Relaties
alle pijlers
relatie loopt niet lekker
donderdag 18 februari 2010 om 20:28
Hallo allemaal,
Ik ben nu 5 jaar samen met mijn huidige vriendin, we hebben een kindje van 2 samen. Ik ben superdol op ons kindje en hou ook veel van mijn vriendin. Toch ben ik op sommige momenten diep ongelukkig. Misschien ligt het aan mij, maar er zijn feiten die gewoon apart zijn om het maar een naam te geven.
Mijn vriendin is altijd erg onzeker geweest, ik ben haar 2e vriendje en ik had al een langere relatie achter de rug. Ook heb ik redelijk wat tussendoor vriendinnetjes gehad (tijdens mijn vrijgezellentijd). Ze twijfelt of ik bij haar blijf en me niet laat verleiden door andere vrouwen. In de geschiedenis van de computer kom ik alle hyves pagina's van mijn vrouwelijke collega's tegen. Als ze toevallig een mailtje leest van mij aan een collega wat informeel getint is dan zoekt ze daar wat achter.
Als ik wat wil plannen voor mezelf dan merk ik aan haar reactie dat ze dat niet leuk vindt, dat zegt ze niet, maar ik merk het gewoon. Na zo'n aankondiging is het gewoon niet meer zo gezellig, zegt ze niet welterusten bij het slapen gaan, dat soort dingen.
Ook zegt ze het vreemd te vinden dat ik het niet erg zou vinden wanneer zij in haar baan een grotere duurdere auto zou rijden dan ik. Ik kan hier totaal niet bij, hoe kun je nou iemand niet het beste gunnen.
Af en toe liegt ze... over hele kleine dingen die er totaal niet toe doen en waarvan ik niet snap dat je er over moet liegen. Zo was ik m'n losse huissleutel kwijt, ze wist niet waar ie lag. We hebben een vaste plek voor die sleutel (daar lag ie niet). Toen ik in haar jaszak voelde zag ik die sleutel. Toen ik vroeg of dat toevallig mijn sleutel kon zijn ontkende ze dat. Even later zei ze.. joh hij ligt gewoon op het plankje (de vaste plek). Daar had ik al meerdere keren gekeken. Toen vroeg ik, komt ie niet uit je zak dan? Ontkende ze weer. Toen ik in haar zak keek zat de sleutel er niet meer in. Ze deed net of ik gek was en trapte tegen de deur aan.
De hele avond was ik de schuldige van de ruzie en de dag erna geen vuiltje aan de lucht.
Ik wil niet zomaar stoppen met de relatie, maar ik voel me echt niet happy. Als we wel eens ruzie hebben dreigt ze wanneer ik weg ga, dat ze ervoor zorgt dat ik ons kindje niet meer zie.
Ben een beetje wanhopig en wil erg graag met haar verder. Maar ik kan het gedrag niet verklaren.
Groeten
Ik ben nu 5 jaar samen met mijn huidige vriendin, we hebben een kindje van 2 samen. Ik ben superdol op ons kindje en hou ook veel van mijn vriendin. Toch ben ik op sommige momenten diep ongelukkig. Misschien ligt het aan mij, maar er zijn feiten die gewoon apart zijn om het maar een naam te geven.
Mijn vriendin is altijd erg onzeker geweest, ik ben haar 2e vriendje en ik had al een langere relatie achter de rug. Ook heb ik redelijk wat tussendoor vriendinnetjes gehad (tijdens mijn vrijgezellentijd). Ze twijfelt of ik bij haar blijf en me niet laat verleiden door andere vrouwen. In de geschiedenis van de computer kom ik alle hyves pagina's van mijn vrouwelijke collega's tegen. Als ze toevallig een mailtje leest van mij aan een collega wat informeel getint is dan zoekt ze daar wat achter.
