
Op elk moment in huilen uitbarsten...
maandag 9 februari 2009 om 18:51
Dat gevoel heb ik elke dag. Elk uur en soms elke minuut.
Ik vind het erg moeilijk om hier over te praten met iemand, maar ik moet het toch kwijt. Het is voor mij persoonlijk vrij heftig, dat ik er niet met mijn vriendinnen over durf te praten, hoe graag ik het ook wil. Op 1 of andere manier vertrouw ik ze toch niet 100%.. Vriendenkring is erg klein en er schijnt toch onbewust geroddeld te worden..
Ik ga nu iets langer dan 2 jaar met mijn huidige vriend. Ben op hem gevallen door zijn enthousiasme, zijn geweldige kijk op het leven, positiviteit en natuurlijk zijn uiterlijk. Erg aantrekkelijk, ervaren en interessant.
Op dit moment zit ik in een heftige sleur. Zo noem ik het maar, want ik heb geen idee hoe ik het anders zou moeten noemen.. Als ik er zo over terug denk waarom ik voor mijn huidige vriend ben gevallen, lijkt het totaal niet op wat het eigenlijk is. Ik hoopte avontuurlijke dingen mee te maken, impulsieve dingen. Zo'n persoon ben ik namelijk ook. Op reis te gaan, of gewoon veel steden te bezoeken. Dat soort dingen heeft hij me ook 'beloofd' en ik raakte enthousiast. Maar we zijn nu twee jaar verder, en we zijn nog nooit een weekend weg geweest. Nog nooit naar een andere stad geweest om die te bezichtigen of uit eten geweest.
Onze relatie is wat dat betreft vrij zakelijk.. Lol maken doen we ook niet. Er zijn geen foto's gemaakt van/door ons.
Als we samen iets doen, is er altijd nog een derde persoon bij. Vrienden van ons. Altijd gezellig natuurlijk, maar ik verlang ook naar persoonlijke aandacht van mijn vriend.
Afgelopen maanden heb ik erg hard gewerkt aan een gigantisch project voor mijn werk. Dat heb ik samen met verschillende externe personen gedaan. Met 1 van die personen, een jonge man, kan ik het erg goed vinden. Hij is nu bezig met een totaal ander project en we zien elkaar minimaal, wat ik erg jammer vind. Ook omdat het einde van ons vorige project al is afgelopen, ben ik naar mijn mening in een diep dal geland. Op dit moment heb ik niet veel doelen, die moet ik nog maken. Maar ik voel me te leeg. Heb weinig motivatie. En als ik dan ook nog thuis kom, dan ligt mijn vriend languit op de bank te slapen (we wonen ong. een jaar samen).
Hij is te moe. Te moe om met mij te praten over verschillende dingen. Te moe om lol met mij te maken, te moe om met mij even ergens wat te gaan drinken.
Hij zegt me dat hij tevreden is, en dat zijn werk op nummer 1 staat.
Mijn probleem is dat de ene helft van mijn energie hard voor de relatie wilt vechten, want ik hou van hem, daar twijfel ik geen seconde aan. Maar de andere helft van mijn energie wil alleen maar huilen, schreeuwen en zo ontzettend veel aandacht.
Op dit moment is de jongen van het project de enige die deze leegte kan vullen. Aandacht d.m.v. leuke dingen doen, ergens te gaan drinken, ontzettend veel lachen..
Ik vind het zo'n moeilijke situatie... En ik weet niet hoe ik die vreselijke leegte anders zou kunnen vullen. Ik heb ontzettend veel pogingen gedaan om met mijn vriend hier over te praten, dat ik graag met hem op stap wil, met hem wil lachen, met hem wil praten, maar het dringt niet echt tot hem door.
Die leegte begint nu zelfs pijn te doen. Vandaar dat ik het hier kwijt moet. Dan heb ik mijn verhaal tenminste ergens kunnen doen.
x
Ik vind het erg moeilijk om hier over te praten met iemand, maar ik moet het toch kwijt. Het is voor mij persoonlijk vrij heftig, dat ik er niet met mijn vriendinnen over durf te praten, hoe graag ik het ook wil. Op 1 of andere manier vertrouw ik ze toch niet 100%.. Vriendenkring is erg klein en er schijnt toch onbewust geroddeld te worden..
Ik ga nu iets langer dan 2 jaar met mijn huidige vriend. Ben op hem gevallen door zijn enthousiasme, zijn geweldige kijk op het leven, positiviteit en natuurlijk zijn uiterlijk. Erg aantrekkelijk, ervaren en interessant.
