Relatietherapie zinvol?

16-07-2021 15:01 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Graag spar ik even met jullie.
Man en ik zijn 14 jaar getrouwd. 2 kinderen. Koophuis. Beide een vaste baan.
Maar ik merk dat we langs elkaar leven. We houden het gezin draaiende. Maar ik merk dat ik het gebrek aan intimiteit niet mis. Man wel. Een knuffel, een kus.
Mijn man hoort bij mij. Ons gezin. Maar echte verbinding voel ik niet.
Ik erger me soms aan hem. Heb het idee dat we ieder anders denken en op ons eiland zitten. Ik meer sowieso dat ik de laatste tijd wat meer mijzelf terug trek. Dat ik dan rust aan mn hoofd wil of zo.

Herkent iemand dit en hoe zijn jullie hier wel/niet uitgekomen? Is relatie therapie zinvol? Wat heeft het jullie gebracht?
Alle reacties Link kopieren
Het in je hoofd zitten, terugtrekken en geen contact willen (rust willen). Heb je dat alleen in je relatie of ook in vriendschappen, met familie en op het werk?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
relatietherapie heeft alleen zin, als je allebei aan jezelf wil werken. Als jij wil inzien, dat je man behoefte heeft aan (bijvoorbeeld) intimiteit. En je dat dus graag met hem wil delen
als je erheen gaat om je gelijk te halen, of de ander te laten inzien, dat het aan hem/haar ligt, heeft het geen enkele zin

Het voornaamste is, dat je aan jezelf wil willen werken, om samen tot resultaat te komen
Alle reacties Link kopieren
Meer tijd samen doorbrengen. Samen uit eten, wellnessdagje, bioscoop.
En praten....
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Maar ja, als jij t zo wel best vind, moet je niet raar opkijken als hij opeens een ander heeft.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Zeker als we dat gaan doen zal ik zeker inzet tonen en proberen er beter uit te komen.

Ik trek me voornamelijk thuis terug. Buitenshuis ben ik open en extravert. Mogelijk heb ik thuis behoefte aan rust. Voor mijn werk voer ik de hele dagen gesprekken. Ik ben een kletskous. Maar thuis heb ik soms echt behoefte aan helemaal niets.
Het zal wel een rare vraag zijn. Hoe zie je jullie samen als er pensioen in zicht komt? En de kinderen de deur uit zijn?
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
16-07-2021 16:02
Zeker als we dat gaan doen zal ik zeker inzet tonen en proberen er beter uit te komen.

Ik trek me voornamelijk thuis terug. Buitenshuis ben ik open en extravert. Mogelijk heb ik thuis behoefte aan rust. Voor mijn werk voer ik de hele dagen gesprekken. Ik ben een kletskous. Maar thuis heb ik soms echt behoefte aan helemaal niets.
twee dingen:
thuis hebben ze ook behoefte aan jouw leuke kant.
heb jij tijd voor jezelf?
Alle reacties Link kopieren
Rustig met elkaar in 1 huis leven... maar zoals het nu gaat...ieder z'n eigen ding doen. En nee, dat was ooit anders..
Ik was idolaat van hem... we deden zeer veel samen. Samenwonen was leuk. Druk maar we lagen wel meer op 1 lijn dan nu.
Nu we kinderen hebben... ik een drukke baan en hij ook... we door diepe dalen zijn gegaan, persoonlijk.. is het druk. Ik vind hem soms erg vastgeroest wat betreft bepaalde gedachten. Hij is onrustig. Door ADD. Ik ben ook onrustig, zeker als het druk is dan ga ik sneller lopen..
En als hij dan aan eind dag ook aandacht vraag dan heb ik daar niet altijd tijd/geduld voor en zin in..
mabelle wijzigde dit bericht op 16-07-2021 16:16
1.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
16-07-2021 16:06
twee dingen:
thuis hebben ze ook behoefte aan jouw leuke kant.
heb jij tijd voor jezelf?
Au! Die is confronterend...
Niet veel. Ik onderneem dingen. In het weekend ook. Vaak met anderen. Alleen heb ik tijd voor mezelf in de avond op de bank. Of als ik mijzelf wat afzonder als de rest thuis is :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zoon relatie recent beëindigd na 4 jaar en een dochtertje.

