
Pffff....Wat te doen?
zaterdag 10 oktober 2009 om 05:10
quote:verkeerslicht schreef op 10 oktober 2009 @ 05:07:
Wat te doen?
Zit met een dilemma en weet niet wat ik moet doen,
ik ben getrouwd al 17 jaar en sinds een jaar verliefd op een ander.
Het is moeilijk om mijn gevoelens rond te krijgen, ik heb een goeie vent, alleen weet ik niet meer wat ik voor hem voel, het lijkt wel of het mijn broer is, ik heb helemaal geen behoefte meer aan sex met hem, voel mijzelf ook verstijven als hij een toenadering maakt, we hebben ook nooit kunnen praten, terwijl ik dat met die ander wel kan en merk dat ik ook behoefte heb aan praten.
De gedachte om de rest van mijn leven nog door te moeten brengen met mijn man benauwd mij, ik heb behoefte aan ruimte voor mijzelf, wil weer genieten van het leven, heb het gevoel dat ik mijzelf niet kan zijn bij mijn man.
We leven ons leven alleen niet echt samen, ik heb geen idee wat er in zijn hoofd om gaat en hij bij mij ook niet.
Ik mis dat gevoel voor mijn man wat ik altijd had en het komt maar niet terug, ik kan alleen nog maar aan die ander denken, krijg hem niet uit mijn hoofd, ik wil hem zo graag zien, ik mis hem zo.
Misschien zit ik wel in een midlifecrisis.
Herkend iemand deze gevoelens?
Wat te doen?
Zit met een dilemma en weet niet wat ik moet doen,
ik ben getrouwd al 17 jaar en sinds een jaar verliefd op een ander.
Het is moeilijk om mijn gevoelens rond te krijgen, ik heb een goeie vent, alleen weet ik niet meer wat ik voor hem voel, het lijkt wel of het mijn broer is, ik heb helemaal geen behoefte meer aan sex met hem, voel mijzelf ook verstijven als hij een toenadering maakt, we hebben ook nooit kunnen praten, terwijl ik dat met die ander wel kan en merk dat ik ook behoefte heb aan praten.
De gedachte om de rest van mijn leven nog door te moeten brengen met mijn man benauwd mij, ik heb behoefte aan ruimte voor mijzelf, wil weer genieten van het leven, heb het gevoel dat ik mijzelf niet kan zijn bij mijn man.
We leven ons leven alleen niet echt samen, ik heb geen idee wat er in zijn hoofd om gaat en hij bij mij ook niet.
Ik mis dat gevoel voor mijn man wat ik altijd had en het komt maar niet terug, ik kan alleen nog maar aan die ander denken, krijg hem niet uit mijn hoofd, ik wil hem zo graag zien, ik mis hem zo.
Misschien zit ik wel in een midlifecrisis.
Herkend iemand deze gevoelens?
zaterdag 10 oktober 2009 om 06:02
Jullie zijn al 17 jaar getrouwd. Dat is behoorlijk lang. Dan is de relatie niet zo spannend meer als in het begin, en je niet man meer zo sexy als in het begin.
Ik denk dat het sleur is. En bij sleur denk je al gauw dat het gras groener is bij de buren. En nu het tussen jou en je man niet zo goed gaat, en je verliefd bent op een ander, zie je meerde leuke dingen van die ander en de minder leuke dingen van je man. Maar bedenk dat in iedere relatie sleur voor komt, dat zal ook absoluut gebeuren met een relatie/huwelijk met een ander.
Nu ben je 17 jaar getrouwd. Dat betekent dat er toch ook goede dingen in jullie huwelijk zijn, anders houden jullie het al niet zolanng met elkaar vol.
Waarom praat je niet eens met je man?? Je zegt dat jullie niet kunnen praten met elkaar, maar je zal wel moeten wil je hier uit komen. En wie weet word de relatie tussen je man en jou er wel beter op. En zo niet, dan weet je dat je je best heb gedaan, en kun je jezelf afvragen of je echt met hem door wil gaan.
Ik denk dat het sleur is. En bij sleur denk je al gauw dat het gras groener is bij de buren. En nu het tussen jou en je man niet zo goed gaat, en je verliefd bent op een ander, zie je meerde leuke dingen van die ander en de minder leuke dingen van je man. Maar bedenk dat in iedere relatie sleur voor komt, dat zal ook absoluut gebeuren met een relatie/huwelijk met een ander.
