelf: kan ik hem in zijn waarde laten waar hij in gelooft of ga ik niet de hele tijd zijn standpunten over de Koran zitten bediscussieren. Ik ben nl wel iemand die het moeilijk vindt dat hij dus van die hypocriete gedachten heeft over bv de Ramadan periode. Aan de andere kant legt hij mij niks op. Hij heeft het nooit uit zichzelf over de Islam en probeert mij ook niet te overtuigen van iets.
Waar ik heel bang voor ben: Hij heeft bv tegen me heeft gezegd dat als het een heel groot issue is om de kinderen automatisch moslim te laten worden, dan zou hij dan wel instemmen met het neutraal laten zijn van de kinderen zodat ze later zelf een keuze kunnen maken. Echter, een par weken later roept hij wel dat zijn grootste droom is een goede man zijn (lees:goede moslim). Waar ik dus bang voor ben is dat die begripvolle man straks alles gaat terugdraaien en heel star gat worden in zijn opvattingen. dat als ik met een dikke buik zit en zijn ouders roepen dat t kind perse moslim moet worden, mij hetzelfde als Elmervrouw staat te gebeuren. dat hij, zodra we samenwonen ineens wel verwacht dat ik alleen de huisvrouw speel.. Ook weten zijn ouders nog van niks en dat gaat voorlopig denk ik ook nog niet gebeuren. In Soedan is men nl heel streng en worden dit soort relaties niet geaccepteerd. Hij heeft letterlijk gezegd dat hij wacht op een goed moment om het te vertellen want "hier praat men niet zo snel over". Dus ook de rol van de ouders vind ik eng. Wie zegt niet dat als zijn ouders het er niet mee eens zijn, hij hun gehoorzamt? Maar dat is iets wat ik nog een beetje moet uitzoeken. Ik heb het in het begin dus wel een keer gevraagd wat zijn ouders ervan zouden vinden als hij met een niet-gelovig meisje aan zou komen en dat was toen geen probleem, als ze maar goed voor hem was.. Maar goed, omdat je zovaak hoort dat er in het begin vanalles rooskleuriger wordt voorgesteld, ben ik wel bang ja. Herken je dat?
[...]
Volgens mij heb ik hiermee je vragen beantwoord. Nu mijn vragen aan jou: Kun je hem en zijn religie in zijn waarde laten? Zelfs als jij sommige punten hypokriet of onlogisch vindt? Zijn er zaken waar je bang voor bent? Wat vind je lastige punten?
Dat is nu precies wat ik ben aan het uitzoeken voor mezelf: kan ik hem in zijn waarde laten waar hij in gelooft of ga ik niet de hele tijd zijn standpunten over de Koran zitten bediscussieren. Ik ben nl wel iemand die het moeilijk vindt dat hij dus van die hypocriete gedachten heeft over bv de Ramadan periode. Aan de andere kant legt hij mij niks op. Hij heeft het nooit uit zichzelf over de Islam en probeert mij ook niet te overtuigen van iets.
Waar ik heel bang voor ben: Hij heeft bv tegen me heeft gezegd dat als het een heel groot issue is om de kinderen automatisch moslim te laten worden, dan zou hij dan wel instemmen met het neutraal laten zijn van de kinderen zodat ze later zelf een keuze kunnen maken. Echter, een par weken later roept hij wel dat zijn grootste droom is een goede man zijn (lees:goede moslim). Waar ik dus bang voor ben is dat die begripvolle man straks alles gaat terugdraaien en heel star gat worden in zijn opvattingen. dat als ik met een dikke buik zit en zijn ouders roepen dat t kind perse moslim moet worden, mij hetzelfde als Elmervrouw staat te gebeuren. dat hij, zodra we samenwonen ineens wel verwacht dat ik alleen de huisvrouw speel.. Ook weten zijn ouders nog van niks en dat gaat voorlopig denk ik ook nog niet gebeuren. In Soedan is men nl heel streng en worden dit soort relaties niet geaccepteerd. Hij heeft letterlijk gezegd dat hij wacht op een goed moment om het te vertellen want "hier praat men niet zo snel over". Dus ook de rol van de ouders vind ik eng. Wie zegt niet dat als zijn ouders het er niet mee eens zijn, hij hun gehoorzamt? Maar dat is iets wat ik nog een beetje moet uitzoeken. Ik heb het in het begin dus wel een keer gevraagd wat zijn ouders ervan zouden vinden als hij met een niet-gelovig meisje aan zou komen en dat was toen geen probleem, als ze maar goed voor hem was.. Maar goed, omdat je zovaak hoort dat er in het begin vanalles rooskleuriger wordt voorgesteld, ben ik wel bang ja. Herken je dat?
zondag 22 maart 2009 om 23:30
Het zal projectie zijn van mijn kant, ik zeg 't maar vast.
