Relaties
alle pijlers
Ruzie maken!
donderdag 25 september 2008 om 08:12
Mijn man en ik hebben hele verschillende manieren van “ruzie” maken, en dat geeft nog wel eens problemen. Hij verwijt mij dat ik te lang doorga over dingen het gekke is, ik verwijt hem precies hetzelfde… Raar!
Ruzies verlopen als volgt bij ons:
We krijgen een discussie, en hij zegt dan vaak op een gegeven moment: “laat me maar even”. Nou prima, dan laat ik hem een uurtje of twee, en dan vraag ik of we het even uit kunnen praten. Hij zegt dan dat alles al goed is, en het er verder niet meer over wil hebben. Oké, denk ik, en ik doe gewoon normaal verder. Ik ben ruzie altijd snel vergeten, en kan het makkelijk los laten. Wat overigens ook niet altijd goed is hoor. Maar hij blijft mokken. Geeft wel gewoon antwoord als ik wat vraag, en pakt ook wel drinken voor mij e.d., maar verder komt er helemaal niks meer uit bij hem. Hij zit dan stil tv te kijken met een boos gezicht.
En als ik dan uiteindelijk vraag of hij er nog mee zit, of dat er wellicht iets anders is krijg ik als antwoord dat het allang goed is en dat ik er verder niet zo over door moet zeuren….
Hij vindt dat ik te lang doorga met praten en vragen, ik vind dat hij te lang doorgaat met narrig doen enzo. Pas de volgend dag kan hij weer enigszins leuk en gezellig doen, dikwijls duurt het ook twee dagen. Ik baal daar ontzettend van, het verpest voor mij en ook voor hem denk ik gewoon de hele avond. En soms, als ik echt pissig ben, dan doe ik op het moment dat hij toenadering zoekt, juist zelf heel koel. Gewoon om hem te laten merken hoe dat voelt, maar daardoor duren deze ergernissen weer langer… Grrrr!!!!
Ik weet dat mijn manier ook niet de juiste is, ik kan ontzettend ruzie maken, maar kan het na een half uurtje ook zo weer goed maken en verder gaan waar ik gebleven was. Hij kan dat niet.
Ik weet dat dit geen onoverkomelijk iets is, maar meost het gewoon even kwijt omdat ik er zo af en toe knettergek van wordt. Voor de rest is het de ideale man
Ruzies verlopen als volgt bij ons:
We krijgen een discussie, en hij zegt dan vaak op een gegeven moment: “laat me maar even”. Nou prima, dan laat ik hem een uurtje of twee, en dan vraag ik of we het even uit kunnen praten. Hij zegt dan dat alles al goed is, en het er verder niet meer over wil hebben. Oké, denk ik, en ik doe gewoon normaal verder. Ik ben ruzie altijd snel vergeten, en kan het makkelijk los laten. Wat overigens ook niet altijd goed is hoor. Maar hij blijft mokken. Geeft wel gewoon antwoord als ik wat vraag, en pakt ook wel drinken voor mij e.d., maar verder komt er helemaal niks meer uit bij hem. Hij zit dan stil tv te kijken met een boos gezicht.
En als ik dan uiteindelijk vraag of hij er nog mee zit, of dat er wellicht iets anders is krijg ik als antwoord dat het allang goed is en dat ik er verder niet zo over door moet zeuren….
Hij vindt dat ik te lang doorga met praten en vragen, ik vind dat hij te lang doorgaat met narrig doen enzo. Pas de volgend dag kan hij weer enigszins leuk en gezellig doen, dikwijls duurt het ook twee dagen. Ik baal daar ontzettend van, het verpest voor mij en ook voor hem denk ik gewoon de hele avond. En soms, als ik echt pissig ben, dan doe ik op het moment dat hij toenadering zoekt, juist zelf heel koel. Gewoon om hem te laten merken hoe dat voelt, maar daardoor duren deze ergernissen weer langer… Grrrr!!!!
Ik weet dat mijn manier ook niet de juiste is, ik kan ontzettend ruzie maken, maar kan het na een half uurtje ook zo weer goed maken en verder gaan waar ik gebleven was. Hij kan dat niet.