Nu ben je 17 jaar getrouwd. Dat betekent dat er toch ook goede dingen in jullie huwelijk zijn, anders houden jullie het al niet zolanng met elkaar vol.
Waarom praat je niet eens met je man?? Je zegt dat jullie niet kunnen praten met elkaar, maar je zal wel moeten wil je hier uit komen. En wie weet word de relatie tussen je man en jou er wel beter op. En zo niet, dan weet je dat je je best heb gedaan, en kun je jezelf afvragen of je echt met hem door wil gaan.
Ik heb geen motto.
zaterdag 10 oktober 2009 om 06:59
Ik ben misschien wat kort door de bocht maar ik zeg; praat met je man en als je dat echt echt echt niet kan dan een scheiding.
Maar echt, praat met hem. Vertel hem over je gevoelens. Wat heb je te verliezen? Als je het niet doet zal het vast ook uitdraaien op een scheiding en 17 jaar is niet iets om zomaar 'weg' te doen.
Succes
Maar echt, praat met hem. Vertel hem over je gevoelens. Wat heb je te verliezen? Als je het niet doet zal het vast ook uitdraaien op een scheiding en 17 jaar is niet iets om zomaar 'weg' te doen.
Succes
zaterdag 10 oktober 2009 om 09:35
Hey verkeerslicht,
Je schrijft dat je nooit met je man hebt kunnen praten, je geen seksuele prikkel meer voelt, dat je je eigen leven wilt,je wilt weer genieten van het leven, en je wilt jezelf weer zijn.
En ik vraag me dan af, is er nooit in de 17 jaar huwelijk een moment geweest waarop je dacht, daar ga ik eens even met mijn man een heel goed gesprek over voeren?
Nu ineens (lees, nu er een andere man in het spel is) wil je er wat mee gaan doen?
Ik snap dat nooit zo, het klinkt misschien heel hard het lijkt een beetje op dat spreekwoord..
Niet een paar oude schoenen weg doen voor je een paar nieuwe hebt.
Mijn advies, steek alle moeite die je nu in je verliefdheid voelt eens in je man.
Praat, zeg wat je dwarszit.
Want wat mij niet helemaal duidelijk is is dit
Wil je weg bij je man omdat je niet meer van hem houdt, of wil je weg bij je man omdat er een lekkerder hapje in de wacht staat?
Succes in ieder geval
Je schrijft dat je nooit met je man hebt kunnen praten, je geen seksuele prikkel meer voelt, dat je je eigen leven wilt,je wilt weer genieten van het leven, en je wilt jezelf weer zijn.
En ik vraag me dan af, is er nooit in de 17 jaar huwelijk een moment geweest waarop je dacht, daar ga ik eens even met mijn man een heel goed gesprek over voeren?
Nu ineens (lees, nu er een andere man in het spel is) wil je er wat mee gaan doen?
Ik snap dat nooit zo, het klinkt misschien heel hard het lijkt een beetje op dat spreekwoord..
Niet een paar oude schoenen weg doen voor je een paar nieuwe hebt.
Mijn advies, steek alle moeite die je nu in je verliefdheid voelt eens in je man.
Praat, zeg wat je dwarszit.
Want wat mij niet helemaal duidelijk is is dit
Wil je weg bij je man omdat je niet meer van hem houdt, of wil je weg bij je man omdat er een lekkerder hapje in de wacht staat?
Succes in ieder geval
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 10 oktober 2009 om 09:45
Het valt me vaker op (hier en andere forums), dat er in veel huwelijken, relaties zo weinig of niet gepraat wordt!
Dat is toch het belangrijkste: Dat je samen over gevoelens, gedachten kunt praten? Hoe heb je dat in vredesnaam 17 jaar uitgehouden???
Dus als je je huwelijk nog wil redden: Praat samen, schakel desnoods therapie in. Als je niets doet, weet je zeker dat je óf de fout ingaat met die andere man óf het draait op een scheiding uit.
Dat is toch het belangrijkste: Dat je samen over gevoelens, gedachten kunt praten? Hoe heb je dat in vredesnaam 17 jaar uitgehouden???
Dus als je je huwelijk nog wil redden: Praat samen, schakel desnoods therapie in. Als je niets doet, weet je zeker dat je óf de fout ingaat met die andere man óf het draait op een scheiding uit.