Connect, je schijft heel duidelijk waar je moeite mee hebt: dat hypocriete gedrag. Zelf heb ik het van dichtbij meegemaakt: vijf keer per dag bidden of standaard meedoen met de Ramadan maar ondertussen.....Hier hoeft overigens niet iets mis mee te zijn als jij er geen problemen mee hebt en dat heb je wel. En in mijn ogen terecht.
HIj roept dat het zijn droom is om een goede man (lees: moslim) te worden. Denk jij dit? Heeft hij dit bevestigd? Een goede moslim worden kan van alles betekenen. Het probleem namelijk met de islam (vind ik) is dat je NOOIT aan alle eisen/verplichtingen kunt voldoen. Voordeel van de islam is weer dat dat beaamd wordt en je eigenlijk alleen maar moet streven naar je beste kunnen en handelen. Alleen leest niet iedereen dat op die manier en zul je mensen treffen die dat ideaal altijd zullen nastreven. Is je vriend uit het de laatste categorie? Gezin is ONTZETTEND belangrijk binnen de islam (in welk geloof niet) en daar zijn regels en richtlijnen voor. Je kinderen zijn dan volgens de overtuigingen van je man automatisch moslim. Moslim zijn staat nergens geregistreerd maar is een geestelijke kwestie.
Het dilemma Connect, is dat je pas zeker weet of hij de kinderen inderdaad 'neutraal' op zal willen voeden wanneer ze er zijn. Voor die tijd is alles nog in de gloria. Niet dat hij dit bewust verzwijgt of jou nu een loer draait, hij zal vast overtuigd zijn van wat hij nu allemaal zegt. Het probleem met kinderen krijgen is dat er dan pas (met nadruk op 'dan pas') gevoelens vrijkomen waarvan je niet wist dat je die had. Zou ook voor hem kunnen gelden. No clue.
Wat ook vaak zo is, is dat hoe ouder mensen worden (zie het heel veel in mijn omgeving) des te meer ze teruggrijpen naar hun roots. Hoeft ook weer niet op hem van toepassing te zijn. Ik geef je alleen wat extra informatie mee waar je misschien wat aan hebt of jou helpt de relatie in perspectief te plaatsen.
Verliefd zijn is leuk. Maar het is niet leuk als je op zoek moet gaan naar landmijnen.
Connect, je schijft heel duidelijk waar je moeite mee hebt: dat hypocriete gedrag. Zelf heb ik het van dichtbij meegemaakt: vijf keer per dag bidden of standaard meedoen met de Ramadan maar ondertussen.....Hier hoeft overigens niet iets mis mee te zijn als jij er geen problemen mee hebt en dat heb je wel. En in mijn ogen terecht.
HIj roept dat het zijn droom is om een goede man (lees: moslim) te worden. Denk jij dit? Heeft hij dit bevestigd? Een goede moslim worden kan van alles betekenen. Het probleem namelijk met de islam (vind ik) is dat je NOOIT aan alle eisen/verplichtingen kunt voldoen. Voordeel van de islam is weer dat dat beaamd wordt en je eigenlijk alleen maar moet streven naar je beste kunnen en handelen. Alleen leest niet iedereen dat op die manier en zul je mensen treffen die dat ideaal altijd zullen nastreven. Is je vriend uit het de laatste categorie? Gezin is ONTZETTEND belangrijk binnen de islam (in welk geloof niet) en daar zijn regels en richtlijnen voor. Je kinderen zijn dan volgens de overtuigingen van je man automatisch moslim. Moslim zijn staat nergens geregistreerd maar is een geestelijke kwestie.
Het dilemma Connect, is dat je pas zeker weet of hij de kinderen inderdaad 'neutraal' op zal willen voeden wanneer ze er zijn. Voor die tijd is alles nog in de gloria. Niet dat hij dit bewust verzwijgt of jou nu een loer draait, hij zal vast overtuigd zijn van wat hij nu allemaal zegt. Het probleem met kinderen krijgen is dat er dan pas (met nadruk op 'dan pas') gevoelens vrijkomen waarvan je niet wist dat je die had. Zou ook voor hem kunnen gelden. No clue.
Wat ook vaak zo is, is dat hoe ouder mensen worden (zie het heel veel in mijn omgeving) des te meer ze teruggrijpen naar hun roots. Hoeft ook weer niet op hem van toepassing te zijn. Ik geef je alleen wat extra informatie mee waar je misschien wat aan hebt of jou helpt de relatie in perspectief te plaatsen.
Verliefd zijn is leuk. Maar het is niet leuk als je op zoek moet gaan naar landmijnen.
zondag 22 maart 2009 om 23:33
Fleurtje, we kennen elkaar nog geen 2 maanden en hebben elkaar in deze 2 maanden 3 keer gezien..(wel een lang weekend) Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik twijfels heb of dit wel goed kan gaan en hij heeft dat uiteraard ook. Wij hebben nog zoveel te bespreken, hoe wel we elkaar iedere dag bellen. Hij heeft mij echt niet voor "erbij", dan zou hij niet een relatie aangan met iemand 700 km verderop..
maandag 23 maart 2009 om 09:03
quote:siensien schreef op 22 maart 2009 @ 17:26:
Nooit gehoord dat de laatste 10 nachten het 'belangrijkst' zijn. Weer wat geleerd. Het lijkt me dat als je bij zijn ouders en/of andere familie wordt uitgenodigd tijdens de feestdagen, maar eigenlijk ook voor de avondmaaltijden tijdens de Ramadan, dat je dan pas echt geaccepteerd wordt in de familie. Is dus bij jou duidelijk wel het geval. Ben jij moslima geworden door/voor /ivm je vriend of al eerder?
Nou ja, ik eet er genoeg savonds, en tijdens het suikerfeest word ik ook uitgenodigd. Ik zie dat niet als " echt geaccepteerd worden ". Dat je dan eerst uitgenodigd moet worden, en dan pas er bij hoort zeg maar. Maar goed, ik word dus niet 'verborgen' godzijdank, en ik kan gewoon komen en gaan bij mijn schoonfam hier wanneer ik wil. Zijn ouders wonen in maroc, die ga ik dit jaar ontmoeten (elkaar alleen van foto's gezien en mijn schoonmoeder aan de telefoon 'gesproken').
Maar ik ben moslima door hem geworden ja. Niet voor hem, dan zou het niets betekenen. Je moet wel zelf de volle overtuiging hebben dat dit de religie is die je aanspreekt, bij je past en die je na wilt leven omdat het je interesseert. Anders hoeft het niet.
@ Connect: Ik weet natuurlijk niet hoe het er in Sudan aan toe gaat, en hoe de familiebanden daar zijn (ja; hecht, dat is 1 ding wat zeker is) maar als ik lees dat hij het nog niet aan zijn ouders kan (wil?) vertellen omdat dat gevoelig ligt en men er niet over praat dan gaan bij mij al een paar alarmbellen rinkelen (hoeft natuurlijk niets te betekenen, maar dit is mijn persoonlijke mening). In de Marokkaanse gemeenschap bespreekt men ook absoluut niet met de familie hoe de relatie is.
Maar zeggen dat hij met een vrouw samen is, waar hij gek op is en waar het goed bij voelt dat is toch wel het minste wat hij kan doen. Althans zo heb ik het ervaren, en gelukkig heeft mijn lief wel meteen aan iedereen verteld dat hij met mij samen is.
Je weet nooit of een moslim man strenger zal worden naar zijn geloof toe of niet. Zoals al eerder hier is gezegd, weet je dit pas wanneer er ook daadwerkelijk kinderen in het spel komen/zijn. Ik weet dat ook niet. We hebben dan wel grootendeels dezelfde opvattingen, maar je weet nooit later hoe het in de praktijk zal gaan. Dat is gewoon iets waar je niet nu al plannen over kunt maken.
Ik denk echt dat jullie een hoop moeten bespreken. En zou het voor je eigen gemoedsrust niet een stuk fijner zijn om elkaars familie te laten weten dat jullie een koppel zijn? Of ben je misschien zelf een beetje "bang" dat het fout kan lopen omdat het nog zo pril is en daarom nog niets hebt gezegd?
