Relaties
alle pijlers
Plots niks laten horen antwoordje
woensdag 22 oktober 2008 om 00:24
Ik las verschillende berichtjes van mensen die zich gekwetst voelen omdat hun date 'plots' niks meer laat horen.
natuurlijk is dit kwetsend want niemand wordt graag 'onbeleefd' behandeld ...en dat is het dus 'onbeleefd'
Welke 'contactvorm' het ook is , als men een contact wil vebreken dan is het niet meer dan normaal dat men dit de ander even laat weten ...
Bovendien is het beter dat zo iemand meteen uit je leven verdwijnd want een 'onbeantwoord telefoontje' kan in een later moment een 'plotse verdwijning' worden...na jaren extra pijnlijk
Zo was er een vrouw die waarvan op een dag haar man doodleuk het vliegtuig was opgestapt enkele reis naar zijn minares ...
Als iemand niet eens 'beleefd kan zeggen ' : "dank je voor het contact dat we hadden maar ik heb er niet langer behoefte aan " wat kan je dan nog van zo iemand verwachten?
Iemand die met kleine dingen geen rekening houd met de gevoelens van de ander hoe zal die persoon dan zijn met grote dingen?
Dus als iemand 'plots' niet meer beld is 'het goede nieuws' dat hij/zij hiermee aantoond zich niks van anderen aan te trekken , en wie wil er nu zo iemand als levenspartner???
natuurlijk is dit kwetsend want niemand wordt graag 'onbeleefd' behandeld ...en dat is het dus 'onbeleefd'
Welke 'contactvorm' het ook is , als men een contact wil vebreken dan is het niet meer dan normaal dat men dit de ander even laat weten ...
Bovendien is het beter dat zo iemand meteen uit je leven verdwijnd want een 'onbeantwoord telefoontje' kan in een later moment een 'plotse verdwijning' worden...na jaren extra pijnlijk
Zo was er een vrouw die waarvan op een dag haar man doodleuk het vliegtuig was opgestapt enkele reis naar zijn minares ...
Als iemand niet eens 'beleefd kan zeggen ' : "dank je voor het contact dat we hadden maar ik heb er niet langer behoefte aan " wat kan je dan nog van zo iemand verwachten?
Iemand die met kleine dingen geen rekening houd met de gevoelens van de ander hoe zal die persoon dan zijn met grote dingen?
Dus als iemand 'plots' niet meer beld is 'het goede nieuws' dat hij/zij hiermee aantoond zich niks van anderen aan te trekken , en wie wil er nu zo iemand als levenspartner???
woensdag 22 oktober 2008 om 00:29
Ik snap niet helemaal wat je punt is, behalve dan dat volgens mij niemand het hier mee oneens kan zijn.
Maar wat een storende spelfouten zeg, ik heb nog nooit hij belt, hij verdwijnt, etc. met een 'd' gezien! Ik zie hier heel vaak de vervoegingen niet kloppen, wat 'd' s en 't' s betreft, maar zo erg heb ik het nog niet vaak gezien!
Maar wat een storende spelfouten zeg, ik heb nog nooit hij belt, hij verdwijnt, etc. met een 'd' gezien! Ik zie hier heel vaak de vervoegingen niet kloppen, wat 'd' s en 't' s betreft, maar zo erg heb ik het nog niet vaak gezien!
