Relaties
alle pijlers
(On) bereikbaar
zondag 25 oktober 2020 20:40
En zo is onze "relatie" wat geen relatie is..(on)bereikbaar.
Ik heb het moeilijk, en de reden is natuurlijk een....man.
Vorig jaar juli op vakantie elkaar ontmoet in het buitenland...contact gehouden, elkaar meerdere malen gezien.
Ik woon in NL, hij in Duitsland.
Hij is instabiel, vliegt nog alle kanten op, heeft nu geen job, is er naarstig naar op zoek.
Wil graag in zijn eigen bubbel zitten, heeft hij tegenslag, dan duikt hij onder in zijn hol en laat rustig 2 of 3 dagen niets van zich horen.
Hij is depressief, en gebruikt sinds kort antidepressiva.
Dat zal zijn gedrag ook verklaren.
Switch telkens van gedachte, als we afspreken wacht hij tot het laatste moment om de doorslag te geven.
Houdt rekening met de hele wereld, behalve met zichzelf en mij.
We vinden elkaar aantrekkelijk, en toch willen we geen relatie met elkaar.
En toch ben ik gek op hem, en hij op mij.
Hij durft geen relatie aan, want blabla.
En de afstand speelt mee.
Telkens wanneer we elkaar gezien hebben ben ik van slag, verdrietig, en weet niet waarom, want een relatie met hem wil ik niet..daar is hij voor mij niet stabiel voor.
Intiem zijn we ook geweest, maar niet altijd als we elkaar zien, dus daar doen we het niet voor.
Omdat hij ook geen relatie met mij wil, weet hij dat hij niet intiem met mij moet zijn, dat vindt hij eigenlijk niet respectvol, maar hij vindt dat wel moeilijk.
Afgelopen week elkaar weer gezien, hij is blijven slapen, en er is niks gebeurd, behalve tegen elkaar aan liggen.
Hij gaf aan dat hij het lastig vindt om niet intiem te zijn, maar als we beide verder willen met evt een partner die niet in t zich is, dat we dat niet moeten doen.
Ik vind dit allemaal zo ingewikkeld, wetende dat hij ergens gelijk heeft, maar wil ook genieten van het moment dat we dan samen zijn, en verder maar zien.
Ik geef heel veel om hem, en dat maakt het ook best lastig.
Wat ik hiermee wil?
Geen idee, ik vind het zo verwarrend, en wil geen afstand van hem doen, en zo verder gaan is ook lastig.
Misschien toch ergens hoop dat er nog een toekomst is voor ons?
Ik heb het moeilijk, en de reden is natuurlijk een....man.
Vorig jaar juli op vakantie elkaar ontmoet in het buitenland...contact gehouden, elkaar meerdere malen gezien.
Ik woon in NL, hij in Duitsland.
Hij is instabiel, vliegt nog alle kanten op, heeft nu geen job, is er naarstig naar op zoek.
Wil graag in zijn eigen bubbel zitten, heeft hij tegenslag, dan duikt hij onder in zijn hol en laat rustig 2 of 3 dagen niets van zich horen.
Hij is depressief, en gebruikt sinds kort antidepressiva.
Dat zal zijn gedrag ook verklaren.
Switch telkens van gedachte, als we afspreken wacht hij tot het laatste moment om de doorslag te geven.
Houdt rekening met de hele wereld, behalve met zichzelf en mij.
We vinden elkaar aantrekkelijk, en toch willen we geen relatie met elkaar.
En toch ben ik gek op hem, en hij op mij.
Hij durft geen relatie aan, want blabla.
En de afstand speelt mee.
Telkens wanneer we elkaar gezien hebben ben ik van slag, verdrietig, en weet niet waarom, want een relatie met hem wil ik niet..daar is hij voor mij niet stabiel voor.
Intiem zijn we ook geweest, maar niet altijd als we elkaar zien, dus daar doen we het niet voor.
Omdat hij ook geen relatie met mij wil, weet hij dat hij niet intiem met mij moet zijn, dat vindt hij eigenlijk niet respectvol, maar hij vindt dat wel moeilijk.
Afgelopen week elkaar weer gezien, hij is blijven slapen, en er is niks gebeurd, behalve tegen elkaar aan liggen.
Hij gaf aan dat hij het lastig vindt om niet intiem te zijn, maar als we beide verder willen met evt een partner die niet in t zich is, dat we dat niet moeten doen.