Voor mij persoonlijk was het het beste dat ik ooit had kunnen doen, voel me nu weer echt leven, ben weer verliefd op iemand geworden en er gaat weer een wereld voor me open.

Je partner moet je wel kunnen triggeren, gedeelde interesses hebben en vooral moet je vanuit jezelf voelen dat je hem/haar dingen wilt vertellen en zijn verhalen wilt aanhoren.

Het klinkt vrij uitgeblust wat jullie doen, relatietherapie kan hierbij helpen. Denk dat jullie het eerst weer moeten zoeken/vinden bij elkaar in de vorm van intimiteit.

Kinderen naar opa/oma, samen uit eten, bioscoop/kroeg oid. en dan in bed een goede tijd hebben met elkaar. Tijd voor elkaar maken etc.

Maar je moet het wel beiden willen, de eerste keer kan het nog voelen dat je er weinig zin in hebt maar geef het een kans. Blijft het gevoel niet fijn dan weet je eigenlijk genoeg. Knopen doorhakken is zwaar.
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
16-07-2021 16:13
Au! Die is confronterend...
Niet veel. Ik onderneem dingen. In het weekend ook. Vaak met anderen. Alleen heb ik tijd voor mezelf in de avond op de bank. Of als ik mijzelf wat afzonder als de rest thuis is :facepalm:
en je afzonderen is niet erg, zolang het in evenwicht is
Zolang je ook maar veel zin hebt, om wel samen dingen te doen. En dat lijkt bij jou weg.
En zit dat in jou? ben je gewoon moe? klaar met het Corona-jaar? uitgeblust? Ik ken natuurlijk jouw situatie niet, maar na 1,5 jaar elkaar veel meer op de lip zitten dan anders, is het ook niet heel raar, dat je wel even uitgepraat bent.

Misschien kun je bewuster wat momenten samen inplannen (als stel, als gezin), dus langer natafelen?
Op zaterdag doet ieder wat hij zelf wil, op zondag doe je iets met elkaar?
Maak tijd voor seks (klinkt heel banaal, maar dat werkt vaak goed)
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
16-07-2021 16:02
Zeker als we dat gaan doen zal ik zeker inzet tonen en proberen er beter uit te komen.

Ik trek me voornamelijk thuis terug. Buitenshuis ben ik open en extravert. Mogelijk heb ik thuis behoefte aan rust. Voor mijn werk voer ik de hele dagen gesprekken. Ik ben een kletskous. Maar thuis heb ik soms echt behoefte aan helemaal niets.
Waarom pas als je in therapie gaat je best doen? Waarom niet nu al? Ben je zelf je leukste zelf naar hem toe? Kom van je uitgebluste bips af en ga weer kijken naar zijn leuke sprankelende kanten. Gewoon nu, omdat het kan! Geef hem complimentjes, toon fysieke genegenheid. Moet jij eens kijken hoe snel het in jouw en zijn hoofd weer leuk wordt. Echt, jouw knop moet om, dan volgt de rest echt.
Melisande2 schreef:
16-07-2021 16:38
Waarom pas als je in therapie gaat je best doen? Waarom niet nu al? Ben je zelf je leukste zelf naar hem toe? Kom van je uitgebluste bips af en ga weer kijken naar zijn leuke sprankelende kanten. Gewoon nu, omdat het kan! Geef hem complimentjes, toon fysieke genegenheid. Moet jij eens kijken hoe snel het in jouw en zijn hoofd weer leuk wordt. Echt, jouw knop moet om, dan volgt de rest echt.
Ze overweegt niet voor niets relatietherapie hè. Als TO die knop wel “even” kon omzetten had ze dat wel gedaan.
Alle reacties Link kopieren
hp_1989 schreef:
16-07-2021 16:21
.