Nooit gehoord dat de laatste 10 nachten het 'belangrijkst' zijn. Weer wat geleerd. Het lijkt me dat als je bij zijn ouders en/of andere familie wordt uitgenodigd tijdens de feestdagen, maar eigenlijk ook voor de avondmaaltijden tijdens de Ramadan, dat je dan pas echt geaccepteerd wordt in de familie. Is dus bij jou duidelijk wel het geval. Ben jij moslima geworden door/voor /ivm je vriend of al eerder?
Nou ja, ik eet er genoeg savonds, en tijdens het suikerfeest word ik ook uitgenodigd. Ik zie dat niet als " echt geaccepteerd worden ". Dat je dan eerst uitgenodigd moet worden, en dan pas er bij hoort zeg maar. Maar goed, ik word dus niet 'verborgen' godzijdank, en ik kan gewoon komen en gaan bij mijn schoonfam hier wanneer ik wil. Zijn ouders wonen in maroc, die ga ik dit jaar ontmoeten (elkaar alleen van foto's gezien en mijn schoonmoeder aan de telefoon 'gesproken').
Maar ik ben moslima door hem geworden ja. Niet voor hem, dan zou het niets betekenen. Je moet wel zelf de volle overtuiging hebben dat dit de religie is die je aanspreekt, bij je past en die je na wilt leven omdat het je interesseert. Anders hoeft het niet.
@ Connect: Ik weet natuurlijk niet hoe het er in Sudan aan toe gaat, en hoe de familiebanden daar zijn (ja; hecht, dat is 1 ding wat zeker is) maar als ik lees dat hij het nog niet aan zijn ouders kan (wil?) vertellen omdat dat gevoelig ligt en men er niet over praat dan gaan bij mij al een paar alarmbellen rinkelen (hoeft natuurlijk niets te betekenen, maar dit is mijn persoonlijke mening). In de Marokkaanse gemeenschap bespreekt men ook absoluut niet met de familie hoe de relatie is.
Maar zeggen dat hij met een vrouw samen is, waar hij gek op is en waar het goed bij voelt dat is toch wel het minste wat hij kan doen. Althans zo heb ik het ervaren, en gelukkig heeft mijn lief wel meteen aan iedereen verteld dat hij met mij samen is.
Je weet nooit of een moslim man strenger zal worden naar zijn geloof toe of niet. Zoals al eerder hier is gezegd, weet je dit pas wanneer er ook daadwerkelijk kinderen in het spel komen/zijn. Ik weet dat ook niet. We hebben dan wel grootendeels dezelfde opvattingen, maar je weet nooit later hoe het in de praktijk zal gaan. Dat is gewoon iets waar je niet nu al plannen over kunt maken.
Ik denk echt dat jullie een hoop moeten bespreken. En zou het voor je eigen gemoedsrust niet een stuk fijner zijn om elkaars familie te laten weten dat jullie een koppel zijn? Of ben je misschien zelf een beetje "bang" dat het fout kan lopen omdat het nog zo pril is en daarom nog niets hebt gezegd?
maandag 23 maart 2009 om 13:54
quote:Sunshine_S schreef op 20 maart 2009 @ 21:50:
@ Nymeria: Je hebt het, zoals altijd, weer mooi verwoord. Maar er zijn lang niet zoveel (in dit geval Marokkaanse) moslim mannen die zo 'makkelijk' die overstap kunnen maken. Jij en Mother bijvoorbeeld hebben vrij open minded mannen. Die vind je niet snel, echt niet. En het is alleen maar goed dat die er wel zijn, en dat je ook eindelijk een concrete voorbeelden kunt lezen dat het wel mogelijk is dus
Hallo allemaal, zie ik ineens mijn naam bij dit topic staan!!!
@TO: Mijn man (moslim) en ik (christen) zijn dit jaar 11 jaar getrouwd. Het klopt wat Sunshine_S schrijft. Onze kinderen worden gemengd opgevoed. Ik ga hier niet schrijven dat het makkelijk is maar the key is veel praten.
Nadat mijn man en ik kinderen hebben gekregen is mijn man strenger geworden in het geloof. Dus geen varkenvlees, eet ik
ook bijna nooit, geen alcohol, ik drink zelf ook niet, alleen halal vlees eten en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kijk het ligt eraan hoe je hier mee omgaat, wij hebben er wel
een goede weg in gevonden.
