Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
vrijdag 5 december 2008 om 17:04
Lieve iseo,
hoe bedoel je: "lijkt je verhaal op het verhaal van een andere vrouw"
hoe ik me over de vragen voel; mmm soms vind ik het moeilijk omdat ik het zelf nog allemaal niet weet.
Ik hoop gewoon dat ik de stap kan nemen voor mezelf te kiezen, op welke manier dan ook. Voor mij zijn daar een aantal dingen voor nodig om die stap te kunnen nemen. Misschien geen verstandige manier maar anders lukt het me gewoon niet.
Ik leg het niet in zijn handen maar ik moet het ook van hem weten, of hij het wel kan, veranderen.
hoe bedoel je: "lijkt je verhaal op het verhaal van een andere vrouw"
hoe ik me over de vragen voel; mmm soms vind ik het moeilijk omdat ik het zelf nog allemaal niet weet.
Ik hoop gewoon dat ik de stap kan nemen voor mezelf te kiezen, op welke manier dan ook. Voor mij zijn daar een aantal dingen voor nodig om die stap te kunnen nemen. Misschien geen verstandige manier maar anders lukt het me gewoon niet.
Ik leg het niet in zijn handen maar ik moet het ook van hem weten, of hij het wel kan, veranderen.
vrijdag 5 december 2008 om 17:30
Hannah
Heb even een link geplaatst voor de anderen van je andere topic Hannah. Heb daar even kort gelezen en alhoewel je daar zegt, dat je het uitmaakt als hij bot doet en nu zit je nog steeds in deze relatie.
Heb je geen hartsvriendin Hannah waar je je hart bij kunt luchten? Of familie? Ouders?
Ik begrijp Iseo wel en (ja ik praat gewoon even voor Iseo) zij hoeft toch geen verklaring daarvoor te geven?
Voor Iseo,
Al was de zomer vol met kou
Ik ontmoette toen toch een bijzondere vrouw.
Samen met haar kleine mini vrouwtje in de dop
was de dag helemaal top
(en nu geef ik de vlag weer even over aan een oude heer)
Iseo, ben nu nog maar even in het land
en heb bijna alle bestellingen aan de kant
Toch sta ik met graagte een klein momentje af aan jou
deze fijne, knappe, woestaantrekkelijke, hardstuderende vrouw
Ik zou je graag zoenen op beide wangen,
maar ja ben niet die hunk waar jij dit van zou verlangen.
Dus ik doe geef je op mijn manier veel lust, passie en hartstocht,
dit in de vorm van een chocoladeletteralfabet en je bent direct verkocht!
(met een roosje)
Heb even een link geplaatst voor de anderen van je andere topic Hannah. Heb daar even kort gelezen en alhoewel je daar zegt, dat je het uitmaakt als hij bot doet en nu zit je nog steeds in deze relatie.
Heb je geen hartsvriendin Hannah waar je je hart bij kunt luchten? Of familie? Ouders?
Ik begrijp Iseo wel en (ja ik praat gewoon even voor Iseo) zij hoeft toch geen verklaring daarvoor te geven?
Voor Iseo,
Al was de zomer vol met kou
Ik ontmoette toen toch een bijzondere vrouw.
Samen met haar kleine mini vrouwtje in de dop
was de dag helemaal top
(en nu geef ik de vlag weer even over aan een oude heer)
Iseo, ben nu nog maar even in het land
en heb bijna alle bestellingen aan de kant
Toch sta ik met graagte een klein momentje af aan jou
deze fijne, knappe, woestaantrekkelijke, hardstuderende vrouw
Ik zou je graag zoenen op beide wangen,
maar ja ben niet die hunk waar jij dit van zou verlangen.
Dus ik doe geef je op mijn manier veel lust, passie en hartstocht,
dit in de vorm van een chocoladeletteralfabet en je bent direct verkocht!
(met een roosje)
vrijdag 5 december 2008 om 18:11
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 17:30:
Hannah
Heb even een link geplaatst voor de anderen van je andere topic Hannah. Heb daar even kort gelezen en alhoewel je daar zegt, dat je het uitmaakt als hij bot doet en nu zit je nog steeds in deze relatie.
Heb je geen hartsvriendin Hannah waar je je hart bij kunt luchten? Of familie? Ouders?
Ik begrijp Iseo wel en (ja ik praat gewoon even voor Iseo) zij hoeft toch geen verklaring daarvoor te geven?
ja en omdat ik het zo moeilijk vind kwam ik hier, voor hulp
en nieuwe inzichten, mensen die misschien wel het geduld en begrip hadden voor mij.. die begrepen dat die stap nemen soms gewoon erg moeilijk is en wat ik eraan kan doen. Kleine stapjes misschien.
Oh vroeg ik om een verklaring? Ik begreep die opmerking niet dus vroeg iseo gewoon wat ze ermee bedoelde..
Sorry pom, voelde me vertrouwd om hier mijn verhaal te doen maar vind niet echt bepaald dat je echt aardig reageerd.
ik waardeer je adviezen echt wel maar ik kan geen stappen ondernemen die te snel voor me gaan.
Hannah
Heb even een link geplaatst voor de anderen van je andere topic Hannah. Heb daar even kort gelezen en alhoewel je daar zegt, dat je het uitmaakt als hij bot doet en nu zit je nog steeds in deze relatie.
Heb je geen hartsvriendin Hannah waar je je hart bij kunt luchten? Of familie? Ouders?
Ik begrijp Iseo wel en (ja ik praat gewoon even voor Iseo) zij hoeft toch geen verklaring daarvoor te geven?
ja en omdat ik het zo moeilijk vind kwam ik hier, voor hulp
en nieuwe inzichten, mensen die misschien wel het geduld en begrip hadden voor mij.. die begrepen dat die stap nemen soms gewoon erg moeilijk is en wat ik eraan kan doen. Kleine stapjes misschien.
Oh vroeg ik om een verklaring? Ik begreep die opmerking niet dus vroeg iseo gewoon wat ze ermee bedoelde..
Sorry pom, voelde me vertrouwd om hier mijn verhaal te doen maar vind niet echt bepaald dat je echt aardig reageerd.
ik waardeer je adviezen echt wel maar ik kan geen stappen ondernemen die te snel voor me gaan.
vrijdag 5 december 2008 om 20:08
Waarom moet ik 'leuk' reageren op een relatie die bijzonder akelig is? Ik vroeg dit je al eerder, maar er komt geen antwoord.
Je komt hier een gruwelijk verhaal vertellen waar maar een mogelijkheid rest en dat is NU stoppen met deze relatie.
Wij hier weten allemaal wat geweld is in een relatie en er is maar een advies mogelijk en dat is direct stoppen met de relatie.
Nieuwe inzichten ga je niet krijgen. Hij is niet gelukkig in jullie relatie, jij ook niet, er is sprake van geweld en dan moet je echt wegwezen.
Nogmaals je familie, vrienden, studiegenoten? Is er niemand bij wie je je hart kunt luchten? Wat zeggen zij?
Je komt hier een gruwelijk verhaal vertellen waar maar een mogelijkheid rest en dat is NU stoppen met deze relatie.
Wij hier weten allemaal wat geweld is in een relatie en er is maar een advies mogelijk en dat is direct stoppen met de relatie.
Nieuwe inzichten ga je niet krijgen. Hij is niet gelukkig in jullie relatie, jij ook niet, er is sprake van geweld en dan moet je echt wegwezen.
