Relaties
alle pijlers
Relatie-rollercoaster
dinsdag 27 mei 2025 om 19:00
Goedenavond,
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
woensdag 28 mei 2025 om 02:11
Ik zou een vrouw die dacht dat ze niet zwanger kon worden en die nu ‘blij’ is met haar zwangerschap nooit aan raden een abortus te ondergaan. Ze krijgt waarschijnlijk geen 2e kans.
Ik wil er ook niet te makkelijk over doen, maar ik vind toch, als je het idee hebt dat dit iemand is waar je graag bij zou willen zijn, dat je je bezwaren voor een nieuw kindje zou moeten heroverwegen.
Het leven gaat heel vaak niet zoals je had gewild of gepland had, maar dat maakt het niet minder of minder mooi.
Sowieso vind ik dus dat zij nooit een abortus zou moeten ondergaan als ze daar niet echt achter staat. Maar goed, zij vraagt hier geen advies.
Ik wil er ook niet te makkelijk over doen, maar ik vind toch, als je het idee hebt dat dit iemand is waar je graag bij zou willen zijn, dat je je bezwaren voor een nieuw kindje zou moeten heroverwegen.
Het leven gaat heel vaak niet zoals je had gewild of gepland had, maar dat maakt het niet minder of minder mooi.
Sowieso vind ik dus dat zij nooit een abortus zou moeten ondergaan als ze daar niet echt achter staat. Maar goed, zij vraagt hier geen advies.
What would Patsy do?
woensdag 28 mei 2025 om 06:29
Nou ik wil geen vent aan de heroïne en ik wil geen kind. Natuurlijk zijn het hele andere dingen maar wel dingen waar een relatieb stuk op kan lopen. Net als waar je wil wonen, hobbies, andere levensvisies. Liefde alleen is niet genoeg.Mette schreef: ↑27-05-2025 22:19Bijzondere vergelijking, een baby en een heroineshot.
En iedereen mag zoveel jammeren als ie wil daar heb je gelijk in. Maar iemand laten kiezen tussen abortus of relatie vind ik bepaald niet getuigen van de grote liefde waar to zo hoog van opgeeft in de op.
Alsof to zelf 15 is in plaats van 45.
Grotere kans dat vriend liever een kind wil dan aan de heroïne en ik ben allerjezus gek op mn vriend en word al verdrietig bij het idee want kan daar geen consessies in doen. En zie hem zeker als mijn grote liefde (en ik ben de zijne) maar als hij toch een kind wil moet hij kiezen.
woensdag 28 mei 2025 om 07:53
Maar als jullie het erover eens zijn dat je geen kind wl, dan doe je samen toch alles om te zorgen dat er geen kind komt.Koettie schreef: ↑28-05-2025 06:29Nou ik wil geen vent aan de heroïne en ik wil geen kind. Natuurlijk zijn het hele andere dingen maar wel dingen waar een relatieb stuk op kan lopen. Net als waar je wil wonen, hobbies, andere levensvisies. Liefde alleen is niet genoeg.
Grotere kans dat vriend liever een kind wil dan aan de heroïne en ik ben allerjezus gek op mn vriend en word al verdrietig bij het idee want kan daar geen consessies in doen. En zie hem zeker als mijn grote liefde (en ik ben de zijne) maar als hij toch een kind wil moet hij kiezen.
To heeft de verantwoordelijkheid voor ac bij vriendin neergelegd. En legt nu ook de verantwoordelijkheid voor een abortus en het voortbestaan van de relatie bij haar neer. Terwijl hij degene is die per se geen kind wil.
En dan ook nog huilen als zij de relatie verbreekt. Want ja wat doet ze nou eigenlijk moeilijk. Gewoon. Even naar de kliniek. Hij gaat graag mee voor steun. Ze houden toch van elkaar. Gek genoeg wil hij dan ineens wel zijn verantwoordelijkheid nemen.
