Relaties
alle pijlers
Ongenuanceerde visie op relaties
zondag 27 september 2009 om 10:26
Dit naar aanleiding van een avondje met vriendinnen waar de rosé en tranen (onverwachts) rijkelijk vloeiden. Sommige van hun hebben na lange tijd hun relatie zien stranden en hebben hun partner/echtgenoot in de armen van een andere mevrouw zien vallen. Dit nagenoeg zonder enige aankondiging vooraf, dus zijn ze dit op hun manier nog aan het verwerken. Een vriendin is door haar man verlaten voor een vrouw die heul veul bagage meebrengt in deze nieuwe relatie. Die bagage is niet alleen een ex waarmee ze kinderen heeft, maar ook heeft ze een geschiedenis van depressiviteit en het daarvoor slikken van medicatie. Mijn vriendin, die een leuke en frisse vrouw en moeder is, is niet alleen in verbijstering achtergelaten door haar man maar ook nog eens verlaten voor een vrouw die aardig in de (psychische) knoop zit.
En ik moest haar bekennen dat ik dit vaker hoor, vooral van wat ik lees hier op het forum. Ongenuanceerd gezegd; vrouwen die midden in het leven staan, financieel onafhankelijk zijn (voor zover de economische crisis hier geen stokje voor heeft gestoken), geen medicatie slikken, geen historie hebben van borderline/depressiviteit (etc.), kunnen geen man vinden al zijn ze de laatste vrouw op deze aardbol. En vrouwen die niet midden in het leven staan, niet (tijdelijk) kunnen werken vanwege hun (onwillige) mentale dieptepunt, zie ik op dit forum vertellen over hun begripvolle vriend/echtgenoot.
Ik ben benieuwd naar jullie visie. Zijn mijn vriendin en ik kortzichtig wat dit betreft? Het mag duidelijk zijn dat iedereen recht heeft op een liefdevolle relatie. Maar hoe komt het toch dat vrouwen die, gezien hun mentale instabiliteit veel aandacht nodig hebben, meer geluk (lijken te) hebben in de liefde, dan vrouwen die deze aandacht niet nodig hebben.
En ik moest haar bekennen dat ik dit vaker hoor, vooral van wat ik lees hier op het forum. Ongenuanceerd gezegd; vrouwen die midden in het leven staan, financieel onafhankelijk zijn (voor zover de economische crisis hier geen stokje voor heeft gestoken), geen medicatie slikken, geen historie hebben van borderline/depressiviteit (etc.), kunnen geen man vinden al zijn ze de laatste vrouw op deze aardbol. En vrouwen die niet midden in het leven staan, niet (tijdelijk) kunnen werken vanwege hun (onwillige) mentale dieptepunt, zie ik op dit forum vertellen over hun begripvolle vriend/echtgenoot.
Ik ben benieuwd naar jullie visie. Zijn mijn vriendin en ik kortzichtig wat dit betreft? Het mag duidelijk zijn dat iedereen recht heeft op een liefdevolle relatie. Maar hoe komt het toch dat vrouwen die, gezien hun mentale instabiliteit veel aandacht nodig hebben, meer geluk (lijken te) hebben in de liefde, dan vrouwen die deze aandacht niet nodig hebben.
zondag 27 september 2009 om 11:57
zondag 27 september 2009 om 11:59
quote:Margaretha2 schreef op 27 september 2009 @ 11:52:
Milaatje, ik heb het gevoel alsof dat bij jongeren überhaupt niet zo speelt, ik weet niet hoe oud je bent, maar ik dacht elders op te maken nog geen dertig? Ik ben zelf bijna 25 en ben na mijn studie flink aan mijn carrière aan het werken, heb mijn eigen appartement, mijn eigen geld, enzovoort en ik heb ook al jaaaaaaaren een heel gelukkige relatie. Ik ken weinig mannen van mijn leeftijd die zich geïntimideerd voelen door een zelfstandige vrouw, en dan bedoel ik niet alleen jongens die zelf ook als een dolle door het leven razen, maar ik ken ook genoeg loodgieters en boeren om maar een voorbeeld te geven die echt niet bang worden van een ambitieuze, zelfverzekerde vrouw, en helemaal niet zitten te wachten op iemand om voor te zorgen.Ik ben inderdaad eind twintig. Dat is ook zo, de jonge generatie wordt opgevoed met het idee om zelf te studeren, te werken, kortom dat je de eigen boontjes leert doppen. Voor de meeste moderne mannen is dat ook helemaal geen probleem. Ik denk dat in het verhaal dat TO schetst het helemaal niet van belang is of de ex-vrouw nou wel of niet zelfstandig is. Dat hij voor (toevallig?) een instabiele vrouw kiest, in hoeverre heeft dat te maken met de autonomie van ex-vrouw? Ik denk dat dit feit nauwelijks van invloed is (geweest). Volgens mij worden er verkeerde causale verbanden aangehaald.
Milaatje, ik heb het gevoel alsof dat bij jongeren überhaupt niet zo speelt, ik weet niet hoe oud je bent, maar ik dacht elders op te maken nog geen dertig? Ik ben zelf bijna 25 en ben na mijn studie flink aan mijn carrière aan het werken, heb mijn eigen appartement, mijn eigen geld, enzovoort en ik heb ook al jaaaaaaaren een heel gelukkige relatie. Ik ken weinig mannen van mijn leeftijd die zich geïntimideerd voelen door een zelfstandige vrouw, en dan bedoel ik niet alleen jongens die zelf ook als een dolle door het leven razen, maar ik ken ook genoeg loodgieters en boeren om maar een voorbeeld te geven die echt niet bang worden van een ambitieuze, zelfverzekerde vrouw, en helemaal niet zitten te wachten op iemand om voor te zorgen.Ik ben inderdaad eind twintig. Dat is ook zo, de jonge generatie wordt opgevoed met het idee om zelf te studeren, te werken, kortom dat je de eigen boontjes leert doppen. Voor de meeste moderne mannen is dat ook helemaal geen probleem. Ik denk dat in het verhaal dat TO schetst het helemaal niet van belang is of de ex-vrouw nou wel of niet zelfstandig is. Dat hij voor (toevallig?) een instabiele vrouw kiest, in hoeverre heeft dat te maken met de autonomie van ex-vrouw? Ik denk dat dit feit nauwelijks van invloed is (geweest). Volgens mij worden er verkeerde causale verbanden aangehaald.
zondag 27 september 2009 om 12:01
zondag 27 september 2009 om 12:03
Ja dat ben ik ook met je eens, ik ben ook benieuwd wat voor soort man het is die daarvoor valt.
Aan de andere kant is dan meteen mijn vrees dat die mannen toen ze halverwege twintig waren ook hartstikke zelfstandig waren, geen vrouwtje thuis nodig hadden om voor te zorgen maar hun eigenwaarde gewoon uit zichzelf haalden en nu ze veertig zijn opeens de benen nemen
Aan de andere kant is dan meteen mijn vrees dat die mannen toen ze halverwege twintig waren ook hartstikke zelfstandig waren, geen vrouwtje thuis nodig hadden om voor te zorgen maar hun eigenwaarde gewoon uit zichzelf haalden en nu ze veertig zijn opeens de benen nemen
zondag 27 september 2009 om 12:03
quote:paloma schreef op 27 september 2009 @ 10:26:
Dit naar aanleiding van een avondje met vriendinnen waar de rosé en tranen (onverwachts) rijkelijk vloeiden. Sommige van hun hebben na lange tijd hun relatie zien stranden en hebben hun partner/echtgenoot in de armen van een andere mevrouw zien vallen. Dit nagenoeg zonder enige aankondiging vooraf, dus zijn ze dit op hun manier nog aan het verwerken. Een vriendin is door haar man verlaten voor een vrouw die heul veul bagage meebrengt in deze nieuwe relatie. Die bagage is niet alleen een ex waarmee ze kinderen heeft, maar ook heeft ze een geschiedenis van depressiviteit en het daarvoor slikken van medicatie. Mijn vriendin, die een leuke en frisse vrouw en moeder is, is niet alleen in verbijstering achtergelaten door haar man maar ook nog eens verlaten voor een vrouw die aardig in de (psychische) knoop zit.
En ik moest haar bekennen dat ik dit vaker hoor, vooral van wat ik lees hier op het forum. Ongenuanceerd gezegd; vrouwen die midden in het leven staan, financieel onafhankelijk zijn (voor zover de economische crisis hier geen stokje voor heeft gestoken), geen medicatie slikken, geen historie hebben van borderline/depressiviteit (etc.), kunnen geen man vinden al zijn ze de laatste vrouw op deze aardbol. En vrouwen die niet midden in het leven staan, niet (tijdelijk) kunnen werken vanwege hun (onwillige) mentale dieptepunt, zie ik op dit forum vertellen over hun begripvolle vriend/echtgenoot.
Ik ben benieuwd naar jullie visie. Zijn mijn vriendin en ik kortzichtig wat dit betreft? Het mag duidelijk zijn dat iedereen recht heeft op een liefdevolle relatie. Maar hoe komt het toch dat vrouwen die, gezien hun mentale instabiliteit veel aandacht nodig hebben, meer geluk (lijken te) hebben in de liefde, dan vrouwen die deze aandacht niet nodig hebben.
De depressieve vrouw heeft (ook) een ex. Destijds kon ze blijkbaar niet op het forum vertellen over haar begripvolle echtgenoot. Of was ze toen niet depressief? Maar ze had wel een man. Hoe zit dat?
Ergo, jouw voorbeeld is geen voorbeeld waarmee je jouw stelling onderbouwd.
Dit naar aanleiding van een avondje met vriendinnen waar de rosé en tranen (onverwachts) rijkelijk vloeiden. Sommige van hun hebben na lange tijd hun relatie zien stranden en hebben hun partner/echtgenoot in de armen van een andere mevrouw zien vallen. Dit nagenoeg zonder enige aankondiging vooraf, dus zijn ze dit op hun manier nog aan het verwerken. Een vriendin is door haar man verlaten voor een vrouw die heul veul bagage meebrengt in deze nieuwe relatie. Die bagage is niet alleen een ex waarmee ze kinderen heeft, maar ook heeft ze een geschiedenis van depressiviteit en het daarvoor slikken van medicatie. Mijn vriendin, die een leuke en frisse vrouw en moeder is, is niet alleen in verbijstering achtergelaten door haar man maar ook nog eens verlaten voor een vrouw die aardig in de (psychische) knoop zit.
En ik moest haar bekennen dat ik dit vaker hoor, vooral van wat ik lees hier op het forum. Ongenuanceerd gezegd; vrouwen die midden in het leven staan, financieel onafhankelijk zijn (voor zover de economische crisis hier geen stokje voor heeft gestoken), geen medicatie slikken, geen historie hebben van borderline/depressiviteit (etc.), kunnen geen man vinden al zijn ze de laatste vrouw op deze aardbol. En vrouwen die niet midden in het leven staan, niet (tijdelijk) kunnen werken vanwege hun (onwillige) mentale dieptepunt, zie ik op dit forum vertellen over hun begripvolle vriend/echtgenoot.
Ik ben benieuwd naar jullie visie. Zijn mijn vriendin en ik kortzichtig wat dit betreft? Het mag duidelijk zijn dat iedereen recht heeft op een liefdevolle relatie. Maar hoe komt het toch dat vrouwen die, gezien hun mentale instabiliteit veel aandacht nodig hebben, meer geluk (lijken te) hebben in de liefde, dan vrouwen die deze aandacht niet nodig hebben.
De depressieve vrouw heeft (ook) een ex. Destijds kon ze blijkbaar niet op het forum vertellen over haar begripvolle echtgenoot. Of was ze toen niet depressief? Maar ze had wel een man. Hoe zit dat?
Ergo, jouw voorbeeld is geen voorbeeld waarmee je jouw stelling onderbouwd.
zondag 27 september 2009 om 12:04
Ik zie zelden zoveel vooroordelen dan wel verkeerde aannames langskomen in een topic. Hoezo staan depressieve mensen niet midden in het leven? Hebben ze geen carriere? Werken ze niet etc? De dingen die jij in jouw OP zegt gaan voor een zeer klein deel misschien op maar het overgrote deel niet.
Ik krijg het idee dat je alleen maar wil horen dat je gelijk hebt. Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?
Ik krijg het idee dat je alleen maar wil horen dat je gelijk hebt. Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?
zondag 27 september 2009 om 12:05
quote:Zwieber schreef op 27 september 2009 @ 12:04:
Ik zie zelden zoveel vooroordelen dan wel verkeerde aannames langskomen in een topic. Hoezo staan depressieve mensen niet midden in het leven? Hebben ze geen carriere? Werken ze niet etc? De dingen die jij in jouw OP zegt gaan voor een zeer klein deel misschien op maar het overgrote deel niet.
Ik krijg het idee dat je alleen maar wil horen dat je gelijk hebt. Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?En geef daar nu eens antwoord op TO.
Ik zie zelden zoveel vooroordelen dan wel verkeerde aannames langskomen in een topic. Hoezo staan depressieve mensen niet midden in het leven? Hebben ze geen carriere? Werken ze niet etc? De dingen die jij in jouw OP zegt gaan voor een zeer klein deel misschien op maar het overgrote deel niet.
Ik krijg het idee dat je alleen maar wil horen dat je gelijk hebt. Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?En geef daar nu eens antwoord op TO.
zondag 27 september 2009 om 12:08
quote:milaatje schreef op 27 september 2009 @ 11:38:
En ik weet 100% dat mijn man nooit van zijn leven zich zal inlaten met een psychisch instabiele vrouw. Dat vindt hij niet aantrekkelijk.
Wat ik mij meer afvraag, wat voor mannen zijn dat die hun huis en haard verlaten voor een psychisch zieke vrouw? Je kan ook stellen dat dat impulsieve, domme en oppervlakkige mannen zijn. En dat je vriendin(nen) het niet hebben zien aankomen, wat zegt dat over hen?
Ik vind het een beetje makkelijk en naief om 'de labiele vrouw' als oorzaak aan te wijzen voor het falen van een relatie van 'de zelfstandige vrouw'.
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.
En ik weet 100% dat mijn man nooit van zijn leven zich zal inlaten met een psychisch instabiele vrouw. Dat vindt hij niet aantrekkelijk.
Wat ik mij meer afvraag, wat voor mannen zijn dat die hun huis en haard verlaten voor een psychisch zieke vrouw? Je kan ook stellen dat dat impulsieve, domme en oppervlakkige mannen zijn. En dat je vriendin(nen) het niet hebben zien aankomen, wat zegt dat over hen?
Ik vind het een beetje makkelijk en naief om 'de labiele vrouw' als oorzaak aan te wijzen voor het falen van een relatie van 'de zelfstandige vrouw'.
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.
zondag 27 september 2009 om 12:09
quote:paloma schreef op 27 september 2009 @ 12:08:
[...]
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.Misschien dat de man wel HOUDT van de dame in kwestie?
[...]
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.Misschien dat de man wel HOUDT van de dame in kwestie?
zondag 27 september 2009 om 12:09
quote:Zwieber schreef op 27 september 2009 @ 12:04:
Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.
Nog los van het zijn van een leuke en frisse moeder, kan dat niet als je depressief bent in jouw visie?Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.
zondag 27 september 2009 om 12:11
quote:paloma schreef op 27 september 2009 @ 12:08:
[...]
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.hoe goed je die vriendin ook mag kennen, jij kunt nooit in haar relatie kijken. Blijkbaar dacht hij toch anders over het 'goede leven' dan jij als buitenstaander en geeft die vrouw hem iets wat hij miste in de relatie met jouw vriendin.
[...]
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.hoe goed je die vriendin ook mag kennen, jij kunt nooit in haar relatie kijken. Blijkbaar dacht hij toch anders over het 'goede leven' dan jij als buitenstaander en geeft die vrouw hem iets wat hij miste in de relatie met jouw vriendin.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 27 september 2009 om 12:12
quote:Lllilaaa schreef op 27 september 2009 @ 12:09:
[...]
Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.Dus als je depressief bent en wél leuk met je kinderen kan spelen omdat je daar alle beetjes energie die je hebt in stopt, ben je niet ECHT depressief?
[...]
Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.Dus als je depressief bent en wél leuk met je kinderen kan spelen omdat je daar alle beetjes energie die je hebt in stopt, ben je niet ECHT depressief?
zondag 27 september 2009 om 12:13
Nouja, ik sta soms ook weleens verbaasd van de 'nieuwe vriendin van'. Zowel bij familie, vrienden als collega's. Hebben ze een relatie met een superleuke vrouw, ruilen ze haar in voor iemand waarvan je denkt 'nou nee'.
De overeenkomst van die nieuwe vriendinnen is dat ze allemaal zo opkijken naar die kerel, dat adorerende bijna. Als je al tig jaar samen bent is dat er wel uit, dan ken je elkaar door en door, heeft de ander je in de meest genante situatie meegemaakt en dan is de adoratie er wel vanaf. En wees eerlijk, het is goed voor je ego als iemand tegen je opkijkt en je bewondert.
Mss dat vrouwen die psychisch niet zo sterk staan, een sterke man nog meer bewonderen? En dat mannen daar dan extra gevoelig voor zijn?