Nogmaals je familie, vrienden, studiegenoten? Is er niemand bij wie je je hart kunt luchten? Wat zeggen zij?
vrijdag 5 december 2008 om 20:24
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 20:08:
Waarom moet ik 'leuk' reageren op een relatie die bijzonder akelig is? Ik vroeg dit je al eerder, maar er komt geen antwoord.
Je komt hier een gruwelijk verhaal vertellen waar maar een mogelijkheid rest en dat is NU stoppen met deze relatie.
Wij hier weten allemaal wat geweld is in een relatie en er is maar een advies mogelijk en dat is direct stoppen met de relatie.
Nieuwe inzichten ga je niet krijgen. Hij is niet gelukkig in jullie relatie, jij ook niet, er is sprake van geweld en dan moet je echt wegwezen.
Nogmaals je familie, vrienden, studiegenoten? Is er niemand bij wie je je hart kunt luchten? Wat zeggen zij?
Je hoeft dáár niet leuk op te reageren maar je komt soms niet echt aardig over, dat is iets anders.
Ik krijg niet echt het gevoel dat je mijn gevoel begrijpt, anders zou je er wel anders mee omgaan. Ik begrijp dat jij ook een verleden hebt, ook dingen hebt meegemaakt etc en je bedoeld het vast goed.
maar zo simpel als je het nu maakt, dat lukt me gewoon niet en dat heb ik aangegeven.
Ik ga mezelf hier niet zitten verdedigen, dacht dat ik mn gevoel mocht delen, mocht janken etc en t enige wat ik nu moet is weggaan bij mn vriend. Dat lukt me op dit moment gewoon NIET
en ik heb hulp nodig maar zeggen dat ik weg moet gaan dat is nu geen optie ik heb stapjes nodig, kleinere adviezen zodat ik er naar toe kan werken, het lukt me gewoon niet.
ik ben gestopt bij het andere topic omdat ik mijn relatie niet kon beëindigen, en ik wou ze daar niet teleurstellen door opnieuw mijn verhaal te doen.
't is gewoon erg moeilijk, hoop dat iemand dat snapt.
de relatie verbreken is op dit moment een té grote stap voor me.
Ik heb goede hoop voor dit weekend, dat ik voor mezelf meer duidelijkheid krijg, wat betreft mijn keuze.
maar ik vind het moeilijk.
Zoveel dingen die je vraagt die ik zelf nog niet eens weet.
wist ik het maar dan was het niet zo'n chaos.
Gelukkig mail ik met lemmy en chanel wat me al veel leert en waardoor ik kleine stapjes kan nemen. Maar graag zou ik mijn verhaal hier blijven doen.
Vrienden en familie.. ja die heb ik en ja sommigen weten ook van mijn situatie maar toch blijft het moeilijk, wil hun er ook niet mee lastig vallen. En echt adviezen heb ik niet gekregen, ze begrijpen mn situatie maar wat ik ermee moet... moest het een tijdje aankijken en dan een beslissing maken.
Waarom moet ik 'leuk' reageren op een relatie die bijzonder akelig is? Ik vroeg dit je al eerder, maar er komt geen antwoord.
Je komt hier een gruwelijk verhaal vertellen waar maar een mogelijkheid rest en dat is NU stoppen met deze relatie.
Wij hier weten allemaal wat geweld is in een relatie en er is maar een advies mogelijk en dat is direct stoppen met de relatie.
Nieuwe inzichten ga je niet krijgen. Hij is niet gelukkig in jullie relatie, jij ook niet, er is sprake van geweld en dan moet je echt wegwezen.
Nogmaals je familie, vrienden, studiegenoten? Is er niemand bij wie je je hart kunt luchten? Wat zeggen zij?
Je hoeft dáár niet leuk op te reageren maar je komt soms niet echt aardig over, dat is iets anders.
Ik krijg niet echt het gevoel dat je mijn gevoel begrijpt, anders zou je er wel anders mee omgaan. Ik begrijp dat jij ook een verleden hebt, ook dingen hebt meegemaakt etc en je bedoeld het vast goed.
maar zo simpel als je het nu maakt, dat lukt me gewoon niet en dat heb ik aangegeven.
Ik ga mezelf hier niet zitten verdedigen, dacht dat ik mn gevoel mocht delen, mocht janken etc en t enige wat ik nu moet is weggaan bij mn vriend. Dat lukt me op dit moment gewoon NIET
en ik heb hulp nodig maar zeggen dat ik weg moet gaan dat is nu geen optie ik heb stapjes nodig, kleinere adviezen zodat ik er naar toe kan werken, het lukt me gewoon niet.
ik ben gestopt bij het andere topic omdat ik mijn relatie niet kon beëindigen, en ik wou ze daar niet teleurstellen door opnieuw mijn verhaal te doen.
't is gewoon erg moeilijk, hoop dat iemand dat snapt.
de relatie verbreken is op dit moment een té grote stap voor me.
Ik heb goede hoop voor dit weekend, dat ik voor mezelf meer duidelijkheid krijg, wat betreft mijn keuze.
maar ik vind het moeilijk.
Zoveel dingen die je vraagt die ik zelf nog niet eens weet.
wist ik het maar dan was het niet zo'n chaos.
Gelukkig mail ik met lemmy en chanel wat me al veel leert en waardoor ik kleine stapjes kan nemen. Maar graag zou ik mijn verhaal hier blijven doen.
Vrienden en familie.. ja die heb ik en ja sommigen weten ook van mijn situatie maar toch blijft het moeilijk, wil hun er ook niet mee lastig vallen. En echt adviezen heb ik niet gekregen, ze begrijpen mn situatie maar wat ik ermee moet... moest het een tijdje aankijken en dan een beslissing maken.
vrijdag 5 december 2008 om 20:45
Hannah
voor een buitenstaander is het vrij duidelijk wat je 'moet'.
Heb je je deze man al eens voorgesteld als vader? Als vader van jullie eventuele kinderen? Gun jij jouw kind een vader die geen respect voor de moeder op kan brengen.
Hannah het draait om respect, maar ook om het hebben van respect voor jezelf. En jij kan hier wel aangeven dat je alleen maar kleine stapjes wilt lezen. Wij zien echter andere mogelijkheden en rijken je die ook aan. Aan jou de keus om er wel of iets mee te doen.
Iemand die jong is, ver bij haar vriend vandaan woont en nu al beseft dat de relatie niet goed is. Verbreek het dan! Ga door het verdriet heen. Nu is dat nog betrekkelijk eenvoudig, ja in jouw ogen niet maar toch is het zo. Waarom moeten wij hier van allerlei oplossingen verzinnen terwijl er ook een optie is van gewoon niet heengaan en je niet afhankelijk van hem maken. Zo te lezen heb je maar weinig banden met hem. Je hebt je eigen financien, je eigen woning dus wat let je om sterk te zijn en voor jezelf te kiezen.
voor een buitenstaander is het vrij duidelijk wat je 'moet'.
Heb je je deze man al eens voorgesteld als vader? Als vader van jullie eventuele kinderen? Gun jij jouw kind een vader die geen respect voor de moeder op kan brengen.
Hannah het draait om respect, maar ook om het hebben van respect voor jezelf. En jij kan hier wel aangeven dat je alleen maar kleine stapjes wilt lezen. Wij zien echter andere mogelijkheden en rijken je die ook aan. Aan jou de keus om er wel of iets mee te doen.
