Nummer zoveel met twijfels...

Toch maar even een eigen topic geopend want ik wil niet te veel inbreken op andermans topics...



Vriend en ik zijn nu een jaar of 6 (ik 27, hij 33) samen en ook ik zit nu met twijfels. Nadat er iets vervelends was gebeurd waarmee ik voor mijn gevoel niet goed terecht kon bij mijn vriend ben ik meer gaan voelen voor iemand anders die datzelfde had meegemaakt. Het is niet netjes, i know, maar heb toen een tijdje ook iets met die ander gehad. Vriend kwam erachter en was not amused natuurlijk. Veel gepraat, hij heeft het me vergeven en we probeerde verder te gaan. Toch bleven die gevoelens voor die ander ook aanwezig en nu weet ik echt niet meer wat ik moet doen....



Ik heb zelf heel erg het idee dat vriend en ik alletwee erg veranderd zijn, maar alletwee een andere kant op. hij was altijd al iemand die graag z'n toekomst uitstippelt, controle wil hebben, wat extra geld op de bank voor als er iets kapot gaat enz. Ik was zelf altijd iemand van 'ik zie wel', 'kom ik er vandaag niet dan kom ik er morgen wel' en 'extra geld??? wat is dat?'.

Tot een tijd geleden konden we elkaar hier aardig in opheffen, hij werd wat losser door mij, en ik werd wat 'verstandiger' door hem. Het lijkt nu echter alsof we alletwee toch weer wat meer terug gaan naar hoe we waren en dat dat botst. Daar komt nog eens bij dat ik door datgene wat er gebeurt is ook steeds meer iets heb van, ik zie wel, wie weet of ik er volgend jaar nog ben.



Nu een break wel heel erg dichtbij komt merk ik dat ik ontzettend bang ben. Bang dat ik hem ga missen, ik hou namelijk wel echt nog van hem. Maar ook bang voor hoe het verder zal gaan, ook wij hebben een koophuis, de afgelopen paar jaar heeft hij me gesteund waar hij kon wat betreft mijn studie, ook financieel. Bang dat ik de verkeerde keuze maak.

Niet weten waar ik verder terecht kan, en hoe moet dat met onze katten?? angst voor dus zowel mijn gevoelens voor hem, alsook andere meer 'zakelijke' consequenties.



Als ik bij hem blijf vraagt hij, en terecht, van mij dat ik er voor de volle 100 procent voor ga. Hij eist ook van mij dat ik stop met mijn werk, waar ik ontzettend moeite mee heb. Ik werk daar al meer dan 10 jaar en heb er ontzettend veel meegemaakt...

Wat ook niet handig is, is dat ik niet zeker ben of die gevoelens die ik voor die ander heb net zo goed voor ieder ander konden zijn, of echt voor hem. Hij woonde ook samen en heeft een kindje, en heeft ook net zijn relatie verbroken.



Ik weet ook echt niet meer wat ik moet doen, voel me ook echt soms een gigantisch k*twijf tegenover m'n vriend dat ik hem dit aandoe... Aan de andere kant vraag ik me ook af of het weer net als vroeger kan worden.

Gisteren heeft hij mij gevraagd een keuze te maken, weg gaan en nooit meer terug komen of samen proberen er uit te komen. Ik kon dat echt nog niet, en heb dus (miss wel onder het mom van geen keuze is ook een keuze) gezegd dat ik het nog een keer wil proberen.



Tjee, wat een verhaal is het geworden zeg, zal nu dan ook maar stoppen met schrijven. Het lucht wel enorm op het even kwijt te zijn...

Hopelijk kan ook ik hier wat steun vinden..