Nou ik ga weer verder...;-]
@ Nymeria: Je hebt het, zoals altijd, weer mooi verwoord. Maar er zijn lang niet zoveel (in dit geval Marokkaanse) moslim mannen die zo 'makkelijk' die overstap kunnen maken. Jij en Mother bijvoorbeeld hebben vrij open minded mannen. Die vind je niet snel, echt niet. En het is alleen maar goed dat die er wel zijn, en dat je ook eindelijk een concrete voorbeelden kunt lezen dat het wel mogelijk is dus
Hallo allemaal, zie ik ineens mijn naam bij dit topic staan!!!
@TO: Mijn man (moslim) en ik (christen) zijn dit jaar 11 jaar getrouwd. Het klopt wat Sunshine_S schrijft. Onze kinderen worden gemengd opgevoed. Ik ga hier niet schrijven dat het makkelijk is maar the key is veel praten.
Nadat mijn man en ik kinderen hebben gekregen is mijn man strenger geworden in het geloof. Dus geen varkenvlees, eet ik
ook bijna nooit, geen alcohol, ik drink zelf ook niet, alleen halal vlees eten en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kijk het ligt eraan hoe je hier mee omgaat, wij hebben er wel
een goede weg in gevonden.
Nou ik ga weer verder...;-]
I do not stop when I am tired, I stop when I am done
maandag 23 maart 2009 om 13:59
quote:Mother2009 schreef op 23 maart 2009 @ 13:54:
[...]
Hallo allemaal, zie ik ineens mijn naam bij dit topic staan!!!
@TO: Mijn man (moslim) en ik (christen) zijn dit jaar 11 jaar getrouwd. Het klopt wat Sunshine_S schrijft. Onze kinderen worden gemengd opgevoed. Ik ga hier niet schrijven dat het makkelijk is maar the key is veel praten.
Nadat mijn man en ik kinderen hebben gekregen is mijn man strenger geworden in het geloof. Dus geen varkenvlees, eet ik
ook bijna nooit, geen alcohol, ik drink zelf ook niet, alleen halal vlees eten en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kijk het ligt eraan hoe je hier mee omgaat, wij hebben er wel
een goede weg in gevonden.
Jij hebt je onderdanig gemaakt aan zijn eisenpakket dus...
Of wat doet hij voor jou?
[...]
Hallo allemaal, zie ik ineens mijn naam bij dit topic staan!!!
@TO: Mijn man (moslim) en ik (christen) zijn dit jaar 11 jaar getrouwd. Het klopt wat Sunshine_S schrijft. Onze kinderen worden gemengd opgevoed. Ik ga hier niet schrijven dat het makkelijk is maar the key is veel praten.
Nadat mijn man en ik kinderen hebben gekregen is mijn man strenger geworden in het geloof. Dus geen varkenvlees, eet ik
ook bijna nooit, geen alcohol, ik drink zelf ook niet, alleen halal vlees eten en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kijk het ligt eraan hoe je hier mee omgaat, wij hebben er wel
een goede weg in gevonden.
Jij hebt je onderdanig gemaakt aan zijn eisenpakket dus...
Of wat doet hij voor jou?
maandag 23 maart 2009 om 14:16
Aaaah ik dacht dat hij misschien Spaans zou zijn vanwege je avatar. Helaas pindakaas.
Ik denk niet dat het er om gaat of hij moslim / hindoe / christen / atheist of whatever is, maar hoe hij in het leven staat. Ikzelf ben katholiek maar denk totaal niet zoals de paus, en juist wél zoals mijn islamitische vriendin, mijn atheistische vrienden, etc.
Ikzelf zou niet kunnen leven met iemand die God een onzinnig verzinsel voor idioten vindt, bijvoorbeeld, terwijl ik in het dagelijks leven helemaal niet zoveel met geloof bezig ben (vooral in mijn hoofd).
Als je over de belangrijke dingen in het leven hetzelfde denkt, dan komt het met de rest ook wel goed denk ik. Als je het over die belangrijke dingen al niet eens kan worden, dan kan je er beter niet aan beginnen, denk ik.
Ik denk niet dat het er om gaat of hij moslim / hindoe / christen / atheist of whatever is, maar hoe hij in het leven staat. Ikzelf ben katholiek maar denk totaal niet zoals de paus, en juist wél zoals mijn islamitische vriendin, mijn atheistische vrienden, etc.
Ikzelf zou niet kunnen leven met iemand die God een onzinnig verzinsel voor idioten vindt, bijvoorbeeld, terwijl ik in het dagelijks leven helemaal niet zoveel met geloof bezig ben (vooral in mijn hoofd).
