Relaties
alle pijlers
partner/maatje??
woensdag 18 februari 2009 om 19:57
Ik heb al jaren het probleem dat mijn vriend mij niet alleen als zijn liefde ziet, maar ook als maatje (net als zijn mannelijke vrienden dus). Met een maat bespreek je alles dus ook je sexuele mannen-dingen en zo vindt hij. Hij vertelt mij wat hij droomt m.b.t. sex, ook met andere vrouwen en denkt dan dat ik dat ook wel spannend vind. Ziet hij een vrouw met in zijn ogen 'geile laarzen' dan zegt hij: vindt je dat ook zo mooi! Dan roep ik direct: dat is niet iets wat mij boeit naar andere vrouwen kijken. Koop ik voor zijn plezier ook zo'n laarzen dan roept hij het nog steeds als hij er andere vrouwen mee ziet. Zelfs als hij op internet naar porno kijkt vraagt hij tussendoor aan mij: leuk he dat pakje wat ze aan heeft en dan word ik weer, ongewild, geconfronteerd met zijn interesses. Ik ga soms ergens anders zitten, maar het lukt me gewoon niet altijd. Ik heb al honderdduizend keer gezegd dat ik er niet goed van word en dat ik dat niet meer WIL. Nee gewoon doorgaan, of even niet en dan komt het weer terug dan hoor ik weer: die kijkt geil he of die lust er wel pap van. Zo lomp. Aan de andere kant is hij weer heel attent en romantisch dus ja........wat moet je ermee. Hij wil ALLES met mij delen, ook dat. Is een mooi iets, maar mij een beetje te mooi! Zijn er meer mensen die hiermee te maken hebben. Hoe gaan jullie ermee om en gaan jullie er uberhaupt nog mee om....??
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 12:45
donderdag 19 februari 2009 om 12:51
Ik weet wat ik ga doen mbt het sexuele punt Tia Dalma. Ik ben ook geen buitenstaander dat besef ik heel goed.
Ik ga hem rond en rechtuit vragen: wil je zeker trio's, swingen etc in je leven? Is het antwoord ja, dan vraag ik hem wat hij beslist. Óf een relatie met mij zonder dat (en dan moeten zeker nog kijken of die nog werkt) óf die sexuele ideeen uitvoeren maar dan zonder mij! Als hij dat wil zonder mij dan had hij beter in het begin van onze relatie al aan kunnen geven dat hij dat wilde dan waren we er niet aan begonnen....
Ik ga hem rond en rechtuit vragen: wil je zeker trio's, swingen etc in je leven? Is het antwoord ja, dan vraag ik hem wat hij beslist. Óf een relatie met mij zonder dat (en dan moeten zeker nog kijken of die nog werkt) óf die sexuele ideeen uitvoeren maar dan zonder mij! Als hij dat wil zonder mij dan had hij beter in het begin van onze relatie al aan kunnen geven dat hij dat wilde dan waren we er niet aan begonnen....
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 13:32
quote:petit1968 schreef op 19 februari 2009 @ 12:51:
Ik ga hem rond en rechtuit vragen: wil je zeker trio's, swingen etc in je leven? Is het antwoord ja, dan vraag ik hem wat hij beslist. Óf een relatie met mij zonder dat (en dan moeten zeker nog kijken of die nog werkt) óf die sexuele ideeen uitvoeren maar dan zonder mij!
En weer laat je de beslissing bij hem. Je dénkt iets van een poot stijf te houden door te zeggen óf dit óf dat, maar feitelijk leg je het weer bij hem neer. Wanneer beslis jij ZELF?
quote:Als hij dat wil zonder mij dan had hij beter in het begin van onze relatie al aan kunnen geven dat hij dat wilde dan waren we er niet aan begonnen....Waarom zou hij, jij vindt het uiteindelijk toch wel best zo. Nogmaals, it takes two to tango, en je bent er samen aan begonnen. Wat niet wil zeggen dat het dan ook maar tot het bittere eind moet blijven omdat één of beide partijen te trots of gekwetst zijn om nuchter te bepalen dat alles eindig kan zijn, ook al was het misschien eerst wel goed.
Ik ga hem rond en rechtuit vragen: wil je zeker trio's, swingen etc in je leven? Is het antwoord ja, dan vraag ik hem wat hij beslist. Óf een relatie met mij zonder dat (en dan moeten zeker nog kijken of die nog werkt) óf die sexuele ideeen uitvoeren maar dan zonder mij!
En weer laat je de beslissing bij hem. Je dénkt iets van een poot stijf te houden door te zeggen óf dit óf dat, maar feitelijk leg je het weer bij hem neer. Wanneer beslis jij ZELF?
quote:Als hij dat wil zonder mij dan had hij beter in het begin van onze relatie al aan kunnen geven dat hij dat wilde dan waren we er niet aan begonnen....Waarom zou hij, jij vindt het uiteindelijk toch wel best zo. Nogmaals, it takes two to tango, en je bent er samen aan begonnen. Wat niet wil zeggen dat het dan ook maar tot het bittere eind moet blijven omdat één of beide partijen te trots of gekwetst zijn om nuchter te bepalen dat alles eindig kan zijn, ook al was het misschien eerst wel goed.
donderdag 19 februari 2009 om 13:59
Die vragen wil ik hem voorleggen omdat ik gewoon niet weet of hij dit soort dingen nu echt wil in zijn leven of dat het puur grootspraak is en hij het erover praten en dromen al mooi genoeg vindt. Puur om helder te krijgen wat zijn gedachten hierover zijn. Je moet daar geen misverstanden over hebben vind ik. Die hebben we nu want hij doet vaak alsof hij het wil, maar daarna vindt hij dromen weer genoeg. Hij weet zelf niet wat ie wil. Hij zoekt spanning denk ik, maar wil mij niet kwijt. Ik zal hem niet om beslissingen vragen zoals ik hierboven schreef die maak ik uiteindelijk zelf wel, maar wel vragen hoe hij dat ziet. Hij praat er nog al makkelijk om- en overheen altijd. Ik wil hierover gewoon duidelijkheid voor ons beide.
