Relaties
alle pijlers
Samen verder of niet?
zondag 7 juni 2009 om 14:24
Vergeleken met sommige verhalen die ik hier lees valt mijn "probleem" wel mee, maar toch zou ik graag meningen van anderen hierover horen.
Anderhalf jaar geleden heb ik mijn huidige vriend leren kennen. Hij woonde toen nog samen met zijn (ex-)vriendin. Hun relatie was eigenlijk al over zo vertelde hij me toen. Zijn ex had een ander maar hij sliep nog wel samen in een bed met haar. Zelf als hij bij mij was geweest en wij seks hadden gehad sliep hij daarna bij haar in bed omdat hij bij mij niet goed kon slapen. Seks had hij met haar niet meer verzekerde hij me. Inmiddels heeft hij een eigen huis en is zijn ex gaan samenwonen met haar nieuwe vriend.
De situatie is momenteel zo dat wij een latrelatie hebben en elkaar alleen in het weekend zien. Slapen doet hij hier bijna nooit omdat hij naar eigen zeggen niet goed kan slapen als hij niet in zijn eigen bed slaapt. Neuken wil hij natuurlijk wel, dus in de praktijk komt het erop neer dat hij vrijdag- en zaterdagavond bij mij komt, we seks hebben zodra mijn kinderen slapen, en hij na de seks weer naar zijn eigen huis gaat. Soms komt hij zondagmiddag ook nog langs en blijft dan ook eten. Aanvankelijk (toen hij nog bij zijn ex woonde) had ik daar best wat moeite mee, maar ik heb het geaccepteerd....dacht ik.
De laatste paar weken krijg ik er toch steeds meer moeite mee. Vriend vindt dan dat ik hem niet accepteer en heeft steeds meer behoefte aan tijd voor zichzelf (wat ik van hem niet zo mag noemen omdat het volgens hem "negatief" klinkt...). Hij zegt dat hij van me houdt en niet zonder me wil maar ik ben soms bang dat hij het vooral voor de seks doet. We hebben het wel eens over samenwonen in de toekomst (hij zegt dat hij dat ook wil) maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo snel gebeuren als we op deze voet verdergaan.
Uit eten zijn we al ruim een jaar niet geweest (ik kook tenslotte zelf ook erg lekker vindt hij) en uitjes beperken zich tot een stukje rijden in de auto. Ik ben momenteel nogal immobiel ivm een knieoperatie, dus ben afhankelijk van hem daarin. Ik heb al een aantal keer gezegd dat ik de situatie zoals die nu is niet leuk meer vind en meer dingen samen wil doen, waarna vriend mij verwijt dat ik boos doe (wat ik dan ook word), wat voor hem dan weer een reden is meer tijd voor zichzelf te claimen. Op dit moment wacht ik (weer eens) tot hij genoeg tijd voor zichzelf heeft gehad en contact met mij opneemt. Hij heeft liever niet dat ik nu contact met hem opneem..
Hij mishandelt me niet en gaat (voor zover ik weet natuurlijk) niet vreemd, en ik ben erg slecht in afhankelijk zijn, dus misschien ben ik wel een zeikerd?
Anderhalf jaar geleden heb ik mijn huidige vriend leren kennen. Hij woonde toen nog samen met zijn (ex-)vriendin. Hun relatie was eigenlijk al over zo vertelde hij me toen. Zijn ex had een ander maar hij sliep nog wel samen in een bed met haar. Zelf als hij bij mij was geweest en wij seks hadden gehad sliep hij daarna bij haar in bed omdat hij bij mij niet goed kon slapen. Seks had hij met haar niet meer verzekerde hij me. Inmiddels heeft hij een eigen huis en is zijn ex gaan samenwonen met haar nieuwe vriend.
De situatie is momenteel zo dat wij een latrelatie hebben en elkaar alleen in het weekend zien. Slapen doet hij hier bijna nooit omdat hij naar eigen zeggen niet goed kan slapen als hij niet in zijn eigen bed slaapt. Neuken wil hij natuurlijk wel, dus in de praktijk komt het erop neer dat hij vrijdag- en zaterdagavond bij mij komt, we seks hebben zodra mijn kinderen slapen, en hij na de seks weer naar zijn eigen huis gaat. Soms komt hij zondagmiddag ook nog langs en blijft dan ook eten. Aanvankelijk (toen hij nog bij zijn ex woonde) had ik daar best wat moeite mee, maar ik heb het geaccepteerd....dacht ik.
De laatste paar weken krijg ik er toch steeds meer moeite mee. Vriend vindt dan dat ik hem niet accepteer en heeft steeds meer behoefte aan tijd voor zichzelf (wat ik van hem niet zo mag noemen omdat het volgens hem "negatief" klinkt...). Hij zegt dat hij van me houdt en niet zonder me wil maar ik ben soms bang dat hij het vooral voor de seks doet. We hebben het wel eens over samenwonen in de toekomst (hij zegt dat hij dat ook wil) maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo snel gebeuren als we op deze voet verdergaan.
Uit eten zijn we al ruim een jaar niet geweest (ik kook tenslotte zelf ook erg lekker vindt hij) en uitjes beperken zich tot een stukje rijden in de auto. Ik ben momenteel nogal immobiel ivm een knieoperatie, dus ben afhankelijk van hem daarin. Ik heb al een aantal keer gezegd dat ik de situatie zoals die nu is niet leuk meer vind en meer dingen samen wil doen, waarna vriend mij verwijt dat ik boos doe (wat ik dan ook word), wat voor hem dan weer een reden is meer tijd voor zichzelf te claimen. Op dit moment wacht ik (weer eens) tot hij genoeg tijd voor zichzelf heeft gehad en contact met mij opneemt. Hij heeft liever niet dat ik nu contact met hem opneem..
Hij mishandelt me niet en gaat (voor zover ik weet natuurlijk) niet vreemd, en ik ben erg slecht in afhankelijk zijn, dus misschien ben ik wel een zeikerd?
zondag 7 juni 2009 om 14:47
Klinkt niet als een relatie waar je nu heel blij van wordt. Heb je al eens een lijstje met plussen en minnen gemaakt?
Hij klinkt niet echt als een lot uit de loterij, als ik jouw verhaal zo lees. Sterker nog, hij klinkt als een egoïstisch manspersoon. Wat voegt hij nu toe aan je leven - buiten de broodnodige beweging ?
Hij klinkt niet echt als een lot uit de loterij, als ik jouw verhaal zo lees. Sterker nog, hij klinkt als een egoïstisch manspersoon. Wat voegt hij nu toe aan je leven - buiten de broodnodige beweging ?
zondag 7 juni 2009 om 14:47
Stel jezelf de vraag: is dit wat ik wil? Is dit het soort relatie waar ik gelukkig(er) van word? Wil ik een man die ik niet zelf mag opbellen, die nooit bij mij wil slapen, die niet de dingen wil doen die ik leuk vind?
Natuurlijk, hij kan zijn redenen hebben voor dit alles en ik geloof ook echt wel dat hij die zal hebben. Maar daar gaat het niet echt om: het belangrijkste is of hij jou gelukkig maakt. En als ik het zo hoor, doet hij dat op het moment niet echt. Misschien kun je eens rustig een gesprek met hem aangaan, dit alles op tafel gooien en aangeven dat je niet tevreden bent met de gang van zaken. Kijk of jullie een oplossing kunnen vinden waar jullie allebei happy mee kunnen zijn. Zo niet, dan betwijfel ik of het gaat werken.
Natuurlijk, hij kan zijn redenen hebben voor dit alles en ik geloof ook echt wel dat hij die zal hebben. Maar daar gaat het niet echt om: het belangrijkste is of hij jou gelukkig maakt. En als ik het zo hoor, doet hij dat op het moment niet echt. Misschien kun je eens rustig een gesprek met hem aangaan, dit alles op tafel gooien en aangeven dat je niet tevreden bent met de gang van zaken. Kijk of jullie een oplossing kunnen vinden waar jullie allebei happy mee kunnen zijn. Zo niet, dan betwijfel ik of het gaat werken.
zondag 7 juni 2009 om 15:01
Ik moet eerlijk zeggen dat ik hetzelfde idee kreeg als Miesteph...Weet je zeker dat hij alleen woont? Het klinkt nu alsof je nooit naar hem gaat, hij nergens naartoe gaat met jou waar jullie gezien zouden kunnen worden, hij 's nachts in ieder geval weer thuis wil (moet?) zijn en het contact alleen vanuit hem mag komen. Klinkt verdacht, maar hopelijk is het niet zoals ik denk. Al vind ik het sowieso belangrijk dat je gelukkig bent in een relatie en zo klinkt het hoe dan ook niet.
zondag 7 juni 2009 om 15:03
Oeh ik dacht eigenlijk hetzelfde als Miesteph. Hij komt altijd bij jou, je mag geen contact opnemen met hem. Wat gebeurd er als je dat wel doet? Als je een relatie hebt, dan mag je toch contact opnemen met je partner als je daar de behoefte toe voelt? Beetje raar dat je van hem laat afhangen wanneer je contact hebt met elkaar, en dat het van hem elke keer uit moet komen. Lijkt erop dat er alleen dingen gebeuren die hij wil, en die hij bepaald. Lijkt me geen gelijkwaardige relatie.
Ik zou zo'n relatie niet willen. Hoop dat je reacties krijgt waar je wat mee kan.
Ik zou zo'n relatie niet willen. Hoop dat je reacties krijgt waar je wat mee kan.
zondag 7 juni 2009 om 15:07
Wat ik me nou af zit te vragen ......... als hij alleen maar ( lekker ) in zijn eigen bed slaapt , hoe heeft hij dat dan met zijn ex ( gaan we maar even van uit ) gedaan ; sliepen ze samen in zijn oude van het ouderlijkhuis meegenomen jongensledikant ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 juni 2009 om 15:08
Ik vind het helemaal niet als een fijne relatie klinken. Op zijn tijden en onder zijn voorwaarden zie je hem. En dan is het ook nog eens vooral met elkaar naar bed gaan, jij die voor hem kookt en alleen een stukje rijden.
Jammer dat hij niet zo goed kan slapen bij jou. Dat heeft hij dan toch wel een keer voor je over. Fijn dat jij zo lekker kookt. Hij wil dat vast graag ook een keer voor jou doen, of neemt je lekker uit eten. Natuurlijk heeft iedereen weleens tijd voor zichzelf nodig, maar het moet wel met elkaar in balans zijn.
En die balans is bij jullie zoek en slaat volledig door naar zijn wensen en behoeften.
Jammer dat hij niet zo goed kan slapen bij jou. Dat heeft hij dan toch wel een keer voor je over. Fijn dat jij zo lekker kookt. Hij wil dat vast graag ook een keer voor jou doen, of neemt je lekker uit eten. Natuurlijk heeft iedereen weleens tijd voor zichzelf nodig, maar het moet wel met elkaar in balans zijn.
En die balans is bij jullie zoek en slaat volledig door naar zijn wensen en behoeften.
zondag 7 juni 2009 om 15:14
Miesteph; Ik vertrouw hem wanneer hij zegt dat hij alleen woont. Waar dat vertrouwen op gebaseerd is.... ? Ik ben een goed(gelovig) mens . Ben ook wel bij hem thuis geweest en heb daar geen vrouwelijke dingen aangetroffen...
Tientje79: Ik kan lekker met hem bewegen....maar we kunnen ook goed praten (zolang het maar niet te persoonlijk wordt).
Boomkat: Ik mag 'm normaal gesproken wel bellen, alleen nu niet omdat hij tijd voor zichzelf nodig heeft... We zitten ook regelmatig best lang aan de telefoon. Heb al vaker aangegeven niet happy te zijn met hoe het nu gaat....maar dat vindt hij eigenlijk mijn probleem....Hij vindt dat ik zeur.
Tientje79: Ik kan lekker met hem bewegen....maar we kunnen ook goed praten (zolang het maar niet te persoonlijk wordt).
Boomkat: Ik mag 'm normaal gesproken wel bellen, alleen nu niet omdat hij tijd voor zichzelf nodig heeft... We zitten ook regelmatig best lang aan de telefoon. Heb al vaker aangegeven niet happy te zijn met hoe het nu gaat....maar dat vindt hij eigenlijk mijn probleem....Hij vindt dat ik zeur.
zondag 7 juni 2009 om 15:23
Nou ja, ikzelf ga ook altijd uit van het goeie hoor, dat is best een goede eigenschap al zeg ik het zelf 
Het is jouw vriend en ik ken hem niet, dus kan niet oordele of hij de waarheid spreekt of niet.
Voor hem is het natuurlijk heel gemakkelijk te zeggen: jij zeurt en het is jouw probleem. Ik zou daar gewoon niet mee akkoord gaan en hem vol voor het blok zetten. Draait hij niet mee jouw richting op, dan is hij ook geen knip voor de neus waard en mag je blij zijn van hém af te zijn. Om even kort te zijn (heb weinig tijd nu en verhaal wordt wat warrig, sorry) het kan er nooit slechter op worden want zoals het nu gaat, ben je ook niet gelukkig.
Het is jouw vriend en ik ken hem niet, dus kan niet oordele of hij de waarheid spreekt of niet.
Voor hem is het natuurlijk heel gemakkelijk te zeggen: jij zeurt en het is jouw probleem. Ik zou daar gewoon niet mee akkoord gaan en hem vol voor het blok zetten. Draait hij niet mee jouw richting op, dan is hij ook geen knip voor de neus waard en mag je blij zijn van hém af te zijn. Om even kort te zijn (heb weinig tijd nu en verhaal wordt wat warrig, sorry) het kan er nooit slechter op worden want zoals het nu gaat, ben je ook niet gelukkig.
zondag 7 juni 2009 om 15:34
Als je daar bent blijven slapen dan mag je aannemen dat hij wel alleen woont.
Wat betreft dat verhaal van die ex. Op zich lijkt dat niks te maken te hebben met de problemen die je nu met je vriend hebt. Waarom vertel je dit eigenlijk, zit het je nog dwars?
Wat andere alle zeggen: het gaat om jouw gevoel. Als jij je er niet goed bij voelt moet er wat veranderen. Jij moet je weer helemaal happy gaan voelen.
Wat betreft dat verhaal van die ex. Op zich lijkt dat niks te maken te hebben met de problemen die je nu met je vriend hebt. Waarom vertel je dit eigenlijk, zit het je nog dwars?
Wat andere alle zeggen: het gaat om jouw gevoel. Als jij je er niet goed bij voelt moet er wat veranderen. Jij moet je weer helemaal happy gaan voelen.
zondag 7 juni 2009 om 15:47
Suuz; Ja, dat zit me denk ik nog dwars ja. Hij is ook nog vol lof over zijn ex (al is ze er vandoor gegaan met een ander). Mijn (2)exen zijn volgens hem losers (zijn ze ook. maar het zijn wel de vaders van mijn kinderen, dus zulke enorme losers zijn het ook niet). Denk dat ik steeds meer richting "uitmaken" ga. Word hier inderdaad niet happy (en doodmoe) van.
Misschien dat ik dit duwtje in de rug net nodig heb...
Misschien dat ik dit duwtje in de rug net nodig heb...
zondag 7 juni 2009 om 15:49
quote:bestaatal2 schreef op 07 juni 2009 @ 15:14:
Miesteph; Ik vertrouw hem wanneer hij zegt dat hij alleen woont. Waar dat vertrouwen op gebaseerd is.... ? Ik ben een goed(gelovig) mens . Ben ook wel bij hem thuis geweest en heb daar geen vrouwelijke dingen aangetroffen...
Tientje79: Ik kan lekker met hem bewegen....maar we kunnen ook goed praten (zolang het maar niet te persoonlijk wordt).
Boomkat: Ik mag 'm normaal gesproken wel bellen, alleen nu niet omdat hij tijd voor zichzelf nodig heeft... We zitten ook regelmatig best lang aan de telefoon. Heb al vaker aangegeven niet happy te zijn met hoe het nu gaat....maar dat vindt hij eigenlijk mijn probleem....Hij vindt dat ik zeur.
Het is ook jouw probleem, daar heeft hij gelijk in. Hij heeft de lusten, niet de lasten. Hij vindt het prima zo, maar jij niet. Alleen jij kunt daar iets aan doen, iets aan veranderen.
Dus als dit je niet bevalt, stop het dan. Zo te lezen delen jullie nou niet zo bijzonder veel dat het echt opvalt als het weg is, wel dan?
Miesteph; Ik vertrouw hem wanneer hij zegt dat hij alleen woont. Waar dat vertrouwen op gebaseerd is.... ? Ik ben een goed(gelovig) mens . Ben ook wel bij hem thuis geweest en heb daar geen vrouwelijke dingen aangetroffen...
Tientje79: Ik kan lekker met hem bewegen....maar we kunnen ook goed praten (zolang het maar niet te persoonlijk wordt).
Boomkat: Ik mag 'm normaal gesproken wel bellen, alleen nu niet omdat hij tijd voor zichzelf nodig heeft... We zitten ook regelmatig best lang aan de telefoon. Heb al vaker aangegeven niet happy te zijn met hoe het nu gaat....maar dat vindt hij eigenlijk mijn probleem....Hij vindt dat ik zeur.
Het is ook jouw probleem, daar heeft hij gelijk in. Hij heeft de lusten, niet de lasten. Hij vindt het prima zo, maar jij niet. Alleen jij kunt daar iets aan doen, iets aan veranderen.
Dus als dit je niet bevalt, stop het dan. Zo te lezen delen jullie nou niet zo bijzonder veel dat het echt opvalt als het weg is, wel dan?
zondag 7 juni 2009 om 16:26
Ik kan me best voorstellen dat je met deze situatie in de maag zit. Als hij wat meer en echt van je had gehouden had hij :
* Vaak bij je willen slapen > dus graag bij jou willen zijn
Ik begrijp nl niet dat hij wel bij zijn ex in bed kon slapen ; die het notabene heeft uitgemaakt. Terwijl hij eerst sex met jou heeft gehad, kruipt hij nadien bij zijn ex in bed. Vreemde gang van zaken hoor!
Ik krijg niet het gevoel dat hij graag bij je is. Alleen op de tijden wanneer het hem schikt. En hij kan op z'n minst tijd en ruimte vrij maken om iets leuks te gaan doen met jou. En als hij dan boos wordt. Tja dan heeft hij er blijkbaar geen zin in om zijn best te doen.
* Vaak bij je willen slapen > dus graag bij jou willen zijn
Ik begrijp nl niet dat hij wel bij zijn ex in bed kon slapen ; die het notabene heeft uitgemaakt. Terwijl hij eerst sex met jou heeft gehad, kruipt hij nadien bij zijn ex in bed. Vreemde gang van zaken hoor!
Ik krijg niet het gevoel dat hij graag bij je is. Alleen op de tijden wanneer het hem schikt. En hij kan op z'n minst tijd en ruimte vrij maken om iets leuks te gaan doen met jou. En als hij dan boos wordt. Tja dan heeft hij er blijkbaar geen zin in om zijn best te doen.
zondag 7 juni 2009 om 16:40
Jeetje. Is dit nou een relatie waar je blij van wordt? Is het een warm bad waarin jij je veilig en geborgen kunt voelen? Zijn jullie gelijkwaardig of bepaalt hij alle stappen en zetten?
Ben je niet veel meer waard dan dit?
Ik denk eigenlijk dat je het antwoord op die vraag zelf al wel weet. Wat is nou een relatie als je niet op een intieme manier met elkaar kunt praten? Als je verliefd op elkaar bent, dan wil je toch bij elkaar zijn, zoveel mogelijk? Tuurlijk, je mag best wat tijd voor jezelf nemen, no prob. Maar dit is overdreven.
Ben je niet veel meer waard dan dit?
Ik denk eigenlijk dat je het antwoord op die vraag zelf al wel weet. Wat is nou een relatie als je niet op een intieme manier met elkaar kunt praten? Als je verliefd op elkaar bent, dan wil je toch bij elkaar zijn, zoveel mogelijk? Tuurlijk, je mag best wat tijd voor jezelf nemen, no prob. Maar dit is overdreven.
zondag 7 juni 2009 om 16:46
Oja je kunt wel een heel (goed) gelovig mens zijn ! Maar ik geloof dat je eerst eens aan jezelf moet denken, en aan de kinderen. Want veel verschillende vaders cq mannen over de vloer lijkt me ook niet bepaald goed. En daarbij als hij echt gek van je is, en met je verder wil zal hij dit ook moeten uiten naar de kinderen toe. Want hij gaat niet alleen met jou verder, ook met je kinderen! Denk een beetje aan je zelfrespect! Heel veel sterkte, je kunt het!
zondag 7 juni 2009 om 17:16
Je verhaal doet me veel denken aan mijn ex die ADD heeft. Hij had ook veel tijd voor zichzelf nodig, soms een week, soms langer, en alles moest op zijn manier en wanneer het hem uitkwam, want anders zeurde ik. Ik kon dus nooit een beroep op hem doen, wat voor mij erg frustrerend is.
Zijn huidige vriendin draagt hem op handen en accepteerd al zijn grillen en dus werkt het prima tussen hen, maar ik kon geen genoegen nemen met minder en heb ik gewoon veel aandacht nodig.
De vraag is dus: kun je accepteren dat hij altijd in min of meer of mindere mate zo zal blijven?
Dat jij vrijwel niets van hem kunt vragen, maar hij wel veel geduld en aanpassingsvermogen van jou vraagt?
Als dat niet zo is (zoals bij mij) dan moet je je echt afvragen of je deze relatie wel wilt, het gedrag wat hij nu laat zien zal namelijk echt niet minder worden.
Zijn huidige vriendin draagt hem op handen en accepteerd al zijn grillen en dus werkt het prima tussen hen, maar ik kon geen genoegen nemen met minder en heb ik gewoon veel aandacht nodig.
De vraag is dus: kun je accepteren dat hij altijd in min of meer of mindere mate zo zal blijven?
Dat jij vrijwel niets van hem kunt vragen, maar hij wel veel geduld en aanpassingsvermogen van jou vraagt?
Als dat niet zo is (zoals bij mij) dan moet je je echt afvragen of je deze relatie wel wilt, het gedrag wat hij nu laat zien zal namelijk echt niet minder worden.
