Relaties
alle pijlers
Na lang twijfelen, hak ik de knoop door! Scheiden..
dinsdag 21 april 2009 om 15:50
Zoals mijn titel al aangeeft hak ik nu, na lang twijfelen de knoop door!
Ik ben inmiddels 4 jaar getrouwd en mijn (nu nog) man is echt een schat van een vent. Hij doet werkelijk waar alles voor me en houdt van me. Maar toch voel ik me ergens niet op mijn gemak. De spanning is er enigzins af en ik heb het gevoel dat ik meer op mezelf wil zijn. Uiteraard hebben we het hier meerdere malen over gehad en heb ik de ruimte gekregen, maar voor mij gaat het gewoon niet meer.
Ik ben blij dat ik me ertoe kan zetten om werkelijk te scheiden en er valt een last van mijn schouders. Het doet me alleen zeer om mijn man zo machteloos te zien.. die wilt mij niet kwijt.,
Ik ben bang dat ik een tijd tegemoed ga die af en toe hartstikke moeilijk zou zijn, maar ik ga ervoor en kom hier sterker uit dan ik ooit ben geweest!
Ik ben inmiddels 4 jaar getrouwd en mijn (nu nog) man is echt een schat van een vent. Hij doet werkelijk waar alles voor me en houdt van me. Maar toch voel ik me ergens niet op mijn gemak. De spanning is er enigzins af en ik heb het gevoel dat ik meer op mezelf wil zijn. Uiteraard hebben we het hier meerdere malen over gehad en heb ik de ruimte gekregen, maar voor mij gaat het gewoon niet meer.
Ik ben blij dat ik me ertoe kan zetten om werkelijk te scheiden en er valt een last van mijn schouders. Het doet me alleen zeer om mijn man zo machteloos te zien.. die wilt mij niet kwijt.,
Ik ben bang dat ik een tijd tegemoed ga die af en toe hartstikke moeilijk zou zijn, maar ik ga ervoor en kom hier sterker uit dan ik ooit ben geweest!
dinsdag 21 april 2009 om 19:37
Ik krijg er plaatsvervangende behoefte van om me te verdedigen!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
dinsdag 21 april 2009 om 19:41
quote:Kapara schreef op 21 april 2009 @ 19:37:
Ik krijg er plaatsvervangende behoefte van om me te verdedigen!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
Ik krijg er plaatsvervangende behoefte van om me te verdedigen!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
dinsdag 21 april 2009 om 20:07
quote:plompiedom schreef op 21 april 2009 @ 17:56:
[...]
Typisch vrouwelijke opmerking ,noemen ze dit steken onder water? De vraagstelling had kunnen zijn : Hoe weet jij dat je er sterker uitkomt ,welke verwachtingen heb je ?
De vraag had kunnen zijn "hoe bedoel je die opmerking".
TO geeft in haar stuk helemaal niet aan dat ze er met "ons" over wil praten. Ze heeft er lang over nagedacht, de knoop doorgehakt, ze voelt zich opgelucht en denkt dat ze er sterker uit komt. Dat is alles. Ik hoef haar geen vragen meer te stellen, dat zou hooguit verwarring kunnen scheppen. Het lijkt me oprecht prettig als je op zo'n zekere manier uit elkaar gaat. Bij de meesten gaat het wel met een hoop twijfel en / of verdriet gepaard.
En ja, ik geloof oprecht dat ze het meent.
[...]
Typisch vrouwelijke opmerking ,noemen ze dit steken onder water? De vraagstelling had kunnen zijn : Hoe weet jij dat je er sterker uitkomt ,welke verwachtingen heb je ?
De vraag had kunnen zijn "hoe bedoel je die opmerking".
TO geeft in haar stuk helemaal niet aan dat ze er met "ons" over wil praten. Ze heeft er lang over nagedacht, de knoop doorgehakt, ze voelt zich opgelucht en denkt dat ze er sterker uit komt. Dat is alles. Ik hoef haar geen vragen meer te stellen, dat zou hooguit verwarring kunnen scheppen. Het lijkt me oprecht prettig als je op zo'n zekere manier uit elkaar gaat. Bij de meesten gaat het wel met een hoop twijfel en / of verdriet gepaard.
En ja, ik geloof oprecht dat ze het meent.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 21 april 2009 om 22:01
quote:Alinaolga schreef op 21 april 2009 @ 15:50:
Zoals mijn titel al aangeeft hak ik nu, na lang twijfelen de knoop door!
Ik ben inmiddels 4 jaar getrouwd en mijn (nu nog) man is echt een schat van een vent. Hij doet werkelijk waar alles voor me en houdt van me. Maar toch voel ik me ergens niet op mijn gemak. De spanning is er enigzins af en ik heb het gevoel dat ik meer op mezelf wil zijn. Uiteraard hebben we het hier meerdere malen over gehad en heb ik de ruimte gekregen, maar voor mij gaat het gewoon niet meer.
Ik ben blij dat ik me ertoe kan zetten om werkelijk te scheiden en er valt een last van mijn schouders. Het doet me alleen zeer om mijn man zo machteloos te zien.. die wilt mij niet kwijt.,
Ik ben bang dat ik een tijd tegemoed ga die af en toe hartstikke moeilijk zou zijn, maar ik ga ervoor en kom hier sterker uit dan ik ooit ben geweest!Ga je echt alleen om die redenen scheiden? Ik kan het bijna niet geloven.....
Zoals mijn titel al aangeeft hak ik nu, na lang twijfelen de knoop door!