Ik weet dat dit geen onoverkomelijk iets is, maar meost het gewoon even kwijt omdat ik er zo af en toe knettergek van wordt. Voor de rest is het de ideale man
donderdag 25 september 2008 om 08:41
Hahha ja wel herkenbaar hoor. Mijn vriend gaat me zitten klieren als hij vind dat ik me aanstel. En dat is zoooooo irritant! Voel je je echt niet serieus genomen. ik kan nogal lang over dingen doorgaan daarintegen. Lijkt me voor hem ook niet handig. Verder ben ik dan weer erg goed in excuses aanbieden. Kost mij echt geen moeite als ik weet dat ik een fout gemaakt heb, maar hij kan dat dan weer helemaal niet.
Ik ben gelukkig niet zo'n ruziemaker. Vriend zoekt het soms extra op om te provoceren helaas. Ruzie zuigt big time!
Ik ben gelukkig niet zo'n ruziemaker. Vriend zoekt het soms extra op om te provoceren helaas. Ruzie zuigt big time!
donderdag 25 september 2008 om 09:11
Vindt hij confrontaties moeilijk? Ik herken het van mijn man, dat lang erin blijven hangen. En ik had het zelf vroeger ook. Sinds ik het geaccepteerd heb als deel van een relatie (je zit nou eenmaal op elkaars lip en er zijn soms irritaties) switch ik makkelijk. Hetzelfde geldt voor mijn man, hij is het steeds meer gaan accepteren en het wordt steeds wat luchtiger.
Daarvoor hakte het er echt enorm diep in bij hem. Confrontaties waren not done, dat hoort niet bij een goede, liefdevolle relatie (lees: ideaalbeeld). Conclusie: de relatie is niet goed. Vervolgens: stress.
Dat iemand dan lang blijft "mokken" is begrijpelijk, het blijft hangen. Maar als hij zegt dat het klaar is, moet het ook klaar zijn. Anders wordt het verwarrend. Is er een manier die je kunt bedenken waarop jullie dat ijs weer kunnen breken? Wij maken nu meestal een geintje en 5 minuten later lachen we ons rot. En is de bui voorbij.
Daarvoor hakte het er echt enorm diep in bij hem. Confrontaties waren not done, dat hoort niet bij een goede, liefdevolle relatie (lees: ideaalbeeld). Conclusie: de relatie is niet goed. Vervolgens: stress.
Dat iemand dan lang blijft "mokken" is begrijpelijk, het blijft hangen. Maar als hij zegt dat het klaar is, moet het ook klaar zijn. Anders wordt het verwarrend. Is er een manier die je kunt bedenken waarop jullie dat ijs weer kunnen breken? Wij maken nu meestal een geintje en 5 minuten later lachen we ons rot. En is de bui voorbij.
donderdag 25 september 2008 om 09:22
Inderdaad Felicitaatje, zo herken ik het bij mezelf in ieder geval wel. Ik vind confrontaties enorm moeilijk! Als ik dan al ergens boos over wordt dan blijf ik er ook in hangen. En dan denken dat de relatie niet goed is. Vriend maakt dan grapjes (goh, mss doet ie dat inderdaad wel om het ijs te breken) en ik raak dan nog erger over de kook.
Ik ben dus serieus niet iemand die graag ruziemaakt. Wil harmonie en rust en lieve vrede.
Ik ben dus serieus niet iemand die graag ruziemaakt. Wil harmonie en rust en lieve vrede.
donderdag 25 september 2008 om 09:28
quote:zomerfreak schreef op 25 september 2008 @ 09:22:
Vriend maakt dan grapjes (goh, mss doet ie dat inderdaad wel om het ijs te breken) en ik raak dan nog erger over de kook.
Je kunt je daardoor niet serieus genomen voelen. In hoeverre je gevoel dan klopt, geen idee. Bij ons ben ik het meestal die begint met een grapje of dat ik hem opeens grijnzend aankijk (ik vind ruzies soms zo heerlijk belachelijk en idioot, als we er lol in hebben gaan we staan overdrijven, garantie voor een goede lachbui). Maar hij weet dat ik hem en zijn gevoelens serieus neem. Als jouw vriend dat op zich ook doet, is er idd een goede kans dat hij het weer wat minder zwaar probeert te maken.
Vriend maakt dan grapjes (goh, mss doet ie dat inderdaad wel om het ijs te breken) en ik raak dan nog erger over de kook.
