Relaties
alle pijlers
Oprechte, integere mensen
zondag 16 augustus 2009 om 15:18
De laatste tijd houdt het me heel erg bezig, ben ik soms de enige die het belangrijk vindt dat iemand oprecht is, ofwel eerlijk. Ik bedoel we vertellen allemaal wel eens een leugentje om bestwil, maar bewust mensen misleiden en manipuleren d.m.v. leugens is nou niet bepaald mijn ding. Sterker nog ik kan heel slecht tegen dit soort mensen. Mensen die hun partner bedriegen en de ene na de andere leugen vertellen of mensen die om wat voor reden dan ook bewust anderen kwetsen door het niet vertellen van de waarheid. Mijn vorige vriend was niet alleen een leuke, aardige man, maar in mijn ogen ook heel erg intereger. Tenminste dat dacht ik, niet wetend dat hij gewoon niet zijn ware aard liet zien.
Nee, ik zeg het verkeerd, ik kon en wilde niet geloven dat de man waar ik van hield in staat was om keihard tegen me te liegen. Liefde maakt inderdaad blind, want achteraf gezien bleek dat hij al in het begin van onze relatie tegen me loog.
Ik ben nog steeds op zoek naar een man die oprecht is, maar ik begin zo langzaam aan te geloven dat ze dun bezaaid zijn. Zucht, bestaan ze nog eerlijke betrouwbare mensen?
Nee, ik zeg het verkeerd, ik kon en wilde niet geloven dat de man waar ik van hield in staat was om keihard tegen me te liegen. Liefde maakt inderdaad blind, want achteraf gezien bleek dat hij al in het begin van onze relatie tegen me loog.
Ik ben nog steeds op zoek naar een man die oprecht is, maar ik begin zo langzaam aan te geloven dat ze dun bezaaid zijn. Zucht, bestaan ze nog eerlijke betrouwbare mensen?
zondag 16 augustus 2009 om 21:10
Ik heb dat gevoel of die gedachten ook vaak gehad Powerwoman maar ik ben er gaandeweg achtergekomen dat het niet zo belangrijk is of de mensen die ik ontmoet eerlijk en integer zijn. Ik ben er achtergekomen dat ik mijn best eigen stinkende best moet doen zelf eerlijk en integer zijn.
Een paar lesjes die ik heb geleerd:
- Openheid is NIET hetzelfde als eerlijk en integer zijn. Ik keek naar mijn verborgen motieven om open te zijn naar anderen. Wat er vaak achterstak was dat ik geaccepteerd wilde worden door zoveel mogelijk prijs te geven van mezelf. Resultaat is dat (weer) gekwetst werd en op meer onbegrip stuitte
- Eerlijkheid naar mezelf is veel belangrijker dan eerlijkheid naar een ander. Daarmee zeg ik niet dat eerlijk zijn naar een ander niet belangrijker is...ik stel de prioriteiten anders. Eerst eerlijk naar mezelf en dan pas kan ik het naar een ander ook zijn.
- Eerlijkheid en integriteit kennen geen grenzen. Het gaat zo diep en zo breed als je eigen ontwikkeling. Wat ik gisteren eerlijk van mezelf vond kan ik vandaag als oneerlijkheid zien. Ik zie het als een proces.
- Eerlijkheid en integriteit gaan best goed samen met zelfbescherming en zelfbehoud. Ik hoef niet iedereen te vertrouwen (waar staat dat?) en ik WIL ook niet iedereen vertrouwen. Als het vertrouwen in mezelf goed zit dan pik ik de oneerlijke mensen er snel genoeg uit en hoef ik niet weer door die rotervaringen voordat ik erachter kom dat ze niet te vertrouwen zijn. Mijn radar is scherper geworden.
- Ik veroordeel oneerlijk en niet-integere mensen niet zo snel. Ik zeg niet dat ik het helemaal zuiver doe maar ik probeer door het masker heen te prikken en te zien dat mensen liegen en bedriegen uit angst. Zonder die leugens zijn ze misschien wel zwak, onzeker, angstig etc. Dus hebben ze het nodig om te liegen en te verbergen omdat ze zichzelf niet in de spiegel durven aan te kijken. Ik ben dus wat milder geworden naar dat gelieg en bedrieg. Ik kan er kwaad om worden maar ik vermijd het liever met een scherpe intuitie dan dat ik mezelf laat opfokken.