Op dit moment zit ik in een heftige sleur. Zo noem ik het maar, want ik heb geen idee hoe ik het anders zou moeten noemen.. Als ik er zo over terug denk waarom ik voor mijn huidige vriend ben gevallen, lijkt het totaal niet op wat het eigenlijk is. Ik hoopte avontuurlijke dingen mee te maken, impulsieve dingen. Zo'n persoon ben ik namelijk ook. Op reis te gaan, of gewoon veel steden te bezoeken. Dat soort dingen heeft hij me ook 'beloofd' en ik raakte enthousiast. Maar we zijn nu twee jaar verder, en we zijn nog nooit een weekend weg geweest. Nog nooit naar een andere stad geweest om die te bezichtigen of uit eten geweest.
Onze relatie is wat dat betreft vrij zakelijk.. Lol maken doen we ook niet. Er zijn geen foto's gemaakt van/door ons.
Als we samen iets doen, is er altijd nog een derde persoon bij. Vrienden van ons. Altijd gezellig natuurlijk, maar ik verlang ook naar persoonlijke aandacht van mijn vriend.
Afgelopen maanden heb ik erg hard gewerkt aan een gigantisch project voor mijn werk. Dat heb ik samen met verschillende externe personen gedaan. Met 1 van die personen, een jonge man, kan ik het erg goed vinden. Hij is nu bezig met een totaal ander project en we zien elkaar minimaal, wat ik erg jammer vind. Ook omdat het einde van ons vorige project al is afgelopen, ben ik naar mijn mening in een diep dal geland. Op dit moment heb ik niet veel doelen, die moet ik nog maken. Maar ik voel me te leeg. Heb weinig motivatie. En als ik dan ook nog thuis kom, dan ligt mijn vriend languit op de bank te slapen (we wonen ong. een jaar samen).
Hij is te moe. Te moe om met mij te praten over verschillende dingen. Te moe om lol met mij te maken, te moe om met mij even ergens wat te gaan drinken.
Hij zegt me dat hij tevreden is, en dat zijn werk op nummer 1 staat.
Mijn probleem is dat de ene helft van mijn energie hard voor de relatie wilt vechten, want ik hou van hem, daar twijfel ik geen seconde aan. Maar de andere helft van mijn energie wil alleen maar huilen, schreeuwen en zo ontzettend veel aandacht.
Op dit moment is de jongen van het project de enige die deze leegte kan vullen. Aandacht d.m.v. leuke dingen doen, ergens te gaan drinken, ontzettend veel lachen..
Ik vind het zo'n moeilijke situatie... En ik weet niet hoe ik die vreselijke leegte anders zou kunnen vullen. Ik heb ontzettend veel pogingen gedaan om met mijn vriend hier over te praten, dat ik graag met hem op stap wil, met hem wil lachen, met hem wil praten, maar het dringt niet echt tot hem door.
Die leegte begint nu zelfs pijn te doen. Vandaar dat ik het hier kwijt moet. Dan heb ik mijn verhaal tenminste ergens kunnen doen.
x
maandag 9 februari 2009 om 19:01
Hoi Leelaatje,
allereerst een !!! Die heb je wel verdiend. Moeilijke situatie hoor! Als ik het zo lees, doe je echt wel je best om hem te vertellen wat je dwars zit, maar het komt dus niet aan bij hem?! Het is erg verleidelijk om bij je collega datgene te zoeken wat je mist bij je vriend, maar allereerst is het verstandig om te proberen uit te zoeken of je echt nog wel voor je vriend wil gaan. Hou je echt van hem? Wat beteken jij voor hem? Houdt hij echt van je en wil hij je niet missen? Ik neem toch aan dat hij niet altijd ligt te slapen op de bank. Er moet toch een moment zijn dat je een gesprek kunt beginnen met hem. En dan echt doorvraagt wat hij verwacht verder in de toekomst met jou of zonder, met reizen en leuke dingen ondernemen of zonder dat alles.
Het komt me ook wat vreemd voor dat er geen foto's worden gemaakt, geen gezellige uitstapjes etc. Dat is juist zo superfijn als je nog met z'n tweetjes bent. Als je ooit een gezin vormt, is dat allemaal weer wat meer georganiseer, maar met z'n tweeen kun je elk moment bedenken we gaan er lekker tussenuit.