Ik heb inderdaad echt helemaal niks met zulk nattekrantengedrag. Je zal de ex van to maar zijn.
woensdag 28 mei 2025 om 23:40
Hoezo bij vriendin neergelegd? Heeft ze altijd aangedrongen op condooms? Zo raar dat het allemaal zijn schuld is. Waar twee seksen hebben twee schuld.Mette schreef: ↑28-05-2025 07:53Maar als jullie het erover eens zijn dat je geen kind wl, dan doe je samen toch alles om te zorgen dat er geen kind komt.
To heeft de verantwoordelijkheid voor ac bij vriendin neergelegd. En legt nu ook de verantwoordelijkheid voor een abortus en het voortbestaan van de relatie bij haar neer. Terwijl hij degene is die per se geen kind wil.
En dan ook nog huilen als zij de relatie verbreekt. Want ja wat doet ze nou eigenlijk moeilijk. Gewoon. Even naar de kliniek. Hij gaat graag mee voor steun. Ze houden toch van elkaar. Gek genoeg wil hij dan ineens wel zijn verantwoordelijkheid nemen.
Ik heb inderdaad echt helemaal niks met zulk nattekrantengedrag. Je zal de ex van to maar zijn.
donderdag 29 mei 2025 om 01:17
Het gaat niet om schuld, er is geen strafbaar feit gepleegd.
Het gaat om verantwoordelijkheid nemen. Erin luizen bestaat niet. Wie geen kind wil kan ongeacht gender vrij eenvoudig zelf zorgen dat er geen kind komt. Een man zelfs nog veel eenvoudiger dan een vrouw. Dat heeft to zeker wel nagelaten anders was deze situatie er niet.
Maar niet getreurd wanr to krijgt zijn zin, er komt geen kind. Dat ze geen relatie meer wil met zo'n slappe hap lijkt me vrij logisch. Een man die zijn eigen kind al niet moet, daar heb je ook niks aan als het verderop in het leven moeilijk wordt.
donderdag 29 mei 2025 om 07:36
Zou mooi zijn voor haar. Dat ze de moed vindt om het alleen te gaan doen en haar kinderwens toch in vervulling gaat.
Pa kan dan nog steeds onder alle verantwoordelijkheden uit, behalve onder de financiële.
donderdag 29 mei 2025 om 08:13
Want dat is toch oh zo fijn voor een kind, ongewenst zijn door je ouder (en de andere ouder de het niet alleen aankan). En alleen maar omdat je moeder toch per sé een kind wilde.
donderdag 29 mei 2025 om 08:46
Je vindt het kindermishandeling als een vrouw besluit om haar kind geboren te laten worden als de vader wegloopt van zijn verantwoordelijkheid?
donderdag 29 mei 2025 om 09:26
Ik snap dat “je moet verantwoordelijkheid nemen” nooit zo. Het mooie van in Nederland wonen is dat we, ook na een foutje, nog een keuze hebben. Beide keuzes zijn legitiem. Een abortus is net zo goed verantwoordelijkheid nemen.
Je splitst een kind toch niet de maag dat je als ouder daar maar bij zit zonder dat hij het wil? We zouden een moeder die het kind niet wil houden toch ook niet dwingen het te dragen als vader het wel graag wil?
Het is baas in eigen buik, dat betekent dat de vrouw uiteindelijk de knoop doorhakt. Maar dat betekent niet ze hem in een vaderrol kan of mag dwingen die hij van te voren heeft aangegeven niet te willen.
Doen veel vrouwen overigens wel hoor, met een ‘oeps, ik slikte de pil, maar nu ben ik toch zwanger’
Wil niet zeggen dat TO’s vriendin ook van dat type is, maar als vrouw heb je behoorlijk veel macht daarin. Daarom des te belangrijker dat je als man zelf je voorbehoedmiddel regelt. Om dit soort gedoe te voorkomen.
Je splitst een kind toch niet de maag dat je als ouder daar maar bij zit zonder dat hij het wil? We zouden een moeder die het kind niet wil houden toch ook niet dwingen het te dragen als vader het wel graag wil?
Het is baas in eigen buik, dat betekent dat de vrouw uiteindelijk de knoop doorhakt. Maar dat betekent niet ze hem in een vaderrol kan of mag dwingen die hij van te voren heeft aangegeven niet te willen.
Doen veel vrouwen overigens wel hoor, met een ‘oeps, ik slikte de pil, maar nu ben ik toch zwanger’
Wil niet zeggen dat TO’s vriendin ook van dat type is, maar als vrouw heb je behoorlijk veel macht daarin. Daarom des te belangrijker dat je als man zelf je voorbehoedmiddel regelt. Om dit soort gedoe te voorkomen.
donderdag 29 mei 2025 om 11:35
vrijdag 30 mei 2025 om 00:03
De vrouw beslist. Dat betekent dat een man in een rol gedwongen kan worden waar hij geen zin in heeft. Dit kan zijn in de vorm van alimentatie. Een kind heeft ook gewoon recht om te weten wie de vader is.Tavistock schreef: ↑29-05-2025 09:26Ik snap dat “je moet verantwoordelijkheid nemen” nooit zo. Het mooie van in Nederland wonen is dat we, ook na een foutje, nog een keuze hebben. Beide keuzes zijn legitiem. Een abortus is net zo goed verantwoordelijkheid nemen.
Je splitst een kind toch niet de maag dat je als ouder daar maar bij zit zonder dat hij het wil? We zouden een moeder die het kind niet wil houden toch ook niet dwingen het te dragen als vader het wel graag wil?
Het is baas in eigen buik, dat betekent dat de vrouw uiteindelijk de knoop doorhakt. Maar dat betekent niet ze hem in een vaderrol kan of mag dwingen die hij van te voren heeft aangegeven niet te willen.
Doen veel vrouwen overigens wel hoor, met een ‘oeps, ik slikte de pil, maar nu ben ik toch zwanger’
Wil niet zeggen dat TO’s vriendin ook van dat type is, maar als vrouw heb je behoorlijk veel macht daarin. Daarom des te belangrijker dat je als man zelf je voorbehoedmiddel regelt. Om dit soort gedoe te voorkomen.
Je kunt er als man dan voor kiezen contact met het kind niet aan te gaan, maar helemaal ontsnappen aan een rol in het leven van een kind kan niet altijd.
Ik vind dus dat een man altijd in eerste instantie goed moet luisteren naar de wens van de vrouw.
Ik moet daarbij zeggen dat ik de argumenten van TO om geen kind te willen nogal magertjes vind. Hij heeft al een kind, is midden 40 en de periode van luiers ligt ver achter hem.
Het is op zich zijn goed recht geen kind meer te willen, maar uiteindelijk is die keuze niet aan hem. Dus ja, in Nederland hebben we na een foutje nog keuzes. Maar de man heeft in dit geval minder keuze dan de vrouw.
Vrouwen hebben op dat gebied inderdaad veel meer macht dan de man. Gezien de verder ongelijke machtsverhoudingen tussen man en vrouw op alle andere terreinen lijkt me dat niet problematisch. Een man moet gewoon goed nadenken met wie en onder welke omstandigheden hij seks heeft met vrouwen. Want een risico op zwangerschap is vaak aanwezig.
vrijdag 30 mei 2025 om 06:31
@paradise spijker op zijn kop
En dan moet je mannen eens horen huilen hoe oneerlijk dat allemaal toch is. Maar willen vrouwen op meer terreinen macht (in hun ogen, ik noem het gelijke monniken gelijke kappen) dan is de wereld te klein vanwege al die vervelende feministen. Om vervolgens te sputteren Nou dan moeten jullie ook maar meevechten in (door mannen gestartte belachelijke) oorlogen als jullie zo graag gelijk willen zijn.
Het zal wel door mijn leeftijd en mijn algoritme komen, maar ik krijg echt een steeds lagere dunk van mannen. Dit soort topics helpen niet. ..
