Relaties
alle pijlers
relatietrouble.. help!
maandag 5 oktober 2009 om 14:56
Hey daar..
Heb je even?
Dan kom ik ook even mijn verhaal vertellen..
Advies over wat ik nu moet doen of denken.. kan ik wel gebruiken want ik moet zeggen ik voel me radeloos!
Veel dingen in mijn leven gaan goed. Werk, vrienden, ik heb best een leuk leven.
Ik ben 26 jaar. Sinds mijn 16e heb ik een vriend die altijd aan mijn zijde is gebleven. En ik aan zijn zijde. Door dik en dun. Nu wonen we 4 jaar samen. Hij is om het zo te noemen mijn eerste grote liefde toen ik puber was; en dit is om de 1 of andere reden (het ging altijd 'goed') nooit uitgegaan. Dat wilde ik ook niet want ik voelde me altijd veilig met een vriend als hem. Hij zou mij immers nooit verlaten want we zijn gek op elkaar.
Maar wat ik nu meemaak, dat is echt net een soap.
Een goede vriend van me (niet m'n vriend maar iemand anders) heb ik het afgelopen jaar dusdanig leren kennen dat er voor mij een wereld open is gegaan. Het niveau waar wij op praten, de klik die we hebben, hoe ik me voel als ik bij hem ben, daarbij is het eigelijk net, als ik dit met mijn vriend vergelijk, alsof ik mijn vriend zijn zus ben! dit was vroeger anders, we waren toen meer vriend/vriendin maar nu echt broer zus. en als ik heel eerlijk ben, zou ik ook liever zoenen met deze jongen dan met mijn huidige vriend... erg he.. ik schaam mezelf er voor en voel me elke dag weer schuldiger. vooral omdat ik ook liever met die ander gezien zou willen worden dan met mijn vriend.. maar uiterlijk mag het niet van afhangen! dat weet ik wel.. maar ik voel een enorme aantrekkingskracht.. en bij mijn vriend een enorme hechte band.
ik heb me opengesteld verliefd te worden op die andere jongen. ik weet dat dáar al iets mis zit in mijn relatie, je stelt je namelijk niet open voor een ander wanneer het goed zin in je relatie.
maar ik kan het me gewoonweg niet voorstellen om mijn huidige relatie te verbreken. dat voelt zooo ingebakken en normaal, dat de wereld ineens zo anders zou lijken. zie ik het als een uitdaging om nog meer ruimte te maken voor de jongen waar ik gek op ben, door mijn relatie te verbreken en daar mee in zee te gaan, of ben ik het domste wicht van de wereld om iemand te laten lopen waar ik zielsveel van houd. al klinkt dat voor jullie vast belachelijk dat ik van iemand houd, maar gek ben op de ander. ik kan het voor mezelf niet meer zo goed relativeren vandaar dat ik het er hier even uitgooi.
er zijn nu 2 mogelijkheden.
a. ik verbreek het contact met die jongen waar ik 'gek/verliefd' op ben en zet alles op alles om mijn huidige relatie nieuw leven in te blazen.
* maar laat ik met dit 'plan' niet de mogelijke man van mijn dromen lopen.. je moet toch altijd je passies volgen?
b. ik verbreek mijn relatie en ga op mezelf wonen, op eigen benen staan. de komende maanden even contact met geen van beiden;
* mogelijk kan er een relatie voortvloeien met die jongen waar ik gek op ben.
* wat dan ook kan gebeuren is dat ik mezelf voor mn kop stamp omdat ik denk 'ai ai ai wat heb ik mijn vriend aangedaan', en dit wil ik graag vooraf GOED weten of ik mijn relatie wel echt op het spel kan zetten. er leven er toch wel meer als broer/zus? het voelt vertrouwd.. en dat is goed... maar.. maar... pff.
snappen jullie dat ik advies nodig heb.. alvast heel erg bedankt!!
Heb je even?
Dan kom ik ook even mijn verhaal vertellen..
Advies over wat ik nu moet doen of denken.. kan ik wel gebruiken want ik moet zeggen ik voel me radeloos!
Veel dingen in mijn leven gaan goed. Werk, vrienden, ik heb best een leuk leven.
Ik ben 26 jaar. Sinds mijn 16e heb ik een vriend die altijd aan mijn zijde is gebleven. En ik aan zijn zijde. Door dik en dun. Nu wonen we 4 jaar samen. Hij is om het zo te noemen mijn eerste grote liefde toen ik puber was; en dit is om de 1 of andere reden (het ging altijd 'goed') nooit uitgegaan. Dat wilde ik ook niet want ik voelde me altijd veilig met een vriend als hem. Hij zou mij immers nooit verlaten want we zijn gek op elkaar.
Maar wat ik nu meemaak, dat is echt net een soap.
Een goede vriend van me (niet m'n vriend maar iemand anders) heb ik het afgelopen jaar dusdanig leren kennen dat er voor mij een wereld open is gegaan. Het niveau waar wij op praten, de klik die we hebben, hoe ik me voel als ik bij hem ben, daarbij is het eigelijk net, als ik dit met mijn vriend vergelijk, alsof ik mijn vriend zijn zus ben! dit was vroeger anders, we waren toen meer vriend/vriendin maar nu echt broer zus. en als ik heel eerlijk ben, zou ik ook liever zoenen met deze jongen dan met mijn huidige vriend... erg he.. ik schaam mezelf er voor en voel me elke dag weer schuldiger. vooral omdat ik ook liever met die ander gezien zou willen worden dan met mijn vriend.. maar uiterlijk mag het niet van afhangen! dat weet ik wel.. maar ik voel een enorme aantrekkingskracht.. en bij mijn vriend een enorme hechte band.
ik heb me opengesteld verliefd te worden op die andere jongen. ik weet dat dáar al iets mis zit in mijn relatie, je stelt je namelijk niet open voor een ander wanneer het goed zin in je relatie.
maar ik kan het me gewoonweg niet voorstellen om mijn huidige relatie te verbreken. dat voelt zooo ingebakken en normaal, dat de wereld ineens zo anders zou lijken. zie ik het als een uitdaging om nog meer ruimte te maken voor de jongen waar ik gek op ben, door mijn relatie te verbreken en daar mee in zee te gaan, of ben ik het domste wicht van de wereld om iemand te laten lopen waar ik zielsveel van houd. al klinkt dat voor jullie vast belachelijk dat ik van iemand houd, maar gek ben op de ander. ik kan het voor mezelf niet meer zo goed relativeren vandaar dat ik het er hier even uitgooi.
er zijn nu 2 mogelijkheden.
a. ik verbreek het contact met die jongen waar ik 'gek/verliefd' op ben en zet alles op alles om mijn huidige relatie nieuw leven in te blazen.