Nou, ik besef dat ik ook geen pasklaar antwoord voor je heb, maar wilde toch even reageren op je verhaal.
Heel veel sterkte!!
allereerst een !!! Die heb je wel verdiend. Moeilijke situatie hoor! Als ik het zo lees, doe je echt wel je best om hem te vertellen wat je dwars zit, maar het komt dus niet aan bij hem?! Het is erg verleidelijk om bij je collega datgene te zoeken wat je mist bij je vriend, maar allereerst is het verstandig om te proberen uit te zoeken of je echt nog wel voor je vriend wil gaan. Hou je echt van hem? Wat beteken jij voor hem? Houdt hij echt van je en wil hij je niet missen? Ik neem toch aan dat hij niet altijd ligt te slapen op de bank. Er moet toch een moment zijn dat je een gesprek kunt beginnen met hem. En dan echt doorvraagt wat hij verwacht verder in de toekomst met jou of zonder, met reizen en leuke dingen ondernemen of zonder dat alles.
Het komt me ook wat vreemd voor dat er geen foto's worden gemaakt, geen gezellige uitstapjes etc. Dat is juist zo superfijn als je nog met z'n tweetjes bent. Als je ooit een gezin vormt, is dat allemaal weer wat meer georganiseer, maar met z'n tweeen kun je elk moment bedenken we gaan er lekker tussenuit.
Nou, ik besef dat ik ook geen pasklaar antwoord voor je heb, maar wilde toch even reageren op je verhaal.
Heel veel sterkte!!
maandag 9 februari 2009 om 19:07
Hallo pinky8, bedankt voor je reactie. Het doet me goed.
Ik heb de afgelopen weken veel met hem gepraat, tenminste, geprobeerd. Al deze dingen die je net benoemde heb ik gevraagd; over de toekomst, over zijn gevoel voor mij en hoe belangrijk ik voor hem ben, over samen nieuwe en leuke dingen doen, over foto's. Dat alles heb ik gevraagd. En hij reageerde niet echt zoals ik hoopte.
1 van die antwoorden was: "Uiteindelijk staat werk op nummer 1." Zo belangrijk ben ik dus voor hem.. Ik heb al heel erg veel gehuild voor hem en om hem. Ik ben het huilen eigenlijk wel een beetje zat, maar ik verlang zo naar iets wat de leegte vult!
Nogmaals bedank ik je voor je snelle reactie..
x
Ik heb de afgelopen weken veel met hem gepraat, tenminste, geprobeerd. Al deze dingen die je net benoemde heb ik gevraagd; over de toekomst, over zijn gevoel voor mij en hoe belangrijk ik voor hem ben, over samen nieuwe en leuke dingen doen, over foto's. Dat alles heb ik gevraagd. En hij reageerde niet echt zoals ik hoopte.
1 van die antwoorden was: "Uiteindelijk staat werk op nummer 1." Zo belangrijk ben ik dus voor hem.. Ik heb al heel erg veel gehuild voor hem en om hem. Ik ben het huilen eigenlijk wel een beetje zat, maar ik verlang zo naar iets wat de leegte vult!
Nogmaals bedank ik je voor je snelle reactie..
x
maandag 9 februari 2009 om 19:07
Hey,
Je mist iets in je huidige relatie, dan is het verleidelijk als er ineens een andere man is die wel graag gezellige dingen met je gaat doen.
Maar: probeer voor jezelf eerst duidelijkheid te krijgen wat je nu wilt met je huidige relatie. Ik lees tussen de lijnen door dat je 'moegestreden' bent. Denk je dat jullie het echt niet meer spannender kunnen krijgen? Weet je vriend dat je aan weggaan denkt? Dat het je echt zo ongelukkig maakt?
Zijn die gevoelens versterkt nu je die andere man hebt leren kennen? Lijk ik ook tussen de lijnen door te lezen. Met de kanttekening dat het altijd spannender is omdat het een nieuwe situatie is natuurlijk.
Zorg gewoon voor jezelf dat het ene (je relatie) duidelijk afgesloten is voordat je je (uiteindelijk) stort in het andere (leuke man).
Je mist iets in je huidige relatie, dan is het verleidelijk als er ineens een andere man is die wel graag gezellige dingen met je gaat doen.
Maar: probeer voor jezelf eerst duidelijkheid te krijgen wat je nu wilt met je huidige relatie. Ik lees tussen de lijnen door dat je 'moegestreden' bent. Denk je dat jullie het echt niet meer spannender kunnen krijgen? Weet je vriend dat je aan weggaan denkt? Dat het je echt zo ongelukkig maakt?
Zijn die gevoelens versterkt nu je die andere man hebt leren kennen? Lijk ik ook tussen de lijnen door te lezen. Met de kanttekening dat het altijd spannender is omdat het een nieuwe situatie is natuurlijk.
Zorg gewoon voor jezelf dat het ene (je relatie) duidelijk afgesloten is voordat je je (uiteindelijk) stort in het andere (leuke man).
maandag 9 februari 2009 om 19:12
Jeetje, heel herkenbaar.
Eigenlijk heb ik alleen een vervelende opmerking voor je.
Cliche: "mensen vragen advies als ze eigenlijk het antwoord al weten, maar liever niet willen weten."
Beste leelaatje, je wilt dus dat je vriend diegene is met wie je lacht en met wie je aan resultaten kan werken. Je weet zelf dat dat er in twee jaar niet in heeft gezeten, denk je dat dat ooit wel komt??
En niemand kan een leegte vullen die in jezelf zit, een ander is hooguit de spiegel. Misschien kan jij zelf een weekend plannen en hem meenemen???? actie=reactie??
en als hij niet wil dan weet je ook genoeg.
Sterkte..
Eigenlijk heb ik alleen een vervelende opmerking voor je.
Cliche: "mensen vragen advies als ze eigenlijk het antwoord al weten, maar liever niet willen weten."
Beste leelaatje, je wilt dus dat je vriend diegene is met wie je lacht en met wie je aan resultaten kan werken. Je weet zelf dat dat er in twee jaar niet in heeft gezeten, denk je dat dat ooit wel komt??
En niemand kan een leegte vullen die in jezelf zit, een ander is hooguit de spiegel. Misschien kan jij zelf een weekend plannen en hem meenemen???? actie=reactie??
en als hij niet wil dan weet je ook genoeg.
Sterkte..
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
maandag 9 februari 2009 om 19:21
Hallo Bright Eyes.
Bedankt voor je eerlijke en snelle reactie.
Het idee om zelf een vakantie of weekend te plannen is al meerdere keren in me opgekomen en heb het ook meerdere malen voor gesteld, dat ik het zou regelen.
Maar ik krijg vaak als reactie: "Geen tijd" en "Geen geld".
Ik word er langzamerhand erg moe van. Een goede vriendin ziet het ook, en heeft afgelopen weekend zelfs een 'weekend weg' geplanned voor mij en haar.
zucht.
Bedankt voor je eerlijke en snelle reactie.
Het idee om zelf een vakantie of weekend te plannen is al meerdere keren in me opgekomen en heb het ook meerdere malen voor gesteld, dat ik het zou regelen.
Maar ik krijg vaak als reactie: "Geen tijd" en "Geen geld".
Ik word er langzamerhand erg moe van. Een goede vriendin ziet het ook, en heeft afgelopen weekend zelfs een 'weekend weg' geplanned voor mij en haar.
zucht.
maandag 9 februari 2009 om 19:24
Elk moment in huilen kunnen uitbarsten... dat lijkt me een heel slecht teken! Je huidige relatie maakt je niet gelukkig, en als ik het goed lees, is dat ook nauwelijks het geval geweest. Je zag iets anders in hem, dan dat hij uiteindelijk bleek te zijn. Valt me op dat mensen dan altijd zeggen, wat jij ook zegt: maar ik hou van hem/haar.
Wat is dat dan, dat houden van?
Dat vraag ik me echt af, als ik jouw beschrijving lees. Wat vind je nu nog steeds leuk aan hem, wat zijn zijn positieve zaken? En wegen ze op tegen je teleurstellingen, zijn kanten die jou niet liggen?
Of hou je jezelf dat voor, omdat je opziet tegen weggaan, opziet tegen opnieuw beginnen, opziet tegen alleen zijn (vul maar in)?
Die collega is een vlucht. Daar zou ik me niet op focussen. Trouwens: reizen en avontuur kun je zelf ook maken. Misschien laat je je geluk teveel van een relatie afhangen.
Wat is dat dan, dat houden van?
Dat vraag ik me echt af, als ik jouw beschrijving lees. Wat vind je nu nog steeds leuk aan hem, wat zijn zijn positieve zaken? En wegen ze op tegen je teleurstellingen, zijn kanten die jou niet liggen?