Je partner moet je wel kunnen triggeren, gedeelde interesses hebben en vooral moet je vanuit jezelf voelen dat je hem/haar dingen wilt vertellen en zijn verhalen wilt aanhoren.
Dit is niet in beton gegoten hoor. Uiteraard geldt het wel voor mensen die dat zoeken in een relatie.

Ik ben bijna 20 jaar gelukkig getrouwd, maar met mijn man ben ik niet zo’n prater. Interesses delen we al helemaal weinig.
Er zijn periodes dat we vooral gebonden worden door rust. En kinderen. En ‘hier geen gezeik aan de kop’. En soms alleen door lust.

Ons huwelijk is niet zo statisch. Onze behoeften ook niet. En er zijn weinig dingen die we uitsluitend of minimaal bij elkaar willen vinden.
Minimaal is voor ons denk ik het vertrouwen dat we uiteindelijk opnieuw voor elkaar zouden kiezen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
“Mijn man hoort bij mij. Maar echte verbinding voel ik niet.”

Jij voelt je niet verbonden met wat bij je hoort?
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
hp_1989 schreef:
16-07-2021 16:21
Ik heb zoon relatie recent beëindigd na 4 jaar en een dochtertje.

Voor mij persoonlijk was het het beste dat ik ooit had kunnen doen, voel me nu weer echt leven, ben weer verliefd op iemand geworden en er gaat weer een wereld voor me open.

Je partner moet je wel kunnen triggeren, gedeelde interesses hebben en vooral moet je vanuit jezelf voelen dat je hem/haar dingen wilt vertellen en zijn verhalen wilt aanhoren.

Het klinkt vrij uitgeblust wat jullie doen, relatietherapie kan hierbij helpen. Denk dat jullie het eerst weer moeten zoeken/vinden bij elkaar in de vorm van intimiteit.

Kinderen naar opa/oma, samen uit eten, bioscoop/kroeg oid. en dan in bed een goede tijd hebben met elkaar. Tijd voor elkaar maken etc.

Maar je moet het wel beiden willen, de eerste keer kan het nog voelen dat je er weinig zin in hebt maar geef het een kans. Blijft het gevoel niet fijn dan weet je eigenlijk genoeg. Knopen doorhakken is zwaar.
En over vier jaar triggert die nieuwe verliefdheid ook voor geen meter. Dan moet je weer op zoek naar een andere ‘trigger’ zeker?
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
Oh en dan nu een antwoord op de vraag. Het is zeker zinvol om je eigen opvattingen over je leven en relatie onder de loep te nemen. Daarvoor kan je relatietherapie overwegen maar ik lees vooral dat het niet in de relatie zit maar in jou. Alleen in therapie kan dus ook.
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
Nee ik en hij willen niet uitelkaar. We hebben beide altijd idee dat we samenblijven. Scheiden komt niet in ons op.
Over grote zaken, politiek, gedachtengoed etc.. liggen we op 1lijn. We kunnen overal over praten. Dus dat is het niet.
Alle reacties Link kopieren
Zonnestraal89 schreef:
16-07-2021 16:44
Ze overweegt niet voor niets relatietherapie hè. Als TO die knop wel “even” kon omzetten had ze dat wel gedaan.
Jawel hoor, zo simpel is het wel. Als je de beslissing durft te nemen en er echt voor wil gaan. Maar ik zeg nergens dat ze die relatietherapie niet moet volgen, ik vraag alleen waarom ze wil wachten met zich inzetten tot ze in therapie zitten.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben het geprobeerd, na jaar of 10 samen, achteraf heeft alleen mijn ex man het geprobeerd en zat ik er wel bij maar was ik emotioneel al uitgecheckt.
Nog jaren bij elkaar gebleven maar uiteindelijk toch gescheiden.
Je moet echt allebei willen, ik was er al klaar mee, ,
mabelle schreef:
16-07-2021 17:02
Nee ik en hij willen niet uitelkaar. We hebben beide altijd idee dat we samenblijven. Scheiden komt niet in ons op.
Over grote zaken, politiek, gedachtengoed etc.. liggen we op 1lijn. We kunnen overal over praten. Dus dat is het niet.
Het komt bij jou niet op maar bij je man op een gegeven moment wel, in relatietherapie leer je niet alleen wat hij nodigt heeft maar ook wat jij nodig hebt en hoe je elkaar daarin tegemoet kan komen. Ik zou het zeker doen, dit door laten lopen is vragen om problemen en een derde persoon ziet veel beter waar jullie elkaar "kwijtraken" dan dat je daar samen nog echt achter kan komen. Jij zet blijkbaar je energie "verkeerd" in en hij zal ook wel zijn dingen hebben. Als je open bent over het hoe en waarom dan kweek je in ieder geval al begrip bij elkaar, ook niet onbelangrijk.
Madeliefjees schreef:
16-07-2021 15:48
Meer tijd samen doorbrengen. Samen uit eten, wellnessdagje, bioscoop.
En praten....
Dat doe je als er geen problemen zijn, als die er wel zijn dan kan je beter eens hele goede gesprekken gaan houden.
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
16-07-2021 18:54
Wij hebben het geprobeerd, na jaar of 10 samen, achteraf heeft alleen mijn ex man het geprobeerd en zat ik er wel bij maar was ik emotioneel al uitgecheckt.
Nog jaren bij elkaar gebleven maar uiteindelijk toch gescheiden.
Je moet echt allebei willen, ik was er al klaar mee, ,

Denk je dat relatietherapie jullie wel zou hebben geholpen?
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
16-07-2021 16:02
Zeker als we dat gaan doen zal ik zeker inzet tonen en proberen er beter uit te komen.

Ik trek me voornamelijk thuis terug. Buitenshuis ben ik open en extravert. Mogelijk heb ik thuis behoefte aan rust. Voor mijn werk voer ik de hele dagen gesprekken. Ik ben een kletskous. Maar thuis heb ik soms echt behoefte aan helemaal niets.

'Soms' is niet erg, maar het klinkt totaal uit balans. Je geeft je helemaal in je werk (en mogelijk bij je kinderen) en daarna is er niets meer over voor man. Dan is het op en heb jij je rust nodig, geen polonaise meer aan jouw lijf en geen geklets met je eigen man.

Het is wel vrij makkelijk om je man als sluitpost aan te wijzen, maar niet fair om langere tijd zo te houden. Dus mijn advies: ga kijken hoe je een betere balans gaat creëren waarbij man níet als sluitpost niets overhoudt. Minder werken? Minder zorgen? Minder (lang) kletsen met andere mensen? Andere momenten zoeken voor die behoefte aan rust?


mabelle schreef:
16-07-2021 16:11
Rustig met elkaar in 1 huis leven... maar zoals het nu gaat...ieder z'n eigen ding doen. En nee, dat was ooit anders..
Ik was idolaat van hem... we deden zeer veel samen. Samenwonen was leuk. Druk maar we lagen wel meer op 1 lijn dan nu.
Nu we kinderen hebben... ik een drukke baan en hij ook... we door diepe dalen zijn gegaan, persoonlijk.. is het druk. Ik vind hem soms erg vastgeroest wat betreft bepaalde gedachten. Hij is onrustig. Door ADD. Ik ben ook onrustig, zeker als het druk is dan ga ik sneller lopen..
En als hij dan aan eind dag ook aandacht vraag dan heb ik daar niet altijd tijd/geduld voor en zin in..

Begrijpelijk, maar niet vol te houden in een relatie. Je kunt niet man altijd maar afwijzen. Je zult echt naar je prioriteiten moeten gaan kijken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven