Relaties
alle pijlers
"grapjes" verkeerd opvatten?
zaterdag 29 november 2008 om 23:01
Hai Dames!
Ben nieuw op dit forum, en zit met een "probleem" waar ik graag jullie mening over wil. Zit ergens mee, en weet niet zo goed wat ik ermee aan moet, vandaar.. Ik zal bij het begin beginnen, wel zo makkelijk!
Sinds 4 jaar ben ik samen met mijn vriend, en een half jaar geleden hebben we besloten om te gaan samenwonen. We hebben het heel fijn met elkaar!
Mn hele leven gezond geweest, maar helaas heb ik sinds 2 jaar geleden wat gezondheidsklachten (keelamandelen eruit, terugkerende blaasontstekingen en 1x een ziekenhuisopname ivm antibiotica via het infuus voor een nierbekkenonsteking die niet reageerde op orale antibiotica en veel onderzoek als ct-scan, scopieen enz).
Het zijn misschien allemaal niet heel heftige dingen (ziekenhuis opname is natuurlijk niet leuk, maar goed), maar na de zoveelste antibioticakuur en het ziek/zwak en misselijk gevoel werd ik best onzeker over mn gezondheid. Mijn vriend is altijd heel zorgzaam, lief en weet de boel goed te relativeren, wat op zo'n moment erg fijn is. Sinds die ziekenhuisopname ging het heel goed, nooit meer ergens last van gehad, en het vertrouwen in mn gezondheid was weer helemaal terug.
4 weken geleden ben ik in haast tegen de zijkant van een deur aangelopen, en is hierbij mn kleine teentje gebroken. Behoorlijk pijnlijk en even lastig, maar gewoon "domme pech".
Nou zijn er sinds die tijd (en achteraf gezien daarvoor ook al) door wat mensen "grapjes" gemaakt over mn gezondheid. Niet over die teen, maar puur het traject daarvoor. Maar die teen was duidelijk wel een aanleiding voor de beste vriend van mn vriend een grapje te maken als: "jij bent een wrak" en mn schoonvader (waar ik het overgens heel goed mee kan vinden) vroeg aan mn vriend: hoe is het met de teen van ....? Of is er inmiddels alweer een nieuw mankement opgetreden?. Daarnaast had ie nog een paar andere collega's die het nodig vonden om daar even wat opmerkingen over te maken.
Door dit soort opmerkingen word ik ineens weer zó onzeker over mn gezondheid. Wat zich in het ergste geval uit in huilen en mn vriend afblaffen (omdat t altijd van "zijn" kant komt). Begrijp me niet verkeerd: voordat ik zelf iets begon te mankeren, en mensen kregen iets dacht ik wel eens: jeetje alweer, wat naar! Maar dan puur om het feit dat het natuurlijk hartstikke vervelend voor iemand is.
Om een lang verhaal (excuus!) kort te maken: mijn vriend zegt: ze bedoelen het niet verkeerd, je vat het verkeerd op omdat je er onzeker over bent. Nou zit daar een kern van waarheid in, maar de manier waarop erover gepraat wordt, komt echt zo beroerd op mij over. Ik vind het zo jammer dat ik hierover woorden krijg met mn vriend, want dat is het gewoon echt niet waard. Zeker niet omdat ik me weer helemaal top voel, en niet teveel wil terugdenken aan de tijd dat het even wat minder ging.
Ben benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken. Stel ik me aan, of vinden jullie het ook ongepast om dat soort opmerkingen te maken?
Ben nieuw op dit forum, en zit met een "probleem" waar ik graag jullie mening over wil. Zit ergens mee, en weet niet zo goed wat ik ermee aan moet, vandaar.. Ik zal bij het begin beginnen, wel zo makkelijk!
Sinds 4 jaar ben ik samen met mijn vriend, en een half jaar geleden hebben we besloten om te gaan samenwonen. We hebben het heel fijn met elkaar!
Mn hele leven gezond geweest, maar helaas heb ik sinds 2 jaar geleden wat gezondheidsklachten (keelamandelen eruit, terugkerende blaasontstekingen en 1x een ziekenhuisopname ivm antibiotica via het infuus voor een nierbekkenonsteking die niet reageerde op orale antibiotica en veel onderzoek als ct-scan, scopieen enz).
Het zijn misschien allemaal niet heel heftige dingen (ziekenhuis opname is natuurlijk niet leuk, maar goed), maar na de zoveelste antibioticakuur en het ziek/zwak en misselijk gevoel werd ik best onzeker over mn gezondheid. Mijn vriend is altijd heel zorgzaam, lief en weet de boel goed te relativeren, wat op zo'n moment erg fijn is. Sinds die ziekenhuisopname ging het heel goed, nooit meer ergens last van gehad, en het vertrouwen in mn gezondheid was weer helemaal terug.
4 weken geleden ben ik in haast tegen de zijkant van een deur aangelopen, en is hierbij mn kleine teentje gebroken. Behoorlijk pijnlijk en even lastig, maar gewoon "domme pech".
Nou zijn er sinds die tijd (en achteraf gezien daarvoor ook al) door wat mensen "grapjes" gemaakt over mn gezondheid. Niet over die teen, maar puur het traject daarvoor. Maar die teen was duidelijk wel een aanleiding voor de beste vriend van mn vriend een grapje te maken als: "jij bent een wrak" en mn schoonvader (waar ik het overgens heel goed mee kan vinden) vroeg aan mn vriend: hoe is het met de teen van ....? Of is er inmiddels alweer een nieuw mankement opgetreden?. Daarnaast had ie nog een paar andere collega's die het nodig vonden om daar even wat opmerkingen over te maken.
Door dit soort opmerkingen word ik ineens weer zó onzeker over mn gezondheid. Wat zich in het ergste geval uit in huilen en mn vriend afblaffen (omdat t altijd van "zijn" kant komt). Begrijp me niet verkeerd: voordat ik zelf iets begon te mankeren, en mensen kregen iets dacht ik wel eens: jeetje alweer, wat naar! Maar dan puur om het feit dat het natuurlijk hartstikke vervelend voor iemand is.
Om een lang verhaal (excuus!) kort te maken: mijn vriend zegt: ze bedoelen het niet verkeerd, je vat het verkeerd op omdat je er onzeker over bent. Nou zit daar een kern van waarheid in, maar de manier waarop erover gepraat wordt, komt echt zo beroerd op mij over. Ik vind het zo jammer dat ik hierover woorden krijg met mn vriend, want dat is het gewoon echt niet waard. Zeker niet omdat ik me weer helemaal top voel, en niet teveel wil terugdenken aan de tijd dat het even wat minder ging.
Ben benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken. Stel ik me aan, of vinden jullie het ook ongepast om dat soort opmerkingen te maken?
zaterdag 29 november 2008 om 23:09
ach, aanstellen zal ik het niet willen noemen. Je baalt waarschijnlijk zelf heel erg van dat je steeds wat hebt / had. Zoals jij hebt beschrijft vind ik het echter totaal niet ongepast. Zijn het gewoon grapjes en ben jij daar extra gevoelig voor. Wat zou het zonde zijn als zoiets tussen jou en je vriend in zou staan.
zaterdag 29 november 2008 om 23:19
Als je niet tegen deze grapjes kan, moet je degenen die ze maken duidelijk vertellen dat je zelf behoorlijk baalt van je gezondheid en dat je op dit moment dus niet in staat bent om te lachen om zulke grapjes.
Voor je vriend is het natuurlijk ook niet leuk is als jij ziek bent. Zo te zien doet hij erg zijn best voor je. Ik hoop dat een andere uitlaatklep vindt nu je inziet dat je je onterecht op hem afreageert - hoewel het best begrijpelijk is dat je dat doet bij degene waar je het meest vertrouwd mee bent.
