Relaties
alle pijlers
Nieuwe vriend en zoon
vrijdag 16 april 2010 om 23:01
Hallo allemaal,
Sinds een aantal maanden heb ik een vriend. Zo'n 3 weken geleden hebben we een middag wat leuks gedaan met mijn zoontje van 7 jaar. Het was ontzettend gezellig en het klikte erg leuk tussen de heren. Een dag of 2 hierna heb ik mijn zoontje verteld dat vriendlief en ik verliefd zijn, vriendje/vriendinnetje etc., een beetje in Jip-en-Janneke-taal, zeg maar. Mijn zoontje vond het hartstikke leuk en uitte dat ook op die manier. Ik heb hem verteld dat hij natuurlijk nr. 1 voor mij blijft en dat er verder niet veel zal veranderen, behalve dat hij misschien af en toe ziet dat ik mijn vriend een kus/knuffel/hand geef
Maar nu de volgende stap...die vind ik moeilijk! Ik ben dan ook op zoek naar ervaringen van mensen in een soortgelijke situatie. Het is nu 3 weken geleden dat ze elkaar gezien hebben, wanneer weer een keer? Wellicht dat mijn vriend wel eens blijft slapen binnenkort, maar hoe breng je het bij zo'n kleintje dat er ineens een andere man bij mama in bed ligt? Of toch eerst maar een tijdje logeerkamer? Nou, iig om kort te zijn, zijn hier mensen die in een soortgelijke situatie zitten/zaten en hoe heb je dit aangepakt?
Hoor het graag, dank alvast!
Stien
Sinds een aantal maanden heb ik een vriend. Zo'n 3 weken geleden hebben we een middag wat leuks gedaan met mijn zoontje van 7 jaar. Het was ontzettend gezellig en het klikte erg leuk tussen de heren. Een dag of 2 hierna heb ik mijn zoontje verteld dat vriendlief en ik verliefd zijn, vriendje/vriendinnetje etc., een beetje in Jip-en-Janneke-taal, zeg maar. Mijn zoontje vond het hartstikke leuk en uitte dat ook op die manier. Ik heb hem verteld dat hij natuurlijk nr. 1 voor mij blijft en dat er verder niet veel zal veranderen, behalve dat hij misschien af en toe ziet dat ik mijn vriend een kus/knuffel/hand geef
Maar nu de volgende stap...die vind ik moeilijk! Ik ben dan ook op zoek naar ervaringen van mensen in een soortgelijke situatie. Het is nu 3 weken geleden dat ze elkaar gezien hebben, wanneer weer een keer? Wellicht dat mijn vriend wel eens blijft slapen binnenkort, maar hoe breng je het bij zo'n kleintje dat er ineens een andere man bij mama in bed ligt? Of toch eerst maar een tijdje logeerkamer? Nou, iig om kort te zijn, zijn hier mensen die in een soortgelijke situatie zitten/zaten en hoe heb je dit aangepakt?
Hoor het graag, dank alvast!
Stien
vrijdag 16 april 2010 om 23:12
Hoi Stien,
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen?
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend en dat verandert niet zomaar. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is.
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien. Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat.
Succes! maar dat zal best gaan lukken
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen?
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend en dat verandert niet zomaar. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is.
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien. Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat.
Succes! maar dat zal best gaan lukken
vrijdag 16 april 2010 om 23:41
vrijdag 16 april 2010 om 23:55
quote:Tine68 schreef op 16 april 2010 @ 23:12:
Hoi Stien,
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen? En als hij zegt dat hij het niet wil?
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend Ze hebben elkaar nog maar één keer gezien en dat verandert niet zomaar. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is. Kan toch moeilijk zijn als een eventuele scheiding nog vers is.Dan neemt wel iemand papa's plaats in.
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ze willen mama niet ONgelukkig zien, en gelukkig is natuurlijk leuker, maar ze willen zélf graag gelukkig zijn. dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien.Nou, jij gaat wel erg van het positieve uit. Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat. Ze zullen wel moeten, toch? En vergis je niet in het feit dat kinderen ook van alles op kunnen kroppen.
