Niet-praters

08-09-2009 19:12 31 berichten
Ik hoor het regelmatig hier op het forum en ook in het echte leven.



'Hij (of zij) is niet zo'n prater, ik weet niet wat hij over dit en dat denkt...'

'Hij durft zijn gevoelens niet te delen, en het is ook niet zo'n prater'



Nu vraag ik me af, wat doe je dan in godsnaam in een relatie? Mijn vriend en ik babbelen heel wat af als we samen zijn, soms serieuse gesprekken, maar ook veel humor en lol. Heel spontaan en vrij altijd.



Mss daarom dat ik me niets kan voorstellen bij 'hij is niet zo'n prater'. Moet je constant op je woorden letten, of negeert hij bepaalde vragen, kortom, hoe werkt zoiets in de prakijk?



Ik ben benieuwd .
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook benieuwd (met niet-praters ben ik overigens snel klaar)
Alle reacties Link kopieren
Dat is tevergeefs zeuren, doordrammen en zaniken. Overigens met weinig resultaat. Ben er dan ook klaar mee
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een zwager en een oom gehad die ook geen praters waren (ja pas na een paar biertjes en dat noemde ik voor hen dan spraakwater). Toch bleken deze niet-praters gewoon thuis best praters ze zijn. Vaak zijn deze mensen echt kat uit de boom kijkers. Ik vind het erg vervelend om te praten tegen een niet-prater, ik kan daar slecht tegen en dan ga ik weer biertjes aanbieden. Wat wel achteraf gebeurde is dat mijn ex-zwager een enorme prater werd na de breuk tussen hem en mijn zus. Misschien lag het aan haar? Het is al geen gemakkelijke tante. Het leek ook wel of hij helemaal tot leven kwam toen hun relatie over was. Hij zag er goed uit, lekker getraind en helemaal 'zichzelf'
Als je het nuchter bekijkt, lost alcohol niets op.
Alle reacties Link kopieren
@Paddle: Ik denk dat veel niet-prater situaties te maken hebben met het ontwijken van bepaalde onderwerpen. Je kan heel veel met elkaar babbelen over niks en de belangrijke vragen ontwijken.



Dit gaat goed tot het moment dat er iets gebeurt in het leven van deze mensen (overlijden van een familielid, ontslag, onenigheid binnen de relatie) en de niet-pratende persoon in kwestie geen (gezonde) uitlaatklep blijkt te hebben om zijn gevoelens te uiten. De wel-pratende partner zal in zulke gevallen juist hierover willen praten.



Op het moment dat het om die redenen noodzakelijk wordt om toch serieus over gevoelens te praten, zal de wel-pratende partner merken dat hij of zij op een muur van stilzwijgen botst.
Alle reacties Link kopieren
@ColeTurner: EXACTLY.



Mijn ex kon op zulke momenten uren naar de punten van zijn schoenen staren en zich beperken tot een repeterend "Ik weet niet wat ik zeggen moet" (met bijbehorende diepe zucht).



Geloof mij: zo iemand maakt je stapelgek. Nooit meer dus.
Alle reacties Link kopieren
@Haley: Gelukkig heb ik een lieve vrouw die heel tactvol kan zijn. Inmiddels weet zij hoe zij met mij over mijn 'moeilijke onderwerp' kan praten. Over alle andere onderwerpen kunnen we eindeloos kletsen.
Alle reacties Link kopieren
Ik was ook geen prater. En eigenlijk was de enige persoon met wie ik niet goed kon praten, mijn ex-man. Terwijl dat juist degene zou moeten zijn met wie ik goed had moeten kunnen praten. Maar dat kwam ook omdat, als ik eens mijn mening gaf, hij het nooit met me eens was, me nooit serieus nam en hij me gewoon niet wilde begrijpen. Na 10 jaar zei ik dus maar niet meer wat ik dacht, vond of wilde, om ruzie te voorkomen. Na de scheiding heb ik een assertiviteitstraining gedaan en vooral geleerd dat mijn mening er toe doet en dat ik me niet moet laten 'overrulen' door de mening van een ander. Inmiddels ben ik dus veel meer gaan praten. Ook tijdens de echtscheiding heb ik veel profijt gehad van de training. Mijn ex wist soms niet wat hem overkwam.
It's not you, it's me. No wait. It's you. It's totally you...
Alle reacties Link kopieren
Ik word soms ook een niet-prater genoemd. Ik pas me aan aan de situatie. T.o.v. een niet-prater zeg ik niet veel. T.o.v. een prater zeg ik zelf ook veel meer. Om het gesprek gaande te houden reageer ik terug, zodat er een goedlopende sociale interactie is.