woensdag 22 oktober 2008 om 00:44
voor eens en altijd:
als je een werkwoordsvorm hebt in de tegenwoordige tijd (zoals 'hij belt') dan is de regel:
stam = bel
ik = stam (ik bel)
jij, hij, zij het = stam + t (hij, jij zij, het belt)
Er komt dus nooit een D achter in de tegenwoordige tijd. Alleen als er al een d staat (ik houd) komt er een T bij (hij, zij het houdT)
De constructie: 'het gebeurd' is dus altijd fout want er komt nooit een D bij alleen maar een T (het gebeurT)
als je een werkwoordsvorm hebt in de tegenwoordige tijd (zoals 'hij belt') dan is de regel:
stam = bel
ik = stam (ik bel)
jij, hij, zij het = stam + t (hij, jij zij, het belt)
Er komt dus nooit een D achter in de tegenwoordige tijd. Alleen als er al een d staat (ik houd) komt er een T bij (hij, zij het houdT)
De constructie: 'het gebeurd' is dus altijd fout want er komt nooit een D bij alleen maar een T (het gebeurT)
woensdag 22 oktober 2008 om 09:04
woensdag 22 oktober 2008 om 09:22
Sja.. zo heb ik van een aantal vriendinnen van de één op andere dag niets meer gehoord. Ik kan zeggen dat dat wel even wat met je doet.. je blijft je afvragen wat je fout gedaan hebt, wat je gezegd hebt. Waarom zo iemand ineens niets meer van zich laat horen. Heel naar.
Het vervelende is dat je gaat denken dat het aan jezelf ligt. Inmiddels heb ik mezelf ervan overtuigd dat dat het niet kan zijn.
Het vervelende is dat je gaat denken dat het aan jezelf ligt. Inmiddels heb ik mezelf ervan overtuigd dat dat het niet kan zijn.
Later is nu
woensdag 22 oktober 2008 om 09:41
@Dreamer, dat herken ik ook, vooral die onzekerheid.
Idd dat gezeur over spelfouten, we zijn niet perfeckt hoor, ik maak ze ook en tuurlijk probeer ik het goed te schrijven en wil ik best leren van spelfouten, maar vind het wel vervelend dat TO nu word afgekraakt op haar spelfouten, terwjil ze waarschijnlijk gewoon wat hulp vraagt, omdat ze zich zo rot voeld.
Idd dat gezeur over spelfouten, we zijn niet perfeckt hoor, ik maak ze ook en tuurlijk probeer ik het goed te schrijven en wil ik best leren van spelfouten, maar vind het wel vervelend dat TO nu word afgekraakt op haar spelfouten, terwjil ze waarschijnlijk gewoon wat hulp vraagt, omdat ze zich zo rot voeld.
woensdag 22 oktober 2008 om 10:31
Hoi, ik denk dat je hier iets wezenlijks raakt wat ik ook veel ervaar en/of zie.
Na korte of wat langere relaties gaat iemand zonder van te voren ook maar iets te zeggen dat het niet goed zit ineens weg. Gevoelens zijn van de ene op de andere dag dusdanig veranderd dat de geliefde ineens achterblijft zonder ook nog maar iets te horen.
De liefde, het plezier van elkaars gezelschap, soms zelfs samen kinderen, niets stelde dus blijkbaar iets voor? Dat kan voor je zelfvertrouwen, je vertrouwen in anderen en het er weer in een nieuw contact wel in de weg gaan zitten.
Kun je een ander nog wel geloven, mag je nog wel blij zijn met het contact en er op vertrouwen dat de ander in tijd van nood er nog wel voor je is. Dat je het samen met respect uitmaakt en er nog met plezier op terug mag kijken ook al werkte het misschien niet.
Het is totaal geen tweerichtingsverkeer meer vaak. Ieder leeft voor zich. En ik vind dat dat een beetje teveel als normaal wordt beschouwd tegenwoordig.
Ach ze zijn wat enthousiast en emotioneel hoor je dan... terwijl ik dan denk egoïstisch en gevoelloos, respectloos, leeg, oppervlakkig, onbetrouwbaar, het gebruiken van een ander.
Als je samen een vriendschap of relatie aangaat dan doe je dat toch omdat je om elkaar geeft? En als het dan niet blijkt te werken heb je nog wel de gevoelens van de ander om rekening mee te houden. En gevoelens zijn toch niet van de ene op de andere dag eerst helemaal goed en dan ben je ineens niets meer? Maar langdurige relaties worden al uitgemaakt vanwege een bad hair day.
Een date alleen waarbij je een kopje koffie gaat drinken, ok, daarbij ben je nog weinig verplicht naar elkaar. Maar als er woorden als: jij bent het beste wat me ooit is overkomen, samenwonen, je elkaar 3 keer in de week ziet en vaak belt, je een relatie aangaat, je iemand beste vriendin noemt en diepe gesprekken hebt... dan is het toch vreselijk dat je iemand verliest en ineens nooit meer ziet. Alsof je wordt weggegooid bij het oud vuil terwijl je ook nog eens je maatje mist.
En beter dat je daar vroeg achter komt dan later want aan zo iemand heb je niets. Elk moment kan zo iemand weggaan alsof je helemaal niets betekend hebt.
Het is wat anders dan bij beginnende dates even moeten wachten op een telefoontje of berichtje, soms moet contact groeien en sommige mensen willen elkaar juist maar 1 keer per week zien maar meestal is dat niet echt prettig als je een echt vaste relatie met iemand wilt en de ander wil niet echt contact met elkaar onderhouden.
En die offtopic berichten zijn erg storend trouwens.
Na korte of wat langere relaties gaat iemand zonder van te voren ook maar iets te zeggen dat het niet goed zit ineens weg. Gevoelens zijn van de ene op de andere dag dusdanig veranderd dat de geliefde ineens achterblijft zonder ook nog maar iets te horen.
De liefde, het plezier van elkaars gezelschap, soms zelfs samen kinderen, niets stelde dus blijkbaar iets voor? Dat kan voor je zelfvertrouwen, je vertrouwen in anderen en het er weer in een nieuw contact wel in de weg gaan zitten.
Kun je een ander nog wel geloven, mag je nog wel blij zijn met het contact en er op vertrouwen dat de ander in tijd van nood er nog wel voor je is. Dat je het samen met respect uitmaakt en er nog met plezier op terug mag kijken ook al werkte het misschien niet.
Het is totaal geen tweerichtingsverkeer meer vaak. Ieder leeft voor zich. En ik vind dat dat een beetje teveel als normaal wordt beschouwd tegenwoordig.
Ach ze zijn wat enthousiast en emotioneel hoor je dan... terwijl ik dan denk egoïstisch en gevoelloos, respectloos, leeg, oppervlakkig, onbetrouwbaar, het gebruiken van een ander.
Als je samen een vriendschap of relatie aangaat dan doe je dat toch omdat je om elkaar geeft? En als het dan niet blijkt te werken heb je nog wel de gevoelens van de ander om rekening mee te houden. En gevoelens zijn toch niet van de ene op de andere dag eerst helemaal goed en dan ben je ineens niets meer? Maar langdurige relaties worden al uitgemaakt vanwege een bad hair day.
Een date alleen waarbij je een kopje koffie gaat drinken, ok, daarbij ben je nog weinig verplicht naar elkaar. Maar als er woorden als: jij bent het beste wat me ooit is overkomen, samenwonen, je elkaar 3 keer in de week ziet en vaak belt, je een relatie aangaat, je iemand beste vriendin noemt en diepe gesprekken hebt... dan is het toch vreselijk dat je iemand verliest en ineens nooit meer ziet. Alsof je wordt weggegooid bij het oud vuil terwijl je ook nog eens je maatje mist.
En beter dat je daar vroeg achter komt dan later want aan zo iemand heb je niets. Elk moment kan zo iemand weggaan alsof je helemaal niets betekend hebt.
Het is wat anders dan bij beginnende dates even moeten wachten op een telefoontje of berichtje, soms moet contact groeien en sommige mensen willen elkaar juist maar 1 keer per week zien maar meestal is dat niet echt prettig als je een echt vaste relatie met iemand wilt en de ander wil niet echt contact met elkaar onderhouden.
En die offtopic berichten zijn erg storend trouwens.