Of hou je jezelf dat voor, omdat je opziet tegen weggaan, opziet tegen opnieuw beginnen, opziet tegen alleen zijn (vul maar in)?
Die collega is een vlucht. Daar zou ik me niet op focussen. Trouwens: reizen en avontuur kun je zelf ook maken. Misschien laat je je geluk teveel van een relatie afhangen.
maandag 9 februari 2009 om 19:29
Leelaatje, voor al die dingen die jij noemt, die je graag wilt ondernemen heb je geen man nodig. Wat jij zoekt is een oprechte verbinding met een ander, in dit geval je vriend. Wat ik uit jouw post opmaak is dat die verbinding er niet is. Jij hebt er last van, dus jij zult er iets aan moeten doen. Hij vind het prima zo dus hij is ook de laatste bij wie je moet aankloppen.
Mijn advies: zet je eigen koers uit en blijf niet tot bloedens toe op een dichte deur rammen. Je hebt gedaan wat in je macht lag om tot hem door te dringen. Ga geen ijzer breken met handen want dat lukt je toch niet.
Wat je wel lukt is jezelf bij elkaar rapen en alsnog de steden te bezoeken die jij wilt, de trips te maken waarop je je verheugd had. Niet met hem maar met iemand met wie je wel lol kunt maken. Ga niet op zoek naar liefde waar die niet te vinden is, namelijk in een ander. Doe weer de dingen die jij leuk vindt zodat je de liefde in jezelf weer kunt aanboren. En wie weet vind je met die aangeboorde liefde ook de kracht om een einde te maken aan je wanhoop.
Mijn advies: zet je eigen koers uit en blijf niet tot bloedens toe op een dichte deur rammen. Je hebt gedaan wat in je macht lag om tot hem door te dringen. Ga geen ijzer breken met handen want dat lukt je toch niet.
Wat je wel lukt is jezelf bij elkaar rapen en alsnog de steden te bezoeken die jij wilt, de trips te maken waarop je je verheugd had. Niet met hem maar met iemand met wie je wel lol kunt maken. Ga niet op zoek naar liefde waar die niet te vinden is, namelijk in een ander. Doe weer de dingen die jij leuk vindt zodat je de liefde in jezelf weer kunt aanboren. En wie weet vind je met die aangeboorde liefde ook de kracht om een einde te maken aan je wanhoop.
maandag 9 februari 2009 om 19:31
Lekker met je vriendin weggaan, even afstand en dan zie je ook beter wat je wil of wat je zou moeten doen.
Doe aub niet zo onnozel als ik heb gedaan en tien jaar wachten op wat ZOU, en ZAL, dat staat voor ooit eigenlijk nooit, dus doen, genieten en niks van een ander, al is die nog zo lief , laten afhangen.
Doe aub niet zo onnozel als ik heb gedaan en tien jaar wachten op wat ZOU, en ZAL, dat staat voor ooit eigenlijk nooit, dus doen, genieten en niks van een ander, al is die nog zo lief , laten afhangen.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.

maandag 9 februari 2009 om 19:55
Elninjoo, het gaat niet alleen om reizen. Als je dat alleen hebt begrepen, dan heb je het helaas mis. Het zijn alle gevoelens; zijn werk dat belangrijker is dan ik, het praten over gevoelens en ja, daar hoort dat reizen en leuke dingen doen ook bij.
Ik vind het eerlijk gezegd onterecht dat je zo'n bericht stuurt. Alsof ik er zelf niet over na heb gedacht om 'lekker zelf' weg te gaan en te reizen.
Ik vind het eerlijk gezegd onterecht dat je zo'n bericht stuurt. Alsof ik er zelf niet over na heb gedacht om 'lekker zelf' weg te gaan en te reizen.
maandag 9 februari 2009 om 20:09
Ik dacht anders hetzelfde als Elninjoo. Ik denk dat je erg veel laat afhangen van je vriend. Je zegt dat je leeg bent, geen motivatie hebt, nieuwe doelen moet maken. Daar moet je niet voor bij je vriend zijn. Dat is duidelijk. Je kunt denk ik twee dingen doen. Je zoekt dat avontuur en dat reizen bij anderen ( en dan bedoel ik niet een andere man) en kijkt wat je met je vriend wel kunt delen. Je accepteert hem meer zoals hij is. Of je concludeert dat het er bij hem niet in zit, dat je meer wilt dan hij je kan geven en dan betekent dat waarschijnlijk dat hij niet de juiste partner voor je is.
maandag 9 februari 2009 om 20:38
Wat ik opmaak uit jouw verhaal is dat jij destijds bent gevallen op het type dat hij nu uiteindelijk helemaal niet blijkt te zijn.