Succes! maar dat zal best gaan lukken Dat hoop ik ook voor Stien.
Hoi Stien,
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen? En als hij zegt dat hij het niet wil?
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend Ze hebben elkaar nog maar één keer gezien en dat verandert niet zomaar. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is. Kan toch moeilijk zijn als een eventuele scheiding nog vers is.Dan neemt wel iemand papa's plaats in.
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ze willen mama niet ONgelukkig zien, en gelukkig is natuurlijk leuker, maar ze willen zélf graag gelukkig zijn. dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien.Nou, jij gaat wel erg van het positieve uit. Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat. Ze zullen wel moeten, toch? En vergis je niet in het feit dat kinderen ook van alles op kunnen kroppen.
Succes! maar dat zal best gaan lukken Dat hoop ik ook voor Stien.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 17 april 2010 om 01:02
quote:nlies schreef op 16 april 2010 @ 23:41:
Legt je zoon echt hetzelfde verband tussen vriend en samen in bed, als jij doet?
Of is het voor hem gewoon:och vriend moet toch ergens slapen, en de plek naast mama is onbezet. Gewoonste zaak van de wereld dan dat je daar gaat liggenIk denk ook dat als jij er geen big deal van maakt, je zoontje van 7 dat ook niet doet. Maar dan, het ene kindje van 7 is het andere niet; gevoelige leeftijd. Is iets dat jij beter kunt inschatten. Gewoon vragen dan maar? "Vind jij het gezellig als 'vriend' een keertje bij mama blijft slapen? En dan samen met jou gaat ontbijten?"
Legt je zoon echt hetzelfde verband tussen vriend en samen in bed, als jij doet?
Of is het voor hem gewoon:och vriend moet toch ergens slapen, en de plek naast mama is onbezet. Gewoonste zaak van de wereld dan dat je daar gaat liggenIk denk ook dat als jij er geen big deal van maakt, je zoontje van 7 dat ook niet doet. Maar dan, het ene kindje van 7 is het andere niet; gevoelige leeftijd. Is iets dat jij beter kunt inschatten. Gewoon vragen dan maar? "Vind jij het gezellig als 'vriend' een keertje bij mama blijft slapen? En dan samen met jou gaat ontbijten?"
zaterdag 17 april 2010 om 01:23
quote:Tine68 schreef op 16 april 2010 @ 23:12:
Hoi Stien,
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen? En als hij zegt dat hij het niet wil? Dan weet je als moeder dat je kind er nog niet aan toe is en kun je alsnog besluiten om even ermee te wachten,maar door te vragen laat je wel blijken dat hun mening óók telt
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend Ze hebben elkaar nog maar één keer gezien eerste indruk bij een kind is vaak de juiste, maar inderdaad 1x is nog best weinig. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is. Kan toch moeilijk zijn als een eventuele scheiding nog vers is.Dan neemt wel iemand papa's plaats in. Dat is per kind verschillend, sommige kinderen hebben helemaal geen contact meer hun zijn vader en vinden een nieuwe pappa helemaal geweldig. Zoontje van Stien is 7 jaar,tis vaak wel een leeftijd dat ze er nog onbevangen mee omgaan
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???Ze willen mama niet ONgelukkig zien, en gelukkig is natuurlijk leuker, maar ze willen zélf graag gelukkig zijn. dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien.Nou, jij gaat wel erg van het positieve uit. Gelukkig wel!Er zijn al genoeg negatievelingen in de wereld Ik heb met mijn kids altijd een open communicatie gehad en heb nooit iets gedaan op gebied van relaties wat mijn kids helemaal niet zagen zitten Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat. Ze zullen wel moeten, toch? En vergis je niet in het feit dat kinderen ook van alles op kunnen kroppen. Dat zou kunnen, maar je kent je eigen kind het beste.Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Succes! maar dat zal best gaan lukken Dat hoop ik ook voor Stien.