* maar laat ik met dit 'plan' niet de mogelijke man van mijn dromen lopen.. je moet toch altijd je passies volgen?
b. ik verbreek mijn relatie en ga op mezelf wonen, op eigen benen staan. de komende maanden even contact met geen van beiden;
* mogelijk kan er een relatie voortvloeien met die jongen waar ik gek op ben.
* wat dan ook kan gebeuren is dat ik mezelf voor mn kop stamp omdat ik denk 'ai ai ai wat heb ik mijn vriend aangedaan', en dit wil ik graag vooraf GOED weten of ik mijn relatie wel echt op het spel kan zetten. er leven er toch wel meer als broer/zus? het voelt vertrouwd.. en dat is goed... maar.. maar... pff.
snappen jullie dat ik advies nodig heb.. alvast heel erg bedankt!!
maandag 5 oktober 2009 om 15:36
quote:dippy schreef op 05 oktober 2009 @ 15:28:
Ik stem voor optie a.
Het is niet niks hoor, wat je hebt, een relatie die al zo lang duurt.
Ik heb ook mijn jeugdliefde laten gaan voor een ander waar ik verliefd op was. Uiteindelijk kom je in een adere relatie ook weer (vaak dezelfde) problemen tegen. Ik heb soms spijt dat ik niet bij mijn eerste vriendje ben gebleven, we pasten bij elkaar.
Ik heb nu een leuke nieuwe vriend hoor, maar het had zoveel verdriet gescheeld!
Aan de andere kant moest het misschien wel zo zijn, ik was zo jong en wilde volop leven met al zijn ups en downs. Daardoor ben ik nu rustiger, ik heb zoveel meegemaakt, en wil me nu wel settelen.ik heb me gesettelt met mijn vriend. maar heb nu het idee dat ik beter pas bij 'die ander' . maar ben zo bang om op mn bek te gaan. de 1 zegt; go for it! de ander zegt; blijf bij het vertrouwde! en wat zeg ik zelf? diep van binnen wil ik vertrouwd, maar dan wél met de man van mijn dromen!!
Ik stem voor optie a.
Het is niet niks hoor, wat je hebt, een relatie die al zo lang duurt.
Ik heb ook mijn jeugdliefde laten gaan voor een ander waar ik verliefd op was. Uiteindelijk kom je in een adere relatie ook weer (vaak dezelfde) problemen tegen. Ik heb soms spijt dat ik niet bij mijn eerste vriendje ben gebleven, we pasten bij elkaar.
Ik heb nu een leuke nieuwe vriend hoor, maar het had zoveel verdriet gescheeld!
Aan de andere kant moest het misschien wel zo zijn, ik was zo jong en wilde volop leven met al zijn ups en downs. Daardoor ben ik nu rustiger, ik heb zoveel meegemaakt, en wil me nu wel settelen.ik heb me gesettelt met mijn vriend. maar heb nu het idee dat ik beter pas bij 'die ander' . maar ben zo bang om op mn bek te gaan. de 1 zegt; go for it! de ander zegt; blijf bij het vertrouwde! en wat zeg ik zelf? diep van binnen wil ik vertrouwd, maar dan wél met de man van mijn dromen!!
maandag 5 oktober 2009 om 15:37
Je vriend inruilen voor die ander is sowieso een slecht idee. Natuurlijk kun je besluiten dat deze relatie niet is wat je zoekt en het uitmaken. Maar er dan met die andere jongen vandoor gaan is zo'n beetje het domste wat je kunt doen. Die tijd zou je moeten gebruiken om uit te vinden wat je wél wilt.
Ik denk dat je het contact met die andere jongen moet verbreken, anders zie je dingen domweg niet helder. Concentreer je op wat je wél wilt, zónder die ander daarbij te betrekken. En kijk of dat haalbaar is binnen je relatie.
Beter nog: bespreek wat je hier schrijft met je vriend, vertel wat je mist, wat je nodig hebt.
Ik denk dat je het contact met die andere jongen moet verbreken, anders zie je dingen domweg niet helder. Concentreer je op wat je wél wilt, zónder die ander daarbij te betrekken. En kijk of dat haalbaar is binnen je relatie.
Beter nog: bespreek wat je hier schrijft met je vriend, vertel wat je mist, wat je nodig hebt.
maandag 5 oktober 2009 om 15:41
quote:Astarte schreef op 05 oktober 2009 @ 15:37:
Je vriend inruilen voor die ander is sowieso een slecht idee. Natuurlijk kun je besluiten dat deze relatie niet is wat je zoekt en het uitmaken. Maar er dan met die andere jongen vandoor gaan is zo'n beetje het domste wat je kunt doen. Die tijd zou je moeten gebruiken om uit te vinden wat je wél wilt.
Ik denk dat je het contact met die andere jongen moet verbreken, anders zie je dingen domweg niet helder. Concentreer je op wat je wél wilt, zónder die ander daarbij te betrekken. En kijk of dat haalbaar is binnen je relatie.
Beter nog: bespreek wat je hier schrijft met je vriend, vertel wat je mist, wat je nodig hebt.
vooral omdat het een lange relatie is, is inruilen een slecht idee. dat kan niet eens. iets opbouwen met die ander voordat dat een relatie genoemt mag worden zal ook lang duren!
wat ik wíl, daar heb ik het afgelopen jaar heel goed over nagedacht en ik voel dat ik nu een knoop door moet gaan hakken. in ieder geval dit jaar nog, omdat ik ze niet aan het lijntje kan blijven houden, wat ik al zei ik wil éerlijk zijn.
dingen die ik mis zijn niet haalbaar in huidige relatie, dat staat vast. dat heeft te maken met een praat klik die ik wel voel met die ander en niet met mijn huidige vriend..
maar.. dat 'met die ander''kan ook elk moment voorbij zijn en wat heb ik dan aan een 'praatklik' , een relatie is meer dan alleen kletsen, maar ik bedoel eigelijk meer op 1 lijn liggen met elkaar. mijn huidige vriend laat mij alles 'doen en regelen' en die ander is zelf best dominant en ja dat mis ik een beetje, mezelf vrouw voelen .. snap je?