Als ik wat wil plannen voor mezelf dan merk ik aan haar reactie dat ze dat niet leuk vindt, dat zegt ze niet, maar ik merk het gewoon. Na zo'n aankondiging is het gewoon niet meer zo gezellig, zegt ze niet welterusten bij het slapen gaan, dat soort dingen.
Ook zegt ze het vreemd te vinden dat ik het niet erg zou vinden wanneer zij in haar baan een grotere duurdere auto zou rijden dan ik. Ik kan hier totaal niet bij, hoe kun je nou iemand niet het beste gunnen.
Af en toe liegt ze... over hele kleine dingen die er totaal niet toe doen en waarvan ik niet snap dat je er over moet liegen. Zo was ik m'n losse huissleutel kwijt, ze wist niet waar ie lag. We hebben een vaste plek voor die sleutel (daar lag ie niet). Toen ik in haar jaszak voelde zag ik die sleutel. Toen ik vroeg of dat toevallig mijn sleutel kon zijn ontkende ze dat. Even later zei ze.. joh hij ligt gewoon op het plankje (de vaste plek). Daar had ik al meerdere keren gekeken. Toen vroeg ik, komt ie niet uit je zak dan? Ontkende ze weer. Toen ik in haar zak keek zat de sleutel er niet meer in. Ze deed net of ik gek was en trapte tegen de deur aan.
De hele avond was ik de schuldige van de ruzie en de dag erna geen vuiltje aan de lucht.
Ik wil niet zomaar stoppen met de relatie, maar ik voel me echt niet happy. Als we wel eens ruzie hebben dreigt ze wanneer ik weg ga, dat ze ervoor zorgt dat ik ons kindje niet meer zie.
Ben een beetje wanhopig en wil erg graag met haar verder. Maar ik kan het gedrag niet verklaren.
Groeten
donderdag 18 februari 2010 om 20:31
donderdag 18 februari 2010 om 20:45
Ik ben zelf niet zo'n prater. Dus het zou best aan mij kunnen liggen. Ik durf eigenlijk niet de confrontatie aan te gaan. Wanneer we ergens strijd over hebben, is het heel snel dat ze zegt: het zal wel weer aan mij liggen.. dat soort antwoorden.
Op sommige momenten kunnen we heel goed praten. Dat is erg fijn. Maar meestal zijn dit dingen waar ze mee zit, b.v. werk, ons kindje en dat soort dingen. Tijdens een 'ruzie' is het erg moeilijk goed te praten (komt ook door mij).
Ze vraagt me wel eens om m'n mening bv. over haar uiterlijk en haar kleding. Het is echt een bloedmooie meid en tijdens feestjes krijg ik altijd comlimentjes. Vaak is ze ook superlief en ben ik zo blij met haar. Af en toe is er gewoon heel raar gedrag. Misschien dat dit uit haar onzekerheid komt.
Ik heb nooit geheimen voor haar, dus ze weet ook m'n wachtwoord van m'n computer en e-mail. Een vrouwelijke collega stuurde me een lekker recept door. Dus het recept vertelde ik per MSN aan m'n vriendin. Ze had het dus schijnbaar al gelezen. Ze zei: dat lijkt me echt enorm smerig. Toen ik haar confronteerde en vroeg of ze in m'n mail had gekeken ontkende ze dat. Terwijl in de geschiedenis van de computer gewoon mijn webmail stond.
Als ik haar confronteer met dit soort dingen, dan ben ik gek en zie ik spoken en zoek ik overal wat achter.
Misschien dat gezamelijke therapie helpt. Ik wil graag investeren.
Groeten
Op sommige momenten kunnen we heel goed praten. Dat is erg fijn. Maar meestal zijn dit dingen waar ze mee zit, b.v. werk, ons kindje en dat soort dingen. Tijdens een 'ruzie' is het erg moeilijk goed te praten (komt ook door mij).