Hoi Stien,
vraag gewoon aan je zoontje wat hij ervan zal vinden als je vriend bij jou blijft slapen? En als hij zegt dat hij het niet wil? Dan weet je als moeder dat je kind er nog niet aan toe is en kun je alsnog besluiten om even ermee te wachten,maar door te vragen laat je wel blijken dat hun mening óók telt
Hou een open communicatie met je zoontje, hou het eenvoudig en reageer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat heb ik met mijn kids ook gedaan toen mijn vriend in ons leventje kwam.
Het klikt goed tussen jouw zoon en je vriend Ze hebben elkaar nog maar één keer gezien eerste indruk bij een kind is vaak de juiste, maar inderdaad 1x is nog best weinig. Blijf je zoon wel het gevoel geven dat hij op de eerste plaats komt, maar hij mag best zien dat mamma gelukkig en verliefd is. Kan toch moeilijk zijn als een eventuele scheiding nog vers is.Dan neemt wel iemand papa's plaats in. Dat is per kind verschillend, sommige kinderen hebben helemaal geen contact meer hun zijn vader en vinden een nieuwe pappa helemaal geweldig. Zoontje van Stien is 7 jaar,tis vaak wel een leeftijd dat ze er nog onbevangen mee omgaan
Ik weet zeker dat je zoontje jou ook het liefst blij en gelukkig ziet, Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???Ze willen mama niet ONgelukkig zien, en gelukkig is natuurlijk leuker, maar ze willen zélf graag gelukkig zijn. dus als je vriend blijft slapen dan zal hij dat zéker niet als een probleem zien.Nou, jij gaat wel erg van het positieve uit. Gelukkig wel!Er zijn al genoeg negatievelingen in de wereld Ik heb met mijn kids altijd een open communicatie gehad en heb nooit iets gedaan op gebied van relaties wat mijn kids helemaal niet zagen zitten Kids zijn redelijk flexibel wat dat aangaat. Ze zullen wel moeten, toch? En vergis je niet in het feit dat kinderen ook van alles op kunnen kroppen. Dat zou kunnen, maar je kent je eigen kind het beste.Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Succes! maar dat zal best gaan lukken Dat hoop ik ook voor Stien.
zaterdag 17 april 2010 om 03:56
Jeetje, Tine68, ik ben altijd een beetje verbaasd als ik zie dat iemand zulke andere ideeen over de omgang met kinderen kan hebben dan ikzelf. Als ik heel eerlijk ben dan vind ik eigenlijk dat je op sommige punten een verkeerde insteek hebt. Maar misschien heb jij wel heel veel geluk met je eigen kinderen.
Zo zou ik nooit vragen aan mijn kind of hij het okay vindt dat mijn vriend blijft slapen.
Stel dat hij nee zegt. Dan zou ik het toch doen. Anders zou hij binnen de kortste keren doorhebben dat hij de dienst uitmaakt en dan zal hij until the end of days nee blijven zeggen. Ik vind namelijk niet dat mijn zoon iets te zeggen heeft over wie er bij mij slaapt (binnen normale kaders natuurlijk, voor ik het hele forum over me heen krijg).
Verder ben ik ervan overtuigd dat een kind van 7 emotioneel gezien helemaal niet in staat is om te denken aan het geluk van zijn moeder. Allen zijn eigen gerief telt, en een kind van 7 deelt zijn moeder niet graag met een vreemde.
Stien, gewoon een keer proberen en kijken hoe je zoontje reageert. Afhankelijk van zijn reactie spreek je met hem.
Zo zou ik nooit vragen aan mijn kind of hij het okay vindt dat mijn vriend blijft slapen.
Stel dat hij nee zegt. Dan zou ik het toch doen. Anders zou hij binnen de kortste keren doorhebben dat hij de dienst uitmaakt en dan zal hij until the end of days nee blijven zeggen. Ik vind namelijk niet dat mijn zoon iets te zeggen heeft over wie er bij mij slaapt (binnen normale kaders natuurlijk, voor ik het hele forum over me heen krijg).
Verder ben ik ervan overtuigd dat een kind van 7 emotioneel gezien helemaal niet in staat is om te denken aan het geluk van zijn moeder. Allen zijn eigen gerief telt, en een kind van 7 deelt zijn moeder niet graag met een vreemde.
Stien, gewoon een keer proberen en kijken hoe je zoontje reageert. Afhankelijk van zijn reactie spreek je met hem.
zaterdag 17 april 2010 om 05:46
zaterdag 17 april 2010 om 05:57
Ik ben het eens met Kadushi.
Hoe normaler jij erover doet, hoe gemakkelijker hij het accepteert. Je kunt er ook teveel lading aan geven en dan maak je het ontzettend spannend voor je kind terwijl dat helemaal niet nodig is.
Fijn toch dat mama gelukkig is. Hartstikke leuk dat hij een cadeaupapa krijgt.
Hoe normaler jij erover doet, hoe gemakkelijker hij het accepteert. Je kunt er ook teveel lading aan geven en dan maak je het ontzettend spannend voor je kind terwijl dat helemaal niet nodig is.
Fijn toch dat mama gelukkig is. Hartstikke leuk dat hij een cadeaupapa krijgt.
zaterdag 17 april 2010 om 06:49
Mijn ervaring hiermee is dat kinderen er heel makkelijk mee omgaan. Ze denken nog niet zo als wij. Vaak maak je je als ouders veel zorgen, maar een kind maakt er geen probleem van.
Ik zou nog een paar keer wat leuks gaan doen, zodat hij vriendlief beter leert kennen, en dan gewoon een keer laten slapen, hoor, bij jou in bed!
Zelf zou ik niet teveel vragen 'Wat vind je ervan als hij blijft slapen?' enz. Stel dat hij ergens onderweg een beetje jaloers zou wordn, geef je hem dan wel de macht om te zeggen 'Ik wil het niet meer'. WEL blijven communiceren met zoon, maar JIJ beslist!
en een kind van 7 deelt zijn moeder niet graag met een vreemde
Mijn 7 jarige was super blij met zijn stiefpapa. Hij stoeide met hem, nam hem mee uit enzo. Hij vond stiefpapa een aanwinst. Ik heb nooit iets gezien van jaloezie!!! Ook niet als wij knuffelden.
Mijn kids hebben nogeen heeeeeeeeeeel goed contact met biopapa, en ik ook. Maar dat zien ze los van een nieuwe man in mijn leven! Ze vinden het alleen maar leuk, als de man maar aardig is.
Ik zou nog een paar keer wat leuks gaan doen, zodat hij vriendlief beter leert kennen, en dan gewoon een keer laten slapen, hoor, bij jou in bed!
Zelf zou ik niet teveel vragen 'Wat vind je ervan als hij blijft slapen?' enz. Stel dat hij ergens onderweg een beetje jaloers zou wordn, geef je hem dan wel de macht om te zeggen 'Ik wil het niet meer'. WEL blijven communiceren met zoon, maar JIJ beslist!
en een kind van 7 deelt zijn moeder niet graag met een vreemde
Mijn 7 jarige was super blij met zijn stiefpapa. Hij stoeide met hem, nam hem mee uit enzo. Hij vond stiefpapa een aanwinst. Ik heb nooit iets gezien van jaloezie!!! Ook niet als wij knuffelden.
Mijn kids hebben nogeen heeeeeeeeeeel goed contact met biopapa, en ik ook. Maar dat zien ze los van een nieuwe man in mijn leven! Ze vinden het alleen maar leuk, als de man maar aardig is.
zaterdag 17 april 2010 om 07:42
zaterdag 17 april 2010 om 07:46
Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 17 april 2010 om 07:58
zaterdag 17 april 2010 om 07:59
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 april 2010 @ 07:46:
Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.Eens.
Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.Eens.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 17 april 2010 om 08:03
Dag lieve allemaal...bedankt voor de reacties!
Mijn ex en ik zijn nu 2 jaar gescheiden. De scheiding is dus niet zo heel vers meer. Alles is afgerond, gescheiden, eigen huizen, sinds een jaar een goed lopend co-ouderschap etc. Mijn zoon heeft nooit ellende hiervan ondervonden (in de zin van ruzies etc., natuurlijk vond hij het wel vervelend dat we uit elkaar gingen). Momenteel leven zijn vader en ik op goede voet met elkaar. We communiceren veel en ook van onze relaties e.d. houden we elkaar goed op de hoogte. Het kan natuurlijk zomaar zijn dat zoonlief het er met vader over gaat hebben en die moet er dan goed op kunnen inspringen.
Vanmorgen heb ik toevallig eea besproken met de kleine. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als vriend langskomt en dan heel misschien blijft slapen. Hij vond het prima! Begon bijna te juichen, dus da's een opluchting voor mij. Maar goed, ik blijf zijn reactie natuurlijk goed in de gaten houden. Ben het eens met wat jullie hierboven schrijven. Een kind is flexibel, maar kan ook zeer zeker dingen opkroppen.
Ik vind het ontzettend belangrijk om mijn zoon zijn mening te laten geven. Uiteraard ben ik degene die beslist, maar ik wil absoluut niet om zijn gevoelens heen gaan. Ik ken mijn zoon. Hij vind heel veel dingen leuk en goed, zolang ik hem maar een beetje op de hoogte houd van dingen. Ben zelf van de open communicatie (tot op zekere hoogte naar hem toe natuurlijk), ik mocht vroeger nooit iets zeggen. Ik wist niets, mocht mijn mening niet uiten. Het gevolg hiervan is dat ik zelf redelijk onzeker ben. Dat wil ik mijn kind niet meegeven
Mijn ex en ik zijn nu 2 jaar gescheiden. De scheiding is dus niet zo heel vers meer. Alles is afgerond, gescheiden, eigen huizen, sinds een jaar een goed lopend co-ouderschap etc. Mijn zoon heeft nooit ellende hiervan ondervonden (in de zin van ruzies etc., natuurlijk vond hij het wel vervelend dat we uit elkaar gingen). Momenteel leven zijn vader en ik op goede voet met elkaar. We communiceren veel en ook van onze relaties e.d. houden we elkaar goed op de hoogte. Het kan natuurlijk zomaar zijn dat zoonlief het er met vader over gaat hebben en die moet er dan goed op kunnen inspringen.
Vanmorgen heb ik toevallig eea besproken met de kleine. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als vriend langskomt en dan heel misschien blijft slapen. Hij vond het prima! Begon bijna te juichen, dus da's een opluchting voor mij. Maar goed, ik blijf zijn reactie natuurlijk goed in de gaten houden. Ben het eens met wat jullie hierboven schrijven. Een kind is flexibel, maar kan ook zeer zeker dingen opkroppen.
Ik vind het ontzettend belangrijk om mijn zoon zijn mening te laten geven. Uiteraard ben ik degene die beslist, maar ik wil absoluut niet om zijn gevoelens heen gaan. Ik ken mijn zoon. Hij vind heel veel dingen leuk en goed, zolang ik hem maar een beetje op de hoogte houd van dingen. Ben zelf van de open communicatie (tot op zekere hoogte naar hem toe natuurlijk), ik mocht vroeger nooit iets zeggen. Ik wist niets, mocht mijn mening niet uiten. Het gevolg hiervan is dat ik zelf redelijk onzeker ben. Dat wil ik mijn kind niet meegeven
zaterdag 17 april 2010 om 08:44
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 april 2010 @ 07:46:
Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.
Nare opmerking Tine.
Alle kinderen zijn egoistisch en zeker tot een bepaalde leeftijd egocentrisch. In hun hoofd draait de wereld om hun. Dat is een overlevingsmeganisme en zegt niks over het karakter van een kind.
Totaal of topic, sorry.
Stien, fijn dat je zoontje het zo oppakt.
Kinderen zijn eigenlijk erg egoïstisch, hoor.Ben ik niet helemaal met je eens, misschien dat jouw kids wel zo zijn???
Wat een nare opmerking, Tine.
Spreek je toevallig uit eigen ervaring Bianca??
Over het hebben van kinderen wél. Over nieuwe vrienden en zo niet.
Nare opmerking Tine.
Alle kinderen zijn egoistisch en zeker tot een bepaalde leeftijd egocentrisch. In hun hoofd draait de wereld om hun. Dat is een overlevingsmeganisme en zegt niks over het karakter van een kind.
Totaal of topic, sorry.
Stien, fijn dat je zoontje het zo oppakt.
zaterdag 17 april 2010 om 08:58
quote:Stien schreef op 17 april 2010 @ 08:03:
Vanmorgen heb ik toevallig eea besproken met de kleine. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als vriend langskomt en dan heel misschien blijft slapen. Hij vond het prima! Begon bijna te juichen, dus da's een opluchting voor mij. Weet je zoon dan ook dat het iets anders is dan een logeerpartijtje met een schoolvriendje? Dus dat hij niet verwacht dat je een tent in zijn slaapkamer gaat bouwen en dat de mannen samen op berenjacht gaan etc?
Vanmorgen heb ik toevallig eea besproken met de kleine. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als vriend langskomt en dan heel misschien blijft slapen. Hij vond het prima! Begon bijna te juichen, dus da's een opluchting voor mij. Weet je zoon dan ook dat het iets anders is dan een logeerpartijtje met een schoolvriendje? Dus dat hij niet verwacht dat je een tent in zijn slaapkamer gaat bouwen en dat de mannen samen op berenjacht gaan etc?
zaterdag 17 april 2010 om 09:04
@TO, ik mis in je overweging de opvatting van en samenwerking met je nieuwe partner. In mijn beleving laat je een kind pas kennismaken met je nieuwe partner als je samen al een stevige basis hebt gelegd, samen hebt besloten samen verder te gaan en samen een plan hebt gemaakt voor de omgang met de kinderen. In dat licht is het niet jouw zoon met wie zou moeten overleggen maar je nieuwe partner. De verantwoordelijkheid voor de verdere invulling van jullie relatie is een te zware last voor een kind. Daarnaast heb ik moeite met het hoge entertainment-gehalte van de contacten: gezellig, leuk, etcetera. Laten we wel zijn: het is niet altijd leuk als je moeder een nieuwe vriend krijgt en dat hoeft ook niet. Iedereen zal aan elkaar moeten wennen en dat kost tijd. Als je de mening en gevoelens van jouw zoon wilt respecteren, geef hem dan de kans om ook eens niet blij te zijn met de nieuw ontstane situatie. Tot slot: ik neem aan dat je de vader van het kind zelf hebt geïnformeerd zodat hij het niet van de zoon hoeft te vernemen?
zaterdag 17 april 2010 om 09:29
Het laatste punt van Wuiles is cruciaal: informeer je expartner. Ik heb ook zo'n ex die van alles en nog wat verzint wat ik via Muizelientje moet horen: dat hij gaat trouwen, samenwonen, verhuizen en het gaat me verder allemaal niet aan, zijn leven, maar het heeft wel effect op Muizelientje. Die is erg gesloten over dit soort dingen als het haar raakt, en ik snap dan niet waarom ik drie weken lang een bokkig kind heb, die dan eindelijk eens in een onbevangen moment vertelt dat het huis waarin ze bijna geboren is en opgegroeid is ineens verkocht wordt....
Stien, fijn dat het met jouw en je vriend goed gaat en dat je zoontje zo goed op hem reageerde. Dat is in ieder geval positief.
Stien, fijn dat het met jouw en je vriend goed gaat en dat je zoontje zo goed op hem reageerde. Dat is in ieder geval positief.
zaterdag 17 april 2010 om 09:39
Ik vind het ontzettend belangrijk om mijn zoon zijn mening te laten geven. Uiteraard ben ik degene die beslist, maar ik wil absoluut niet om zijn gevoelens heen gaan. Ik ken mijn zoon. Hij vind heel veel dingen leuk en goed, zolang ik hem maar een beetje op de hoogte houd van dingen. Ben zelf van de open communicatie (tot op zekere hoogte naar hem toe natuurlijk), ik mocht vroeger nooit iets zeggen. Ik wist niets, mocht mijn mening niet uiten. Het gevolg hiervan is dat ik zelf redelijk onzeker ben. Dat wil ik mijn kind niet meegeven
je hebt gelijk hoor en doet het heel goed vind ik ,mn ouders zijn ook gescheiden en ik vond het vreselijk als mn moeder ineens een nieuwe vriend had terwijl ons niks verteld was.Volgens mij weet mn moeder nu nog niet echt dat ik dat nooit leuk vond doordat wij er niks van durfde te zeggen als kind dan voel je je op een tweede plek staan .Dus belangrijk hoe je het verteld aan je zoon,vooral laten weten dat hij belangrijk is en blijft.succes ermee en veel geluk iig vast
je hebt gelijk hoor en doet het heel goed vind ik ,mn ouders zijn ook gescheiden en ik vond het vreselijk als mn moeder ineens een nieuwe vriend had terwijl ons niks verteld was.Volgens mij weet mn moeder nu nog niet echt dat ik dat nooit leuk vond doordat wij er niks van durfde te zeggen als kind dan voel je je op een tweede plek staan .Dus belangrijk hoe je het verteld aan je zoon,vooral laten weten dat hij belangrijk is en blijft.succes ermee en veel geluk iig vast
zaterdag 17 april 2010 om 09:45
He meid, wat leuk voor je dat je een leuke man bent tegen gekomen!
Ik heb dezelfde situatie aan de hand gehad en dat is op een heel natuurlijke manier verlopen. Doordat ik zelf er erg ontspannen mee omging en ook mijn kinderen overal bij betrok is dat zonder problemen gegaan.
Ik vind de stap van samen iets leuks doen naar slapen erg groot en niet erg logisch. Waarom niet de frequentie van bij elkaar zijn opschroeven en dan liefst in een normale setting? Dus, samen eten, een keer boodschappen doen. Normale dingen doen waar je vriend dan bij is zodat hij steeds meer deel gaat uitmaken van jullie normale patroon. Daarna is slapen een logisch vervolg. Mijn kinderen stelden het zelf voor omdat ze het zo gezellig vonden en ook wel zielig dat mijn vriend steeds weg moest.
Ontspan en geniet van elkaar. Kinderen zijn flexibel, als ze maar gehoord worden
Succes!
Ik heb dezelfde situatie aan de hand gehad en dat is op een heel natuurlijke manier verlopen. Doordat ik zelf er erg ontspannen mee omging en ook mijn kinderen overal bij betrok is dat zonder problemen gegaan.
Ik vind de stap van samen iets leuks doen naar slapen erg groot en niet erg logisch. Waarom niet de frequentie van bij elkaar zijn opschroeven en dan liefst in een normale setting? Dus, samen eten, een keer boodschappen doen. Normale dingen doen waar je vriend dan bij is zodat hij steeds meer deel gaat uitmaken van jullie normale patroon. Daarna is slapen een logisch vervolg. Mijn kinderen stelden het zelf voor omdat ze het zo gezellig vonden en ook wel zielig dat mijn vriend steeds weg moest.
Ontspan en geniet van elkaar. Kinderen zijn flexibel, als ze maar gehoord worden
Succes!