Je kunt je daardoor niet serieus genomen voelen. In hoeverre je gevoel dan klopt, geen idee. Bij ons ben ik het meestal die begint met een grapje of dat ik hem opeens grijnzend aankijk (ik vind ruzies soms zo heerlijk belachelijk en idioot, als we er lol in hebben gaan we staan overdrijven, garantie voor een goede lachbui). Maar hij weet dat ik hem en zijn gevoelens serieus neem. Als jouw vriend dat op zich ook doet, is er idd een goede kans dat hij het weer wat minder zwaar probeert te maken.
donderdag 25 september 2008 om 09:34
Ik herken het wel een beetje van mezelf. De ruzie is uitgesproken, maar het voelt bij mij alsof er nog iets moet "zakken". Vergelijk het met adrenaline: soms schrik je, en je vóélt de adrenaline stromen. Als je beseft dat er niets aan de hand is, voel je het ook weer zakken. Dat gaat heel snel, en bij een ruzie gaat het bij mij wat langzamer. Een uurtje moet m'n vriend mij even met rust laten, dan wil ik even lezen, of tv kijken ofzo. Ik kan me voorstellen dat jouw man dit ook heeft, maar ik vind wel dat 2 dagen erin blijven hangen wel erg lang is.
Misschien dat je door deze uitleg iets meer ervan snapt, wellicht heeft je man hetzelfde gevoel, wie weet?
Misschien dat je door deze uitleg iets meer ervan snapt, wellicht heeft je man hetzelfde gevoel, wie weet?
donderdag 25 september 2008 om 09:37
quote:zomerfreak schreef op 25 september 2008 @ 09:22:
Ik ben dus serieus niet iemand die graag ruziemaakt. Wil harmonie en rust en lieve vrede.
En ik herken dit van onze relatie. Wij zijn ook allebei zo (tja, twee weegschalen, krijg je dat ).
Maar ruzie is niet per se slecht. Je ruimt dingen op, het ontlaadt spanningen en kan de goede spanning juist weer een beetje opbouwen, je tanden laten zien kan ook leuk zijn. Als mensen nooit ruzie maken omdat dat niet nodig is, echt oprecht niet, is dat heel mooi. Maar ik denk eerlijk gezegd dat dat niet voor heel veel mensen geldt, dat botsingen gebeuren en dat de bedoeling is dat je dat samen constructief leert op te lossen. En boos zijn kan constructief zijn zolang je maar eerlijk blijft, blijft luisteren naar de ander, je te lange tenen een beetje bijschaaft en jezelf er niet in verliest.
Als je erg van de lieve vrede bent is er een kans dat je teveel slikt en te weinig je grenzen laat zien. Dat is denk ik in feite veel destructiever voor een relatie (en voor jezelf) dan zotussendoor een boze bui.
Ik ben dus serieus niet iemand die graag ruziemaakt. Wil harmonie en rust en lieve vrede.
En ik herken dit van onze relatie. Wij zijn ook allebei zo (tja, twee weegschalen, krijg je dat ).
Maar ruzie is niet per se slecht. Je ruimt dingen op, het ontlaadt spanningen en kan de goede spanning juist weer een beetje opbouwen, je tanden laten zien kan ook leuk zijn. Als mensen nooit ruzie maken omdat dat niet nodig is, echt oprecht niet, is dat heel mooi. Maar ik denk eerlijk gezegd dat dat niet voor heel veel mensen geldt, dat botsingen gebeuren en dat de bedoeling is dat je dat samen constructief leert op te lossen. En boos zijn kan constructief zijn zolang je maar eerlijk blijft, blijft luisteren naar de ander, je te lange tenen een beetje bijschaaft en jezelf er niet in verliest.
Als je erg van de lieve vrede bent is er een kans dat je teveel slikt en te weinig je grenzen laat zien. Dat is denk ik in feite veel destructiever voor een relatie (en voor jezelf) dan zotussendoor een boze bui.
donderdag 25 september 2008 om 09:50
Dank voor jullie reacties, blij dat het ook voor anderen herkenbaar is! Ik denk niet dat hij moeite heeft met confrontaties, hij is juist vaak degene die de ruzie aangaat. Ik heb juist een enorme hekel aan ruzie, en zeg daarom soms ook veel te snel sorry. Puur om van het hele ruziegedoe af te komen.
Maar hij zorgt wel voor onduidelijkheid door te zeggen dat het goed is, en wel blijven mokken. Ik ga daar toch een over praten met hem, op het juiste tijdstip
Ik weet dat ik moeite heb met confrontaties, en ruzie het liefste uit de weg ga. Ik denk dan heel snel: "oh god, is onze relatie nog wel goed??"