Soms heb ik even behoefte aan stilte, en ben ik stil. En soms heb ik behoefte aan contact, en dan begin ik te praten, of meng ik me in een lopend gesprek (in het tweede geval kom ik er niet altijd even goed tussen).
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
quote:ColeTurner schreef op 08 september 2009 @ 20:01:

@Haley: Gelukkig heb ik een lieve vrouw die heel tactvol kan zijn. Inmiddels weet zij hoe zij met mij over mijn 'moeilijke onderwerp' kan praten. Over alle andere onderwerpen kunnen we eindeloos kletsen.Da's mooi voor je. Ik heb het (o.a. daardoor) opgegeven na 1,5 jaar want ik kwam geen centimeter verder. In zo'n situatie moet er van beide kanten een beetje effort komen.
De ene persoon uit zich door veel te willen praten, de andere persoon door te gaan joggen, muziek draaien, darten, noem maar op. Daar is toch ook niets mis mee? Het wordt pas een probleem als de partner perse wil dat diegene gaat praten. Laat iemand lekker zijn zoals die is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bianca40 schreef op 08 september 2009 @ 21:18:

De ene persoon uit zich door veel te willen praten, de andere persoon door te gaan joggen, muziek draaien, darten, noem maar op. Daar is toch ook niets mis mee? Het wordt pas een probleem als de partner perse wil dat diegene gaat praten. Laat iemand lekker zijn zoals die is.In mijn post geef ik ook aan dat het VOORAL een probleem is als de niet-prater geen uitlaatklep heeft en zijn heil zoekt in drank/drugs/eindeloos forummen of steeds prikkelbaarder reageert en/of zich steeds meer in zijn eigen wereld terugtrekt.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn een aardig aantal mensen die vinden dat hun partner niet voldoende praat, die eigenlijk bedoelen hij / zij zegt niet wat ik wil horen.

Ik ben zelf ook over het algemeen geen prater, wel een enorme beuzelkletskous, dat wel. Ik heb best vaak het gevoel (gehad) dat diepe gesprekken meer intensieve beinvloedingssessies zijn. Dus nu heb ik gezellig een man die ook geen prater is. Bevalt veel beter.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
niet..je kunt geen relatie aangaan met z'n persoon.

beetje jammer dat ik altijd op dat soort types 'val'

dus ik mag uit ervaring spreken,je zit je er alleen maar over op te fokken en je schiet er dus niks mee op.want zij zullen noway veranderen..
quote:ColeTurner schreef op 08 september 2009 @ 21:28:

[...]





In mijn post geef ik ook aan dat het VOORAL een probleem is als de niet-prater geen uitlaatklep heeft en zijn heil zoekt in drank/drugs/eindeloos forummen of steeds prikkelbaarder reageert en/of zich steeds meer in zijn eigen wereld terugtrekt.

Waarschijnlijk ben ik mega-kippig maar ik zie echt niks staan over drank/drugs etc...

En bovendien was mijn reactie niet alleen tegen jou gericht, maar meer in het algemeen.

Uiten en drank/drugs is nooit goed... ook niet voor een wel-prater, maar ik dacht dat dat de vraag hier niet was.
Alle reacties Link kopieren
@lolapaloeza: Er zijn meerdere manieren om een relatie te verdiepen. Een daarvan is om goede gesprekken te voeren. Hoe leer je nu je partner goed kennen als je niet met die persoon een gesprek kan hebben over meer serieuze onderwerpen.



Loop je dan niet het risico dat je bij belangrijke gebeurtenissen of keuzes (bijvoorbeeld wel of geen kinderen) in je leven voor onverwachte (nare) verassingen komt te staan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Bianca40 schreef op 08 september 2009 @ 21:40:

[...]



Waarschijnlijk ben ik mega-kippig maar ik zie echt niks staan over drank/drugs etc...

En bovendien was mijn reactie niet alleen tegen jou gericht, maar meer in het algemeen.

Uiten en drank/drugs is nooit goed... ook niet voor een wel-prater, maar ik dacht dat dat de vraag hier niet was.Staat niks over in de TO. In mijn eerste bericht had ik het over het ontbreken van een (gezonde) uitlaatklep. Tweede bericht was uiteenzetting van deze zin uit mijn eerste bericht.
Alle reacties Link kopieren
quote:hotstuff20 schreef op 08 september 2009 @ 21:38:

je schiet er dus niks mee op.want zij zullen noway veranderen..Misschien moeten de praters soms de niet-praters wat meer ruimte geven? Niet iedereen heeft gelijk een woordje klaar en sommigen moeten gewoon eerst even nadenken voordat ze hun gevoelens voor zichzelf helder hebben en kunnen uiten naar anderen. De praters gaan daar vaak 'overheen' en zijn alweer ergens anders mee bezig zodat de niet-prater het maar laat zitten omdat het mosterd na de maaltijd is. Daarnaast moet je ook niet proberen iemand te veranderen want dat lukt toch niet, je kunt hooguit leren ermee om te gaan. Net zoals niet-praters moeten leren omgaan met praters, da's ook niet heel makkelijk.
Alle reacties Link kopieren
@ninon: jouw oplossing is wel zo eerlijk naar beide partijen toe. De zwarte piet wordt inderdaad wel heel gemakkelijk bij de niet-praters neergelegd.
Alle reacties Link kopieren
quote:Gebakkie schreef op 08 september 2009 @ 19:26:

Ik heb een zwager en een oom gehad die ook geen praters waren (ja pas na een paar biertjes en dat noemde ik voor hen dan spraakwater). Toch bleken deze niet-praters gewoon thuis best praters ze zijn. Vaak zijn deze mensen echt kat uit de boom kijkers. Ik vind het erg vervelend om te praten tegen een niet-prater, ik kan daar slecht tegen en dan ga ik weer biertjes aanbieden. Wat wel achteraf gebeurde is dat mijn ex-zwager een enorme prater werd na de breuk tussen hem en mijn zus. Misschien lag het aan haar? Het is al geen gemakkelijke tante. Het leek ook wel of hij helemaal tot leven kwam toen hun relatie over was. Hij zag er goed uit, lekker getraind en helemaal 'zichzelf'Die zat helemaal onder de plak
mijn man is ook geen praterd.

en ik ben weer geen babbelaar, dus het kan best stil zijn bij ons soms.

ik vind dat niet erg, ik houd niet van geluid om het geluid.



ik ben wel een prater, heb geleerd dat eigenlijk altijd alles wel uit te praten is en dat open communiceren belangrijk is enz.enz.

nou wil het geval dat mijn man zo blij met mij is dat hij dus stilletjes aan leert (er zijn best voor doet, ook) dat je ruzies kunt uitspreken en dat het daarna weer goed is, sterker nog dat het beter is, omdat je iets hebt gedeeld.



dus dat we ruzie hebben en dat hij dan na enige tijd heel ruw mijn hand vastpakt en dan met tranen in zijn ogen wil uitpraten.

en dat we dan heel veel van elkaar houden.
Alle reacties Link kopieren
quote:ColeTurner schreef op 08 september 2009 @ 22:08:

@ninon: jouw oplossing is wel zo eerlijk naar beide partijen toe. De zwarte piet wordt inderdaad wel heel gemakkelijk bij de niet-praters neergelegd.Ja, precies. Ook in het zakenleven worden de extraverten meer gewaardeerd dan introverten. Terwijl het een niet beter of slechter is dan het ander. Het is een karaktereigenschap die je deels kan veranderen door gedrag aan te leren en dat is moeilijk, want het is niet je natuurlijke gedrag. De prater kan de niet-prater helpen door gericht naar zijn/haar mening te vragen en de niet-prater kan bijv. tijd vragen door te zeggen dat hij/zij ergens op terugkomt.
Alle reacties Link kopieren
quote:ninon schreef op 08 september 2009 @ 21:59:

Misschien moeten de praters soms de niet-praters wat meer ruimte geven? Niet iedereen heeft gelijk een woordje klaar en sommigen moeten gewoon eerst even nadenken voordat ze hun gevoelens voor zichzelf helder hebben en kunnen uiten naar anderen. Ook dat heb ik geprobeerd. Gesmeekt of hij wilde vertellen hoe hij zich voelde, wat hij ervan vond en 40 minuten stilte was het gevolg. Niet overdreven, veer-tig minuten. Ik kon wel janken.



Ik heb me vaak eenzaam gevoeld in deze relatie omdat ik op cruciale momenten geen connectie kreeg met mijn partner.

Misschien kan een binnenvetter inderdaad beter een relatie met een andere binnenvetter beginnen. Al vraag ik me dan inderdaad af hoe goed je elkaar werkelijk leert kennen als je over "echte" onderwerpen niet kunt praten met elkaar.
Alle reacties Link kopieren
De situatie die jij schetst Haley die herken ik heel erg!

Ik heb dat ook vaak meegemaakt met mijn niet-prater.

Bijna een uur stilte ...

Echt hartverscheurend machteloos voel je je dan...



Maar hij kan er echt niets aan doen, het lukt hem (vaak juist op belangrijke momenten) niet zijn gedachten en voornamelijk zijn gevoelens uit te drukken in woorden.



Tja na talloze van die sessies kwam ik tot de conclusie dat het echt geen zin had dan door te drammen.(dat wil je zelf dan ook helemaal niet)



Soms volgt een oplossing van een probleem later vanzelf, zonder woorden, maar met een aanraking of gewoon een actie , zonder uitleg.



Eigenlijk heb ik hier wel veel van geleerd, ik ben een onwijze kwebbelkous en was helemaal in to de hele "alles moet uitgebreid besproken worden"cultuur.



Soms is het goed om over dingen te praten maar het is denk ik ook goed om niet alles compleet uit te kauwen in woorden.



Die behoefte had ik dus wel heel erg eerst en heb me daar echt overheen moeten zetten om hem te accepteren zoals hij is, een jongen met wie je niet snel een gesprek hebt over gevoelens

Tenminste, geen gesprek met woorden ;)





Oh ja wilde nog even reageren op je opmerking over: hoe je elkaar dan kunt leren kennen als je niet over dingen kunt praten,



Maar je kunt elkaar ook leren kennen door samen te leven en te doen, denk dat niet alles perse nog eens besproken hoeft te worden, je hebt het al meegemaakt.
Mooi gezegd Groeneweg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven