Relaties
alle pijlers
Ongevraagde afwijzing
maandag 27 juli 2009 om 14:23
Dames,
Als man voel ik me wat vreemd op dit forum, maar dat is gelijk ook de reden. Ik zou graag de mening horen van vrouwen op wat mij overkwam en ik werkelijk niet kan duiden.
Een paar maanden geleden kwam ik een vrouw (V.) tegen tijdens een cursus, jonger dan ik (31; ik ben 38). Het contact was leuk en later belde en mailde ze mij. Dat contact bleef oppervlakkig en dat was wat mij betreft bewust. Mijn (lange) relatie was net geeindigd en ik was zeker niet toe aan iets nieuws. Later nam V weer contact op. Ze had een probleem met een lastige, opdringerige man en wilde ook advies over sollicitaties. Ik heb daar de tijd voor genomen, ook al was dit tijdens werktijd. gelukkig kan ik als zelfstandige mijn tijd zelf indelen, maar toch, het was allemaal wel tijdens werktijd. Toen V 'stuk' zat heb ik aangeboden om even langs te komen om haar gedachten te verzetten. Ik heb me daarbij wel afstand gehouden en (eerlijk) zonder bijbedoelingen van mij. Eigenlijk vond ik het allemaal wat overtrokken, maar wilde het wel serieus nemen omdat het voor haar wel een probleem was. Later belde ze mij na een sollicitatie en wilde bij bij langs komen (dat was de eerste keer). Ook weer tijdens werktijd en mijn huis was nogal een rommel (man alleen, he) dus aanvankelijk hield ik het af, maar stemde later in omdat ik weer niet onaardig wilde zijn. We dronken een kopje thee en tijdens ons gesprek krijgt ze het bericht dat zij de baan heeft. Ik was blij voor haar, maar toen ze vroeg of ik het met haar wilde vieren heb ik wel moeten zeggen dat ik nog moest werken. Eerlijk gezegd voelde ik me een beetje opgelaten; wie was ik om dit nu met haar te vieren?
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was. Daarop kreeg ik per email een reactie met de opmerking dat er toch geen aanleiding was om te vermoeden dat het niet goed zou gaan. Ik heb daarop gereageerd door te schrijven dat ik het wat gek vond dat ik eerst veel werd gebeld en gemaild maar vervolgens niets hoorde en dat mijn vraag toch niet zo vreemd was en alleen goed bedoeld. Daarop kreeg ik plotseling het bericht, dat ze toch wel heel duidelijk wilde maken, dat ze het bij vriendschap wilde houden en dat het in haar verleden wel vaker gebeurde dat een man wel verliefd werd en zij dat niet was.
Ik was echt verrast en eerlijk gezegd best geergerd. Ik had had belangstelling getoond in haar wel en wee, maar heb (werkelijk) niets van iets anders laten blijken. En die gevoelens had (en heb) ik ook niet.Bovendien kwam al het contact van haar kant en heb ik nooit zelf contact opgenomen, alleen maar gereageerd. En toch was ik geraakt en het voelde alsof ik een 'blauwtje' had gelopen.
Ik begrijp hier werkelijk niets van. Ik neem geen initiatief, neem de tijd en ben een luisterend oor geweest. Waar komt dit vandaan? Ik denk dat ik oud en wijs genoeg ben en genoeg ervaring heb met (lange) relaties, maar dit kan ik echt niet duiden. ben ik toch een beetje naief? Heb ik onbewust toch een verwachting gewekt. Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.
Als man voel ik me wat vreemd op dit forum, maar dat is gelijk ook de reden. Ik zou graag de mening horen van vrouwen op wat mij overkwam en ik werkelijk niet kan duiden.
Een paar maanden geleden kwam ik een vrouw (V.) tegen tijdens een cursus, jonger dan ik (31; ik ben 38). Het contact was leuk en later belde en mailde ze mij. Dat contact bleef oppervlakkig en dat was wat mij betreft bewust. Mijn (lange) relatie was net geeindigd en ik was zeker niet toe aan iets nieuws. Later nam V weer contact op. Ze had een probleem met een lastige, opdringerige man en wilde ook advies over sollicitaties. Ik heb daar de tijd voor genomen, ook al was dit tijdens werktijd. gelukkig kan ik als zelfstandige mijn tijd zelf indelen, maar toch, het was allemaal wel tijdens werktijd. Toen V 'stuk' zat heb ik aangeboden om even langs te komen om haar gedachten te verzetten. Ik heb me daarbij wel afstand gehouden en (eerlijk) zonder bijbedoelingen van mij. Eigenlijk vond ik het allemaal wat overtrokken, maar wilde het wel serieus nemen omdat het voor haar wel een probleem was. Later belde ze mij na een sollicitatie en wilde bij bij langs komen (dat was de eerste keer). Ook weer tijdens werktijd en mijn huis was nogal een rommel (man alleen, he) dus aanvankelijk hield ik het af, maar stemde later in omdat ik weer niet onaardig wilde zijn. We dronken een kopje thee en tijdens ons gesprek krijgt ze het bericht dat zij de baan heeft. Ik was blij voor haar, maar toen ze vroeg of ik het met haar wilde vieren heb ik wel moeten zeggen dat ik nog moest werken. Eerlijk gezegd voelde ik me een beetje opgelaten; wie was ik om dit nu met haar te vieren?
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was. Daarop kreeg ik per email een reactie met de opmerking dat er toch geen aanleiding was om te vermoeden dat het niet goed zou gaan. Ik heb daarop gereageerd door te schrijven dat ik het wat gek vond dat ik eerst veel werd gebeld en gemaild maar vervolgens niets hoorde en dat mijn vraag toch niet zo vreemd was en alleen goed bedoeld. Daarop kreeg ik plotseling het bericht, dat ze toch wel heel duidelijk wilde maken, dat ze het bij vriendschap wilde houden en dat het in haar verleden wel vaker gebeurde dat een man wel verliefd werd en zij dat niet was.
Ik was echt verrast en eerlijk gezegd best geergerd. Ik had had belangstelling getoond in haar wel en wee, maar heb (werkelijk) niets van iets anders laten blijken. En die gevoelens had (en heb) ik ook niet.Bovendien kwam al het contact van haar kant en heb ik nooit zelf contact opgenomen, alleen maar gereageerd. En toch was ik geraakt en het voelde alsof ik een 'blauwtje' had gelopen.
Ik begrijp hier werkelijk niets van. Ik neem geen initiatief, neem de tijd en ben een luisterend oor geweest. Waar komt dit vandaan? Ik denk dat ik oud en wijs genoeg ben en genoeg ervaring heb met (lange) relaties, maar dit kan ik echt niet duiden. ben ik toch een beetje naief? Heb ik onbewust toch een verwachting gewekt. Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.
maandag 27 juli 2009 om 14:30
quote:Waxine schreef op 27 juli 2009 @ 14:25:
Ik denk dat die vrouw gewoon heel erg blij is met zichzelf en denkt dat alles dat een piemel heeft voor haar valt. Het zegt meer over haar dan over jou. Geen energie aan besteden.Mooi gezegd.. Waarschijnlijk hetzelfde soort vrouw/meisje dat altijd overal mannen ziet die naar haar kijken en met haar flirten (terwijl als je ernaast loopt het "gewone" vriendelijke opmerkingen zonder bijbedoelingen lijken.. Maarja; wie ben ik
)
Ik denk dat die vrouw gewoon heel erg blij is met zichzelf en denkt dat alles dat een piemel heeft voor haar valt. Het zegt meer over haar dan over jou. Geen energie aan besteden.Mooi gezegd.. Waarschijnlijk hetzelfde soort vrouw/meisje dat altijd overal mannen ziet die naar haar kijken en met haar flirten (terwijl als je ernaast loopt het "gewone" vriendelijke opmerkingen zonder bijbedoelingen lijken.. Maarja; wie ben ik
)
maandag 27 juli 2009 om 14:33
Ook mijn gevoel is dat ze eerst probeerde te kijken of je geïnteresseerd in haar was, maar toen ze er al vrij snel achter kwam dat jouw interesse niet verder ging dan uitsluitend wat vriendschappelijk contact, voelt ze zich wellicht wat beledigd en om te voorkomen dat zij straks degene is die een blauwtje loopt, draait ze de rollen om en gaat zij nu degene spelen die jou afwijst...
Beetje zielig gedrag, in mijn ogen...(maar schijnbaar een dame met een beetje een (te) groot ego!)
Beetje zielig gedrag, in mijn ogen...(maar schijnbaar een dame met een beetje een (te) groot ego!)
maandag 27 juli 2009 om 14:38
Zoals ik het lees heeft ze jou vriendelijkheid gebruikt. Ze had iemand nodig om mee te sparren en heeft daarmee de suggestie gewekt dat ze een vriendschap met je wilde. Jij hebt daar gewoon gezellig op ingehaakt maar blijkbaar was dat niet wat ze wilde (of heeft ze ervaring met zoiets waarin het inderdaad gebeurde dat de man in kwestie verliefd werd). Dat jij je toch ergens afgewezen voelt is niet zo gek, je hebt er toch tijd / energie in geïnvesteerd.
Tja, wat ik hierboven ook al lees: ik zou me er niks van aantrekken en lekker verder gaan met je eigen leven.
Tja, wat ik hierboven ook al lees: ik zou me er niks van aantrekken en lekker verder gaan met je eigen leven.
maandag 27 juli 2009 om 14:41
quote:yayaatje schreef op 27 juli 2009 @ 14:33:
Ook mijn gevoel is dat ze eerst probeerde te kijken of je geïnteresseerd in haar was, maar toen ze er al vrij snel achter kwam dat jouw interesse niet verder ging dan uitsluitend wat vriendschappelijk contact, voelt ze zich wellicht wat beledigd en om te voorkomen dat zij straks degene is die een blauwtje loopt, draait ze de rollen om en gaat zij nu degene spelen die jou afwijst...
Beetje zielig gedrag, in mijn ogen...(maar schijnbaar een dame met een beetje een (te) groot ego!)
Ik denk dit ook.
Lekker laten gaan joh, is je aandacht niet waard.
Ook mijn gevoel is dat ze eerst probeerde te kijken of je geïnteresseerd in haar was, maar toen ze er al vrij snel achter kwam dat jouw interesse niet verder ging dan uitsluitend wat vriendschappelijk contact, voelt ze zich wellicht wat beledigd en om te voorkomen dat zij straks degene is die een blauwtje loopt, draait ze de rollen om en gaat zij nu degene spelen die jou afwijst...
Beetje zielig gedrag, in mijn ogen...(maar schijnbaar een dame met een beetje een (te) groot ego!)
Ik denk dit ook.
Lekker laten gaan joh, is je aandacht niet waard.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
maandag 27 juli 2009 om 14:48
Wel een beetje vaag om 's avonds nog te bellen en om daarna de volgende dag nog een keer te mailen. De belangstelling had je immers al getoond.
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was.
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was.
maandag 27 juli 2009 om 14:52
Ach ja, soms is het fijn even de mening van andere te horen over een onderwerp wat je bezig houdt.
Ik geloof dat je idd een "rotte" appel geplukt hebt. Zo te lezen heb jij je keurig gedragen en kon ze dit gewoon niet hebben.
Of, misschien heeft ze je gebruikt om de baan te krijgen.
Zou er niet te veel over nadenken. Gewoon een vreemde dame. Zijn er idd wel meer.
Ow en natuurlijk welkom op het viva forum!!!
Ik geloof dat je idd een "rotte" appel geplukt hebt. Zo te lezen heb jij je keurig gedragen en kon ze dit gewoon niet hebben.
Of, misschien heeft ze je gebruikt om de baan te krijgen.
Zou er niet te veel over nadenken. Gewoon een vreemde dame. Zijn er idd wel meer.
Ow en natuurlijk welkom op het viva forum!!!
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
maandag 27 juli 2009 om 14:55
Mijn eerste reactie na het lezen van je verhaal, voor dat ik de andere reacties had doorgenomen was dat zij zich afgewezen voelde omdat je niet meteen inhaakte op haar uitnodigingen. Ik denk dat zij zich afgewezen voelde toen jij haar nieuwe baan niet wilde vieren (ze had tenslotte al vaker een poging tot toenadering gezocht). Ik denk dat zij heel goed heeft gevoeld dat jij haar op een afstand hield en zij het heft in handen heeft genomen om jouw alvast af te wijzen voor dat jij dat (nog een keer) kon doen. Tja, vreemd om afgewezen te worden door iemand waar je uberhaubt al geen interesse in had.
maandag 27 juli 2009 om 15:11
quote:hanZie schreef op 27 juli 2009 @ 14:48:
Wel een beetje vaag om 's avonds nog te bellen en om daarna de volgende dag nog een keer te mailen. De belangstelling had je immers al getoond.
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was.OK, HanZie, het is misshien niet zo handig om dan nog te bellen, maar zo gek is dat toch niet? Ik voelde me een beetje lullig dat ik haar zo liet gaan en het was dan ook alleen maar aardig bedoeld. Naief? Ja, misschien, maar genoeg onzekerheid aan mijn kant om jullie mening eens te vragen.
Wel een beetje vaag om 's avonds nog te bellen en om daarna de volgende dag nog een keer te mailen. De belangstelling had je immers al getoond.
Diezefde avond heb ik haar nog gebeld om te horen hoe e.e.a. verder was verlopen. Ze vroeg of ik toch nog lang wilde komen, maar zei dat ze bezoek kreeg van een vriend (die een 'flesje' meenam). De volgende dag heb ik haar nog gemaild, gewoon aardig gevraagd wanneer ze zou beginnen etc.. Ik kreeg geen antwoord en een paar dagen later heb ik gemaild of alles goed was.OK, HanZie, het is misshien niet zo handig om dan nog te bellen, maar zo gek is dat toch niet? Ik voelde me een beetje lullig dat ik haar zo liet gaan en het was dan ook alleen maar aardig bedoeld. Naief? Ja, misschien, maar genoeg onzekerheid aan mijn kant om jullie mening eens te vragen.
maandag 27 juli 2009 om 15:13
quote:Propje39 schreef op 27 juli 2009 @ 14:55:
Mijn eerste reactie na het lezen van je verhaal, voor dat ik de andere reacties had doorgenomen was dat zij zich afgewezen voelde omdat je niet meteen inhaakte op haar uitnodigingen. Ik denk dat zij zich afgewezen voelde toen jij haar nieuwe baan niet wilde vieren (ze had tenslotte al vaker een poging tot toenadering gezocht). Ik denk dat zij heel goed heeft gevoeld dat jij haar op een afstand hield en zij het heft in handen heeft genomen om jouw alvast af te wijzen voor dat jij dat (nog een keer) kon doen. Tja, vreemd om afgewezen te worden door iemand waar je uberhaubt al geen interesse in had.Juist, zo denk ik er ook over. Zou het zo snel mogelijk vergeten, want zij is degene die er een probleem mee heeft, dus uit je hoofd zetten, jij weet zelf dat je geen blauwtje hebt gelopen, je voelde immers niets voor haar.
Mijn eerste reactie na het lezen van je verhaal, voor dat ik de andere reacties had doorgenomen was dat zij zich afgewezen voelde omdat je niet meteen inhaakte op haar uitnodigingen. Ik denk dat zij zich afgewezen voelde toen jij haar nieuwe baan niet wilde vieren (ze had tenslotte al vaker een poging tot toenadering gezocht). Ik denk dat zij heel goed heeft gevoeld dat jij haar op een afstand hield en zij het heft in handen heeft genomen om jouw alvast af te wijzen voor dat jij dat (nog een keer) kon doen. Tja, vreemd om afgewezen te worden door iemand waar je uberhaubt al geen interesse in had.Juist, zo denk ik er ook over. Zou het zo snel mogelijk vergeten, want zij is degene die er een probleem mee heeft, dus uit je hoofd zetten, jij weet zelf dat je geen blauwtje hebt gelopen, je voelde immers niets voor haar.
maandag 27 juli 2009 om 15:21
quote:max38 schreef op 27 juli 2009 @ 15:11:
[...]
OK, HanZie, het is misshien niet zo handig om dan nog te bellen, maar zo gek is dat toch niet? Ik voelde me een beetje lullig dat ik haar zo liet gaan en het was dan ook alleen maar aardig bedoeld. Naief? Ja, misschien, maar genoeg onzekerheid aan mijn kant om jullie mening eens te vragen.Nee, het bellen snap ik, maar waarom dan meteen de volgende dag mailen en wat later weer mailen? Daar zou ik kriegel van worden. Jij schrijft dat je redelijk afstandelijk reageert op haar. Zoals je het beschrijft vind ik het niet afstandelijk (elkaar zien, dan nabellen, zelfde dag nog een keer mailen en paar dagen later weer mailen). Ik vind dat zelfs behoorlijk klef.
[...]