Geen idee hoor.
Wat me ook opvalt: die 2e relatie duurt meestal niet lang en dan krijgen ze een vriendin die hen niet op een voetstuk plaatst en daar blijven ze dan bij
De overeenkomst van die nieuwe vriendinnen is dat ze allemaal zo opkijken naar die kerel, dat adorerende bijna. Als je al tig jaar samen bent is dat er wel uit, dan ken je elkaar door en door, heeft de ander je in de meest genante situatie meegemaakt en dan is de adoratie er wel vanaf. En wees eerlijk, het is goed voor je ego als iemand tegen je opkijkt en je bewondert.
Mss dat vrouwen die psychisch niet zo sterk staan, een sterke man nog meer bewonderen? En dat mannen daar dan extra gevoelig voor zijn?
Geen idee hoor.
Wat me ook opvalt: die 2e relatie duurt meestal niet lang en dan krijgen ze een vriendin die hen niet op een voetstuk plaatst en daar blijven ze dan bij
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 27 september 2009 om 12:13
zondag 27 september 2009 om 12:13
zondag 27 september 2009 om 12:14
quote:paloma schreef op 27 september 2009 @ 12:08:
[...]
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.Nou, dan moet het toch ook lukken een man te vinden? De een noemt het wanhoop, de ander een depressie. Flauw misschien, maar wat ik net schreef sluit hier weer bij aan. Je spreekt jezelf tegen en de voorbeelden die je noemt ontkrachten jouw stelling voornamelijk.
[...]
Er zijn nu een aantal reeds langlopende topics op het forum gaande, die dieper ingaan op het fenomeen "ik ben na jaren- jaren- jarenlange relatie/huwelijk van de ene op de andere dag verlaten voor een andere vrouw". Dus ik ben blij dat jij je veilig in je relatie voelt, maar in deze topics kun je dus lezen hoe snel dit veilige gevoel kan omslaan in pure wanhoop en eenzaamheid.
Ik wijs deze vrouw niet aan als oorzaak voor het falen van de relatie van mijn vriendin. Ik zet vraagtekens bij het gezonde verstand van de man die mijn vriendin voor deze vrouw heeft verlaten. Ik zeg niet dat zij niet gelukkig mag zijn met hem; ik snap alleen niet waarom hij een goed leven heeft achtergelaten voor een strijd die hij nu aan het leveren is.Nou, dan moet het toch ook lukken een man te vinden? De een noemt het wanhoop, de ander een depressie. Flauw misschien, maar wat ik net schreef sluit hier weer bij aan. Je spreekt jezelf tegen en de voorbeelden die je noemt ontkrachten jouw stelling voornamelijk.
zondag 27 september 2009 om 12:17
Paloma: wat je hier leest zijn slechts de excessen. Je kunt zowel de verhalen hier als in jouw vriendengroep niet als representatie van de Nederlands samenleving beschouwen. Ik snap wel dat je geneigd bent dat te doen, maar jouw visie is sterk gekleurd door hetgeen dat jij om je heen ziet.
En wat weet jij precies over het huwelijk van jouw vriendin? Heb je hem al eens goed gesproken? Ik heb de indruk dat jij een zeer eenzijdig beeld hebt, namelijk het verhaal van de vriendin. Misschien zijn er wel hele goede redenen dat de man haar verlaten heeft. De meeste mensen zijn in hun pijn en verdriet nog niet in staat om te reflecteren en kijken waar ze zelf tekort zijn geschoten. Maar het is zeer onwaarschijnlijk dat de man hierin alle blaam treft.
En wat weet jij precies over het huwelijk van jouw vriendin? Heb je hem al eens goed gesproken? Ik heb de indruk dat jij een zeer eenzijdig beeld hebt, namelijk het verhaal van de vriendin. Misschien zijn er wel hele goede redenen dat de man haar verlaten heeft. De meeste mensen zijn in hun pijn en verdriet nog niet in staat om te reflecteren en kijken waar ze zelf tekort zijn geschoten. Maar het is zeer onwaarschijnlijk dat de man hierin alle blaam treft.
zondag 27 september 2009 om 12:17
Paloma, ik ben het in grote lijnen met je eens ; ik snap ook niet dat degene die thuis weg gaat ( of dat nu de man of de vrouw is ) - voor een ander - denkt een zo veel leuker leven te gaan leiden. Het leven wordt er vaak zo veel ingewikkelder van.