Terwijl ik weet dat het hartstikke goed zit tussen ons... Zal wel een stukje onzekerheid zijn denk ik...
Maar hij zorgt wel voor onduidelijkheid door te zeggen dat het goed is, en wel blijven mokken. Ik ga daar toch een over praten met hem, op het juiste tijdstip
Ik weet dat ik moeite heb met confrontaties, en ruzie het liefste uit de weg ga. Ik denk dan heel snel: "oh god, is onze relatie nog wel goed??"
Terwijl ik weet dat het hartstikke goed zit tussen ons... Zal wel een stukje onzekerheid zijn denk ik...
donderdag 25 september 2008 om 09:51
hmm ik herken dit ook, ik ben van de korte (heftige) ruzies en dan wil ik ook meteen alles tot op de bodem uitgepraat en geruzied hebben.
Mijn vriend daarintegen is idd ook van het "laat me maar even" en "ik kan nu even niet praten".
Dat trek ik dan weer bijzonder slecht want ik ben van het "nu" en vindt het eigenlijk zoooo zonde van mijn tijd dat gemok en gepruil en gewacht tot hij een keer klaar is om te praten.
Tja dat blijft voor ons allebei vermoeiend maar na 18 jaar ruzie-ervaring met elkaar te hebben opgedaan zijn we wel iets naar elkaar toegegroeid qua ruziemaken.
Gelukkig!
Mijn vriend daarintegen is idd ook van het "laat me maar even" en "ik kan nu even niet praten".
Dat trek ik dan weer bijzonder slecht want ik ben van het "nu" en vindt het eigenlijk zoooo zonde van mijn tijd dat gemok en gepruil en gewacht tot hij een keer klaar is om te praten.
Tja dat blijft voor ons allebei vermoeiend maar na 18 jaar ruzie-ervaring met elkaar te hebben opgedaan zijn we wel iets naar elkaar toegegroeid qua ruziemaken.
Gelukkig!
donderdag 25 september 2008 om 09:52
En wat betreft de sterrenbeelde, volgens een vriendin die astrologe is (Ik heb er zelf niet zo heel veel mee zijn wij een heel bijzondere combi... Ik ben boogschutter met ascendant kreeft en hij is kreeft met ascendant boogschutter... En dat zorgt voor nogal eens wat water en vuur momenten volgens haar.........
donderdag 25 september 2008 om 09:53
quote:eve76 schreef op 25 september 2008 @ 09:51:
hmm ik herken dit ook, ik ben van de korte (heftige) ruzies en dan wil ik ook meteen alles tot op de bodem uitgepraat en geruzied hebben.
Mijn vriend daarintegen is idd ook van het "laat me maar even" en "ik kan nu even niet praten".
Dat trek ik dan weer bijzonder slecht want ik ben van het "nu" en vindt het eigenlijk zoooo zonde van mijn tijd dat gemok en gepruil en gewacht tot hij een keer klaar is om te praten.
Tja dat blijft voor ons allebei vermoeiend maar na 18 jaar ruzie-ervaring met elkaar te hebben opgedaan zijn we wel iets naar elkaar toegegroeid qua ruziemaken.
Gelukkig!Dit is exact onze situatie! Heel helder uitgelegd!
hmm ik herken dit ook, ik ben van de korte (heftige) ruzies en dan wil ik ook meteen alles tot op de bodem uitgepraat en geruzied hebben.
Mijn vriend daarintegen is idd ook van het "laat me maar even" en "ik kan nu even niet praten".
Dat trek ik dan weer bijzonder slecht want ik ben van het "nu" en vindt het eigenlijk zoooo zonde van mijn tijd dat gemok en gepruil en gewacht tot hij een keer klaar is om te praten.
Tja dat blijft voor ons allebei vermoeiend maar na 18 jaar ruzie-ervaring met elkaar te hebben opgedaan zijn we wel iets naar elkaar toegegroeid qua ruziemaken.
Gelukkig!Dit is exact onze situatie! Heel helder uitgelegd!
donderdag 25 september 2008 om 11:03
Bij ons thuis ben ik de gene die het nog even moet laten zakken. Het gevoel van boosheid is niet zomaar weg. En als ik heel boos ben roep ik dat ik nu een rondje ga met de hond. Even afkoelen voordat ik stomme dingen ga zeggen.
Ook nadat het uitgepraat is, is het bij niet 'kus' over... Nare eigenschap.
Mijn vriend geef me dan altijd nog even wat tijd. Na een tijdje vraagt hij of ik bij hem kom zitten. Ondanks dat ik dan nog steeds een beetje mok, moet ik vanmezelf daarop in gaan. Anders zit ik zo de hele avond op de bank Hij weet dit ook hoor, en moet daar een beetje om lachen. Al heel gauw smelt mijn boosheid weg. En kunnen we weer lachen om onze uitbarsting.
Wij hebben hoe we ruzie maken en wat we van elkaar nodig hebben besproken na onze eerste echte grote uitbarsting nadat ik met onze fictieve hond was gaan lopen. We praten het uit met een kop koffie. Wat weleens verandert is in een glas wijn omdat je dan ineens heel fijn zit te praten
Ook hebben we afgesproken nooit boos te gaan slapen. Moeilijker voor mij dan voor hem. Maar het werkt wel bij ons.
Echt ruzie hebben we niet vaak.
Ook nadat het uitgepraat is, is het bij niet 'kus' over... Nare eigenschap.
Mijn vriend geef me dan altijd nog even wat tijd. Na een tijdje vraagt hij of ik bij hem kom zitten. Ondanks dat ik dan nog steeds een beetje mok, moet ik vanmezelf daarop in gaan. Anders zit ik zo de hele avond op de bank Hij weet dit ook hoor, en moet daar een beetje om lachen. Al heel gauw smelt mijn boosheid weg. En kunnen we weer lachen om onze uitbarsting.
Wij hebben hoe we ruzie maken en wat we van elkaar nodig hebben besproken na onze eerste echte grote uitbarsting nadat ik met onze fictieve hond was gaan lopen. We praten het uit met een kop koffie. Wat weleens verandert is in een glas wijn omdat je dan ineens heel fijn zit te praten
Ook hebben we afgesproken nooit boos te gaan slapen. Moeilijker voor mij dan voor hem. Maar het werkt wel bij ons.
Echt ruzie hebben we niet vaak.
vrijdag 26 september 2008 om 13:40
Lijkt wel alsof je het hebt over mijn man! Die is precies zo! Ik vind het heel erg vervelend maar ik heb wel ondertussen door dat het een machtspelletje is van hem. Zo probeerd hij de controle te hebben over de sfeer in huis en mij. En dat lukt hem dus ook. Ik ben altijd degene die het uit wilt praten want gebeurd dat niet, dan komen de frustraties er later weer uit. Het maar laten wegebben werkt niet, ik wil namelijk dat hij begrijpt waarom ik ergerns mee zit, ik eis niet dat hij het met mij eens is ofzo? Nee, ik wil dat ie me aanhoort. Vaak bijt hij liever zijn tong af dan dat ie het goedmaakt. Nu moet ik zeggen dat het vroeger veel erger was. Hij heeft ook een hele sterke persoonlijkheid, een Schorpioen als sterrenbeeld en ik ben een Tweeling. Mijn man laat het vaak aan mij over en zit dan ook op de bank en houdt zijn mond dicht, als ik een glas drinken voor hem pak kan er een miniscule bedankje vanaf, ik zeg daar dan ook wat van. Zo van "nou, je kan het er nog net uitpersen". Soms zeg ik ook dat ie als ie een betere vrouw kan vinden hij dat dan misschien maar moet doen, maar dit komt bijna nooit voor aangezien we dan wel echt boos op elkaar moeten zijn. Ik zeg ook wel eens keihard "Bah, wat ben jij lelijk als je zo doet". En dat meen ik dan echt, het frustreerd me enorm dat hij met zijn manipulatie (mond dichthouden) de boel in tang houdt. Ik vraag me af wat ik daar dan ook het beste mee kan doen.
vrijdag 26 september 2008 om 13:49
Ja dat iets weg laten zakken zal wel kloppen bij hem. Ik ben ook van het nu nu nu. Ik kan ergens snel overheenstappen en vind het zonde van mijn tijd om door te blijven zagen als het uitgesproken is. Hij heeft dan nog steeds zo'n negatief aura om zich heen hangen waar ik erg veel moeite mee heb. Gelukkig duren onze ruzies nooit langer dan een half uurtje, en niet vaak. Toch vind ik het heel erg vervelend, het zorgt voor een nare sfeer in huis en met onze kindjes erbij helemaal, die zullen het best voelen die spanning.