Je vriend inruilen voor die ander is sowieso een slecht idee. Natuurlijk kun je besluiten dat deze relatie niet is wat je zoekt en het uitmaken. Maar er dan met die andere jongen vandoor gaan is zo'n beetje het domste wat je kunt doen. Die tijd zou je moeten gebruiken om uit te vinden wat je wél wilt.
Ik denk dat je het contact met die andere jongen moet verbreken, anders zie je dingen domweg niet helder. Concentreer je op wat je wél wilt, zónder die ander daarbij te betrekken. En kijk of dat haalbaar is binnen je relatie.
Beter nog: bespreek wat je hier schrijft met je vriend, vertel wat je mist, wat je nodig hebt.
vooral omdat het een lange relatie is, is inruilen een slecht idee. dat kan niet eens. iets opbouwen met die ander voordat dat een relatie genoemt mag worden zal ook lang duren!
wat ik wíl, daar heb ik het afgelopen jaar heel goed over nagedacht en ik voel dat ik nu een knoop door moet gaan hakken. in ieder geval dit jaar nog, omdat ik ze niet aan het lijntje kan blijven houden, wat ik al zei ik wil éerlijk zijn.
dingen die ik mis zijn niet haalbaar in huidige relatie, dat staat vast. dat heeft te maken met een praat klik die ik wel voel met die ander en niet met mijn huidige vriend..
maar.. dat 'met die ander''kan ook elk moment voorbij zijn en wat heb ik dan aan een 'praatklik' , een relatie is meer dan alleen kletsen, maar ik bedoel eigelijk meer op 1 lijn liggen met elkaar. mijn huidige vriend laat mij alles 'doen en regelen' en die ander is zelf best dominant en ja dat mis ik een beetje, mezelf vrouw voelen .. snap je?
maandag 5 oktober 2009 om 15:44
quote:gigaluilak schreef op 05 oktober 2009 @ 15:34:
Als je echt van je vriend houd zal je hoe dan ook de andere jongen uit je leven moeten bannen. Angst dat hij de ware is die je dan laat lopen? Onzin; de ware bestaat niet, en als je echt gelooft in de ware kan je er net zo goed in geloven dat als jullie voor elkaar bestemd zijn het vanzelf komt.
Werken aan je huidige relatie, maak het wat spannender, doe samen leuke dingen, spice it up in bed en mocht je dan beseffen dat deze relatie het niet (meer) is, handel het dan netjes af voor je verder denkt met/over andere mannen.
(en dat je over een ander fantaseerd is gewoon normaal en hoort bij het verliefd zijn)deze jongen, 'de ander' is een oppertunity you have once in a lifetime.. de klik is zo gigantisch dat het bijna te mooi is om waar te zijn.. en mijn vriend, waar ik zielsveel van houd, valt daarbij zowat weg. al is het geen wat we HEBBEN, ook heel groot en dat zie ik zelf heus wel in, daardoor ren ik niet naar die ander. maar is het gezamelijke verleden genoeg om een toekomst op te bouwen? vast wel. maar word ik daar gelukkig van? of moet ik mijn kansen zetten op deze 'ander' waar ik mee op 1 lijn lig?
Als je echt van je vriend houd zal je hoe dan ook de andere jongen uit je leven moeten bannen. Angst dat hij de ware is die je dan laat lopen? Onzin; de ware bestaat niet, en als je echt gelooft in de ware kan je er net zo goed in geloven dat als jullie voor elkaar bestemd zijn het vanzelf komt.
Werken aan je huidige relatie, maak het wat spannender, doe samen leuke dingen, spice it up in bed en mocht je dan beseffen dat deze relatie het niet (meer) is, handel het dan netjes af voor je verder denkt met/over andere mannen.
(en dat je over een ander fantaseerd is gewoon normaal en hoort bij het verliefd zijn)deze jongen, 'de ander' is een oppertunity you have once in a lifetime.. de klik is zo gigantisch dat het bijna te mooi is om waar te zijn.. en mijn vriend, waar ik zielsveel van houd, valt daarbij zowat weg. al is het geen wat we HEBBEN, ook heel groot en dat zie ik zelf heus wel in, daardoor ren ik niet naar die ander. maar is het gezamelijke verleden genoeg om een toekomst op te bouwen? vast wel. maar word ik daar gelukkig van? of moet ik mijn kansen zetten op deze 'ander' waar ik mee op 1 lijn lig?
maandag 5 oktober 2009 om 15:55
Lieve Simone.
Ik stem voor optie B.
En ik vind het wel degelijk meetellen dat je al zo jong in deze relatie bent gestapt.
Op je 16e al. Hoe herkenbaar, ik heb het ook gedaan indertijd en kwam er op mijn 25e achter dat ik doorgegroeid was en dat hij zichzelf was en was gebleven... Het paste niet meer.
In de jaren tussen je 16e en 26e kom je juist tot groei, tot besef wie je bent, wat je wilt. Je veranderd van een meisje die nog naar haar ouders moet luisteren naar een zelfstandige jonge vrouw. Met een eigen carriere, eigen huis enz enz enz...
Ik denk (en dat is persoonlijk....) dat je het beste nu voor jezelf kan gaan. Dat is voor je vriend misschien zuur, maar op eigen benen staan is het beste voor jou. En als er in de toekomst nog gevoelens zijn voor die andere jongen kan je altijd nog zien wat je daar mee doet.
Nu eerst het 1 afsluiten, ga voor jou. Leef een tijdje alleen. (heb ik nooit gedaan en spijt van.... ja, nu ben ik alleen... op mijn 42e...met 2 kids.... Had zo graag een jaar naar t buitenland gewild, achteraf.... te laat!!)
Ik vind het niet raar dat je op deze leeftijd deze dingen voelt...
Maar ga nu dingen doen waar jij blij van wordt.....
Ik stem voor optie B.
En ik vind het wel degelijk meetellen dat je al zo jong in deze relatie bent gestapt.
Op je 16e al. Hoe herkenbaar, ik heb het ook gedaan indertijd en kwam er op mijn 25e achter dat ik doorgegroeid was en dat hij zichzelf was en was gebleven... Het paste niet meer.
In de jaren tussen je 16e en 26e kom je juist tot groei, tot besef wie je bent, wat je wilt. Je veranderd van een meisje die nog naar haar ouders moet luisteren naar een zelfstandige jonge vrouw. Met een eigen carriere, eigen huis enz enz enz...
Ik denk (en dat is persoonlijk....) dat je het beste nu voor jezelf kan gaan. Dat is voor je vriend misschien zuur, maar op eigen benen staan is het beste voor jou. En als er in de toekomst nog gevoelens zijn voor die andere jongen kan je altijd nog zien wat je daar mee doet.
Nu eerst het 1 afsluiten, ga voor jou. Leef een tijdje alleen. (heb ik nooit gedaan en spijt van.... ja, nu ben ik alleen... op mijn 42e...met 2 kids.... Had zo graag een jaar naar t buitenland gewild, achteraf.... te laat!!)
Ik vind het niet raar dat je op deze leeftijd deze dingen voelt...
Maar ga nu dingen doen waar jij blij van wordt.....
maandag 5 oktober 2009 om 15:55
Je vergeet 1 ding......De klik voelt zo gigantisch OMDAT deze relatie er nu niet kan zijn.......
Kijk maar eens op hoe vrouwen (minaressen) praten over hun relatie met hun getrouwde man (een en al soulmates......).....
Als je een tijdje op jezelf zou wonen en in zee zou mogen (kunnen) gaan met deze jongen, wordt de klik een stuk minder fantastisch, geef ik je op een briefje....
Succes ermee!
Kijk maar eens op hoe vrouwen (minaressen) praten over hun relatie met hun getrouwde man (een en al soulmates......).....
Als je een tijdje op jezelf zou wonen en in zee zou mogen (kunnen) gaan met deze jongen, wordt de klik een stuk minder fantastisch, geef ik je op een briefje....
Succes ermee!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
maandag 5 oktober 2009 om 15:58
als je het voor jezelf duidelijk wilt hebben moet je 2 dingen scheiden, je huidige relatie, is dat wat je wilt en maakt het je gelukkig? en de 2e, die andere jongen. maar het 1e is nu denk ik belangrijker
denk je dat je met je huidige vriend 100 wilt worden?
als je dat zou willen moet je voor je relatie gaan!
als die gedachte je bang maakt moet je verder kijken waarom dat zo is.
en in iedere relatie, hoe goed die ook is, kan het gebeuren dat je verliefd wordt op een ander, vraag maar aan je moeder bijv.
het tegen je partner zeggen verminderd al een hoop, is het spannende eraf.
denk je dat je met je huidige vriend 100 wilt worden?
als je dat zou willen moet je voor je relatie gaan!
als die gedachte je bang maakt moet je verder kijken waarom dat zo is.
en in iedere relatie, hoe goed die ook is, kan het gebeuren dat je verliefd wordt op een ander, vraag maar aan je moeder bijv.
het tegen je partner zeggen verminderd al een hoop, is het spannende eraf.
maandag 5 oktober 2009 om 16:02
newwoman benoemd een punt waar ik het helemaal mee eens ben, en op mij toen ook van toepassing was.
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!
maandag 5 oktober 2009 om 16:16
Je hebt al vanaf je 16de een relatie met je vriend. Je klinkt alsof je eigenlijk nog wel het een en ander te ontdekken hebt. Om vanaf je 16de al aan 1 persoon gebonden te zijn is behoorlijk jong. Voor sommige mensen werkt dit perfect, voor andere mensen gaat het op den duur kriebelen en willen ze toch nog andere dingen op liefdesgebied ervaren voordat ze zich helemaal binden aan 1 persoon. Ik denk dat jij nu de drang voelt om eens verder te kijken en wat meer ervaring op te doen, en dat dat eigenlijk los staat van je vriend.
maandag 5 oktober 2009 om 16:17
quote:Madelief1 schreef op 05 oktober 2009 @ 15:53:
Misschien moet je gewoon lekker genieten van je 'verliefd' zijn! Je hoeft er toch verder niets mee te doen?met verliefd zijn hoef je niks te doen als je het op een afstandje houdt. maar ik heb er dus wél wat mee gedaan en een beetje zitten bekokstoven (leuk woordje :p) of hij niet misschien veel beter bij mij past aangezien ik me heb ontwikkelt in de afgelopen jaren, en mijn vriend nagenoeg stil is blijven staan.
Misschien moet je gewoon lekker genieten van je 'verliefd' zijn! Je hoeft er toch verder niets mee te doen?met verliefd zijn hoef je niks te doen als je het op een afstandje houdt. maar ik heb er dus wél wat mee gedaan en een beetje zitten bekokstoven (leuk woordje :p) of hij niet misschien veel beter bij mij past aangezien ik me heb ontwikkelt in de afgelopen jaren, en mijn vriend nagenoeg stil is blijven staan.
maandag 5 oktober 2009 om 16:19
quote:NewWoman schreef op 05 oktober 2009 @ 15:55:
Lieve Simone.
Ik stem voor optie B.
En ik vind het wel degelijk meetellen dat je al zo jong in deze relatie bent gestapt.
Op je 16e al. Hoe herkenbaar, ik heb het ook gedaan indertijd en kwam er op mijn 25e achter dat ik doorgegroeid was en dat hij zichzelf was en was gebleven... Het paste niet meer.
In de jaren tussen je 16e en 26e kom je juist tot groei, tot besef wie je bent, wat je wilt. Je veranderd van een meisje die nog naar haar ouders moet luisteren naar een zelfstandige jonge vrouw. Met een eigen carriere, eigen huis enz enz enz...
Ik denk (en dat is persoonlijk....) dat je het beste nu voor jezelf kan gaan. Dat is voor je vriend misschien zuur, maar op eigen benen staan is het beste voor jou. En als er in de toekomst nog gevoelens zijn voor die andere jongen kan je altijd nog zien wat je daar mee doet.
Nu eerst het 1 afsluiten, ga voor jou. Leef een tijdje alleen. (heb ik nooit gedaan en spijt van.... ja, nu ben ik alleen... op mijn 42e...met 2 kids.... Had zo graag een jaar naar t buitenland gewild, achteraf.... te laat!!)
Ik vind het niet raar dat je op deze leeftijd deze dingen voelt...
Maar ga nu dingen doen waar jij blij van wordt.....ik zou het graag doen maar ik durf niet. ik vind het zo'n big thing om 'zomaar' een relatie aan de kant te zetten en hiermee 'voor mezelf te kiezen'. ik wil veiligheid, vertrouwdheid, en dat voel ik bij mn vriend, maar bij die ander voel ik dat ik er voor langere tijd 'meer mee zou kunnen bespreken/delen'
Lieve Simone.
Ik stem voor optie B.
En ik vind het wel degelijk meetellen dat je al zo jong in deze relatie bent gestapt.
Op je 16e al. Hoe herkenbaar, ik heb het ook gedaan indertijd en kwam er op mijn 25e achter dat ik doorgegroeid was en dat hij zichzelf was en was gebleven... Het paste niet meer.
In de jaren tussen je 16e en 26e kom je juist tot groei, tot besef wie je bent, wat je wilt. Je veranderd van een meisje die nog naar haar ouders moet luisteren naar een zelfstandige jonge vrouw. Met een eigen carriere, eigen huis enz enz enz...
Ik denk (en dat is persoonlijk....) dat je het beste nu voor jezelf kan gaan. Dat is voor je vriend misschien zuur, maar op eigen benen staan is het beste voor jou. En als er in de toekomst nog gevoelens zijn voor die andere jongen kan je altijd nog zien wat je daar mee doet.
Nu eerst het 1 afsluiten, ga voor jou. Leef een tijdje alleen. (heb ik nooit gedaan en spijt van.... ja, nu ben ik alleen... op mijn 42e...met 2 kids.... Had zo graag een jaar naar t buitenland gewild, achteraf.... te laat!!)
Ik vind het niet raar dat je op deze leeftijd deze dingen voelt...
Maar ga nu dingen doen waar jij blij van wordt.....ik zou het graag doen maar ik durf niet. ik vind het zo'n big thing om 'zomaar' een relatie aan de kant te zetten en hiermee 'voor mezelf te kiezen'. ik wil veiligheid, vertrouwdheid, en dat voel ik bij mn vriend, maar bij die ander voel ik dat ik er voor langere tijd 'meer mee zou kunnen bespreken/delen'
maandag 5 oktober 2009 om 16:20
quote:Nyima schreef op 05 oktober 2009 @ 16:16:
Je hebt al vanaf je 16de een relatie met je vriend. Je klinkt alsof je eigenlijk nog wel het een en ander te ontdekken hebt. Om vanaf je 16de al aan 1 persoon gebonden te zijn is behoorlijk jong. Voor sommige mensen werkt dit perfect, voor andere mensen gaat het op den duur kriebelen en willen ze toch nog andere dingen op liefdesgebied ervaren voordat ze zich helemaal binden aan 1 persoon. Ik denk dat jij nu de drang voelt om eens verder te kijken en wat meer ervaring op te doen, en dat dat eigenlijk los staat van je vriend.maar ik wil juist helemaal niet aanmodderen met daten enzo, ik wil juist vertrouwdheid, mijn vriend als beschermer zien enzo. niet als een lustobject maar als een mogelijke vader van kinderen die mogelijk kunnen komen.
Je hebt al vanaf je 16de een relatie met je vriend. Je klinkt alsof je eigenlijk nog wel het een en ander te ontdekken hebt. Om vanaf je 16de al aan 1 persoon gebonden te zijn is behoorlijk jong. Voor sommige mensen werkt dit perfect, voor andere mensen gaat het op den duur kriebelen en willen ze toch nog andere dingen op liefdesgebied ervaren voordat ze zich helemaal binden aan 1 persoon. Ik denk dat jij nu de drang voelt om eens verder te kijken en wat meer ervaring op te doen, en dat dat eigenlijk los staat van je vriend.maar ik wil juist helemaal niet aanmodderen met daten enzo, ik wil juist vertrouwdheid, mijn vriend als beschermer zien enzo. niet als een lustobject maar als een mogelijke vader van kinderen die mogelijk kunnen komen.
maandag 5 oktober 2009 om 16:22
quote:queenofrings schreef op 05 oktober 2009 @ 16:02:
newwoman benoemd een punt waar ik het helemaal mee eens ben, en op mij toen ook van toepassing was.
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!
'zo'n goeie kom je echt nog een keer tegen' ..
dat zal best, maar dan is het niet díe persoon! het gaat mij niet om een willekeurige vriend, maar die persoon waar ik een klik mee heb.. wil ik daar een relatie mee en met mijn huidige vriend een vriendschap.. denk denk piekerpieker
newwoman benoemd een punt waar ik het helemaal mee eens ben, en op mij toen ook van toepassing was.
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!
'zo'n goeie kom je echt nog een keer tegen' ..
dat zal best, maar dan is het niet díe persoon! het gaat mij niet om een willekeurige vriend, maar die persoon waar ik een klik mee heb.. wil ik daar een relatie mee en met mijn huidige vriend een vriendschap.. denk denk piekerpieker
maandag 5 oktober 2009 om 16:23
quote:queenofrings schreef op 05 oktober 2009 @ 16:02:
newwoman benoemd een punt waar ik het helemaal mee eens ben, en op mij toen ook van toepassing was.
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!relatie afsluiten... als ik daar dan aan denk dan kan ik weer helemaal terug bij af zijn en denken; meid zo slecht heb je het niet! erg ben ik he.. die twijfels. i need a schop onder mn k*nt denk ik.
newwoman benoemd een punt waar ik het helemaal mee eens ben, en op mij toen ook van toepassing was.
je hebt elkaar leren kennen voordat je bent gaan ontwikkelen.
je bent eigenlijk samen opgegroeid en daardoor is de broer/zus niet onlogisch.
vergeet die ander (de waren bestaat idd niet, zo'n goede kom je echt nog een keer tegen) en ga jezelf ontdekken, en die relatie afsluiten is eng, maar doet je veel goed!relatie afsluiten... als ik daar dan aan denk dan kan ik weer helemaal terug bij af zijn en denken; meid zo slecht heb je het niet! erg ben ik he.. die twijfels. i need a schop onder mn k*nt denk ik.
maandag 5 oktober 2009 om 16:49
quote:Simone250 schreef op 05 oktober 2009 @ 16:19:
[...]
ik zou het graag doen maar ik durf niet. ik vind het zo'n big thing om 'zomaar' een relatie aan de kant te zetten en hiermee 'voor mezelf te kiezen'. ik wil veiligheid, vertrouwdheid, en dat voel ik bij mn vriend, maar bij die ander voel ik dat ik er voor langere tijd 'meer mee zou kunnen bespreken/delen'
Ja, maar wat wil je dan wel? Is het 'zomaar'? Of wil je liever wachten tot je echt verliefd wordt op een ander? Dat je dan die stap wel kan zetten omdat je dan echt niet meer anders kan? Dat zal pas echt rampzalig zijn voor je vriend... Als je deze gevoelens nu al hebt zal dat (denk ik) alleen maar toenemen.
Natuurlijk wordt je heen en weer geslingerd door twijfel, dan denk je dit en dan denk je dat.