De reden die aangevoerd wordt is in de meeste gevallen " sleur " en dáár valt zo veel aan te doen.... als je het maar durft uit te spreken. Maar dat blijkt enger te zijn dan een relatie buiten de deur en het aankondigen van de scheiding.
En ja, niet aardig, en vast erg onrespectvol enzo, maar oppervlakkig gezien gaat zo iemand er met zijn/haar nieuwe partner meestal niet op vooruit.
De reden die aangevoerd wordt is in de meeste gevallen " sleur " en dáár valt zo veel aan te doen.... als je het maar durft uit te spreken. Maar dat blijkt enger te zijn dan een relatie buiten de deur en het aankondigen van de scheiding.
En ja, niet aardig, en vast erg onrespectvol enzo, maar oppervlakkig gezien gaat zo iemand er met zijn/haar nieuwe partner meestal niet op vooruit.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 september 2009 om 12:17
quote:klap_roosje schreef op 27 september 2009 @ 12:05:
[...]
En geef daar nu eens antwoord op TO.
Lilaaa was me voor maar ik ben het helemaal met haar eens. En ik zou ook nog willen toevoegen dat een depressief persoon de fut niet heeft om meer sex te hebben en er van te genieten (helemaal wanneer er medicatie in het spel is).
quote:Lllilaaa schreef op 27 september 2009 @ 12:09:
[...]
Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.En nee, ik wil niet alleen maar horen dat ik gelijk heb. Net als dat jullie allen een mening hebben, heb ik die ook. We hebben wat mij betreft een discussie die vele kanten kent, en ik heb respect voor iedere versie die niet de mijne is.
[...]
En geef daar nu eens antwoord op TO.
Lilaaa was me voor maar ik ben het helemaal met haar eens. En ik zou ook nog willen toevoegen dat een depressief persoon de fut niet heeft om meer sex te hebben en er van te genieten (helemaal wanneer er medicatie in het spel is).
quote:Lllilaaa schreef op 27 september 2009 @ 12:09:
[...]
Dat kan in mijn visie inderdaad niet als je depressief bent. Iemand die echt depressief is heeft de fut niet om zich ook nog om haar kinderen te bekommeren, laat staan leuk met ze te spelen. In theorie zou het kunnen dat iemand medicatie heeft die extreem goed aanslaat, maar over het algemeen zijn die pillen geen wondermiddelen.En nee, ik wil niet alleen maar horen dat ik gelijk heb. Net als dat jullie allen een mening hebben, heb ik die ook. We hebben wat mij betreft een discussie die vele kanten kent, en ik heb respect voor iedere versie die niet de mijne is.
zondag 27 september 2009 om 12:20
quote:Zwieber schreef op 27 september 2009 @ 12:09:
[...]
Misschien dat de man wel HOUDT van de dame in kwestie?Misschien dat je dat zeggen kunt als je jááááren een stiekume relatie er op na houdt en elkaar vaak ziet in verschillende omstandigheden, maar is het niet meestal verliefdheid in combinatie met gruizigheid?
[...]
Misschien dat de man wel HOUDT van de dame in kwestie?Misschien dat je dat zeggen kunt als je jááááren een stiekume relatie er op na houdt en elkaar vaak ziet in verschillende omstandigheden, maar is het niet meestal verliefdheid in combinatie met gruizigheid?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 september 2009 om 12:20
quote:wuiles schreef op 27 september 2009 @ 12:01:
Ik kan me best voorstellen dat het moeilijk is te begrijpen waarom je partner voor een ander kiest als je zelf zo tevreden bent over hoe je bent opgedroogd. Misschien kan je vriendin in therapie leren wat meer respect voor anderen te krijgen en haar eigen status iets meer te relativeren?Eens.
Ik kan me best voorstellen dat het moeilijk is te begrijpen waarom je partner voor een ander kiest als je zelf zo tevreden bent over hoe je bent opgedroogd. Misschien kan je vriendin in therapie leren wat meer respect voor anderen te krijgen en haar eigen status iets meer te relativeren?Eens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 27 september 2009 om 12:22
Paloma, ik denk dat je vergeet dat depressieve personen alleen maar energie hebben om dingen te doen die energie geven én waar ze puf voor kunnen en willen opbrengen. Dit kan sex zijn, spelen met kinderen, forummen, hun partner etc. Mag ik vragen waar jij jouw kennis over depressiviteit vandaan haalt?