Ik vind dit allemaal zo ingewikkeld, wetende dat hij ergens gelijk heeft, maar wil ook genieten van het moment dat we dan samen zijn, en verder maar zien.
Ik geef heel veel om hem, en dat maakt het ook best lastig.
Wat ik hiermee wil?
Geen idee, ik vind het zo verwarrend, en wil geen afstand van hem doen, en zo verder gaan is ook lastig.
Misschien toch ergens hoop dat er nog een toekomst is voor ons?
maandag 26 oktober 2020 09:27
maandag 26 oktober 2020 11:19
Maar ik ben ook suf, dat blijkt wel uit deze situatie.VelvetVolvo schreef: ↑26-10-2020 09:22Ik vind het altijd zo suf als vrouwen over "intiem zijn" beginnen....
Maar goed, je wilt zeggen dat ik gewoon sex neer moet zetten.
maandag 26 oktober 2020 11:56
maandag 26 oktober 2020 13:28
Laat het los, laat het gaan...
Vorig jaar ben ik verliefd geworden op een collega. En zij op mij. Gedurende een periode van een half jaar hebben we ontzettend veel met elkaar gedeeld, zijn er zelfs concrete plannen geweest over samenwonen, baan opzeggen, etc. Beste heftig, aangezien er kinderen in het spel waren en we toch zeker op 4 uur rijden van elkaar wonen.
Maar het was altijd drama. Dan zat ze in het ziekenhuis, dan was ze bang om covid te krijgen, dan had ze negatief getest en dacht ze alsnog covid te hebben. En ook met haar (ex)man was altijd drama.
Enfin, lang verhaal kort: punt erachter gezet. En een rust dat dat geeft!
Makkelijk was het zeker niet. Ergens ben ik nog steeds benieuwd naar meer en als ze een foto upload op Twitter dan ben ik ook zeker nog nieuwsgierig. Maar het is erg ongezond en dat hou ik het liefst ver weg van mezelf. Hoe moeilijk dat ook is.
Vorig jaar ben ik verliefd geworden op een collega. En zij op mij. Gedurende een periode van een half jaar hebben we ontzettend veel met elkaar gedeeld, zijn er zelfs concrete plannen geweest over samenwonen, baan opzeggen, etc. Beste heftig, aangezien er kinderen in het spel waren en we toch zeker op 4 uur rijden van elkaar wonen.
Maar het was altijd drama. Dan zat ze in het ziekenhuis, dan was ze bang om covid te krijgen, dan had ze negatief getest en dacht ze alsnog covid te hebben. En ook met haar (ex)man was altijd drama.
Enfin, lang verhaal kort: punt erachter gezet. En een rust dat dat geeft!
Makkelijk was het zeker niet. Ergens ben ik nog steeds benieuwd naar meer en als ze een foto upload op Twitter dan ben ik ook zeker nog nieuwsgierig. Maar het is erg ongezond en dat hou ik het liefst ver weg van mezelf. Hoe moeilijk dat ook is.
maandag 26 oktober 2020 13:31
Dit.nessemeisje schreef: ↑26-10-2020 11:56Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Hou je zo van drama? Dit is niks en zal ook nooit wat worden. "Hij durft geen relatie aan" geldt vaak niet meer op het moment dat ze iemand tegenkomen die het wel echt is. Kap ermee, dit is zonde van je tijd en energie.
maandag 26 oktober 2020 19:33
Het belangrijkste zeg je zelf al wat wil ik hier mee, daar moet je goed over nadenken, als jij het lastig vindt als je 2-3 dagen niks hoort (wat toch echt niet heel lang is als je geen vaste relatie hebt??) heb ik het idee dat jij wel een relatie wil of de dingen je anders voorstelt of ziet als hij en iig je dus niet helemaal eerlijk uitspreekt, dan hou je het ongewisse en netnietjes gedoe in stand. Afstand hoeft geen rol te spelen, ik ben 28 jaar samen geweest met mijn stbx en de eerste 4 jaar zaten we 800 km van elkaar vandaan en zagen we elkaar maar om de twee maanden. Als jij hem echt zo leuk vindt maar hij geen relatie wil en niet stabiel is of lekker in zijn vel zit, is het gewoon te lastig om als "vrienden" of vrienden +++ door te gaan en zou ik er een punt achterzetten, anders ga je je toch hechten of de momenten teveel romantiseren en dan wordt de eventuele breuk toch moeilijker bovendien stel je jezelf zo niet open voor andere wel stabiele leuke mensen. Veel sterkte