Iemand die jong is, ver bij haar vriend vandaan woont en nu al beseft dat de relatie niet goed is. Verbreek het dan! Ga door het verdriet heen. Nu is dat nog betrekkelijk eenvoudig, ja in jouw ogen niet maar toch is het zo. Waarom moeten wij hier van allerlei oplossingen verzinnen terwijl er ook een optie is van gewoon niet heengaan en je niet afhankelijk van hem maken. Zo te lezen heb je maar weinig banden met hem. Je hebt je eigen financien, je eigen woning dus wat let je om sterk te zijn en voor jezelf te kiezen.
vrijdag 5 december 2008 om 21:06
Hannah, ik zei het al eerder tegen je en dat vatte je ook verkeerd op. Je kunt ook kiezen om in deze relatie te blijven. Dat is ook een keuze, maar dan kies je er ook voor om zo behandeld te worden. Die keuze maak je steeds weer. Iets er tussenin is er niet. Morgen ga je gewoon weer naar hem toe, vind je dat je geen mogelijkheid hebt om weg te gaan ongeacht hoe hij je behandeld.
Jij schreef dat hij niet ruw is maar dat hij bot is. Hij is wel degelijk ruw, iemand kan een botte reactie geven, maar wanneer er harde fysieke handelingen bij komen kijken, dan is iemand ruw.
Wanneer iemand in staat is om gedurende een ruw spel je arm te breken dan is er veel meer aan de hand. Dan moet iemand haast een oerkracht inzetten om dit voor elkaar te krijgen. In een ziekenhuis zijn ze erop getrained om mishandelingen te herkennen en er worden geen verhalen verteld over stelletjes bij wie dit ook gebeurde met stoeien. Dit soort dingen gebeuren niet zomaar. Wanneer er onduidelijkheid is bij het ziekenhuispersoneel, dat wordt direct de politie ingeschakeld.
Maar waar vond je eigenlijk de herkenning hier bij de verhalen op dit topic? Wat sprak je aan en waarom dacht jij dat je goed in dit groepje vrouwen zou passen?
Jij schreef dat hij niet ruw is maar dat hij bot is. Hij is wel degelijk ruw, iemand kan een botte reactie geven, maar wanneer er harde fysieke handelingen bij komen kijken, dan is iemand ruw.
Wanneer iemand in staat is om gedurende een ruw spel je arm te breken dan is er veel meer aan de hand. Dan moet iemand haast een oerkracht inzetten om dit voor elkaar te krijgen. In een ziekenhuis zijn ze erop getrained om mishandelingen te herkennen en er worden geen verhalen verteld over stelletjes bij wie dit ook gebeurde met stoeien. Dit soort dingen gebeuren niet zomaar. Wanneer er onduidelijkheid is bij het ziekenhuispersoneel, dat wordt direct de politie ingeschakeld.
Maar waar vond je eigenlijk de herkenning hier bij de verhalen op dit topic? Wat sprak je aan en waarom dacht jij dat je goed in dit groepje vrouwen zou passen?
vrijdag 5 december 2008 om 21:13
Lieve Hannah,
Ik vind het fijn dat je je gesteund voelt door het mailen met mij, maar ik zeg in mijn mails eigenlijk niets anders dan wat hier gezegd wordt. Ook mij lijkt het echt de beste optie om een punt te zetten achter je relatie.
Zoals ik al zei in mijn mails, denk ik dat er in een situatie zoals die van jou twee opties zijn. De eerste is dat je er een punt achter zet omdat het gewoon niet gaat zo. Je hebt redenen genoeg om dat te doen, dat weet je. De tweede is dat je een goed en serieus gesprek aangaat met je vriend, dat hij inziet dat hij fout zit en dat hij er actief mee aan het werk gaat om dat te veranderen. In mijn ogen is de kans klein dat mannen die zo respectloos omgaan met iemand echt veranderen, maar hee, je weet het niet, als iemand echt wil...? Je vertelt echter dat je dit soort gesprekken al vaak hebt gehad met je vriend, maar dan juist met verwijten jouw kant op komt. Zo verandert er niets, in ieder geval niets dat blijvend en structureel is en beland je telkens opnieuw weer op het zelfde punt.
Natuurlijk mag je hier uithuilen, dat mag ook via mijn mail, en natuurlijk begrijp ik wel dat het niet zo simpel is de knoop door te hakken. Je twijfelt, voelt je onzeker, hij is soms ook juist heel lief... ligt de schuld dan toch niet (deels) bij jou...? Dat gevoel herken ik maar al te goed. Maar wat de vrouwen hier jou vertellen en ik jou in de mail heb gezegd is gewoon een feit: het is duizend keer makkelijker om NU die relatie te beëindigen dan wanneer je wacht, tegen beter weten in doorgaat, genoegen neemt met minder dan waar je gewoon recht op hebt (namelijk respect!)... en dan op een gegeven moment op een punt aangekomen bent dat je met hem samenwoont, getrouwd bent, kinderen met hem hebt misschien. En zeker dat laatste, want dan kom je echt nooit meer van hem los, dat hebben sommigen van ons pijnlijk moeten ervaren.
Je mag er best nog een tijdje over nadenken als je dat wilt, het is jouw keuze. Je mag er ook nog heel lang over nadenken als je dat wilt. Je mag ook gewoon doorgaan zoals je nu doet. Het is jouw leven. Maar de schade wordt groter naarmate je langer blijft. Nu kun je nog weg, jij woont hier en hij woont daar, jullie levens hebben geen grote raakvlakken. Je kunt volledig los komen van hem en als je liefdesverdriet gesleten is, sluit je dit hoofdstuk af en ga je verder met je leven. Want je staat nog aan het begin. Door deze ervaring wijzer geworden, beter wetend wat je wel en niet wilt.
Ik vind het fijn dat je je gesteund voelt door het mailen met mij, maar ik zeg in mijn mails eigenlijk niets anders dan wat hier gezegd wordt. Ook mij lijkt het echt de beste optie om een punt te zetten achter je relatie.
Zoals ik al zei in mijn mails, denk ik dat er in een situatie zoals die van jou twee opties zijn. De eerste is dat je er een punt achter zet omdat het gewoon niet gaat zo. Je hebt redenen genoeg om dat te doen, dat weet je. De tweede is dat je een goed en serieus gesprek aangaat met je vriend, dat hij inziet dat hij fout zit en dat hij er actief mee aan het werk gaat om dat te veranderen. In mijn ogen is de kans klein dat mannen die zo respectloos omgaan met iemand echt veranderen, maar hee, je weet het niet, als iemand echt wil...? Je vertelt echter dat je dit soort gesprekken al vaak hebt gehad met je vriend, maar dan juist met verwijten jouw kant op komt. Zo verandert er niets, in ieder geval niets dat blijvend en structureel is en beland je telkens opnieuw weer op het zelfde punt.
