
Onderbuikgevoel in relatie wat niet weggaat
dinsdag 1 juli 2025 om 15:56
Hallo,
Ruim anderhalf jaar heb ik een relatie met een lieve man (ik 45, hij 55 jaar). En ja hij is echt wel lief voor me. We hebben het gezellig samen en hebben ook lol met elkaar. Toch zijn er dingen die een beetje aan me knagen. Zoals ik al zei, hij is zeker goed voor me, geeft me veel complimenten en we zeggen elke dag, in real life of per app, dat we van elkaar houden. Ik ben ook erg lief voor hem.
Maar waarom heb ik dan zo'n vreemd onderbuikgevoel wat maar niet weg wil gaan. In het begin van de relatie complimenteerde hij vaak actrices in films of series als we samen keken. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik dit niet steeds hoefde te horen, toen werd het zeker wel minder. Nog steeds draait z'n hoofd wel om naar vrouwen en maakt hij weleens opmerkingen over bijvoorbeeld hun borsten, maar dan meer in de trant van zo dat zal wel zwaar wegen, of als een vrouw haar topje goed doet zegt hij van "hijs ze maar op hoor". Nu doen denk ik veel mannen dat wel. Wat ik wel vreemd vind is dat hij over zijn nichtje van zestien tegen mij zei toen we daar geweest waren van ... is een flinke meid geworden hoor, stevige billen ook. En diezelfde avond begon hij over haar zus van 22 dat zij een doorschijnende jurk aanhad, of ik dat ook had gezien. Ik vond dat vreemd?
Wat ik soms moeilijk vind is dat als ik aangeef dat ik ergens behoefte aan heb in de relatie, bijvoorbeeld wat meer een avond echt tijd maken voor elkaar en fijn praten hij dan gelijk in de verdediging schiet. Ruzie is er eigenlijk niet want ik ben erg zacht van karakter maar ik durf niet goed meer aan te geven als ik iets wil of nodig heb want hij reageert dan erg overtrokken en dan lijkt het net alsof de relatie gelijk in gevaar komt. Want dan zegt hij gelijk van ik kan je dit niet bieden en dan zegt hij dat hij tijdens het piekeren dacht van dat ik maar iemand anders moet zoeken die mij wel kan bieden wat hij niet kan. (Ik vroeg niks bijzonders alleen eens wat meer tijd voor elkaar en fijn praten over alles).
Het is moeilijk uit te leggen. Ik voel me niet veilig om eens te zeggen wat ik nodig heb want dan wordt het een drama en lijkt het te voelen alsof hij het uit wil maken. Dus zeg ik vaak maar niks meer. Hij vat alles op als kritiek terwijl ik hem juist heel veel liefs zeg en complimenten geef, echt heel vaak.
Maar zelf heeft hij best vaak kritiek op mij, wel vaak verpakt in grapjes maar soms ook niet. Hij irriteert zich bijvoorbeeld als ik een paar keer achter elkaar iets zeg (gewoon uit enthousiasme doe ik dat bijvoorbeeld of om iets uit te leggen).
Hij lijkt zich steeds vaker aan me te irriteren.
Alsof hij mij wil veranderen ofzo. Gewoon van die opmerkingen die beleefd klinken maar toch laten doorschemeren dat hij mijn gedrag afkeurt. Hij vindt het niks dat ik veel liedjes ken van de radio en dan kijkt hij zo afkeurend en vraagt zich hardop af hoe het toch komt dat ik zoveel liedjes ken en wat ik toen toch allemaal deed in mijn leven.
Ook lijkt het alsof hij weinig empathie heeft. Een paar weken geleden had ik ontzettende migraine en was ik duizelig en misselijk dus ik ging op de vloer liggen, zeker wel een kwartier. Dat werkt het beste voor mij en ook tegen flauwvallen. Hij bleef gewoon tv kijken en vroeg een keer gaat het? Verder niets, hij kwam niet eens bij me kijken.
Of hij zegt dat ik extreem reageer als ik moet huilen om een doodgereden dier bijvoorbeeld. Soms ben ik wat emotioneel daar kan ik niks aan doen.
Hij wil altijd zijn gelijk hebben in een discussie of gesprek. Zowel met familie als met mij.
Sorry voor het lange bericht maar ik ga erg aan mezelf twijfelen of ik nou dingen verkeerd zie ja of nee. Ik zeg ook heel vaak sorry en hij nooit. Die blik van afkeuring ga ik vaker bij hem zien.
Soms voelt het alsof ik een kind ben als hij me toespreekt. Dan wil ik iets voorstellen om met zijn moeder te gaan doen en is hij het er niet mee eens "en heeft hij dat al een keer gezegd " terwijl ik iets anders bedoel. Dan snauwt hij gelijk van nou moet je eens ophouden met je we gaan dit of dat doen. Terwijl ik leuke dingen voorstel en mijn best ervoor doe.
Sorry voor dit lange bericht. Ik ben ook een beetje in de war. Hij geeft veel complimenten en is vaak lief maar soms lijken mindere dingen vanaf zijn kant in de relatie heel subtiel te gaan. Hij toont ook nooit zelfreflectie. Alles moet op zijn manier gaan lijkt het. Alsof hij twee kanten heeft want het is zeker niet altijd zo. Herkent iemand dit?
Ruim anderhalf jaar heb ik een relatie met een lieve man (ik 45, hij 55 jaar). En ja hij is echt wel lief voor me. We hebben het gezellig samen en hebben ook lol met elkaar. Toch zijn er dingen die een beetje aan me knagen. Zoals ik al zei, hij is zeker goed voor me, geeft me veel complimenten en we zeggen elke dag, in real life of per app, dat we van elkaar houden. Ik ben ook erg lief voor hem.
Maar waarom heb ik dan zo'n vreemd onderbuikgevoel wat maar niet weg wil gaan. In het begin van de relatie complimenteerde hij vaak actrices in films of series als we samen keken. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik dit niet steeds hoefde te horen, toen werd het zeker wel minder. Nog steeds draait z'n hoofd wel om naar vrouwen en maakt hij weleens opmerkingen over bijvoorbeeld hun borsten, maar dan meer in de trant van zo dat zal wel zwaar wegen, of als een vrouw haar topje goed doet zegt hij van "hijs ze maar op hoor". Nu doen denk ik veel mannen dat wel. Wat ik wel vreemd vind is dat hij over zijn nichtje van zestien tegen mij zei toen we daar geweest waren van ... is een flinke meid geworden hoor, stevige billen ook. En diezelfde avond begon hij over haar zus van 22 dat zij een doorschijnende jurk aanhad, of ik dat ook had gezien. Ik vond dat vreemd?
Wat ik soms moeilijk vind is dat als ik aangeef dat ik ergens behoefte aan heb in de relatie, bijvoorbeeld wat meer een avond echt tijd maken voor elkaar en fijn praten hij dan gelijk in de verdediging schiet. Ruzie is er eigenlijk niet want ik ben erg zacht van karakter maar ik durf niet goed meer aan te geven als ik iets wil of nodig heb want hij reageert dan erg overtrokken en dan lijkt het net alsof de relatie gelijk in gevaar komt. Want dan zegt hij gelijk van ik kan je dit niet bieden en dan zegt hij dat hij tijdens het piekeren dacht van dat ik maar iemand anders moet zoeken die mij wel kan bieden wat hij niet kan. (Ik vroeg niks bijzonders alleen eens wat meer tijd voor elkaar en fijn praten over alles).
Het is moeilijk uit te leggen. Ik voel me niet veilig om eens te zeggen wat ik nodig heb want dan wordt het een drama en lijkt het te voelen alsof hij het uit wil maken. Dus zeg ik vaak maar niks meer. Hij vat alles op als kritiek terwijl ik hem juist heel veel liefs zeg en complimenten geef, echt heel vaak.
Maar zelf heeft hij best vaak kritiek op mij, wel vaak verpakt in grapjes maar soms ook niet. Hij irriteert zich bijvoorbeeld als ik een paar keer achter elkaar iets zeg (gewoon uit enthousiasme doe ik dat bijvoorbeeld of om iets uit te leggen).
Hij lijkt zich steeds vaker aan me te irriteren.
Alsof hij mij wil veranderen ofzo. Gewoon van die opmerkingen die beleefd klinken maar toch laten doorschemeren dat hij mijn gedrag afkeurt. Hij vindt het niks dat ik veel liedjes ken van de radio en dan kijkt hij zo afkeurend en vraagt zich hardop af hoe het toch komt dat ik zoveel liedjes ken en wat ik toen toch allemaal deed in mijn leven.
Ook lijkt het alsof hij weinig empathie heeft. Een paar weken geleden had ik ontzettende migraine en was ik duizelig en misselijk dus ik ging op de vloer liggen, zeker wel een kwartier. Dat werkt het beste voor mij en ook tegen flauwvallen. Hij bleef gewoon tv kijken en vroeg een keer gaat het? Verder niets, hij kwam niet eens bij me kijken.
Of hij zegt dat ik extreem reageer als ik moet huilen om een doodgereden dier bijvoorbeeld. Soms ben ik wat emotioneel daar kan ik niks aan doen.
Hij wil altijd zijn gelijk hebben in een discussie of gesprek. Zowel met familie als met mij.
Sorry voor het lange bericht maar ik ga erg aan mezelf twijfelen of ik nou dingen verkeerd zie ja of nee. Ik zeg ook heel vaak sorry en hij nooit. Die blik van afkeuring ga ik vaker bij hem zien.
Soms voelt het alsof ik een kind ben als hij me toespreekt. Dan wil ik iets voorstellen om met zijn moeder te gaan doen en is hij het er niet mee eens "en heeft hij dat al een keer gezegd " terwijl ik iets anders bedoel. Dan snauwt hij gelijk van nou moet je eens ophouden met je we gaan dit of dat doen. Terwijl ik leuke dingen voorstel en mijn best ervoor doe.
Sorry voor dit lange bericht. Ik ben ook een beetje in de war. Hij geeft veel complimenten en is vaak lief maar soms lijken mindere dingen vanaf zijn kant in de relatie heel subtiel te gaan. Hij toont ook nooit zelfreflectie. Alles moet op zijn manier gaan lijkt het. Alsof hij twee kanten heeft want het is zeker niet altijd zo. Herkent iemand dit?
woensdag 2 juli 2025 om 02:14
Het probleem is dat je nooit iets onaardigs zegt. Je bent een people pleaser. En als mensen nooit tegengas krijgen gaan ze over je heen walsen. En dan voel jij je kut en durf je niets te zeggen en blijf je je kut voelen. En nu is er niks van je over. Het punt is niet dat jij niet aardig voor hem bent, je bent niet aardig voor jezelf.
Dus hou op met sorry zeggen, en ga in therapie om voor jezelf te leren opkomen.
woensdag 2 juli 2025 om 11:07
De afhankelijkheid spat er vanaf. Ik ga hier niet tegenin.
To, succes met het vinden van je eigenwaarde.
woensdag 2 juli 2025 om 11:32
Eens met Natsuro.
En even he; waarom ben je daar zo bang voor? Wat is het ergste dat kan gebeuren? Alle mensen die jij kent maken ook fouten, en schrijf je ze daarom af? Nee. En mensen die dat wel doen, die kan je beter niet in je leven houden. Als mensen jou het gevoel geven dat jij er alleen maar toe doet als je 'perfect' doet, dan zijn het geen goede mensen.
Zit er bij jou wellicht verlatingsangst onder? Is er in het verleden iets gebeurd? Ga eens bij jezelf te rade WAAROM je zo pleaset.
woensdag 2 juli 2025 om 13:51
Lieve TO, je doet niks verkeerd, je bent juist veel te lief en te aardig naar hem. Je betrekt alles op jezelf, dat is wat je fout doet. Deze relatie is niet goed voor je, vertrouw dus op je onderbuik gevoel!
Het zou helpen als je aan je eigenwaarde gaat werken, meer zelfvertrouwen krijgt en wat meer voor jezelf gaat opkomen. En deze man de deur uitzetten.
woensdag 2 juli 2025 om 14:47
Ik denk dat ik het begrijp want hij kapt me gewoon regelmatig af als ik wat zeg en dat is niet als grapje bedoelt nee. Het voelt alsof ik niet altijd mag zeggen wat ik wil of op welke manier ik iets wil. Ik merk al een tijdje dat ik een beetje op m'n tenen ga lopen. Pas stonden we in een winkel om iets te kopen waar ik dan meer verstand van heb dan hij en dan word ik een beetje enthousiast en dan reageert hij nogal kortaf van ja dat heb je nu al een paar keer gezegd. Dat bedoel ik met kleine dingen wat dan niet goed voelt. En het wisselt zich af met regelmatig lieve woorden en complimenten. Al wordt dat laatste wel minder moet ik zeggen.
Het voelt alsof er een beetje met m'n hoofd wordt gespeeld. Daarom wilde ik graag weten of iemand dit herkent.
Het voelt alsof er een beetje met m'n hoofd wordt gespeeld. Daarom wilde ik graag weten of iemand dit herkent.
woensdag 2 juli 2025 om 14:55
Mandine45 schreef: ↑02-07-2025 14:47Ik denk dat ik het begrijp want hij kapt me gewoon regelmatig af als ik wat zeg en dat is niet als grapje bedoelt nee. {...} Dat bedoel ik met kleine dingen wat dan niet goed voelt. En het wisselt zich af met regelmatig lieve woorden en complimenten. Al wordt dat laatste wel minder moet ik zeggen. Het voelt alsof er een beetje met m'n hoofd wordt gespeeld.
Dat voel je goed denk ik en daar mag je voor jezelf conclusies aan verbinden zonder toestemming van wie dan ook nodig te hebben.
woensdag 2 juli 2025 om 14:58
Menig topic en zo ook deze begint met "een relatie met een lieve man". En vervolgens komt er een bak ellende. Ik weet dat die een beetje uitgekauwd is maar ik wil toch de Wet van Wuilis van toepassing verklaren.
TO ik wens je veel wijsheid en vooral zelfvertrouwen dan volgt de rest vanzelf.
TO ik wens je veel wijsheid en vooral zelfvertrouwen dan volgt de rest vanzelf.
Wist je dat de oceaan zout is van alle tranen van onbegrepen haaien die alleen maar een knuffel willen?
woensdag 2 juli 2025 om 15:08
woensdag 2 juli 2025 om 15:09
Hoe weet je dat?Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 17:46Dat van die nichtjes vond ik ook raar maar hij is echt een lieve familie man en zal nooit aan iemand zitten. Echt nooit. Hij is ook geliefd door zijn nichtjes en neefjes.
Maar inderdaad, die opmerkingen vond ik wel vreemd. Dat zijn dus de kleine dingen die mij een onderbuikgevoel geven. Ik ga dan excuses voor hem bedenken. Dat nichtje in die doorschijnende jurk loopt er normaal gesproken heel bedekt bij, misschien dat het hem daarom opviel denk ik dan.
Vandaar dit topic ook, ik zou graag andermans mening hierover horen.
De ene keer noemt hij me de ware. Een week later hebben we het over kennisen waarbij het wat minder gaat omdat de sleur er volgens hen is ingekomen dan zegt hij van dat zou zelfs bij ons ook zomaar kunnen gebeuren.
Soms lijkt het alsof hij twee gezichten heeft. Maar zie ik dit nou verkeerd of niet vraag ik me af.
Zijn opmerkingen zijn ook niet ok, ook al zou hij niet aan ze zitten. Het is grensoverschrijdend gedrag, schaamteloos. Een infantiele, oversekte oudere vent.
Als hij geen compassie kan opbrengen als jij migraine hebt, dan is hij ook niet lief.
Hij heeft geen geduld en is kritisch naar jou.
Waarom moet je een vriend hebben eigenlijk?
Ik twijfel ook of dit een troll account is, vanwege je leeftijd en je naïeve manier van schrijven.
Veel meisjes en jonge vrouwen zijn eens tegen een dergelijk heerschap aangelopen, maar die leren ervan. Dit nooit meer zeggen ze dan.
Als je op je 45e over deze ongemanierde vent nog aan het twijfelen bent, moet je mijns inziens echt aan jezelf gaan werken met een therapeut die gespecialiseerd is in ongelijkwaardige relaties.
woensdag 2 juli 2025 om 15:20
Het is geen troll topic. Ik heb alleen nog niet echt ervaring op relatie gebied en ben heel erg lang alleen geweest. Ik hoor vaker dat ik aan mijn eigenwaarde moet gaan werken. En nu merk ik dat ik mezelf een beetje kwijt aan het raken ben. Omdat hij de ene keer heel anders is en reageerde dan de andere keer.

woensdag 2 juli 2025 om 15:28
En wanneer ga je dat nou eens doen, aan je eigenwaarde werken? Want DAT IS WAAROM JE JEZELF KWIJTRAAKT.Mandine45 schreef: ↑02-07-2025 15:20Het is geen troll topic. Ik heb alleen nog niet echt ervaring op relatie gebied en ben heel erg lang alleen geweest. Ik hoor vaker dat ik aan mijn eigenwaarde moet gaan werken. En nu merk ik dat ik mezelf een beetje kwijt aan het raken ben. Omdat hij de ene keer heel anders is en reageerde dan de andere keer.
Ik weet niet hoeveel mensen er in deze topic nog tegen je moeten zeggen dat deze relatie niet klopt. Niemand hoeft op zijn tenen te lopen in een relatie.
woensdag 2 juli 2025 om 15:37
Dat is precies wat er gebeurt in dit soort relaties. Je raakt jezelf kwijt omdat hij heel goed is in alles bij jou neerleggen. Hij heeft kritiek op je, wil je veranderen. Je loopt op eieren bij hem. En dit gebeurt omdat je het toelaat. Heb je gaslighting al opgezocht? Dit is echt een hele ongezonde relatie. Wat vinden je vrienden en familie eigenlijk van hem? Of zien zij een andere kant van hem?Mandine45 schreef: ↑02-07-2025 15:20Het is geen troll topic. Ik heb alleen nog niet echt ervaring op relatie gebied en ben heel erg lang alleen geweest. Ik hoor vaker dat ik aan mijn eigenwaarde moet gaan werken. En nu merk ik dat ik mezelf een beetje kwijt aan het raken ben. Omdat hij de ene keer heel anders is en reageerde dan de andere keer.
woensdag 2 juli 2025 om 15:40
Ik wil ook aan mijn eigenwaarde gaan werken en ben al aan het zoeken op internet naar een praktijk in de buurt of anders via de praktijk ondersteuner bij de huisarts.
Alleen ik ben altijd zo dat ik steeds denk dat het aan mij ligt dat hij zo doet soms. Dat ik dan wel iets verkeerds moet hebben gedaan want hij kan ook vaak heel lief zijn.
Daar wil ik vanaf van dat denkpatroon.
Alleen ik ben altijd zo dat ik steeds denk dat het aan mij ligt dat hij zo doet soms. Dat ik dan wel iets verkeerds moet hebben gedaan want hij kan ook vaak heel lief zijn.
Daar wil ik vanaf van dat denkpatroon.
woensdag 2 juli 2025 om 15:58
Hoe is het mogelijk dat jij dit ziet als subtiel? Niets van wat je schrijft is subtiel. Je vriend is een eikel, op zeer onsubtiele wijze. Als jij dat leuk vond was het nog tot daar aantoe, maar dat vind je duidelijk niet. Dus ik zou het uitmaken als ik jou wasMandine45 schreef: ↑02-07-2025 00:00De voorbeelden zijn heel subtiel. Mijn vriend zelf praat nogal eens door mensen heen. Vorige week op een verjaardag was ik wat met m'n moeder en hem aan het praten en opeens zei hij echt heel duidelijk van dat ik moet stoppen met steeds door m'n moeder heen te praten want hij wilde luisteren naar wat m'n moeder zei. Maar hij sprak me zo luid en duidelijk toe alsof ik een kind was. En ik praatte volgens mij helemaal niet door m'n moeder heen want ik praat überhaupt niet door mensen heen naar ik weet. Ik sta juist bekend als iemand die goed kan luisteren en meer op de achtergrond is.
Ook een tijdje terug toen waren we bij mijn familie en had ik (nog toen we bij hem waren eerder die dag) zijn eczeem op zijn gezicht met iets ingesmeerd wat goed had geholpen dus ik zei zo tegen hem (zachtjes en de rest was rond de tafel bezig, wij zaten op de bank), van het heeft goed geholpen hè op je gezicht. Toen kapte hij me ook gelijk af want dat hoefde ik niet te zeggen met anderen erbij. Oké dat begrijp ik dan nog wel.
Maar als ik bijvoorbeeld iets zeg tegen mijn zus over haar broek (die print leek op een wit/blauw printje van vroeger het melkmeisje of iets) gewoon op een vrolijke manier zei ik dat van heej grappig het lijkt daar en daarop. Dan zegt m'n vriend ook gelijk van ah joh niet zeggen en dan doet hij heel kritisch. Hij kapt vaker dingen af van mij. Terwijl hij over alles en iedereen opmerkingen mag maken. Maar het is allemaal heel subtiel. Vandaar mijn twijfels van zie ik het goed.
Het is zoals het is
woensdag 2 juli 2025 om 16:00
Niets!
En al zei je wel een keer iets onaardigs, dat is geen ramp. Hij komt wel voor zichzelf op hoor. Nu jij nog!
Het is zoals het is
woensdag 2 juli 2025 om 16:07
Ik herken dit gedrag van hem. Ik heb geen flauw idee waar het onder valt hoor maar dan schept een persoon er enorm veel genoegen in om de ander bewust onzeker of verdrietig te maken. Een soort afstraffen en daar kicken ze op. Ik ken zo iemand in RL.
Heel eerlijk, stop met deze man. Ga lekker aan jezelf werken, zorg dat je sterker in je schoenen komt te staan zodat je dergelijke bullshit niet hoeft te nemen. Leef en vind iemand waarbij je niet dat onderbuikgevoel hoeft te hebben en die jou niet steeds kwetst. Onthou heel goed, iemand die oprecht van je houd wil je geen pijn doen, die wil het beste voor je.
Als je in deze situatie blijft dan ga je waarschijnlijk alleen maar meer verpieteren, zeker als people pelaser. Geloof me, dat is het echt niet waard.
Heel eerlijk, stop met deze man. Ga lekker aan jezelf werken, zorg dat je sterker in je schoenen komt te staan zodat je dergelijke bullshit niet hoeft te nemen. Leef en vind iemand waarbij je niet dat onderbuikgevoel hoeft te hebben en die jou niet steeds kwetst. Onthou heel goed, iemand die oprecht van je houd wil je geen pijn doen, die wil het beste voor je.
Als je in deze situatie blijft dan ga je waarschijnlijk alleen maar meer verpieteren, zeker als people pelaser. Geloof me, dat is het echt niet waard.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in