Ze vraagt me wel eens om m'n mening bv. over haar uiterlijk en haar kleding. Het is echt een bloedmooie meid en tijdens feestjes krijg ik altijd comlimentjes. Vaak is ze ook superlief en ben ik zo blij met haar. Af en toe is er gewoon heel raar gedrag. Misschien dat dit uit haar onzekerheid komt.
Ik heb nooit geheimen voor haar, dus ze weet ook m'n wachtwoord van m'n computer en e-mail. Een vrouwelijke collega stuurde me een lekker recept door. Dus het recept vertelde ik per MSN aan m'n vriendin. Ze had het dus schijnbaar al gelezen. Ze zei: dat lijkt me echt enorm smerig. Toen ik haar confronteerde en vroeg of ze in m'n mail had gekeken ontkende ze dat. Terwijl in de geschiedenis van de computer gewoon mijn webmail stond.
Als ik haar confronteer met dit soort dingen, dan ben ik gek en zie ik spoken en zoek ik overal wat achter.
Misschien dat gezamelijke therapie helpt. Ik wil graag investeren.
Groeten
donderdag 18 februari 2010 om 20:51
quote:twijfelmaarraak schreef op 18 februari 2010 @ 20:45:
punt 1: Ik ben zelf niet zo'n prater. Dus het zou best aan mij kunnen liggen.
punt 2: Ik durf eigenlijk niet de confrontatie aan te gaan. Wanneer we ergens strijd over hebben, is het heel snel dat ze zegt: het zal wel weer aan mij liggen.. dat soort antwoorden.
Als jij niet aangeeft kan zijn niet weten. Als jij angst voor haar directe , misschien pittigheid hebt , veroorzaakt deze angst (jij dus) ook echter niet alleen , dat deze manier van omgaan met elkaar ontstaat.
Vertel haar dat ze mooi is en dat je haar prachtig en lief vindt . Die eigenschap maakt een man in mijn ogen juist meer man.
punt 1: Ik ben zelf niet zo'n prater. Dus het zou best aan mij kunnen liggen.
punt 2: Ik durf eigenlijk niet de confrontatie aan te gaan. Wanneer we ergens strijd over hebben, is het heel snel dat ze zegt: het zal wel weer aan mij liggen.. dat soort antwoorden.
Als jij niet aangeeft kan zijn niet weten. Als jij angst voor haar directe , misschien pittigheid hebt , veroorzaakt deze angst (jij dus) ook echter niet alleen , dat deze manier van omgaan met elkaar ontstaat.
Vertel haar dat ze mooi is en dat je haar prachtig en lief vindt . Die eigenschap maakt een man in mijn ogen juist meer man.
donderdag 18 februari 2010 om 20:59
Dankjewel voor de reacties. Ik maak haar vaak complimentjes over haar uiterlijk, hoe ze met ons kindje omgaat en hoe ze haar werk doet. Ook als ze af en toe niet lekker in haar vel zit, dan beur ik haar op en kroel even lekker met haar.
Ik ga toch maar eens kijken of ik goed met haar kan gaan praten. Toch ben ik huiverig wanneer ik bepaalde dingen aangeef (zoals dat liegen) dat de zaken worden omgekeerd. Ik ben meer van directe communicatie dan een brief schrijven.
Hier kan het lekker anoniem en met mensen die objectief kunnen beoordelen.
Groeten
Ik ga toch maar eens kijken of ik goed met haar kan gaan praten. Toch ben ik huiverig wanneer ik bepaalde dingen aangeef (zoals dat liegen) dat de zaken worden omgekeerd. Ik ben meer van directe communicatie dan een brief schrijven.
Hier kan het lekker anoniem en met mensen die objectief kunnen beoordelen.
Groeten
donderdag 18 februari 2010 om 21:03
donderdag 18 februari 2010 om 21:05
En vertel het haar niet tijdens een ruzie (want dat lukt toch al niet, zeg je zelf), maar als jullie gewoon relaxed aan het koken, eten of bankhangen zijn. Praat vanuit jezelf, over wat je voelt, ipv haar meteen te gaan verwijten wat ze in jou ogen fout doet (niet dat je dat normaal wel doet, maar ik zeg het maar even...), want dan heb je meer kans dat ze zich niet aangevallen voelt.
Ik hoop dat ze ervoor open staat. En dat jij daarop ook openstaat voor haar reactie. Want de verhoudingen zijn duidelijk wat scheefgegroeid en dat ligt aan jullie beiden.
Succes!
Ik hoop dat ze ervoor open staat. En dat jij daarop ook openstaat voor haar reactie. Want de verhoudingen zijn duidelijk wat scheefgegroeid en dat ligt aan jullie beiden.
Succes!
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
donderdag 18 februari 2010 om 21:06
quote:twijfelmaarraak schreef op 18 februari 2010 @ 20:59:
Ik ben meer van directe communicatie dan een brief schrijven.
Groeten
Stop dan met achterdochtig zoeken naar haar acktiviteiten en trek je mond open. Opvallend dat je zegt dat je van de directe communicatie bent terwijl je aangeeft niet graag te praten.
Niet neuzelen meer lijkt me. Computert uit, tv uit, kinderen in bed, en gaan met die banaan.
Ik ben meer van directe communicatie dan een brief schrijven.
Groeten
Stop dan met achterdochtig zoeken naar haar acktiviteiten en trek je mond open. Opvallend dat je zegt dat je van de directe communicatie bent terwijl je aangeeft niet graag te praten.
Niet neuzelen meer lijkt me. Computert uit, tv uit, kinderen in bed, en gaan met die banaan.
donderdag 18 februari 2010 om 21:07
Nou snap ik al die collega's op je Hyves niet met wie je dan een bloeiende mailwisseling hebt; lul lekker in de pauze
Wat dacht je van een gezamelijke Hyves? Of niet honderdduizend mailtjes met collega's?
Jij plant zo af en toe weleens wat voor jezelf zei je? Heeft zij die mogelijkheid ook? Plannen jullie ook wel eens wat gezelligs samen zonder kind?
Wat dacht je van een gezamelijke Hyves? Of niet honderdduizend mailtjes met collega's?
Jij plant zo af en toe weleens wat voor jezelf zei je? Heeft zij die mogelijkheid ook? Plannen jullie ook wel eens wat gezelligs samen zonder kind?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 18 februari 2010 om 21:11
quote:twijfelmaarraak schreef op 18 februari 2010 @ 20:45:
Ik ben zelf niet zo'n prater. Dus het zou best aan mij kunnen liggen. Ik durf eigenlijk niet de confrontatie aan te gaan.
Ik snap dat het niet leuk is om de confrontatie aan te gaan. Het is mijn hobby ook niet. Ik heb ooit geleerd dat wanneer je problemen, angsten en onzekerheden niet op tafel gooit, je uiteindelijk een soort "schijnveiligheid" creëert waarin jouw vriendin zich nog onveiliger (en dus meer onzeker) zal gaan voelen. Als we er vooral maar niks over zeggen, dan doen we maar net alsof het er niet is. Dat voelt heel onveilig.
Ik hoop dat jouw vriendin ook in staat is hand in eigen boezem te steken, want zolang zij vreemd gedrag zal blijven ontkennen, kom je sowieso nergens.
Zij moet weten dat haar gedrag je zo hoog zit. Het is ook niet eerlijk als je haar er niet mee confronteert, en wegloopt wanneer het je écht te veel wordt. Dat zal haar het gevoel geven dat ze nooit de kans heeft gehad eraan te werken.
Ik ben zelf niet zo'n prater. Dus het zou best aan mij kunnen liggen. Ik durf eigenlijk niet de confrontatie aan te gaan.