En dan moet je mannen eens horen huilen hoe oneerlijk dat allemaal toch is. Maar willen vrouwen op meer terreinen macht (in hun ogen, ik noem het gelijke monniken gelijke kappen) dan is de wereld te klein vanwege al die vervelende feministen. Om vervolgens te sputteren Nou dan moeten jullie ook maar meevechten in (door mannen gestartte belachelijke) oorlogen als jullie zo graag gelijk willen zijn.
Het zal wel door mijn leeftijd en mijn algoritme komen, maar ik krijg echt een steeds lagere dunk van mannen. Dit soort topics helpen niet. ..
vrijdag 30 mei 2025 om 08:46
Huh, wat wordt er allemaal bij gehaald. Zijn niet-wens is even legitiem als haar wel-wens. Zij heeft hem verzekerd dat ze niet kon zwanger kon raken en nu is ze dat toch. Natuurlijk moet en moest hij zijn eigen maatregelen nemen daar tegen, maar het is ook niet gek dat hij haar vertrouwde.
(Dit is wel de reden waarom de mannenpil nooit gaat werken, vrouwen vertrouwen er echt niet op dat mannen die daadwerkelijk goed slikken)
De rest riekt een beetje naar mannenhaat.
(Dit is wel de reden waarom de mannenpil nooit gaat werken, vrouwen vertrouwen er echt niet op dat mannen die daadwerkelijk goed slikken)
De rest riekt een beetje naar mannenhaat.
vrijdag 30 mei 2025 om 08:50
Ik vind niet dat zijn niet wens net zo legitiem is als haar wel-wens. De vrouw bepaalt uiteindelijk. De man niet.Tavistock schreef: ↑30-05-2025 08:46Huh, wat wordt er allemaal bij gehaald. Zijn niet-wens is even legitiem als haar wel-wens. Zij heeft hem verzekerd dat ze niet kon zwanger kon raken en nu is ze dat toch. Natuurlijk moet en moest hij zijn eigen maatregelen nemen daar tegen, maar het is ook niet gek dat hij haar vertrouwde.
(Dit is wel de reden waarom de mannenpil nooit gaat werken, vrouwen vertrouwen er echt niet op dat mannen die daadwerkelijk goed slikken)
De rest riekt een beetje naar mannenhaat.
Ook omdat haar wel-wens voor hem allerlei (juridische) gevolgen kan hebben.
Andersom is dat niet zo.
Ik lees trouwens ook niet dat zij hem verzekerd heeft dat ze niet zwanger kon worden. Ze dacht dat het niet kon. Dat is wat anders dan een verzekering.
vrijdag 30 mei 2025 om 09:06
Paradise schreef: ↑30-05-2025 08:50Ik vind niet dat zijn niet wens net zo legitiem is als haar wel-wens. De vrouw bepaalt uiteindelijk. De man niet.
Ook omdat haar wel-wens voor hem allerlei (juridische) gevolgen kan hebben.
Andersom is dat niet zo.
Ik lees trouwens ook niet dat zij hem verzekerd heeft dat ze niet zwanger kon worden. Ze dacht dat het niet kon. Dat is wat anders dan een verzekering.
Ze dacht dat het niet kon én ze slikte de pil. Dat komt aardig dicht in de buurt van een verzekering.
Beide wensen zijn m.i. net zo legitiem, maar de gevolgen zijn voor de één natuurlijk heel anders dan voor de ander. Daarom zei ik in een eerdere post ook dat de uiteindelijke beslissing bij de vrouw ligt. En de man zich daartoe moet verhouden.
Maar hij hoeft zich niet te verantwoorden voor zijn niet-wens en zij niet voor haar wel-wens. Ze moeten alleen wel verantwoordelijkheid nemen. En die verantwoordelijkheid kan bestaan uit de wettelijke bijdrage of meer. Daar zal TO zich op moeten beraden als zij besluit het kind toch te houden
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