Wil je het 'zuiver' houden, dan moet je heel goed nadenken wat je wilt. Het is net ook al gezegd.. Wil je 100 worden met je vriend? Of kan je daar geen volmondig ja op zeggen.....
Meid, ik zeg ook niet dat je nu ala minute je relatie moet beëindigen maar denk er maar eens heel goed over na.
Je kan het nu nog met een zuiver geweten doen... en dat is ook wat waard....
[...]
ik zou het graag doen maar ik durf niet. ik vind het zo'n big thing om 'zomaar' een relatie aan de kant te zetten en hiermee 'voor mezelf te kiezen'. ik wil veiligheid, vertrouwdheid, en dat voel ik bij mn vriend, maar bij die ander voel ik dat ik er voor langere tijd 'meer mee zou kunnen bespreken/delen'
Ja, maar wat wil je dan wel? Is het 'zomaar'? Of wil je liever wachten tot je echt verliefd wordt op een ander? Dat je dan die stap wel kan zetten omdat je dan echt niet meer anders kan? Dat zal pas echt rampzalig zijn voor je vriend... Als je deze gevoelens nu al hebt zal dat (denk ik) alleen maar toenemen.
Natuurlijk wordt je heen en weer geslingerd door twijfel, dan denk je dit en dan denk je dat.
Wil je het 'zuiver' houden, dan moet je heel goed nadenken wat je wilt. Het is net ook al gezegd.. Wil je 100 worden met je vriend? Of kan je daar geen volmondig ja op zeggen.....
Meid, ik zeg ook niet dat je nu ala minute je relatie moet beëindigen maar denk er maar eens heel goed over na.
Je kan het nu nog met een zuiver geweten doen... en dat is ook wat waard....
maandag 5 oktober 2009 om 16:55
quote:NewWoman schreef op 05 oktober 2009 @ 16:49:
[...]
Ja, maar wat wil je dan wel? Is het 'zomaar'? Of wil je liever wachten tot je echt verliefd wordt op een ander? Dat je dan die stap wel kan zetten omdat je dan echt niet meer anders kan? Dat zal pas echt rampzalig zijn voor je vriend... Als je deze gevoelens nu al hebt zal dat (denk ik) alleen maar toenemen.
Natuurlijk wordt je heen en weer geslingerd door twijfel, dan denk je dit en dan denk je dat.
Wil je het 'zuiver' houden, dan moet je heel goed nadenken wat je wilt. Het is net ook al gezegd.. Wil je 100 worden met je vriend? Of kan je daar geen volmondig ja op zeggen.....
Meid, ik zeg ook niet dat je nu ala minute je relatie moet beëindigen maar denk er maar eens heel goed over na.
Je kan het nu nog met een zuiver geweten doen... en dat is ook wat waard....
je hebt helemaal gelijk; waar het op neerkomt is dat ik het al te ver heb laten komen en dat dát al niet eerlijk is tegenover mijn vriend, en dat mij rest te zeggen dat ik eerlijk tegen mijn vriend moet zijn over hoe ik denk over 'die ander'.
maar op de 1 of andere manier koester ik nu iets waar ik op terug kan vallen, het is net alsof ik in het diepe moet springen maar ik durf niet, en , is het daar wel zoveel beter dan? ik weet zeker van niet. maar ik moet wel zijn met iemand waar ik 100 mee wil worden. ik wil best 100 worden met mijn vriend maar hoe weet ik of ik wel gelukkig ga worden als ik nu al iets in een ander vind wat ik buiten de deur zoek omdat hij het niet heeft.
[...]
Ja, maar wat wil je dan wel? Is het 'zomaar'? Of wil je liever wachten tot je echt verliefd wordt op een ander? Dat je dan die stap wel kan zetten omdat je dan echt niet meer anders kan? Dat zal pas echt rampzalig zijn voor je vriend... Als je deze gevoelens nu al hebt zal dat (denk ik) alleen maar toenemen.
Natuurlijk wordt je heen en weer geslingerd door twijfel, dan denk je dit en dan denk je dat.
Wil je het 'zuiver' houden, dan moet je heel goed nadenken wat je wilt. Het is net ook al gezegd.. Wil je 100 worden met je vriend? Of kan je daar geen volmondig ja op zeggen.....
Meid, ik zeg ook niet dat je nu ala minute je relatie moet beëindigen maar denk er maar eens heel goed over na.
Je kan het nu nog met een zuiver geweten doen... en dat is ook wat waard....
je hebt helemaal gelijk; waar het op neerkomt is dat ik het al te ver heb laten komen en dat dát al niet eerlijk is tegenover mijn vriend, en dat mij rest te zeggen dat ik eerlijk tegen mijn vriend moet zijn over hoe ik denk over 'die ander'.
maar op de 1 of andere manier koester ik nu iets waar ik op terug kan vallen, het is net alsof ik in het diepe moet springen maar ik durf niet, en , is het daar wel zoveel beter dan? ik weet zeker van niet. maar ik moet wel zijn met iemand waar ik 100 mee wil worden. ik wil best 100 worden met mijn vriend maar hoe weet ik of ik wel gelukkig ga worden als ik nu al iets in een ander vind wat ik buiten de deur zoek omdat hij het niet heeft.
maandag 5 oktober 2009 om 17:19
Ach Simone, het is ook niet zomaar iets. Dat snap ik heel goed. Ikzelf bijvoorbeeld heb het indertijd verschillende keren uit willen maken maar het niet gedurfd... En ik heb dus wel zolang gewacht tot ik verliefd werd op een ander...... en toen kon ik het wel..... We zijn toen trouwens zonder toestanden uit elkaar gegaan, en als we elkaar tegen komen kletsen we gewoon. (laatste keer was trouwens wel een jaar of 8 geleden..)
Maar ik heb er altijd spijt van gehad dat ik nooit alleen ben geweest. Ik had graag een jaar in het buitenland willen werken bijvoorbeeld. Maar ik ben nooit voor mij gegaan.
En nu ben ik 42. Heb 2 kinderen en de man op wie ik 15 jaar geleden verliefd werd heeft mij vorig jaar gedumpt voor een ander. Ik ken de beide kanten van het verhaal....
Ik zal je nog iets vertellen.... Heb de afgelopen paar maanden scharrel gehad met een hele leuke lieve vent. En afgelopen week heb ik die relatie beëindigd. Omdat ik nog niet los ben van m'n ex... En het is heavy hoor, het is heel verdrietig maar ik moet alleen zijn, ben het nooit echt geweest....
Meid, kies voor jou, doe het, je krijgt geen spijt. Een relatie is niet zaligmakend.. De relatie met jezelf wel......
Maar ik heb er altijd spijt van gehad dat ik nooit alleen ben geweest. Ik had graag een jaar in het buitenland willen werken bijvoorbeeld. Maar ik ben nooit voor mij gegaan.
En nu ben ik 42. Heb 2 kinderen en de man op wie ik 15 jaar geleden verliefd werd heeft mij vorig jaar gedumpt voor een ander. Ik ken de beide kanten van het verhaal....
Ik zal je nog iets vertellen.... Heb de afgelopen paar maanden scharrel gehad met een hele leuke lieve vent. En afgelopen week heb ik die relatie beëindigd. Omdat ik nog niet los ben van m'n ex... En het is heavy hoor, het is heel verdrietig maar ik moet alleen zijn, ben het nooit echt geweest....
Meid, kies voor jou, doe het, je krijgt geen spijt. Een relatie is niet zaligmakend.. De relatie met jezelf wel......
maandag 5 oktober 2009 om 18:21
quote:NewWoman schreef op 05 oktober 2009 @ 17:19:
Ach Simone, het is ook niet zomaar iets. Dat snap ik heel goed. Ikzelf bijvoorbeeld heb het indertijd verschillende keren uit willen maken maar het niet gedurfd... En ik heb dus wel zolang gewacht tot ik verliefd werd op een ander...... en toen kon ik het wel..... We zijn toen trouwens zonder toestanden uit elkaar gegaan, en als we elkaar tegen komen kletsen we gewoon. (laatste keer was trouwens wel een jaar of 8 geleden..)
Maar ik heb er altijd spijt van gehad dat ik nooit alleen ben geweest. Ik had graag een jaar in het buitenland willen werken bijvoorbeeld. Maar ik ben nooit voor mij gegaan.
En nu ben ik 42. Heb 2 kinderen en de man op wie ik 15 jaar geleden verliefd werd heeft mij vorig jaar gedumpt voor een ander. Ik ken de beide kanten van het verhaal....
Ik zal je nog iets vertellen.... Heb de afgelopen paar maanden scharrel gehad met een hele leuke lieve vent. En afgelopen week heb ik die relatie beëindigd. Omdat ik nog niet los ben van m'n ex... En het is heavy hoor, het is heel verdrietig maar ik moet alleen zijn, ben het nooit echt geweest....
Meid, kies voor jou, doe het, je krijgt geen spijt. Een relatie is niet zaligmakend.. De relatie met jezelf wel......ik ben nog niet los van mijn vriend en dat gaat me ook niet lukken denk ik. omdat ik al zo lang met hem heb.
Ach Simone, het is ook niet zomaar iets. Dat snap ik heel goed. Ikzelf bijvoorbeeld heb het indertijd verschillende keren uit willen maken maar het niet gedurfd... En ik heb dus wel zolang gewacht tot ik verliefd werd op een ander...... en toen kon ik het wel..... We zijn toen trouwens zonder toestanden uit elkaar gegaan, en als we elkaar tegen komen kletsen we gewoon. (laatste keer was trouwens wel een jaar of 8 geleden..)
Maar ik heb er altijd spijt van gehad dat ik nooit alleen ben geweest. Ik had graag een jaar in het buitenland willen werken bijvoorbeeld. Maar ik ben nooit voor mij gegaan.
En nu ben ik 42. Heb 2 kinderen en de man op wie ik 15 jaar geleden verliefd werd heeft mij vorig jaar gedumpt voor een ander. Ik ken de beide kanten van het verhaal....
Ik zal je nog iets vertellen.... Heb de afgelopen paar maanden scharrel gehad met een hele leuke lieve vent. En afgelopen week heb ik die relatie beëindigd. Omdat ik nog niet los ben van m'n ex... En het is heavy hoor, het is heel verdrietig maar ik moet alleen zijn, ben het nooit echt geweest....
Meid, kies voor jou, doe het, je krijgt geen spijt. Een relatie is niet zaligmakend.. De relatie met jezelf wel......ik ben nog niet los van mijn vriend en dat gaat me ook niet lukken denk ik. omdat ik al zo lang met hem heb.
maandag 5 oktober 2009 om 18:36
quote:Simone250 schreef op 05 oktober 2009 @ 18:21:
[...]
ik ben nog niet los van mijn vriend en dat gaat me ook niet lukken denk ik. omdat ik al zo lang met hem heb.
Natuurlijk gaat je dat wel lukken. Als je het wilt kan je dat wel.
maar meis, je bent nog niet zover.
De reden zou moeten zijn omdat je 100 met hem wilt worden en zielsveel van hem houdt, en niet omdat je al zolang met hem bent.....
Het feit dat je gevoelens voor een ander kan hebben is misschien het eerste teken dat het wellicht niet helemaal goed meer zit....
Doe nou maar kalm aan.
Denk maar rustig na...
Maar als ik je mag adviseren... wacht niet zolang tot je echt hoteldebotel raakt van een ander...... Je weet het zelf wel, wanneer de tijd rijp is..
En ik weet het, een relatie beëindigen is vreselijk moeilijk..... Ik deed het vorige week eigenlijk voor het eerst, voor het eerst op een zuivere manier tenminste, en ondanks alle pijn en verdriet weet ik dat dit het beste is...
(Zit wel op mijn handen om hem niet te sms'en....)
Dus neem maar aan van deze oude vrouw, makkelijk is het niet.... Ik weet er alles van.
Sterkte met alles. Luister naar je innerlijke stemmetje, die liegt niet.....
Knuffel van NewWoman
[...]
ik ben nog niet los van mijn vriend en dat gaat me ook niet lukken denk ik. omdat ik al zo lang met hem heb.
Natuurlijk gaat je dat wel lukken. Als je het wilt kan je dat wel.
maar meis, je bent nog niet zover.
De reden zou moeten zijn omdat je 100 met hem wilt worden en zielsveel van hem houdt, en niet omdat je al zolang met hem bent.....
Het feit dat je gevoelens voor een ander kan hebben is misschien het eerste teken dat het wellicht niet helemaal goed meer zit....
Doe nou maar kalm aan.
Denk maar rustig na...
Maar als ik je mag adviseren... wacht niet zolang tot je echt hoteldebotel raakt van een ander...... Je weet het zelf wel, wanneer de tijd rijp is..
En ik weet het, een relatie beëindigen is vreselijk moeilijk..... Ik deed het vorige week eigenlijk voor het eerst, voor het eerst op een zuivere manier tenminste, en ondanks alle pijn en verdriet weet ik dat dit het beste is...