Last but not least: wees de verandering die je wenst te zien in de wereld (Ghandi) en ik geloof daar heilig in. Je bent tenslotte je eigen bron van alles. Ook van vertrouwen dus put daar uit. Een ander kan je misschien gekwetst hebben met leugens maar door te blijven hangen in verwijten ontdek je nooit je eigen kracht. De kracht om te kiezen.
Nog een laatste dingetje: als iemand mij een vraag stelt waar ik geen antwoord op wil geven dan kan ik heel simpel zeggen: dat gaat je niets aan of dat hou ik liever voor mezelf. Dat is eerlijkheid. Weten wat je grenzen zijn en die ZELF bewaken. Misschien zweverig voor sommigen maar ik geloof dat je altijd veel groter en sterker bent dan wat je is overkomen.
Een paar lesjes die ik heb geleerd:
- Openheid is NIET hetzelfde als eerlijk en integer zijn. Ik keek naar mijn verborgen motieven om open te zijn naar anderen. Wat er vaak achterstak was dat ik geaccepteerd wilde worden door zoveel mogelijk prijs te geven van mezelf. Resultaat is dat (weer) gekwetst werd en op meer onbegrip stuitte
- Eerlijkheid naar mezelf is veel belangrijker dan eerlijkheid naar een ander. Daarmee zeg ik niet dat eerlijk zijn naar een ander niet belangrijker is...ik stel de prioriteiten anders. Eerst eerlijk naar mezelf en dan pas kan ik het naar een ander ook zijn.
- Eerlijkheid en integriteit kennen geen grenzen. Het gaat zo diep en zo breed als je eigen ontwikkeling. Wat ik gisteren eerlijk van mezelf vond kan ik vandaag als oneerlijkheid zien. Ik zie het als een proces.
- Eerlijkheid en integriteit gaan best goed samen met zelfbescherming en zelfbehoud. Ik hoef niet iedereen te vertrouwen (waar staat dat?) en ik WIL ook niet iedereen vertrouwen. Als het vertrouwen in mezelf goed zit dan pik ik de oneerlijke mensen er snel genoeg uit en hoef ik niet weer door die rotervaringen voordat ik erachter kom dat ze niet te vertrouwen zijn. Mijn radar is scherper geworden.
- Ik veroordeel oneerlijk en niet-integere mensen niet zo snel. Ik zeg niet dat ik het helemaal zuiver doe maar ik probeer door het masker heen te prikken en te zien dat mensen liegen en bedriegen uit angst. Zonder die leugens zijn ze misschien wel zwak, onzeker, angstig etc. Dus hebben ze het nodig om te liegen en te verbergen omdat ze zichzelf niet in de spiegel durven aan te kijken. Ik ben dus wat milder geworden naar dat gelieg en bedrieg. Ik kan er kwaad om worden maar ik vermijd het liever met een scherpe intuitie dan dat ik mezelf laat opfokken.
Last but not least: wees de verandering die je wenst te zien in de wereld (Ghandi) en ik geloof daar heilig in. Je bent tenslotte je eigen bron van alles. Ook van vertrouwen dus put daar uit. Een ander kan je misschien gekwetst hebben met leugens maar door te blijven hangen in verwijten ontdek je nooit je eigen kracht. De kracht om te kiezen.
Nog een laatste dingetje: als iemand mij een vraag stelt waar ik geen antwoord op wil geven dan kan ik heel simpel zeggen: dat gaat je niets aan of dat hou ik liever voor mezelf. Dat is eerlijkheid. Weten wat je grenzen zijn en die ZELF bewaken. Misschien zweverig voor sommigen maar ik geloof dat je altijd veel groter en sterker bent dan wat je is overkomen.
zondag 16 augustus 2009 om 23:06
Ik weet het niet, ik denk het wel. Net als jij ben ik een aantal keren heel erg hard op mijn ziel getrapt door mensen waarvan ik gewoon totaal niet wilde en kon geloven dat ze me recht in mijn gezicht aan het voorliegen waren. Mensen die je vertrouwt met je leven en dat van je kinderen.
Dat doet heel erg veel zeer en zorgt zeker weten dat je veel minder snel mensen toelaat. Hoe dichterbij ze staan, hoe harder ze je kunnen kwetsen, dus dan laat je ze maar niet dichtbij komen.