Ik ben inmiddels 4 jaar getrouwd en mijn (nu nog) man is echt een schat van een vent. Hij doet werkelijk waar alles voor me en houdt van me. Maar toch voel ik me ergens niet op mijn gemak. De spanning is er enigzins af en ik heb het gevoel dat ik meer op mezelf wil zijn. Uiteraard hebben we het hier meerdere malen over gehad en heb ik de ruimte gekregen, maar voor mij gaat het gewoon niet meer.
Ik ben blij dat ik me ertoe kan zetten om werkelijk te scheiden en er valt een last van mijn schouders. Het doet me alleen zeer om mijn man zo machteloos te zien.. die wilt mij niet kwijt.,
Ik ben bang dat ik een tijd tegemoed ga die af en toe hartstikke moeilijk zou zijn, maar ik ga ervoor en kom hier sterker uit dan ik ooit ben geweest!Ga je echt alleen om die redenen scheiden? Ik kan het bijna niet geloven.....
dinsdag 21 april 2009 om 22:26
Ik neem aan dat je meer redenen hebt dan je hier genoemd hebt en dat je er al langer mee bezig bent. Scheiden doet niemand voor de lol. Het is een ingrijpend en pijnlijk proces, voor alle betrokkenen. Heb je alles geprobeerd? Is het op? Jijzelf weet alleen wat wel en niet goed is, wat voor jou de beste keuze is.
donderdag 23 april 2009 om 11:29
quote:Kapara schreef op 21 april 2009 @ 19:37:
Ik krijg er plaatsvervangende behoefte van om me te verdedigen!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
HOI ALLEMAAL,
Heb even geen tijd gehad om te kunnen reageren omdat ik daadwerkelijk met stap 1 begonnen ben. Weggaan...
Nu is het zo dat ik in het buitenland woon en met een buitenlandse man getrouwd ben. We werkten samen in hetzelfde bedrijf, heb 2 dagen terug mijn ontslag ingedient en zit nu alleen thuis in ons appartement. Het is enorm moeilijk. Het doet meer pijn dan ik verwacht had, hoofdzakelijk om het feit dat mijn man er zo erg onder lijdt. Maar goed, om uit medelijden bij iemand te blijven lijkt me geen goed plan. Alles wat jij hier beschrijft maak ik mee. Hartverscheurend om mijn man zo te zien...
Maar het heeft geen zin om hiermee door te gaan. Ik voel het gewoon. De twijfels spelen overigens al meer dan een jaar. Elke keer wilde ik het weer aankijken. Maar hoe lang moet ik het nog aankijken??? Jaren?? Dat vind ik zonde van de tijd.
Ik heb overigens geen kinderen. Ben jong en vind dat ik moet genieten... Als het nu al zo loopt allemaal hoe zal het leven er dan over 10 of 20 jaar uitzien?
Bedankt overigens voor al jullie reacties!!
Ik krijg er plaatsvervangende behoefte van om me te verdedigen!
Ik denk idd dat een beslissing om je relatie te beeindigen, of te gaan scheiden niet uit de lucht komt vallen! Weet je hoe moeilijk dat is? Ik was ook 4 jaar getrouwd en ik heb ook een man gehad die me op handen droeg, die heel lief en zorgzaam was maar de relatie kostte in mijn geval te veel energie omdat hij op een gegeven moment alleen maar voor mij leefde. En weet je wat ik het allermoeilijkste vond om te doen? Om iemand waarvan ik zoveel hield en die met zijn hele hebben en houden van mij hield te moeten vertellen dat ik liever alleen verder ging.
Waarom ben je dan getrouwd wordt er door een van de posters gevraagd? Mijn antwoord... op dat moment was het een sprookje en ik wilde ook heel graag dat het leven zo zou lopen zoals ik gepland had. Maar als je op een gegeven moment niet gelukkig meer bent? En maar zit te wachten tot het later beter wordt omdat elke relatie wel eens een dip heeft? En het al lang later is? En het gewoon niet werkt? Dat je het allebei zo graag wilt maar dat het er gewoon niet in zit? Dat je niet op de wereld bent gezet om de ander gelukkig te maken en zelf niet gelukkig te zijn? Dan kun je er maar beter eerder mee stoppen dan later... Later als er wel kinderen zijn, later als je oud en krom bent en het eigenlijk achteraf al die tijd al hebt geweten dat het niet zou gaan werken.
Alinaolga... sterkte! Het is ZEKER niet de makkelijkste weg... de makkelijkste weg is om niet voor jezelf te kiezen. JIJ hebt het recht om gelukkig te zijn!!
HOI ALLEMAAL,
Heb even geen tijd gehad om te kunnen reageren omdat ik daadwerkelijk met stap 1 begonnen ben. Weggaan...
Nu is het zo dat ik in het buitenland woon en met een buitenlandse man getrouwd ben. We werkten samen in hetzelfde bedrijf, heb 2 dagen terug mijn ontslag ingedient en zit nu alleen thuis in ons appartement. Het is enorm moeilijk. Het doet meer pijn dan ik verwacht had, hoofdzakelijk om het feit dat mijn man er zo erg onder lijdt. Maar goed, om uit medelijden bij iemand te blijven lijkt me geen goed plan. Alles wat jij hier beschrijft maak ik mee. Hartverscheurend om mijn man zo te zien...
Maar het heeft geen zin om hiermee door te gaan. Ik voel het gewoon. De twijfels spelen overigens al meer dan een jaar. Elke keer wilde ik het weer aankijken. Maar hoe lang moet ik het nog aankijken??? Jaren?? Dat vind ik zonde van de tijd.
Ik heb overigens geen kinderen. Ben jong en vind dat ik moet genieten... Als het nu al zo loopt allemaal hoe zal het leven er dan over 10 of 20 jaar uitzien?
Bedankt overigens voor al jullie reacties!!