(Zit wel op mijn handen om hem niet te sms'en....)
Dus neem maar aan van deze oude vrouw, makkelijk is het niet.... Ik weet er alles van.
Sterkte met alles. Luister naar je innerlijke stemmetje, die liegt niet.....
Knuffel van NewWoman
maandag 5 oktober 2009 om 18:56
Soms word ik doodsbang als ik dit soort topics lees (ben zelf samen met mijn vriend sinds mijn 16de).
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...
maandag 5 oktober 2009 om 19:00
quote:Paddle schreef op 05 oktober 2009 @ 18:56:
Soms word ik doodsbang als ik dit soort topics lees (ben zelf samen met mijn vriend sinds mijn 16de).
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...en juist omdat dit nog steeds heel veel betekent ben ik radeloos wat me overkomt.en heb ik het niet helemaal goed op een rijtje wat ik moet.. en helpen jullie reacties mij een stukje een richting op!!
Soms word ik doodsbang als ik dit soort topics lees (ben zelf samen met mijn vriend sinds mijn 16de).
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...en juist omdat dit nog steeds heel veel betekent ben ik radeloos wat me overkomt.en heb ik het niet helemaal goed op een rijtje wat ik moet.. en helpen jullie reacties mij een stukje een richting op!!
dinsdag 6 oktober 2009 om 11:30
quote:Paddle schreef op 05 oktober 2009 @ 18:56:
Soms word ik doodsbang als ik dit soort topics lees (ben zelf samen met mijn vriend sinds mijn 16de).
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...
Dat hóeft helemaal niet. Als je elkaar maar vrij laat, elkaar helpt te ontwikkelen, elkaar niet afremt en elkaar de ruimte geeft kan het júist heel goed gaan. Zelf was ik ook ongeveer zo jong toen ik bij mijn man kwam, we zijn nu heel veel jaren verder, getrouwd, kinderen en nog steeds heel erg verliefd. Hij was toen mijn ideale vriendje, en hij is nu mijn ideale man.
Of iemand iets voor je is of niet, dat weet je al vrij snel, als je een beetje gezond verstand hebt. En daarbij is geen enkele relatie ideaal, de ware bestaat niet, en ik denk dat een relatie vooral zo leuk is als je hem zelf maakt. En ik zou mijn man nóóit willen inruilen voor een ander. Natuurlijk kom ik mensen tegen waarmee ik kan lachen, die ik aardig vind, die ik aantrekkelijk vind, ik ben zelfs weleens verliefd geweest. Maar mijn man is míjn man en ik wil absoluut geen ander.
Soms word ik doodsbang als ik dit soort topics lees (ben zelf samen met mijn vriend sinds mijn 16de).
Ik zou het heel erg vinden mocht ik op mijn 26ste tot de conclusie komen dat dit hét toch niet blijkt te zijn. Maar wat ik wel weet, is dat ik niet zou gaan rommelen met die ander, ook al is hij degene die je tot inzicht hebt gebracht dat je relatie niet meer goed zit.
Als respect tegenover je vriend én tegenover jezelf vind ik dat je of moet oprecht vechten, uitdiepen wat mis zit en dan een beslissing nemen. Of direct alleen gaan wonen en zien wat er van komt. Maar niet van de ene 'ware' naar de andere lopen omdat je een zogenaamde klik hebt. Je hebt tien jaar met je vriend gedeelt, dat betekent toch iets hopelijk...
Dat hóeft helemaal niet. Als je elkaar maar vrij laat, elkaar helpt te ontwikkelen, elkaar niet afremt en elkaar de ruimte geeft kan het júist heel goed gaan. Zelf was ik ook ongeveer zo jong toen ik bij mijn man kwam, we zijn nu heel veel jaren verder, getrouwd, kinderen en nog steeds heel erg verliefd. Hij was toen mijn ideale vriendje, en hij is nu mijn ideale man.
Of iemand iets voor je is of niet, dat weet je al vrij snel, als je een beetje gezond verstand hebt. En daarbij is geen enkele relatie ideaal, de ware bestaat niet, en ik denk dat een relatie vooral zo leuk is als je hem zelf maakt. En ik zou mijn man nóóit willen inruilen voor een ander. Natuurlijk kom ik mensen tegen waarmee ik kan lachen, die ik aardig vind, die ik aantrekkelijk vind, ik ben zelfs weleens verliefd geweest. Maar mijn man is míjn man en ik wil absoluut geen ander.
dinsdag 6 oktober 2009 om 11:32
Simone, weet je wat mij mateloos stoort aan je posts?
Dat je bij voorbaat zegt 'de relatie met mijn vriend is zoals hij is en gaat niet veranderen, de communicatie blijft zoals hij is, en daar moet ik het mee doen'.
Wat een ónzin! Waarom is dat zo? Relaties kunnen áltijd veranderen. Daar ben je zelf bij. Daarbij hoef je ook niet te accepteren dat een relatie niet is wat jij zoekt, je kunt ten allen tijd weg, maar dan vind ik wél dat je energie gestoken moet hebben in het zo goed mogelijk maken van je relatie.
Waarom práát je niet met je vriend? Heeft hij daar geen zin in? Ook niet als jij aangeeft dat het voor jou belangrijk is, omdat jij je niet meer lekker voelt in de relatie zoals hij nu is?
Als dat écht zo is en hij niet mee wil werken om jullie relatie beter te maken dan is het misschien inderdaad tijd om weg te gaan.
Maar je geeft je vriend nu geen énkele kans.
Dat je bij voorbaat zegt 'de relatie met mijn vriend is zoals hij is en gaat niet veranderen, de communicatie blijft zoals hij is, en daar moet ik het mee doen'.
Wat een ónzin! Waarom is dat zo? Relaties kunnen áltijd veranderen. Daar ben je zelf bij. Daarbij hoef je ook niet te accepteren dat een relatie niet is wat jij zoekt, je kunt ten allen tijd weg, maar dan vind ik wél dat je energie gestoken moet hebben in het zo goed mogelijk maken van je relatie.
Waarom práát je niet met je vriend? Heeft hij daar geen zin in? Ook niet als jij aangeeft dat het voor jou belangrijk is, omdat jij je niet meer lekker voelt in de relatie zoals hij nu is?
Als dat écht zo is en hij niet mee wil werken om jullie relatie beter te maken dan is het misschien inderdaad tijd om weg te gaan.
Maar je geeft je vriend nu geen énkele kans.