Als je over de belangrijke dingen in het leven hetzelfde denkt, dan komt het met de rest ook wel goed denk ik. Als je het over die belangrijke dingen al niet eens kan worden, dan kan je er beter niet aan beginnen, denk ik.
maandag 23 maart 2009 om 14:18
quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 13:59:
[...]
Jij hebt je onderdanig gemaakt aan zijn eisenpakket dus...
Of wat doet hij voor jou?
Onderdaning? O noem je dat tegenwoordig zo!!!
Wat hij voor mij doet? Hij zoent lekker, maakt het huis schoon, kookt elke dag, haalt de kinderen op van school, zo kan ik nog wel even doorgaan.
[...]
Jij hebt je onderdanig gemaakt aan zijn eisenpakket dus...
Of wat doet hij voor jou?
Onderdaning? O noem je dat tegenwoordig zo!!!
Wat hij voor mij doet? Hij zoent lekker, maakt het huis schoon, kookt elke dag, haalt de kinderen op van school, zo kan ik nog wel even doorgaan.
I do not stop when I am tired, I stop when I am done
maandag 23 maart 2009 om 14:22
maandag 23 maart 2009 om 14:25
@ Elninjoo: Dus zonder de andere kant te kennen van het verhaal van Mother, en omdat zij geen varkensvlees eet (althans niet veel) en niet drinkt (misschien wel omdat ze dat niet lekker vindt?) en altijd thuis halal eet en de kids ook, is zij onderdanig aan haar man?
sorry hoor maar hoe kom je er toch op?
Ik pas me ook veel meer aan dan dat ik ooit gedaan heb aan een man, maar het is maar hoe je er zelf mee om gaat. Ik draag geen hoofddoek (zal ik nooit doen ook), ik eet geen varkensvlees, ik bid maar af en toe, en ik eet niet altijd 100% van de tijd halal. Dus dan zou ik ook onderdanig zijn?
Mja noem het hoe je het noemen wilt, maar als je een vrouw met een eigen wil bent en jezelf niet kwijtraakt in je relatie dan geef je met liefde wat dingen op. Met mate natuurlijk, maar denk toch wel dat iedere vrouw zelf haar grenzen kan stellen
sorry hoor maar hoe kom je er toch op?
Ik pas me ook veel meer aan dan dat ik ooit gedaan heb aan een man, maar het is maar hoe je er zelf mee om gaat. Ik draag geen hoofddoek (zal ik nooit doen ook), ik eet geen varkensvlees, ik bid maar af en toe, en ik eet niet altijd 100% van de tijd halal. Dus dan zou ik ook onderdanig zijn?
Mja noem het hoe je het noemen wilt, maar als je een vrouw met een eigen wil bent en jezelf niet kwijtraakt in je relatie dan geef je met liefde wat dingen op. Met mate natuurlijk, maar denk toch wel dat iedere vrouw zelf haar grenzen kan stellen
maandag 23 maart 2009 om 14:31
Je hoeft mij niet te antwoorden, maar voor jezelf, hij is pas drie maanden weg uit Soedan en in Spanje (geen papieren....), is hij opgegroeid in een stad of op het platteland, heeft hij een studie gedaan, heeft hij weleens eerder gereisd, wat doet hij nu (even heel generaliserend, verkoopt hij illegaal gebrande cdtjes op de Puerta del Sol, of is hij cardioloog)? Ik denk dat die dingen ook belangrijk zijn.
Elk mens is een individu en het feit dat hij een Afrikaanse moslim is zegt (mij) niet zoveel, als ik jou was zou ik wel willen weten hoe zijn leven er tot nu toe uit ziet, wat voor verwachtingen hij heeft van de toekomst, hoe hij dat waar wil gaan maken, hoe staat hij in het leven, hoe reageert hij op dingen (homoseksualiteit, grofgebekte vrouwen, ik noem maar wat), etc. Daaruit kan je denk ik meer afleiden.
Elk mens is een individu en het feit dat hij een Afrikaanse moslim is zegt (mij) niet zoveel, als ik jou was zou ik wel willen weten hoe zijn leven er tot nu toe uit ziet, wat voor verwachtingen hij heeft van de toekomst, hoe hij dat waar wil gaan maken, hoe staat hij in het leven, hoe reageert hij op dingen (homoseksualiteit, grofgebekte vrouwen, ik noem maar wat), etc. Daaruit kan je denk ik meer afleiden.