Inmiddels heb ik er bewust voor gekozen om de mensheid te vertrouwen. Ik weiger het goede in de mens niet meer te zien vanwege wat een paar eikels die de naam 'vrienden' en 'partner' onwaardig waren, me hebben aangedaan. En ik zie nu dat er mensen om me heen zijn die wél te vertrouwen zijn. Ik heb gewoon een paar keer enorme pech gehad.
En natuurlijk weet je nooit of iemand écht te vertrouwen is, je kan nou eenmaal nooit alles zeker weten. Maar als het 'weten' is, dan is het automatisch niet 'vertrouwen'. Vertrouwen is iets wat je ook moet kunnen zonder zeker te weten. Het is iets van de controle loslaten.
Ik vertrouw vooral op mezelf, en de keuzes die ik maak, en doorgaans filtert dat vanzelf de onbetrouwbare mensen uit mijn omgeving weg.
Dat doet heel erg veel zeer en zorgt zeker weten dat je veel minder snel mensen toelaat. Hoe dichterbij ze staan, hoe harder ze je kunnen kwetsen, dus dan laat je ze maar niet dichtbij komen.
Inmiddels heb ik er bewust voor gekozen om de mensheid te vertrouwen. Ik weiger het goede in de mens niet meer te zien vanwege wat een paar eikels die de naam 'vrienden' en 'partner' onwaardig waren, me hebben aangedaan. En ik zie nu dat er mensen om me heen zijn die wél te vertrouwen zijn. Ik heb gewoon een paar keer enorme pech gehad.
En natuurlijk weet je nooit of iemand écht te vertrouwen is, je kan nou eenmaal nooit alles zeker weten. Maar als het 'weten' is, dan is het automatisch niet 'vertrouwen'. Vertrouwen is iets wat je ook moet kunnen zonder zeker te weten. Het is iets van de controle loslaten.
Ik vertrouw vooral op mezelf, en de keuzes die ik maak, en doorgaans filtert dat vanzelf de onbetrouwbare mensen uit mijn omgeving weg.
maandag 17 augustus 2009 om 09:27
quote:Sensy12 schreef op 16 augustus 2009 @ 21:10:
Ik heb dat gevoel of die gedachten ook vaak gehad Powerwoman maar ik ben er gaandeweg achtergekomen dat het niet zo belangrijk is of de mensen die ik ontmoet eerlijk en integer zijn. Ik ben er achtergekomen dat ik mijn best eigen stinkende best moet doen zelf eerlijk en integer zijn.
Een paar lesjes die ik heb geleerd:
- Openheid is NIET hetzelfde als eerlijk en integer zijn. Ik keek naar mijn verborgen motieven om open te zijn naar anderen. Wat er vaak achterstak was dat ik geaccepteerd wilde worden door zoveel mogelijk prijs te geven van mezelf. Resultaat is dat (weer) gekwetst werd en op meer onbegrip stuitte
- Eerlijkheid naar mezelf is veel belangrijker dan eerlijkheid naar een ander. Daarmee zeg ik niet dat eerlijk zijn naar een ander niet belangrijker is...ik stel de prioriteiten anders. Eerst eerlijk naar mezelf en dan pas kan ik het naar een ander ook zijn.
- Eerlijkheid en integriteit kennen geen grenzen. Het gaat zo diep en zo breed als je eigen ontwikkeling. Wat ik gisteren eerlijk van mezelf vond kan ik vandaag als oneerlijkheid zien. Ik zie het als een proces.
- Eerlijkheid en integriteit gaan best goed samen met zelfbescherming en zelfbehoud. Ik hoef niet iedereen te vertrouwen (waar staat dat?) en ik WIL ook niet iedereen vertrouwen. Als het vertrouwen in mezelf goed zit dan pik ik de oneerlijke mensen er snel genoeg uit en hoef ik niet weer door die rotervaringen voordat ik erachter kom dat ze niet te vertrouwen zijn. Mijn radar is scherper geworden.
- Ik veroordeel oneerlijk en niet-integere mensen niet zo snel. Ik zeg niet dat ik het helemaal zuiver doe maar ik probeer door het masker heen te prikken en te zien dat mensen liegen en bedriegen uit angst. Zonder die leugens zijn ze misschien wel zwak, onzeker, angstig etc. Dus hebben ze het nodig om te liegen en te verbergen omdat ze zichzelf niet in de spiegel durven aan te kijken. Ik ben dus wat milder geworden naar dat gelieg en bedrieg. Ik kan er kwaad om worden maar ik vermijd het liever met een scherpe intuitie dan dat ik mezelf laat opfokken.
Last but not least: wees de verandering die je wenst te zien in de wereld (Ghandi) en ik geloof daar heilig in. Je bent tenslotte je eigen bron van alles. Ook van vertrouwen dus put daar uit. Een ander kan je misschien gekwetst hebben met leugens maar door te blijven hangen in verwijten ontdek je nooit je eigen kracht. De kracht om te kiezen.
Nog een laatste dingetje: als iemand mij een vraag stelt waar ik geen antwoord op wil geven dan kan ik heel simpel zeggen: dat gaat je niets aan of dat hou ik liever voor mezelf. Dat is eerlijkheid. Weten wat je grenzen zijn en die ZELF bewaken. Misschien zweverig voor sommigen maar ik geloof dat je altijd veel groter en sterker bent dan wat je is overkomen.Super uitgelegd Sensy!
Ik heb dat gevoel of die gedachten ook vaak gehad Powerwoman maar ik ben er gaandeweg achtergekomen dat het niet zo belangrijk is of de mensen die ik ontmoet eerlijk en integer zijn. Ik ben er achtergekomen dat ik mijn best eigen stinkende best moet doen zelf eerlijk en integer zijn.
Een paar lesjes die ik heb geleerd:
- Openheid is NIET hetzelfde als eerlijk en integer zijn. Ik keek naar mijn verborgen motieven om open te zijn naar anderen. Wat er vaak achterstak was dat ik geaccepteerd wilde worden door zoveel mogelijk prijs te geven van mezelf. Resultaat is dat (weer) gekwetst werd en op meer onbegrip stuitte
- Eerlijkheid naar mezelf is veel belangrijker dan eerlijkheid naar een ander. Daarmee zeg ik niet dat eerlijk zijn naar een ander niet belangrijker is...ik stel de prioriteiten anders. Eerst eerlijk naar mezelf en dan pas kan ik het naar een ander ook zijn.
- Eerlijkheid en integriteit kennen geen grenzen. Het gaat zo diep en zo breed als je eigen ontwikkeling. Wat ik gisteren eerlijk van mezelf vond kan ik vandaag als oneerlijkheid zien. Ik zie het als een proces.
- Eerlijkheid en integriteit gaan best goed samen met zelfbescherming en zelfbehoud. Ik hoef niet iedereen te vertrouwen (waar staat dat?) en ik WIL ook niet iedereen vertrouwen. Als het vertrouwen in mezelf goed zit dan pik ik de oneerlijke mensen er snel genoeg uit en hoef ik niet weer door die rotervaringen voordat ik erachter kom dat ze niet te vertrouwen zijn. Mijn radar is scherper geworden.
- Ik veroordeel oneerlijk en niet-integere mensen niet zo snel. Ik zeg niet dat ik het helemaal zuiver doe maar ik probeer door het masker heen te prikken en te zien dat mensen liegen en bedriegen uit angst. Zonder die leugens zijn ze misschien wel zwak, onzeker, angstig etc. Dus hebben ze het nodig om te liegen en te verbergen omdat ze zichzelf niet in de spiegel durven aan te kijken. Ik ben dus wat milder geworden naar dat gelieg en bedrieg. Ik kan er kwaad om worden maar ik vermijd het liever met een scherpe intuitie dan dat ik mezelf laat opfokken.
Last but not least: wees de verandering die je wenst te zien in de wereld (Ghandi) en ik geloof daar heilig in. Je bent tenslotte je eigen bron van alles. Ook van vertrouwen dus put daar uit. Een ander kan je misschien gekwetst hebben met leugens maar door te blijven hangen in verwijten ontdek je nooit je eigen kracht. De kracht om te kiezen.
Nog een laatste dingetje: als iemand mij een vraag stelt waar ik geen antwoord op wil geven dan kan ik heel simpel zeggen: dat gaat je niets aan of dat hou ik liever voor mezelf. Dat is eerlijkheid. Weten wat je grenzen zijn en die ZELF bewaken. Misschien zweverig voor sommigen maar ik geloof dat je altijd veel groter en sterker bent dan wat je is overkomen.Super uitgelegd Sensy!