Voor je vriend is het natuurlijk ook niet leuk is als jij ziek bent. Zo te zien doet hij erg zijn best voor je. Ik hoop dat een andere uitlaatklep vindt nu je inziet dat je je onterecht op hem afreageert - hoewel het best begrijpelijk is dat je dat doet bij degene waar je het meest vertrouwd mee bent.
zaterdag 29 november 2008 om 23:24
Mwah, aanstellen zou ik het ook niet noemen, je hebt tenslotte best wel een geschiedenis wat betreft medische klachten. Alleen denk ik ook dat je de opmerkingen en grapjes moet relativeren, men wil je niet kwetsen. Omdat je zelf waarschijnlijk nog niet alle klachten te boven bent, of ermee gedeald hebt, trek je je de opmerkingen en grapjes meer aan dan normaal gesproken.
zondag 30 november 2008 om 00:27
Ik denk dat de opmerkingen over je gezondheid totaal niet onvriendelijk bedoeld zijn; men verwijt jou niks. Het zijn goedmoedige grapjes over iets wat de aandacht trekt namelijk al jouw gezondheidspech achter elkaar. Iets wat opmerkelijk is trekt nu eenmaal de aandacht en dat wat je aandacht trekt daar wil je een woordje aan wijden, net zoals de vakantie of de nieuwe auto van oom Kees. Het is eigenlijk ook best attent dat men er aandacht aan schenkt, beter dan dat ze het negéren. Ik zou gewoon vriendelijk lachend beamen dat je een pechvogel bent de laatste tijd.
zondag 30 november 2008 om 02:55
Waarschijnlijk heeft je 'schoonfamilie' niet eens door dat ze iets verkeerd doen. Ik weet niet hoe close je met ze bent, maar als het je echt stoort zou het kunnen helpen als je het een keertje aankaart. Joh, ik weet dat ik veel in de lappenmand heb gelegen de laatste tijd, maar het was niet bepaald mijn keuze en het kwetst me als jullie er grapjes over maken. Ik weet dat jullie het niet lelijk bedoelen, maar zouden jullie er alsjeblieft rekening mee kunnen houden, want ik heb het echt niet fijn gehad hierdoor.
Grote kans dat ze het juist heel erg voor je vinden en door grapjes erover te maken het onderwerp minder beladen proberen te maken. Alleen vervelend dat het bij jou niet zo leuk overkomt.
Maar je vriendje kan er niets aan doen, dus het heeft geen zin om het op hem af te reageren. Stel je voor dat jij erop aangekeken werd elke keer als 1 van jouw familieleden iets doms zegt. Zou je ook niet leuk vinden. Dus probeer hem te ontzien zonder je eigen gevoelens te negeren.
Sterkte ermee!
Grote kans dat ze het juist heel erg voor je vinden en door grapjes erover te maken het onderwerp minder beladen proberen te maken. Alleen vervelend dat het bij jou niet zo leuk overkomt.
Maar je vriendje kan er niets aan doen, dus het heeft geen zin om het op hem af te reageren. Stel je voor dat jij erop aangekeken werd elke keer als 1 van jouw familieleden iets doms zegt. Zou je ook niet leuk vinden. Dus probeer hem te ontzien zonder je eigen gevoelens te negeren.
Sterkte ermee!
zondag 30 november 2008 om 08:35
Wat mij altijd opvalt is mensen die daar grapjes over maken (en ik zal de laatste zijn die daar over grapjes zal maken) het meest piepen als ze ziek zijn.
Mijn man heeft daar ook zo'n handje van, ik kreeg een aantal jaar geleden ineens zo'n pijn in mijn heup ik kon niks meer. Hij begon natuurlijk met lachen want het was wel grappig hoe ik aan het hinkelen was!! Uiteindelijk ben ik opgenomen in het ziekenhuis antibiotica etc. Ik ben er in totaal een half jaar zoet meegeweest, lang met krukken gelopen etc.Het bleek dus een bacterie te zijn.
Maar als hij 1x een verstopte neus heeft dan piept hij al alsof zijn laatste uur geslagen heeft.
Ik zal er zeker wat van zeggen en let maar eens op als zij wat mankeren...
Mijn man heeft daar ook zo'n handje van, ik kreeg een aantal jaar geleden ineens zo'n pijn in mijn heup ik kon niks meer. Hij begon natuurlijk met lachen want het was wel grappig hoe ik aan het hinkelen was!! Uiteindelijk ben ik opgenomen in het ziekenhuis antibiotica etc. Ik ben er in totaal een half jaar zoet meegeweest, lang met krukken gelopen etc.Het bleek dus een bacterie te zijn.
Maar als hij 1x een verstopte neus heeft dan piept hij al alsof zijn laatste uur geslagen heeft.
Ik zal er zeker wat van zeggen en let maar eens op als zij wat mankeren...
zondag 30 november 2008 om 08:42
Ik herken je verhaal wel een beetje. Ik ben ook zo iemand die altijd ziek, zwak en misselijk is. Maar meestal zeg ik daar eigenlijk liever niet zoveel over.
Maar mijn schoonfamilie maakt daar ook wel eens zogenaamde "grapjes" over. Er wordt altijd nogal lacherig over gedaan. Als ik een epileptische aanval heb gehad krijg ik de opmerking: "Ja, ik val ook wel eens flauw, zit in de familie". En idd volgens mij heb ik ook een gebroken teen (kan hem al maanden niet afwikkelen en hij staat scheef). Als ik zeg dat ik dat vermoed omdat ik met sporten er veel last van heb, word ik uitgelachen en wordt er gezegd: "haha, kom op zeg, zal wel gekneusd zijn".
En toevallig heb ik ook net een nierbekkenontsteking gehad, maar ook daar werd uiteraard lacherig over gedaan, omdat ik helemaal geen blaasontstekening van tevoren had gehad.
Ach, ik hou daarom mijn mond. Mijn vriend hoor ik het wel aan de telefoon zeggen als ik weer een wat heb, maar dan zeg ik soms wel eens dat hij niet alles hoeft te zeggen.
Ach, ene oor in, andere oor uit...
En ik vertel daarom maar weinig over mijn kwaaltjes. Gaat ze verder niets aan. Maak er geen ruzie over met je vriend, dat is het niet waard. Ik begrijp wel een beetje dat hij het ook voor zijn familie opneemt hoor, want hij staat tussen jullie in. Als het je echt dwars zit, zeg dat dan tegen je schoonfamilie als er weer grapjes over worden gemaakt.
Maar mijn schoonfamilie maakt daar ook wel eens zogenaamde "grapjes" over. Er wordt altijd nogal lacherig over gedaan. Als ik een epileptische aanval heb gehad krijg ik de opmerking: "Ja, ik val ook wel eens flauw, zit in de familie". En idd volgens mij heb ik ook een gebroken teen (kan hem al maanden niet afwikkelen en hij staat scheef). Als ik zeg dat ik dat vermoed omdat ik met sporten er veel last van heb, word ik uitgelachen en wordt er gezegd: "haha, kom op zeg, zal wel gekneusd zijn".
En toevallig heb ik ook net een nierbekkenontsteking gehad, maar ook daar werd uiteraard lacherig over gedaan, omdat ik helemaal geen blaasontstekening van tevoren had gehad.
Ach, ik hou daarom mijn mond. Mijn vriend hoor ik het wel aan de telefoon zeggen als ik weer een wat heb, maar dan zeg ik soms wel eens dat hij niet alles hoeft te zeggen.
Ach, ene oor in, andere oor uit...
En ik vertel daarom maar weinig over mijn kwaaltjes. Gaat ze verder niets aan. Maak er geen ruzie over met je vriend, dat is het niet waard. Ik begrijp wel een beetje dat hij het ook voor zijn familie opneemt hoor, want hij staat tussen jullie in. Als het je echt dwars zit, zeg dat dan tegen je schoonfamilie als er weer grapjes over worden gemaakt.
zondag 30 november 2008 om 10:48
Mensen maken te gauw domme grapjes door ze gewoon achteloos eruit te floepen...dat de kern van het grapje jou pijn doet, je onzeker maakt is iets om hen zeker te zeggen.
Het overkomt je, jij kan er niets aan doen. En een wrak ben je al helemaal niet!
Probeer het zorgende van je vriend enorm te waarderen en te complimenteren. Hij is er steeds voor je en ik denk dat je dus echt een toppertje naast je hebt staan. Het is het niet waard hier samen ruzie om te maken, je hebt elkaar nodig!
Het overkomt je, jij kan er niets aan doen. En een wrak ben je al helemaal niet!
Probeer het zorgende van je vriend enorm te waarderen en te complimenteren. Hij is er steeds voor je en ik denk dat je dus echt een toppertje naast je hebt staan. Het is het niet waard hier samen ruzie om te maken, je hebt elkaar nodig!
zondag 30 november 2008 om 12:55
In ieder grapje zit altijd een stukje venijn en dat is juist waarom dit kwetsend voor jou is. Net niet heel erg, maar net wel goed genoeg om jou een slecht gevoel te geven.
Maak dat eens heel duidelijk aan je vriend en vraag hem deze boodschap over te brengen aan al die 'grappenmakers'.
Zorg ervoor dat je serieus genomen wordt!
Maak dat eens heel duidelijk aan je vriend en vraag hem deze boodschap over te brengen aan al die 'grappenmakers'.
Zorg ervoor dat je serieus genomen wordt!
zondag 30 november 2008 om 13:20
Ik heb de tip al voorbij zien komen: Zeg zelf tegen de personen in kwestie dat je baalt van al je klachten en grapjes erover niet kan waarderen. Niet aanvallend, maar rustig vertellen.
Dan zit je vriend er niet meer middenin, heb jij je woordje gedaan, en als men dan nog grapjes wil maken, nou ja, so be it!
Dan zit je vriend er niet meer middenin, heb jij je woordje gedaan, en als men dan nog grapjes wil maken, nou ja, so be it!
zondag 30 november 2008 om 16:23
Bedankt voor jullie reacties!!
Vanmiddag kwamen mijn schoonvader en zn vrouw even op bezoek, en toen had ik t gewoon bespreekbaar gemaakt.
Gewoon gezegd dat ik begrijp dat ik de laatste tijd veel dingen heb gehad, maar dat het me kwetst als ik dat soort opmerkingen hoor. Puur om het feit dat ik me echt heel beroerd gevoeld heb die tijd, en dat ik me eindelijk weer goed voel. Hij zei dat hij zich dat niet gerealiseerd had, en dat het absoluut niet de bedoeling was om mij te kwetsen. Dus dat is ook weer uit de wereld geholpen
Vriend apetrots, en ik ook op mezelf
Vanmiddag kwamen mijn schoonvader en zn vrouw even op bezoek, en toen had ik t gewoon bespreekbaar gemaakt.
Gewoon gezegd dat ik begrijp dat ik de laatste tijd veel dingen heb gehad, maar dat het me kwetst als ik dat soort opmerkingen hoor. Puur om het feit dat ik me echt heel beroerd gevoeld heb die tijd, en dat ik me eindelijk weer goed voel. Hij zei dat hij zich dat niet gerealiseerd had, en dat het absoluut niet de bedoeling was om mij te kwetsen. Dus dat is ook weer uit de wereld geholpen
Vriend apetrots, en ik ook op mezelf