OK, HanZie, het is misshien niet zo handig om dan nog te bellen, maar zo gek is dat toch niet? Ik voelde me een beetje lullig dat ik haar zo liet gaan en het was dan ook alleen maar aardig bedoeld. Naief? Ja, misschien, maar genoeg onzekerheid aan mijn kant om jullie mening eens te vragen.Nee, het bellen snap ik, maar waarom dan meteen de volgende dag mailen en wat later weer mailen? Daar zou ik kriegel van worden. Jij schrijft dat je redelijk afstandelijk reageert op haar. Zoals je het beschrijft vind ik het niet afstandelijk (elkaar zien, dan nabellen, zelfde dag nog een keer mailen en paar dagen later weer mailen). Ik vind dat zelfs behoorlijk klef.
maandag 27 juli 2009 om 15:39
Je hebt gewoon een mal exemplaar gevonden dat op zoek was naar een schouder om op te huilen en wellicht meer.
Toen ze erachter kwam dat, dat meer er niet in zat wilde zij de eerste zijn die zei: "ik wil jouw niet". Echt iets voor op het schoolplein dus Hoe heette dat spelletje nu... steen, papier, schaar. Hierbij verslaat de steen de schaar, de schaar het blad en het blad de steen.
En nu heeft ze jou verslagen want zij was eerst (in haar beleving dan).
Lekker laten gaan en niet meer aanhalen dat contact.
Toen ze erachter kwam dat, dat meer er niet in zat wilde zij de eerste zijn die zei: "ik wil jouw niet". Echt iets voor op het schoolplein dus Hoe heette dat spelletje nu... steen, papier, schaar. Hierbij verslaat de steen de schaar, de schaar het blad en het blad de steen.
En nu heeft ze jou verslagen want zij was eerst (in haar beleving dan).
Lekker laten gaan en niet meer aanhalen dat contact.
maandag 27 juli 2009 om 16:08
quote:max38 schreef op 27 juli 2009 @ 14:23:
Daarop kreeg ik plotseling het bericht, dat ze toch wel heel duidelijk wilde maken, dat ze het bij vriendschap wilde houden en dat het in haar verleden wel vaker gebeurde dat een man wel verliefd werd en zij dat niet was.
Lekker duidelijk toch? Een vrouw die belangstelling verward met 'verliefdheid'?
Ik zou teruggemaild hebben dat we, wat die vriendschap betreft, echt op één lijn zaten.
Alhoewel ... dat gaat met deze vrouw niet lukken denk ik.
Lekker laten gaan, inderdaad.
Daarop kreeg ik plotseling het bericht, dat ze toch wel heel duidelijk wilde maken, dat ze het bij vriendschap wilde houden en dat het in haar verleden wel vaker gebeurde dat een man wel verliefd werd en zij dat niet was.
Lekker duidelijk toch? Een vrouw die belangstelling verward met 'verliefdheid'?
Ik zou teruggemaild hebben dat we, wat die vriendschap betreft, echt op één lijn zaten.
Alhoewel ... dat gaat met deze vrouw niet lukken denk ik.
Lekker laten gaan, inderdaad.
maandag 27 juli 2009 om 16:16
Toch wel jammer dat je zo behulpzaam was en dan zo'n reactie krijgt, die van het schoolplein Thekla is wel een goede, daar lijkt het inderdaad op.
En Hanzie toch, klef? Het is toch gewoon superaardig en belangsstellend, niks mis mee, zo maak je ook vrienden, een beetje contact houden enz. Jammer dat het aan deze dame niet was besteed.
En Hanzie toch, klef? Het is toch gewoon superaardig en belangsstellend, niks mis mee, zo maak je ook vrienden, een beetje contact houden enz. Jammer dat het aan deze dame niet was besteed.
maandag 27 juli 2009 om 16:45
quote:Thyra schreef op 27 juli 2009 @ 14:50:
Ik vind ook dat je voor iemand die er eigenlijk niet zo op zit te wachten wel veel aandacht aan haar geeft.
Uit jezelf bellen, nog een keer mailen, enzovoorts....
Is een man eens een beetje attent...
Zonder gekheid, die hoeveelheid energie steek ik ook in mensen, zonder verdere verwachtingen, en zonder verschil te maken voor wat er tussen hun benen zit. Ik zie daar niets vreemds in.
Ik vind ook dat je voor iemand die er eigenlijk niet zo op zit te wachten wel veel aandacht aan haar geeft.
Uit jezelf bellen, nog een keer mailen, enzovoorts....
Is een man eens een beetje attent...
Zonder gekheid, die hoeveelheid energie steek ik ook in mensen, zonder verdere verwachtingen, en zonder verschil te maken voor wat er tussen hun benen zit. Ik zie daar niets vreemds in.