Je bent gevallen voor de illusie, dat wat hij je voorhield, dat wat hij je toendertijd zei, maar totaal niet is.
Misschien moet je daar nu om gaan rouwen en toch maar stoppen met deze relatie omdat die je niet gaat bieden wat jij graag wilt of wat jij nodig hebt.
Ik denk dat jij diep van binnen dit ook wel weet.
Je zegt van hem te houden, maar je houdt om de verkeerde reden van hem (de illusie).
Ik hoop dat je er een beetje uitkomt. In ieder geval een dikke knuffel.
Ik begrijp je wel, been there, done that.
De frustratie is het ergst. Dat je niet gehoord wordt, genegeerd wordt.
Sterkte.
Je bent gevallen voor de illusie, dat wat hij je voorhield, dat wat hij je toendertijd zei, maar totaal niet is.
Misschien moet je daar nu om gaan rouwen en toch maar stoppen met deze relatie omdat die je niet gaat bieden wat jij graag wilt of wat jij nodig hebt.
Ik denk dat jij diep van binnen dit ook wel weet.
Je zegt van hem te houden, maar je houdt om de verkeerde reden van hem (de illusie).
Ik hoop dat je er een beetje uitkomt. In ieder geval een dikke knuffel.
Ik begrijp je wel, been there, done that.
De frustratie is het ergst. Dat je niet gehoord wordt, genegeerd wordt.
Sterkte.
maandag 9 februari 2009 om 20:55
je bent gevallen op zijn enthousiasme en positiviteit, maar tegelijkertijd heeft hij al die karaktertrekken nooit waargemaakt? Hoe kan het dan ooit leuk zijn geweest?
Daarnaast zou ik erg veel moeite hebben met het feit dat hij stelt dat zijn werk nr 1 is. Wat mij betreft hoort je prive-leven nr 1 te zijn. Dat er daarbij momenten zijn waarbij jij of hij het druk heeft met het werk is natuurlijk prima.
Daarnaast zou ik erg veel moeite hebben met het feit dat hij stelt dat zijn werk nr 1 is. Wat mij betreft hoort je prive-leven nr 1 te zijn. Dat er daarbij momenten zijn waarbij jij of hij het druk heeft met het werk is natuurlijk prima.

dinsdag 10 februari 2009 om 06:31
quote:Leelaatje schreef op 09 februari 2009 @ 19:55:
Elninjoo, het gaat niet alleen om reizen. Als je dat alleen hebt begrepen, dan heb je het helaas mis. Het zijn alle gevoelens; zijn werk dat belangrijker is dan ik, het praten over gevoelens en ja, daar hoort dat reizen en leuke dingen doen ook bij.
Ik vind het eerlijk gezegd onterecht dat je zo'n bericht stuurt. Alsof ik er zelf niet over na heb gedacht om 'lekker zelf' weg te gaan en te reizen.Je laat je vriend op die manier geen aanvulling van je leven zijn, maar 'n invulling. En dat is in normale omstandigheden al ongezond, maar in jouw geval lijkt 't erop dat je op 'n illusie bent gevallen. Hij is niet wat ie zei dat ie was. Als voor hem alle andere dingen op de eerste plaats komen en jij komt daarna nog 'ns zou ik m'n relatie eerst netjes afronden en dan pas weer open gaan staan voor 'n andere man.
Elninjoo, het gaat niet alleen om reizen. Als je dat alleen hebt begrepen, dan heb je het helaas mis. Het zijn alle gevoelens; zijn werk dat belangrijker is dan ik, het praten over gevoelens en ja, daar hoort dat reizen en leuke dingen doen ook bij.
Ik vind het eerlijk gezegd onterecht dat je zo'n bericht stuurt. Alsof ik er zelf niet over na heb gedacht om 'lekker zelf' weg te gaan en te reizen.Je laat je vriend op die manier geen aanvulling van je leven zijn, maar 'n invulling. En dat is in normale omstandigheden al ongezond, maar in jouw geval lijkt 't erop dat je op 'n illusie bent gevallen. Hij is niet wat ie zei dat ie was. Als voor hem alle andere dingen op de eerste plaats komen en jij komt daarna nog 'ns zou ik m'n relatie eerst netjes afronden en dan pas weer open gaan staan voor 'n andere man.