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 14:34
quote:petit1968 schreef op 19 februari 2009 @ 10:12:
Madhe,
Misschien doe ik inderdaad snel moeilijk. Ik ga dat weer eens wat minder doen want dat is ook niet goed. We zien veel dingen verschillend en dan heel erg zo erg dat ik er haast niet mee om kan gaan. Hij ziet het begrip maatje denk ik ook anders dan ik. Maatje=net als zijn mannelijke vrienden en dat kan gewoon niet hetzelfde zijn vind ik als ik zie hoe die met elkaar omgaan. Dat past niet bij mij. Ik wil zijn maatje zijn, maar gewoon leuk zoals het ook in het begin van onze relatie. Er is zoveel veranderd het respect voor elkaar is weg. Echte maatjes zijn we dus niet meer denk ik .......
Nu ik lees dat hij agressief is moet ik even wat kwijt hoor. Hij kán je maatje niet zijn, een maatje behandeld je niet zo. En je partner zou hij ook niet moeten zijn.
Weg daar jij! Dan ben je beter af met alleen moeilijk doen, of moeilijk doen bij een ander
Madhe,
Misschien doe ik inderdaad snel moeilijk. Ik ga dat weer eens wat minder doen want dat is ook niet goed. We zien veel dingen verschillend en dan heel erg zo erg dat ik er haast niet mee om kan gaan. Hij ziet het begrip maatje denk ik ook anders dan ik. Maatje=net als zijn mannelijke vrienden en dat kan gewoon niet hetzelfde zijn vind ik als ik zie hoe die met elkaar omgaan. Dat past niet bij mij. Ik wil zijn maatje zijn, maar gewoon leuk zoals het ook in het begin van onze relatie. Er is zoveel veranderd het respect voor elkaar is weg. Echte maatjes zijn we dus niet meer denk ik .......
Nu ik lees dat hij agressief is moet ik even wat kwijt hoor. Hij kán je maatje niet zijn, een maatje behandeld je niet zo. En je partner zou hij ook niet moeten zijn.
Weg daar jij! Dan ben je beter af met alleen moeilijk doen, of moeilijk doen bij een ander
donderdag 19 februari 2009 om 16:37
quote:petit1968 schreef op 19 februari 2009 @ 13:59:
Die vragen wil ik hem voorleggen omdat ik gewoon niet weet of hij dit soort dingen nu echt wil in zijn leven of dat het puur grootspraak is en hij het erover praten en dromen al mooi genoeg vindt. Puur om helder te krijgen wat zijn gedachten hierover zijn. Je moet daar geen misverstanden over hebben vind ik. Die hebben we nu want hij doet vaak alsof hij het wil, maar daarna vindt hij dromen weer genoeg. Hij weet zelf niet wat ie wil. Hij zoekt spanning denk ik, maar wil mij niet kwijt. Ik zal hem niet om beslissingen vragen zoals ik hierboven schreef die maak ik uiteindelijk zelf wel, maar wel vragen hoe hij dat ziet. Hij praat er nog al makkelijk om- en overheen altijd. Ik wil hierover gewoon duidelijkheid voor ons beide.
Duidelijkheid is zeker handig als je een relatie hebt....
Maar probeer nou eens gewoon te voelen, maakt hij je gelukkig?
En dan niet soms wel soms niet maar over het algemeen?
Je hebt inmiddels zoveel excusen voor hem verzonnen om zijn gedragte legitimeren...
Jullie zijn namelijk geen maatjes. Dat doet hij niet omdat hij je ziet als maatje maar omdat hij geen rekening houdt met jou. Maatjes zijn namelijk wel gelijkwaardig en respecteren elkaars grenzen. Of hij nu wel of niet trio's daadwerkelijk wil en wil swingen of niet doet dat er nog toe?
Hij laat je constant weten wie en wat hij geil vindt en en wat hij zou willen en dat stuit jou tegen de borst, maakt dat uit dat het dan misschien niet eens in uitvoering gebracht hoeft te worden?
Het hele gesprek ervaar jij al als onprettig.
Die vragen wil ik hem voorleggen omdat ik gewoon niet weet of hij dit soort dingen nu echt wil in zijn leven of dat het puur grootspraak is en hij het erover praten en dromen al mooi genoeg vindt. Puur om helder te krijgen wat zijn gedachten hierover zijn. Je moet daar geen misverstanden over hebben vind ik. Die hebben we nu want hij doet vaak alsof hij het wil, maar daarna vindt hij dromen weer genoeg. Hij weet zelf niet wat ie wil. Hij zoekt spanning denk ik, maar wil mij niet kwijt. Ik zal hem niet om beslissingen vragen zoals ik hierboven schreef die maak ik uiteindelijk zelf wel, maar wel vragen hoe hij dat ziet. Hij praat er nog al makkelijk om- en overheen altijd. Ik wil hierover gewoon duidelijkheid voor ons beide.
Duidelijkheid is zeker handig als je een relatie hebt....
Maar probeer nou eens gewoon te voelen, maakt hij je gelukkig?
En dan niet soms wel soms niet maar over het algemeen?
Je hebt inmiddels zoveel excusen voor hem verzonnen om zijn gedragte legitimeren...
Jullie zijn namelijk geen maatjes. Dat doet hij niet omdat hij je ziet als maatje maar omdat hij geen rekening houdt met jou. Maatjes zijn namelijk wel gelijkwaardig en respecteren elkaars grenzen. Of hij nu wel of niet trio's daadwerkelijk wil en wil swingen of niet doet dat er nog toe?
Hij laat je constant weten wie en wat hij geil vindt en en wat hij zou willen en dat stuit jou tegen de borst, maakt dat uit dat het dan misschien niet eens in uitvoering gebracht hoeft te worden?
Het hele gesprek ervaar jij al als onprettig.
donderdag 19 februari 2009 om 18:03
quote:liselore schreef op 19 februari 2009 @ 16:37:
[...]
Duidelijkheid is zeker handig als je een relatie hebt....
Maar probeer nou eens gewoon te voelen, maakt hij je gelukkig?
En dan niet soms wel soms niet maar over het algemeen?
Je hebt inmiddels zoveel excusen voor hem verzonnen om zijn gedragte legitimeren...
Jullie zijn namelijk geen maatjes. Dat doet hij niet omdat hij je ziet als maatje maar omdat hij geen rekening houdt met jou. Maatjes zijn namelijk wel gelijkwaardig en respecteren elkaars grenzen. Of hij nu wel of niet trio's daadwerkelijk wil en wil swingen of niet doet dat er nog toe?
Hij laat je constant weten wie en wat hij geil vindt en en wat hij zou willen en dat stuit jou tegen de borst, maakt dat uit dat het dan misschien niet eens in uitvoering gebracht hoeft te worden?
Het hele gesprek ervaar jij al als onprettig.Dit bedoel ik dus ook, hij ziet jou niet als zijn maatje tegen wie hij alles kan zeggen, hij heeft te weinig respect voor jou en net daarom meent hij dat hij alles tegen je kan zeggen en houdt hij totaal geen rekening met hoe jij je erbij voelt.
[...]
Duidelijkheid is zeker handig als je een relatie hebt....
Maar probeer nou eens gewoon te voelen, maakt hij je gelukkig?
En dan niet soms wel soms niet maar over het algemeen?
Je hebt inmiddels zoveel excusen voor hem verzonnen om zijn gedragte legitimeren...
Jullie zijn namelijk geen maatjes. Dat doet hij niet omdat hij je ziet als maatje maar omdat hij geen rekening houdt met jou. Maatjes zijn namelijk wel gelijkwaardig en respecteren elkaars grenzen. Of hij nu wel of niet trio's daadwerkelijk wil en wil swingen of niet doet dat er nog toe?
Hij laat je constant weten wie en wat hij geil vindt en en wat hij zou willen en dat stuit jou tegen de borst, maakt dat uit dat het dan misschien niet eens in uitvoering gebracht hoeft te worden?
Het hele gesprek ervaar jij al als onprettig.Dit bedoel ik dus ook, hij ziet jou niet als zijn maatje tegen wie hij alles kan zeggen, hij heeft te weinig respect voor jou en net daarom meent hij dat hij alles tegen je kan zeggen en houdt hij totaal geen rekening met hoe jij je erbij voelt.
donderdag 19 februari 2009 om 19:01
Tia Dalma: ik kijk bijzonder kritisch en denk niet alleen vanuit mezelf, kijk wel naar hem en heel goed naar mezelf. Daar ben ik heel erg mee bezig en ik ga er ook wat mee doen. Ik ben zeker geen buitenstaander dat besef ik.
Jacqie: je hebt gelijk. Ik vlieg qua gedachten ook steeds in het rond. Als het weken goed gaat en super leuk dan denk ik weer: ik heb me vergist of het gaat nu goed. Met iemand leven met twee tegenovergestelde kanten heb je te maken met het heen en weer slingeren van heel goed naar heel slecht. Het is nooit alleen maar goed of alleen maar slecht.......Dat maakt het ingewikkeld voor mij. Maar ik doe het gewoon zo: ben ik echt zeker dat ik ongelukkig ben en blijf dan kap ik er resoluut mee. Het is nu bij vlagen.
Jacqie: je hebt gelijk. Ik vlieg qua gedachten ook steeds in het rond. Als het weken goed gaat en super leuk dan denk ik weer: ik heb me vergist of het gaat nu goed. Met iemand leven met twee tegenovergestelde kanten heb je te maken met het heen en weer slingeren van heel goed naar heel slecht. Het is nooit alleen maar goed of alleen maar slecht.......Dat maakt het ingewikkeld voor mij. Maar ik doe het gewoon zo: ben ik echt zeker dat ik ongelukkig ben en blijf dan kap ik er resoluut mee. Het is nu bij vlagen.
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 19:24
quote:petit1968 schreef op 19 februari 2009 @ 19:01:
Tia Dalma: ik kijk bijzonder kritisch en denk niet alleen vanuit mezelf, kijk wel naar hem en heel goed naar mezelf. Daar ben ik heel erg mee bezig en ik ga er ook wat mee doen. Ik ben zeker geen buitenstaander dat besef ik.
Jacqie: je hebt gelijk. Ik vlieg qua gedachten ook steeds in het rond. Als het weken goed gaat en super leuk dan denk ik weer: ik heb me vergist of het gaat nu goed. Met iemand leven met twee tegenovergestelde kanten heb je te maken met het heen en weer slingeren van heel goed naar heel slecht. Het is nooit alleen maar goed of alleen maar slecht.......Dat maakt het ingewikkeld voor mij. Maar ik doe het gewoon zo: ben ik echt zeker dat ik ongelukkig ben en blijf dan kap ik er resoluut mee. Het is nu bij vlagen.
Het is hier echt niet altijd rozengeur en manenschijn, maar ongelukkig nee, dat nooit.
Ik zou er echt voor passen om in een relatie te zitten die mij bij tijd en wijlen ongelukkig maakt.
Ik zou er ook voor passen om met iemand te zijn die keer op keer mijn grenzen opzoekt en overschrijdt.
Ik begrijp heus wel dat er emoties bij komen kijken en dat het niet alleen maar naar is, naar is dit werkelijk voldoende voor je?
Tia Dalma: ik kijk bijzonder kritisch en denk niet alleen vanuit mezelf, kijk wel naar hem en heel goed naar mezelf. Daar ben ik heel erg mee bezig en ik ga er ook wat mee doen. Ik ben zeker geen buitenstaander dat besef ik.
Jacqie: je hebt gelijk. Ik vlieg qua gedachten ook steeds in het rond. Als het weken goed gaat en super leuk dan denk ik weer: ik heb me vergist of het gaat nu goed. Met iemand leven met twee tegenovergestelde kanten heb je te maken met het heen en weer slingeren van heel goed naar heel slecht. Het is nooit alleen maar goed of alleen maar slecht.......Dat maakt het ingewikkeld voor mij. Maar ik doe het gewoon zo: ben ik echt zeker dat ik ongelukkig ben en blijf dan kap ik er resoluut mee. Het is nu bij vlagen.
Het is hier echt niet altijd rozengeur en manenschijn, maar ongelukkig nee, dat nooit.
Ik zou er echt voor passen om in een relatie te zitten die mij bij tijd en wijlen ongelukkig maakt.
Ik zou er ook voor passen om met iemand te zijn die keer op keer mijn grenzen opzoekt en overschrijdt.
Ik begrijp heus wel dat er emoties bij komen kijken en dat het niet alleen maar naar is, naar is dit werkelijk voldoende voor je?
donderdag 19 februari 2009 om 19:32
Tsja Liselore, ik begrijp je zeker. Ik ben dan ook weer zo'n oen die denkt: ik VOEL me bij tijd en wijle even ongelukkig, maar is dat volledig terecht (soms zeer zeker) en stel ik me soms niet aan of ben ik inderdaad niet te moeilijk in mijn denken. Makkelijk ben ik ook niet en ik denk heel veel na altijd over vanalles. Ik ben een filosofisch denk- en droomtype en dat kan heel lastig zijn als ik na ga denken over vanalles. Dan worden dingen nog dramatischer en erger dan ze al waren of niet waren. De feiten die ik echter geschetst heb zijn waar en hij gaat vaak mijn grenzen over en min of meer je keel dichtknijpen en dat soort dingen kan absoluut niet door de beugel dat weet ik, maar vaak is het net een vaag gebied.....zo van: wat is mijn aandeel hieraan inderdaad zoals hierboven ook al gezegd is en maak ik me niet iets te druk over simpele zaken. Ik scheer tegenwoordig bijna elk voorval over 1 kam: probleem. Gewoon omdat ik zoveel rottigheid van hem gezien heb en ik dus langzaamaan heel alert ben en alles bijhou, hoor en zie.......Bijna geobsedeerd oplettend, waakzaam enz.
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 19:51
Weetje Petit, ooit heb ik ook in een niet zo'n fijne relatie gezeten. Enfin bij tijd en wijle. We hadden het ook leuk en we deden ook leuke dingen en toch er was ook zoveel mis en ik was ook ongelukkig niet constant, maar meer dan ik me wensen zou.....
Het is geëindigd met veel ldvd en tranen...
Nu weer een aantal jaar verder heb ik een hele fijne relatie met mijn ware liefde. Hij is mijn partner en maatje. En weet je waarom?
Omdat ik mijn grenzen niet hoef te beschermen. hij maakt geen misbruik van mijn naïviteit en hij haalt me niet naar beneden. Hij is mijn maatje omdat ik bij hem helemaal mezelf en kwetsbaar kan zijn omdat ik hem vertrouw en hij mij. Omdat hij me stimuleert het beste uit mezelf te halen en visa ver sa. Omdat we bij elkaar thuis komen. Omdat we samen een team zijn.
Is het niet dodelijk vermoeiend om oplettend en waakzaam te moeten zijn?
Het is geëindigd met veel ldvd en tranen...
Nu weer een aantal jaar verder heb ik een hele fijne relatie met mijn ware liefde. Hij is mijn partner en maatje. En weet je waarom?
Omdat ik mijn grenzen niet hoef te beschermen. hij maakt geen misbruik van mijn naïviteit en hij haalt me niet naar beneden. Hij is mijn maatje omdat ik bij hem helemaal mezelf en kwetsbaar kan zijn omdat ik hem vertrouw en hij mij. Omdat hij me stimuleert het beste uit mezelf te halen en visa ver sa. Omdat we bij elkaar thuis komen. Omdat we samen een team zijn.
Is het niet dodelijk vermoeiend om oplettend en waakzaam te moeten zijn?
donderdag 19 februari 2009 om 20:22
Beste Liselore nee op het moment maakt hij me weer niet gelukkig nee. Ik voel me nu niet gelukkig, maar eergisteren nog wel.........Het zijn zo'n extreme afwisselingen van zeer gelukkig dan weer wat minder tot helemaal niet en ik voel niks meer. Vreemd dat je je eigen gevoelens niet meer kent. Ik voel nu ongeluk en gisteren voelde ik niks. Het wisselt teveel denk om te kunnen weten wat ik daadwerkelijk voel. Het blijft niet meer constant zoals eerst........
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 19 februari 2009 om 20:25
Liselore, wij hebben ook zo'n relatie samen gehad al zag ik wel in het begin al erge dominante kenmerken en zo, maar het is van kwaad tot erger gegaan en dan denk je: hoe kan dat nou, we waren zo ontzettend gek op elkaar al was ik altijd bang dat zijn karakter steeds sterker naar voren zou komen en dat is nu zo. Fijn dat je zo'n relatie hebt Liselore en inderdaad dat is echt maatjes zijn, ik zie dat nu weer in je stukje terug......was het kwijt, zag het enkel nog als een begrip. Dankje.
voer eendjes geen oorlog!
vrijdag 20 februari 2009 om 22:14
Bedankt allemaal voor jullie hulp en inzichten. Ik ben er mee geholpen dat heb ik ondervonden! Er waren goede en minder goede adviezen, maar ik heb het goede er onbewust denk ik uitgehaald. Het gaat niet buiten mezelf klopt toch niet helemaal blijkt nu. Hij is vandaag eindelijk gaan praten over zichzelf. Het gaat altijd over wat ik allemaal fout doe.....
Eindelijk zoekt hij het bij zichzelf.
Hij zit al anderhalf jaar erg in de put met zijn werk. Hij kan nooit wat afwachten alles moet goed gaan en hij wil alles direct, nu! Dat kan niet en daar raakt hij depressief en geirriteerd van. Alles moet gaan zoals hij wil. Ik heb hem al vaker gezegd dat dat niet kan, maar hij deed er niks mee. Hij was puur en alleen bezig met huizen, status, geld etc, maar aan ons dacht hij niet meer. Had nergens zin meer in. Vakantie bah, zette ik hem eten voor wat hij niet lekker vond dan was het bah. Vond hij iets niet naar zijn zin dan was het agressief gedrag tonen. Gewoon een klein kind daar had ik mee te maken. Hij zag dat niet. Ik sta er niet helemaal buiten want als ik dan ook nog eens wat negatiefs tegen hem zeg wordt het nog erger en dat gebeurde ook. Het liep erg uit de hand ook. Hij is zichzelf kwijt......en is helemaal in de war. Hij heeft geen makkelijk karakter, maar dit gaat veel verder.
Hij weet niet wat hij moet, wil etc. Hij voelde niks meer voor mij want hij zocht vanalles voor de spanning, maar zag dat dat het ook niet was.....Daarna voelde ik niks meer voor hem......Het wisselde af. Dit wat ik nu zie verklaart ook zijn vreselijke gedrag. Ik probeer hem nu te steunen en te helpen zo goed als ik kan. Lukt dat niet dan zal hij toch hulp moeten zoeken iemand die hem weer op het goede spoor zet. Hij zal het vooral zelf moeten doen. Het is veel erger met hem dan ik dacht. Ik zag alleen dat vreselijke gedrag. Hij ziet me toch echt als zijn maatje blijkt nu wel want hij vraagt me zonder het woord hulp te gebruiken wel degelijk om hulp. Hij zegt het niet zo, maar dat zie ik aan heel zijn manier van schrijven en praten. Hij heeft het van zich afgeschreven. Ik heb denk ik de juiste dingen tegen hem gezegd en probeer nu de positiviteit vast te houden zodat het goed kan komen. Komt het niet goed dan houdt het op, maar ik wil hier nog wel mijn energie in steken, want ik voel nu ineens intense meelij met hem......Ik ga niet alle energie erin steken want hij zal het vooral zelf moeten doen en dat heb ik hem duidelijk gemaakt! Daarna kijken we wel of het nog goedkomt tussen ons ja of nee.
Eindelijk zoekt hij het bij zichzelf.
Hij zit al anderhalf jaar erg in de put met zijn werk. Hij kan nooit wat afwachten alles moet goed gaan en hij wil alles direct, nu! Dat kan niet en daar raakt hij depressief en geirriteerd van. Alles moet gaan zoals hij wil. Ik heb hem al vaker gezegd dat dat niet kan, maar hij deed er niks mee. Hij was puur en alleen bezig met huizen, status, geld etc, maar aan ons dacht hij niet meer. Had nergens zin meer in. Vakantie bah, zette ik hem eten voor wat hij niet lekker vond dan was het bah. Vond hij iets niet naar zijn zin dan was het agressief gedrag tonen. Gewoon een klein kind daar had ik mee te maken. Hij zag dat niet. Ik sta er niet helemaal buiten want als ik dan ook nog eens wat negatiefs tegen hem zeg wordt het nog erger en dat gebeurde ook. Het liep erg uit de hand ook. Hij is zichzelf kwijt......en is helemaal in de war. Hij heeft geen makkelijk karakter, maar dit gaat veel verder.
Hij weet niet wat hij moet, wil etc. Hij voelde niks meer voor mij want hij zocht vanalles voor de spanning, maar zag dat dat het ook niet was.....Daarna voelde ik niks meer voor hem......Het wisselde af. Dit wat ik nu zie verklaart ook zijn vreselijke gedrag. Ik probeer hem nu te steunen en te helpen zo goed als ik kan. Lukt dat niet dan zal hij toch hulp moeten zoeken iemand die hem weer op het goede spoor zet. Hij zal het vooral zelf moeten doen. Het is veel erger met hem dan ik dacht. Ik zag alleen dat vreselijke gedrag. Hij ziet me toch echt als zijn maatje blijkt nu wel want hij vraagt me zonder het woord hulp te gebruiken wel degelijk om hulp. Hij zegt het niet zo, maar dat zie ik aan heel zijn manier van schrijven en praten. Hij heeft het van zich afgeschreven. Ik heb denk ik de juiste dingen tegen hem gezegd en probeer nu de positiviteit vast te houden zodat het goed kan komen. Komt het niet goed dan houdt het op, maar ik wil hier nog wel mijn energie in steken, want ik voel nu ineens intense meelij met hem......Ik ga niet alle energie erin steken want hij zal het vooral zelf moeten doen en dat heb ik hem duidelijk gemaakt! Daarna kijken we wel of het nog goedkomt tussen ons ja of nee.
voer eendjes geen oorlog!
zaterdag 21 februari 2009 om 10:59
Petit,
Voorop gesteld, ik begrijp dat er een hoop gevoelens bij komen kijken die verwarrend zijn of vertroebeld kunnen werken.
Ik heb deze niet.
Ik zie dan ook heel wat anders dan jij.
Nu het echt meenis is , kan hij ineens wel praten. En dan heeft hij klaarblijkelijk heel veel problemen en heeft hij jou nodig.
Wat er ook speelt op zijn werk het legitimeert zijn gedrag absoluut niet!
Nu ziet hij jou wel als maatje omdat hij nu wel praat? Was je de afgelopen anderhalf jaar dan niet zijn maatje? Want hij heeft eerst gezwegen.....
Ik zie een man die nu het wel eens er op uit zou kunnen draaien dat jij de handdoek in de ring gooit, inspeelt op jou emoties. Die nu krokkedillentranen huilt en zich weer in jou armen werpt. En het werkt, jij hebt medelij...
En jullie dobberen weer verder JIJ gaat hem weer steunen het draait weer om hem.
Niet leuk om te lezen, vast niet, maar ik hoop een eye opener..
Voorop gesteld, ik begrijp dat er een hoop gevoelens bij komen kijken die verwarrend zijn of vertroebeld kunnen werken.
Ik heb deze niet.
Ik zie dan ook heel wat anders dan jij.
Nu het echt meenis is , kan hij ineens wel praten. En dan heeft hij klaarblijkelijk heel veel problemen en heeft hij jou nodig.
Wat er ook speelt op zijn werk het legitimeert zijn gedrag absoluut niet!
Nu ziet hij jou wel als maatje omdat hij nu wel praat? Was je de afgelopen anderhalf jaar dan niet zijn maatje? Want hij heeft eerst gezwegen.....
Ik zie een man die nu het wel eens er op uit zou kunnen draaien dat jij de handdoek in de ring gooit, inspeelt op jou emoties. Die nu krokkedillentranen huilt en zich weer in jou armen werpt. En het werkt, jij hebt medelij...
En jullie dobberen weer verder JIJ gaat hem weer steunen het draait weer om hem.
Niet leuk om te lezen, vast niet, maar ik hoop een eye opener..
zaterdag 21 februari 2009 om 11:27
Dit klinkt heel erg naar manipulatie. Hij huilt krokodillentranen en jij gaat hem helpen. Je richt je op hem en vergeet jezelf alweer. Tot wanneer? Tot je weer ongelukkig bent?
Hij praat een keer en jij bent anderhalf jaar ellende vergeten? Jullie hebben periodes gehad waarin de ene niets voor de ander voelde en toch zijn jullie bij elkaar gebleven. Waarom in vredesnaam? En je neemt genoegen met de tijd waarin je je ongelukkig voelt, omdat je je misschien over een tijdje ook weer gelukkig gaat voelen. Zo moet je toch helemaal niet willen leven? Als je voor jezelf kiest en dit niet pikt, dan zul je veel vaker geluk ervaren.
Agressie en liefde gaan niet samen. Niet verbaal en niet fysiek. Een relatie moet iets toevoegen, meer energie geven dan kosten. Het moet vooral leuk zijn! Er moet gelijkwaardigheid zijn, je moet je gelukkig en vrij kunnen voelen in een relatie. Liefde is een voorwaarde, bij jullie zit zelfs dat niet eens standaard in het "pakket". Angst wel. Met iemand zijn is een keuze, geen noodzaak en als het wel als noodzaak voelt is er iets niet goed.
Hij praat een keer en jij bent anderhalf jaar ellende vergeten? Jullie hebben periodes gehad waarin de ene niets voor de ander voelde en toch zijn jullie bij elkaar gebleven. Waarom in vredesnaam? En je neemt genoegen met de tijd waarin je je ongelukkig voelt, omdat je je misschien over een tijdje ook weer gelukkig gaat voelen. Zo moet je toch helemaal niet willen leven? Als je voor jezelf kiest en dit niet pikt, dan zul je veel vaker geluk ervaren.
Agressie en liefde gaan niet samen. Niet verbaal en niet fysiek. Een relatie moet iets toevoegen, meer energie geven dan kosten. Het moet vooral leuk zijn! Er moet gelijkwaardigheid zijn, je moet je gelukkig en vrij kunnen voelen in een relatie. Liefde is een voorwaarde, bij jullie zit zelfs dat niet eens standaard in het "pakket". Angst wel. Met iemand zijn is een keuze, geen noodzaak en als het wel als noodzaak voelt is er iets niet goed.
zaterdag 21 februari 2009 om 12:08
Ik was een hele reactie aan het voorbereiden maar Tia Dalma en Madhe zeggen precies wat ik wilde zeggen. Krokodillentranen is precies wat ik dacht.....
Petit, ik denk dat je weinig aan de woorden op het forum zult hebben omdat je toch je 'gevoel' achterna gaat. Ik denk dat jij op een punt moet komen dat je goed ziek wordt van deze relatie. Misschien komt dat punt ooit, mischien ook niet. Mijn ervaring is dat ik net zoveel energie in iets (negatiefs) blijf stoppen totdat ik moe wordt van mezelf. Sick and tired of always being sick and tired.
Misschien is dat wat jij nodig hebt om wakker te worden. Blijven geloven illusies totdat je de pijn en verdriet niet meer kunt dragen. Totdat elke zeepbel die je wanhopig najaagt maar uit elkaar blijft spatten. Totdat je inziet dat je bezig bent met zelfdestructie.
Nogmaals, dat punt kun je bereiken maar wellicht ook nooit. Als je het wel bereikt, besef dat er veel meer moois te beleven valt. Bereik je het niet, leg je er dan bij neer dat dit de ellende is die je de rest van je leven/relatie zult ervaren.
The choice is yours.
Petit, ik denk dat je weinig aan de woorden op het forum zult hebben omdat je toch je 'gevoel' achterna gaat. Ik denk dat jij op een punt moet komen dat je goed ziek wordt van deze relatie. Misschien komt dat punt ooit, mischien ook niet. Mijn ervaring is dat ik net zoveel energie in iets (negatiefs) blijf stoppen totdat ik moe wordt van mezelf. Sick and tired of always being sick and tired.
Misschien is dat wat jij nodig hebt om wakker te worden. Blijven geloven illusies totdat je de pijn en verdriet niet meer kunt dragen. Totdat elke zeepbel die je wanhopig najaagt maar uit elkaar blijft spatten. Totdat je inziet dat je bezig bent met zelfdestructie.
Nogmaals, dat punt kun je bereiken maar wellicht ook nooit. Als je het wel bereikt, besef dat er veel meer moois te beleven valt. Bereik je het niet, leg je er dan bij neer dat dit de ellende is die je de rest van je leven/relatie zult ervaren.
The choice is yours.
zaterdag 21 februari 2009 om 12:13
Er is toch nog iets wat ik je wil vertellen.
Je weet verdomd goed wat je wilt en wat je grenzen zijn. Je weet verdomd goed wat je waard bent. Je weet verdomd goed dat je bezig bent met struispolitiek. Je weet verdomd goed wat er aan de hand is. Je doorziet het. En toch....is er iets in jou dat je tegenhoudt om vol voor jezelf te gaan. Als je dat weet te ontdekken dan verdwijnt alle twijfel en verwarring.
Je weet verdomd goed wat je wilt en wat je grenzen zijn. Je weet verdomd goed wat je waard bent. Je weet verdomd goed dat je bezig bent met struispolitiek. Je weet verdomd goed wat er aan de hand is. Je doorziet het. En toch....is er iets in jou dat je tegenhoudt om vol voor jezelf te gaan. Als je dat weet te ontdekken dan verdwijnt alle twijfel en verwarring.
maandag 23 februari 2009 om 14:23
Aan jullie allemaal:
Ik heb dit weekend weer eens goed met mijn ouders gesproken. Zij weten ook hoe hij is en hebben hem nooit gemogen. Zij zagen hoe ik eronder leed en hebben vaker gezegd kap er toch mee. Liselore, je hebt gelijk hij probeert het weer. Wil niet alleen achterblijven ook denk ik want dan weet hij dat hij weer een leven gaat zoeken van veel vrouwen en weinig stabiliteit. Hij geeft nu pas min of meer toe dat hij fout zat, maar dat is ook inderdaad te laat en hij zegt nooit: sorry, gewoon sorry voor mijn gedrag dat krijgt ie er niet uit. Het is altijd met excuus, nu ook weer, want het zat op mijn werk niet goed. Hij had aan mij, aan ons moeten denken ipv aan allerlei randdingen. Hoe leuk we het samen ook gehad hebben, ik kan zo niet verder leven met hem en ik besef dat heel goed. Hoe lang het ook weer goed zal gaan, hij zal toch weer fout gaan. Of het ligt aan zijn achtergrond/opvoeding, karakter, instelling, stoornis, leven, of wat dan ook dat doet er niet toe.Ik gebruikte het altijd voor mezelf als excuus: hij heeft niet anders geleerd en zijn moeder deugt niet......
Hij geeft me niet de liefde en warmte die ook ik nodig heb. Alleen met gezelligheid, leuke dingen doen, dure spullen kopen en af en toe sex zonder intimiteit kan ik niet meer leven. Ik zoek een lieve vent die me warmte kan geven en veel liefde! Ik ben eruit! Liselore en anderen bedankt, ik heb besloten, alle twijfels zijn weg! En ik ben blij, heeeeeel blij! Bedankt voor het zetje de goede kant uit, want ik zag het allemaal niet meer en was het kwijt! Dat ik geen knopen doorhakte had niet echt met angs om alleen te zijn te maken. Ik ben nu vaak een maand alleen en kan heel erg goed alleen zijn daar ben ik absoluut niet bang voor. Het leven wordt wel weer heel anders en je moet weer van voren af aan beginnen. Zo lijkt het wel en dat beangstigd me best. Wat gaat het nu weer worden? De onzekerheid is niet prettig nu, maar ik neem die wel. Mijn vrienden en kennissen ben ik bang kwijt te raken, maar aan de andere kant: als ze niks meer laten horen dan waren het geen echte! De meeste vrienden die ik hier heb waren zijn vrienden toen ik hem leerde kennen. Ik kwam in een vreemde plaats waar ik niemand kende. Ik heb inmiddels mijn leven hier opgebouwd en voelde me hier thuis. Ook in ons huis. Dat heeft me tegengehouden denk ik........en ik had toch ook een rot gevoel van hem te moeten laten vallen en alleen achterlaten in iets waar we samen voor gegaan zijn. Maar goed, ik doe het wel, ik kap ermee want ik moet gewoon aan mezelf denken dat had ik al veel eerder moeten doen. Agressie hoort inderdaad niet in een relatie thuis en respectloos gedrag ook niet. Wegwezen, dat is alles wat ik nu denk! Ik ga het wel even rustig en goed regelen allemaal voor mezelf.
Ik heb dit weekend weer eens goed met mijn ouders gesproken. Zij weten ook hoe hij is en hebben hem nooit gemogen. Zij zagen hoe ik eronder leed en hebben vaker gezegd kap er toch mee. Liselore, je hebt gelijk hij probeert het weer. Wil niet alleen achterblijven ook denk ik want dan weet hij dat hij weer een leven gaat zoeken van veel vrouwen en weinig stabiliteit. Hij geeft nu pas min of meer toe dat hij fout zat, maar dat is ook inderdaad te laat en hij zegt nooit: sorry, gewoon sorry voor mijn gedrag dat krijgt ie er niet uit. Het is altijd met excuus, nu ook weer, want het zat op mijn werk niet goed. Hij had aan mij, aan ons moeten denken ipv aan allerlei randdingen. Hoe leuk we het samen ook gehad hebben, ik kan zo niet verder leven met hem en ik besef dat heel goed. Hoe lang het ook weer goed zal gaan, hij zal toch weer fout gaan. Of het ligt aan zijn achtergrond/opvoeding, karakter, instelling, stoornis, leven, of wat dan ook dat doet er niet toe.Ik gebruikte het altijd voor mezelf als excuus: hij heeft niet anders geleerd en zijn moeder deugt niet......
Hij geeft me niet de liefde en warmte die ook ik nodig heb. Alleen met gezelligheid, leuke dingen doen, dure spullen kopen en af en toe sex zonder intimiteit kan ik niet meer leven. Ik zoek een lieve vent die me warmte kan geven en veel liefde! Ik ben eruit! Liselore en anderen bedankt, ik heb besloten, alle twijfels zijn weg! En ik ben blij, heeeeeel blij! Bedankt voor het zetje de goede kant uit, want ik zag het allemaal niet meer en was het kwijt! Dat ik geen knopen doorhakte had niet echt met angs om alleen te zijn te maken. Ik ben nu vaak een maand alleen en kan heel erg goed alleen zijn daar ben ik absoluut niet bang voor. Het leven wordt wel weer heel anders en je moet weer van voren af aan beginnen. Zo lijkt het wel en dat beangstigd me best. Wat gaat het nu weer worden? De onzekerheid is niet prettig nu, maar ik neem die wel. Mijn vrienden en kennissen ben ik bang kwijt te raken, maar aan de andere kant: als ze niks meer laten horen dan waren het geen echte! De meeste vrienden die ik hier heb waren zijn vrienden toen ik hem leerde kennen. Ik kwam in een vreemde plaats waar ik niemand kende. Ik heb inmiddels mijn leven hier opgebouwd en voelde me hier thuis. Ook in ons huis. Dat heeft me tegengehouden denk ik........en ik had toch ook een rot gevoel van hem te moeten laten vallen en alleen achterlaten in iets waar we samen voor gegaan zijn. Maar goed, ik doe het wel, ik kap ermee want ik moet gewoon aan mezelf denken dat had ik al veel eerder moeten doen. Agressie hoort inderdaad niet in een relatie thuis en respectloos gedrag ook niet. Wegwezen, dat is alles wat ik nu denk! Ik ga het wel even rustig en goed regelen allemaal voor mezelf.
voer eendjes geen oorlog!
maandag 23 februari 2009 om 14:50
Petit, ik vind het heel sterk van je dat je durft te kijken naar de realiteit, al wilde je zo graag dat die anders was. Je komt er wel, zolang je voor jezelf blijft kiezen. Het zal eerst heel moeilijk zijn, maar ook dan groei je elke dag weer wat meer over het verdriet heen. En huilen mag, verdrietig zijn mag, en je mag je ook gekwetst en boos voelen. Laat dat ook even toe, maar blijf vooral voor jezelf en je eigen geluk kiezen! Heel veel sterkte voor je in de toekomst, en vooral heel veel geluk gewenst.
maandag 23 februari 2009 om 17:18
Dankjewel Madhe voor je lieve woorden. Ik ga nu echt voor mijn eigen geluk. Ik kan het ook niet meer opbrengen om te blijven hopen dat iemand verandert want dat kan even goed gaan, maar ik weet dat het onverwachts weer fout gaat.........Die hoop heb ik denk ik ook te lang gehad. Hij doet nu weer mooi, maar ik prik daar doorheen. Het komt door dit en het komt door dat want ik heb te maken met dit en dat zegt hij dan, maar ja......daar heb ik niks aan! Zorgen die hij heeft over dingen die misschien kunnen gebeuren hoeven niet ons leven kapot te maken en hij mag geen verkeerde houding en gedrag naar mij hebben vanwege zorgen en stress om werk en een huis en het feit dat hij ongeduldig is met alles. Zijn gedrag zal altijd een probleem blijven ben ik bang......Ik heb me heel erg schuldig gevoeld omdat ik hem min of meer nog enthousiast heb gemaakt voor het huis dat we nu hebben. Toen hij er zorgen om kreeg dacht ik: had ik maar nooit wat gezegd. Maar ja, op zich hij is volwassen en is het zelf allemaal aangegaan. Hij had er ook gewoon van kunnen genieten en niet alles kapot kunnen maken. Gelukkig weet ik dat dit niet het enige is, want er zijn veel meer dingen die me dwarszitten en dat heeft niks met huizen te maken. Respectloos gedrag daar kun je niet mee leven!
voer eendjes geen oorlog!
maandag 23 februari 2009 om 19:55
Petit, wat een vreselijke stoere beslissing!
Vergeet niet de tijd te nemen om te rouwen om wat niet geworden is wat je zou graag wilde, maar bovenal geniet van je kracht die in jezelf gevonden hebt en de spannende toekomst die weer open ligt. Ik hoop met heel veel moois en echte liefde in het verschiet.
Vergeet niet de tijd te nemen om te rouwen om wat niet geworden is wat je zou graag wilde, maar bovenal geniet van je kracht die in jezelf gevonden hebt en de spannende toekomst die weer open ligt. Ik hoop met heel veel moois en echte liefde in het verschiet.
maandag 23 februari 2009 om 20:24
Dankje Liselore! En ja ik neem de tijd. Ik lijk het echte rouwen al achter de rug te hebben, maar misschien komt er nog meer......Ik ga gewoon genieten en kijken naar de toekomst. Het is gewoon voorbij en daar leg ik me nu bij neer. Ik vind het nog wel heeeeel moeilijk om het hem te vertellen, maar ga het wel doen. Ben ook wel bang dat hij kwaad wordt, maar ik hoop maar op dat het goed gaat.
voer eendjes geen oorlog!