Ik snap dat het niet leuk is om de confrontatie aan te gaan. Het is mijn hobby ook niet. Ik heb ooit geleerd dat wanneer je problemen, angsten en onzekerheden niet op tafel gooit, je uiteindelijk een soort "schijnveiligheid" creëert waarin jouw vriendin zich nog onveiliger (en dus meer onzeker) zal gaan voelen. Als we er vooral maar niks over zeggen, dan doen we maar net alsof het er niet is. Dat voelt heel onveilig.
Ik hoop dat jouw vriendin ook in staat is hand in eigen boezem te steken, want zolang zij vreemd gedrag zal blijven ontkennen, kom je sowieso nergens.
Zij moet weten dat haar gedrag je zo hoog zit. Het is ook niet eerlijk als je haar er niet mee confronteert, en wegloopt wanneer het je écht te veel wordt. Dat zal haar het gevoel geven dat ze nooit de kans heeft gehad eraan te werken.
donderdag 18 februari 2010 om 21:11
@bianca
Ik zeg haar dat ik in de computer zie dat er mijn webmail is gekeken. Ik heb daar geen problemen mee (ze heeft m'n wachtwoorden), ik heb er wel moeite mee wanneer ik iets doorkrijg van een vrouwelijke collega dat het dan meteen niks is. Dat is me te toevallig.
@Purty
Meestal ontstaan de ruzies naar aanleiding van de genoemde zaken. Maar het vanuit mezelf praten zonder verwijten naar elkaar kan helpen. Ik denk dat het erg helpt als we samen ergens gaan praten. Hier staat ze wel voor open.
Bedankt voor jullie bijdragen!
Ik zeg haar dat ik in de computer zie dat er mijn webmail is gekeken. Ik heb daar geen problemen mee (ze heeft m'n wachtwoorden), ik heb er wel moeite mee wanneer ik iets doorkrijg van een vrouwelijke collega dat het dan meteen niks is. Dat is me te toevallig.
@Purty
Meestal ontstaan de ruzies naar aanleiding van de genoemde zaken. Maar het vanuit mezelf praten zonder verwijten naar elkaar kan helpen. Ik denk dat het erg helpt als we samen ergens gaan praten. Hier staat ze wel voor open.
Bedankt voor jullie bijdragen!
donderdag 18 februari 2010 om 21:18
@Bianca over hyves
Ik doe zelf niet aan Hyves, prive mailwisselingen met collega's heb ik nauwelijks. Behalve dan een keer een recept of iets van dergelijke strekking. Ik heb het in mijn baan te druk om hier mee bezig te willen zijn. We doen regelmatig dingen samen, gaan wel eens een weekendje weg, uit eten, kroegje, of met ons kindje naar het bos, dat soort dingen. Zelf gaat ze regelmatig shoppen, personeelsuitjes en dat soort dingen. Ik heb hier totaal geen problemen mee en hoop dat ze zich vermaakt.
Soms heb ik wel eens het snode plan om een ruzie op te nemen en dan aan een objectief iemand te laten horen. Wie weet ligt het gewoon wel aan mij en heb ik een vreemde gedachtenkronkel. De mens komt van nature toch altijd voor zichzelf op en kiest ook partij voor zichzelf.
Groeten
Ik doe zelf niet aan Hyves, prive mailwisselingen met collega's heb ik nauwelijks. Behalve dan een keer een recept of iets van dergelijke strekking. Ik heb het in mijn baan te druk om hier mee bezig te willen zijn. We doen regelmatig dingen samen, gaan wel eens een weekendje weg, uit eten, kroegje, of met ons kindje naar het bos, dat soort dingen. Zelf gaat ze regelmatig shoppen, personeelsuitjes en dat soort dingen. Ik heb hier totaal geen problemen mee en hoop dat ze zich vermaakt.
Soms heb ik wel eens het snode plan om een ruzie op te nemen en dan aan een objectief iemand te laten horen. Wie weet ligt het gewoon wel aan mij en heb ik een vreemde gedachtenkronkel. De mens komt van nature toch altijd voor zichzelf op en kiest ook partij voor zichzelf.
Groeten