Natuurlijk mag je hier uithuilen, dat mag ook via mijn mail, en natuurlijk begrijp ik wel dat het niet zo simpel is de knoop door te hakken. Je twijfelt, voelt je onzeker, hij is soms ook juist heel lief... ligt de schuld dan toch niet (deels) bij jou...? Dat gevoel herken ik maar al te goed. Maar wat de vrouwen hier jou vertellen en ik jou in de mail heb gezegd is gewoon een feit: het is duizend keer makkelijker om NU die relatie te beëindigen dan wanneer je wacht, tegen beter weten in doorgaat, genoegen neemt met minder dan waar je gewoon recht op hebt (namelijk respect!)... en dan op een gegeven moment op een punt aangekomen bent dat je met hem samenwoont, getrouwd bent, kinderen met hem hebt misschien. En zeker dat laatste, want dan kom je echt nooit meer van hem los, dat hebben sommigen van ons pijnlijk moeten ervaren.
Je mag er best nog een tijdje over nadenken als je dat wilt, het is jouw keuze. Je mag er ook nog heel lang over nadenken als je dat wilt. Je mag ook gewoon doorgaan zoals je nu doet. Het is jouw leven. Maar de schade wordt groter naarmate je langer blijft. Nu kun je nog weg, jij woont hier en hij woont daar, jullie levens hebben geen grote raakvlakken. Je kunt volledig los komen van hem en als je liefdesverdriet gesleten is, sluit je dit hoofdstuk af en ga je verder met je leven. Want je staat nog aan het begin. Door deze ervaring wijzer geworden, beter wetend wat je wel en niet wilt.
vrijdag 5 december 2008 om 23:20
quote:zonlicht2 schreef op 05 december 2008 @ 20:45:
Hannah
voor een buitenstaander is het vrij duidelijk wat je 'moet'.
Heb je je deze man al eens voorgesteld als vader? Als vader van jullie eventuele kinderen? Gun jij jouw kind een vader die geen respect voor de moeder op kan brengen.
Hannah het draait om respect, maar ook om het hebben van respect voor jezelf. En jij kan hier wel aangeven dat je alleen maar kleine stapjes wilt lezen. Wij zien echter andere mogelijkheden en rijken je die ook aan. Aan jou de keus om er wel of iets mee te doen.
Iemand die jong is, ver bij haar vriend vandaan woont en nu al beseft dat de relatie niet goed is. Verbreek het dan! Ga door het verdriet heen. Nu is dat nog betrekkelijk eenvoudig, ja in jouw ogen niet maar toch is het zo. Waarom moeten wij hier van allerlei oplossingen verzinnen terwijl er ook een optie is van gewoon niet heengaan en je niet afhankelijk van hem maken. Zo te lezen heb je maar weinig banden met hem. Je hebt je eigen financien, je eigen woning dus wat let je om sterk te zijn en voor jezelf te kiezen.
Heb het vanmiddag nog met mijn moeder over hem als vader gehad.
Ik zie het voor me dat ik alle zorg en het huishouden op me krijg. Hij woont nu alleen, werkt alleen maar over en is bijna nooit thuis.
Zijn werk is zijn alles, dus denk niet dat het zal veranderen als ik bij hem woon en we kids krijgen. Hoe hij er precies over denkt weet ik niet, daar praat ik morgen met mijn vriend over.
Ik begrijp je goed.
maar wat ik bedoel is die emotionele stap, praktisch gezien is het allemaal erg makkelijk. Maar om afstand te krijgen enzo ik weet het niet. Kan het ook niet uitleggen
het spijt me.
Kan alleen maar zeggen dat ik het erg moeilijk vind.
Ik ben nieuwschierig naar dit weekend, hoe dat gaat lopen.
Daarna weet ik meer.
Het is nu gewoon erg veel chaos en verwarrende gevoelens.
Ik neem jullie advies ten harte en het gehele weekend zal ik eraan denken, en als hij zijn negatieve kant weer laat zien, zal ik niet weer die fout maken door weer beter te willen maken.. weggaan.
Ik ga dan weg.
Hannah
voor een buitenstaander is het vrij duidelijk wat je 'moet'.
Heb je je deze man al eens voorgesteld als vader? Als vader van jullie eventuele kinderen? Gun jij jouw kind een vader die geen respect voor de moeder op kan brengen.
Hannah het draait om respect, maar ook om het hebben van respect voor jezelf. En jij kan hier wel aangeven dat je alleen maar kleine stapjes wilt lezen. Wij zien echter andere mogelijkheden en rijken je die ook aan. Aan jou de keus om er wel of iets mee te doen.
Iemand die jong is, ver bij haar vriend vandaan woont en nu al beseft dat de relatie niet goed is. Verbreek het dan! Ga door het verdriet heen. Nu is dat nog betrekkelijk eenvoudig, ja in jouw ogen niet maar toch is het zo. Waarom moeten wij hier van allerlei oplossingen verzinnen terwijl er ook een optie is van gewoon niet heengaan en je niet afhankelijk van hem maken. Zo te lezen heb je maar weinig banden met hem. Je hebt je eigen financien, je eigen woning dus wat let je om sterk te zijn en voor jezelf te kiezen.
Heb het vanmiddag nog met mijn moeder over hem als vader gehad.
Ik zie het voor me dat ik alle zorg en het huishouden op me krijg. Hij woont nu alleen, werkt alleen maar over en is bijna nooit thuis.
Zijn werk is zijn alles, dus denk niet dat het zal veranderen als ik bij hem woon en we kids krijgen. Hoe hij er precies over denkt weet ik niet, daar praat ik morgen met mijn vriend over.
Ik begrijp je goed.
maar wat ik bedoel is die emotionele stap, praktisch gezien is het allemaal erg makkelijk. Maar om afstand te krijgen enzo ik weet het niet. Kan het ook niet uitleggen
het spijt me.Kan alleen maar zeggen dat ik het erg moeilijk vind.
Ik ben nieuwschierig naar dit weekend, hoe dat gaat lopen.
Daarna weet ik meer.
Het is nu gewoon erg veel chaos en verwarrende gevoelens.
Ik neem jullie advies ten harte en het gehele weekend zal ik eraan denken, en als hij zijn negatieve kant weer laat zien, zal ik niet weer die fout maken door weer beter te willen maken.. weggaan.
Ik ga dan weg.
vrijdag 5 december 2008 om 23:26
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 21:06:
Hannah, ik zei het al eerder tegen je en dat vatte je ook verkeerd op. Je kunt ook kiezen om in deze relatie te blijven. Dat is ook een keuze, maar dan kies je er ook voor om zo behandeld te worden. Die keuze maak je steeds weer. Iets er tussenin is er niet. Morgen ga je gewoon weer naar hem toe, vind je dat je geen mogelijkheid hebt om weg te gaan ongeacht hoe hij je behandeld.
Jij schreef dat hij niet ruw is maar dat hij bot is. Hij is wel degelijk ruw, iemand kan een botte reactie geven, maar wanneer er harde fysieke handelingen bij komen kijken, dan is iemand ruw.
Wanneer iemand in staat is om gedurende een ruw spel je arm te breken dan is er veel meer aan de hand. Dan moet iemand haast een oerkracht inzetten om dit voor elkaar te krijgen. In een ziekenhuis zijn ze erop getrained om mishandelingen te herkennen en er worden geen verhalen verteld over stelletjes bij wie dit ook gebeurde met stoeien. Dit soort dingen gebeuren niet zomaar. Wanneer er onduidelijkheid is bij het ziekenhuispersoneel, dat wordt direct de politie ingeschakeld.
Maar waar vond je eigenlijk de herkenning hier bij de verhalen op dit topic? Wat sprak je aan en waarom dacht jij dat je goed in dit groepje vrouwen zou passen?
Ja wat je eerder zei heb je idd gelijk in. Ik heb de regie over mijn leven en die moet ik weer in handen nemen. Dat is ook zo.
Ja ik weet het ook niet waarom ze dat deden bij het ziekenhuis.. Ik vertelde hoe het kwam, door het stoeien enzo.. en toen vertelde de nachtzuster me hoe een ander meisje haar vriend zijn neus had gebroken onder de douche perongeluk zegmaar.
Dat was alles..
En mijn vriend was erg bang toen we terug naar huis reden, dat ze hem in de gaten zouden houden enzo. En dat ze de politie zouden bellen etc. Ik had daar eerlijk gezegt nooit van gehoord maar blijkbaar was hij daarvan op de hoogte.. ?
Ik heb er niks over gehoord in het ziekenhuis, ze hebben me ook nooit apart genomen.
Ik heb nooit gedacht dat ik "goed in het groepje van deze vrouwen zou passen" ik vond de verhalen van deze vrouwen opmerkelijk omdat ze zoveel naars hadden meegemaakt en ook die stap moesten nemen om voor zichzelf te kiezen.
Die stap is voor mij moeilijk dus ik dacht, misschien begrijpen ze me wel. En de titel; oogkleppen
want die heb ik ook op, dat weet ik heus wel van mezelf.
Het is gewoon erg dubbel.
Ik vind het erg prettig om mijn verhaal te doen en advies te krijgen want zo worden sommige dingen voor mezelf bevestigd en ook over hem, dat er meer mannen zijn die zo zijn of zelfs erger, of waartoe subtiele "mishandeling" kan leiden zegmaar.
Hannah, ik zei het al eerder tegen je en dat vatte je ook verkeerd op. Je kunt ook kiezen om in deze relatie te blijven. Dat is ook een keuze, maar dan kies je er ook voor om zo behandeld te worden. Die keuze maak je steeds weer. Iets er tussenin is er niet. Morgen ga je gewoon weer naar hem toe, vind je dat je geen mogelijkheid hebt om weg te gaan ongeacht hoe hij je behandeld.
Jij schreef dat hij niet ruw is maar dat hij bot is. Hij is wel degelijk ruw, iemand kan een botte reactie geven, maar wanneer er harde fysieke handelingen bij komen kijken, dan is iemand ruw.
Wanneer iemand in staat is om gedurende een ruw spel je arm te breken dan is er veel meer aan de hand. Dan moet iemand haast een oerkracht inzetten om dit voor elkaar te krijgen. In een ziekenhuis zijn ze erop getrained om mishandelingen te herkennen en er worden geen verhalen verteld over stelletjes bij wie dit ook gebeurde met stoeien. Dit soort dingen gebeuren niet zomaar. Wanneer er onduidelijkheid is bij het ziekenhuispersoneel, dat wordt direct de politie ingeschakeld.
Maar waar vond je eigenlijk de herkenning hier bij de verhalen op dit topic? Wat sprak je aan en waarom dacht jij dat je goed in dit groepje vrouwen zou passen?
Ja wat je eerder zei heb je idd gelijk in. Ik heb de regie over mijn leven en die moet ik weer in handen nemen. Dat is ook zo.
Ja ik weet het ook niet waarom ze dat deden bij het ziekenhuis.. Ik vertelde hoe het kwam, door het stoeien enzo.. en toen vertelde de nachtzuster me hoe een ander meisje haar vriend zijn neus had gebroken onder de douche perongeluk zegmaar.
Dat was alles..
En mijn vriend was erg bang toen we terug naar huis reden, dat ze hem in de gaten zouden houden enzo. En dat ze de politie zouden bellen etc. Ik had daar eerlijk gezegt nooit van gehoord maar blijkbaar was hij daarvan op de hoogte.. ?
Ik heb er niks over gehoord in het ziekenhuis, ze hebben me ook nooit apart genomen.
Ik heb nooit gedacht dat ik "goed in het groepje van deze vrouwen zou passen" ik vond de verhalen van deze vrouwen opmerkelijk omdat ze zoveel naars hadden meegemaakt en ook die stap moesten nemen om voor zichzelf te kiezen.
Die stap is voor mij moeilijk dus ik dacht, misschien begrijpen ze me wel. En de titel; oogkleppen
want die heb ik ook op, dat weet ik heus wel van mezelf.
Het is gewoon erg dubbel.
Ik vind het erg prettig om mijn verhaal te doen en advies te krijgen want zo worden sommige dingen voor mezelf bevestigd en ook over hem, dat er meer mannen zijn die zo zijn of zelfs erger, of waartoe subtiele "mishandeling" kan leiden zegmaar.
vrijdag 5 december 2008 om 23:32
quote:Lemmy schreef op 05 december 2008 @ 21:13:
Lieve Hannah,
Ik vind het fijn dat je je gesteund voelt door het mailen met mij, maar ik zeg in mijn mails eigenlijk niets anders dan wat hier gezegd wordt. Ook mij lijkt het echt de beste optie om een punt te zetten achter je relatie.
Zoals ik al zei in mijn mails, denk ik dat er in een situatie zoals die van jou twee opties zijn. De eerste is dat je er een punt achter zet omdat het gewoon niet gaat zo. Je hebt redenen genoeg om dat te doen, dat weet je. De tweede is dat je een goed en serieus gesprek aangaat met je vriend, dat hij inziet dat hij fout zit en dat hij er actief mee aan het werk gaat om dat te veranderen. In mijn ogen is de kans klein dat mannen die zo respectloos omgaan met iemand echt veranderen, maar hee, je weet het niet, als iemand echt wil...? Je vertelt echter dat je dit soort gesprekken al vaak hebt gehad met je vriend, maar dan juist met verwijten jouw kant op komt. Zo verandert er niets, in ieder geval niets dat blijvend en structureel is en beland je telkens opnieuw weer op het zelfde punt.
Natuurlijk mag je hier uithuilen, dat mag ook via mijn mail, en natuurlijk begrijp ik wel dat het niet zo simpel is de knoop door te hakken. Je twijfelt, voelt je onzeker, hij is soms ook juist heel lief... ligt de schuld dan toch niet (deels) bij jou...? Dat gevoel herken ik maar al te goed. Maar wat de vrouwen hier jou vertellen en ik jou in de mail heb gezegd is gewoon een feit: het is duizend keer makkelijker om NU die relatie te beëindigen dan wanneer je wacht, tegen beter weten in doorgaat, genoegen neemt met minder dan waar je gewoon recht op hebt (namelijk respect!)... en dan op een gegeven moment op een punt aangekomen bent dat je met hem samenwoont, getrouwd bent, kinderen met hem hebt misschien. En zeker dat laatste, want dan kom je echt nooit meer van hem los, dat hebben sommigen van ons pijnlijk moeten ervaren.
Je mag er best nog een tijdje over nadenken als je dat wilt, het is jouw keuze. Je mag er ook nog heel lang over nadenken als je dat wilt. Je mag ook gewoon doorgaan zoals je nu doet. Het is jouw leven. Maar de schade wordt groter naarmate je langer blijft. Nu kun je nog weg, jij woont hier en hij woont daar, jullie levens hebben geen grote raakvlakken. Je kunt volledig los komen van hem en als je liefdesverdriet gesleten is, sluit je dit hoofdstuk af en ga je verder met je leven. Want je staat nog aan het begin. Door deze ervaring wijzer geworden, beter wetend wat je wel en niet wilt.
Ja idd dat heb je me ook duidelijk gemaakt en ben ik het ook helemaal mee eens.
Natuurlijk is het nu makkelijker dan over een jaar, of 5 jaar of 25 jaar.
Ik wil gewoon het gesprek afwachten, ik wil het gewoon weten en zien. Als dit gesprek weer mislukt en hij het bij mij neerlegt, dan stop ik ermee want ik het niet meer alleen. Heb zovaak gezegt; samen kunnen we alles, ik wil werken aan mijn minpuntjes, en aan onze minpuntjes werken we samen. Maar altijd was het NEE het ligt aan jou. Dat deed me erg veel pijn.
Voor de laatste x wil ik weten of het nu ook zo is, want het zou een hele verandering zijn als het niet zo was.
Ik kan het niet uitleggen, ik moet het gewoon weten.
Anders lukt het me niet.
Maargoed ik kom er dit weekend achter, dus opzich snel genoeg .
Bedankt meiden.. ik wacht dit weekend af.. onthoud al jullie adviezen.
ik laat jullie nog weten wat hij morgen mailt over onze relatie en jullie horen zondagavond wat eruit voort is gekomen..
Liefs en weltrusten alvast
Lieve Hannah,
Ik vind het fijn dat je je gesteund voelt door het mailen met mij, maar ik zeg in mijn mails eigenlijk niets anders dan wat hier gezegd wordt. Ook mij lijkt het echt de beste optie om een punt te zetten achter je relatie.
Zoals ik al zei in mijn mails, denk ik dat er in een situatie zoals die van jou twee opties zijn. De eerste is dat je er een punt achter zet omdat het gewoon niet gaat zo. Je hebt redenen genoeg om dat te doen, dat weet je. De tweede is dat je een goed en serieus gesprek aangaat met je vriend, dat hij inziet dat hij fout zit en dat hij er actief mee aan het werk gaat om dat te veranderen. In mijn ogen is de kans klein dat mannen die zo respectloos omgaan met iemand echt veranderen, maar hee, je weet het niet, als iemand echt wil...? Je vertelt echter dat je dit soort gesprekken al vaak hebt gehad met je vriend, maar dan juist met verwijten jouw kant op komt. Zo verandert er niets, in ieder geval niets dat blijvend en structureel is en beland je telkens opnieuw weer op het zelfde punt.
Natuurlijk mag je hier uithuilen, dat mag ook via mijn mail, en natuurlijk begrijp ik wel dat het niet zo simpel is de knoop door te hakken. Je twijfelt, voelt je onzeker, hij is soms ook juist heel lief... ligt de schuld dan toch niet (deels) bij jou...? Dat gevoel herken ik maar al te goed. Maar wat de vrouwen hier jou vertellen en ik jou in de mail heb gezegd is gewoon een feit: het is duizend keer makkelijker om NU die relatie te beëindigen dan wanneer je wacht, tegen beter weten in doorgaat, genoegen neemt met minder dan waar je gewoon recht op hebt (namelijk respect!)... en dan op een gegeven moment op een punt aangekomen bent dat je met hem samenwoont, getrouwd bent, kinderen met hem hebt misschien. En zeker dat laatste, want dan kom je echt nooit meer van hem los, dat hebben sommigen van ons pijnlijk moeten ervaren.
Je mag er best nog een tijdje over nadenken als je dat wilt, het is jouw keuze. Je mag er ook nog heel lang over nadenken als je dat wilt. Je mag ook gewoon doorgaan zoals je nu doet. Het is jouw leven. Maar de schade wordt groter naarmate je langer blijft. Nu kun je nog weg, jij woont hier en hij woont daar, jullie levens hebben geen grote raakvlakken. Je kunt volledig los komen van hem en als je liefdesverdriet gesleten is, sluit je dit hoofdstuk af en ga je verder met je leven. Want je staat nog aan het begin. Door deze ervaring wijzer geworden, beter wetend wat je wel en niet wilt.
Ja idd dat heb je me ook duidelijk gemaakt en ben ik het ook helemaal mee eens.
Natuurlijk is het nu makkelijker dan over een jaar, of 5 jaar of 25 jaar.
Ik wil gewoon het gesprek afwachten, ik wil het gewoon weten en zien. Als dit gesprek weer mislukt en hij het bij mij neerlegt, dan stop ik ermee want ik het niet meer alleen. Heb zovaak gezegt; samen kunnen we alles, ik wil werken aan mijn minpuntjes, en aan onze minpuntjes werken we samen. Maar altijd was het NEE het ligt aan jou. Dat deed me erg veel pijn.
Voor de laatste x wil ik weten of het nu ook zo is, want het zou een hele verandering zijn als het niet zo was.
Ik kan het niet uitleggen, ik moet het gewoon weten.
Anders lukt het me niet.
Maargoed ik kom er dit weekend achter, dus opzich snel genoeg .
Bedankt meiden.. ik wacht dit weekend af.. onthoud al jullie adviezen.
ik laat jullie nog weten wat hij morgen mailt over onze relatie en jullie horen zondagavond wat eruit voort is gekomen..
Liefs en weltrusten alvast
zaterdag 6 december 2008 om 11:09
quote:hannah2708 schreef op 05 december 2008 @ 23:32:
Als dit gesprek weer mislukt en hij het bij mij neerlegt, dan stop ik ermee want ik het niet meer alleen. Heb zovaak gezegt; samen kunnen we alles, ik wil werken aan mijn minpuntjes, en aan onze minpuntjes werken we samen. Maar altijd was het NEE het ligt aan jou. Dat deed me erg veel pijn.
Voor de laatste x wil ik weten of het nu ook zo is, want het zou een hele verandering zijn als het niet zo was.
Lieve Hannah, je kent me niet, een tijd geleden heb ik ook wat meegeschreven op dit topic en ik lees af en toe nog steeds mee, maar ik heb de laatste dagen jouw verhalen gevolgd en kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen al in verschillende bewoordingen gezegd hebben.
Ik kan me voorstellen dat je het zeker wilt weten.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je na dit weekend dan wéér gaat denken en twijfelen en hopen.
Ondanks dat je hier schrijft 'voor de laatste keer wil ik het weten'.
Je weet van binnen allang hoe het echt zit. Je verdient heel wat beters, niemand verdient botheid en lompheid! Je hebt niets gedaan om dit over je af te roepen. En jij bent zelf degene die alle eigenwaarde bij elkaar kunt rapen en besluit voor jezelf dat je dit niet meer wilt. Hij legt het zelfs letterlijk bij jou neer, alles ligt toch aan jou? Je weet zelf wel hoe het echt zit. Zo'n man verandert niet. En jij wel. Hopelijk de goede kant (eigenwaarde, houden van jezelf) in. Je bent nog zo jong, alles begint net pas.
Heel veel sterkte, ik snap dat het moeilijk is.
Als dit gesprek weer mislukt en hij het bij mij neerlegt, dan stop ik ermee want ik het niet meer alleen. Heb zovaak gezegt; samen kunnen we alles, ik wil werken aan mijn minpuntjes, en aan onze minpuntjes werken we samen. Maar altijd was het NEE het ligt aan jou. Dat deed me erg veel pijn.
Voor de laatste x wil ik weten of het nu ook zo is, want het zou een hele verandering zijn als het niet zo was.
Lieve Hannah, je kent me niet, een tijd geleden heb ik ook wat meegeschreven op dit topic en ik lees af en toe nog steeds mee, maar ik heb de laatste dagen jouw verhalen gevolgd en kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen al in verschillende bewoordingen gezegd hebben.
Ik kan me voorstellen dat je het zeker wilt weten.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je na dit weekend dan wéér gaat denken en twijfelen en hopen.
Ondanks dat je hier schrijft 'voor de laatste keer wil ik het weten'.
Je weet van binnen allang hoe het echt zit. Je verdient heel wat beters, niemand verdient botheid en lompheid! Je hebt niets gedaan om dit over je af te roepen. En jij bent zelf degene die alle eigenwaarde bij elkaar kunt rapen en besluit voor jezelf dat je dit niet meer wilt. Hij legt het zelfs letterlijk bij jou neer, alles ligt toch aan jou? Je weet zelf wel hoe het echt zit. Zo'n man verandert niet. En jij wel. Hopelijk de goede kant (eigenwaarde, houden van jezelf) in. Je bent nog zo jong, alles begint net pas.
Heel veel sterkte, ik snap dat het moeilijk is.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 6 december 2008 om 11:18
quote:Elmervrouw schreef op 06 december 2008 @ 11:09:
[...]
Lieve Hannah, je kent me niet, een tijd geleden heb ik ook wat meegeschreven op dit topic en ik lees af en toe nog steeds mee, maar ik heb de laatste dagen jouw verhalen gevolgd en kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen al in verschillende bewoordingen gezegd hebben.
Ik kan me voorstellen dat je het zeker wilt weten.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je na dit weekend dan wéér gaat denken en twijfelen en hopen.
Ondanks dat je hier schrijft 'voor de laatste keer wil ik het weten'.
Je weet van binnen allang hoe het echt zit. Je verdient heel wat beters, niemand verdient botheid en lompheid! Je hebt niets gedaan om dit over je af te roepen. En jij bent zelf degene die alle eigenwaarde bij elkaar kunt rapen en besluit voor jezelf dat je dit niet meer wilt. Hij legt het zelfs letterlijk bij jou neer, alles ligt toch aan jou? Je weet zelf wel hoe het echt zit. Zo'n man verandert niet. En jij wel. Hopelijk de goede kant (eigenwaarde, houden van jezelf) in. Je bent nog zo jong, alles begint net pas.
Heel veel sterkte, ik snap dat het moeilijk is.
Bedankt voor je reactie
Erg lief.
Ja ik begrijp het..
Toen ik wakker werd vanmorgen, was ik erg kwaad om de gehele situatie, ik heb zo'n beklemmend gevoel en ik heb geen flauw idee of het wel ooit beter kan worden. Dus ja inderdaad..ik weet het van binnen eigenlijk wel. Ik wil niet meer twijfelen na dit weekend.
Ik wil voor mezelf vaststellen; twijfel, angst, boosheid, onzekerheid al die gevoelens geven aan dat ik ermee moet stoppen.
Alleen geluk, vertrouwen, liefde, zekerheid en veiligheid geven aan dat ik door moet gaan. En die gevoelens heb ik op dit moment niet. Dat moet ik onthouden.
Ik doe mn best!
Liefs
Hoe gaat het met jullie?
[...]
Lieve Hannah, je kent me niet, een tijd geleden heb ik ook wat meegeschreven op dit topic en ik lees af en toe nog steeds mee, maar ik heb de laatste dagen jouw verhalen gevolgd en kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen al in verschillende bewoordingen gezegd hebben.
Ik kan me voorstellen dat je het zeker wilt weten.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je na dit weekend dan wéér gaat denken en twijfelen en hopen.
Ondanks dat je hier schrijft 'voor de laatste keer wil ik het weten'.
Je weet van binnen allang hoe het echt zit. Je verdient heel wat beters, niemand verdient botheid en lompheid! Je hebt niets gedaan om dit over je af te roepen. En jij bent zelf degene die alle eigenwaarde bij elkaar kunt rapen en besluit voor jezelf dat je dit niet meer wilt. Hij legt het zelfs letterlijk bij jou neer, alles ligt toch aan jou? Je weet zelf wel hoe het echt zit. Zo'n man verandert niet. En jij wel. Hopelijk de goede kant (eigenwaarde, houden van jezelf) in. Je bent nog zo jong, alles begint net pas.
Heel veel sterkte, ik snap dat het moeilijk is.
Bedankt voor je reactie
Erg lief.
Ja ik begrijp het..
Toen ik wakker werd vanmorgen, was ik erg kwaad om de gehele situatie, ik heb zo'n beklemmend gevoel en ik heb geen flauw idee of het wel ooit beter kan worden. Dus ja inderdaad..ik weet het van binnen eigenlijk wel. Ik wil niet meer twijfelen na dit weekend.
Ik wil voor mezelf vaststellen; twijfel, angst, boosheid, onzekerheid al die gevoelens geven aan dat ik ermee moet stoppen.
Alleen geluk, vertrouwen, liefde, zekerheid en veiligheid geven aan dat ik door moet gaan. En die gevoelens heb ik op dit moment niet. Dat moet ik onthouden.
Ik doe mn best!
Liefs
Hoe gaat het met jullie?
zaterdag 6 december 2008 om 13:42
Hannah, als jij het nodig hebt om nóg dieper te gaan. Om nóg meer het gevoel te hebben dat het écht niet goed zit, misschien zelfs wel pas wanneer je echt klappen hebt gekregen en dat je dan pas zeker weet dat het niet ok is, die relatie, dan moet je het zeker zo aanpakken.
Voor vrouwen bij wie het allemaal gelijkmatiger ging, die soms al jaren in een relatie zaten voordat de boel ontspoorde, toen er al een huis was gekocht, getrouwd was, kinderen waren, financiële afhankelijkheid enzovoort, is het lastig te begrijpen dat jij niet nu het nog zo relatief eenvoudig is, nu jullie nog maar zo kort bij elkaar zijn, die man de rug toekeert. Je bent hem niks verschuldigd, helemaal niks. Niet eens je tijd, je aandacht, je gedachten. Niks.
Maar als jij het zekerderder wil weten dan dat je het nu weet, dan wens ik je alle succes en dan hoop ik dat je inzicht komt voordat je verder gaat met deze man en de gevolgen die vastzitten aan die beslissing.
Voor vrouwen bij wie het allemaal gelijkmatiger ging, die soms al jaren in een relatie zaten voordat de boel ontspoorde, toen er al een huis was gekocht, getrouwd was, kinderen waren, financiële afhankelijkheid enzovoort, is het lastig te begrijpen dat jij niet nu het nog zo relatief eenvoudig is, nu jullie nog maar zo kort bij elkaar zijn, die man de rug toekeert. Je bent hem niks verschuldigd, helemaal niks. Niet eens je tijd, je aandacht, je gedachten. Niks.
Maar als jij het zekerderder wil weten dan dat je het nu weet, dan wens ik je alle succes en dan hoop ik dat je inzicht komt voordat je verder gaat met deze man en de gevolgen die vastzitten aan die beslissing.
zaterdag 6 december 2008 om 18:17
quote:eleonora schreef op 06 december 2008 @ 13:42:
Hannah, als jij het nodig hebt om nóg dieper te gaan. Om nóg meer het gevoel te hebben dat het écht niet goed zit, misschien zelfs wel pas wanneer je echt klappen hebt gekregen en dat je dan pas zeker weet dat het niet ok is, die relatie, dan moet je het zeker zo aanpakken.
Voor vrouwen bij wie het allemaal gelijkmatiger ging, die soms al jaren in een relatie zaten voordat de boel ontspoorde, toen er al een huis was gekocht, getrouwd was, kinderen waren, financiële afhankelijkheid enzovoort, is het lastig te begrijpen dat jij niet nu het nog zo relatief eenvoudig is, nu jullie nog maar zo kort bij elkaar zijn, die man de rug toekeert. Je bent hem niks verschuldigd, helemaal niks. Niet eens je tijd, je aandacht, je gedachten. Niks.
Maar als jij het zekerderder wil weten dan dat je het nu weet, dan wens ik je alle succes en dan hoop ik dat je inzicht komt voordat je verder gaat met deze man en de gevolgen die vastzitten aan die beslissing.
Bedankt voor je reactie.
Ik kan niets anders zeggen dan dat je gelijk hebt.
Ik ben erg bang, heel erg bang, en super onzeker, ik twijfel, chaos etc. Mijn verstand weet wel dat dit het is en dat het nooit meer zal zijn dan dit. Het is eigenlijk nooit meer geweest dan dit.. behalve in het aller-begin..
maar zoals hij zelf zei; in het begin heb ik me laten meeslepen door jou (met mailtjes, leuke website enzo). Dus toen dacht ik ook van.. ok.. dus dat was niet echt zoals je bent..
Ik ga er vanavond heen.. heb een mailtje gekregen zoals ik al had verteld. Er zit een strenge ondertoon in.. ookal zegt hij lieve woordjes.
Ik heb met mijn moeder gesproken, ze vind het dus niet gek als ik morgen eerder thuis ben.. ik zal me dus ook niet schamen om eerder naar huis te gaan als dat nodig is.
Ik heb contant geld mee voor de taxi etc etc als dat allemaal nodig is.. Ik bereid me goed voor.
Een fijne avond iedereen
Hannah, als jij het nodig hebt om nóg dieper te gaan. Om nóg meer het gevoel te hebben dat het écht niet goed zit, misschien zelfs wel pas wanneer je echt klappen hebt gekregen en dat je dan pas zeker weet dat het niet ok is, die relatie, dan moet je het zeker zo aanpakken.
Voor vrouwen bij wie het allemaal gelijkmatiger ging, die soms al jaren in een relatie zaten voordat de boel ontspoorde, toen er al een huis was gekocht, getrouwd was, kinderen waren, financiële afhankelijkheid enzovoort, is het lastig te begrijpen dat jij niet nu het nog zo relatief eenvoudig is, nu jullie nog maar zo kort bij elkaar zijn, die man de rug toekeert. Je bent hem niks verschuldigd, helemaal niks. Niet eens je tijd, je aandacht, je gedachten. Niks.
Maar als jij het zekerderder wil weten dan dat je het nu weet, dan wens ik je alle succes en dan hoop ik dat je inzicht komt voordat je verder gaat met deze man en de gevolgen die vastzitten aan die beslissing.
Bedankt voor je reactie.
Ik kan niets anders zeggen dan dat je gelijk hebt.
Ik ben erg bang, heel erg bang, en super onzeker, ik twijfel, chaos etc. Mijn verstand weet wel dat dit het is en dat het nooit meer zal zijn dan dit. Het is eigenlijk nooit meer geweest dan dit.. behalve in het aller-begin..
maar zoals hij zelf zei; in het begin heb ik me laten meeslepen door jou (met mailtjes, leuke website enzo). Dus toen dacht ik ook van.. ok.. dus dat was niet echt zoals je bent..
Ik ga er vanavond heen.. heb een mailtje gekregen zoals ik al had verteld. Er zit een strenge ondertoon in.. ookal zegt hij lieve woordjes.
Ik heb met mijn moeder gesproken, ze vind het dus niet gek als ik morgen eerder thuis ben.. ik zal me dus ook niet schamen om eerder naar huis te gaan als dat nodig is.
Ik heb contant geld mee voor de taxi etc etc als dat allemaal nodig is.. Ik bereid me goed voor.
Een fijne avond iedereen
zaterdag 6 december 2008 om 18:39
quote:Lemmy schreef op 06 december 2008 @ 18:36:
Hannah, als je bang bent, kun je dan niet beter thuis blijven?
Ik snap dat je op zoek bent naar antwoorden, maar neem geen onnodige risico's.
Ik ben niet bang voor hem maar bang voor alle veranderingen die kunnen komen, mijn gevoel, dat het niet goed komt etc.
Als er iets mis gaat kan ik altijd de politie bellen ofzo.
of de taxi etc. Ik bereid me goed voor.
Heb je net terug gemaild
Hannah, als je bang bent, kun je dan niet beter thuis blijven?
Ik snap dat je op zoek bent naar antwoorden, maar neem geen onnodige risico's.
Ik ben niet bang voor hem maar bang voor alle veranderingen die kunnen komen, mijn gevoel, dat het niet goed komt etc.
Als er iets mis gaat kan ik altijd de politie bellen ofzo.
of de taxi etc. Ik bereid me goed voor.
Heb je net terug gemaild
zaterdag 6 december 2008 om 18:42
quote:hannah2708 schreef op 06 december 2008 @ 18:37:
[...]
Dankjewel, lief van je
Zit te trillen op mn stoel
hoe gaat het met jou?
Hannah, voel je het verschil; wat het je doet als iemand iets liefs zegt (en het meent!), en de manier waarop je vriend je behandelt?
Als je mij bedoelt met je laatste vraag: ik voel me goed, en veilig, in mijn relatie, maar ik heb dus ook andere tijden gekend, anders kwam ik hier eerder niet in dit topic, snap je.
[...]
Dankjewel, lief van je
Zit te trillen op mn stoel
hoe gaat het met jou?
Hannah, voel je het verschil; wat het je doet als iemand iets liefs zegt (en het meent!), en de manier waarop je vriend je behandelt?
Als je mij bedoelt met je laatste vraag: ik voel me goed, en veilig, in mijn relatie, maar ik heb dus ook andere tijden gekend, anders kwam ik hier eerder niet in dit topic, snap je.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 6 december 2008 om 18:45
quote:Elmervrouw schreef op 06 december 2008 @ 18:42:
[...]
Hannah, voel je het verschil; wat het je doet als iemand iets liefs zegt (en het meent!), en de manier waarop je vriend je behandelt?
Als je mij bedoelt met je laatste vraag: ik voel me goed, en veilig, in mijn relatie, maar ik heb dus ook andere tijden gekend, anders kwam ik hier eerder niet in dit topic, snap je.
Ik voel het verschil..
Ja bedoelde jou hihi.
Fijn om te horen dat het nu goed gaat.
Ja ik snap het, fijn dat je anderen advies geeft om te helpen.
[...]
Hannah, voel je het verschil; wat het je doet als iemand iets liefs zegt (en het meent!), en de manier waarop je vriend je behandelt?
Als je mij bedoelt met je laatste vraag: ik voel me goed, en veilig, in mijn relatie, maar ik heb dus ook andere tijden gekend, anders kwam ik hier eerder niet in dit topic, snap je.
Ik voel het verschil..
Ja bedoelde jou hihi.
Fijn om te horen dat het nu goed gaat.
Ja ik snap het, fijn dat je anderen advies geeft om te helpen.
